Het Lied van Hertog Jan
Die nie-amptelike lied van Brabant is in 1947 gepubliseer in 'n bydrae van die Brabants Heem-stigting, 'n sambreelorganisasie van plaaslike geskiedeniskringe in die streek. Die goeie romantisering verwys na verskeie plekke binne die Brabant van Jan I van Brabant, wat nie net bekend geword het vir die groot uitbreidings van sy patrimonium nie, maar ook vir sy jovialiteit. Hierdie vrolikheid is onder meer uitgedruk by 'n drinkpartytjie wat hy vir sy soldate gereël het na die gewonne slag van Woeringen (1288), waar hy sy troepe toegespreek het terwyl hy op biervate gesit het. Johannes I, gelatiniseer as Jan Primus, sou die model vir die allegoriese bierkoning "Gambrinus" gewees het, en dus die naamgenoot vir die biere Primus, Hertog Jan en Gambrinus. Nie sleg vir 'n alledaagse hertog nie.
''Het lied van Hertog Jan'' is 'n ode aan Johannes I, Hertog van Brabant (leef: 1252-1294, bewind: 1267 - 1294). Dit is in 1947 deur Harrie Beex geskryf en musiek is gekomponeer deur Floris van der Putt. Dit is ook die nie-amptelike volkslied van die Nederlandse provinsie Noord-Brabant.
Jan I staan bekend as 'n lewensgenieter en liefhebber van musiek, sang en die digkuns. Aan sy hof het Nederlandse, Duitse en Franse literatuur weerklink. Self het hy minnesange in 'n Duits-getinte tongval geskryf. Bekend is sy lied Eins meien morgens fru, met die Oksitaanse sinnetjie Harba lori fa ("De morgen is voor hen aangebroken"/"Die oggend het aangebreek").
Die betekenis van die woorde "harba lori fa" is onduidelik. Hulle kan van Provensaalse oorsprong wees en afgelei van "herba flors fa" (Frans: "l'herbe fait des fleurs"), wat beteken "die krui is in blom" wat heel waarskynlik nie 'n tuinaspek aandui nie, maar eerder 'n erotiese sinspeling is. Nog 'n moontlike verklaring is dat “harba” die oudste bekende Dietse naam vir Brabant is en “lori fa” afgelei is van die Franse L'oriflamme wat die eens Franse hoofvaandel die Oriflamme - letterlik: Goue Vlam - is.
Hy moes egter met sy lewe betaal vir sy liefde van jagpartytjies en gewelddadige riddertoernooie: hy het verongeluk tydens 'n toernooi in Bar-le-Duc. Hy is begrawe in die minderbroederskerk in Brussel, volgens bronne Mos Teutonicus/more teutonico, dit wil sê sy lyk is gekook. Die oorblyfsels van sy graf kan nog gesien word in die ondergrondse museum, Bruxella 1238, langs die beursgebou wat op die terrein van die voormalige klooster van die broederskap gebou is.
Het Steen is 'n middeleeuse vesting in die ou middestad van Antwerpen, België, een van Europa se grootste hawens. Die oorlewende struktuur is tussen 1200 en 1225 gebou as 'n poort na 'n groter kasteel van die Hertoge van Brabant wat in die 19de eeu gesloop is. As die eerste klipvesting (stadsmuur) van Antwerpen, is Het Steen Antwerpen se oudste gebou en was vroeër deel van sy oudste stedelike sentrum. Die woorde "Het Steen", wat uit Nederlands vertaal word, beteken "die rots" of “rotsvesting”, hoewel dit nie die ekwivalente etimologiese betekenis het nie.
Beeld van die Slag van Woeringen uit die Codex Manesse (1305-1340). Die opvoering wys die vaandel van Hertog Jan van Brabant in die slag van Woeringen met, in afwagting van die uitslag, die reeds verenigde Limburg en Brabantse Leeus.
Bouwerk aan die romaanse Sint-Janskerk in Den Bosch waarvan in die liedjie gesing word het in 1220 begin. Die fyner afwerkings is eers teen 1340 voltooi. Dié kerk het gestaan waar die huidige Sint-Janskatedraal vandag staan. In 1505 is kerk, behalwe vir die romaanse toring gesloop waarna bouwerk aan die katedraal begin het.