Video

Wczoraj słuchałem w samochodzie rozważań św. Alfonsa Liguorego w Radiu Maryja o życiu jako spektaklu, który trwa i nagle się kończy, na tym świecie. Potem czy król, czy żebrak - zostawiamy wszystko i stajemy przed Panem. Niech Twój brat odpoczywa w pokoju. 🙏

Ksiądz w minucie 2.23 nazywa pana Marka „konwertytą” co w kontekście skierowania tego filmu do katolików o nastawieniu raczej „tradycyjnym” jasno wskazywałoby na to że Pan Mark jest konwertytą na katolicyzm ( co jest nie prawda) ja chociażby zrozumiałem że Pan Mark przeszedł/ nawrócił się na katolicyzm a nie na „ mesjanizm Żydowski” ( nie wiem jak to po polsku odmienić)

A z przykładałem z Panią Goldstein to się zupełnie zgodzę. Trzeba głosić Ewangelię tak aby kogoś poruszyć i skłonić do nawrócenia i na początek przedstawić mu to co jest dla niego najbardziej konieczne w danej chwili

I co z tego, że nie jest katolikiem wynika dla naszego tematu?

@@Droga-do-Raju wynika to, że ciężko przedstawiać pana Marka S Knizela jako pozytywny przykład nowego podejścia do tematu Ewangelizacji Żydów ( a chociażby ja jego wspomnienie tak odebrałem) ponieważ ten pan nie jest Katolikiem ( inaczej niż w przypadku pani Goldstein, co jest bardzo trafnym argumentem) (jeśli miał Szanowny ksiądz inny cel ukazania przykładu pana Marka to proszę mnie poprawić) oraz dziękuję bardzo za odpisanie

@@Droga-do-Raju w tym filmie broni ksiądz nowego sposobu Ewangelizacji Żydów ( Ewangelizacja w sensie przejście osób z innych religii na katolicyzm) a podając przykład Pana Marka S Knizela ciężko uznać to za stosowny przykład potwierdzający księdza tezę o skuteczności nowego podejścia ponieważ pan Knizel nie został Zewangelizowany ( przepraszam za określenie). Mam nadzieję że ksiądz rozumie o co mi chodzi, jeśli nie bardzo chętnie doprecyzuję

Nie, błędem nie jest. Ani jako wskazówka, ani tym bardziej doktrynalnie. Kim jesteśmy, aby oceniać ortodoksję Katechizmu Kościoła Katolickiego?! Został przygotowany przez Stolicę apostolską, papieża i biskupów katolickich całego świata. Oczywiście, bez modlitwy nie można być chrześcijaninem. Ale Katechizm podkreśla, że ważne są też takie cnoty, jak wstydliwość, cierpliwość i umiarkowanie w relacjach (n2522). Do oczyszczenia klimatu społecznego etc. (2525). A więc oprócz modlitwy, jest sporo do zrobienia.

@@Droga-do-Raju Dziękuję uprzejmie za odpowiedź, za podzielenie się swoim zdaniem i podanie argumentacji. Jednak nie zostałem przekonany. Doktryny zawarte w Katechizmie mają różny charakter i wskazane jest krytyczne podejście do nich.

To co wzbudza pożądanie, to brak ubioru, albo jego skąpe zastosowanie. Ubiór rzeczywiście pomaga trzymać płomień pożądania pod korcem. Strój zbyt skąpy, np spódniczka albo góra bez ramion, są dla samych kobiet czasem krępujące. Ostatnio w kolejce do kasy w Biedronce, przede mną pewna młoda dziewczyna kilkakrotnie podciągała w górę swój top, najwyraźniej czując się skrępowana w obecności księdza. To tak, jak św. Piotr w obecności Jezusa przywdział szatę, "był bowiem właściwie nagi" (Ew. Jana 21,7). Te trendy są obecne we wszystkich kulturach, oprócz Islamu. I są cechą ludzkiej natury -- natury, która potrzebuje odkupienia. Widzi się to, kiedy z krajów arabskich przylatuje się na lotniska międzynarodowe. To część kobiecości, być pożądaną. Tak jak częścią męskości, pożądać. Por. Pieśń nad pieśniami 7,11: "Jam miłego mego i ku mnie zwraca się jego pożadanie". Nowi ludzi ewangeliczni, mężczyźni i kobiety, zrodzeni z Ducha potrafią te cechy swej płci podporządkować godności miłości małżeńskiej i godności dziedziców Krółestwa, gdzie po zmartwychwstaniu już "będa jak aniołowie Boży w niebie" (Ew. Mateusza 22,30).

@kastnoka1274 Jakie prawo masz do nazywania tak p. generała? Nie wiem, nie słyszałem wypowiedzi p. generała na temat granicy, ale jego komentarze dotyczące biegu wojny są w większości bardzo wyważone.

Tradycjonalizmem można też nazwać postawę mentalną, która uznaje, że zastany stan rzeczy jest "święty", niedotykalny. Tymczasem Duch, którym żył i żyje nasz Pan, Jezus, i którego daje swej Oblubienicy, wspólnocie Kościoła jest zawsze nowy. Jest jak młode wino, które w każdym pokoleniu trzeba lać do nowych bukłaków (por. Ew. Mateusza 9,17).

@@Droga-do-Raju Chciałbym poczytać książkę Bernarda Sesboue, Ewangelia i Tradycja, która porusza temat tego co obecnie nazywa się tradycjonalizmem.

W zasadach nie zmieniła się ani jota, ale zaproponowano zmianę sposobu wprowadzania w nie katolików. Model, który dominował w 2 tysiącleciu, zmiany wymuszone warunkami społeczno - historycznymi, próbuje się zastąpić modelem, który inspiruje się pedagogią wiary i moralności praktykowaną w Kościele epoki Apostołów i epoki Ojców. A więc powrót do korzeni, do pierwszego tysiąclecia. Nie wiem czy odpowiedziałem na pytanie?

@Droga-do-Raju w zasadzie przyznaję, że moje pytanie było przewrotne. Teologia moralna jest oparta na dogmatach, które w katolicyzmie są niezmienne, bo wynikają z objawienia. Ja mam odwrotne refleksje, jeśli chodzi o reformy soborowe. Generalnie każdy katolik jest i zawsze był zobowiązany znać katechizm. Nie ma tam miejsca na interpretację, zwłaszcza w sferze płciowej. Sobór formalnie niczego nie zmienił, jednak przekierował uwagę wiernych z rozumu w stronę uczuć i osobistych wrażeń. Moim zdaniem to doprowadziło do chaosu. U jednych budzi nadmierne skrupuły, u innych tępotę sumienia. To między innymi nazwałbym "świętem szatana w kościele". Po owocach widać, że ten Sobór nie był dobry.

@@WarensInstal co do katechizmu, który "każdy katolik był zobowiązany znać". Poleciłbym Panu coś poczytać o katechizacji w pierwszym tysiącleciu, np. źródłową książkę Williama Harmlessa SJ "Augustine and Catechumenate". Sobór był przygotowany przez lata solidnych studiów, więc zachęcam żeby najpierw się zapoznać z tymi studiami i nie powtarzać jakichś medialnych opinii. Sobór przekierował uwagę wiernych z legalistycznych formułek i przywrócił centralne miejsce Misterium paschalnemu. Także to polecam do poczytania, "Misterium paschalne" Luoisa Bouyera wydane po polsku w Znaku, niedługo po Soborze.

@@WarensInstal tutaj jest krótki, ale dość reprezentatywny tekst na te tematy tau.broszkowscy.com/transitus.htm

Ta modlitwa ma moc, więc może "duchowe algorytmy" tu działają przeciw niej? Jest w opisie filmu pod linkiem do książki "Integracja psychiczna".

To problem wspólnoty Kościoła, Ciała Chrystusa do tego stopnia, że Jezus, Głowa i Oblubieniec, objawił się s. Faustynie mówiąc, że "miłosierdzie jest większe niż sprawiedliwość". Przy czym wielu tę sprawiedliwość rozumie legalistycznie, prawniczo - strzeżoną przez paragrafy.

Mówiąc o "madrosciach Papieża" nie wykazuje się Pan zbytnią pokorą. Ale winić trzeba tych, którzy Pana nauczyli tego pogardliwego nastawienia do następcy św. Piotra. Myślę tu o abpie Lendze czy księżach lefebrystach.

To już protestanci dawno powiedzieli.

Problem zaczyna się, kiedy przekaz nauk Jezusa nie jest prosty. Bo On mówi o niektórych, że "ani w tym życiu, ani w przyszłym nie będzie mu odpuszczone" (Ew. Mateusza 12,32). Są zatem ci, którym dopiero w przyszłym świecie zostanie odposzczone. Mianowicie tym, którzy umarli nie w pełni pojednani z Bogiem i ludźmi. A takich, przyzna Pan, jest wiele.

Psalm 146.3 Nie pokładajcie ufnosci w książętach ani w człowieku u którego nie ma wybawienia Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary W Księdze Przysłów pisze Nadzieja grzesznika znika przy śmierci Każde Słowo Boga w ogniu jest wypróbowane Tarczą dla tych którzy się do niego uciekają Trzeba nam znać takiego Jezusa Chrystusa jakiego znali apostołowie a to jest możliwe przez czytanie Pisma Świętego Łatwowierność wiarą nie jest Roman Rabiniak

Tzn. piekło istnieje naprawdę i to nie jest brednia. A cała ta literatura, jeśli nie jest przyjmowana w duchu wiary, ma ograniczoną wartość. I czasem szkodzi. Bo wypacza obraz Boga i cierpienia. Powściągliwość względem objawień, bardzo ograniczoną ich wartość, ukazywał św. Jan od Krzyża ucząc wstępowania na Górę Karmel drogą ogołoconej wiary, w której nie ma lęku, bo jest wzrastaniem w miłości i nadziei.

@@Droga-do-Raju Piszac "brednie" mialem na mysli caly wysyp literatury na temat roznych objawien i cudow prywatnych bez aprobaty Kosciola, niektore z nich jak dobrze wiemy spowodowaly bunt i rozlam. Pieklo jest, to realna rzeczywistosc, oczywiscie.

Co do tłumaczenia imion. Nie wiem, pewnie to się zmienia, ale jeszcze do niedawna w tradycji polskiej, chrześcijańskiej zupełnie normalne było, że ważne jest nie w jakiej wersji językowej brzmi dane imię, lecz to od jakiego patrona chrzcielnego zostało wzięte. Bo np. Agnieszka jest spolszczonym imieniem włoskiej sant' Agnese. Według tej logiki to wszystkie polskie Agnieszki powinny się nazywać Agnese, bo imion nie tłumaczymy, a ich patronka nazywała się Agnese, a nie Agnieszka. Jeżeli jednak odejdziemy od chrześcijańskiego zwyczaju i sensu nadawania imion - a także od świętowania imienin - to wtedy imion się nie tłumaczy i Pani ma rację. Jednak p. Maria Simma była katoliczką i myślę, że mogę ją nazywać w wersji polskiej, tatrzańskiej. Zrobiłem tak też, żeby zasugerować, że niezależnie od języka i wysokości gór - góralki jakoś są do siebie podobne. Co do skubania puchu, jak każda normalna praca, tak i ta ma swą godność. A poduszki i kołdry, także kurtki puchowe, także dziś, są niezastąpione. Jednak teologia przy skubaniu puchu niekoniecznie musi być wyznacznikiem wiary i moralności Kościoła.

@@Droga-do-Raju Idąc za tradycją chrześcijańską - Maria pod Tatrami, to raczej Maryna. :) A także Marysia, Marynia, a nie od razu pejoratywnie, trochę poniżająco brzmiąco Maryśka ("Maryśka, gotuj pierogi!"). Katarzyna ze Sjeny - doktor KK, też nie miała teologicznego wykształcenia, nikt jej nie nazywa Kaśką i nie wypomina, że musiała jakieś domowe kobiece prace wykonywać, a zapewne musiała coś haftować choćby. Można zaprzeczyć poglądom Marii Simmy, natomiast w chrześcijaństwie imion używamy z szacunkiem, szczególnie w odniesieniu do osób dorosłych. A co do zawodu, czy zajęcia raczej - no, nie każdy na świecie może żyć z teologii, niektórzy muszą pracować, kobiety w gospodarstwach domowych też musiały i to bardzo ciężko. Nikt z nas nie wybiera kiedy i gdzie przychodzi na świat. Nie odbierajmy więc godności tej kobiecie nazywając ją Maryśką i podkreślając, że była "skubaczką pierza". Inną sprawą jest, czy miała dostęp do "Summa Theologica", czy raczej jako kobieta i to niskiego stanu - nie. Ale zapewne miała przewodników duchowych w zakonach oraz jakąś choćby podstawową wiedzę religijną i to ją kształtowało. Zastanowiłabym się nad wpływem KK na jej poglądy - jeśli uznajemy je za błędne, to w którym miejscu KK popełnił błąd, bo przecież wiemy z historii, że popełniał ich bardzo wiele. I to właśnie KK promował jej wizje - książki Marii Simmy miały imprimatur i były wydawane oraz promowane przez KK. I są nadal, dobrze byłoby najpierw to wyjaśnić!

Znam osobę, która bardzo poważała Katarzynę i nazywała ją Kaśką, dośmyślam się, żeby uczynić ją trochę bliższą swemu doświadczeniu. Taki też miałem zamiar nazywając p. Marię, Maryśką, zresztą, jak Pani zauważyła, nie tylko tak ją nazywam. Co do książek, według informacji podanych przez p. Igora Nadolskiego przy nowym wydaniu audiobuka na jego kanale "Ku Bogu", ta książka nie miała imprimatur, choć cieszyła się "przychylnością". O innych nie wiem. Właśnie to, co mówi Maryna z alpejskich hal w tej książce-rozmowie, wzbudziło moją daleko idącą powściągliwość wobec jej doświadczeń i poglądów. Historia Kościoła, historia objawień i dogmatów, jest historią błędów i ich prostowania. Mówię o dwóch w moim wideo: pelagianizm i nestorianizm ( 22:18 ) . To jest bogactwo Kościoła i nie ma powodu do zgorszenia. Duch Świety działa w Kościele zjednoczonym z Papieżem i biskupami. Błądzenie jest rzeczą ludzką, natomiast upieranie się w błędzie, sztańską. Częścią uporu jest brak poddania się weryfikacji w świetle Słowa Bożego i Tradycji. Dlatego niepokoją wszelkie głosy oburzenia na krytykę przesłania p. Marii Simmy, zwłaszcza te niedopuszczające możliwości sprawdzenia czy rzeczywiście - jak pisze p. Igor Nadolski - "choć nie ma imprimatur Z PEWNOŚCIĄ przyczynia się do pogłębienia wiary w 'obcowanie świętych'" Według mojej wiedzy i wiary, tę wiarę wykoślawia.

@@Droga-do-Raju 1/ Jasne, prywatnie każdy może nazywać Katarzynę ze Sjeny Kaśką, oficjalnie jednak jest Katarzyną ze Sjeny. Tak, jak Ks. Krzysztof jest Krzysztofem, a nie Krzyśkiem. Nie chcę się czepiać, ale razi mnie jednak używanie zdrobnienia Maryśka w odniesieniu do Marii Simma. Nawet gdyby była polską góralką, to w taki sposób mogłaby się do niej zwracać matka, siostra lub mąż. W tym vlogu nie brzmi to jednak pieszczotliwie, raczej używa Ksiądz takiej formy, żeby pokazać tę osobą w negatywnym świetle - dodam do tego skubanie pierza, o którym nie ma żadnej informacji w jej życiorysie. Ale dobrze, nazywajmy ją zatem Maryśką, którą nigdy nie była. :) 2/ Odnośnie publikacji wizji Maryśki Simmy wymienię kilka cytatów - cytat 1: "W porozumieniu ze swoim biskupem i kierownikiem duchowym zaczęła głosić przesłanie dusz czyśćcowych"; cytat 2: "Posiada imprimatur podpisane 30 listopada 1969 przez o. Antoniego (Antosia) Mruka"; cytat 3: "W tym wydaniu pierwsze 30 stron zajmuje komentarz ks. Alfonsa (Alfonska) Matta, proboszcza w Sonntag z r. 1955"; cytat 4: "Wydanie z roku 2005 nakładem Wydawnictwa Księży Marianów w tłumaczeniu Danuty (Danki) Irmińskiej z komentarzem teologicznym." 3/ Oczywiście, zgadzam się z tym, że historia KK to historia błędów i pomyłek. W takim przypadku, jak ten warto byłoby wspomnieć choćby, że KK aprobował te wizje, znał je i badał, oraz dopuszczał do publikacji. Uczciwie byłoby ze strony KK najpierw wyjaśnić tę pomyłkę, przyznać się do błędu, usunąć książki z kościelnych wydawnictw i bibliotek oraz dać wiernym jasne wytyczne. Zwrócić się do wszystkich stron internetowych, które propagują te wizje, z prośbą o wycofanie tego. 4/ Osobiście nie mam żadnych doświadczeń z duszami czyściowymi, książki Maryśki Simma nie znam, ale pamiętam, że mój proboszcz, młody dominikanin twierdził, że gdy chce się obudzić o 6 rano, to nie potrzebuje budzika - wystarczy że pomodli się o to wieczorem do dusz czyściowych. Co na to św. Tomek z Akwinu? Warto byłoby zrobić porządek w KK z tym tematem. Pozdrawiam, Anka

@@annabednarz7291 o darciu pierza mówi sama bohaterka na początku wywiadu, zapowiadając, że podczas rozmowy będzie się tym zajmować. To jest audiobuk na kanale "Ku Bogu". Moja wypowiedź na temat p. Marii nie jest "urzędowa", nagrałem swoje zdanie. Skupiam się na meritum sprawy i przedstawiam argumenty. Jeśli przemawiają do Pani, cieszę się, jeśli nie, proszę podać kontr-argumenty. Na razie "uczepiła się" Pani użytej przeze mnie formy imienia (argument formalny), oraz podała Pani przykłady hierarchów, którzy mieli inne rozeznanie (argument z autorytetu). Wolę pozostać na płaszczyźnie argumentów racjonalnych. Np. co sądzi Pani o tym, co twierdzi Tomasz, Augustyn i sam Grzegorz (por. Gregorianka), że dusze zmarłych są odgrodzone od nas, a my od nich?

Sam Tomasz mówi o tym także w odpowiedzi na drugi pytanie zadane na początku art. 8 (link do tekstu tego artykułu 8 kwestii 89 podałem w opisie): "Ukazywanie się zmarłych jakimkolwiek bądź sposobem żyjącym zdarza się albo na szczególne polecenie Boże..., albo może być spowodowane przez złe duchy". Ukazywanie się na polecenie Boże "należy zaliczyć do Bożych cudów". Czy zatem nie mogło zdarzyć się, że na polecenie Boże p. Maria zaczęła spotykać te dusze? Jednak różnica, która uderza od początku, między doświadczeniem tej góralki, a np. Faustyną Kowalską czy Katarzyną Sieneńską, które też były prostymi kobietami, to u tych dwóch świętych jest pewna powściągliwość w kwestii relacji ze zmarłymi, a za to prymat doświadczenia Boga. W relacji Maryśki uderza pierwszeństwo relacji ze zmarłymi. Bóg jest gdzieś w tle, a czasem nawet odsuwany, jak np. gdy twierdzi, że to nie Bóg decyduje o karze czyśca, że dusze same sobie ją wybierają. Albo idzie do domu wdowca, gdzie straszy po śmierci żony i widzi bestie. Faustyna i Katarzyna rozmawiają przede wszystkim z Bogiem, w Chrystusie. Tylko jako owoc mistycznej więzi z Bogiem, Faustyna przechodzi koło cmentarza i pyta się "dusze, jesteście szczęśliwe?" I otrzymuje odpowiedź: "tak, na tyle, na ile pełniliśmy wolę Bożą". Katarzyna mówi, że widziała kary po śmierci dla małżonków, którzy lekceważyli grzechy małżeńskie i nie pokutowali. Miała poznanie jak cierpią, ale zobaczyła to w ekstazie, kiedy była odłączona od ciała. W związku z tym mówi: "gdyby nie trzymała mnie tu miłość Boga i bliźniego, dla którego to Bóg sprowadził mnie z powrotem do ciała, umarłabym ze smutku". I kontynuuje mówiąc o wartości cierpienia, jakby była duszą w czyścu na tej ziemi, w ciele, które jest powodem jej śmiertelnego smutku: "Pociechą zaś jest dla mnie, jeśli doznaję cierpienia, bo wiem, że dzięki temu będę doskonalej oglądać Boga. Dla tej to przyczyny moje cierpienia przestają być ciężkie, owszem dla mojej duszy stają się miłe, jak sami możecie się o tym przekonać"... To jest n.215 w: Rajmund z Kapui, Żywot Świętej Katarzyny ze Sieny, Wydawnictwo ”W drodze”, Poznań 2010 Tekst dostępny tutaj: sienenka.blogspot.com/2012/01/16-zywot-ekstazy-i-objawienia.html

Jest tajemnicą życia Kościoła, że istnieją łaski duchowe niższe i wyższe. W tych niższych, do których być może należy zaliczyć doświadczenia p. Marii Simmy, trzeba: Po pierwsze, używać szczególnie uważnie rozeznania duchowego, gdyż są one narażone na kąkol zasiewany przez Nieprzyjaciela i jego aniołów. Po drugie, według nauki św. Jana od Krzyża, od tych niższych objawień i wizji trzeba przechodzić do życia prostą, ogołoconą wiarą, i ta droga prowadzi, w przypadku niektórych wierzących, do wyższych łask, np. ekstaz. Tam już takiej czujności nie trzeba, bo ta sfera jest już mniej albo w ogóle niedostępna dla demonów.

Istotne jest rozeznanie. W przypadku bolącej nogi służy temu rentgen. Znam przypadki, kiedy gips zastosowano zbyt pośpiesznie. Ksiądz ma powołanie do rozeznania. Ks. Dominik nie neguje pracy psychoterapeutów, twierdzi jedynie, że wiele osób odsyła się do rozwiązania problemów na plaszczyźnie psychicznej, podczas, gdy mają większy problem duchowy niż psychiczny: braku więzi z Tym, który jest ich "Drogą, Prawdą i Życiem" (Ew. Jana 14,6).

Proszę zauważyć, że w "nowoczesnej" mentalności zafascynowanej zdobyczami nauki i techniki, psychologii i medycyny - ludzie łatwo stają się idolatrami tych zdobyczy. A są psychologie, jak np. teorie dotyczące człowieka i jego reakcji na otoczenie gloryfikujące libido (Z. Freud), bez dostrzeżenia, że ludzka emocjonalność, także seksualność jest zraniona przez potrójną pożądliwość (por. 1 List Jana 2,16). I że z natury ma być poddana rozumowi, co dzieje się na nowo, po Grzechu pierworodnym, dzięki łasce Odkupienia, dzięki sile Zmartwychwstałego (por. List do Filipian 3,21), wyzwalającej sile Ducha Świętego (por. 1 List do Koryntian 3,17).

@@Droga-do-Raju Czy były kiedyś czasy kiedy ludzie nie byli zafascynowani zdobyczami nauki i techniki? W każdej epoce była jakaś "nowoczesna" mentalność. Bożka można sobie zrobić ze wszystkiego. Jednak jak boli nas ząb idziemy do dentysty i nie uważamy, że robimy sobie ze stomatologii bożka.

@@tomjeery2741 proste jak drut..., tylko serce człowieka nie jest tak nieskomplikowane. I my księża dosyć dobrze o tym wiemy. Prorok Jeremiasz 17:"Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne - któż je zgłębi? 10 Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków."

@@tomjeery2741 proste jak drut..., tylko serce człowieka nie jest tak nieskomplikowane. I my księża dosyć dobrze o tym wiemy. Prorok Jeremiasz 17:"Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne - któż je zgłębi? 10 Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków."

@@Droga-do-Raju Oczywiście, że jesteśmy skomplikowani. Wszyscy. Także księża. Nikt nie jest wolny od złudzeń, stronniczości, fałszywych sugestii itp itd. Wszyscy upadamy, wszyscy błądzimy, ale przecież nie o to chodzi by nie błądzić i nie upadać, ale by zawsze się nawracać, zawsze wstawać i iść na przód ku Światłu. Pomagać ma nam w tym rozum i wiara.

Pani Elu, gdzie Pani widzi szatana?

Dlaczego miałby Chrystus tak powiedzieć? Do kobiety cudzołóżnej: "kto cię potępił? ... Idź i już nie grzesz" (Jan 8,11). Jeżeli Pani zrozumie deklarację i moje wideo, to Pani odczyta to samo, tylko inaczej powiedziane. Bo ci ludzie są inni, i żyją w innym świecie. Proszę włączyć na początku trochę życzliwości na kredyt... Zobaczy Pani, że zwróci się wielokrotnie. Zrozumie Pani co mówię, a nie na opak. Miłosierdzie Boże uzdrawia i prowadzi do Prawdy.

@@Droga-do-Raju rozumiem, że wg. księdza ,Papierz swoim błogosławieństwem mówi do par homoseksualnych "idźcie i nie grzeszcie więcej" ?

Tak Panie Kornelu, dziwię się, że ma Pan co do tego wątpliwości. O tym mówi w "Amoris leatitia, broniąc nauki Kościoła nt. sakramentu małżeństwa. Ale także w tej rozmowie-wywiadzie dla jednego z amerykańskich kanałów TV (od 27 min.) czcams.com/video/D1rRj2ecNew/video.htmlsi=9Uj9Hr3gLU59DVEu

KEP jest w jedności ze Stolicą Apostolską - co należy do istoty katolickości- więc, podobnie jak Papież nie praktykuje błogosławienia par homoseksualnych jako relacji niezgodnej z nauczaniem Kościoła i z Objawieniem. O tym przeczyta Pan też w deklaracji "Fiducia supplicans", w punkcie 31, który cytuję. Zapraszam też do obejrzenia mojego nowszego wideo pt. "Po co Papież chce błogosławić pary homoseksualne?". Chodzi zatem jedynie o błogosławienie dla nawrócenia. Jak mówi Pan Jezus "Miłujcie waszych nieprzyjaciół, błogosławcie..." (Ew. Łukasza 6,28) a św. Piotr doda:"Nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie. Przeciwnie zaś, błogosławcie".(1 Piotr 3,9). Św. Paweł podobnie:"Błogosławcie, a nie złorzeczcie" (List do Rzymian 12,14) Ponieważ osoby, pary, grupy i narody żyjące w grzechu są wrogami Boga, należy je błogosławić, by pomóc im w nawróceniu. Nie należy im złorzeczyć, lecz kochać.

Jeżeli dobrze to rozumiem, po prostu każdy ma swój czas, być może pragnienia wejścia na drogę wtajemniczenia przyjdzie później. Poza tym, są różne drogi wtajemniczenia w Kościele, więc zamknięcie na jedną nie musi oznaczać zamknięcia w ogóle...

To chyba nie pierwsza parafia w Ndoli?

@@Droga-do-Raju no nie!:) tam mamy dwie wspólnoty, a całej Ndola 13

@@mariuszjaskot3349 i są też powołania do Seminarium!

Ja słyszę

Ja też usłyszałem!

Amen!+

He said, every evil has its measure, its time limit. I have that fundamental book in pdf.

wszelkie podobieństwo i zbieżności przypadkowe... 😏

Joanno, dziękuję za modlitwę i za komentarz, bardzo osobisty.🙏🏻

Zapraszam i cieszę się, że to czym się dzielę tutaj jest ważne właśnie jako odpowiedź na Pana potrzebę "kontaktu z Bogiem".

Cieszę się, że to moje dzielenie się w CZcams znajduje słuchaczy. Co do mnie, jestem wędrownym prezbiterem i od kilku miesięcy głoszę w Szwajcarii niemiecko języcznej, głównie w okolicach Zurychu.

Ale widzę że, dzięki Bogu, od jakiegoś czasu zdajesz sobie sprawę z tej moralistycznej katechizacji, którą otrzymałeś i ze swego stanu. To świetny punkt startu do wyruszenia za Chrystusem, pójścia jego śladami, już według nauki apostolskiej, ewangelicznej... Miałem to szczęście, że w czasie przygotowań do Bierzmowania, dostałem od ks. katechety Nowy Testament w tłum. bpa Romaniuka. Był to początek lat 80. Potem zacząłem czytać całą Biblię, którą znalazłem na półce moich Rodziców. I prędko zauważyłem, że świat Biblii, gdzie Bóg rozmawia z ludźmi, a oni z Nim oraz świat niedzielnej Mszy św., gdzie nic się takiego nie dzieje - to dwa dosyć różne światy. Zacząłem wieczorami wychodzić na wzgórze przed domem, i wołać do Boga, by przemówił do mnie... Wkrótce się zaczęło! Jednym z owoców było moje powołanie duchowne...

miałem to szczęście, że On przyszedł mi na pomoc bardzo wcześnie... niedługo po Bierzmowaniu... I ratuje mnie codziennie od...40 lat 😅

Kiedyś św. Katarzyna ze sieny przygotowywała na śmierć skazanego na karę ścięcia. W czasie egzekucji trzymała głowę skazanego na kolanach, żeby mu dodać otuchy. Kiedy kat mieczem wykonał swoje dzieło - Katarzyna pisze o tym w jednym ze swych listów - została obryzgana krwią, ale zobaczyła jak dusza ściętego unosi się do nieba. Zakończyła całą relację tak: "I zostałam na ziemi z wielką zazdrością!". Również św. Benedykt widział, jak dusza jego siostry Scholastyki unosi się się do nieba. Z tego wynika, że są osoby, które już tu na ziemi, za życia przeszły drogę oczyszczenia.

Zmartwychwstanie ciał zapowiedziane jest na czas przyjścia Chrystusa na końcu czasów. Warto poczytać sobie Katechizm: nn. 632-637 Zstąpienie Chrystusa do piekieł nn. 988-1060 wierzę w ciała zmartwychwstanie itd. W n.996 czytamy: "<W żadnym punkcie wiara chrześcijańska nie spotyka więcej sprzeciwu niż w stosunku do zmartwychwstania ciała> (św. Augustyn) . Bardzo powszechnie jest przyjmowane przekonanie, że po śmierci życie osoby ludzkiej trwa w sposób duchowy. Ale jak wierzyć, że to ciało, którego śmiertelność jest tak oczywista, mogłoby zmartwychwstać do życia wiecznego?". Dobrej lektury www.katechizm.opoka.org.pl/

Tak, co do ogrania, i tego, że to my daliśmy się ograć, a nie padliśmy tylko "ofiarą"... W historii europejskiej widać te nurty, które prowadzą, ostatecznie - jak zauważył kiedyś kard. Schönborn - do nieufności, kolejno do Nauczania Kościoła, do Pisma świętego, do uczuć religijnych, wreszcie do samej rzeczywistości duchowej. To była droga protestantów, ale podąża nią dziś wielu ludzi różnych tradycji. "Ułuda kłamstwa", którą także Bóg posyła (por. 2. List do Tesaloniczan 2,11.

Bog juz odpowiedzial na twoje watpliwosci na poczatku lat 60tych XX w posrod cyganow, alkocholikow, zlodziei, ludzi brudnych i nie pachnacych na przedmiesciach Madrytu w slumsach Palomeras Altas.

Na nasze zmarnowane dni i lata zawsze jest najlepsze lekarstwo, Jezus Chrystus, który bierze na siebie, także przez Kościół, te nasze grzechy, niszczy je w tajemnicy Krzyża, której pamiątkę celebrujemy w Eucharystii i w innych sakramentach - i w zamian daje nam zmartwychwstanie. Według naszej wiary, umarli zasnęli w Panu. Jeśli zasnęli, to się obudzą i wstaną z grobów... Dlatego warto chodzić i czuwać przy Śpiącej ...

♥@@Droga-do-Raju