Video

No dzięki wazny temat

Ps najwiecej za covida bylo

Trafiłem z polecenia na konferencji Design Thinking. Wywód, prowadzenie myśli dla mnie trudne do śledzenia. Zgodzę się, że warto projektować w obciążeniu 90%, a jeszcze lepiej 80%. A polska szkoła owszem cierpi na 1:1 zadania-zasoby. I zgoda, że warto zrobić krok wstecz i zawsze dbać o siebie. Oraz ciekawe: regeneracja sił wymaga sił;-) Ale myśl: jak ktoś mi powie, żebym robił coś jeszcze tydzień, a ja mam radość z pracy to to wezmę na siebie - ta myśl mnie nie przekonuje. Choć przyznam, nie mam pewności, że ja dobrze zrozumiałem.

No ten kanał jest naprawdę fascynującey

Najmilsze zmywanie naczyń wypada w dzień słuchania Twoich filmików :) Podczas słuchania przypomniało mi się coś, co powiedziałem mamie, jak byłem w 1 klasie podstawówki. "Ja chcę iść na studia tylko dlatego, że tam rok szkolny trwa 9 miesięcy, a nie 10" Haha. A skończyłem w Oxfordzie, gdzie rok akademicki trwa 6 miesięcy.

Po dwóch minutach straciłeś Łoje zainteresowane mimo fajnego tytułu

Fajny kanał 🙂 Ciekawu punkt widzenia

Podzielam Twoje refleksje. Nadmiarowe wydatkowanie energii zależy od nas. Stajemy się mniej efektywni w swojej pracy. Cierpią na tym relacje z uczestnikami naszych zajęć. Jednak to system jest niewydolny. Niedawno doświadczyłam, że dotyczy to innych systemów równie mocno, jak systemu edukacji. Poszłam na wizytę do lekarza, lekarz ziewał przez cały czas naszego spotkania. Najpierw się zezłościłam. Powiedziałam: wydaje mi się, że pan doktor jest zmęczony. Odpowiedział: tak. Ze złości przeszłam do ogromnego współczucia. Zamiast rozwoju i wyzwań. Życzę nam rozwoju i współczucia.

Wspaniały temat! ❤ Jestem zachwycona sposobem wytłumaczenia tej skomplikowanej kwestii. Dziękuję!

Lubię zadania poboczne 😀 to taki balans, dla zdrowia 💚

Side-questy są po to, aby main-questy się nam nie znudziły :D Co tam teraz grasz?

Pustosłowie to właśnie To co mówisz. Może i masz Cokolwiek na myśli ale bez konkretów i przykładów to pusta forma BEZ TREŚCI. Urban nazwałby To ' pierd...niem kwiecistym' ...współczuję Twoim uczniom/studentom...👎

Sidequesty są super! Też nie uważam żeby odciągały nas one od głównego celu, raczej dodają ogólnej energii i motywacji do działania. Sprawiają że budzi się ta dawna ciekawość świata, chęć nie brania za pewnik dawno utartych własnych limitów, chęć sprawdzenia czego jeszcze możemy się nauczyć i jak możemy to wykorzystać. Poza tym to piękne widzieć, że życie nie musi być już całe rozpisane.

zachowanie typu "on tylko chce zwrócić na siebie uwagę" jest jasnym sygnałem że ktoś nie dostawał tej uwagi wtedy gdy jej potrzebował. bo jego rodzicom się nie chciało.... lepiej było go olać, bo... "on tylko chce zwrócić na siebie uwagę". złe dziecko.

14:36 mhm

Niektórzy spędzają całe życie otoczeni watą. ("Albo jesteś inteligentny, albo słodzisz") Nie jest łatwo, kiedy wata jest szklana.

Aria mi wytłumaczyła że "jeżdżę na rowerze" to metafora. Chodzi o to, że myśli szybko i płynnie. Dla mnie 18:34 jest istotne "nie wjeżdżaj mi na psychikę"

16:49 😂

14:25 dobrze, że nie wadą, albo wodą

12:11 + wada wymowy (coś gdzieś jest zapchane. Nie ma przepustowości)

9:52 zajebisty przykład: teoria frustacji-agresji i autyzm

Temperament czyli wrażliwość. Jak to było w pedagogice? #dobroćdopasowania ?

wyzwań i rozwoju!

Trafiłam na pana kanał niby to przypadkiem, ale chyba jednak nie do końca. To nagranie zostało mi polecone na mojej stronie głównej CZcams po długiej rozmowie z moim mężem w której narzekałam na znajomą która zabiega o moją nieprzerwaną uwagę i przy której nie czuję się wolnym człowiekiem. Ciekawe swoją drogą jak CZcams poleca filmy, wydaje mi się że to nie przypadek (nie oglądałam niczego w takiej tematyce). Zdecydowanie jednak pozytywne zaskoczenie, ma pan głębokie spojrzenie na aspekty, które my wszyscy mimichodem spłycamy. Wydaje mi się że ma pan konstruktywne podejście, spróbuję konfrontacji z koleżanką, spróbuję jej powiedzieć że chętnie wysłucham, ale że ja i mój mąż czujmy się osaczoni przy takim sposobie proszenia o spotkanie i że to wpływa niepotrzebnie na mój odbiór relacji. Nie mam pojęcia tylko co zrobić, aby to morze słów które z niej wypływa nabrało znaczenia. Nie zawsze tak było, ale teraz przez pewien problem który ją przytłacza tak się zakrywa pod grubą warstwą powierzchownych nonsensów, że papla aby paplać, o rzeczach które dziwi mnie że kogokolwiek mogą obchodzić (np. pół godziny rozmowy o tym że jakiś przedmiot zamówiony online długo idzie to norma). Czy może czuć się wysłuchana nie mówiąc tego, co potrzebuje wypowiedzieć? Trochę pytanie retoryczne, wiem że ode mnie też zależy to czy stworzę odpowiednią atmosferę do rozmowy czy też nie. Przepraszam za zwierzenie, ale fakt że ten film mi się pojawił na stronie głównej sprawiło że poczułam się jakby to było ważne dla mojej sytuacji.

Hahah dobre

Hej! Napisałem na IG w jednej kwestii, serdeczne pozdro!

Wspaniały filmik. Nie wiem do końca, w jaki sposób od zwracania uwagi przeszedłeś do mówienia o definicjach i co zrobić, aby to było coś więcej niż pusta definicja. Bardzo ze mną rezonują takie tematy. Dziękuję za te refleksyjne 20 minut razem z Tobą! Oczywiście skomentuje wszystko z perspektywy edukatora matematyki i fizyki. Jest to dla mnie absurdalne jak widzę pierwszą stronę książki do podstawówki, liceum itp. z zakresu dynamiki i tam są pięknie pod linijkę wypisane zasady dynamiki Newtona i dalej jakichś tekścik, klasyczne przykłady, które nie mówią jak operacyjnie wykorzystywać te zasady - to często poruszany problem przez badaczy edukacji fizyki. Ja w moich materiałach podchodzę do tego zupełnie odwrotnie. Biorę tę wiklinę (?tak to fajnie nazwałeś? ;) ) w postaci niepoukładanego słownictwa sił, pędu, energii i poprzez rozwój historyczny tych pojęć przekuwamy, co każde znaczy w fizyce. Najsłynniejszy badacz psychologii edukacji fizyki mówi, że nauka dynamiki, to nie test inteligencji, a „probe of belief systems”. Nazywa się David Hestenes, niezły kozak, mnóstwo się nauczyłem od niego. Tak samo jak od Ciebie Maćku. Jestem teraz w życiu na etapie syntezy i wszystko, co potrafię w zakresie edukacji fizyki przekuwam na platformę edukacyjną, aby każdy małym kosztem (15x taniej niż korepetycje?) mógł odkrywać fizykę. Sprawdzone metody, które czuję, że rosły także poprzez znajomość z Tobą. Dziękuję, że tworzysz tą wspaniała youtubową edukacyjną świątynie. Łukasz

Mógłbyś powiedzieć coś na temat różnic, jakie widzisz w uczących się, biorąc pod uwagę Twoje doświadczenia z gimnazjum, liceum pl/ib oraz studiów?

Czy "po ludzku" znaczy zachowywać się autentyczne i transparentne?

Ważne 👍 nawet bardzo.

Ja tylko powiem, że niedawno jeden chłopak powiedział, że musi chodzić na zajęcia szkolne z fizyki, które uważał za totalnie beznadziejne i nieefektywne. Argumentował to, że musi podtrzymywać wizerunek u nauczycieli wychowawcy i rodziców. Powiedziałem mu, że stanął mi przed oczami artykuł o tym, jak osobom niepłaczącym na pogrzebie azjatyckiego dyktatora wytoczono proces sądowy. Tak mi się skojarzyło. Bardzo mnie przybliżyłeś do swojego stylu uczenia - chciałbyś, aby oni poczuli pewne rzeczy. Aby w swoim banku doświadczeń miał te doświadczenie. Dobrze zrozumiałem?

Jestem maturzystą i dziękuję za te słowa. To nagranie pomogło mi spojrzeć na stres z innej strony .Świetny film.

Jak wspominasz swoją maturę?

Mocny materiał, dzięki

Mimo, że matury mam dawno za sobą to film obejrzałem cały. Świetnie się Ciebie słucha! Polecam wszystkim maturzystom odciąć się od mediów na czas trwania matur aby nie generować dodatkowego stresu i życzę powodzenia. Trochę pewności siebie i wszystko pójdzie gładko! Sam wspominam matury wbrew pozorom dość miło. Nie stresowałem się bardzo, raczej większość swojej "mocy" kierowałem na koncentracje i zrozumienie poszczególnych zadań. Jedynie kiedy stres się pojawiał to w nocy przed snem czy przypadkiem nie zaśpię. Nakłaniam również do obejrzenia całego filmu, powinien podnieść na duchu i uspokoić.

Czy mógłbyś nagrać filmik, co leży u podstaw takich komentarzy? Zależy mi na tym, aby zrozumieć do czego i tak my wszyscy dążymy zapewniając innym środowisko do nauki. „Trzeba uczyć nauczyli metod nauczania w wielokulturowych i wielojęzycznych klasach oraz metod nauczania uczniów o specjalnych potrzebach.” Tego jeszcze nie słuchałem, bo jestem na wyjeździe w UK, niedługo wysłucham :)

Ciekawy temat. Jestem w szkole średniej i prawie codziennie spotykam sie z narzucaniem nam przez nauczycieli ich toku myślenia. Ramy społeczne, w które się wciska ptaktycznie każdy w liceum powodują, że nikt nie wchodzi z takimi nauczycielami w polemikę. Każdy już chyba zaakceptował, że tak jest i już. Jeżeli się odezwiesz to w informacji zwrotnej dostaniesz ,,ja prowadzę lekcje" czy inny zlewający komunikat.

Chciałbym mieć więcej czasu, aby napisać coś dłuższego. Moje "biurko" obecnie jest tak duże i tak wysoko :) Pozdrawiam

To był wspaniały filmik. Wiele mi dał. Pozdrawiam. Niedługo obejrzę ponownie i skomentuje ponownie.

Dzięki

Cieszę się, że trafiłam na Pana kanał, bo sama również pracuję w edukacji i współdzielę z Panem przedstawione refleksje. Istotnie brakuje rozmów o kulturze pracy (zapewne nie tylko w obszarze edukacji). Mam dokładnie te same dylematy odnośnie do rozkładu swoich sił na różne obowiązki, ale też obejmuję refleksją, co rzeczywiście muszę zrobić, co chcę zrobić, co mogą zrobić inni, a co możemy zrobić razem. Próba nieprzeciążania siebie nie brzmi jak próba uniknięcia obowiązków. To myślenie długofalowe i długoterminowe - chęć bycia czynnym i aktywnym wiele lat dłużej, niż pozwoliłby na to tryb pracy w ciągłej gonitwie. Mogę śmiało rzec, że w swoich poglądach idę z Panem ramię w ramię :)

Wspaniale. Nie znam pana, nie oglądałem ani jednego filmu. Ale zgadzam sie z tytułem. Tak trzymać

Super Materiał, Pozdrawiam

Świetny materiał, nie mam pojęcia dlaczego wyświetlił mi się na głównej ale uważam, że czasu tutaj nie straciłem. Jeśli chodzi o temat to chciałbym również móc się nie zmuszać jednakże np. ze względu na specyfikę pracy i własne uparcie w wielu sprawach jestem nastawiony na progresję do pewnego stopnia, więc jeśli mam w głowie "a na dziś już koniec" to moje drugie ja podpowiada mi "o nie, nie skończyłeś" i wydaje mi się, że takie odpuszczanie może z czasem prowadzić do regresu w samorozwoju. Coś jak z chodzeniem na siłownię i hipertrofią mięśni tzn. chodzimy tam, robimy więcej, dokładamy sobie a po czasie mamy efekty naszej ciężkiej pracy a jeśli stwierdzamy "na dziś koniec" i często odpuszczamy to dochodzi właśnie do cofania swojego postępu. Jeśli chodzi o ciężką prace to ludzie zapominają, że pracować ciężko to nie znaczy pracować mądrze i zdarza się, że się poddają bo nie widzą swojego postępu. Połączenie tych dwóch rzeczy daje (przynajmniej mi) pozytywne efekty a to uczucie, że kurde jednak w jakiś sposób udało się pokonać te bariery i jestem z każdym dniem lepszy i lepszy jest wręcz siłą napędową do działania. Zgodzę się z punktem o rozłożeniu sił, jest to chyba najważniejsza rzecz, żeby brać tyle ile jesteśmy w stanie zrobić. Jednak uważam, że poprzeczka zawsze powinna być ustawiona troszkę (może nawet niewiele) ponad to co sobie ustalimy, żeby gdzieś pojawiła się ta motywacja do bycia lepszym dla samego siebie aby nie doszło do stagnacji w naszym życiu.

Nie wiem co mnie tu sprowadziło ale zostałem do końca. Naprawdę ciekawy materiał.

kto pytał?

fajne

Tldw?