Dlaczego „to zawsze wina rodziców”? | 7 metrów pod ziemią
Vložit
- čas přidán 8. 11. 2023
- Gościem odcinka jest psychoterapeutka Anna Mochnaczewska. Rozmowa jest częścią cyklu podcastów „Te końce świata” powered by ING Bank Śląski.
O co chodzi w tej akcji? Wszystko zaczęło się od filmu dokumentalnego „Te końca świata. To nasze 5 minut” z udziałem braci Kacperczyk. Przy okazji premiery filmu, bank ING zadał młodym następujące pytanie: Co wydawało Ci się końcem świata, a jednak nim nie było?
Odpowiedzi, których udzielono, stały się inspiracją do stworzenia serii podcastów „Te końce świata”. Wszystkie odcinki tej serii znajdziecie tutaj: open.spotify.com/playlist/06R...
Film dokumentalny „Te końca świata. To nasze 5 minut” z udziałem braci Kacperczyk można obejrzeć tutaj: • Kacperczyk - "Te końce...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Jeśli jesteś w kryzysie i potrzebujesz wsparcia, pamiętaj, że możesz otrzymać pomoc w jednym ze 170 ośrodków interwencji kryzysowej zlokalizowanych w całej Polsce, również w mniejszych miejscowościach.
Na pomoc możesz również liczyć tutaj:
- 116 111 całodobowy bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży
- (22) 594 91 00 Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji
- (22) 484 88 01 Antydepresyjny Telefon Zaufania Fundacji ITAKA
- 800 70 22 22 całodobowe, bezpłatne Centrum Wsparcia dla Osób Dorosłych w Kryzysie Psychicznym
- 116 123 bezpłatny Kryzysowy Telefon Zaufania
- 22 270 11 65 Telefon Wsparcia dla osób doświadczających
zaburzeń lękowych
- 22 635 09 54 Telefon Zaufania dla osób starszych
- 800 108 108 bezpłatny telefon wsparcia dla osób po stracie i w żałobie
- 800 08 02 22 całodobowa, bezpłatna infolinia dla dzieci
i młodzieży, rodziców oraz nauczycieli
Jeśli chciałbyś/abyś dowiedzieć się, jak działa telefon zaufania i na jaką pomoc możesz liczyć, posłuchaj wywiadu z Michaliną, jedną z konsultantek infolinii: • Jak rozmawiać z nastol...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Mój Instagram: / rafal_gebura
Mój Facebook: / 7metrowpodziemia
Mój TikTok: h / rafal_gebura
Moja książka: alt.pl/sklep/otworz-oczy-rafa...
Współpraca komercyjna: rafalgebura.com | management.rafal.gebura@gmail.com
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
„7 metrów pod ziemią” w formie podcastów:
🎙Spotify 👉 spoti.fi/2UsCz7w
🎙Apple Podcasts 👉 apple.co/2Ksv7ER
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
„7 metrów pod ziemią” to internetowe wywiady o tematyce społecznej. Zaciszna atmosfera garażu sprawia, że rozmówcy wyznają prawdę, na którą nie zdobyliby się w telewizyjnym studiu. Rozmawia Rafał Gębura.
🎥 Wideo: Grzegorz Skonecki
🎵 Oprawa muzyczna: Nice Guys Studio
🎞 Produkcja: Press Play
Wow, to zdanie „oni nie chcą umrzeć, oni chca nie cierpieć ”. To tak trafne. Dokładnie tak się czulam przed terapia.
Niestety w nasz społeczeństwie panuje to chore osądzanie i mierzenie swoją miarą.Zerowy poziom empatii i zamknięta postawa "wszystkowiedzącego" powodują,brak zrozumienia.Dzisiejsi nastolatkowie mają inne problemy niż 20,40,60 lat temu.Wyroślinw czasach ogromnej świadomości,inwigilacji i nie znają czasów bez internetu i wielu platform.
Zanim sprowadzi się na ten świat nowego człowieka trzeba samemu mieć przepracowane własne traumy.
Dokładnie
Mamy teraz taką możliwość, wiedzę, dostęp do pomocy. Pamiętajmy, że rodzice dzieci rodzących sie w latach 90. nie mieli tego wszystkiego. Ich traumy alkoholizmu w rodzinach, przemocy, zaniedbania etc. długo nie mogły być wyleczone, zrozumiane. Warto mieć to na uwadze, gdy próbujemy wybaczyć naszym rodzicom nasze krzywdy.
Szkoda tylko, że to życzeniowe myślenie - nie da się wyleczyć traum generacyjnych w jednym pokoleniu. To jest wielowiekowy wysiłek.
Nie trzeba być omnibusem z Mensy, żeby być świadomym swoich własnych traum, uchybień, wad, czy jak tam zwał.
Ja osobiście, mimo że chciałbym założyć rodzinę, to wiem że cały burdel w mojej głowie na to mi nie pozwala. Dlatego postanowiłem sobie odpuścić - nie będę obarczał innych własnymi demonami, dopóki one istnieją.
@@Dontbesocuriousbrawo za odpowiedzialną postawę 👍 Niestety w dzisiejszych czasach dorośli ludzie są egoistami. Sprowadzają na świat dzieci bo "chcą mieć dzieci" albo żeby miał im kto "podać szklankę wody na starość".
Moja pani psycholog uratowałam mi życie...dosłownie, a byłam w bardzo ciemnej i głębokiej "dziurze". Zawsze będę jej za to wdzięczna. Był to czas, gdy paradoksalnie miałam najwiekszy w życiu uśmiech na twarzy ❤
Pamiętaj, że to również Twoja zasługa, bo o Ty postawiłaś do niej pójść i przyznać się, że nie do końca sobie radzisz, a to bardzo ważny krok był dla Ciebie, jak sama widzisz. 😁Mam nadzieje, że już jest super i udało Ci się przepracować ten aspekt z którym przyszłaś. 🙂
Do @keaf1977 Czy możliwe jest aby mogła pani powiedzieć mi ,gdzie tak ,,skuteczną,,p.psycholog przyjmuje i jak się nazywa?
Fantastyczna historia
Ja mialem w zyciu trzy proby samobojcze raz przedawkowalem smiertelna ilosc heroine a kolejna dwa podobnie ale mieszane z benzodiapinamy od pierwszej dzililo mnie zaledwie3 minuty .Pozniej lerzalem w szpitalu psychiatrycznym w londynie I stwierdzili ze mam harsh~depression I nic mi nie jest.rodzina non stop z twierdzia ze ich strasze
Wcale nie .Niewiedza co sie ze mna dzieje I nie rozmawijaja a psycholog zawsze wczesniej odpowiem I'm na pytanie nim zadaje.Narazie nie mysle o odebraniu sobie zycia aczkolwiek czasami jak wypije wiecej alkocholu mam odwage znowu to zrobic.2 tyg temu police zgarnela mnie z metro z kolezanko bo zartowalismy ze chcemy raczej chcem wrzucic sie pod pociag po wyjsciu z metro czekalo na mnie pogotowie I przewiezili mnie na psychiatry po 2 dniach zwolnili a tu stwierdzilize mam problem z alkochlem lubie wypic jak kazdy ale nie ze bym mial jakies ciagi miesieczne czy tyg.
Nikt ci nie pomoze jezeli sam sobie nie nie paradise. Ja mam jeszcze cele w zyciuw sumie wykonalne ..zakochac sie I znowu grac na perkusji to nie wielkie ambicje ale realne
A coś więcej ?
Nie wiem serio, kto wymyślił, że młodość to "najpiękniejszy czas życia" - ja ją wspominam najgorzej, w życiu nie zamieniłbym obecnego stanu rzeczy na ten sprzed 10-20 lat.
A dla mnie to był najlepszy czas
Ludzie mają tendencje do romantyzowania czasów kiedy byli młodzi, dlatego tak często możemy usłyszeć od starszych ludzi, że "za PRL to było lepiej" nie, nie było, tylko oni to romantyzują, bo z utęsknieniem wspominają czasy, gdy ciało i umysł były młode, a człowiek nie miał aż tylu zmartwień co osoba dorosła, która musi sama o siebie zadbać.
@@yuno4373 ja bym w sumie powiedział, że wolę zmartwienia dorosłości, bo przynajmniej wiem, że jestem na tyle kompetentny, by je rozwiązać, aniżeli być zdanym na dorosłych dzbanów, którzy albo są tępi albo nie dość, że tępi to jeszcze cię krzywdzą. W dorosłości przynajmniej możesz się od takich odciąć, za dzieciaka nie masz wyjścia.
A tak to z duchem komentarza się w 100 proc zgadzam.
to zalezy. Jakbym miała sie cofnac o 20 lat do lat 90/2000 byłoby zajebiscie. Ale jakbym teraz miała miec 20 lat to bardzo dziekuje. Wspołczuje młodym.
Bo tak mają ludzie którzy się bawili, a potem cierpią z tego powodu, że nic nie osiągnęli. Wiadomo czasem ktoś ma farta i napisze, że się można mieć to i to, ale nie można. Statystyka jest bardziej obiektywna niż subiektywna opinia.
Zabrakło mi pytań w rodzaju :chce isc na terapie, jak wybrać terapuetę? Isc do 5 na spotkanie probne? Jakies omówienie nurtów psychoterapi bo psychoanaliza to nie gestalt i jest duza różnica. Psychoterapeuta też człowiek- czy jak pomaga innym radzic sobie z emocjami to znaczy że sam to już wszystko umie? Na jakie kwalifikacje zwrocic uwage? Jak psychoterapia zazwyczaj wyglada? I po czym poznac że czas już psychoterapie przerwać? Na szczescie znam odpowiedzi na te pytania, ale jakbym miala dopiero sie przymierzać do tematu to takie pytania bym miała.
Oj tak, właśnie, zgadzam się 😊
W takim razie doradz jak wybrać dobrego terapeute
@@JanuszUfamTobie1942 OK. Moje doświadczenie w temacie jest takie: 2 lata terapii indywidualnej 8 lat temu, pierwsza terapia małżeńska z pierwszym mężem, oraz roczna terapia grupowa rok temu i od dwóch lat terapia małżeńska z drugim mężem.
Mogę powiedzieć tak: każda terapia była zupełnie inna i każda coś dała i terapeuci naprawdę są różni.
Jak wybrać tego właściwego?
Najpierw wiara w sukces:)
1 - Zrób miejsce w swojej głowie na to, że to jest możliwe aby najlepszy terapeuta dla Ciebie stanął na Twojej drodze. Poproś Wszechświat/Boga o wsparcie albo jak jesteś niewierzący po prostu wyraź taką intencję i życzenie sam dla siebie - jestem na terapii u super terapeuty w sam raz dla mnie.
Potem "normalne" rzeczy:
2 - Terapia zazwyczaj odbywa się raz w tygodniu. To oznacza że jest trochę logistyki z tym związanej. Są tacy co pracują online i są tacy co tylko na żywo. Widzę duży sens chodzenia na terapię na żywo, ale i moja terapia par teraz jest online i to zupełnie jest też OK. Zachęcam do wersji na żywo. Zobacz sobie na goole maps co się pokazuje na hasło psychoterapeuta, psychoterapia w Twojej okolicy i zdecyduj ile czasu możesz na dojazd przeznaczyć. Poszukaj różnych opcji w swojej okolicy.
3 - Zadzwoń do kilku, którzy Ci się spodobali przeglądając ich ofertę online. Nie wszyscy będą mieli czas na nowych klientów, nie ze wszystkimi uda się zgrać terminy na regularne spotkania. Na niektórych terapeutów trzeba poczekać, wtedy wpisujesz sie na liste oczekujacych i informują jak się miejsce im zwolni. Zobacz ile kasują za spotkanie.
3 - Umów sie na pierwsze spotkanie do trzech, jeśli to jest możliwe. To jest po to, żeby zobaczyć jak się czujesz z tą osobą, czy budzi Twoje zaufanie czy nieszczególnie. Będziesz tez miał porównanie i na podstawie swoich wrażeń poczujesz, gdzie jest Ci bliżej, gdzie się czujesz komfortowo, które z tych doświadczeń/spotkań chciałbyś powtórzyć.
4 - Przejrzyj sobie informacje o nurtach psychoterapii. Są wersje "mocne i intensywne" gdzie jest zaplanowanych tylko kilka spotkań konfrontacyjnych albo są takie gdzie wiadomo że to dłuższy proces. Każdy z tych nurtów trochę do czego innego służy. To też zalezy jak głęboko chcesz pracować, czy chcesz się tylko doraźnie postawić na nogi czy chcesz rzeczywiście zajrzeć głębiej i zrobić porządki "generalne". Niektórzy np. nurt terapii behawioralnej uznają za taki bardziej powierzchowny, ale to poczytaj sobie sam. Ja byłam na Gestalt, ale np teraz do mnie bardzo przemawia idea terapii IFS więc na terapię par wybrałam terapeutkę która jest zaznajomiona z tą wiedzą.
5 - terapia czasami działa jak dekonstrukcja i może być tak, że przejściowo czujesz się gorzej. Trochę jak remont, czasem jest kiepsko w mieszkaniu, ale jakoś, marnie bo marnie to działa. Jak chcesz mieć nowe wnętrze to przez jakiś czas jest bałagan, pył itp. Ale potem jest pięknie:) Zdecyduj więc czy masz przestrzeń w swojej codzienności i fundusze na takie przedsięwzięcie.
Terapia to nie żadna magiczna różczka. Ja myślałam najpierw że to wygląda tak, że przychodzisz, mówisz jaki masz problem a terapeuta na to "OK, na to się robi to to i to, po kolei poprowadzę Pana przez to, z grubsza zrealizujemy to w x miesięcy". No więc to nie jest tak.
Na terapii sam ustalasz cel swojej terapi i określisz po czym poznasz że terapia sie udała. Nie zostaniesz więc poprowadzony nigdzie za rękę. To co można z tego wyciągnąć to zrozumienie jakie mechanizmy w sobie wypracowałeś w wyniku swoich wcześniejszych doświadczeń, zrozumienie dlaczego to co sprawdzało się kiedyś kiedy lepszej opcji nie było dzisiaj przynosi więcej szkody niż pożytku. Zrozumienie że masz wpływ na to jak dzisiaj będziesz do różnych rzeczy podchodził i tego się uczysz tak naprawdę sam na terapii. Terapueta jest takim "zdrowym głosem", który po zakończonej terapii zabierasz ze sobą i ten "zdrowy głos" Ci potem pomaga wybierać w codziennym życiu to, co Cię wspiera.
Terapia uczy bycia w kontakcie ze sobą, przepuszczania emocji przez ciało, opiekowania się sobą i bycia dla siebie samym wsparciem. To się przekłada na to, że potem umiemy inaczej podchodzić do różnych sytuacji i co najważniejsze do samego siebie.
Jestem fanem psychoterapii. To co z tego wyciągniesz zależy jednak w dużej mierze od Ciebie i Twojej decyzji czy jesteś gotów porzucić różne wyuczone mechanizmy, które Ci nie służyły i wziąć odpowiedzialność za swoje życie. Czasami to nie takie proste bo wiąże się z poczuciem tego, czego już nigdy mieliśmy nadzieję nie czuć. Ale warto.
Trzymam kciuki!
@@lwica To trochę dziwne ,że po terapii indywidualnej, małżeńskiej i grupowej znowu weszłaś w toksyczny związek i jesteś na terapii. Z czego to wynika?
@@JanuszUfamTobie1942 Rozwój to droga a nie jednorazowa sprawa "odhaczone raz na zawsze". terapia może nam towarzyszyć na jakiś etapach tej drogi, ale nie musi. Niektóre tematy, które wydawało się, że są już rozwiązane, wracają, ale zawsze z kolejnego poziomu. Rozwój to bardziej ruch po spirali niż prosta linia od A do B. Za każdym "obrotem" kiedy temat wraca kolejne warstwy się odsłaniają. To nie znaczy, że pierwszy obrót nie wyszedł, wręcz przeciwnie, pierwszy "obrót" umożliwił kolejny krok i pozwolił temat uzdrowić na głębszym poziomie. Jeżeli chcesz temat kontynuować proponuję przenieć dyskusję na priv.
Długo czekałam na ponowne zaproszenie pani Anny. Nie zawiodłam się. Bardzo kompetentna osoba, ciepła, ale też stanowcza w moim odczuciu.
Chętnie bym zobaczyła wywiad z Pracownikiem Socjalnym - czyli zawód trudny i bardzo potrzebny, myślę, że byłby naprawdę interesujący ❤Sama jestem studentką pracy socjalnej, więc ogromnie bym się ucieszyła ❤
Polecam w takim razie rozmowę z kuratorką sądową, znajdziesz na kanale :)
@ Ale pracownik socjalny to jednak nie to samo, co kurator sądowy :) Jego praca to teren i pierwszy kontakt z sytuacją, czasem ekstremalnie trudną.
To prawda. A często zarabiają dużo mniej niż "patologia", której próbują pomagać.
Dokładnie :) powiązane ze sobą zawody w ścisłej, codziennej współpracy ze sobą ale stanowczo inne @@maxiamberville
Dziękuję za zaproszenie Pani Anny. Niesamowicie ciepła ale i stanowcza osoba. Życzę wszystkiego najcudowniejszego!
Mega wartościowy przekaz baardzo przyjemnie się Was słuchało.Przeczytalam wiele ksiazek obejrzałam sporo filmow rozwojowych i psychologicznych i na prawdę cieszę sie,ze w tych naszych czasach mamy łatwiejszy dostep do tego typu materiałów. Szokujące jest dla mnie to jak nasz mózg moze przyjmowac i nie segregować roznych "śmieci" , ktore mu dostarczamy niepotrzebnie. Dbajmy o nasza higienę psychiczną i przedewszystkim otaczajmy sie mądrymi ludźmi ❤ Nienawiść nas rujnuje , a zgoda buduje. Budujmy to co w nas jest najpiękniejsze.
Dziękuje za ten wywiad - sam obecnie jestem na terapii od lipca, decyzja o podjęciu terapii wymagała ode mnie wielkiej odwagi i samozaparcia ale widze już małe efekty tej nie łatwej drogi i wiem, że chcę nią iść nadal niezależnie od tego ile ona będzie trwała
Wydaje mi się naprawdę kompetentnym fachowcem ta Pani, a gdybym czegoś takiego potrzebował, gdybym był jeszcze młodym człowiekiem, to na pewno z taką profesjonalistką świetnie by się współpracowało.
Mam nerwicę lękową od 3 lat. Od dwóch jestem w terapii. Okazało się, że przez lata zaprzeczano moim uczuciom więc je wypierałam i dodatkowo czułam się winna, że czuję np złość albo smutek. Atak paniki miałam raz w miejscu publicznym. Sama wezwałam do siebie karetkę. Myślałam, że umrę. Miałam objawy jakbym miała dostać udaru albo zawału. Miałam ten atak dwa tygodnie po tym jak mama dostała udaru. Wydawało mi się, że świetnie sobie radziłam, ogarniałam wszystkie sprawy,ale organizm jednak dał o sobie znać, że to dla niego za dużo. Na szczęście już po tym pierwszym razie nauczyłam się rozpoznawać, że atak paniki nadchodzi i nauczyłam się nad nim panować. Na pewno pomogło mi to, że ten pierwszy atak paniki był już w trakcie trwania terapii i miałam wsparcie terapeutki. Zanim poszłam po pomoc miałam mnóstwo bóli somatycznych, wiecznie biegałam po lekarzach i robiłam mnóstwo badań. Obecnie jest ogromna poprawa mimo, że życie dokłada mi kolejnych zmartwień bo w Grudniu 2023 dowiedziałam się, że tata ma nowotwór, a w czerwcu 2023 zmarł :( Nie wiem czy poradziłabym sobie z tym wszystkim bez terapii.
Pozdrawiam. Pamiętam poprzedni wywiad z tą Panią. I dobrze go wspominam
Bardzo trafne. Powiem wręcz przerażająco trafne!
Ja chcąc umówic się na kolejne spotkanie i rzuciłam ,ze do tego wszystkiego zmarł mój tato usłyszałam ....nie mam terminów no i cóż takie życie......😢 Odwróciłam się na pięcie i rozglądałam się po osiedlu na który dach skoczyć,,,,😢
Te infolinię też są płatne ...za parę minut wychodI 200zl......i tak naprawdę jak nie masz kasy nikt ci nie pomoże i nie wysłucha...
Znam ten ból i bardzo Ci współczuję.
Dasz radę i pójdziesz przez życie dalej. Wierzę w Ciebie, że masz na tyle siły żeby to przetrwać i jeszcze się uśmiechać.
Trzymaj się! 😊
😮 o Boże myślałam, że infolinię są bezpłatne 😮
Te konsultacje są całkowicie bezpłatne
Całe szczęście po kilku ciężkich latach sytuacja o 180 stopni się odwróciła i w tej chwili jeśli są jakieś problemy mówię ,ze skoro tamto przeszlam to dam radę i nauczyło mnie to aby nie dopuszczac do pewnych sytuacji....
W tamtym momencie miałam tylko ścianę przed oczami i ,ze nie wyjdziemy z tego....więc nigdy nie mów nigdy.
Telefon zaufania jest bezpłatny. Może z wróżką ci się pomyliło 😆
U mnie tak było (a propos końcówki rozmowy), że poszłam na terapię w maju, a we wrześniu było po wszystkim. Potrzebowałam naprowadzenia na radzenie sobie z emocjami i nazywaniem ich. Dostałam dużo ćwiczeń i to mi bardzo pomogło. Psychoterapeuta sam powiedział, że chyba już nie potrzebuję terapii i ja też to tak widziałam. Także takie sytuacje też się dzieją, nie tylko terapie latami :-)
Być może że jest wina rodziców lub jednego z nich, przy nie dostatecznym zaspakajaniu potrzeb emocjonalnych. Przyszlo mi jednak na myśl....co zatem z naszymi babciami które miały do 10 dzieci .One były tak bardzo zajęte i zapracowane że nie miały czasu a być może nawet siły zbyt wiele uwagi poświęcać dzieciom. Myślę że zaspakajali tylko te fizyczne niezbędne do życia potrzeby swych dzieci. Życie było wówczas o wiele cięższe a przecież całe rodziny przeszły w dodatku bardzo ciężkie doświadczenia wojenne.Do psychologa się kiedyś nie chodziło,wogole do lekarza tylko w ciężkich przypadkach.Nasi rodzice jednak przeżyli i wyrośli na wartościowe , pracowite i odpowiedzial e osoby.Samo życie ich uodporniło i zahartowało.W dzisiejszych czasach pęd życia,ciągle zmiany,media,stres ,używki,zawyżanie sobie poprzeczki. i tym podobne zeczy obciążaja nasze ciało, psychike i mamy to co mamy.Trzeba też zwrócić uwagę że każde następne pokolenie jest coraz słabsze a nie na odwrót.🤝.
potężny problem alkoholizmu poprzednich pokoleń, a to że tv i internetu nie bylo, to nie oznacza, że nie popelniali s#mobójstw w stodołach, domach, itd.
u mnie na początku 2000 przez kryzys zwiazany z bezrobociem z$biło sie 20 osób, na trzepakach, w domach, na drzewach, mieli po 40-50 lat
Pięknie dziękuję🙂
Dziękuję za ten materiał
Mi niestety terapie nie pomogły, choć trafiłam na dobrych terapeutów. Mam wrażenie, że czasem mimo starań obu stron nie zawsze się da 😕
Chciałam spróbować jeszcze raz, ale.. no cóż.. na takie "przyjemności" trzeba mieć nie tylko odwagę, ale też mnóstwo pieniędzy 🙄
W pewnym sensie trzeba zapłacić ogromne pieniądze za to, że np. było się ofiarą przemocy i chce się z tym uporać. Fajnie.
Mimo wszystko życzę wszystkiego dobrego tym, którzy zbierają się na taki krok lub są w trakcie terapii.
Terapia pomaga na tyle na tyle ile jesteśmy szczerzy i z sobą i z terapeutą. Życzę Ci stanięcia w prawdzie i odwagi
I może nie pomóc nawet mimo otwartości i całkowitej szczerości.
Już stanęłam w prawdzie i odważyłam się na to, nawet nie raz.
Po prostu nie zawsze to zadziała.
Oczywiście. Nawet może zaszkodzić i to poważnie. Dlatego psycholog to nie lekarz tylko po prostu absolwent studiów.
Witaj jesiennie🍂🍁Ann, bliska jest mi twoja perspektywa. Jakoś słowa:'rodzice nie mieli zasobów'powoli mnie już męczy. Bo o dzieciach przemocowych rodziców nie mówi się w ten sposób tylko'jesteś już dorosły/dorosła musisz wziąć odpowiedzialność za swoje życie'.A może nie ma zasobów... Pozdrawiam
@@Maja-cj1xh mi pomogły słowa, żebym nie próbowała decyzji i działań rodziców zrozumieć, bo pytanie dlaczego spędzało mi sen z powiek. Skupiłam się na tym, że z ich wychowania jestem w stanie wyciągnąć wnioski i przełożyć je na odpowiednie wychowanie mojego dziecka. Tak, na pewno i ona będzie miała do mnie o coś pretensje, bo nie ma ludzi idealnych, ale patrząc na to jak dzieci wychowuje moje rodzeństwo i z jakim ciągłym żalem do rodziców żyją stwierdzam, że przyjęcie tego co było i nie staranie się zrozumieć i usprawiedliwić na siłę ich zachowania, wyciągnięcie wniosków i skupienie się na tu i teraz oraz mojej przyszłości jest po prostu lepsze. Miałam terapię w nurcie ericksonowskim - polecam. Po moich doświadczeniach z dzieciństwa, życiowych i zawodowych, po osiągnięciu dojrzałości emocjonalnej i psychicznej, po odrzuceniu wszystkiego, co było destrukcyjne dla mnie zaczęłam żyć, poszłam dalej na studia i mam pomysł w jaki sposób i w jakim zawodzie będę się rozwijać by zaspokoić swoje potrzeby altruistyczne i ambicjonalne.
Taaki gość! Wow! Dzięki 😊
Dziękuję za ten film, pragnę więcej treści psychologicznej !
Nie wiem, czy to jakiś znak od losu, ale dosłownie 2 dni temu byłem u psychologa. Bardzo dobry odcinek! Brawo!
Ja też
@@El_Jacob1 trzymaj się, będzie lepiej!
Bardzo mi się podoba odcinek , chodzę do psychologa i taka wiedza się przyda
A tym rodzicom to teraz tylko pod ziemię wejść. Najlepiej, gdyby w przyszłości wynaleziono ludzkie inkubatory, rodziców nie będzie i problem z głowy. Ale wtenczas niech ci, co we wszystkim winią rodziców rodzicamie nie zostają.
Super rozmowa tez mam tezyczke mega silna miałam raz atak paniki jakiś czas temu na to wpadłam, chodziłam po lekarzach i nikt nie wpadł na to ze trzeba iść do psychologa. Tyle lat minęło i nigdy nie byłam 🤷🏼♀️
Ja raz na psychoterapii usłyszałam tekst "Po co właściwie Pani tu przyszła?". Z perspektywy czasu mogę rozumieć co mogła mieć wtedy na myśli, ale ten tekst sprawił, że skończyłam z terapią, a to była 2 sesja. Psychoterapię zaproponował mi psychiatra, więc poszłam. Nie miałam żadnego konkretnego problemu, który chciałabym omówić i chyba z tym terapeutka nie mogła sobie poradzić. Mimo to po kilku latach od tej sytuacji nie mogę się przemóc by spróbować ponownie. Zabrzmiało to jakbym zawracała jej głowę i poczułam się jakbym była na egzaminie i miała pytanie, na które nie znam odpowiedzi.
Jeśli nie miałaś żadnych problemów tak jak piszesz to, z ciekawości - po co była psychoterapia?
@@kingellakingae Psychiatra stwierdził depresję i powiedział, że warto pójść do psychoterapeuty. To poszłam. Teraz już trochę bardziej potrafię zidentyfikować źródła swoich lęków. Wtedy po prostu tego nie potrafiłam zrobić. Dobry terapeuta powinien w takiej sytuacji zadawać pytania, które nakierują na głęboko ukryte problemy, a nie oczekiwać, że zrobię to za niego.
rodzice na terapię nie poszli, musimy iść my :)
Nauka i tę tajemnicę związane ze współpracy czy doświadczeniami to priorytet. Nasze gumowe prawo i dyskryminacja powoduje więcej obciążeń i utrudnień w moim przypadku tak bylo, bo pamietam z przed 3 lat ten wywiad.
Konkretna osoba nie powinna doświadczać regresu czy pogarszania stanu co może tak się dziać bez znajomości czym jest to i czym się zajmują się branżowe szkoły, a wdrazanie wiedzy ma pokazac co mozna wyciagac dla siebie i odniesc na kazdy filar życia.
Dualizm od 10 minuty czyli ekstrema mogą powstać. Każdy do siebie powinien to odnieść, ale dobrze mówi Pani terapeutico
Czasami zbyt mocne przywiązanie się do różnych błędnych diagnoz i teorii to tylko i wyłącznie błędy prowadzących sesje lub nawet branży innej
Tak jak mówi Pani w wywiadzie co innego jest mieć poważny problem, a co innego jeśli ktoś nam tworzy szereg problemów od tak co w moim przypadku nie mialo miejsca, bo z tym rozmowami z nie odpowiednim czlowiekiem.
Ludzkie zdrowie to też nie jest zabawa na bazie tego z czym mamy doczynienia.
Nauka i błedy oraz wnioski.
Doswiadczenie nie zawsze dobre, aj nie kazda wiedza z zakresu psychologii powinna byc wrzucana jako zlo najwyzsze, bo mozna to dzielic na prace z kompetencji miekkich, wystapien, kierowania zespolem czy biznesowe podejscie 🤷
Mozna sie spotkac z ostracyzmem spolecznym jezeli cos pojdzie nie tak
super rozmowa
Temat ważny dla mnie i ciekawy..ale ciągle zwracałam uwagę na kręcenie stopą 😊
Dziękuję.
Nie pierwszy raz słyszę kiedy ta Pani mówi o tym że na terapie chodzi się raz w tygodniu, maksymalnie 2 razy w trudnych przypadkach. Kiedyś na jej instagramie przeczytałam że według niej kiedy ktoś jest na terapii 3 razy w tygodniu, powinien być umieszczony w szpitalu psychiatrycznym. Tak się składa że ja chodzę na terapie 3 razy w tygodniu, w nurcie psychodynamicznym, nie czuje się w żaden sposób wykorzystana przez moją terapeutkę, cena terapii też została dostosowana do moich możliwości. Z tego co wiem, w nurcie psychodynamicznym niektóre osoby uczęszczają częściej na terapie niż w innych nurtach, bardzo bym chciała żeby ta Pani zgłębiła swoją widzę i przestała powtarzać te informacje bo osobą które potrzebują terapii więcej niż raz w tygodniu może to zaszkodzić.
I tak i nie. Formy terapii sa rozne tak samo jak odpowiedni okres, gdzie teoretycznie psychoterapia jest bardzo potrzebna ze wzgledu na sytuacje. Psychodynamika jest najlepszym przykladem, gdyz wszystko zalezy od formy i nad czym sie pracuje. Najwazniejsze jest jednak podejscie i wlasna praca nad soba i ze soba. - Proces terapeutyczny to nie tylko godzina rozmowy z terapeuta. Wg mnie okres tygodnia jest na tyle odpowiedni srednio przyjmujac gdyz samo cialo i umysl potrzebuje odpowiedniego czasu na przeprocesowanie emocji, regeneracje i przystosowanie. Mysle, ze pani miala poprostu na mysli przyklady nie etycznych terapeutow ktorzy wykorzystuja klientow i chciala w ten sposob ostrzec. Jesli Tobie czestsze spotkania sa potrzebne i korzystne to jak najbardziej jest to ok.
dziekuje
Dziękuję za ten wywiad.. ❤ super rozmowa
Wszyscy mamy przejebane, zdrowe odżywianie jest najważniejsze, aby organizm dobrze sie rozwijał i później funkcjonował, a nawet mając dużą wiedze i motywacje, ciężko jest się dobrze odżywiać w dzisiejszych czasach, wszedzie plastik, pestycydy, niedobory składników w glebie, no i ceny zdrowego jedzenia vs produktów (które są 10x bardziej popularne). Jesteśmy świadkami końca cywilizacji, ale zanim tak się stanie, najbardziej potężni ludzie dopilnują, żeby stopniowo pozbywać się tych z "niższej półki"
Panie Rafale , przepiękna koszula! To Pana kolory! Brawo!
Moja terapeutka tez uratowała mi życie. Ile razy już to planowałam, nie widziałam sensu, nie mogłam już walczyć… Z dzisiejszej perspektywy jestem bardzo wdzięczna ze trafiłam na właściwa terapeutke i miałam na tyle siły, by się tym zająć. Życie potrafi być takie piękne i przeżyłam cudowne momenty za które jestem wdzięczna i których bym nie doświadczyła, gdybym się wtedy nie odważyła na terapie. Nieważne co złego nas w życiu spotkało, nawet jeśli ta walka jest ciężka - opłaca się by poznać życie z tej drugiej, pięknej strony! Tylko nie spodziewajcie się od razu efektów. Ja byłam w terapii 4 lata ale z każda wizyta rozwijałam się i „stawialam kroki na nowo”. I nie, nie jestem każdego dnia uśmiechnięta - każdy ma prawo czasem do smutku. To jest normalne. :)
Widzimy co się dzieje. W takim wypadku trzeba żyć tu i teraz
Wszystko fajnie, a teraz uczciwie poinformujcie społeczeństwo o statusie ustawy o zawodzie psychologa i o tym, kto w tym kraju może twierdzić, ze udziela "pomocy psychologicznej" ;) Oraz, czym sie psycholog rożni od psychoterapeuty, zanim zaczniecie wysyłać ludzi do losowych "specjalistów". :) W tym kraju naprawdę nie jest łatwo znaleźć kompetentnych ekspertów. :)
Dobra robota 👍
Ta Pani to ciekawa osobowość. Jaki ma fajny głos, ciekawą urodę itp. Przyjemnie się tej kobiety słucha.
Ona ma mieć przede wszystkim wiedzę 🤦♀️🤦♀️liczyłam na kogoś kompetentniejszego
@@Ol-ft2lba co tu można takiego wiedzieć. To nie fizyk atomowy tylko psycholog.
Są tacy ludzie którzy sobie radzą bo mają silne charaktery i są tacy którzy sobie nie radzą bo mają słabe.
Sporo się wynosi z domu.
I tyle
@@brarord8401 Myli się Pan. Trzeba wiedzieć dużo więcej niż się może wydawać aby podołać zadaniu terapii drugiego człowieka. Mówię to jako studentka psychologii. 5 lat psychologii + 2/3 lata szkoły psychoterapii sprawiły, że ta Pani jest tam gdzie jest.
@@oliwiakluzniak2131 Nie wątpię - coś wiedzieć trzeba. Ale chyba nie będziemy sobie wmawiać na siłę, że ta wiedza w jakikolwiek sposób konkuruje trudnością z wiedzą techniczną (fizyka, informatyka, matematyka etc.). Takie studia może skończyć każdy kto chce je skończyć (proszę nie brać tego do siebie, posługuje się zimnymi faktami). Studiów fizyki nie skończy każdy.
@@brarord8401 Oczywiście zgodzę, nie każdy skończy fizykę. To po prostu dwie odległe dziedziny i do obu trzeba się nadawać w specyficzny sposób. Zaczepiłam się tylko skrawka „a co tu można takiego wiedzieć”, jak sam Pan przyznał, można wiedzieć sporo. Specyfika wiedzy jest po prostu inna.
ciągle przerywasz i wcinasz się w to, co mówi psychoterapeutka. Ta kobieta ma świętą cierpliwość
Ale piękna Pani terapeutka❤
wpisz sobie do cv
Masz prawo do zakochania się w niej. Tylko bez skonsumowania tej emocji - tzn . zaproszenie na randkę, kwiatuszki wręczone z uśmiechem itp. przyjdzie zawód z tego powodu, że nic nie można zrobić. Ile osób to poczuło, które kimś się zafascynowały..No chyba, że to była chwilowa emocyjka, pojawiła się i poszła, więc nie ma większego problemu, ha ha
Mimo to ze mi tato co wychowal mowil "nie uzalaj sie nad soba" mam teraz borderline i jakos nie zamykam swoich emocji. Jednemu tak powiesz to nic a drugiemu to moze miec zab osobowosci np. Chociaz ja przeszlam traume wczesnodziecieca i dlatego jestem wrazliwsza na odrzucenie. Bo bylam porzuconym niemowlakiem przez matke co urodzila. Mimo kochajacej rodziny to siedzi do dzis. Zrozumialam ze tato po prostu nie ma zasobow nie mam juz zalu.
Zamykam oczy i widze to wystarszone dziecko jakim bylam to chce mi sie wyc poprostu. Ten lek jest ze mna od 20lat. W tym roku psychiatra postawil mi diagnoze zaburzenia lekowe. Nienawidze ich za to , przez co teraz musze przechodzic. Mam swoja rodzine a mam wrazenie jakbym umarla za zycia.
Końcówka tego filmu dała mi do myślenia, gdzie mają szukać pomocy osoby, których nie stać finansowo na terapię.
@@Dominika-mm2fq chodziłem na terapię na NFZ przez 8 miesięcy. Jakoś mi nie pasowała moja terapeutka. Po tym okresie poszła na macierzyński, miałem się do niej odezwać i powiedzieć jak by mi pasowała potem terapia (miała wrócić do pracy po 4 miesiącach), bo planowałem zmianę pracy i mogło się okazać, że trzeba by było zmienić dzień i/lub godzinę spotkań. Nie odezwałem się. Parę rzeczy mi nie pasowało. Najbardziej zdziwiło mnie to, że teraz się dowiaduję tu o zawieraniu jakiegoś kontraktu terapeutycznego, a nic takiego u mnie nie miało miejsca. Jeszcze w trakcie terapii na jednym ze spotkań wspomniała coś, że (odebrałem to jako pretensje do mnie) zawieraliśmy kontrakt (żadnego dokumentu nie dała mi do podpisania) w którym coś sobie ustaliliśmy. I w sumie to nie wiem o co jej chodziło. Ale jakby miała do mnie pretensje i mnie obwiniała. No a niedługo potem poszła na to zwolnienie, a ja się już potem z nią nie kontaktowałem. Kilka miesięcy później trafiłem na kilka opinii o niej no i lekko mówiąc nie były one zachęcające.
@@morako_isaki_ kontrakt można zawszeć również ustnie, nie musi być żadnego dokumentu. W wiekszości przypadków to poprostu ustalenie w rozmowie z czym masz problem i zaplanowanie naprawy tego
Ile kosztuje godzinka z kawą/herbatką w fotelu u pani psycholog? Czy jest to suma od 5 do 8 dych? Czy raczej od 5 do 8 stówek?
Dostanę jasną odpowiedź? Wątpię!
"wiesz cooo" bardzo ciekawy temat, nieciekawy gość.
Co było dla pani nieciekawe?
Dlaczego ludzie postrzegają swoje życie jako walkę ?
Życie niesie różne sytuacje i problemy ale genetycznie jesteśmy zaprogramowani na pokonywanie trudu życia.
Patrząc na swoje i życie innych, większość problemów fundujemy sobie sami, nie podejmując właściwych decyzji, których konsekwencje musimy ponosić.
I jak zafundujemy sobie zbyt dużo takich problemów, to zaczynają nas przygniatać.
Błędem jest też rzucenia się na nie wszystkie na raz, bo polegniemy, trzeba je rozwiązywać jeden po drugim tak aby uwierzyć w swoją skuteczność.
Wywiad ze strażakiem też ciekawy zawód
Byl
Był ten odcinek bardzo ciekawy wczoraj oglądałem
Hejka, zrobisz odćinek od Przemocy Psychcznej, Gaslighting, Narcyz
No niestety. Dzieci nie rodzą się z instrukcją obsługi.
Wszystko zależy od wrażliwości człowieka. Nie znam się na innych chorobach i zaburzeniach psychicznych, oprócz zaburzenia nerwicowe . Nie jestem, także lekarzem . Wiem na podstawie własnych doświadczeń , że by powstały zaburzenia nerwicowe musi połączyć się kilka czynników czyli bardzo wrażliwa osoba dorastająca w złym środowisku, trochę geny i mamy zaburzenia nerwicowe gotowe . Dodatkowo brak wyrażenia emocji i nieuświadomione konflikty emocjonalne. W takich przypadkach bez psychotherapii ciężko z tego wyjść.
Czy można coś więcej o nerwicy lękowej ?😅 Jak nikt się nie zgłosi to mogę ja:)
A co jak po miesiacu po zakonczneiu terapi ktora trwala 2 miesiace niecale doszlo do tego samego stanu co przed terapia?
Mi terapeutka każe płacić wtedy, kiedy chcę odwołać. Natomiast ona sama odwołuje sobie, jesli chce, ale ja tutaj już nie płacę. Dla mnie to jest mega wkurzające, że mam płacić za "miejsce dla siebie". Ktoś jeszcze uważa, że to jest w porządku (i nie jest psychoterapeutą)?
Czasem ludzie odwołują następna terapię po burzliwej sesji gdzie wyszły silne emocje. I wtedy pacjenci pod byle powodem odwołują terapię. Może ma taki system żeby przesiać tych którym zależy
Z jednej strony to zrozumiałe, ale z drugiej załóżmy, że ktoś rano dostał gorączkę i nie jest wstanie pójść, to musi płacić za spotkanie, które się nie odbyło. W przypadku większości lekarzy nie ma żadnych konsekwencji, jeśli zostanie odwołana wizyta. Wiadomo, że my się zgadzamy na dane warunki, ale pytanie, czy tak nie jest u większości psychoterapeutów.
Z mojego punktu widzenia i doświadczenia
To tak:
To można zrozumieć, że rodzice nie mieli dobrych wzorców i dlatego się tak zachowują ale to nie jest usprawiedliwienie i fakt że musimy to akceptować. Inny przykład to, że kiedyś nie było takiego dostępu do pomocy i terapii. ok! ale teraz jest a mimo to wielu rodziców nie chcą się zmieniać! 😠
Ci psycholodzy potrzebuja pomocy
Ja bedac dzieckiem bylam przez wujka molestowaana...
Pani psycholog powiedziala zebym mu wybaczyla (poszla na cmentarz stanela przy grobie)i prosila o przebaczenie
Beznadziejna podejscie
Pod koniec, niestety trochę pokrótce, poruszony został temat że jest to zawód nieuregulowany, oraz jakie są sygnały, że coś jest nie tak. No właśnie. A może warto by powiedzieć jak w takim razie w ogóle szukać dobrego psychologa? Sam byłem u kilku i do dzisiaj nie wiem, więc chyba można powiedzieć że mam złe doświadczenie.
Dwóch psychologów nie było zainteresowanych rozmową. Ani żadnych pytań, ani żadnych stwierdzeń. Miałem wrażenie, że wizyta polega na tym że ja mówię a pan/pani kiwa głową. Potem opłata i koniec. To tak wygląda? Trzecia pani psycholog kazała czytać książkę i wychodziła z gabinetu. Potem powiedziała, że tak będziemy pracować przez najbliższe lata. Jak się zdziwiłem tak długim terminem to się wkurzyła, że jestem niezdecydowany i mam nie marnować jej czasu. To tak wygląda?
Wszystko to były wizyty z portalu znany lekarz. Małe gabineciki, czasami jednoosobowe, niby dobre oceny. Ale jaka jest gwarancja, że nie są to całkowicie losowe osoby które po prostu chcą zarabiać 200pln za godzinę a reszta to improwizacja? Mam próbować do skutku? A może tylko duże placówki? Albo nawet coś na NFZ...z terminem za rok ;)?
najlepiej jest wg mnie z polecenia. Zainwestuj tez troche czasu, aby dowiedziec sie o glownym nurtach w psychoterapii i wybrac terapeute,ktory czesciej w wybranym nurcie pracuje i ktory Ci prawdopodobnie bardziej odpowiada. Dobry terapeuta powinien jednak byc w miare wszechstronny i dopasowac swoj styl do klienta w konkretnym momencie. Psychoterapia to przede wszystkim rozmowa skupiana w 100 procentach na kliencie i bardzo specificzny rodzaj relacji. Powyzsze nie nazwal bym forma terapii w ogole. Jako klient mozesz zawsze zapytac o kwalifikacje i doswiadczenie terapeuty, to powinno Ci juz duzo powiedziec.
Niestety psychoterapia nie wygląda jak na amerykańskim filmie,a bardzo szkoda... tak jak w życiu można trafić bardzo dobrze albo bardzo źle
Aniu, co z Twoim kanałem? Będą nowe filmy? Pozdrawiam. :)
Psycholog to nie koniec świata, ale za to metody pracy psychologów i psychiatrów to nadal niestety średniowiecze, metody często kompletnie niedostosowane pod pacjenta, dla wielu osób niestety nie udaje się pomóc, a tym którym się udaje trwa to nawet lata/dekady, często z nawrotami i kosztuje majątek (psychiatria i psychogia na NFZ to niemalże science fiction, i nic dziwnego, NFZ unika finansowania kosztownych metod leczenia).
Jak to powiedziała mi kiedyś znajoma psycholożka pół żartem pół serio: "chcesz być w życiu szczęśliwy? dobrze wybierz sobie rodziców".
Ja mam świetną panią psycholog na NFZ
Nie. Najlepiej jest się po prostu nie urodzić, bo wtedy ma się 200% szczęścia
@@El_Jacob1 porozmawiamy za kilka lat, czy będą jakieś długotrwałe efekty bez nawrotów, dopiero wtedy można oceniać czy psycholog/psychiatra jest dobry 🙂 wszyscy, nawet osoby w depresji potrafią zbyt optymistycznie przeceniać efekty terapii, i dopiero czas pokazuje że tak naprawdę ta terapia nic nie dała, a chwilowa ulga mogła być efektem placebo, odpoczynkiem (który jest naturalny gdy np czujemy depresję), chwilowym zanikiem stresora (np problemy w pracy chwilowo minęły), czy odizolowaniem się od toksycznego otoczenia (w przypadku leczenia w szpitalu)
Nie zgodzę się, że metody pracy są "sredniowieczne", zresztą ciężko tu mówić o sredniowieczu skoro Psychologia jako nauka ukształtowała się w XIX wieku. Uważam, że jest wiele teorii, technik i narzędzi, które sobie swietnie dają radę + jest to dziedzina w której należy ciągle się doszkalać, bo caly czas sie rozwija. Przy nieudanych próbach szukania pomocy powinno się też brać pod uwagę niezaklikanie z danym terapeutą, zly dla nas dobór nurtu, kwestie ewentualnej niekompetencji samego terapeuty, bo niestety zdarzają się i tacy, dlatego trzeba być ostrożnym w wyborze oraz tez kwestia oporu pewnej grupy klientów, bo niektórym mimo chęci, pomóc się nie da (zwlaszcza jesli sami tego nie chcą) albo da dopiero po latach kiedy w końcu cos sobie uswiadomią/przyjmą do siebie. A nawroty mysle, że mogą mieć wiele powodów, bo życie zaskakuje i jest dynamiczne, a zaburzeń nie da się wymazać jakby wczesniej nie istnialy, a raczej nauczyć się często z nimi żyć i sobie radzić, więc to nie tylko nieudany/niedomknięty proces psychoterapii. Dodatkowo wydaje mi się, że jesli przy kompetentnie przeprowadzonej terapii ktos stwierdza, że terapia nic nie dala, to znaczy ze wgląd w siebie nie byl wystarczający.
@@iirekm Totalnie się z tobą nie zgadzam. Nie wiem czemu wszystkich psychologów na NFZ wsadzasz do jednego wora. Fakt - na NFZ często pracują wypaleni zawodowo lekarze w każdej dziedzinie którzy mają w dupie pacjenta. Sam nie byłem przekonany jak usłyszałem od mamy że to psycholog na NFZ - nie miałem żadnych oczekiwań ale moją psycholog totalnie nie można zaliczyć do tych złych psychologów. Może to dlatego że jest bardzo młoda (szczerze to z wyglądu dałbym jej ok. 17 lat ale na pewno musi być po studiach) i ma zupełnie inne podejście oraz sama była nastolatką dopiero co i wie jak wygląda życie nastolatka w tych czasach.
Ta pani ma w sobie taką energię, że po pierwszych 15 minutach terapii takim tonem, wybiegłabym stamtąd z krzykiem. Piszę to jako pacjentka z ustabilizowaną, przewlekłą depresją, mając za sobią 2 terapie. Można się wykończyć przy kimś takim.
Gdybym ja założył takie spodnie obdarte i bluzę pięć rozmiarów większą to by mnie ludzie wyśmiali, wytykali palcem że jakiś menel. Ta Pani jest bardzo atrakcyjna a takiemu człowiekowi we wszystkim jest ładnie.
A no ładna dziewczyna
Zajrzyj w głąb siebie i zobacz, dlaczego pod tak ważnym wideo, pełnym wyrozumiałości i współczucia, ciepła i życzliwości --- ty wyrzucasz swoje frustracje na temat tego, jak ludzie cię oceniają za ubiór.
Psycholog mi nigdy w zyciu nie pomogl .Mimo ze jestem osoba z autyzmem i niepełnosprawnosc intelektualna.Chodze tylko do psychologa żeby zbierac tylko opinie do Orzeczenia i niepelnosprawnosci nic wiecej.Psycholog nie rozumie wogole że jestem wykluczony ze spoleczenstwa.Mowil wyjdz do ludzi.To nie jest przeciez takie proste przeciez ludzie nie chca osob uposledzonych umyslowo.Ja nie wiem czy dana osoba chce mnie oszukac czy nie .Nie umiem rozmawiac wcale z ludzmi .Przeciez w danym miejscu od tak sie nie da poznac czlowieka .Przeciez to graniczy z cudem.Psycholog w takiej sytuacji nie wiedzial co mi powiedziec .Rozkladaja rece niestety.
Hej ja do dzis po telefonie do matki potrzebuje dwa lub trzy dni zeby ochlonac .....
No i nie podali kwoty, wiec .... w sumie to mozna pominac odcinek. Po co bylo poruszac temat ?
Pamiętam że już tu kiedyś byla
Czy tylko mnie ta Pani przypomina z wyglądu PANIĄ DETEKTYW z serialu Lucifer? 🤯😈😈 Nieprawdopodobne podobieństwo!
temat // drogi ekspresowe ( muszą dać miejsce dla lokalnych małych biznesów'' dla regionalnej kuchni '' dla regionalnego rzemiosła'' kultury i sztuki itp .. dla podróżnych okazja by zapoznać się z bogactwem i różnorodnością Regionów i zajrzenia głębiej '' szansa na nowe kontakty kulturalne, gospodarcze itp. Międzynarodowe kołchozy będą wciskać towary międzynarodowych kołchozów- a to nie jest prawdziwa Polska........ w Hiszpanii takie zlekceważenie potrzeby zarobiania na życie przez lokalną społeczność skończyło się biedą i wyludnieniem. Nawet w tv mają o tym cykliczny program ''pusta Hiszpania''
do Życia człowiek potrzebuje pozytywnych wibracji emocji relacji widoków tlenu wody i normalnego jedzenia .. dziś kura rośnie fik mik bo chemia to kręci ma na to wpływ ... maja czarne kości kury .. reszta to wiadomo ..tak? ile jest durnych decyzji np kiedyś łowiono masę dorszy unia zakazała a kutry na żyletki.. tego jest mnóstwo... czy w parlament europejski to mądrość w 100% właśnie nie... może w 10%
Jak pracują warszawscy psychoonkolodzy ?!-prosze o takie osoby ,które rozmawiają z odchodzącymi ,umierającymi ludźmi.
A gdzie szukac pomocy w momencie jak ktos np w pracy lub na uczelni wstydzi sie odezwac. A publiczne wystapienie nawet nie wchodzi w grę. Duzo przez to tracę.
Wiem, że dość późno, nie wiem czy podjełaś/eś jakieś kroki wobec tego problemu po tych 2 miesiącach, ale poczułem coś w stylu obowiązku odpowiedzieć na twoje pytanie. To lęk społeczny. Też to mam. W takiej sytuacji pomocy szukać trzeba również w psychoterapii.
Smutno mi...
Najgorsze to chyba mieć psychologa w rodzinie szczególnie takiego który się będzie wracał.
Może zacznę od dobrych rzeczy - sporo przydatnych informacji dla osób, które zaczynają przygodę z psychoterapią. Ale zabrakło informacji, jak ten rynek jest nieuregulowany, kto może zostać psychoterapeutą, jakie wymagane jest wykształcenie takiej osoby (albo że w ogóle nie jest). Jaka jest różnica między psychologiem, psychoterapeutą i psychiatrą? Przydałaby się informacja na temat tego, że są różne nurty i można po prostu nie trafić. Że psychoterapeuta też człowiek i może się pomylić i stracimy czas i pieniądze. I niesamowicie wkurzył mnie fragment, że "zawsze" to jest wina rodziców. Pomijam, to, że z samym słowem "wina" bym bardzo uważał, ale rodzice to nie są jedyni ludzie na naszej drodze. A co z stosunkami w pracy, w małżeństwie? Strach być rodzicem, właściwie powinienem popełnić sepuku, bo na pewno cokolwiek sie stanie mojemu dziecku, to będzie to moja wina. A Pani psycholog łaskawie mi powie, że nie chodzi o to, zeby zepsuć relacje miedzy dzieckiem, a mną. Noż dziękuję. Nasi rodzice nie mogli się rozwijać, a obecnie mogą. Szczególnie w korporacjach. Te uogólnienia i chodzenie na skróty powodowało, że mnie przez pól odcinka telepało ze złości.
O tych sprawach, które wyliczyłeś na początku, rozmawialiśmy poprzednim razem (odsyłam do rozmowy sprzed kilku lat) - nie chciałem dublować tematów. Pozdrowienia!
Ja rozumiem o co chodzi z tą winą... Jak mi moje dziecko powie,że w czymś zawiniłam wezmę to na klatę,bo też rozliczyłam w swojej głowie rodziców. Wszyscy popełniamy błędy,ale nasze pokolenie ma szansę zadbać o emocje swoich dzieci. To telepanie ze złości jest ciekawe i warte zbadania dlaczego 😉
@@ksiezniczkanaziarnkugrochu7005 Proponowałbym nie stawiać mi diagnoz przez internet, szczególnie że pstro o mnie Pani wie. Nie wszystkie nasze problemy wynikają z błędów rodziców. Poza tym drogie "nasze pokolenie" (jest wysoce prawdopodobne, ze nie jesteśmy tym samym pokoleniem) nie jesteśmy wciąż jedynym żyjącym pokoleniem i z psychoterapii nie korzystają tylko relatywnie młodzi lub bardzo młodzi ludzie. Mamy rodziców z różnych pokoleń. Wciąż też zapominamy o tym, że współcześnie mamy wciąż duże różnice między możliwościami ludzi, którzy mają dostęp do psychoterapii i ludzi, których na to po prostu nie stać, a pomoc ze strony NFZ jest nierealna. Więc nie całe pokolenie ma szansę pracować nad sobą, bo nie całe pokolenie żyje w cieplarnianych warunkach ekonomicznych. Są matki i ojcowie wychowujące dzieci samodzielnie. I wtedy wielką "winą" takiego rodzica jest to, że się nie rozdwoi. Ale dziecko będzie miało szansę "rozliczyć się" ze swoim rodzicem. Nie ma rodziców idealnych. Ważne, żeby był wystarczająco dobry. Pozdrawiam..
@ Yy kto stawia diagnozę w którym miejscu ? Bo chyba polecenie poczytania książek o dziecięcej psychice można polecić każdemu, sama przeczytałam i dużo się dowiedziałam.
@@ksiezniczkanaziarnkugrochu7005 Polecenie poczytania dobrych książek - to oczywiście dobry pomysł. Zdobycie w inny sposób wiedzy też. Udanie się na psychoterapię w przypadku problemów - również. Z tym kompletnie nie dyskutuję.
Lubię Lubię Lubię 😉
Yo!
mój ojciec popełnił samobójstwo jak byłem mały moja sytuacja jest beznadziejna żadnej dziewczyny nic 😭
Proszę idź na terapię ☀️🏡♥️
@@gosia8024 niech się w piekle smaży i nigdy nienarodzi ponownie
nie bój sie szukać pomocy
Bycie w związku nie świadczy o tym, że ktoś sobie radzi. Wiele osób by chciało być samemu a nie męczyć się w toksycznym związku a odejście nie zawsze jest łatwe. Ciesz się spokojem i wzrastaj żeby Twoje dzieci nie dźwigały ciężaru po Tobie jak Ty dzwigasz po swoim ojcu. Strona twarze depresji ma swój program pomocy psychologicznej. Bezpłatnie. Psycholog na NFZ jest tylko że skierowaniem, kontakt z psychiatrą bez skierowania, czytanie dużej ilości książek na temat psychologii, podcasty, filmy no na CZcams w problematyce rodzin dysfunkcyjnych. Mój tata też popełnił samobójstwo. Poszłam na terapię. Jest to najlepsza decyzja mojego życia. Załatwiła mi ją moja przyjaciółka. Pomijając tragiczną stronę tej śmierci to przyniosła ona też coś dobrego. Nie zafunduję moim dzieciom tego co mnie zafundowano
@@joannaw2417gratuluje odwagi ❤️ czy mozesz mi poleciec jakiegos terapeute? Nie mogę znaleźć nikogo odpowiedniego
najgorsi są psychologowie w rodzinie.nic nie pomogą. ale wtrącają się do nie swoich spraw.niestety..
nie mogą pomóc osobiście, bo branie w terapie/poradnictwo kogoś z rodziny jest nieetyczne, mogą co najwyżej polecić kogoś dobrego
Mam 21 lat, przeszedłem bardzo dużo w swoim życiu. Myślę, że mogę mieć jakieś zaburzenia psychiczne, ale nigdy nie pójdę na żadną terapię, do żadnego psychiatry lub psychologa. Mam poglądy, które nie są popularne we współczesnym świecie - zwłaszcza wśród osób z generacji "Z". Uważam, że jako mężczyzna nie powinienem uzewnętrzniać swoich emocji. Może się to wydać dla kogoś dziwne, ale dla mnie jest to całkowicie normalne, że nie okazuję żadnych emocji. Jedyna rzecz, która mi pozostała, to wiara w Boga - tylko z nim rozmawiam o swoich problemach. Może to być dla kogoś śmieszne lub nawet żałosne, ale szczerze? Nie obchodzi mnie to.
Nie jest istotne czy dla kogoś to będzie śmieszne, żałosne czy jakiekolwiek inne. Ważne jest jak Ty się masz z takim podejściem do tematu emocji, zdrowia i aby w sytuacji kryzysu być w stanie jednak sięgnąć po pomoc a nie po sznur..
Poczytaj o rolach jakie dzieci przyjmują w dysfunkcyjnych rodzinach. Wydaje mi się, że przyjąłeś rolę bohatera rodziny. Jest to bardzo obciążająca rola. Tu religia nie załatwi sprawy. Mój Tata pochodził z bardzo ciężkiej rodziny. Też zawsze był w kościele. Nawet dzień przed swoją samobójczą śmiercią. Zawsze chciał uchodzić za silnego. W końcu zmiotło go z planszy. Wszyscy znajomi też byli w szoku. Dwa tygodnie wcześniej pełny dom znajomych na urodzinach a potem nieoczekiwana wiadomość o śmierci. Trzymaj się. Żaluję, że Tata cały czas udawał jaki jest silny a nie stanął w prawdzie, że ma problem. Ps. Kilka dni wcześniej szukaliśmy dla.niego pomocy, w tym dniu zgłosiliśmy na policji że mamy problem z jego agresywnym zachowaniem że jest inny, zmieniony i szalony wręcz. Policja miała go zawieźć do jakiegoś bezpiecznego ośrodka. Po drodze odebrała go jego siostra, bo policja na to zezwoliła..Godzinę później uciekł od niej i się powiesił. Nie bądź dzielny za bardzo a jak uznasz że potrzebujesz pomocy to o nią proś. Z Bogiem
Współczuję
No to jeżeli uważasz że jest to nirmalne to wszystko git, nie wiem po co więc ten komentarz
@@turkusowa6603 Bo miałem taki kaprys. Stąd ten komentarz.
Rozpychanie się łokciami, sport, sex i koniec paniki. Latwo powiedzieć trudno zrobić.
Czyli sprawa jasna, masz problem to nie do psychologa, jest tajemnica, ale .... wiec w sumie jej nie ma.
Za wszystkie niepowodzenia dzieci odpowiadają rodzice bezpośrednio przez geny i pośrednio przez wychowanie.
I koniec tematu.
Ej no sorry ale nazwa brzmi totalnie jak zgapiona z "Małych Końców Świata" Justyny Mazur. I szkoda, bo działa to na minus.
😮😮😮😮😮😮
Są terapeuci z powołania i tylko dla mamony .Przykre i szkoda że prawdziwe .
Jak to napisać, aby nikogo nie urazić? Spróbuję... Gryzie mi się bardzo bycie psychologiem, psychoterapeutą i posiadanie botoksu w ustach. O ile z tatuażami nie mam żadnego problemu to wstrzyknięcie sobie czegoś w usta totalnie mi tutaj nie pasuje. A co Wy uważacie? Ja nie mogę się skupić na rozmowie.
Nie no Mariusz chyba poleciałeś, dlaczego ta Pani nie może mieć botoksu w ustach ?
@@MagdaMadziaMagda nie powiedziałem, że nie może mieć. Może mieć co chce. Ale dla mnie gryzie się to z jej zawodem. Wyobraź sobie że jej klientka jest młoda kobieta która ma kompleksy na temat swojego wyglądu a o samoakceptacji mówi jej kobieta z ustami ryby.
@@marianoitalianoooo Panowie ust nie powiększa się botoksem, tylko kwasem hialuronowym :D
@@qwertyuio997 sama substancja nie ma znaczenia w mojej wypowiedzi 😃
Zupełnie jakby rozmawiali o mnie.
Sorry ale pani psychterapeutka nie wzbudziła mojego zaufania. Nie podoba mi się styl i jej zachowanie. Te kręcenie nogą. Jakby ktoś tak mi kręcił non stop nogą to bym nie wytrzymała i po prostu wyszła. A po za tym odrazają mnie odsłonięte tatuaże. A niestety mam coś takiego jak wyczucie człowieka.5 minut i już wiem czy między nami będzie tzw"chemia"
Mi tez nie podoba sie jej wizerunek. Przeczytalam artykul, ze osoby decydujace sie na bardzo duzo liczbe tatuazy, maja wieksze sklonosci do ryzykownych zachowan, alkoholizmu itp. Dobrze sie slucha tego co mowi ta pani, ale jej wyglad dziala troche odrzucajaco.
@@marlenawojcik2515gratulacje nie wyjścia mentalnie ze średniowiecza 🤣 Mam dużo tatuaży, w ogóle nie piję alkoholu (i nie, nie z powodu alkoholizmu), nie palę, nie cpam, prowadzę spokojne rodzinne życie. Najbardziej boję się ludzi, którzy kierują się w życiu stereotypami i świadczą o dużym ograniczeniu osoby osądzającej
@@sylwiasylwia712 Nie zycze sobie, zeby mnie okreslac jako osobe, ktora mentalnie nie wyszla ze sredniowiecza. To swiadczy o zlym wychowaniu. Mowiac, ze nie podoba mi sie wizerunek tej pani, nie obrazilam jej. Mam prawo do tego, zeby nie lubic czyjegos wizerunku tak jak inni maja prawo, zeby nie lubic mojego. Z tego samego powodu nie musze isc do niej na psychoterapie. To sie nazywa wolny rynek. Jesli w artykule jest napisane, ze osoby z tatuazami maja sklonnosci do danych zachowan to oznacza to, ze z danej grupy osob zaburzonych, wieksza polowa miala tatuaze. Ponadto niestety osoby z tatuazami, ktore znalam mialy problem z alkoholem i nie tylko wiec moge te badania naukowe potwierdzic. Ja sie nie kieruje stereotypami. Ja mowie z wlasnego doswiadczenia. Oczywiscie ludzie bez tatuazy nie zawsze sa krysztalowi, ale statystycznie wsrod wytatuowanych osob te zaburzenia psychiczne czesciej sie objawiaja. Ty nie muszisz byc w tej grupie.
@@marlenawojcik2515podasz link do tych statystyk, które mówią o tym, że osoby wytatuowane mają częściej problemy psychiczne? Poza tym to nie jest koncert życzeń, ocenilas tą panią na podstawie wyglądu to licz się z tym, że ktoś będzie oceniał ciebie.
@@marlenawojcik2515Też chętnie zobaczę te statystyki bo taka dosyć odważna ta teoria.
Ona nie wie o czym mówi brak elementarnej wiedzy w temacie co skutkuje wprowadzaniem w bład w kwestii rozwiązania problemów wychowawczych dramat
stany lękowe wszystko czego doświadczasz rejestrujesz no wiadomo i JESZCZE corpo jedzenie chemia .. dostajesz z każdej strony syf
Antoni Kępiński "Lęk" PZWL
Obce mi światy 🤷🏻♂️
Wszyscy mają trzaski mam i ja😊😊😊
o lol jaka dziwna typiara
Niestety nie jestem w stanie oglądać wywiadu ze względu na notoryczne przerywanie prowadzącego. Odpadam z tego kanału. Od siebie mogę polecić dwa inne: Skrawki oraz Michała Żerkę. Również fantastyczni goście i ciekawa tematyka, a przynajmniej prowadzący zachowują się profesjonalnie.
Szkoda, że takie tendencyjne pytania
Pani psycholog usta ma zrobione, policzki ostrzyknięte
Co w związku z tym ?