A ja mogę się wypowiedzieć jako osoba zmagająca się z zaburzeniami lękowymi, z przemocowego domu, która tak naprawdę od dziecka zmagała się ze stanami lękowymi i depresyjnymi. Żałuję, że nikt mnie wtedy nie zabrał to specjalisty, to ilu stanów mogłam uniknąć dzięki odpowiedniej interwencji, jako dorosłemu człowiekowi żyłoby mi się lepiej. Lubię Twoje podkasty, chociaż nie ze wszystkim się zgadzam, szanuję Twoje zdanie, jednak tu niestety wykazałes się trochę ignorancją i hipokryzją. Nie zawsze pomoc w zaburzeniach psychicznych to farmakoterapia, często to danie narzędzi aby sobie z tym radzić. Nie uleczy takiego dziecka pobyt na lesie bez telefonów. To zbyt skomplikowane. Jako przyszły psycholog apeluję o danie nam szansy i nie lekceważenie nauki i pracy jaką chcemy wnieść w zdrowie psychiczne. ;)
Jestem rocznik 84. Nigdy w moim domu nie było przemocy, za to były kary. Dostałam chyba 2 razy w życiu klapa przez tyłek od matki i dokładnie to pamiętam, nie ten ból ale tę bezsilność i brak poczucia własnej wartości. I to nieprawda, że przez bicie był szacunek... To był strach przed laniem. Ale miałam kolegę w klasie, który był bity za wszystko, a pas wisiał przy drzwiach wejściowych. Bał się wracać do domu, bo dostał złą ocenę, bo ktoś na niego naskarżył, choć on nic nie zrobił. Wszyscy o tym wiedzieli, nawet moja mama i mama koleżanki zgłosiły to na zebraniu w szkole, bo powiedziałyśmy im w domu... Nikt nic nie zrobił. Dziś mam z nim kontakt, mieszka w UK, a rodziców odwiedza rzadko, bo cały czas to w nim siedzi... Nie byliśmy wtedy niańczeni i byliśmy bardziej samodzielni, dziś dzieci rządzą rodzicami i nie mają stawianych granic. Pamiętam jak w latach 90tych mówiono, że rodzice nie rozmawiają z dziećmi tylko siedzą i oglądają wspólnie tv bez rozmowy... Daj Boże żeby dziś rodzina siedziała wspólnie przed tv, każdy siedzi w swoim pokoju, w swoim wirtualnym świecie
A może temat - konsumpcjonizm w latach 90 a obecnie ( niedosyt w sklepach a przesyt teraz)... kiedys jedna para butów czy kurtka na zime, jedna na lato...teraz nie mieszcza sie w szafie;) to samo dotyczy ubrań, gadzetow...teraz na pólce 100 rodzajów masla czy herbaty...mnie akurat przeraża to ile się wyrzuca...
Ci przewrażliwieni rodzice to są te niezaopiekowanie dzieci z dysunkcyjnych, przemocowych, alkoholowych domów z lat 90-tych. Moja siostra jest mega przewrażliwiona na punkcie swoich dzieci i widzę często jak one nią manipulują. Miałyśmy katolickie wychowanie, dzieci i ryby głosu nie mają itp. Teraz jakby chciała dać i z nawiązką to czego nie miała ale i za mało uwagi oraz miłości i za dużo nie wychodzi dziecku na dobre. Wiadomo np, że nadmiar uwagi i wielbię ie dziecka może rozwiać u dzieciaka narcystyczne zaburzenie osobowości.
Moja teściowa ma taki sposób wychowania tzw helikopter.Córka ma obecnie 5 lat .Na placu zabaw do tej pory chce ja trzymac za rękę, asekuruje ją jak mówi. Jak się przewróci to juz ojej ,boli Cię,afera.Kiedyś jak ja po jej wizycie byłam z córką na spacerze widziałam mega zmianę w jej zachowaniu.Biegajac przewrocila się i zgodnie z zasadami babci ryk,placz..Podchodzę ,delikatne stluczenie ...Mój sposób wychowania jest calkowicie inny.Kiedy sie przewróciła mówię jak mój dziadek kiedyś do mnie.O łapiemy zajączka, masz go..Córka mimo upadku w śmiech. Dzieciństwo lat 90😂.Jestem z rocznika 87.
A jeszcze ci powiem przykład: moj syn jest w 4 klasie, dali im te debilne laptopy a teraz wiesz do czego zachęcają? Do udziału uczniów w platnych oczywiście wykładach na temat uzależnień od elektroniki 🤦
Jako osoba urodzona w '91 roku, styczność z komputerem miałem dopiero w wieku 10 lat, a z Internetem - w wieku 14 lat. A telefon (bo wtedy nie było smartfonów) miałem jeszcze później...
Ja się wychowałam w 90 latach za to mam siostrę która obecnie ma 15 lat. Różnica w wychowaniu nas obu jest ogromna. Za moich czasów wisiała dyscyplina na futrynie😅. Młodej teraz jak matka zwróci tylko uwagę to trzaska drzwiami naszej rodzicielce przed nosem i wykrzykuje że ma swoje prawa😅
Piotrze nagrałeś bardzo mądry odcinek. Jeśli mogę tylko coś sprostować nazwa "przedszkolanka" to wytwór PRL-u i skrót myślowy. W przedszkolu pracują nauczyciele wychowania przedszkolnego, którzy mogą pracować w przedszkolu, a mogą także pracować w klasach 1-3. Dzisiejszy model wychowania, ten który opisujesz, buduje słabych ludzi. Pierwsza śmierć bliskiej osoby, choroby lub trudności w pracy doprowadzą ich do załamania nerwowego. Rodzice chcieliby ingerować we wszystko i wszyscy są specjalistami od wszystkiego. Popadamy w kolejną skrajność i rodzice tych dzieci, będą zbierać tego żniwa...
Jestem rocznik 83. W czasach mojego dziecinstwa był jeden telefon w bloku, obecnie jest taka ilość bodźców, że nikt kiedyś sobie nie wyobrażał. Zastanawiam sie na ile mózg się zaadoptuje, bo ewolucyjnie nietety za rozwojem techniki nie dotrzymuje kroku.
Oglądam Cię od początku ❤. Zgadzam się z tym, co mówisz. Jestem mamą. Dzieje się to wszystko, o czym wspominasz. Ostatnio Pani w przedszkolu z dusza na ramieniu cała rozstrzesiona mi mówiła, że moje dziecko się przewróciło na dworze i ma limo pod okiem i się tlumaczy. Ja mówię, że mordzia, nikt tego nie chciał, nic się wielkiego nie stało, jestem racjonalnie myślącą osobą, jest ok. Ona w szoku, dziękowała mi, że tak do tego podchodzę. Ludzie, w inkubatorze doświadczeń wychowamy słabe pokolenie. Pozdro.
Piotrze zrobiłbyś odcinek o zaburzonym poczuciu wartości - jak i dlaczego ludzie próbują sobie to wynagradzać dobrami materialnymi i niekiedy chorobliwej wręcz rywalizacji nawet z bliskimi? Z góry dzięki!
A ja bym chciała coś usłyszeć z twoich ust na temat picia alkoholu przez rodzica , co myślisz na ten temat
A ja mogę się wypowiedzieć jako osoba zmagająca się z zaburzeniami lękowymi, z przemocowego domu, która tak naprawdę od dziecka zmagała się ze stanami lękowymi i depresyjnymi. Żałuję, że nikt mnie wtedy nie zabrał to specjalisty, to ilu stanów mogłam uniknąć dzięki odpowiedniej interwencji, jako dorosłemu człowiekowi żyłoby mi się lepiej. Lubię Twoje podkasty, chociaż nie ze wszystkim się zgadzam, szanuję Twoje zdanie, jednak tu niestety wykazałes się trochę ignorancją i hipokryzją. Nie zawsze pomoc w zaburzeniach psychicznych to farmakoterapia, często to danie narzędzi aby sobie z tym radzić. Nie uleczy takiego dziecka pobyt na lesie bez telefonów. To zbyt skomplikowane. Jako przyszły psycholog apeluję o danie nam szansy i nie lekceważenie nauki i pracy jaką chcemy wnieść w zdrowie psychiczne. ;)
Jestem rocznik 84. Nigdy w moim domu nie było przemocy, za to były kary. Dostałam chyba 2 razy w życiu klapa przez tyłek od matki i dokładnie to pamiętam, nie ten ból ale tę bezsilność i brak poczucia własnej wartości. I to nieprawda, że przez bicie był szacunek... To był strach przed laniem. Ale miałam kolegę w klasie, który był bity za wszystko, a pas wisiał przy drzwiach wejściowych. Bał się wracać do domu, bo dostał złą ocenę, bo ktoś na niego naskarżył, choć on nic nie zrobił. Wszyscy o tym wiedzieli, nawet moja mama i mama koleżanki zgłosiły to na zebraniu w szkole, bo powiedziałyśmy im w domu... Nikt nic nie zrobił. Dziś mam z nim kontakt, mieszka w UK, a rodziców odwiedza rzadko, bo cały czas to w nim siedzi... Nie byliśmy wtedy niańczeni i byliśmy bardziej samodzielni, dziś dzieci rządzą rodzicami i nie mają stawianych granic. Pamiętam jak w latach 90tych mówiono, że rodzice nie rozmawiają z dziećmi tylko siedzą i oglądają wspólnie tv bez rozmowy... Daj Boże żeby dziś rodzina siedziała wspólnie przed tv, każdy siedzi w swoim pokoju, w swoim wirtualnym świecie
A może temat - konsumpcjonizm w latach 90 a obecnie ( niedosyt w sklepach a przesyt teraz)... kiedys jedna para butów czy kurtka na zime, jedna na lato...teraz nie mieszcza sie w szafie;) to samo dotyczy ubrań, gadzetow...teraz na pólce 100 rodzajów masla czy herbaty...mnie akurat przeraża to ile się wyrzuca...
Ci przewrażliwieni rodzice to są te niezaopiekowanie dzieci z dysunkcyjnych, przemocowych, alkoholowych domów z lat 90-tych. Moja siostra jest mega przewrażliwiona na punkcie swoich dzieci i widzę często jak one nią manipulują. Miałyśmy katolickie wychowanie, dzieci i ryby głosu nie mają itp. Teraz jakby chciała dać i z nawiązką to czego nie miała ale i za mało uwagi oraz miłości i za dużo nie wychodzi dziecku na dobre. Wiadomo np, że nadmiar uwagi i wielbię ie dziecka może rozwiać u dzieciaka narcystyczne zaburzenie osobowości.
Moja teściowa ma taki sposób wychowania tzw helikopter.Córka ma obecnie 5 lat .Na placu zabaw do tej pory chce ja trzymac za rękę, asekuruje ją jak mówi. Jak się przewróci to juz ojej ,boli Cię,afera.Kiedyś jak ja po jej wizycie byłam z córką na spacerze widziałam mega zmianę w jej zachowaniu.Biegajac przewrocila się i zgodnie z zasadami babci ryk,placz..Podchodzę ,delikatne stluczenie ...Mój sposób wychowania jest calkowicie inny.Kiedy sie przewróciła mówię jak mój dziadek kiedyś do mnie.O łapiemy zajączka, masz go..Córka mimo upadku w śmiech. Dzieciństwo lat 90😂.Jestem z rocznika 87.
A jeszcze ci powiem przykład: moj syn jest w 4 klasie, dali im te debilne laptopy a teraz wiesz do czego zachęcają? Do udziału uczniów w platnych oczywiście wykładach na temat uzależnień od elektroniki 🤦
Jako osoba urodzona w '91 roku, styczność z komputerem miałem dopiero w wieku 10 lat, a z Internetem - w wieku 14 lat. A telefon (bo wtedy nie było smartfonów) miałem jeszcze później...
Ja się wychowałam w 90 latach za to mam siostrę która obecnie ma 15 lat. Różnica w wychowaniu nas obu jest ogromna. Za moich czasów wisiała dyscyplina na futrynie😅. Młodej teraz jak matka zwróci tylko uwagę to trzaska drzwiami naszej rodzicielce przed nosem i wykrzykuje że ma swoje prawa😅
Piotrze nagrałeś bardzo mądry odcinek. Jeśli mogę tylko coś sprostować nazwa "przedszkolanka" to wytwór PRL-u i skrót myślowy. W przedszkolu pracują nauczyciele wychowania przedszkolnego, którzy mogą pracować w przedszkolu, a mogą także pracować w klasach 1-3. Dzisiejszy model wychowania, ten który opisujesz, buduje słabych ludzi. Pierwsza śmierć bliskiej osoby, choroby lub trudności w pracy doprowadzą ich do załamania nerwowego. Rodzice chcieliby ingerować we wszystko i wszyscy są specjalistami od wszystkiego. Popadamy w kolejną skrajność i rodzice tych dzieci, będą zbierać tego żniwa...
Rocznik 89'
Pietrek, jesteś super, zgadzam się z Tobą i dziękuję za odcinki 😊
Jestem rocznik 83. W czasach mojego dziecinstwa był jeden telefon w bloku, obecnie jest taka ilość bodźców, że nikt kiedyś sobie nie wyobrażał. Zastanawiam sie na ile mózg się zaadoptuje, bo ewolucyjnie nietety za rozwojem techniki nie dotrzymuje kroku.
Cieszę się że wychowałam się w latach 90
Oglądam Cię od początku ❤. Zgadzam się z tym, co mówisz. Jestem mamą. Dzieje się to wszystko, o czym wspominasz. Ostatnio Pani w przedszkolu z dusza na ramieniu cała rozstrzesiona mi mówiła, że moje dziecko się przewróciło na dworze i ma limo pod okiem i się tlumaczy. Ja mówię, że mordzia, nikt tego nie chciał, nic się wielkiego nie stało, jestem racjonalnie myślącą osobą, jest ok. Ona w szoku, dziękowała mi, że tak do tego podchodzę. Ludzie, w inkubatorze doświadczeń wychowamy słabe pokolenie. Pozdro.
Dziękuję że nagrałeś ten film ❤❤
Piotrze zrobiłbyś odcinek o zaburzonym poczuciu wartości - jak i dlaczego ludzie próbują sobie to wynagradzać dobrami materialnymi i niekiedy chorobliwej wręcz rywalizacji nawet z bliskimi? Z góry dzięki!
Rozjebałeś prawdą. Nie wyczerpałeś tematu, ale można powiedzieć że mały akapit lat 90 zahaczyłeś. Pozdro
Robisz świetną robotę chłopaku! Pozdo😊
Powiedzialeś o skrajnosciach,ze nie sa