Lęk - jak sobie z nim radzić i jak wyjść z jego cienia. Dr Agnieszka Kozak i dr Małgorzata Torój
Vložit
- čas přidán 25. 11. 2021
- Doświadczenie lęku przed odrzuceniem i lęku o przyszłość dotyczy wielu osób. Skąd się bierze ten lęk w nas? Jaki cień w nas zostawia?
Jak możemy wychodzić z jego cienia?
Co możemy zrobić dla siebie by radzić sobie z lękiem?
O tym rozmawiamy dzięląc się naszymi doświadczeniami pracy z ludźmi, którzy tego lęku doświadczają.
więcej w:
onepress.pl/ksiazki/dogadac-s...
Mam 66 lat i dopiero teraz zrozumiaľam chyba wystarczająco mechanizm bycia osobă lękową. Warunków miłość moich rodziców (ojciec alkoholik i nieszczęśliwa z nim matka i my- cztery dziewczynki). Jestem osobą wierzącą i widzę jak to wszystko wykrzywiło mój obraz Boga, który mnie kocha i kochał zawsze bezwarunkową miłością, ale ja odbieraľam Go jako kochającego warunkowo. To nie tylko wpływ chorych relacji rodzinnych ale i sposobu nauczania w Kościele rzymsko-katolickim do, którego od dzieciństwa należę. To nauczanie jest często zbudowane na budowaniu chorego poczucia winy wobec Boga, które nie ma nic wspólnego z Ewangelią. Zdrowe poczucie winy, wyrzuty sumienia człowiekowi wierzącemu są potrzebne tylko po to by wejść w proces nawrócenia, który także powinien polegać na urealnianiu obrazu samego siebie po to, żeby wyjść z jakiegoś zła - nie tylko zadawanego innym i Bogu ale też sobie samemu. Widzę jak w moim życiu Bóg walczy o to bym miała prawdziwy obraz Jego samego i siebie samej. Miłość do siebie samego, przecież Jego stworzenia, wręcz dziecka ukochanego bez względu na wszystko, to skała na której mogę bezpiecznie stanąć tylko na dwóch nogach: miłości do Niego i siebie samej. Z tego jest możliwe wyjście z miłością do innych - wľaściwej, mądrej i nie zawsze łatwej. Tak więc dzięki drogie Panie. Dołożyłyście brakującą cegłę.
Mogłabym śmiało napisać, że napisałaś też o mnie . Całe życie cierpię bo to co przeszłam. Ojciec alkoholik, matka przerażona i przerażająca.. Spowodowało zaburzone relacje z Bogiem. Wierzę i kocham Boga a się go boję i ta rozpacz, dlaczego??? Już wiem,
@Toffi Pięknie napisałaś... Bóg jest samą miłością.
@@RM-mt8oj Bóg jest samą miłością ale za dobro wynagradza a za zło każe. Kto uważa, że piekła nie ma sprzeniewierza się wierzy rzymskokatolickiej. Tak, są religie które uważają, że Bóg nam WSZYSTKO wybaczy ale to już nie nasza/ moja religia.
@@magorzata1439 Czy jesteś Bogiem, że wiesz co On uczyni? Bóg jest nieskończenie miłosierny. Wystarczy szczery żal za grzechy... On - jak w przypowieści - daje, jeśli chce, "denara" wszystkim robotnikom, niezależnie od tego, kiedy zaczęli pracę dla Niego. Warto posłuchać o miłosierdziu Bożym i o często fałszywym obrazie Boga, jaki mamy (dużo materiałów na YT). Ekonomia Bożej sprawiedliwości i miłości na pewno nie jest taka jak ludzka.
@@RM-mt8oj Oczywiście, dlatego wybacza i wybacza w nieskończoność ale mieć wybaczone nie znaczy nie ponieść kary , stąd czyściec. Oczywiście tak uważają chrześcijanie wyznania rzymskokatolickiego, Ty nie musisz się z tym zgadzać. Można wyznawać inną religie albo żadną - nasz wybór.
To prawda. Tęsknimy za bliskością , intymnością , byciem ważnym . Potrzebujemy być przyjętym takim , jakim jesteśmy człowiekiem .
Pani Doktor, czekałam na Panią 40 lat, nikt nie potrafił mi pomóc. Lek mnie niszczy przez tyle lat. Dziękuję 💖💕💓💖
Mam takie pytanie,czy Pani stworzyła rodzinę? ma dzieci , męża,czy wolała zostać Pani sama?
Jestem dorosłał osobą, która wyrosła w domu pełnym lęku, wiem dobrze że przekazałam go mojemu synowi(12l) On zawsze patrząc na mnie, mówił do mnie, mając 9-10lat(gdy byłam zła, smutna)Nie udawaj...wiem, że jesteś zła;-)) wypił lęk z moim mlekiem. Staram się dużo z nim rozmawiać, nazywać to co czuję i co czują moje dzieci...być blisko, być szczerą w relacji;-) Moja córcia jest młodsza(9l) i może już wtedy byłam spokojniejsza i ona również jest dużo spokojniejsza, nie przejmuje się tak moją mimiką twarzy;-)) Ale jak sobie przypomnę siebie, gdy wrzeszczałam na mojego syna, a on był przerażony...robi mi się bardzo smutno! Pragnę by moje dzieci były spokojne, radosne i rosły w pełnym poczuciu bezpieczeństwa...którego nie było w moim domu. SĄ NAJKOCHAŃSZE i zasługują na szczęśliwe dzieciństwo;-)) Trzeba naprawiać to co się da, jesteśmy bardziej świadomi, korzystajmy z tego co daje nam świat. Pozdrawiam;-))
dziękuję za ten piękny komentarz - możemy sami zmieniać to, co w nas włożono :)
Agnieszko dla dobra dzieci i swojego,przestań się winić, taka miałaś świadomość na ten czas.Te dzieci wybrały ciebie,wiedziały do kogo trafia , teraz poproś dzieci by ci wybaczyly, kochaj je bezwarunkowo.
@@mariazwolinska3333znam to wytłumaczenie. Jednaka czuje ze nie zwalnia mnie to z odpowiedzialności i dojrzałości w wychowaniu dzieci
Jesteście Panie genialne :)
"Im większe w człowieku wewnętrzne rozbicie, poczucie własnej słabości, niepewności i lęku, tym większa tęsknota za czymś, co go z powrotem scali, da pewność i wiarę w siebie." Antoni Kępiński.
Już od dawna dotarłem do źródła, przyczyn obniżonego nastroju po odwiedzinach u synka. I chociaż dokopałem się do fundamentu, który determinował moje zachowanie, odczuwanie i związane z tym emocje, to nie mogłem znaleźć nigdzie potwierdzenia tego, że droga którą obrałem jest słuszna.
Teraz mogę zabrać się za rozbiórkę fundamentu, który określał mnie i narzucał.
Przez lata myliłem to wszystko z lękiem przed samotnością, w efekcie destrukcyjnym i nachalnym pragnieniem bycia z kimś. Kiedy straciłem rodzinę, nie potrafiłem sobie wyobrazić dalszego życia bez Nich, wierząc, że dziecko i była żona mnie potrzebuje, że obowiązkiem mężczyzny jest dotrzymanie danego słowa, a pro po przysięgi małżeńskiej, opieka nad rozbitą rodziną, pomoc byłej żonie, dopilnowanie aby dziecko czuło się bezpiecznie i miało tatę. Pewnie wiele z tych wymienionych spraw ma sens, jednak dla mnie była to kotwica do tego aby nie zostać na bezludnej wyspie, czy samemu na peronie, pomimo tego, że pociąg z żoną i dzieckiem odjechał i nikt nie miał zamiaru czekać aż się zorientuję, że drugiego nie będzie. Doszedłem do momentu, kiedy zdałem sobie sprawę, że zawsze będą się do mnie uśmiechać i machać z okna odjeżdżającego pociągu a ja, kiedy nie zdołam odwrócić się i odejść nie tkwiąc w miejscu. zostanę tam sam do końca życia. Po trzech latach szukania przyczyn, prób zrozumienia, dotarłem do sedna, które coś czuję, uroniło jedynie rąbek tajemnicy.
Setne dzięki. :)
Dziękuję ❤️
Pięknie to opisałeś ❤
Lęk przed odrzuceniem bardzo mocno miał wpływ na moje życie. Nie wchodziłam w relacje z mężczyznami bo bałam się,że jak ktoś mnie pozna ucieknie. Wytrzymywałam 2 randki i tak w końcu chciałam to zmienić i przeszłam głęboka psychoterapię. Dziś jestem żoną. :) Jednak to cały czas jest i cały czas pracuje nad tym. To praca do końca zycia
Zachęcam do filmiku o osobowości lękliwej
@@agnieszka.kozak.ak75dzieki, oglądałam. Niestety to odrzucenie w różnych trudnych momentach pojawia się ,tylko że teraz mam już wiedzę z kąd mi się to wzięło i uczę się sobie z tym radzić. Tyle że myślałam i teraz przeżywam to rozczarowanie,że jak przepracuje sobie bolesny temat dzieciństwa to raz na zawsze,ale to chyba nigdy nie ustanie. Tylko w tym momencie mojego życia przepracowałem już dużo. Dużo za mną. Jednak kiedy pojawiają się trudne momenty z mężem pojawia mi się schemat ucieczki. Dalej chodzę na terapię bo małżeństwo okazało się dla mnie zmierzeniem się z lekiem przed porażka i totalnym odrzuceniem,a duży wpływ na to ma rozwód moich rodziców.Widocznie można pracować nad tym wszystkim,ale tak czy inaczej to wraca i ma wpływ na całe życie. Chyba,że nie do końca jeszcze to przepracowałam ..sama nie wiem
Będzie wracać
Ważne że jest rozumiane - wtedy ma mniejszą siłę
Byłam poniżana przez męża, bardzo… wszystko źle robiłam wg niego, miałam złe przyjaciółki, moja rodzina była zła. Prawie 25 lat małżeństwa i każda moja aktywność i próba wychodzenia z cienia była krytykowana. Mam taki lęk przed nim, że boję się nawet prosić o pomoc, bo najpierw dostaje stek wulgaryzmów. Dochodzi do tego moja wiara, zarzuca mi, że jestem nawiedzona i to trzeba leczyć… Dziękuję za tę rozmowę, staram się uzmysłowić sobie co takiego wydarzyło się w moim dzieciństwie, że doprowadziłam do takiego stanu i nie zawalczyłam o siebie. Pomimo tej życiowej porażki, podniosę się i zrobię wszystko, żeby siebie przytulić i pokochać. Mam dla kogo żyć❤
Boję się odpowiedzialności, bo boję się konsekwencji ze strony ludzi. Boję się agresji, boję się, że nie udźwignę poczucia winy
Wydaje mi się że doświadczenie dziecka odrzucecenia w grupie rówieśników też jest ważne nie tylko rodzinie
Tak na pewno!
Np w przedszkolu czy wczesnym okresie szkolnym.
W podstawówce byłam odrzucona, ale już w policealnej było ok. Zrozumiałam ,że nie wszystkich trzeba lubić i być przez każdego lubianą, mieć swoje towarzystwo i ja takie znalazłam
Lęk przed odrzuceniem, który przykrywa lęk przed relacją. Już pierwsza wypowiedź była mocna, a cała reszta bardzo wartościowa. Jak zwykle 😉 Dzięki Aga
😊
Moje najlepsze relacje mam tam, gdzie pokazałem swoją najciemniejszą stronę. Jeżeli zostałem przyjęty ze swoim lękowym działaniem, to później dawałem więcej niż się spodziewano. Ostatnio miałem okazję nauczyć się czegoś nowego o sobie przy osobie, która mi towarzyszy ponad dekadę. Nowe okoliczności, nowa wiedza. Jak ja mam, jak ty masz. Jak dać sobie wzajemne bezpieczeństwo i przestrzeń " na obcym" terenie. Fascynujące.
Piękne!
Uwielbiam słuchać Ciebie Agnieszka, po prostu precyzyjnie w punkt nazywasz "po imieniu" to wszystko, czego nam nigdy nie tłumaczono. Ogromne dziękuję 🤗
dziękuję
Witam najwspanialsze panie psycholożki .. 🌞 Moja córka studiuje już kilka lat psychologię i jest słuchaczem tego kanału w wieku 20 + , a ja- jej mama skuchaczem 50+ . Serdeczności 💖
Jakże mi miło, że jesteście tu obie !
Pani Agnieszko, jaki świat byłby piękny a życie łatwiejsze, gdyby wszyscy potrafili być tak szczerzy i prawdziwi jak Pani. Dziękuję za to, że Pani jest i dzieli się sobą❤️
Lęk to najgorsze co może spotkać człowieka i zabija każda dziedzinę życia ,świadomość z kolei najcudowniejsza .Dziekuje❤Pani Agnieszko jest Pani wielka !
zapraszam do rozmowy z Małgosią już w maju - będą 2 spotkania!
Mnie już lęk zabił uderzył w moją niską samoocenę jestem skończony chce się zabic
@@maruszjurgielewicz4497Jeśli nadasz możesz czytać te słowa, to znaczy, że jest nadzieja na poprawę bo żyjesz. Wiem co piszę. Miałam tyle lęków w sobie, że mogłabym obdzielic wiele osób. Bałam się nawet tego, że się bałam i myślę o tym. Totalna masakra😊Ale z tego da się wyjść, malutkimi kroczkami wychodzi się z bagna. Bo ja tak to widzę. Bagno które wciąga a my się boimy cokolwiek zrobić bo może być źle. Może też być lepiej. Myśli samobójcze też miałam, i konkretne plany z tym związane, ale jak patrzę z perspektywy to wiem, że walka o siebie miała sens. Życzę Ci wytrwałości, bo ona jest tu bardzo ważna ❤
Widzę że zmywarka gnębi nie tylko moje małżeństwo :D diabelski wynalazek. To co jedna z pań powiedziała, że gdy partnerka mi coś zarzuca, to może mieć rację a ja nie muszę się bronić tylko do tego przyznać, sprawiło że zatrzymałem film i patrzyłem tępym wzrokiem w ścianę. To chyba najbardziej niesamowita i zmieniająca perspektywę informacja na temat relacji jaką kiedykolwiek usłyszałem.
Dziękuję.
😊
Bardzo wartościowy wykład. Dziękuję.👍50 plus
Ja również dziękuję za słuchanie nas 😊
@@agnieszka.kozak.ak75 e345
Pppppppp00
Jesteście Panie cudowne! Dziękuję za Waszą pracę i wysiłek. Bardzo to cenne dla mnie i pomocne. Pozdrawiam 50+ 😃
Zapraszamy do innych naszych rozmów 😊 i dziękujemy za uznanie tego co robimy 👑
kocham Cie, milo mi Ciebie widziec i zmienilabym z: to bedzie dobry dzien, na: to jest dobry dzien , drobnostka ale jaka wazna :)
6.42 Tsie nie zgodzę z tą metaforą. Jeśli chowamy się w cieniu to go nie widzimy ale on nadal istnieje w naszej podświadomości. Jeśli wyjdziemy do słońca to właśnie jest on bardziej widoczny. Wtedy go widzimy i możemy zaakceptować. Cień jest zawsze z nami i nigdy nie znika. O tym mówił JUNG.
Dziś miałam sen że pojechałam na wakacje na golasa 😊 biorę tę metaforę i staje w Pełnym Słońcu ❤
brawo!
Absolutnie genialna rozmowa! Bardzo za nią dziękuję i czekam na więcej! 💓
Dziękuję i zapraszam do słuchania 😊
Kochane panie istnieją w naszym świecie oprócz rodziców narcyzi i psychopaci, którzy nie mają zamiaru tylko nas odrzucić ale i zniszczyć . Podobno oni zajmują wysokie stanowiska. Informacja i przyznanie się toksycznym ludziom np.w pracy dowiedzą się w co walić .
Zdecydowanie zgadzam się.
Kolejny najlepszy odcinek 😊
Może zaczekaj z ocenami 😀
Ja również biorę garściami z cudownych rozmów Pani z kolejnymi rozmówcami❤i dzieląc sie z innymi tym dobrem i bogactwem,błogosławię🙏💕
dziękuję
Są panie bardzo potrzebne!
cieszymy się, że tak to Pani widzi
Trudno jest obiektywnie stanąć ze soba w prawdzie, dostrzec swoje silne i słabe strony jeśli ma się na max podkrecony samokrytycyzm.
Ja się poddałam. Każda relacja czy romantyczna czy przyjacielska budziła we mnie takie napięcie że automatycznie załączałam tryb autosabotażu. Odchodzili wszyscy. Teraz jestem typem samotnika i dobrze mi z tym.
Wiedza, świadomość daje dużo ale wew schematy bardzo ciężko zmienić. 5 lat psychoterapii i nadal constans.
Pani Agnieszko! Pani powinna być moim terapeutą.:)
Wysłuchanie Was mądre, piękne, fantastyczne Kobiety to ogromna przyjemność. Dziękuję.
Dziękuję! Nic tak nie uskrzydla jak dobre słowo od innej Kobiety !
Całkiem przypadkiem znalazłem panią doktor i dzięki niej nabrałem wiary w to, że dam radę pomoc swojej żonie ponieważ jest bardzo zagubiona, śmiem twierdzić że jest ciężkim przypadkiem, i też przyznać się, że dużo dołożyłem do jej obecnego stanu ale chcem walczyć o jej dobro i głęboko wierzę po przesuchaniu kilku wykładów ze wszytsko jest do osiągnięcia właśnie dzięki takim wspaniałym ludzia, którzy niespodziewanie pojawiają się na naszej drodze życia, Dziękuję bardzo
Dziękuję
Panie Piotrze a może to nie przypadek że znalazł pan panią doktor 🙂 PoZdrawiam🙋
60 plus. Wspaniałe jest to co Pani wnosi❤
też tam niedługo będę :)
"And If I show You my dark side
Will you still hold me tonight?
And if I open my heart to you
And show you my weak side…
What would you do?
Would you sell your story to Rolling Stone?
Would you take the children away
And leave me alone?"
Pink Floyd " The final cut"
❤️❤️❤️
Wspaniałe treści ❤
Szkoda, ze nie można dać dwóch (albo więcej) łapek w górę!!!👍
Proszę posyłać dalej 😊
Tyle tu dobrej wiedzy , że słucham tego podcastu już któryś raz . Dziękuję. :)
👑
Leck.przed odrzuceniem prowadzi czesto do samotnosci wobec tego.zmusza nas do samotnegp zycia a tym samym do duzej samodzielnosci i indywidualnego rozwoj.
Jeśli samotność mogłaby dać rozwój to byłoby super - niestety rozwój wymaga inspiracji czyli drugiego człowieka
Ja właśnie tak żyje samotnie przez piekło jakie mi zgotowal ojciec alkoholik. Matka mnie odrzucają emocjonalnie, rodzeństwa nie mam. Dodatkowe piekło przeszłam już od przedszkola w szkole podstawowej itd. Dużo ludzi było dla mnie niemiłych w życiu gnebili mnie i przesladowali. Mieszkam w małym mieście gdzie każdy prawie się zna. Było naplotkowane na mnie i na mija rodzinę. Pamiętam uporczywe dzwonienie do drzwi przez rówieśników z podwórka jak i sąsiadów. Nauczycielka w szkole kiedy zapomniałam ekierki kazała mi rysować w zeszycie duża ekierka która stosuje się na tablicy. Ktoś coś zrobił źle zaraz była nagonka na mnie ze to pewnie moja sprawka. Szydzenie zaczepki doręczenie psychiczne i fizyczne i jeszcze jeden typ przemoc o którym nie chce pisać to jest właśnie to co dostałam od rówieśników i w domu rodzinnym. Skutek jest taki że jestem wycofana i lekliwa boję się realizować swoich celów, z drugiej strony czuje jakbym nie miała potrzeb wyższych. Odebrano mi to dawno temu. Nie ma żadnych znajomych z drugiej strony po tej gehennie co przeszłam i odrzuceniu sama świadomie się wycofałam z relacji międzyludzkich. Jestem wykształcona ale nie wierzę w siebie. Mam partnera ale on neguje moje problemy traumy i nastawienie. Nie jestem szczęśliwa.
@@krystynabudniak4345 Krysiu, po co Ci partner, który nie wspiera Cię? Może nie rozumie? Jestem podobna do Ciebie- samotna, ale sama, nie trzymam kogoś, kto mnie nie rozumie, a może jeszcze czyni jakieś zło. Trzymaj się 🙂
@@agnieszka.kozak.ak75 czlowiek samotny(nie z wyboru) powoli umiera w ogromnych cierpieniach
@@jagodajagodzianka1072 Zawsze ma Pani wybór..dlaczego nie z wyboru??
Czulam, że znała Pani ks.Grzywocza. Słyszałam Go w Pani wypowiedziach. Nie znałam Go osobiście, ale myślę, że musiał być wspaniały. Bardzo dobry wykład Pań.
znaliśmy się - nawet mieliśmy razem wspólny wykład :)
z tej samej szkoły jesteśmy - kochamy człowieka !
@@agnieszka.kozak.ak75 dziękuję bardzo za odpowiedź. Wspaniale. Czytam wszystko, co napisał i czytam, co sam czytał. On był moim wielkim odkryciem. Teraz Pani jest dla mnie taką perłą.
❤️
Dziekuje za madre ,wspaniale rady.Czlowiek potrzebuje czasami posluchac ,opini ludzi ,ktorzy potrafia celnie sie wypowiadac w trudnych tematach.
Pani dr.Agnieszko, dziękuję.🤗🌹
Kochane kobiety fajnie że na was trafiłam. Jestem odważna z jednej strony i rozebrana do naga wyszła bym na łąkę żeby pozbyć się bardzo wielu leków, głęboko zakorzenionych we mnie od poczęcia,, to daje ponad 63 lata. Wcześniej nie zdawałam sobie sprawy że tak się dzieje. Dopiero od kilku lat słuchając takich porad jak wasze, zaczynam inaczej myśleć i chwalić siebie przed lustrem. Skupiajac się na tym co ciemne doprowadziłam swój organizm do wielu chorób somatycznych. Ostatnio w rozmowie padło że mam "nie wyparzony język", nie zareagowałam, ale wróciłam do domu, zaczęło mnie to wiercić, było oburzenie wewnętrzne i lęki uruchomione. Poczytalam w internecie o niewyparzonym języku i zaczęłam ze sobą rozmowę i przyglądanie się plusom i minusom mojego nie wyparzonego języka. "Tak mam taki właśnie dar mowy, nie jestem wulgarna, zlosliwa. Fakt, dużo mówię, czasem aż za dużo i konkretnie, bez owijania w bawełnę. Ten język ( nie wyparzony) pomógł mi w życiu przetrwać i odpierać ataki na mnie. Czyli więcej plusów niż minusów. Mój język jest moją tarczą obronną i dziękuję Bogu za ten dar". Lęki ustąpiły, oburzenie na tą osobę też. Pani Agnieszce dziękuję za swój przykład, pomógł mi spojrzeć inaczej, na to co spotyka mnie. Pozdrawiam 💛 🧡 ❤️ serdecznie.
Dziękuję za podzielenie się tą piękną historią! Zapraszam do wspólnej przygody odkrywania świata emocji - mamy z Małgosią jeszcze dużo do powiedzenia w tym temacie ❤
@@agnieszka.kozak.ak75 dziękuję za odpowiedź. Właśnie zaczęłam przesłuchiwać filmiki na Pani kanale. Dużo w życiu przeżyłam traum, dużo też błędów popełniłam i takie porady są mi bardzo potrzebne. Dodam jeszcze że kiedy skończyłam 50 lat nauczyłam się SAMA języka włoskiego. Posługuję się nim swobodnie w mowie, pisaniu, czytaniu, oglądaniu tv i CZcams. Kolejny plus mojego "niewyparzonego" języka. Kocham swój 😝 język i siebie z nim zaczynam kochać. Jeszcze raz Pani dziękuję.
@@alicjaalice8174 Witam, jak! się Pani nauczyła języka w tak późnym wieku? Co Pani pomogło lekcje, szkoła online, yt? Proszę się podzielić. Całe życie marzę, by nie bać się mówić w obcym języku, mam 40 lat, chciałabym pomimo różnych lęków wreszcie pomyśleć o sobie🙊 i też mam niewyparzony język który był i jest dla mnie obroną przed głupotą/brakiem profesjonalizmu/niechlujstwem innych. Pozdrawiam i życzę bliskości że sobą ❤
@@renatarenata425pyta pani co mi pomogło nauczyć się języka włoskiego? Bieda i przymus życiowy. Dużo by opowiadać. Pozdrawiam serdecznie 💖 💓
@@renatarenata425 Nie ma znaczenia 50 czy 40 lat. To tylko metryka. 40 dziś, 50 jutro- zleci niewiadomo kiedy. Stan umysłu liczy się. To jest wiek. Można mieć 50 czy 60 i nauczyć się lub być młodszym i nie nauczyć się 🙂
Dziękuję za ten materiał. Bardzo długo byłem nieśmiały i musiałem to wypracować. Ale mimo to, niemal zawsze, jak nikt nie chciał robić czegoś pierwszy w szkole lub robić w ogóle (apele, wizytacje, występy, wręczanie kwiatów itd), a wymagało to wyjścia na środek, bycia w centrum uwagi, narażenia się na ocenę innych, nauczyciele mówili: ”To może Damian". Z czego mogło to wynikać? Dlaczego widzieli potencjał (jak się później okazało po latach już słusznie) w osobie, która nie wyrywała się do tego. Ja oczywiście nie odmawiałem skutecznie. Na początku kręciłem nosem, ale i tak uległem. No ciekawe to jest dla mnie.
Fajnie że widzieli potencjał 👑
Dziękuje ❤
Pani Agnieszko dziękuję
👋
Pani Agnieszko, bardzo bym chciała z tak ,,surową ,,osobą i specjalistką jak Pani , mieć terapię:)
Dziękuję
Czasami bywa trudno ale zawsze z szacunkiem i miłością
Live dla mnie! Dziękuje za wykład.😀
Przepiękna bo prawdziwa rozmowa 🔧do własnego królestwa 💚
Taki był plan 👑
Jest pani mądrą, słodką, i pełną empatii kobietą.🥰🍇🐞
Wyobrażam sobie, że w Niebie będę tańczyć nago na łące... A może uda się na ziemi...🤩
W niebie na pewno! Warto spróbować też na ziemi 👑
Bardzo dziękuję za mądrą i cenną wiedzę.😊❤
❤️👑
Dziękuję. Leczę się od siedmiu lat. Niby to wszystko wiem "rozumowo", ale nadal nie potrafię tego zastosować w życiu. Do tej pory miałem - można powiedzieć - bardzo dobre warunki, by sobie z tym w końcu poradzić. Teraz warunki te drastycznie się zmieniają na gorsze i nie widzę swojego dalszego życia. Szkoda, że nie mam możliwości z Panią porozmawiać.
A co jeśli ktoś robi coś żeby sobie udowodnić że jest beznadziejny? Całe dzieciństwo słyszałam, że jestem i będę nikim, rodzice problem z alko, mieli mnie gdzieś, męża wybrałam na wzór 😔 po 6 latach rozwód, walka o dzieci gdzie każdy mnie bombardował że jestem "zła" 😔... W wieku 35 lat przeszłam zawał. Mam 40, odrzuciłam fajną relacje po roku bo... bałam się odrzucenia 😔 Czuję się nikim, beznadziejna, zero
Wychodząc do ludzi czuję się po prostu głupio 😔 że nie pasuję 🥺 że mi pisze na czole że jestem beznadziejna, ostatnio w sklepie dwa razy dostałam ataku paniki, nie pracuję od 15 lat bo boję się ludzi
Myślę że warto pójść na psychoterapię
Przeszlas straszne doswiadczenia,ale masz szanse zyc normalnie i dzielic sie swoim doswiadczeniem z innymi ludzmi ,ktorzy sa w problemach podobnych ,jakie Ty mialas.Uwierz w siebie!!!! pomagajac innym ludziom,pomagasz sobie.Zobaczysz jak Twoje zycie zacznie sie zmieniac.Ten czlowiek nie byl wart Twoich uczuc! dlatego On powinien byc w stresie bo stracil wartosciowa osobe.Powiem Ci szczerze jak mialem 12lat umarl moi ojciec! Moja matka musiala sama wychowywac szescioro dzieci.To byl wielki obowiazek i strach czy da rade.Ojciec mial zaledwie 41lat czyl byl bardzo mlody a matka miala 37lat i podjela trudne to zadanie.Przezylismy trudny czas bo to byla komuna i nie bylo 500+ jak jest teraz ,ze kazdy kto ma dziecko dostaje( biedny czy bogaty) Lapala kazda prace aby Nas wykarmic .Ubrania to sie nosilo po starszych braciach,bo mama nie miala pieniedzy aby kazdemu kupic buty czy ubranie.Koszule byly na lokciach cerowane .Pamietam jak z bratem szukalismy pod szafami i w kieszeniach ubran drobnych pieniedzy ,aby kupic chleb.To byl stress!!!To ze poznalas nieodpowiedniego czlowieka nie jest Twoja wina .To ze niewlasciwi ludzie byli kolo Ciebie swiadczy ,ze mialas pecha,ale musisz powstac i walczyc o siebie.Nie jestes zerem i nigdy nie bylas .Jestem pewien ,ze bedziesz silniejsza po tych trudnych chwilach ,jakie los Ci zafundowal.Zycze Ci wiary w Boga w Ktorym jest nasza nadzieja .On widzi wszystko i chce ,abys sie do Niego zwrocila .Zostan z Bogiem.Pozdrawiam.
Mam taki sam problem matka mnie wysmiewala cale dziecinstwo ciagle bylam porowmywana .Brat byl zawsze lepszy.Mam problem aby utrzymac prace nie potrafie stawiac granic jest wykozystywana .polecam prace z wewnetrznym dzieckiem zuzanna kohl...
@@barbaramarczak8336 u mnie coraz gorzej niestety 😞 nie chcę terapii, już niczego nie chcę, nawet obudzić się czasem nie chcę
Wszystko to dotyczy mnie a ja odpycham od siebie ludzi bój się mnie i nie mam relacji ciągle ich krytykuje wytykam błędy potrafię szczerością zranic
Dziękuję!
Dziękuję. Wszystkiego Dobrego👍🕊️
🌼
O kurcze, właśnie zobaczyłam w tym, o czym mówicie mojego męża. Nigdy nie rozumiałam, dlaczego on kręci w swojej głowie filmy o mnie, które kompletnie nie mają ze mną nic wspólnego. Teraz lepiej rozumiem ten mechanizm. Dzięki
😊
Bardzo pomocny live...Dziękuję Paniom Serdecznie 👌🙏😉🙏🥰
😊
Dopiero odsłuchałam pierwsze 15 minut, ale cała prawda o mnie 🥺
Jesteście cudowne, dziękuje za materiały, które tutaj znajduje ❤
zapraszam do innych naszych rozmów
Dziękuję bardzo ❤
dziękujemy i my
@@agnieszka.kozak.ak75 ❤️
Bomba z informacjami!!!
Dziękuję
Zrobimy niedługo rozmowę o złości!
Nie odważę się zapytać znajomych, Ci dobrego wnoszę do ich życia. 😢
Szkoda bo warto ❤️
@@agnieszka.kozak.ak75 To na pewno cenne informacje, ale mam w głowie blokadę. Może spróbuję z jedną przyjaciółką, która potrafi zrozumieć sensowność pytania o takie rzeczy. Reszta żyje zbyt płytko, żeby się nad tym w ogóle zastanawiać. No może zaryzykuję jeszcze z mężem. 😃
Dla chcących uwolnić się od lęku, polecam książkę Gregorego K. Popcak "Bądź wolny od lęku".
Bardzo dziękuję za tę rozmowę i poruszony temat :)
Proszę- temat jest bardzo ważny bo dotyczy wielu osób
Rewelacyjny wywiad dziękuję za ogrom wiedzy przekazany w dostępny sposób
Dziękuję
Niedługo kolejna nasza rozmowa
Dziękuję Wam bardzo serdecznie!❤️🐺🔥🌀
Dziękuję
😊
Wspaniała rozmowa . Dziękuję ❤
Amen!!! 😘
👑
Kocham Was :D
Dziękuje ❤❤
Ciekawy materiał.❤️
Następny bardzo dobry podcast🙏jestem wdzięczna ❤️ bo na czasie ponad 1,5 tygodnia temu mój organizm moje ciało dostało impuls - rwa kulszowa nie muszę tutaj pisać jaki ból - to mnie zatrzymało musiałam sobie w końcu odpuścić i dobrze , na rehabilitacji zobaczyłam a przede wszystkim poczułam ile mam napięć w ciele nosiłam je wiele lat , na sobie nie przepracowanych myśli , tłumionych emocji , bólu . Musiał dojść ból fizyczny aby to zrozumieć , odpuścić , nauczyć się akceptacji że tak właśnie jest na " tu i teraz', cierpliwości , skupienia na sobie, uważności . To jest nie niesamowite, odkrycie na nowo swojego ciała które odcięłam od głowy , a ono już jakiś czas mówiło do mnie 🙏
Pani Agnieszko ja uwielbiam Pani "surowość". Jest dla mnie Pani bardzo konkretna i wiarygodna. Niestety nie zrozumiałam wątku związanego ze "spotkaniem z przyjaciółką akceptacją".
Bardzo dziękuję za nagranie, niestety bardzo dużo reklam przerywa video.
Pozdrawiam
nie wiem o co chodzi z tym wideo - ja nie mam reklam na YT a na tym filmie się pojawiają - przykro mi ale nie wiem dlaczego
Dziękuję serdecznie 😍
Bardzo dziękuję za ten film,za tę rozmowę. Zobaczyłam światełko w tunelu. Zaczynam rozumieć, dlaczego tak często strzelam sobie w kolano, przeżywam drobiazgi tak bardzo i dlaczego nie wykorzystuję w pełni swojego potencjału. Myślę, że jeszcze nie raz obejrzę ten film.
👋😊
Super wyjaśnienie, lęku miedzy strachem.Dziekuje❤
Dziękuję za rozmowę i tyle cennych informacji.Lęk przed rozwijaniem talentów,nigdy w taki sposób na to nie patrzyłam.Ale chyba faktycznie to mój problem,zawsze chciałam śpiewać,ale nigdy nie próbowałam bo z góry założyłam że nie mam głosu do śpiewania.Muszę to przepracować,może ta wewnętrzna blokada ustąpi.Dziękuję❤
Oby !
Ktoś mnie kiedyś zapytał: Jak to się stało że zeszłas że sceny. To nie dotyczyło tylko sceny, życia również. Minęło 30 lat. Dziś zaczynam od nowa. Mam za sobą pierwsze występy. Lęk ciągle mi towarzyszy, to praca na lata. Trudno mi to powiedzieć, ale jestem z siebie dumna. To efekt wielkiej potrzeby, tęsknoty za tą częścią siebie której mi przez te lata brakowało.
Nigdy nie jest za późno.
@@halszka1775 Super,życzę dalszego spełniania się w tym co Pani robi.Teraz wiem że nie jest za późno,czuję potrzebę uwolnienia swojego głosu.A co za tym idzie pewnie też części siebie,która całe życie była ukryta😊
Wspanilay film
Dziękuję
Przygotowujemy następny
❤
🙏🕊🌷
Też mam problemy z lękiem i niewiem co mam z tym zrobic
Tak.
👍
Czyli sami sabotujemy swoje szanse na bliską relację. A mam jeszcze pytanie: co się dzieje gdy taka osoba bardzo czuła na sygnały odrzucenia wejdzie w regularny kontakt z osobą krytykującą stale i ciągle serwującą odrzucenie?
Będzie to w niej wzmagało lęk niestety
Super rozmowa. To wszystko o mnie co czuję. Chorowałam na depresję lęki do tej pory mam silne. Mam pytanie co zrobić jak masz to wszystko od swoich rodziców tzn brak zrozumienia, brak akceptacji i każda rozmowa z bliskimi co czuję jest bagatelizowana. Wymyślasz, zbyt bierzesz do siebie, coś sobie uroiłaś bardzo krzywdzące i raniące podejście. Jak rozmawiać z nimi i czy wogóle próbować tłumaczyć jak się czuję? Rodzice wielokrotnie mnie odtrącali. Odsunęłam się od nich, przestałam rozmawiać myślałam że coś zrozumieją a teraz chcą udawać że jest wszystko w porządku a we mnie w środku się gotuje bo dla mnie nie jest w porządku. Co z tym zrobić? Proszę o poradę
Trudno jest udzielić porady na podstawie komentarza
Byłam przez rodziców w dzieciństwie bardzo krytykowana, karana milczeniem jak nie robiłam nic po ich myśli. Teraz w dorosłości również przez nich wiele razy skrytykowana nie taki mąż a to ty to nie masz poczucia humoru znów coś źle odebrałaś. Mam rodzeństwo które wręcz przeciwnie przez rodziców jest akceptowane, rozumiane i wspierane. Ja jak oczekiwałam zrozumienia to go nie dostawałam wręcz przeciwnie odrzucenie.Jak nie mieć żalu? czy po prostu starać się im tylko wybaczyć?
Kochać siebie !
@@agnieszkajordan9655 Miałam podobnie z mamą. Miałam żal, odważyłam się z nią porozmawiać na spokojnie, otworzyłam się, oczekiwałam zrozumienia, może wyjaśnienia, słowa przepraszam. Wyparła wszystko, co powiedziałam i jeszcze obarczyła mnie winą, że próbuje jej coś wmówić i robię z niej potwora. Spróbowałam drugi, trzeci kolejny raz... to samo. Dałam spokój, nie zmuszę jej do reakcji, jakiej bym oczekiwała. Myślę, że ona w środku czuje pewne rzeczy, ale mi o nich nie powie, nie przyzna się. Taki typ. Wybaczyłam. Myślę więc, że na spokojnie można powiedzieć rodzicom, co czujesz, co zawsze przeżywałaś, ale nie oczekuj niczego w zamian, bo możesz się rozczarować. Po prostu żyj i (cytując klasyka/klasyczkę 😜) kochaj siebie !
@@annasad870 dziękuję za wsparcie☺
Dzień dobry! Mam pytanie jak sobie poradzić jeżeli w związku są dwie osoby lękliwe z wycofującym się modelem przywiązania. Każdy czuję się zagrożony i każdy się wycofuje przy najmniejszym zagrożeniu ( prawdziwym czy wyimaginowanym). 😢
Ja w relacjach z mężczyznami jak widzę że w związku coś się zaczyna psuć to zawsze pierwsze uciekałam
No właśnie
Dziękuję Pani Doktor🥰
Jeśli jest pani osobą lękliwą albo wysoce wrażliwą lub ma inny problem to pani ucieka.
@@martawegner2115 jedno i drugie Pozdrawiam
Jak wyjść? Po latach bycia odrzucanym przestaje ci zależeć. Mnie jest dzisiaj wszystko jedno. Poza tym jestem po 50. Teraz to i tak na wszystko za późno. Bliżej grobu niż dalej.
Nawet dzień warto żyć prawdziwie. Warto!
50 plus
👑
Bardzo ciekawy temat ale ilość reklam wzbudza wen mnie irytację.
nie wiem skąd reklamy ponieważ ja mam YT za darmo i na nim nie zarabiam...
@@agnieszka.kozak.ak75może CZcams zarabia na Pani... Chyba ma prawo. A reklam rzeczywiście dużo.
Ja pracuje nad tym samym dla.moich dzieci.
Ciekawe jak sobie poradzą.
Mam jednak wyrzuty sumienia że tak im zrobilam
warto zostawić przeszłość i zająć się teraźniejszością :)
Co sądzicie Panie o terapi psychodynamicznej dla takich właśnie myślenia lękowego co Panie mówią Ps. Dużo mi dało słuchanie tej rozmowy
Ja uważam że to świetny pomysł
Dzisiaj będzie jeszcze wykład na kanale o osobie lękliwej
Zapraszam do wysłuchania
A czy paradoksalnie antidotum na lęk przed odrzuceniem nie jest odrzucenie....? Czasem sie nad tym zastanawiam.
Nie jest
antidotum jest doświadczenie głębokiej i akceptującej więzi!
@@agnieszka.kozak.ak75 Obok ogromnego lęku przed odrzuceniem właśnie ta myśl towarzyszyła mi podczas długiej i trudnej terapii.
Niby nasza dusza wybiera do jakich rodziców trafiamy, słyszałam taka teorię.
Nie wiem czy ktoś już pisał na ten temat ale osobiście uważam, że pytanie innych "co o mnie myślisz?" nie jest najlepszym sposobem na pozbycie się lęku przed odrzuceniem. Czy uważacie drogie Panie, że jeśli ktoś myśli o kimś negatywnie to mu o tym powie? I powie np. "myślę, że jesteś bez wartości i wolałbym nie mieć z Tobą relacji", przecież nikt tak nigdy nie powie, a szczególnie ten co tak myśli. Ukryje ten fakt z różnych powodów. Tak więc w mojej ocenie takie pytanie nie da dobrego efektu a wręcz przeciwnie. Piszę to z doświadczenia, bo sam się borykam z tym mechanizmem ale nigdy nikomu nie zadam takiego pytania, które na dodatek ewidentnie wskazuje na moją słabość. Poza tym dużo cennych myśli, które wskazują mi drogę wyjścia z tego labiryntu w który wprowadzili mnie rodzice. Pozdrawiam
Uważam że powie
Ja mówię kiedy czyjeś zachowanie powoduje że jest mi smutno ale też mówię co cenię w ludziach!
Stygmatyzacja chorób psychicznych wydaje mi się mieć źródło przynajmniej w części w sposobie mówienia o nich, który jest zakorzeniony jeszcze w samych początkach rozwoju dziedziny. W tym momencie wydaje mi się z medycznego punktu widzenia bardzo nieadekwatne nazywania chorób PSYCHICZNYMI w obrębie psychiatrii. Czym jest psychika i gdzie się znajduje, że mielibyśmy ją leczyć lekami? Przecież psychiatria to jest dziedzina z pogranicza neurologii i endokrynologii. Psychiką zajmują się psychologowie i nie jest to część medycyny a więc "leczymy" się tam tylko metaforycznie, tak więc tak samo metaforycznie można by nazwać to z czym tam przychodzimy "chorobami": niekorzystne wzorce, lęki, niezadowolenie z życia, brak asertywności itp. diagnozy.
Psychika (gr. ψυχή, psyche - dusza) - «całokształt cech i procesów wewnętrznych człowieka, związanych z emocjami, intelektem, predyspozycjami i doświadczeniem życiowym»
W jaki sposób, indukując komuś chorobę (chory = źle funkcjonujący, niewłaściwy) jego cech, procesów wewnętrznych, emocji i intelektu, możemy go NIE obrazić, nie umniejszyć mu?
Szczerze mówiąc, dla mnie samej "choroba psychiczna" brzmi niezwykle pejoratywnie i nieadekwatnie. Nierównowaga neuroprzekaźników, problemy neurologiczne, to jest bardziej adekwatny, precyzyjny kierunek narracji, tak wg mnie... Tabletka nie LECZY chorób duszy-podświadomości-psychiki, tylko choroby ciała, duszę musimy uleczyć sami. A w przypadku duszy nazwać coś "chorobą" to raczej tylko ze współczuciem i perspektywą, że można się uleczyć, zupełnie w przenośni, by móc robić "operacje" na podświadomości.
Może ktoś ma na ten temat jakieś ciekawe przemyślenia?
Dusza piękna ale cierpi
Choroba psychiczna a zaburzenia to dwie różne rzeczy.Zaburzenia można uleczyć terapią,czasami wspomagając się środkami farmakologicznymi.Przy chorobie psychicznej leki są konieczne.A co do duszy,Bóg stworzył człowieka z ciałem,psychiką i duszą.Jeśli cierpimy na jednej płaszczyźnie,odbija się także na pozostałych.Tak myślę.
@@noemi90 nie ma to nic do rzeczy, chodzi o człon "psychiczny", choroba nie może być psychiczna.
@@HoszHosz A więc schizofrenia to jaka choroba,jeśli nie psychiczna??Z ciałem u tych ludzi wszystko ok.
@@noemi90 gdybyś przeczytała dokładnie mój pierwszy komentarz i zrozumiała o co mi chodzi, to nie zadałabyś tego pytania. Przecież kwestionuję w nim dobre intencje takiego nazewnictwa i tłumaczę czemu. Jak mam inaczej odpowiedzieć bez powtórzenia tego samego?
Jeśli byłaby to choroba PSYCHIKI to nie dałoby się jej leczyć lekami i nie rozwijałaby się w ciągu nieraz kilku miesięcy. Choroba ta sprawia że psychika cierpi, a nie że jest chora. Tak jak mamy chore płuca, cierpi nasz oddech, oddech nie jest chory, można tak powiedzieć tylko metaforycznie i nie jest to adekwatne. Nie mamy chorego ruchu, tylko nogę. Osoba cierpiąca na "chorobę psychiczną" rozumie to tak, że jej dusza jest zmieniona i ona nie może nic z tym zrobić, co kompletnie nie ma sensu. Choroby które nazywamy obecnie psychicznymi sprawiają, że uniemożliwia się nasz kontakt z samym sobą, swobodne korzystanie z podświadomości, zdrowe mentalnie funkcjonowanie.
Nie chodzi o żaden wstyd czy brak pogodzenia się, tylko o to, że jest to w moim mniemaniu nielogiczne porównując to z definicją słowa "psychika". Zupełnie tak jak pewne grupy społeczne nie godzą się aby używać niektórych słów, ponieważ po użyciu odrobiny empatii i kontekstu, okazują się one nieadekwatne po jakimś czasie, opisują jakieś zjawisko z zewnątrz, przedmiotowo. Dlatego nie zgadzam się by odpowiedzią na to było "taka osoba musi to przyjąć bo tak chcą inni, bo oni uważają że jej psychika jest chora, bo tak jest napisane w ICD że to jest choroba PSYCHICZNA" i koniec. Zachęcając do podzielenia się przemyśleniami miałam raczej na myśli podjęcie tematu od strony empatycznej a nie autorytarnej, wiadomo przecież że to nazewnictwo się nie zmieni. Co nie znaczy, że musi pozostać w innych sferach.
To co należy do ciała leczy psychiatra, to co należy do duszy, tylko sami - z pomocą innych.
Z każdą chorobą jest tak samo. Czy możemy doprowadzić swoim zachowaniem, np. jedząc niezdrowo, do choroby serca? Tak. Czy zatem jedzenie niezdrowo i nasze decyzje są chore, czy nasze serce? Czy leczenie medyczne polega na tym że za pacjenta można nauczyć się zdrowo jeść? Nie, musi on to zrobić sam z pomocą, edukacją. Czy żyły i serce pacjenta można leczyć lekami? Tak.
Jeszcze jedna przykra rzecz wynika z takiego rozumienia chorób przez naszą zachodnią cywilizację... Wierzymy w to, że tabletka może wyleczyć relację, samoocenę, zadowolenie z pracy, nauczyć asertywności. Przez to bagatelizuje się tę rolę pacjenta w zapobieganiu chorobom. To działa w obie strony. Jak ktoś zachoruje na depresję, to oczekuje, że leczenie u psychiatry zmieni jego życie. Owszem, na siłę przesteruje organizm, ale tylko po to żeby umożliwić zmianę swojego myślenia, które już tak się zapędziło w toksyczności, że wywołało chorobę. Bo nazywanie tego chorobami psychicznymi skutkuje zlewaniem się przyczyn ze skutkami. Niektórym tak wygodnej, bo nie są gotowi się zmienić i wiara w to że ktoś z zewnątrz zrobi to za nich jest pocieszająca, a niektórzy niestety nie są tego w ogóle świadomi. Moim zdaniem bardziej logicznie jest powiedzieć że choruje nasz mózg, a cierpi psychika i w trakcie leczenia należy wyleczyć ciało i zaopiekować się duszą. Nie tylko w przypadku chorób "psychicznych" a każdej.
A jeśli mam czasami silne lęki zaraz po przebudzeniu wynikające z obecnej i przeszłej trudnej sytuacji to powinna być farmakoterapia czy terapia?
Do sprawdzenia u psychiatry
Dziecko poprzez Zaniedbywanie jego potrzeb przez rodziców A zwłaszcza 1go obiektu czyli matki tworzy mechanizm obronny po to żeby przetrwać, tylko co wyrasta z takiego człowieka ? toksyczna osobowość z wbudowanymi mechanizmami obronnymi .
Pięknie ,naukowo , mądrze . I co z tego? Co to rozwiązuje ,?
Czy to znaczy że mamy nie mówić?
Nie rozumiem Pani komentarza przyznam szczerze
@@agnieszka.kozak.ak75 mówcie jak i ja mówię . Pani nie rozumie mojego komentarza,a ja nie rozumiem Pani ,choć oczywiście są mądre 😁
Na marginesie,jak wyskoczę na słońce nago, to najprawdopodobnie zgarnie mnie policja i trafię do psychiatryka. No może wtedy spotkam Panią i mi pomoże 😁
Z własnego ogrodu nie zgarnie - zapewniam Panią 😊
@@agnieszka.kozak.ak75 no nie wiem ... Sąsiedzi doniosą że się obnażam i pozamiatane 😂 to był oczywiście żart. Chodzi o to że rozmawiacie właśnie o mnie co do diagnozy . Co do rozwiązań , przekonałam się że ten stan poranień tylko Bóg leczy. Niektóre przykłady są dla mnie abstrakcją .... Niestety . Co zrobić jeśli tą złość czujesz do Boga ? I tylko słyszysz jaka jesteś podła ,niewdzięczna ,obrażasz Boga... Wcale tego nie chce , ale takie mam emocje. Nie są dla mnie przyjemne i z zazdrością patrzę na ludzi którzy czują się kochani . Tyle. Pozdrawiam i proszę nie odbierać tego jak atak ,czy hejt ...
Jestem przekonana że Pan Bóg ma gotowość tę zlosc usłyszeć!
A może 🤣70+ tez słuchają
Możliwe ⚡️
Poczucie wlasnej wartosci i lek bardzo przeszkadzaja w zyciu
Dlaczego nie umie powiedziec co mysle
W glowie wszystko sie kotluje a nie przejdzie mi przez usta.
Prosze o jakies wskazowki😢
Czy pracuje Pani rowniez online?
Tak ale nie mam wolnych miejsc niestety
Szkoda bo mam osobe, mega wartosciowa, ktora nie wierzy w siebie. Lubie sluchac Pania 😊 Pozdrawiam
@@prettysmilea7380 zapraszam zatem do słuchania i czytania ostatniej książki 😊