Φαράγγι Κουρταλιώτη - Παραλία Πρέβελης

Ο απόλυτος προορισμός, όταν σφίγγουν οι ζέστες!
Εν μέσω του Σεπτέμβρη, αλλά σε καλοκαιρινές συνθήκες θερμοκρασίας και ..διάθεσης πραγματοποιήθηκε αυτήν την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου η διάσχιση του Κουρταλιώτικου φαραγγιού, από 22 μέλη και φίλους του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου. Η συγκεκριμένη διαδρομή αποτελεί πάντα μια μοναδική εμπειρία, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της είναι μέσα στα κρύα νερά του ποταμού, που διαρρέει το φαράγγι, μέσα σε τοπίο παραδεισένιας ομορφιάς, που θυμίζει Αφρικανική όαση, με το παραποτάμιο φοινικόδασος και την εξωτική παραλία κι αποτελεί ένα must για κάθε Κρητικό.Η πορεία μας άρχισε στις 10.00 περίπου, όταν αφήσαμε το λεωφορείο κατηφορίζοντας τα σκαλοπάτια, που οδηγούν στο γραφικό ξωκλήσι του Οσίου Νικολάου, που φωλιασμένο σε μια βουνοπλαγιά αγναντεύει τις θάλασσες του Νότου. Σύμφωνα με την παράδοση ο άγιος άγγιξε τον βράχο από όπου αναβλύζει το νερό σχηματίζοντας πέντε πηγές. Η θέα από τον περίβολο της εκκλησίας προς τις πηγές, αλλά και ο θόρυβος του νερού σε συγκλονίζουν. Αφού κατηφορίσεις στο φαράγγι από τα σκαλοπάτια το ίδιο συγκλονιστική είναι η είσοδος στην ‘σπηλιά’, όπου πέφτουν τα νερά και σχηματίζουν δυνατούς καταρράκτες με μεγάλη ορμή και μια λιμνούλα. Ενώ υπάρχει παραπλήσιο μονοπάτι, που κινείται παράλληλα με το ποτάμι, η ομάδα μας επιλέγει να το διασχίσει. Αυτό κάνει την πεζοπορία αυτή -ποταμοπορεία καλύτερα- τόσο ιδιαίτερη και μοναδική. Επειδή τσαλαβουτάς απ’ την αρχή ως το τέλος στα κρύα νερά του ποταμού, που αν και Σεπτέμβρης έχουν ακόμα ισχυρή ροή κι επιβάλλεται να προσέχεις, να κρατιέσαι απ’ τα βράχια, που και που να κολυμπάς κιόλας, όπου το νερό είναι πιο βαθύ. Αλλού να σκαρφαλώνεις σε βράχους, που σου κόβουν την πορεία ή και να περνάς από υγρά σκοτεινά περάσματα κάτω απ’ αυτούς. Εδώ σε αντίθεση με άλλες πεζοπορίες, δε φοράς αρβύλες ούτε παίρνεις μπατόν. Χρειάζεσαι ελαφριά πόδια κι ελεύθερα χέρια. Τα παπούτσια ελαφριά αθλητικά, τα οποία θα φοράς και κάτω απ’ το νερό και τα χέρια, για να γραπώνεσαι, όπου η ροή ξεπερνάει τις δυνάμεις σου.Για λίγο βγαίνουμε από το ποτάμι και περπατάμε στον δρόμο, ώσπου να φτάσουμε στο χαρακτηριστικό πετρόκτιστο μονότοξο γεφύρι, που επιβιώνει αγέρωχο στο πέρασμα των αιώνων, σήμα κατατεθέν της διαδρομής. Εξαιρετικό δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, χτίστηκε με δαπάνη του μοναστηριού της Πρέβελης, ώστε να μπορούν οι κάτοικοι της περιοχής να διασχίζουν τους χειμερινούς μήνες το ποτάμι με ασφάλεια.Συνεχίζουμε έπειτα από παρακείμενο χωματόδρομο μέχρι το σημείο, όπου ο ποταμός γίνεται εύκολα προσπελάσιμος κι έπειτα βουτάμε πάλι στα βαθιά.Όσο προχωράμε προς την έξοδο, το τοπίο γίνεται εξωτικό και δε θυμίζει Ελλάδα: η πυκνή βλάστηση γειτονεύει τις όχθες και μπαίνει ως το νερό, καθρεφτίζεται σ’ αυτό δημιουργώντας πράσινες αποχρώσεις και ιριδισμούς. Σε πιάνει ένα δέος και σκέφτεσαι -ειδικά αν είσαι φανατικός σινεφίλ: «ώρα να βγει κανάς κροκόδειλος τώρα, ή κανένα ανακόντα!». Προς το τέλος πυκνώνουν και οι φοίνικες απογειώνοντας την αίσθηση του εξωτικού. Το τελευταίο μέρος γίνεται ολότελα ένα αργό ποτάμι, γεμάτο με φύκια πράσινα που μπλέκονται στα πόδια σου, ενώ δίπλα σου κολυμπούν πάπιες και χήνες.Η διαδρομή τελειώνει στην φημισμένη και πολυ-φωτογραφημένη παραλία της Πρέβελης, όπου το γλυκό νερό του Κουρταλιώτη ποταμού αναμειγνύεται με το αλμυρό του νότιου κρητικού πελάγους.Συνολικά διανύσαμε περπατώντας, κολυμπώντας ή σκαρφαλώνοντας γύρω στα 7,5 χιλιόμετρα σε 5,5 ώρες με τις στάσεις.ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Μαρία Μετζογιαννάκη.Μουσική:Chris Kiriazis - Running in the jungle