Jak zatonął...? USS Thresher
Vložit
- čas přidán 9. 09. 2024
- Czy ktoś mi może powiedzieć, co to do cholery jest "nonvital electrical bus"?
[EDIT] Nie wiem jak to się stało, ale musiałem mieć dobrą zaćmę. Generalnie, to jest USS Thresher, a nie USS Tresher :D Także wszędzie zdaje się popełniłem ten sam błąd. Proszę o wybaczenie.
Podobnie jak przy TOP 3 - jeżeli materiał Wam się spodoba, zadaptujemy ten schemat jako serię.
Historia zatonięcia USS Thresher skrywa jeszcze bardzo dużo tajemnic. Do tej pory udostępniono w sumie 10 odtajnionych transzy dokumentów zawierające przesłuchania, mapy, wnioski, zdjęcia wydobytych szczątków okrętu. Prawdą jest, że o tej katastrofie, na podstawie tych dokumentów, to można by zrobić materiał na 5 godzin.
Jeżeli chcecie się sami zapoznać z dokumentami, to link do pobrania jest tutaj:
news.usni.org/...
Teoria Bruce'a Rule' jest dostępna tutaj:
drive.google.c...
Jeżeli chcecie pobrać sobie konspekt Epopei Bismarcka, to możecie to zrobić przez Patronite:
patronite.pl/p...
lub, jeżeli nie chcecie się logować na patronite, to możecie pobrać to bezpośrednio tu:
drive.google.c...
Wiem, że jakieś błędy się tam pojawiają, jak i że początek jest niemrawy, ale ponoć czyta się to dobrze. Więc zachęcam.
hcesz zostać patronem i brać aktywnie udział w tworzeniu kanału? Zajrzyj tutaj:
patronite.pl/n...
Jesteśmy też teraz na Twarzoksiążce - potraktuję ten fanpage jako rodzaj bloga historyczno - modelarskiego, a także sposób informowania Was, nad czym obecnie pracujemy. Gorąco zapraszam:
/ niemilitarysci
Chcesz więcej historii, modelarstwa i gierek związanych z militariami?
twitch - / niemilitarysci (ostatnio trochę mniej streamuję, ze względu na kiepski internet i brak czasu)
Chcesz pogadać o militariach? (atmosfera na discordzie jest specyficzna - you have been warned!)
discord - / discord
![Tajemnicze zaginięcie podwodnego krążownika [Surcouf]](http://i.ytimg.com/vi/mrWEpjyIk7U/mqdefault.jpg)
09:16: „Skylark” otrzymuje z „Threshera” przez gertrudę zakłócony komunikat brzmiący Dziewięć, zero, zero, en. Interpretacja treści komunikatu jest niejasna; en prawdopodobnie miało oznaczać odpowiedź Nie na pytanie o kontrolowanie sytuacji (ang. Negative); Dziewięć, zero, zero prawdopodobnie stanowił kod zagrożenia z powodu zdarzenia nietypowego używany wtedy w US Navy (używano 10 kodów od jeden, zero, zero oznaczającego zdarzenie niestanowiące jakiegokolwiek problemu do dziesięć, zero, zero oznaczającego zatonięcie okrętu); najprawdopodobniej komunikat należy rozumieć zatem jako Nie kontrolujemy sytuacji. Okręt o krok od zatonięcia..
Parafrazując słynny cytat "no i w pizdu popływał...i cały misterny plan też wpizdu".
Materiał ciekawy, choć okręty podwodne leżą niemal zupełnie na granicy moich zainteresowań, to miło się słuchało. Pozdrawiam!
Za PRL była taka seria książek Sensacje XX wieku - na długo przed Wołoszańskim. Tomik "Śmierć czyha w głębinach" (1976) był poświęcony zagrożeniu ze strony okrętów podwodnych, jeden z rozdziałów został poświęcony temu zdarzeniu.
Była też, jak pamietam, taka książeczka pod tytułem „halo tresher”
Pamietam ze bylo to o wiele wczesniej, czyli w latach 60-siatych . A ta seria to byly tomiki "Tygrysa".
@@andrzejgawron1287 seria miniatury morskie to była
@@jannowak5325 Dokladnie.Mialem ja
Miniatury Morskie. Na pewno nie Tygrys.
Děkuji. Výborné jako vždy. 👍
Ahoj, sleduješ i Badatelé s Mareše?
@@hansthor5365 Ahoj. Pouze výjimečně. Jeho témata nejsou pro mne příliš zajímavá. Kromě toho on nejde tolik do hloubky jako třeba autor tohoto kanálu, což mi vyhovuje. Shlédni starší videa (či spíše seriály) na tomto kanálu a můžeš porovnat.
Bardzo dziękuję za kawał ciężkiej pracy. Dzięki Panu, ciągle mogę poszerzać moje choryząty wiedzy.
cieszę się że się podoba!
Brazing to lutospawanie, do dziś szeroko stosowane chociażby w motoryzacji. Ciekawostką jest fakt, że w przypadku tego procesu wymaganiem jest (całkiem odmiennie niż przy tradycyjnym spawaniu) brak przetopu lutowanych elementów. Lutospawanie stosuje się w przypadku znacznych różnic w grubości łączonych elementów lub różnych gatunków stali, teoretycznie niespawalnych ze sobą. Pozdrowienia z automotive :)
Właśnie się zastanawiałem jak to cholera nazwać, lutospawanie brzmi perfekcyjnie!
@@niemilitarysci Dokładnie to chodziło o łączenie rurociągów metodą "lutowania twardego stopem srebra".
@@niemilitarysci Jakość spawów rurociągów jest niezwykle istotna zwłaszcza w przypadku okrętów podwodnych z napędem jądrowym. O ile bowiem w jednostkach z napędem elektrycznym systemy rurociągów są izolowane od morza, o tyle okręty z napędem nuklearnym muszą pobierać wodę morską do chłodzenia reaktora. W konsekwencji, rurociągi wody morskiej i ich spawy w takich jednostkach, podlegają dokładnie takiemu samemu ciśnieniu hydrostatycznemu jakiemu podlega kadłub sztywny tych jednostek, muszą więc mieć co najmniej taką samą ciągliwość i wytrzymałość. Tymczasem kadłub sztywny to - upraszczając - sześcienne pudełko otoczone łatwiejszym od obróbki kadłubem lekkim, natomiast rurociągi jak to rurociągi, pełne są zawijasów. A mimo to muszą wytrzymywać takie same ciśnienie jak kadłub sztywny. Stąd można sobie wyobrazić jak skomplikowana jest produkcja i łączenie rur rurociągów w AOP.
Jako doświadczony długoletnią pracą w stoczni spawacz stoczniowy mogę dodać,że złącza spawane rur są miejscami narażonymi na awarie.proses spajania dwóch elementów poprzez pełen przetop to jednak ingerencja w strukturę rodzimego metalu konstrukcji.zbyt wysoka temperatura podczas spawania ,miejscowo zmienia strukturę ziaren metalu.moze dojść do sytuacji,w której osiągamy doskonałe zlącze,bez wad wewnętrznych ale obarczone obniżoną wytrzymałością.
Że względu na to że ciśnienie pary i jej temperatura w napędach atomowych jest niska sprawność takiego napędu jest lekko powyżej 30%( moc cieplna reaktora jest 3 krotnie większa od mocy napędu) więc ilość wody potrzebnej do chłodzenia reaktora jest bardzo duża i pompy mają dużą wydajność.
Dziwnie jest że nie pomyślano w czasie projektowania o awaryjnym układzie zasilania pomp który można szybko uruchomić:(
Bez niego uruchomienie reaktora jest nie możliwe:(
Nikt nie sprawdził przy jakim przepływie powietrza szasującego zamarzają zawory szasujce,:(
I nie ustąpił kryz ograniczających przepływ powietrza aby przy awaryjnym szasowaniu nie zamarzły:( Jednym słowem te okręty zostały zaprojektowane bardzo szybko i miały wiele wad.
Skoro są pompy główne, to musza być i pomocnicze/awaryjne, jednak procedura wyłączenia, sprawiła, że para nie docierała do turbin, czyli fizycznie nie było zasilania. Ciekawi mnie jak zasilany był generator awaryjny, czytałem że główny mechanik został na lądzie i on mimo wszystko, trzymał by turbiny pod parą, czego zabraniały procedury. Bez prądu na okręcie, czy statku jesteś w czarnej d..., nie piszę tego jako laik. Jest jeszcze jedno, wszystkie układy i urządzenia niezbędne do prawidłowej pracy okrętu/statku są dublowane. Oczywiście pomijając główny napęd. Polecam przeczytać Konwencje IMO na początek. Co do reszty, masz rację, zwłaszcza z tymi rurami dali dupy po całości.
@@michal_wierzbicki Bo efekt Joule’a-Thomsona był wówczas jeszcze mało znanym zjawiskiem, właściwie wcale nie znanym. Wpadli na tą zasadę dopiero przy badaniach przyczyn katastrofy Threshera.
@@1ramyus Borze, człowieku, nie wiem czy znali, ale wystarczy że znowu będę mieć koszmary.
Przypomniałeś starą arcyciekawą historię...
Za młodego dzieciaka czytałem o tym z wypiekami na twarzy jeszcze w dawnym "Przekroju" na początku lat 70 - tych - pobudzało to moją wyobraźnię i kierunkowało zainteresowania marynistyką na równi z "Cuszimą" czy innym artykułem we wspomnianym "Przekroju" o brytyjskiej akcji "Catapult" pod Mers el Kebir...
USS Thresher to pewnie jedna z tych tajemnic na których rozwiązanie raczej nie mamy co liczyć.
Pozdrawiam i 👍za ten materiał.
Noooo, w końcu coś o podwodniakach 👍👍👍👍👍👍. Proszę o jeszcze 😎👍. Oczywiście jestem na tak tego typu historiom 👍👍👍👍👍👍
Okręt ma maksymalną głębokość zanurzenia 400 m. W testach jest plan zanurzenia na 400 m. Dlaczego nie jest to robione w miejscu, w którym akwen ma np. 450 m głębokości by w razie problemu okręt osiadł na dnie tylko tam, gdzie jest 2 km?
Jest to pytanie które sobie zadawali i w trakcie badań przyczyn tragedii. Generalnie, ciężko dokładnie znaleźć na nie odpowiedź, poza tym, że po prostu nikt tego nie przewidział. To jest skomplikowana kwestia, związana z tajemnicą wojskową, personelem, rozwojem technologii lat 60-tych. Coś na zasadzie "mądry po szkodzie".
@@niemilitarysci Jak nie przewidzieli awarii to niech idą puszki Al zbierać... te tak wielkie hamerykanskie zarozumialce .....
Dlaczego główny projektant czy decydent wziął za tomelony salaty ... powinni płynąć z tymi nieszczęśnikami!!!
@@niemilitarysci Trudno mi się zgodzić. Jeśli chcesz zrobić test tradycyjnego szybowca akrobacyjnego to nie wynosisz go w powietrze za pomocą przymocowanych silników rakietowych do pułapu 10'000 m i prędkości Ma 2, bo jest ryzyko, że nie przetrwa.
Jeśli testujesz żaroodporny kombinezon dla strażaka to też nie wrzucasz delikwenta do wulkanu.
Z jakiegoś powodu kojarzy mi się z tym samym tokiem "myślenia", kt. objawiło się napompowaniem przedziału załogowego ze skomplikowaną instalacją elektryczną i mnóstwem łatwopalnych tworzyw w Apollo 1.... czystym tlenem pod zwiększonym ciśnieniem.
Merytorycznie mega robota! wiele faktów i pracę twoją widać z mili morskiej....super!
Cieszę się, że się podoba!
Materiał jak zwykle ekstraklasa. Prosi się o więcej. 👍
O tak, to niezwykle interesująca historia. Jak bardzo różnią się oficjalne komunikaty z tamtego czasu od ujawnionych niedawno faktów. Mam nadzieję że ze swadą zapakujesz to w fascynującą opowieść. Na YT znalazłem kiedyś film autorstwa podwodniaka, który uczestniczył w akcji poszukiwawczej i ratunkowej. Dopiero wtedy dowiedziałem się o całej historii komunikacji z tonącym,bardzo długo tonącym okrętem.
Tak sobie myślę że sprawdzanie testowej głębokości nie powinno się wykonywać na takiej głębi, ale na płytszym akwenie, powiedzmy do 500 metrów, wtedy okręt w razie takich problemów mógłby osiąść na dnie, ale nie zostałby zgnieciony
Ciężko mi powiedzieć. Aczkolwiek, musimy pamiętać że to wciąż wtedy był nieznany do końca teren. Część protokołów, odpowiednich przepisów dot. okrętów z napędem atomowym wciąż jeszcze była tak naprawdę w fazie rozwoju.
Miałem się już po Swordfishu sie odzywać... ale drogi autor poruszył poletko na którym sobie od dłuższego czasu hobbystyczmie zbieram dane i historie (co prawda głównie po jego czerwonej stronie, gdzie takich historii więcej). Oczywiście duże brawa za poruszenie starej mało znanej historii ale...
1. W obliczu gwałtownie rozwijającej się atomowej podwodnej floty USNavy potrzebne były coraz większe moce przerobowe dla serwisowania i remontowania posiadanych już atomowych okrętów podwodnych. W ten sposób do grona stoczni zajmujących się obsługą SSN/SSBN trafiła doświadczona w budowie i obsłudze konwencjonalnych op państwowa (stocznia marynarki wojennej) w Portsmouth. Stocznia ta jednak nie radziła sobie zarówno z ilością powierzanej jej pracy jak i z jakością i terminowością wykonywanych prze nią usług. Dla Treshera oznaczało to że wykonane na nim srebrne lutowania nie były w 100% przetestowane ultrasonografem bo groziło to zawaleniem harmonogramu.
2. Pierwotną przyczyną awarii Thresheera nie był katastrofalny wyciek wody do wewnątrz kadłuba który jak autor rozumnie stwierdził pozostawiłby po sobie rozpoznawalną i czytelną sygnaturę akustyczną tylko niewielki wyciek wody lub aerozolu wodnego w pobliżu głównej tablicy rozdzielczej zasilania w energię elektryczną. Brak zasilania spowodował awaryjny automatyczny shutdown reaktora. Co ciekawe główny oficer mechanik Threshera, nieobecny na pokładzie w chwili tragedii (za zezwoleniem dowódcy towarzyszył żonie przy porodzie) uważał że w takiej sytuacji można było ominąć automatyczne zabezpieczenia i utrzymać pracę reaktora aż do wynurzenia na sterach.
3. Awaryjne wynurzenie przy pomocy szasowania balastów - budując coraz większe i głębiej zanurzające się okręty podwodne pominięto ten jeden drobny szczegół który okazał się ostatnim gwoździem w trumnie załogi Threshera. Średnicę rurki doprowadzającej powietrze ze zbiornika sprężonego powietrza do zbiornika balastowego. W efekcie powietrze rozprężalo się zbyt szybko także zbyt szybko obniżając temperaturę. Co działało na 100 metrach nie zadziałało na 400.
1. Według ekspertów ze stoczni jak i samych podwodniaków, praca wykonywana w stoczni była satysfakcjonująca. To nie jest kwestia "nie radzenia" sobie, a kwestia procedur sprawdzania wykonanej pracy, która mogła być, ale nie musiała, niewystarczająca. Nie ma żadnych dowodów wskazujących na to, że to praca stoczni była winna katastrofie, poza wcześniejszymi problemami dotyczącymi USS Barbel, Scorpion i George Washington, które miały miejsce wcześniej, a po których wprowadzono nowe, lepsze procedury sprawdzenia wykonanej pracy.
2. Również nie ma żadnych dowodów na wyciek w jakiejkolwiek postaci na magistralę. Kwestia zwarcia w tejże pozostaje tajemnicą.
3. To niestety było wiedzą okupioną życiem marynarzy i oficerów na USS Thresher. Tak jak inny widz wcześniej tu zauważył - zjawisko było wtedy nieznane.
@@niemilitarysci
1. Eksperci ze stoczni oceniający własną pracę to raczej dość kiepski przykład niezależnego audytu. Inne załogi nie miały też tego niefarta trafić na fuszerkę prowadzącą do ich śmierci, więc mogły być z tego powodu lepiej do stoczni nastawione. Portsmouth Navy Yard to dość specyficzna stocznia, położona przepraszam za niezbyt parlamentarne słowa na lekkim zadupiu gdzie najbliższą większą metropolią jest leżący o około 100km Boston. Zatrudniający ponad 10k pracowników zakład zwyczajnie nie ma skąd zaciągnąć fachowców w sytuacji gwałtownego rozwoju nowych technologii. A lepsze procedury może i istniały, ale nie były wykonywane z powodu braku czasu.
2. Dowodów oczywiście brak,(na jakiekolwiek hipotezy, potrzaskany wrak pozostaje ba głębokim dnie morza. Jednak istnieją dość mocne poszlaki. Główny rurociąg pobierający wodę zaburtową do drugiego obiegu chłodzenia reaktora biegł za główną tablicą rozrządu elektrycznego, był lutowany i nie był sprawdzony. Przypadek?
3. I tu najmocniej mówię NIE. To był ewidentny błąd projektantów, ich niedbałość, nikt nie musiał przez to zginąć gdyby tylko wykonali swoje obowiązki poprawnie a nie w sposób tak niedbały jak to zrobili. To nie było nowe prawo fizyki, to było tylko zastosowanie się do już znanych faktów. Rosjanie popełnili sporo błędów budując swoje atomowe okręty podwodne, ale akurat tego nigdy, mimo że ich okręty zanurzały się na i wiele większe głębokości od Threshera.
1. To nie tylko eksperci ze stoczni oceniali te prace, ale również poprzedni dowódca Threshera, jak i inni "techniczni" niezwiązani ze stocznią - ich zeznania są dość dokładnie skatalogowane w raporcie komisji, choć, owszem, większość pochodzi od techników ze stoczni. Całe to aj waj z lutospawami brzmi zdecydowanie bardziej jako próba skierowania winy i podejrzeń z dala od innych aspektów.
2. Cóż, jeżeli miałby to być obieg wtórny, to mówimy o dużo niższym ciśnieniu, więc wtedy nie ma znaczenia punkt pierwszy. Owszem, wszystkie spawy były sprawdzane, część z nich ultrasonografem, ale co do zasady miały one wytrzymać ciśnienie zewnętrzne. Jeżeli obieg wtórny ma niższe ciśnienie, lutospawanie spokojnie by to wytrzymało. Chyba że obieg wtórny ma to samo ciśnienie co obieg pierwotny, to wtedy wracamy do niemożliwości "aerozolu" lub "małego przecieku". Ale ja nie jestem ekspertem od napędów atomowych, i nie znam konstrukcji reaktora S5W, więc nie wiem jakie jest ciśnienie pierwotnego obiegu, a jakie drugiego (generalnie różnica wynosi około 75%). Tak czy siak, nie wierzę w teorię o przecieku.
3. O ile zjawisko nie było nowe, to jego skala już tak. Było ono na tyle nieznane, że musiano to przetestować na USS Tinosa, siostrzanym okręcie USS Thresher, by sprawdzić na ile faktycznie jest to problem. Czy rosjanie mieli z tym problemy czy nie tego oczywiście nie wiemy, jest to stricte spekulacja. Rosyjskie okręty podwodne to temat wciąż mało znany, tajny i cholera wie jakie mieli problemy poza tymi które musieli podać do publicznej wiadomości.
To powiedziawszy. Nie mam zamiaru kruszyć tutaj wściekle kopii.
Interesowałem się kiedyś ta sprawą, ale zapomniałem, co się tam stało.
Chętnie sobie przypomnę. Dzięki za materiał.
Fantastyczny kanał.
Nonvital electrical bus - tu chodzi o obwód elektryczny o niskim znaczeniu dla funkcjonowania okrętu - obwód o drugorzędnym znaczeniu. " Electrical bus" oznacza elektryczne szyny zasilające. Magistrala zasilająca to też dobre określenie.
Kluczowa tutaj jest kwalifikacja obwodów elektrycznych jako drugorzędne. Nie znamy kryteriów tego podziału i nie znamy architektury instalacji elektrycznej na okręcie. Krótkie czasy szasowania balastów mogą sugerować że wyskakiwały zabezpieczenia z powodu przeciążenia lub stosunkowo niskich prądów zwarciowych. Ma ktoś schematy elektryczne tego okrętu?😉
Jeszcze 13 godzin!!! kurcze no to czekamy
Świetny, świetny odcinek... Temat bardzo ciekawy i mam nadzieję że będzie kontynuowany 😀👍👍
Thresher to raczej nie, chyba że coś ciekawego będzie się pojawiać w dokumentach, ale seria na pewno będzie kontynuowana.
@@niemilitarysci Całe mnóstwo ciekawych tematów znajdziesz w książce Blind Man's Bluff: The Untold Story of American Submarine Espionage. Ta książka to wręcz kopalnia tematów.
A to nie jest ta super "foliarska" i "spiskowa" rzecz? Wiem że tam jedna z tych książek właśnie taka mocno sensacyjna była o losach USS Scorpion. Ale, na razie go zostawię w spokoju, na następne "Jak zatonął" mam parę innych propozycji.
@@niemilitarysci Masz na myśli Blind Man's Bluff? Nie, to bardzo rzeczowa książka, poważna choć może tytuł brzmi nieco sensacyjnie. Oparta częściowo o odtajnione dotąd dokumenty US Navy, częściowo zaś o rozmowy z oficerami i innymi członkami załóg biorącymi udział w różnych operacjach amerykańskich okrętów podwodnych podczas zimnej wojny. Przy tym dla osoby zainteresowanej tematyką bardzo wciągająca. Omawia różne tajne operacje amerykańskiej floty podwodnej począwszy od operacji USS Cochino (SS-345) zakończonej jego zatonięciem w 1949 roku, aż po koniec zimnej wojny. Niektóre znane, jak zatonięcie K-129 i późniejsza operacja Azorian z Glomar Explorerem, większość zaś zupełnie nie znanych dotąd.
Dużo świetnej pracy.
Taki pojedynczy film jest równie ciekawy i dla wielu tematów IMHO odpowiedni, bo owszem można "przegadać" i rozciągnąć na na 4 godziny, ale nie o to chodzi i po takim czasie następuje zmęczenie.
Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy serii, choć nie będę zgadywać CO będzie następne.
Chcę mieć pod ręką oba formaty, i ten bardziej, krótki, zwięzły, zamykający jedną historię w jednym odcinku, jak i ten "rozwleczony", de facto "serial" opowiadający o jednak dłuższym wydarzeniu. Oba są wartościowe myślę.
Swietny pomysl na serie,
super.
Łańcuch wydarzeń jest może ciekawy, ale przyczyna zatonięcia ma niewiele wspólnego z łańcuchem. Nowa technologia ma prawo się psuć, dlatego konserwatywnie są stosowane stare sprawdzone w działaniu technologie, które muszą zadziałać, a nie zadziały. Mowa o szasowaniu balastu, ostatnia deska ratunku. Technologia prosta w której nie ma się co psuć. Otwieramy zawór i powietrze wypiera wodę z komór balastowych. Okręt zyskuje dodatnią pływalność i wypływa na powierzchnię. Nikt nie sprawdził jak zachowa się to na takiej głębokości, nie przewidział zamrożenia i zakorkowania lodem wylotów powietrza. To jest prosty, wręcz ordynarny polegający na rutynie błąd konstrukcyjny. Nawet przy częściowym tylko wypełnieniu powietrzem zbiorników balastowych okręt (nigdy nie wojenny - nie poprawna kalka językowa tłumaczenia warship) mógłby zyskać czas na uruchomienie reaktora, zanurzał by się wolniej. Zwalaniem winy na reaktor i inne nowoczesne elementy jest tylko polowaniem na czarownice. Można je rozpatrywać w kategoriach zdolności bojowych okrętu. Jednak za to czy okręt pływa czy tonie odpowiada jego pływalność. Konstrukcja nie pozwalała na zapewnienie dodatniej pływalności na dopuszczalnej głębokości zanurzenia. Marynarze, kapitan wierzył, że szasowanie balastu jest 100% pewną technologią. Inaczej zapewne odmówił by wejścia na okręt.
hmmmm... właśnie, to mnie nurtowało, okręt na tej głębokości ma pływalność ujemną, a głębokość utrzymuje za pomocą sterów i ciąglego płynięcia, dobrze rozumiem?
@@kacpermatysik3859 O ile się orientuję to na głębokościach powyżej 100 (?) m szasowanie zbiorników bal. nie pomaga. W użyciu jest niezbędna siła nośna sterów głębokości rozpędzonego okrętu podwodnego. Bez napędu lub z zablokowanym sterem głęb. wynurzenie jest niemożliwe.
No niestety nie trzyma to się kupy. Problem w tłumaczeniu ( w co wątpię) lub specjalnie podają brednie w US. Okręt płynący w zanurzeniu owszem jest sterowany w pionie za pomocą sterów głębokości, ale głównie jednak za pomocą zwiększania i zmniejszania jego wyporności. Szczególnie przy niskiej prędkości. Wyłączenie reaktora nie powoduje utraty napędu okrętu czy tym bardziej kontroli nad balastem bo mamy silniki elektryczne. Ba, szasowanie awaryjne zadziała nawet gdy akumulatory rozładowane. No i najważniejsze nikt nie pływa na ujemnej wyporności podczas testu czyli sytuacji gdzie nieruchomy okręt sam zanurzalby się intensywnie a jego głębokość utrzymywana byłaby tylko za pomocą sterów. Raczej odwrotnie. Co więc spowodowało przeciek, brak napędu i brak możliwości szasowania balastu to tajemnica.
No nie do końca to tak wyglądało. Ale, konkretną odpowiedź dam dopiero w niedzielę wieczór, bo niestety jestem na wyjezdzie
@@niemilitarysci No ciekawi mnie dlaczego nie szasowali balastu, dlaczego nie mogli wypchnąć wody ze zbiorników balastowych. Lub jeśli mogli i zrobili to ( co było słychać ) to dlaczego nie mieli więcej powietrza? A skoro szasowanie nie wystarczyło to co spowodowało nabranie tych kilkuset+ ton wody, która uniemożliwiła wypłynięcie ( nie było słychać nabrania )
@@piotr462 teraz tak, jak mówię, jestem na wyjeździe więc nie mam pod ręką materiałów. Ale, z tego co pamiętam, filtry powietrza nie zostały wymontowane, trzeba też pamiętać, że kapitan okrętu się zmienił przed wypłynięciem. Tu o tym nie wspomniałem, ale kwestia personalna akurat była dość ważna w trakcie przesłuchań komisji - włącznie ze stwierdzeniem, że być może dowódca był zbyt młody. Co do balastu i pilotowania podwodniaka. Z ilością powietrza w zbiornikach nie jestem pewny, czy pływali z neutralnym czy negatywnym. Co do pilotowania, raczej jednak za pomocą sterów głębokości. Operowanie powietrzem jest hałaśliwa, więc raczej niechętnie to używali. Natomiast co do napędu, to akurat jest też dość spory fragment, niestety większość z niego jest wciąż utajniona. Szczegóły dam jak będę miał dokumenty pod ręką.
@@niemilitarysci Ale idąc powoli przecież na głębokość testową to powinni owszem robić to na sterach na neutralnej wyporności żeby w razie np zablokowania sterów można było szasujac balast wynurzyć się. Dlatego nie rozumiem dlaczego pomimo utraty reaktora i silników elektrycznych ( a więc napędu) szasowanie nie pomogło. Musimy więc zaczekać ok ;)
Ujawniona dokumentacja sądowa - po wygranym procesie przez kmdr.J. Bryant'a, określa ciąg przyczynowo - skutkowy zagłady USS.Thresher'a, ale co ciekawe...nie wskazuje deteminującej go przyczyny która zainicjowała katastrofę okrętu. To tak jakby opisać efekty eksplozji pocisku pomijając sam zapalnik ;))
Ale konkrety ... SUPER do sześcianu ...
Fajna sprawa ,kontynuuj bo świetnie Ci idzie.. miło posłuchać ,gratulacje bardzo dobry materiał.....
Cieszę się, że się podoba!
Było to kiedyś opisane w latach 70 w Miniaturach Morskich. Ciekawe jaka teraz teoria??? Amerykanie podali, że pęknięcie rury z wodą morską do chłodzenia reaktora, lub, że wpłynął w oczko słodkiej wody. Ciekawe co teraz.
Zapewne conspiracy theory ... Pozdrawiam myślącego 👍🏻✋🏻😊
Ciekawie zapowiada się ta nowa seria. :)
Polecam materiał z 06.11,2021, NOWY!
Usunięcie fałszywych mistrzów Orderu Świętego Stanisława przez IX Wielkiego Mistrza J.Z.Potockiego.
Świetne prosimy o więcej i wiecej
Świetny materiał!proszę o wiecej
Komentarz dla zasięgu. Pozdrawiam serdecznie
Naprawdę dobry film. W oparciu o dostępne źródła dokonałeś rzeczowej analizy,skutkiem czego przedstawiłeś obiektywna wersję wydarzeń. Dobrze się to oglądało. Co do owego youtubera, który nagrał film o ostatnio odtajnionym raporcie kapitana Seawolfa. Oglądałem go kilka miesięcy temu i muszę przyznać że daleko mu było do obiektywizmu. Taki łowca spisków 😉 Twój materiał jest znacznie bardziej przystępny i profesjonalny. Trzymaj ten poziom. Z fartem 😉
Różnie to bywa, proszę też pamiętać, że to jednak USA i że gość był jednak bezpośrednio zaangażowany w temat, w znaczeniu że był podwodniakiem.
@@niemilitarysci Mój bardzo dobry kolega jest rodowitym Teksańczykiem, jego teść to emerytowany komandor US.NAVY służył na jednostkach klasy LosAngeles. Nie wyrażał się specjalnie dobrze o tym youtuberze.Podobno wyznawca spiskowe teorii dziejów itd.. Swoją drogą obraz reprezentantów NAYY i ARMY którzy na każdym kroku cisną sobie uprzejmości jest urocze 😅
Cóż, z wielką kasą zawsze wiążą się walki i problemy. Ja również utraciłem nieco sympatii, mimo że filmy o analizie działania sonarów bardzo mi się podobały. No ale, każdy popełnia błędy.
Świetny materiał chociaż dotyczy ogromnej tragedii.
Profesjonalna robota oby tak dalej 👍🇵🇱👊
Bardzo ciekawy materiał , liczę na kontynuację tego cyklu. Pozwolę sobie podsunąć temat , geneza powstania i zatonięcie Surcouf . Bardzo ciekawi mnie ten nietypowy okręt.
Sek w tym ze niece wiemy gdzie zatonal
Zdecydowanie o tego typu instalacjach ciśnieniowych mówimy "magistrala" - gdy chodzi o przesyłanie chłodziwa na pewną odległość oraz "kolektor" gdy rurociąg służy do przyjmowania, lud dystrybucji chłodziwa do lub z innych układów.
Ale tu nie jest kwestia przesyłania chłodziwa, tu akurat chodzi o magistralę elektryczną. "non vital electical bus". Ale już doszedłem do porozumienia z innym widzem, że jest to rodzaj tablicy rozdzielczej/magistrali, z bezpiecznikami i podobnym ustrojstwem.
@@niemilitarysci ja użył bum słowa rozdzielnia, natomiastb tablica to miejsce kontrolne
Bogdan, jak zwykle świetna robota!!! Słuchałem z otwartym dziobem 😃
Nie wiem dlaczego akurat Bogdan, ale cieszę się że się podoba.
@@niemilitarysci Przepraszam za pomyłkę pewnie miało być Brunon 😃
No, ale rufę przynajmniej zamknij 😂
Super materiał, proszę o więcej :)
Swietny material jak zwykle
Super materiał. Jeśli mogę tylko podpowiedzieć - zasada narracji historycznej sprawdza się najlepiej w czasie przeszłym. Zachowujemy wówczas logiczny układ wydarzeń. Czas teraźniejszy jest lepszy do materiałów reporterskich. Np. Opowiada Pan w różnych czasach o montowanych reaktorach na 2:36,. Pozdrawiam i dziękuję za taki cenny materiał.
Fajnie że ktoś czyta ze zrozumieniem i wychwytuje tego typu błędy.. ja osobiście ich nie zauważyłem ale jeśli to ma pomóc w jeszcze lepszej narracji to się podpisuje. Brawo i powodzenia...
No i fajnie że bez hejtu ...pozdrowienia...
Swietny material i w ogole kanal...
Ja daje suba i czekam na kolejny material. Pozdr.
Cieszę się, że się podoba, a na przyszły materiał proszę się szykować na sobotę (chyba, bo to jednak okres świąteczny).
nadal mi sie podoba - dziekuje
25:32 - "Współczesne okręty podwodne nie zmieniają głębokości poprzez operowanie balastem a raczej pilotowanie za pomocą steru głębokości" - To nie jest prawdą co powiedziałeś.
Każda jednostka pływająca która się zanurza operuje balastem. Ster głębokości jest połączony z systemem ciśnieniowego opróżniania zbiorników i napełniania przez co operowanie nim powoduje zanurzenie i wynurzenie. Nie ma znaczenia czy to nowa jednostka czy stara.
Również używasz zwrotu "okręt wojenny" - okręt to jednostka pływająca pod banderą wojenną także jest to masło maślane. Okręt wystarczy i już nie trzeba dodawać wojenny.
Ogólnie robisz fajne filmy, dziękuję :)
Jak zwykle łapa w górę!!! super kanał i super materiał!!
Cieszę się, że się podoba.
"nonvital electrical bus" tu oznacza najprawdopodobniej w kontekście reaktora atomowego magistralę elektryczną niekonieczną do funkcjonowania samego reaktora
Tak, na szafach rozdzielczych mam kolorowe oznaczenia obwodów, od zielonego, poprzez żółty, do czerwonego, kolor oznacza ważność obwodu i kolejność jego wyłączenia, czyli w przypadku utraty zasilania, odłączane się kolejno, zielone i żółte, jak wywali czerwone, mamy black out, skutków tłumaczyć nie trzeba.
6 cali - 168 mm, dziękuję i polecam wszystkim!!!!!!!.
6 cali to 152 mam gimbazo!
mam miało być
ELECTRIC bus to jest oznaczenie uzywane w electronice szczegolnie w komputerach i znaczy magistralia albo po prostu przewody miedzy roznymi odbiornikami
Już przebieram nóżkami z niecierpliwości.
To raczej znaczy, czy macie sterowność. Tak jak w lotnictwie, you have control, oznacza: ty sterujesz, a nie, ty kontrolujesz sytuację. Electrical bus, to po prostu szyna elektryczna. Może być szyna elektryczna głównego źródła zasilania, szyna elektryczna zapasowego źródła zasilania itd. Raczej o to tu chodzi.
Super Kanał. Dzięki poznaniu lepiej historii wielu okrętów które opisujesz, granie w World of Warships to zupełnie inne doświadczenie.
Teraz walka King George V versus Bismarck jest bardziej emocjonująca. Można się poczuć jak kapitan ⚓.
Pozdrowienia i dużo zdrowia
Cieszę się, że się podoba! Moja relacja z World of Warships zakończyła się wraz z wprowadzeniem okrętów podwodnych, ale owszem lubiłem pograć okrętem o którym w danym momencie pisałem, całkiem przyjemne doświadczenie.
@@niemilitarysci
Szczerze nie rozumiem tego wielkiego hallo z okretami podwodnymi w WofWS.
Mnie one nie przeszkadzają, a radość rozstrzelania krazownikiem OP bo akurat musiał się wynurzyc. Bezcenne.
@@tomaszrosaniec7052 Takie rzeczy się nie dzieją. Okręty podwodne to najbardziej idiotoodporna klasa w grze. Jaka to radość z rozstrzelania nieogarniętego gracza?
@@papaversomniferum2365
Jakie się nie dzieją? Lubię grać na T7-8 Bo tam są historyczne jednostki. Specjalnie nie przeszkadzają mi OP. Pancernikow staram się ich unikać, a niszczycielami lub krazownikiem staram się na nie zapolowac, bo OP masz ograniczony czas zanurzenia, czasem z takiego polowania zabawa jest przednia.
@@tomaszrosaniec7052 Sam teź gram na takich tierach (no i premkach IX tieru, np Agir czy Georgia to fantastyczne łajby, które dają mi masę frajdy). Niemniej widziałem bitwy, gdzie OP robił 250-300k obrażeń samemu obrywając może za 2k hp. To straszne patrzeć, jak jeden U-Boot "zjada" całego Yamato i kilka innych łajb samemu pozostając niewykrytym przez niemal całą bitwę.
Wiesz, nie miałbym nic do OP, gdyby miały niekierowane "pingami" torpedy - i tak mają wystarczające możliwości, by działać bez naprowadzania. Ja swoim Hallandem muszę się solidnie napracować (i przy okazji dobrej bitwy zabawić) by zadać konkretny DMG, zdobyć capa i odgonić się od samolotów z CV. To jest aktywna gra. OP mają mniejszy zasięg wykrycia, a po wykryciu zawsze mogą się zanurzyć i uniknąć większości ataków. Problem z OP jest taki, że gdy taki dildos "zniknie", to ludzie przestają na niego polować. Za dużo zachodu, zbyt wiele ryzyka i lepiej nabić dmg na kimś innym. Taki jest smutny urok randomów...zabawę przednią z polowania na OP miałem, kiedy te były dostępne jakoś w połowie testów jedynie na tierach VI w specjalnym trybie i mogłem po prostu (zgodnie z historycznymi prawidłami) zbombardować je swoim DD'kiem.
Pozdrawiam!
Super materiał! Dzięki!
Cieszę się, że się podoba!
Jak zawsze! Doceniam olbrzymi zasób wiedzy i jego prezentacje. Sam specjalizuje się w problematyce konfliktu na Pacyfiku w II WS. Stad problematyka okrętów nie jest mi obca. Odwiedziłem kilka okrętów w realu np USS Intrepid. Ale specjalista od poszczególnych typów nie jestem. Z przyjemnością oglądam. Jeszcze raz wielkie dzięki!
Intrepida zazdraszczam bardzo. Może mi się kiedyś uda go zwiedzić, jak szczęście dopisze.
Świetny materiał !!! Tak trzymać, czekam na material o Skorpionie i straconych radzieckich okretach no i oczywiście rosyjskim Kursku...
Cieszę się, że się podoba. O Scorpionie, Kursku, Minerve i innych też się na pewno pojawi, ale nie wiem kiedy.
Nie da się tego zrobić w żadnym pojedynczym materiale video. Ponad 20 katastrof tylko radzieckich atomowych okrętów podwodnych po 1945 roku.
@@1ramyus Powaga 20 tego mieli?
@@krzychu82m Skoro im niektóre okręty toną nawet 3 razy... Amerykańskie określenie "widow maker" (twórca wdów) nie wzięło się z znikąd. Jakiś tam norweski instytut naukowy naliczył im ponad 100 awarii i katastrof jądrowych w okrętach podwodnych do czasu katastrofy Kurska. A nie wiadomo o ilu nie wiadomo. Rosjanie byli zawsze bardzo innowacyjni w tym zakresie, mieli świetne pomysły, znakomite rozwiązania, ale często kosztem bezpieczeństwa załóg i okrętów. Przykładowo, pociski SLBM na paliwo ciekłe - ciekłe paliwo rakietowe ma szereg zalet, ale czy na okręty podwodne? Podczas gdy Amerykanie z góry odrzucili paliwo ciekłe dla pocisków SLBM na rzecz znacznie bezpieczniejszego paliwa stałego, aż do czasów współczesnej R-30 Buławy, każdy radziecki/rosyjski pocisk SLBM to pocisk na paliwo ciekłe. W efekcie kilka radzieckich boomerów zostało zniszczonych przez własny pocisk, podczas gdy ani jeden amerykański.
Rosjanie zawsze kombinowali z różnymi rodzajami chłodziw pierwszego obiegu reaktora, podczas gdy Amerykanie przez 3 generacje okrętów podwodnych - aż do typów Los Angeles i Ohio - stosowali jeden i ten sam niezawodny reaktor S5W chłodzony wodą, podczas gdy Rosjanie kombinowali z różnymi rodzajami ciekłych metali. W efekcie rosyjskie reaktory miały ogromną moc cieplną, podczas gdy amerykański S5W jedynie 15 000 KM na turbinie, ale żaden amerykański op nigdy nie doświadczył awarii tego reaktora. Każdy nowy amerykański reaktor był najpierw testowany w postaci prototypu umieszczonego na lądzie, podczas gdy Rosjanie prototypy testowali od razu w operacyjnych okrętach.
Jak napisał kiedyś historyk dr Gary E. Weir, "Śmierć była codzienna wśród załóg radzieckich okrętów podwodnych, a morze zabrało wielu z nich. Radzieccy liderzy ustawicznie podejmowali polityczne i technologiczne ryzyko starań o dorównanie Stanom Zjednoczonym, podczas gdy załogi radzieckich okrętów podwodnych i ich rodziny, często drogo płaciły za taką nieprzemyślaną grę."
Bardzo ciekawy materiał, dziękuję :) Pomysł na serię "Jak zatonął.." jest bardzo dobry. Dziękuję za dzisiaj i grzecznie czekam na następne opowieści.
urządzenia elektryczne na okręcie podwodnym powinny być izolowane/wodoszczelne. załoga może i umarła szybko ale miała kilka minut aby mieć świadomość opadania i oczekiwania.
Dlaczego w normalnym pływaniu i chęci szybkiego wnurzania nie występuje problem zamarzania zaworów?
Dobre ciekawe pozdrawiam serdecznie
Cieszę się że się podoba!
Subik , łapa .Pozdrawiam.
Bardzo ciekawy materiał
świetny odcinek, dziękuję
Bravo Panie Dropsie, kolejny dobry material.
Dziwi mnie jednak pare rzeczy. Czytalem w komentarzach, ze przelacznie napedu zajelo by chwile ble ble ble, nie w to uderzam. Jak to jest, ze nie ma zaprojektowanego juz gotowego rozwiazania, tylko trzeba tracic czas na jakies przezbrajanie instalacji. Przyjmijmy ze sytulacja jest krytyczna, a oni musza sie jeszcze bawic w przelaczanie kabelkow. Kto to wymyslil, jest jakis DOBRY powod na to? Jak to jest, ze nie ma odrebnego systemu, bo ja wiem - upraszczajac - baterii i pompy, aby oproznic balast?
Dalej, nie wiem ile trwa szasowanie balastu na takim okrecie, ale czy nawet te chwilowe proby nie daly takiego efektu aby chociaz okret przestal sie zanurzac? Obstawiam, ze nie, dlatego sa teraz tam gdzie sa, ale zastanawia mnie ile musialo by to trwac aby dojsc chodzby do punktu 0.
No i komunikacja. Dziwi mnie, ze nie probowali sie skontaktowac w jakis sposob niewymagajajacy proadu. Np poprzez filmowe nadawanie morsem poprzez stukanie w kadlub. Z tego co "wiemy" dzis, i tak by nie mogli im pomoc, ale moze nam rozjasnilo by to troche sytulacje = zapobieganie jej w przyszlosci. Chociaz z drugiej strony, tak musieli badac szersze pasmo, wiec i wykryc mogli cos innego przy okazji.
Btw. na okretach powinny byc montowane czarne skrzynki ;)
Opadanie na dno, w stalowej puszce porownalbym do smierci w kosmosie, gdzie skonczylo sie paliwo, lub zaczyna brakowac tlenu. Czekanie na nadchodzacy koniec, musi byc przerazajacym uczuciem przeplatanym z bezsilnoscia.
Jeszcze raz, Bravo Panie Dropsie, interesujacy material, wypatruje kolejnych.
Na mój ogląd zamarzła rura aby wyszosować okręt i nie mogli wypuścić Wody z zbiorników balastowych przez osad lodu i po prostu pomału opadami aż do implozji😮
świetny materiał 👌
Znacznie ciekawsze niż się spodziewałem. :) Miłe zaskoczenie.
Nie to, że Ciebie nie doceniam, ale słowo "katastrofa" jest tak bardzo związane ze wszelkimi sensacyjnymi i niewiarygodnymi historiami, że podświadomie oczekiwałem artykułu jak z brukowca a na szczęście otrzymałem rzetelną i ciekawa analizę faktów.
Jestem za kolejnymi odcinkami tego typu. :)
Cieszę się że się podoba. Raczej nie wdaję się w "sensacje", choć przyznaję, że dałem się ponieść emocjom przy ostatnim wypuszczeniu dokumentów o Thresherze.
@@niemilitarysci Jeżeli "sensacja" jest jedynie ciekawostką w opowieści, damską chusteczką w butonierce, to nie ma w tym nic złego a wręcz potrafi ubarwić historię jednak, gdy "sensacja" staje się szkieletem (gdy przebierzemy się w damskie ciuszki), to robi się żałośnie. ;)
W elektryce nie istnieje coś takiego jak spięcie. Wystąpiło przebicie lub zwarcie [to ostatnie do innego elementu pod napięciem]. Poza tym świetne.
Fantastyczny materiał, miło się słucha.
Cieszę się, że się podoba!
Co to "nonvital electrical bus"? : W tym kontekście “bus” (często „busbar”) znaczy „szyny zbiorcze”, czasem ( w dużych instalacjach przemysłowych) mające rzeczywiście postać miedzianych plaskowników, powiedzmy 6x40 mm. Coś jak kręgoslup od którego odchodzą „secondary buses” czyli obwody drugorzędne. „Vital” oznacza absolutnie niezbędny, witalny, życiowy - zatem vital bus to taki, którego awaria grozi śmiertelną katastrofą. Przy okazji: „bus” i „bar” to słowa-klucze, mające kilka znaczen, często całkiem odległych, polecam dobrze pogrzebać w słownikach, choćby w google dictionary. Elektrycy mówią o zwarciach, a nie o spięciach.
23:10 - Nie bardzo rozumiem o co chodzi z tą prędkością strumienia wynoszącą 2,4M. Prędkość, a właściwie liczba, Macha to porównanie do prędkości dźwięku. A ta jest inna zależnie o gęstości ośrodka w którym porusza się dźwięk. Trzeba by powiedzieć dokładnie gdzie i przy jakim ciśnieniu porusza się ten strumień. Sama prędkość samolotu lecącego 2,3M oznacza inną prędkość przemieszczania się względem powierzchni ziemi zależnie od tego np. na jakiej wysokości leci ten samolot. Biorąc pod uwagę, że w gęściejszej wodzie dźwięk jest szybszy niż w powietrzu to takie porównanie nie ma sensu.
@superofca Ok, dzięki. A coś w temacie?
Chodzi o prędkość z jaką woda tryskałaby z pękniętej rury na głębokości 1300 stóp, zakładając że byłaby to rura przechodząca przez kadłub sztywny. Coś jak z jaką prędkością wytryskuje woda z myjki Karchera, gdyby rzeczona myjka miała ciśnienie 60 barów czy coś podobnego.
@@niemilitarysci Ja rozumiem czego prędkość określasz, tylko sposób w jaki to określasz jest błędny albo ja go nie rozumiem.
Urządzenia tnące wodą pod ciśnieniem tzw. waterjet mają strugę o prędkości ok 300m/s (1080km/h) i tną tytan znacznej grubości. Gdyby struga wody miała jakimś cudem prędkość F-14 to cięła by ten okręt niczym miecz świetlny z gwiezdnych wojen....
Możesz podać źródło tej informacji?
@@baltazargabka_ a jest pod filmem, artykuł Bruce Rule
Bardzo solidnie ( jak zwykle), przygotowany materiał.
Z przyjemnością oglądamy w New Yorku.
dla pełnej immersji, proszę obejrzeć na USS Growler :D Zazdroszczę miejsca pobytu!
Na głębokości 400 m woda wywiera nacisk (po dodaniu soli) około 42-50 kg/cm2 (Atm). Jakim cudem przy tym ciśnieniu woda osiągneła by M=2,4 ? Możesz podać źródło tej informacji?
Jakbym mógł poprosić o timestamp gdzie jest problem, to bym podał źródło.
@@niemilitarysci 23:09
@@andyk9685 a ok, już wiem. Ugh, to jest w tych odtajnionych dokumentach zdaje się. Poszukam i wrzucę źródło, ale to mi może chwilę zająć.
@@niemilitarysci Wiesz, chodzi o to że czasami przy przekładzie z innego jezyka dochodzi do pomyłek z przeliczaniem jednostek. Potem dowiadujemy się że SR71 latał na wysokości 70000m Funty mylone z kilogramami, A poszycie krawedzi natarcia przy M=3 dochodzi do 800C ;-)
Dlatego zapytałem.
@@andyk9685 Mam. To było w "Why the USS Thresher was lost" napisane przez Bruce Rule. Jest krótki transkrypt dostępny tutaj:
navsource.org/archives/08/pdf/0859389.pdf
Thanks
Jak zwykle klasa
Bardzo ciekawy materiał i super opowiedziane.
Zastanawia mnie tylko jaki cymbal projektował ten system balastowy bez sprawdzenia czy problem przy rozprężaniu powietrza powstanie czy nie. Jak na mój gust to okręt nie miał systemy szasowania balastu i jako taki nie powinien w ogóle znaleźć się w wodzie.
Ciekawe kto był za to odpowiedzialny...
Pozdrawiam i życzę motywacji do robienia kolejnych, równie ciekawych filmów.
Cieszę się, że się podoba. Inny widz tutaj zauważył, że to zjawisko było kompletnie nieznane. Proszę pamiętać, że był to pierwszy okręt zanurzający się na taką głębokość, więc ja bym aż tak nie wieszał psów, choć z pewnością ten system ponosi dużą część odpowiedzialności za katastrofę. Ale, kiedy coś robi się po raz pierwszy, zawsze są czynniki które nie zostały wzięte pod uwagę.
a możesz wyróżnić listę pancerników ale nie ze względu na sukcesy bojowe bo to może już oklepany temat ale ze względu na wyznaczenie trendów, czy obranie kierunku na którym wzorowały się kolejne produkowane, w jakims stopniu wyjątkowe okręty ktore zapisały się w historii ze względu na daną specyfikę
Myślę że coś takiego się szykuje... powiedzmy :D
"bus line" SZYNA, tak to należy tłumaczyć, szyna zasilająca, należy to rozumieć dosłownie, wyglądem przypomina szynę, do której przyłączone są przewody :) znajduje się to w szafach MSB czyli Main Swich Board, tłumaczyć to należy jako główna szafa rozdzielcza, na której znajdują się wskaźniki, bezpieczniki, urządzenia do synchronizacji prądnic itd.
Czyli można byłoby powiedzieć, że mieli po prostu spięcie w szafie rozdzielczej (z bezpiecznikami również?)
@@niemilitarysci ja tak to rozumiem, nie wiem jak to wygląda na okrętach wojennych, zwłaszcza atomowych, ale bezpieczniki itd, grupuje się w ten sposób, żeby można było szybko i łatwo zlokalizować zwarte obwody, a nie latać po całym ECR, szukając bezpieczników. Krótko mówiąc, dla mnie doszło do zalania MSB, nie można było ominąć za pomocą pomocniczej/awaryjnej obwodów reaktora, efekt znamy. Konkluzja dla mnie jest taka, że na kolejnych okrętach, by wprowadzić szybki start, wprowadzili zdublowane linie zasilania, tylko do obsługi reaktora, aby był zawsze "pod parą". Niestety bezpieczeństwo na morzu, jak i w lotnictwie jest pisane ofiarami... Opieram się na swoim doświadczeniu, z marynarki handlowej, tym jak to jest tutaj tworzone, zakładam że MarWoj ma to doprowadzone do "absurdu".
Hmm, no to pi razy drzwi mniej więcej by się zgadzało. To chyba najlepsze wytłumaczenie z tych co tutaj dostałem.
@@niemilitarysci dla mnie innego nie ma, w innym poście opisałem jak to wygląda, bezpieczniki są grupowane priorytetowo, od nieistotnych dla bezpieczeństwa - kolor zielony, poprzez ważne - żółty poprzez priorytetowe - czerwone. Gdy dochodzi do zwarcia, zaniku zasilania, wyłączane są kolejno poszczególne grupy, zadziałanie czerwonych oznacza blackout i start generatora awaryjnego. Z opisu sytuacji rozumiem to tak, że generator awaryjny otrzymywał parę z ciepłą powylaczeniowego reaktora, jednak procedura zakładała odcięcie pary, przez co turbogenerator nie miał zasilania (z oczywistych powodów, nie mógł to być silnik spalinowy). Oprócz tego masz awaryjna MSB która ma za zadanie, po starcie generatora awaryjnego zapewnić zasilanie dla najważniejszych podzespołów statku/okrętu, czyli urządzenia sterowe pompy paliwa, wody morskiej/słodkiej, urządzenia nawigacyjne/sprężarka awaryjna, pompy balastowe, zęzowe, ppoż, wszystko to, co zapewnia bezpieczeństwo statku/okrętu. Wybacz że się tak rozpisuje, ale inaczej ciężko o zrozumienie tego, do tego opieram się na tym jak działa to współcześnie, a nie 50 lat temu gdzie tak w wojsku jak i handlu dopiero wypracowywane były konkretne procedury i regulacje. Jednak jak pisałem, na okręcie podwodnym, zwłaszcza atomowym, ergonomia i bezpieczeństwo to podstawa. Gdzieś czytałem "ratuj misje, ratuj okręt, ratuj reaktor, ratuj załogę" kolejność nieprzypadkowa
Jak masz jakieś pytania, to pytaj, na mechanice okrętowej troszkę się znam i zajmuje tym na co dzień :)
@@niemilitarysci Mała uwaga elektryka. Nie powinno się używać słowa "spięcie" a "ZWARCIE" - tak jak nie ma "stopek" tylko "bezpieczniki". Czyli mieli zwarcie w szafie rozdzielczej.
A co do meritum - super odcinek, jak zresztą wszystkie, które namiętnie jeden po drugim oglądam. Wielkie dzięki!
SUPER MATERIAŁ
cieszę się że się podoba!
Nie wiem czy ktoś odpowiedział na pytanie: nonvital electrical bus chyba najlepiej przetłumaczyć "na nasze" jako niekrytyczny obwód zasilania. Czyli bardzie pasuje słowo "magistrala". A jakie elementy instalacji mogło to obejmować to już trzeba by dotrzeć do norm US Army z tamtych lat.
Zlepek blach schodzi na głębokość 400m, gdzie ciśnienie to 40 barów. CO może pójść nie tak?
Cóż, co prawda głębokość na jaką teraz schodzą wciąż jest tajna, ale mówi się o głębokościach poniżej 600 metrów, także tego...
wg mnie współwinnym zatonięcia jest ten kto wybrał jako MIEJSCE testowania okrętu taką dużą głębokość której w razie awarii okręt nie przetrwa.
chyba że zrobiono to celowo aby przetestować jego możliwości w zakresie wytrzymałości - to miało by sens, bo na wojnie przecież celowo niszczy się ludzi i sprzęt w ogromnej ilości
dlatego w czasach pokoju, w przededniu nowej wojny "kryzysu kubańskiego" taki eksperyment, badania maksymalnej wytrzymałości okrętu - miałby sens
dlatego całość została utajniona i dla przeciwników utajnienia jest odtajniana tak bardzo powoli, na raty, aby osoby zainteresowane zdążyły wymrzeć zanim dotrze się do meritum sprawy
A chyba gdzieś było tłumaczone dlaczego akurat tam testowali te okręty. W wolnej chwili zerknę sobie czy uda mi się to znaleźć. W którejś chyba paczce z tymi odtajnionymi dokumentami? Dam znać jak uda mi się dogrzebać do tego.
Odsłuchałem drugi raz... poprosze o kontynuowanie serii, a tak btw, ja się na tym nie znam, ale rozumiem, że pływalność Treshera była w momwncie awarii ujemna, dlatego po utrqcie napedu opadał, tak?
dobrze było by od razu wyjaśnić co to znaczy "szosowanie balastów"
gdy po raz pierwszy użyło się tego terminu
Zakładam trochę, że widz dysponuje podstawową wiedzą w temacie. Jeżeli jakiś termin jest nieznany, od tego jest w sumie sekcja komentarzy, ja zawsze chętnie wyjaśnię jeżeli coś jest nie do końca zrozumiałe. Ale no pewne terminy uważam za na tyle popularne wśród kogoś kto nawet tak ogólnie się interesuję marynarką, że nie wymagają one klaryfikacji w filmie.
@@niemilitarysci Materiał jest dobrze przygotowany i na tle innych wypada pozytywnie. Dlatego jako jego autor nie powinieneś przejmować się tego typu drobnostką (na próżno bowiem oczekiwać perfekcji). Jednak trudno mi zgodzić się ze zbędnym usprawiedliwianiem się argumentacją. Gdyż wyraźnie film nie jest przeznaczony dla specjalistycznego grona odbiorców dlatego biorąc pod uwagę że większość z nich nie zna tego typu pojęć wyjaśniłeś je, ale dopiero za którymś użyciem (pod koniec filmu). To uważam za przeoczenie.
Masz racje, że każdy może sobie sprawdzić lub zapytać w sekcji komentarzy. Tak samo jak każdy może sobie sprawdzić coś w papierowej encyklopedii idąc po to specjalnie do biblioteki. Jednak jako inteligentni cywilizowani ludzie staramy się skracać wszelkie zbędne wydatki czasu, aby wszystkim żyło się prościej i lepiej.
Chciałbym przez to powiedzieć, ze sam fakt iż coś można uzyskać wolniej (np przerywając film by wygalować lub czekać aż ktoś odpisze) wcale nie oznacza, by czegoś nie zrobić co innym pomoże w jego odbiorze. Ponieważ zawsze znajdzie się jakieś usprawiedliwienie zaniechania danego rozwoju dobra. Dlatego fakt że można czegoś nie robić bo zawsze można sobie poradzić bez tego, nie oznacza usprawiedliwienia dla zaniechania wdrażania pewnych korzystnych dla ogółu, dobrych (wg mnie tu konkretnie) już standardów (w dziennikarstwie) choć może mam zbyt wysublimowany gust i za wysokie mniemanie o tym jak powinno przekazywać się wiedzę tego typu.
Podsumowując. Materiał i sposób jego podania jest super tylko można było by ulepszyć w przyszłości tego typu drobiazg, który nie czyni cienia na całości dobrej roboty.
@@Artimaxe Dobra, zacznę od tego, że jest to chyba najlepiej napisany komentarz jaki ktokolwiek umieścił na moim kanale. Schylam głowę z szacunkiem :D
Natomiast przechodząc do rzeczy. Materiał o USS Tresher jest "unikalny" na moim kanale. Nie jest serią, nie ma tej podbudowy którą zazwyczaj stosuję, brakuje mu kontekstu. Jest po prostu opisem, w miarę dokładnym, katastrofy okrętu podwodnego. Tym samym, nie jest reprezentantem "profilu" mojego kanału - stąd moje zastrzeżenie, że materiały które umieszczam nie są dla "każdego". Moje filmy są zazwyczaj bardzo szczegółowe, aż do przesady, jako że taki wybrałem "motyw przewodni" moich materiałów. Nie każdego interesuje różnica w stali pancernej stosowanej przez Niemców w porównaniu do tej stosowanej przez Anglików. Nie każdego interesuje jakie ciśnienie pary dawały kotły w Bismarcku, a jakie w typie King George V. Dlatego zakładam po prostu, że jak ktoś trafił na mój kanał, to zrozumie jego unikalne podejście. Jeżeli ktoś ogląda moje materiały, to takie pojęcie jak "szasowanie balastu" jest bardzo podstawowe, dużo prostsze niż powiedzmy "dyspersja" czy zależność między szerokością, długością a zanurzeniem kadłuba i jego wpływem na prędkość okrętu.
Oczywiście, do pewnego stopnia, nie neguje to zastrzeżeń które zostały wymienione. Jasne, wyszukanie "szasowania balastu" w google jest niepotrzebnym przerywnikiem, ale no w którymś momencie muszę tupnąć nogą. Ale, będę miał to z tyłu głowy w tworzeniu przyszłych materiałów.
Gratulacje materiału :) i pozdrawiam
Czy jest Pan w stanie zrobić jakiś materiał o ewolucji kształtu kadłubów powojennych okrętów podwodnych ? Dla przykładu - dlaczego tak bardzo różnią się kształtem typy Skorpion i Thresher ? Czemu w typie Sturgeon powrócono do większego od Treshera kiosku ? Czemu w typie LA przesunięto kiosk do tyłu ? Wydaje się że w typie LA wrócono do kształtu kadłuba typu Tresher (bardziej tępy dziób) - czemu nie sprawdził się więc kształt typu Sturgeon (bardziej spiczasty dziób) ? Takie same pytania dotyczą różnic kadłubów między typami LA, LA improved, Sea Wolf, Virginia... Oczywiście że wynika to z wielu zagadnień, jednak literatura nt temat jest bardzo uboga, żeby nie powiedzieć żadna...
Hm, to jest dobry pomysł. Problem polega na tym, może nie problem co powiedzmy trudność, że moja wiedza na temat hydrodynamiki jest żadna :D Ale, ale, coś w tym jest. Hydrodynamika vs skuteczność sonaru, no jest tu pole do zrobienia dobrego materiału. Pomyślę nad tym, jakieś materiały już mam.
@@niemilitarysci Super. Mam nadzieję że są inne osoby które to zainteresuje. Oczywiście warto by było polecieć po wszystkim co zbudowano od początku broni podwodnej, ale wczesne konstrukcje sam sobie mogę "wytłumaczyć", natomiast te powojenne no to już były secret albo censored. Po USA koniecznie ZSRR dla równowagi i porównania myśli technicznej. Odezwę się do Pana na priv. Pozdrawiam serdecznie
Ej, skoro napęd atomowy wciąż był technologią nową, to dlaczego okręt nie miał żadnego napędu zapasowego?
Dziwne mi się wydaje, że prędkość okrętu podwodnego w zanurzeniu jest większa niż na powierzchni.
Znam odpowiedź. Szybko xd
definitywnie "bus" to w anielskim technicznym magistrala
Loop madralo.......
@@rafaljakuczewski9128 nie mądralo, twój słownik jest w błędzie. Ale, żeby wiedzieć takie rzeczy trzeba przepracować z maszynami 20 lat a nie posługiwać się słownikiem.
Jaka długość materiału Drops?
38 minut w sumie
Nie wiem skąd wzięła się ta prędkość wypływu wody 2.5 macha? Tam jest 40 barów ciśnienia, dużo, ale do osiągnięcia takich prędkości jeszcze daleko, nawet gdyby w wyniku awarii powstało coś w rodzaju prądownicy.
Z tego co rozumiem, tu chodziło o 6" rurę z wodą morską, przechodzącą przez kadłub sztywny. Dokładnie nie jestem w stanie powiedzieć co to jest (zgaduję że jest to rodzaj instalacji wymiany wody służącej do chłodzenia reaktora, ale pewności nie mam).
@@niemilitarysci Mimo wszystko takiej prędkości nie uzyskamy
@@maciejbeskidnick3626 znaczy tak, ja nie jestem fizykiem :D Nie znam się na tym dokładnie, przytoczyłem opinię Bruce Rule, który się już zna, który twierdzi: "water-jet produced by the initial breaching of the pressure hull or a pipe expanding into the interior of the submarine with a velocity of about 1800 mph (Mach 2.4) at THRESHER's depth of 1300 - feet."
@@niemilitarysci Ok - to musiał bym już z nim samym dogadać, na jakiej podstawie takie obliczenia.
tradycyjnie pozdrawiam
Nnonvital Electrical Bus - Mało istotna magistrala/obwód elektryczna - lub Nie Krytyczny Obwód/Magistrala - pomocnicza magistrala, która nie pełni ważnej roli dla bezpieczeństwa.
Generalnie chodzi o magistralę elektryczną - która nie jest krytyczna/istotna dla bezpieczeństwa/działania jednostki.
Przykład : w samochodzie zasilanie świateł postojowych jest nie krytyczne, bo nie niesie zagrożeń dla bezpieczeństwa - zaś zasilanie ABS'u już tak :)
Hmm, no dobra, a jakby to było na pokładzie USS Tresher? Za co takowa magistrala mogłaby odpowiadać?
Za oświetlenie choćby kambuza.....
@@niemilitarysci Np oświetlenie kibelka :) i innych mniej istotnych obwodów
pierwszy raz o tym okrecie czytalem z ksiazeczki 'Tygrysa'.....dziekuje za kolejny perfekcyjny odcinek
Z "Tygrysa" ? Przecież one były tylko o 2 wojnie.Chyba raczej "sensacje XX wieku" albo "miniatury. morskie.Pozdrawiam
@@antoniantoni8191 masz racje to chyba byla miniatura morska
blednie tlumaczysz "major dificulty" to oznacza glowna trudnosc, albo duza trudnosc i wtedy nabiera sens klasyfikacja utraty napeu na glebokosci 400 metrow, co po0winno byc przetlumaczone jak glowny/najwiekszy problem
mogłem się pomylić jak mówiłem, ale to nie była "major" tylko "minor" difficulty. A w którym to dokładnie momencie w filmie było? Która minuta?
@@niemilitarysci masz racje, ja zle doslyszalem, istotnie jest minor nie major
@@Martin74ddis no problem. Ja czasem się plątam jak opowiadam, więc się chciałem upewnić że nie pomieszałem sam :D
Swietny material, b.dobry komentarz. Proponuje jako nastepnego wziac na tapete HMAS Sydney... Jako dzieciak po lekturze ktorejs z miniatur morskich ("Korsarze 2 wojen"?) bylem zafascynowany jego tajemniczym zniknieciem, a cala historia mocno wryla sie w pamiec
Jest taka szansa. Coś tam zacząłem już gromadzić do tego
@@niemilitarysci Swoja droga... Nie wiem czy zamierzasz podjac temat bitwy pod Samar... Pare miechow temu przeczytalem "Last stand of the tin can sailors" i czasem sie zastanawiam czy Hathaway z Heermana nie mial troche racji krytykujac Evansa za samodzielna akcje... Wychodzi ze brak koordynacji i spowodowane nim bliskie spotkanie Hoela z Johnstonem kosztowalo drogo... Podczas gdy Hathaway, mimo ze mocno nielubiany i troche zapomniany przez historie, byl tym, ktory wyszedl z bitwy w najlepszej kondycji (a tez nie stronil od walki)
@@marcinfrostymroz zamierzam, ale to będzie duży i osobny temat. Muszę dużo doczytać tutaj, więc sądów o decyzjach podejmować nie będę na razie
* "na tapet"
Tapet to taki stół, przy którym odbywało się narady. Tapetę to możesz sobie na ścianę przykleić :P
Były też „Samobójcze pojedynki” chyba Edmunda Kosiarza.
Oj, chętnie bym ujrzał taki materiał i jeszcze chętniej podyskutowałbym „po” 🙂🙂🙂
Oo!!! Okręt wojenny. Pewnikiem pływał w akwenach wodnych. 🙄
"nonvital electrical bus" (conection) może dotyczyć złącz elektrycznych (elektronicznych). Ale to nie ja tylko sąsiad elektronik z anglojęzycznego kraju. Pozdrawiam.
Mi się skojarzyło z jakąś tablicą rozdzielczą.
Czekamy na materiał o zatonięciu Kurska.
chwilę trzeba będzie poczekać, ale się pojawi. Kiedyś... :D
Macie Portsmouth w New Hampshire to trzeba podkreslic te nazwy czesto sie przeplataja ja mieszkam w Portsmouth Hampshire UK i czesto zastanawiam sie ze wody tu tyle ze statki leza na boku podczas odplywu a co dopiero pruby lodzi submarine
Czyli magistrala to obwód główny/ szyna główna. Przy okazji: sprawdź co to jest "owl" i "awl" i jak się toto wymawia, chyba się poplątałeś z tym "seaowl".
Czy ktoś wie ile wraków atomowych okrętów leży na dnach mórz i oceanów?
Kilka. Dwa amerykańskie, Tresher i Scorpion, kilka sowieckich i rosyjskich: K-8, K-27, Kursk i Komsomolets (do tego dochodzi np. K-159, który miał zostać zezłomowany, ale pordzewiał sobie przy brzegu, aż się zerwał w trakcie sztormu i zatonął). Także powiedzmy że tak 6-7. Nawodnych okrętów i statków atomowych które zatonęły nie ma żadnego.
@@niemilitarysci Dzięki.
dlaczego pod wodą szybciej niż pod wodą, jeśli pod wodą jest więcej oporów wody?
Chodzi o kształt okrętu. Na powierzchni okręt ma niezbyt przyjazny kształt, część usterzenia jest ponad powierzchnią, przy małej fali śruby wyskakują z wody etc. Kroplowy kształt jest dostosowany do operowania w całkowitym zanurzeniu i tam ma najlepszą efektywność.