ვენაცვალე ამის დამწერს, მასსში სახლობს წმინდა სული. ეგ თვალებით არ კითხულობს სიმართლეა აზრი თქმული. სიმართლეა შენი გრძნობა, სულ თბილია შენი გული. ასეთია ქართველობა და იესოს სიყვარული.👍
ჩემი მეუღლე ისე მიყვარს ნამდვილად მჯერა ასეთი საუკუნო სიყვარულის. გალაქტიონს არ ვაკადრებ შევადარო ამ ლექსის ავტორი, თუმცა ფაქტია რო ეს ლექსიც მაგარია და რეალობაა.
@@beka236 მესმის რო არ მოგეწონა , და კარგია რო საკუთარი აზრი გამოთქვი, მარა ამ ფორმით “ ნახ*იზე გაშვებით “ რატო გაგიჩდა სურვილი რო თანამემანულესთვის გული გეტკინა. ამის ავტორს ხო წარმოგიდგენია რა მაგრად გაუტყდა შენი კომენტარი. მართლა თუ არ დაგეზარება მომწერე რა მუღამი აქ ადამიანის შეურაწყოფას როდესაც შენთვია არაფერი დაუშავებია .
ვფიქრობ ეს ლექსი ქალის ხმას არ უნდა წაეკითხა💜💙 გენიალურია! ესეც სასწაულია მაგრამ მესაფლავე იდეალურია! ორივეში სიყვარულის ორი გამოვლინებაა გარდაცვალევის შემდეგ.. სიტყვები სულს რომ შეეხოს და ააფორიაქოს გენიალური უნდა იყოს ჰოდა მე ამას გენიალურს ვუწოდებ🤗
საღოლ მაგარი ლექსია გალაქტიონის მესაფლავეს ბოლომდე სცემ პასუხს ამლექსით უბრალოდ როგორც ჩანს აქ ვინც წერს კომენტარებს იმგენმა ვერჩაწვდა ამორივე ლექსის აზრს❤❤❤❣❣❣
1.რომ არა გალაკტიონის "მესაფლავე" არ იქნებოდა ეს კარგი ლექსი,რისითვისაც კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა გალაკტიონს. 2."მესაფლავე"-ში მოყვანილი სიყვარულის ისტორია ბუნების კანონზომიერებაა და პრაქტიკაშიც ხშირია ეგეთი შემთხვევები.ამ ლექსის შემთხვევაში კი ავტორი 14 წლის მოზარდი გოგონას სიყვარული მოაქვს სამაგალითოდ რაც ვფიქრობ აცდენილია რეალობას. 3."მესაფლავე" ჰქვია ლექს და მთელი ლექსის მცნებაა ის რომ ცხოვრება გრძელდება და ცხოვრებას სიყვარული სჭირდება!
უკეთესი იქნებოდა გენიოსი არ გამოგეყენებინა, და შენი შემოქმედებით, ანუ, გენიოსობით გეთქვა სათქმელი, ის მართლა გენიოსი კი გეთყოდა, ვაი შენს პატრონსო, ან ურესსაც. ასე რომ ლექსი კარგი იყო, მაგრამ ჯობდა "მეს" დაეწერა და არა ......
სხვათაშორის ეს ლექსიც ძალიან ძლიერია, თუმცა გალაკტიონის იდეა სულ სხვა იყო. ჩემი აზრით ეს ორი ლექსი ერთმანეთს ავსებს და ერთი მეორეს უფრო მეტად სრულყოფს.
ლექსი კარგია მაგრამ გალაკტიონის მესაფლავეს პასუხი არ ჭირდება ყველა პასუხი "მესაფლავეშია" უბრალოდ აზრს უნდა ჩაწვდე სიღრმისეულად მესაფლავე შეუდარებელია ყველა კითხვაზე პასუხი სწორედ იქაა და არანაირ პასუხს არ საჭიროებს
ვინც სიცოცხლის ბოლომდე დაღუპული მეუღლის ერთგულია,ყველა ეს ადამიანი ,,მესაფლევეს" პასუხს ცემს,რომ არსებობს სიყცარული , რომელსაც საფლავის ქვა ვერას ავნებს
სიყვარული ღირს იმად, რომ ასეთი შედევრები მიუძღვნა, ჩვენი დალოცვილი ქართულიც ასე შესანიშნავად გამოხატავს ამ გრძნობებს! ავტორსაც და წამკითხველსაც უდიდესი მადლობა!💖👍
Да посвятить любовь к таким шедеврам стоит! И грузины красиво выражают чувства! Я например грузинка и горжусь этим по причине не только своих успехов но и огромного культурного наследия грузин!
ყველაფერი გენიალურია! ისიც რომ ეს ლექსი ქალს უნდა წაეკითხა და კითხულობს გენიალურად! და ვინც სხვა კომენტარს წერს იმას ნამდვილი სიყვარული არ განუცდია! ჩემი პატივისცემა ქალბატონ ინა ცხვედაძეს! თუ შეგიძლიათ შემეხმიანეთ!
სიცოცხლე მუდამ გლოვაᲨი გაატარო????? ეს გმირობა არაა როცა უფალი გაᲫლევს უნარს რომ გააᲩინო ᲨᲗამომავალი სიცოცხლე აᲩუქო პატარას უფრო ᲦვᲗისნიერი საქმეა სიყვარული ყველა სიყვარულს Შორის წმინდა უანგარო არის დედა_Შვილობა დედა _ სამᲨობლო ამ სიტყვაᲨიც მᲨობლობაა ფუᲫე განსჯის საგნად დატოვა სწორედ "გენიოსმა" იმიტომ არის გენიოსი ესაა მოწოდებაც რომ ცხოვრება არ უნდა დამᲗავრდეს უნდა გაგრᲫელდეს Თქვენ მარტო გარედან Შეხედენ ამ გენიოსის Ჩანაფიქრს
გენიოსი რომ ამბობს, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება, იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება, რომ სიმართლე, ფიცი, სიტყვა მხოლოდ ენით არ მტკიცდება, რომ თვით ღმერთსაც უღალატეს, კაცი წესით დაფიქრდება. ნუ გაოცებს, გენიოსის ცხელი გულით თქმული სიტყვა, ხასიათით იდეალისტ, მეფის სიტყვაც ასე ითქვა, გულუბრყვილოდ აბრახუნებ, გულზე მწარედ ხელებს ირტყამ თავადაც გსურს დაიჯერო ის რაც მთელი გულით გინდა. რატომ სწამებ ზღაპრულობას მკვდარი გულით ნათქვამ სიტყვას ჩვენში დარჩეს, შენი ამბის ნამდვილობა არ გაიშვას სიყვარულის "სიკამკამე" მესაფლავეს არ აკლია ორპირობა შემოქმედმა ჩვენს თვისებად აარჩია რატომ არქვი ერთგულებას მსახურება, რაღაც ჯილდო თითქოს კაცმა ბრძოლის ველზე თავი უნდა დაიმკვიდრო
ყოჩაღ საინტერესოა ზალიან გალაქტიონი რომ ცოცხალი იყოს აუცილებლად ჩამოგართმევდა ბოლოს ხელს არ ჩამორჩები გალაქტიონის შედევრს მე ნასიამოვნები დავრჩი ორი სხვადასხვა აზრის მოსმენით და დამაფიქრა კდეც
უბრალოდ შეუდარებელი ლექსია🌟💗🎀,მაგრამ გალაკტიონისას არც კი შევადარებ💗💌.მის ,,მესაფლავე''۔ს არ სჭირდება პასუხი რადგან პასუხი თავად მესაფლავეშია.გალაკტიონმა დაგვანახა რეალობა სადაც ადამიანმა შეიძლება გატეხოს ფიცი და აირჩიოს საკუთარი თავი.ეს ლექსი კი რომელიც ამ ქალბატონმა წაიკითხა მიმაჩნია ,რომ საპირისპიროაა... გალაკტიონმა დაგვანახა რეალობა,ამ ლექსმა კი ფანტაზია... 🎉🎀მოდი ახლა ვისაუბრებ ლექსის, წაკითხვაზე.ქალბატონი კითხულობს ამ ლექსს მთელი სიფაქიზით თითქოს ის იყო ის 14 წლის გოგონა.მისი ხმის ტემბრი უბრალოდ სასწაულია.მე ვფიქრობ ,რომ ეს ლექსი სწორედ ქალს უნდა წაეკითხა. სხვათაშორის უდიდესი გამბედაობა უნდა პოეტის ლექსს უპასუხო მითუმეტეს თუ ეს არაა უბრალო პოეტი... ეს ხომ გალააა პოეზისს მეფე.👑🌟
სრულიად გეთანხმებით. არ ვიცი, თქვენ როგორ შეიცანით ლექსი, მაგრამ ჩემი გადმოსახედიდან “მესაფლავე” არ არის ისტორია მხოლოდ დავიწყებულ თუ ახალ სიყვარულზე. ლექსის იდეოლოგია ბევრად ღრმაა. მაგრამ რომ კი ყოფილიყო მესაფლავე მხოლოდ სიყვარულზე, ნამდვილად საქები სიტყვებია რაც პასუხად გაუგზავნა ქალბტონმა მას ამ ლექსით. მოკლედ რომ ვთქვა - მესიამოვნა, რომ ლექსის დიად აზრად ყველა სიყვარულსა და ღალატს არ მიიჩნევს.
მართლაც მიკვირს ეს ლექსი ჩბენ დროს მიხარია რომ გალაკტიონის გენიოსობა არ არის ერთჯერადათ მოვლენილი ჩვენს ქვეყნათ . ვინ კითხულობს ამ ლექს ასე ლამაზად ხომ არ იცით სახელი თან მწერლის და თან ვინც ეს ლექსი წაიკითხა
ვაი თქვენ საცოდავებო ... ახლა დიდი გენიოსი გალაკტიონი თქვენს კომენტარებზე უფრო გაიცინებდა და გაბრაზდებოდა ...ვიდრე ამ ლექსის ავტორზე ... რა რჯულის ხართ საიდან მოხვედით ეს შავ-ბნელი ბოღმა ადამიანები ....
,, წვეთი წყლის" მადლიერებით.,, ღვთის სიტყვა" სიტყვით.,, უფლის'უფალში!, წვეთი წყლის საიდუმლო, სიცოცხლის მუდმივი ფორმულა! რომელიც, ვერცერთმა მეცნიერმა ვერ შეეძლო აეხსნა და ბოლომდე ამოეცნო!,, წყლის ფორმულა" დღემდე ამოუცნობი საიდუმლოება.,, ღვთის სიძლიერეზე და ყოვლად ძლიერი მამა ღმერთის, უზენაესობა ე და უწმინდესობა ე მიგვანიშნებს,, ღმერთის სული, ლივლივებდა წყალსა ზედა",, წყალი" იესოს სიცოცხლის წყალი! ,, მე, ვარ ნათელი წუთისოფლის" ამბობს იესო!,, იესო და სამ'არიე,' ლი დედაკაცი" იაკობის ჭასთან და მამა ღმერთის სიტყვით გახსნილი კვანძი და მარადიულობის საიდუმლო გასაღები და ჩვენ ადამიანები იესოს ძელთან გასამართლება და უსასრულოდ ყველა მისი ქმნილება და უსასრულოდ ყველა მისი ქმნილება და უსასრულოდ.,, იესოს ლოცვა მოწაფეთათვის" აააა,, აი ია!" ყოველთვის უერთგულე, სიცოცხლის სულით, სიცოცხლის სულს! 3.08.2018 0 1 1993 ნიშა! ერთგული,, გული" სიცოცხლის სულით! რასაც, სიცოცხლეში დავთესავთ?! სიკვდილის მონობისგანაც, ის გვიხსნის...... იესოს მსგავსად და სახედ!,, გახსოვდეს:უფლის მეშვიდე დღე, ჩემი იქნება! "უთხრა. ცის ლაშქართა ღმერთმმა ლუციფერს.. იერემიას 4 :4_6 4_31 2019 წლის ბოლომდე! , მე, ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე, მამასთან, ვერავინ მივა, თუ არა ჩემით!" ამბობს იესო! არა, 30 ვერცხლს! არა, ცილის'მწამებლობას! არა, სიცრუეს! არა, ღვთის სიტყვის" სიტყვით, სიტყვის წიაღის დამახინჯებას! მე, ნიშას სულის ამოცნობა, არასოდეს გამიჭირდება!,, ღვთის ნება სურვილით! ღვთის სიტყვა"სიტყვით!,, წლები და გზები" ერთად გამოვლილი გზები! ,, გამოისყიდე, ყოველი დღე უფალში" ამბობს:ცის ლაშქართა ღმერთი. უფლის ტაბლაზე, დატოვებული სიყვარული!,, გიყვარდეს შენი მტრები და კეთილი უყავი მათ. ილოცეთ მათთვის, ვინძლო, სიკვდილის მონობისგან იხსნა ისინი და, ღვთის სიყვარულით შეიძინოთ, მათი წიაღი!" ამბობს იესო!,, ამას გიტოვებთ ანდერძად, გიყვარდეთ ერთურთი და სიყვარულით მოეპყარით ერთმანეთს! რადგან, იმაზე დიდი სიყვ არული არ არსებობს?! როცა, მეგობარი, საკუთარ თავს გასწირავს, მეგობრის სიყვარულისთვის" ამბობს იესო. რომელმაც, ადამიანის გადასარჩენად, ადამის ცოდვებისგან, სიკვდილის მონობისგან დასახსნელად, საკუთარი წმინდა სისხლით და წმინდა ხორცით, სიყვარულით გამოგვისყიდა, გასწირა სიცოცხლის სული, სიცოცხლის სული, ტანჯვა წამების ძელზე.. ეწამა, მოკვდა და მესამე დღეს, მამამ აღადგინა, სულიწმინდის ძალით, განვლილი ცხოვრების წესის თანახმად!,, ღვთის წიგნში ჩაწერილი, განვლილი ცხოვრების გზა და კვალი!,, გული" თვისობრიობა და მიდგომები.,, ღვთის სიტყვა" სიტყვით!,, მამა, აპატიე, რამეთუ არ იციან, რას სჩადიან!" ევედრება იესო მამას. კაცობრიობის გადასარჩენად დედამიწაზე!,, მცირე დრო" მამისგან მოცემული, იესოს ვედრების საფუძველით. კაცობრიობავ, გაიღვიძე თქვი, საკუთარი სიცოცხლის გამოსასყიდად. არა, ბოროტების წიაღს! იესოს მსგავსად და სახედ!,, იესოს ლოცვა მოწაფეთათვის" აააა,, აი ია" წარმატებები გენიოსო! ღირსეული პასუხი გაცემული.. გალაქტიონ ე! მესაფლავე, რომელიც ხშირად გამხდარა ჩემი დავა, დავით.. მისი სიტყვები. ნიშას ხსოვნას თან დაკავშირებით. სიკვდილი, სიყვარულს ვერასოდეს მოკლავს რადგან,, ღმერთია თავად სიყვარული და სიცოცხლის სული! სანამ ცოცხალი ხარ?! ყველა მოგონება, შენთან რჩება და, უკვდავჰყოფ ამით, მის ხსოვნას,, გული" ფიქრი დან, ფიქრამდე. უფლის მახსოვრობის ბარათი,, გული" ,, გულისა და თირკმელების მკვლევარი კი, მამა ღმერთია! პირისპირ ღმერთთან! ის, გვის'მენს! ძილშიც და ღვიძილშიც! ცხოვრების. წესით, სიცოცხლის სულით, გასარბენი მარათონული რბენა! პასუხისმგებლობა და მოვალეობები. მომავალი თაობების წინაშე!.! 3.08.2018 01
ძალიან მომეწონა მე ეს ლექსი. ვისაც გიყვართ მე იმისი მესმის. გალაქტიონს გავუგე თუ არა არ ვიცი, მაგრამ ამ ლექსის მესმის. ამ ლექსის ავტორს სიყვარულის მადლი აქვს, ესეიგი ერთგულებაც შეუძლია. ეს ღმერთმა მისცა მას და მის პერსონაჟ გოგოს. ღმერთი მართლაც სიყვარულია...
ლექსი მშვენიერია! გალაქტიონს მხოლოდ გაუხარდებოდა რომ ამ ასეთი ლექსი მიიღო პასუხად თავად მესაფლავეც პასუხია თუმცაღა მაგრამ მაინც. შენ კი გოგონავ ძალიან ჩქარი ხარ! რაც შეეხება კომენტარებს... ხალხო რა დაგემართად რატომ გაქვთ ამდენი ბოროტება გულში რატომ? არ მოგეწონათ ლექსი? რადგან ლექსში მეტი ნდობა და მეტი ოპტიმიზმი იდო? განა კიდევ ბევრი გვხვდება ცხოვრებაში, ასეთ დიდებული ხალხის ლექსებს სცემდნენ პასუხს ლექსით? ძალიან მებრალება ის ხალხი ვინც ამბობს ამ ლექს გალაქტიონისას ვერც შეედრებაო! რატომ უნდა შეადარო კი მაგრამ? ამდენი ბოღმა რატომ გიხევთ გულში? დაწერე მოგეწონა თუ არა, მაგრამ თუ საკუთარი აზრის გამოხატვა გინდათ კიბატონო მაშინ გაითვალისწინეთ ეს ლექსიც გამოხატული აზრია, სულაც არ არის იმის ვალდებულება რომ ასეთი ნეგატივი აფქვიოთ!
@@LelaMicallefBekura არ ვიცი, მაგრამ ფაქტია უბრალოდ, ჰაერზე აფერი იწერება, მითუმეტეს როცა გალაქტიონის მესაფლავეს ეპასუხება. ზოგადად ადამიანები "ბრბო" ვართ, აზრი თავისთავად განსხვავებული უნდა გვქონდეს. კატეგორია ეთანხმება, კატეგორია აკრიტიკებს.
ეს ლექსი მართლაც სინამდვილეზეა ერთი უბრალო ადამიანის დაწერილია თავის ძმის და თავის სარძლოზეა ეს ყველაფერი... დევს იუთუბზე თვითონ ზურას გადმონაცემი ბევრად საინტერესოდ კითხულობს
შენ რომ გადმოხტი, სამყარო გლოვობდა, და რომ ხტებოდი გვირგვინი გრჩებოდა. მიგაცაცილებდნენ ვარდისფერ გზისკენ, კუბოში გდებდნენ ,არ იჯერებდნენ , რომ შენ მეფე ხარ ვით დიდი ტონით, არ ქადაგებდნენ შენს ტკივილთ ნამღერს, და არ მიგაცილეს თვით ფაეტონით. მთაწმინდის მთვარე მოსცილდა ზეცას, მე და ღამესაც გაუჩნდა ბური, გურიის მთებმაც დაიწყეს დრეკა, მესაფლავესაც დაეტყო შური. დაგმარხეს, მწარე სიკვდილით დატოვე ხანა, მერის თვალებიც კი არ იმჩნევს ტკივილს, მის სახლსაც აღარ აწუხებს ოხვრა. ჰორიზონტზეც კი ვერ ვხედავ წვიმას, შენს თოვლს ხომ ისევ არა აქვს ფასი, განგებამ ერსაც ერთ დღეს არგუნა, რომ ტაბიძეა ვით ლექსის თასი. განათდა ზეცა, გაფითრდა ერი, დაიწყო შენი წყებათა წყება, და ერმა იცნო სხივები შენი, პოეზიის მეფეს ქება და ქება. შენს ბედსაც ახლა დაედო ფასი, შენს ტკივილს ახლა განიცდის დრონი, ქადაგებს ახლა ყოველნი სწორნი, და გაღიარეს ვით დიდი გონი. ერთ დროს ტიროდი ვით მეფე ლირი, რომ განიცდიდი ტრფობას გულისა, და რომ გაგიცვნენ შენ უბედური, მერიმაც უწინ გააუკვდავისა. შენ უკვე დიდ ხანს იდექი სახლთან , შენ უკვე ნატვრით მოგადგა დილა, შენ უკვე ერთხელ იხილე მერი, ახლა მერიმაც უკვე გიხილა.!
მაგარია დედას ვფიცავარ,დამბურძგლა..... ჩემი აზრი მინდა გამოვთქვა ამ ლექსთან დაკავშირებით ოგინდ არვის არ გეწყინოთ ძალიან გთხოვთ. ამ ლექსს ჩემი აზრით მესაფლავის პასუხი კი არ უნდა ერქვას, უნდა ერქვას უკვდავება და მკითხველი თავად მიხვდებოდა ყველაფერს. მაგარი ლექსია ძალიან.
პასუხი "მესაფლავე"- ს მოპასუხე პატიმარს. _" მესაფლავე"-ს საპასუხოდ წავიკითხე ლექსი რამე, გამაოცა სტრიქონების და ავტორის სითამამემ, აღიარა,გატოლება მასთან ლექსით არის ძნელი, თუმცა მგოსანს შეჰკადრა, რომ არ უყვარდა თურმე მერი! ანდა ისე გაბოროტდა, რომ შეშურდა გლოვა სხვისი, ჰყვარებოდა ვინმეს თურმე არ ყოფილა მაგის ღირსი?! დამიჯერე პატიმარო, არ გიცვნია ლექსი გენის, სიყვარულის სიტრფიალე "მესაფლავე"ს ანდა "მერი"ს, გენიოსი იმ სიწმინდეს უკვდავების ხვდება კარგად, რა ქნას, რომ ეს უკვდავება ერთეულში დაეკარგა? " სამუდამოდ ასამარებს კაცთა ხსოვნას სამარის ქვა", გენიოსის სითამამე ამ სტრიქონში ფიქრობ ითქვა? გამიგონე პატიმარო, შენ არ იცი გენი კაცის, და ბოლომდე ვერ ახსენი სიდიადე " მესაფლავის". მოგიყვები მცირე ამბავს, არც ზღაპარს და არც მოგონილს, სინამდვილეს, სიყვარულის უკვდავების არ გაგონილს. გოგო იყო ერთი,ჩემი სიყმაწვილის მეგობარი, სათნო, წმინდა,ლამაზმანი,თვალები ცის შესადარი, ჭორფლი ცხვირზე უხდებოდა მის ზღვისფერი თვალთა ცქერას, ალბათ ვაჟებს ამ უსიტყვო ცქერამ გული აუძგერა, არ იკარებს თუმცა არვის, არ იჯერებს ძგერას გულის, ამბობს: ქვეყნად არ არსებობს ერთგულება სიყვარულის, დრო გავიდა და მას, რომელს ერთგულების არ ეწამა, სიყვარულის სიტკბოების აღმაფრენა დაეამა, აღიარა, წრფელიაო ერთადერთი ვაჟის გული, ქორწინებით დაგვირგვინდა ღვთაებრივი სიყვარული, " მაგრამ ხანგრძლივ ეს სოფელი გაახარებს ვისმე განა?" ლამაზმანი გოგო მალე ღმერთმა მასთან წაიყვანა, გლოვობს ვაჟი, ტირის, დარდობს, სასაფლაოს არ სცილდება, ფიქრობ, განა სხვა ამგვარი სიყვარული მეორდება? დამიჯერე პარიმარო,შენ არ იცი კაცის გული, შენ გგონია ვაჟმა დიდხანს იერთგულა სიყვარული? დაიტირა წელი, ორი, დაიგლოვა მწარე ბედი, სიყვარულის ახალ ტრფობას მოუხარა მალე ქედი, ვნების თავბრუ დაახვია, დაინახა ვინმე ქალი, ქალმაც ტრფობა შესთავაზა, დასდებია მასზე თვალი, დაინახე?ერთგულების უკვდავება გაქრა მალე, შესვი ტრფობის თასი, თუმცა სიმართლეს ვერ დაემალე? მილიონში ერთი ვინმე ბწკარი როცა გამონახე, გენიოსის სტრიქონებში სიმართლე ვერ დაინახე? წამოდექი პატიმარო, შემაგებე ხელზე ხელი, არ მელოდი გენაცვალე? სამართალი გეახელი.
ეს პასუხი ალბათ ათასებში ერთია, გალას ლექსი კი უმრავლესობაზეა..დღესაც გვყავს ამ ლექსი პასუხის დამადასტურებელი ერთი საოცარი გოგო გამახსენდა ეხლა ელენე განაია, მაგრამ სხვაც მახსოვს რომელიც აგრძელებს სიცოცხლეს, და მეც ვფიქრობ რომ სიცოცხლე უნდა გააგრძელონ და დაიწყონ ყველაფერი ახლიდან რადგან იმ ტკივილს ვერასდროს ვერაფერი ვერ წაშლის 💕
პასუხი "მესაფლავე"- ს მოპასუხე პატიმარს. _" მესაფლავე"-ს საპასუხოდ წავიკითხე ლექსი რამე, გამაოცა სტრიქონების და ავტორის სითამამემ, აღიარებს,გატოლება მასთან ლექსით არის ძნელი, თუმცა მგოსანს შეჰკადრა, რომ არ უყვარდა თურმე მერი! ანდა ისე გაბოროტდა, რომ შეშურდა გლოვა სხვისი, ჰყვარებოდა ვინმეს თურმე არ ყოფილა მაგის ღირსი?! დამიჯერე პატიმარო, არ გიცვნია ლექსი გენის, სიყვარულის სიტრფიალე "მესაფლავე"ს ანდა "მერი"ს, გენიოსი იმ სიწმინდეს უკვდავების ხვდება კარგად, რა ქნას, რომ ეს უკვდავება ერთეულში დაეკარგა? " სამუდამოდ ასამარებს კაცთა ხსოვნას სამარის ქვა", გენიოსის სითამამე ამ სტრიქონში ფიქრობ ითქვა? გამიგონე პატიმარო, შენ არ იცი გენი კაცის, და ბოლომდე ვერ ახსენი სიდიადე " მესაფლავის". მოგიყვები მცირე ამბავს, არც ზღაპარს და არც მოგონილს, სინამდვილეს, სიყვარულის უკვდავების არ გაგონილს. გოგო იყო ერთი,ჩემი სიყმაწვილის მეგობარი, სათნო, წმინდა,ლამაზმანი,თვალები ცის შესადარი, ჭორფლი ცხვირზე უხდებოდა მის ზღვისფერი თვალთა ცქერას, ალბათ ვაჟებს ამ უსიტყვო ცქერამ გული აუძგერა, არ იკარებს თუმცა არვის, არ იჯერებს ძგერას გულის, ამბობს: ქვეყნად არ არსებობს ერთგულება სიყვარულის, დრო გავიდა და მას, რომელს ერთგულების არ ეწამა, სიყვარულის სიტკბოების აღმაფრენა დაეამა, აღიარა, წრფელიაო ერთადერთი ვაჟის გული, ქორწინებით დაგვირგვინდა ღვთაებრივი სიყვარული, " მაგრამ ხანგრძლივ ეს სოფელი გაახარებს ვისმე განა?" ლამაზმანი გოგო მალე ღმერთმა მასთან წაიყვანა, გლოვობს ვაჟი, ტირის, დარდობს, სასაფლაოს არ სცილდება, ფიქრობ, განა სხვა ამგვარი სიყვარული მეორდება? დამიჯერე პარიმარო,შენ არ იცი კაცის გული, შენ გგონია ვაჟმა დიდხანს იერთგულა სიყვარული? დაიტირა წელი, ორი, დაიგლოვა მწარე ბედი, სიყვარულის ახალ ტრფობას მოუხარა მალე ქედი, ვნების თავბრუ დაახვია, დაინახა ვინმე ქალი, ქალმაც ტრფობა შესთავაზა, დასდებია მასზე თვალი, დაინახე?ერთგულების უკვდავება გაქრა მალე, შესვი ტრფობის თასი, თუმცა სიმართლეს ვერ დაემალე? მილიონში ერთი ვინმე ბწკარი როცა გამონახე, გენიოსის სტრიქონებში სიმართლე ვერ დაინახე? წამოდექი პატიმარო, შემაგებე ხელზე ხელი, არ მელოდი გენაცვალე? სამართალი გეახელი.
Если кто-то умирает - так сказал ты мне, могильщик? - даже тень его не может нас тревожить, духом нищих... Нет, не верю я насмешке! Не кощунствуй, ради Бога: потерявших близких сердцу - скорбью выстлана дорога! Нынче май, согреты солнцем и вершины, и долины, вновь цветы луга расшили, декабрем неодолимы; юный ветер, ластясь к розам, в травы падает с разбега, белый цвет омыл деревья - эта нега чище снега... Но гляди - вон к той могиле вновь пришла вдова и плачет, от печали став прелестней, жгучих слез она не прячет. Помнишь, мужа хоронила, горевала - не вчера ли? И сегодня эти очи влажный блеск не потеряли: днем покоя не находит, сна не ведает ночами, а лицом - еще прекрасней от божественной печали. Каждый день она приходит к молчаливому надгробью, и черты ее земные неземной облиты скорбью. Чем помочь ей? Я не знаю. Погоди, могильщик, тише, - ты не слышал стона глуше, ты не ведал чувства выше: «Пусть исчезну, как туман, я, как полночное виденье, пусть мне сердце рвет на части образ твой, как наважденье, в час любой из мне сочтенных, где б ни вел мой путь, повсюду, если я тебя не вспомню, если я тебя забуду!» Неужели снова скажешь ты, насмешливый могильщик, - мол, кто умер, тот не может нас тревожить, духом нищих? Вновь распахнуты ворота, снова кто-то глухо стонет. Молодой мужчина в горе - он любовь свою хоронит. Он ни зги не видит, кроме дорогого сердцу гроба. Разве это повторимо? Ты гляди, могильщик, в оба: скорбь его границ не знает, об одном его молитвы, и горячими слезами плиты кладбища политы. Он клянется: «Пусть истлеют мои кости на погосте, даже солнце пусть не греет мои проклятые кости; пусть исчезну, как туман, я, как полночное виденье, пусть мне сердце рвет на части образ твой, как наважденье, в час любой из мне сочтенных, где б ни вел мой путь, повсюду, если я тебя не вспомню, если я тебя забуду!» Неужели снова скажешь ты, насмешливый могильщик, - мол, кто умер, тот не может нас тревожить, духом нищих? Вновь та женщина приходит, как была, простоволоса, застывает у могилы - без упрека, без вопроса; у нее с собою розы - запах льют живой и сильный - принесла их, чтоб украсить ими белый крест могильный. Эта женщина, наверно, как цветок, сама увянет: +лик ее поблек от грусти, желтизна вот-вот проглянет, и бессонница, терзая, воспаляет ее очи, - так бывает, если память будит сердце среди ночи... И опять упрямо скажешь ты, насмешливый могильщик, - мол, кто умер, тот не может нас тревожить, духом нищих?
И мужчина вновь приходит, чья любовь ушла в могилу, - только вечером надгробье он покинет через силу. Все черты - как восковые; как свеча, он начал таять: в каждом слове - только траур, а на сердце - только память, и бессонница, терзая, воспаляет его очи, - так бывает, если чувства не дают уснуть средь ночи... Неужели снова скажешь ты, насмешливый могильщик, - мол, кто умер, тот не может нас тревожить, духом нищих? А сегодня увидала женщина мужчину в горе и подумала: «Страданье - и в его поблекшем взоре... Как и я, он ввергнут в бездну, брошен в мертвенное пекло, - вот удел всех тех несчастных, для кого любовь померкла!» Только очи голубые это молвили печально, как в ответ мужское сердце учащенно застучало. Что же в этом? Встреча взглядов - лишь сочувствие, и только. Почему же ты, могильщик, усмехаешься жестоко? Может, думаешь, незримо нити вяжутся меж ними - те, которыми два сердца навсегда соединимы? Нет! Не верю я, могильщик, чтобы клятву нарушали - ту, с которой провожали мертвых в скорби и печали. Эта клятва нерушима до последнего дыханья - если б знал ты, как безмерна в мире власть воспоминанья, если б ведал, сколько значит для живой души ушедший, не смеялся б хриплым смехом надо мной, как сумасшедший. Что же делать, коль мужчина розы женщине приносит и, склонившись перед нею: «Полюбил я...» - произносит? «Наша грусть, - он шепчет, - схожа, свяжем души воедино. Полюбил тебя - отныне не прожить мне нелюдимо. Пусть ни я, ни ты не сможем воскресить любовь былую, но ведь мертвым мало горя, если я тебя целую! Их покой не потревожить скорбью строгой и суровой... Позабудем боль и слезы, устремляясь к жизни новой!» Погоди, постой, могильщик, что-то женщина ответит? Ты считаешь - пониманье позабывший клятву встретит? Нет, не верю! Не вчера ли хоронила, горевала, не вчера ли у могилы клятву верности давала? Кто ж смеется, если горько, если память жжет и мучит? Вот увидишь, как бесстыдник от нее отпор получит! Но... и женщина, о Боже, взор потупив, тихо шепчет: «Я согласна! Новой жизни не зажечь от дней прошедших. Наше горе схоже, все же - вспоминать о нем не буду, я теперь твоя навеки, я пойду с тобой повсюду». Что ж, могильщик, нынче волен ты сказать мне все, что хочешь! Знать, над клятвами людскими не напрасно ты хохочешь. Под могильным камнем память похоронена надежно - у двоих, скорбевших порознь, дом один теперь, возможно. День за днем, проходит время, и могилы позабыты: заросли густой травою, пылью давнею покрыты, и у роз пожухли листья, лепестки на землю пали... Что ж, покойтесь, кости мертвых, вы живым нужны едва ли. О другом теперь их думы, и покров у душ их - прочен. Что ж, покойтесь, кости мертвых! Сон ваш крепок и бессрочен. Для чего могилам вашим нежный запах роз цветущих? И к чему лить вечно слезы тем, кто здесь - среди живущих? Ото сна вас не пробудит даже случай, даже сила. Так устроено на свете: всех, кто жил, возьмет могила. Горе тем, чья смерть не может потревожить и при жизни... Слышишь колокол? Те двое, что сошлись на скорбной тризне, в гроб положены сегодня - в день один угасли оба - и могильщик, усмехаясь, гвоздь вбивает в крышку гроба. Гвоздь вбивает, вспоминая о нарушенном обете... Знает, знает он, могильщик, как устроено на свете! Что ж, покойтесь, кости мертвых, прах заброшенный, забытый, - только вашей скорби - вечность, только ей не быть избытой! 1912
მეგობრებო გამომდინარე იქიდან, რომ ამ ლექსს ვკითხულობ მე სწორედ ამიტომ უკვე ძალიან დიდი ხანია ვადევნებ თვალს საზოგადო აზრებს , კონკრეტულად ამ ლექსის არსთან, გადმოცემასთან და კიდევ უამრავ დეტალთან მიმართებაში! რათქმაუნდა ყველა თქვვენგანს აქვს აზრის გამოხატვის უფლება და პატივისცემას იმსახურებს, თუმცა მინდა ჩემი მოწიწებული ხედვა დაგიფიქსიროთ ამ კონრეტულ ლექსთან დაკავშირებით.biggestwaydotcom.wordpress.com/2017/04/02/%E1%83%9E%E1%83%90%E1%83%A1%E1%83%A3%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%93-%E1%83%92%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%90%E1%83%99%E1%83%A2%E1%83%98%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%98%E1%83%A1-%E1%83%9B%E1%83%94%E1%83%A1/ გადადით ამ ბმულზე სადაც ამ ლექსის ჩაწერისთანავე დავწერე ბლოგი და ჩემი შეხედულებები დავაფიქსირე რატომ დაიწერა და ზოგადად რისი თქმა სურდა ავტორს.. იმედი მაქვს იმ შეურაცხმყოფელ რეპლიკებზე და არაკორექტულ კომენტარებზე დაფიქრდებით და შედარებით ღრმად ჩაუკვირდებით შინაარსობრივად. ან უბრალოდ მოისმენთ და განიტვირთებით და სულ ბოლო უკიდურესობა თუ არ გეხამუშებათ ნუ მოგვისმენთ
ლექსიც არაჩვეულებრივია(ვეთანხმები სრულად) და თქვენც არაჩეულებრივად კითხულობთ. გენიოსი პირობითი ცნებაა. ვისთვის გენიოსი და ვისთვის ჩვეულებრივი ამპარტავანი საშუალო პოეტი. გადახედეთ მის ყველა ლექსებს და ნახავთ, რომ გენია არაფერ შუაშია მის პოეზიასთან. არ შეიძლება ყველა სისულელეს დაეთანხმო დაუფირებლად, რასაც იტყვიან, გინდაც გენიოსი იყოს. ადამიანს თავი მისთვის აბია, რომ ტვინი და გონება გაანძრიოს. ვისაც ერთგულების არ სჯერა, ბრიყვია და უმეცარი. ერთგულებაზე და სიყვარულზე დგას სამყარო, მითუმეტეს ქრისტიანული. ღალატი და ორგულობა კი სატანის მოციქულებს სჩვევიათ.
martla ra geniosi xalxi gvyavda martlac ra genialuri leqsebi aqvt dzaan kargi da dzaan magaria mesaflave me uzomod momwons da chemi azrit es leqsi bichs unda waekitxa ese ara ufro sevdianad da sauketeso iqneboda esec kargia magram ar sheesabameba ❤❤
ლექსი ზუსტი მეცნიერება არ არის მათემატიკასავით, ორჯერ ორი რომ ოთხია... ზოგნი ამ ახალგაზრდას ლანძღავს ზოგი ბუმბერაზ გალაქტიონს, ან ერთი რატო ან მეორე, ნუ ეს ახალგაზრდა თითქოს ლექსში კი იწუნებს გალას,მაგრამ ნუ ლექსია და სხვანაირად ვერ ქნა ალბად, მაგრამ ხალხს რა დაგვემართა? ლექსი არის ის სულიერი მდგომარეობის ასახვა და გადმოტანა ფაქტიურად, ხოდა გალა იმ სულიერ საფეხურზე იყო სადაც უნდობლობა სჭირდა, და 100 დან რომ 99 თუ არა 90 ასეა, რთულია არ დაეთანხმო გალას, და ამ ახალგაზრდამ რაც დაწერა ისიც სიყვარულმა დააწერია, მაგრამ რამდენად გაუძლებს ეს ლექსი და აზრი შინაარსის მტკიცებას ცხოვრებაში უნდა ნახო, ნუ ერთეულები ალბად კი სამარეშიც ჩაყვებიან ლამის სიყვარულს, მაგრამ გალამ დაწერა იმაზე რაც ზოგადად ბუნებრივი მოვლენაა სამყაროში, არ დაუწყია იმ ერთეულების ძიება და მათზე ლექსის დაწერა, ასე რომ საჩხუბარი არაფერია და არც შესადარებელი, ვისაც გინდათ შეედარეთ ამ ბიჭის ერთგულ გმირს და ნუ დაემსგავსებით გალას ორგულ პერსონაჟებს, ვსო ეგაააა, ორივე რეალობაა,თუმცა მეორე ძნელად საპოვნი დღევანდელ დროში მითუმეტეს
გალაკტიონის ლექსის შინაარს რომ ჩაწვდებით მერე ისაუბრეთ ეს არარის პასუხი ლექსზე კი ნაწერი კარგია მაგრამ პასუხი სულ სხვა უბრალოდ მთავარი სათქმელი ვერდაგინახიათ გალაკტიონის
საერთოდ აცდენილია ეს ლექსი გალაქტიონის მესავლავე-ს, ვურჩევ მოუსმინოს ამ ლექსის ავტორს , გალაქტიონის მესაფლავე-ს, სასაცილოა ეს რომ გალაქტიონს რამე ერთ სიტყვასაც რომ შეუსწორებს
კარგი ლექსია მაგრამ გალაქტიონს თავის ლექსში ბოროტება აქვს მოყვანილი როგორც მესაფლავის როლში და თუ როგორ უხარია ბოროტებას ვითომ და სიკვდილის მერე სიყვარული არ არსებობს და ყველა ყველას ივიწყებს.
ლექსი მართლაც შთამბეჭდავია თუმცა აქ ერთეულებზეა საუბარი... გალაკტიონმა კი მთლიან სურათს ასახავს.. ადამიანთა ცინიზმზე, ეგოზე, გულგრილობაზე... განსაკუთრებით ამ დროში... ასე რომ გენიოსი გენად რჩება...
არადა ჩვენს გალას ისე უყვარდა თავისი მეუღლე, როცა ის გადასახლებაში დაიღუპა, ჩვენი მეფე პოეტი დარდით იტანჯებოდა რასაც ის ურთულესი ნაბიჯი მოჰყვა 😢😢 გალას სიყვარულის დიდი ნიჭი ჰქონდა, მაგრამ დრო იყო სასტიკი😢
როგორც ვატყობ ლექსის ავტორმა სკოლაში ის გაკვეთილი სადაც გალაქტიონის შემოქმედების განიხილებოდა გამოტოვა, წინააღმდეგ შემთხვევაში ეცოდინებოდა რა აზრი დევს მის ნებისმიერ ლექსში, ეცოდინებოდა რომ ყველგან ქვეტექსტი საქართველო და იმ პერიოდში მიმდინარე პოლიტიკური ვითარებაა და თუ ღიად დაწერდა არავინ გამოაქვეყნებდა მსუბუიქად რომ ვთქვათ, მოკლედ სანამ გარდაცვლილ გენიოსს ჭკუის სწავლებას დაუწყებ ჩემი რჩევა იქნება უფრო ღრმად ჩაწვდე და გაარჩიო მისი თითოეული სტრიქონი, ნუ იქნები ზედაპირული როცა პრეტენზია გაქვს რომ ლექსებს წერ და ბუმბერაზ პოეტს ეჯიბრები :) რითმა კარგია like.
Kvela geniosi rogor xart bijooo? Ritia es leksi cudi? Magram ara vigaca ucnobma dacera da ar varga, aba erti etkvat esec galaktionma dacerao da daickebdnen ara raa zmaaooo geniosia raa xo geubnebi, azrze ar xart arc leksis da arc araplis tore ritia naklebi es leksi raa am lekshi naklebi azrebi devs? Me tu mkitxav kide uketesi magram tkven arapeli ar geshvelebat mdivanis kritikosebi xart raa erti sitkvit
შესანიშნავი ლექსია და " მესაფლავე" გადაწონა ჩემთვის ამ ლექსმა ❣❣❣მაკანკალებს როცა ვუსმენ ამ ლექსების აზრთა წყობას 🥰გალაქტიონის " მესაფლავე" ვერ მანიჭებს გულის ტრფობას❤ამ ლექსშია ჩაქსოვილი სიყვარულის უხვი ნიჭი ❣რასაც ქვია სიყვარული, ღვთიური ტრფობის ხიბლი 💟☀️
გალაქტიონი არის გენიოსი და მასთან შედარება ცოტა უხერხულია. პასუხს ალბათ ესეთნაირს გასცემდა ,,მე სხვანაირ სიზმრებს ვხედავ"-ო. კუბოში სჭედს მესაფლავე.. სჭედს და რაღაც მწარე ფიქრზე თან ველურად იღიმება, იცის, იცის მესაფლავემ, როგორც უნდა... როგორც ხდება...
არვიცი ვინ კითხულობს ამ ლექს მაგრამ თხრობის რიტმი ბევრად აღმაფრთოვანებადია ვინემ რეალურად მისი არსი.მოკლედ რა მინდოდა მეთქვა ამ ხმამ მესაფლავე წაიკითხოს ძალიან მაგარი იქნება
თითო-ოროლა,მაგრამ არსებობს ასეთი ერთგულებაც...რამოდენიმე კაცსაც და ქალსაც მოვნიშნავდი..."წამოდექი სავარძლიდან,ჩამომართვი ხელზე ხელი,არ მელოდი გენიოსო?უკვდავება გეახელი"-ცოტა გადაჭარბებული მომეჩვენა,მაგრამ არა...ერთ დროს ბუმი იყო ნათქვამზეც"როგორც ერთია ქვეყნად რიონი,ისე ერთია გალაქტიონი",ხომ უტყუარი სიმართლეა...მესაფლავის ავტორი მსოფლიო დონის გენიოსია,მაგრამ ამ ლექსის ავტორსაც არ აკლია გენია...
ვენაცვალე ამის დამწერს, მასსში სახლობს წმინდა სული. ეგ თვალებით არ კითხულობს სიმართლეა აზრი თქმული. სიმართლეა შენი გრძნობა, სულ თბილია შენი გული. ასეთია ქართველობა და იესოს სიყვარული.👍
Shenc genacvale dzmao magari sityveni dawere
Es leqsi patimarma dawera cixeshi
წამოდექი სავარძლიდან ჩამომართვი ხელზე ხელი,,არ მელოდი გენიოსო?უკვდავება გეახელი.
Gocha bregazis leqsia chemi sauketesi saamayo kacis
Didebuli bichia kargi saxeli,saocari ojaxit da dzvurfasi pirovnebaaa
ჩემი მეუღლე ისე მიყვარს ნამდვილად მჯერა ასეთი საუკუნო სიყვარულის. გალაქტიონს არ ვაკადრებ შევადარო ამ ლექსის ავტორი, თუმცა ფაქტია რო ეს ლექსიც მაგარია და რეალობაა.
getanxmebit amis damweri 558676176
რა საინტერესო იქნებოდა გალაქტიონის მოსმენა ამ ლექსის მერე
rom ar undoda mosmena mitom gadafrinda
გალაქტიონი: "ლექსის ვეფხვი და პოერტი, მე ვარ, გალაქტიონი"
@@lashaliluashvili1458 ლექსის ვეფხვი და გრიგალი
ნახუიზე გაუშვებდა ავტორს ან დაიკიდებდა. რითმების რახარუხი არ არის ლექსი.
@@beka236 მესმის რო არ მოგეწონა , და კარგია რო საკუთარი აზრი გამოთქვი, მარა ამ ფორმით “ ნახ*იზე გაშვებით “ რატო გაგიჩდა სურვილი რო თანამემანულესთვის გული გეტკინა. ამის ავტორს ხო წარმოგიდგენია რა მაგრად გაუტყდა შენი კომენტარი. მართლა თუ არ დაგეზარება მომწერე რა მუღამი აქ ადამიანის შეურაწყოფას როდესაც შენთვია არაფერი დაუშავებია .
ვფიქრობ ეს ლექსი ქალის ხმას არ უნდა წაეკითხა💜💙 გენიალურია! ესეც სასწაულია მაგრამ მესაფლავე იდეალურია! ორივეში სიყვარულის ორი გამოვლინებაა გარდაცვალევის შემდეგ.. სიტყვები სულს რომ შეეხოს და ააფორიაქოს გენიალური უნდა იყოს ჰოდა მე ამას გენიალურს ვუწოდებ🤗
martali brdzandebit nini es me davwere zurab gaikarashvilma 558676176
👍👍👍👍👍👍
მაგას არ აქვს მნიშვნელობა მთავარია როგორ წაიკითხავს ადამიანი
ლექსი უდაოდ ლამაზია, გალაქტიონის მესაფლავე კი. ჭეშმარიტია. !
Да могильщик тоже красив!
გალაქტიკაა
საღოლ მაგარი ლექსია გალაქტიონის მესაფლავეს ბოლომდე სცემ პასუხს ამლექსით უბრალოდ როგორც ჩანს აქ ვინც წერს კომენტარებს იმგენმა ვერჩაწვდა ამორივე ლექსის აზრს❤❤❤❣❣❣
1.რომ არა გალაკტიონის "მესაფლავე" არ იქნებოდა ეს კარგი ლექსი,რისითვისაც კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა გალაკტიონს.
2."მესაფლავე"-ში მოყვანილი სიყვარულის ისტორია ბუნების კანონზომიერებაა და პრაქტიკაშიც ხშირია ეგეთი შემთხვევები.ამ ლექსის შემთხვევაში კი ავტორი 14 წლის მოზარდი გოგონას სიყვარული მოაქვს სამაგალითოდ რაც ვფიქრობ აცდენილია რეალობას.
3."მესაფლავე" ჰქვია ლექს და მთელი ლექსის მცნებაა ის რომ ცხოვრება გრძელდება და ცხოვრებას სიყვარული სჭირდება!
რა საინტერესო იქნებოდა ამ ლექსზე გალაქტიონის პასუხი..
კი აუცილებლად იქნებოდა დარწმუნებულივარ და თან საინტერესო
უკეთესი იქნებოდა გენიოსი არ გამოგეყენებინა, და შენი შემოქმედებით, ანუ, გენიოსობით გეთქვა სათქმელი, ის მართლა გენიოსი კი გეთყოდა, ვაი შენს პატრონსო, ან ურესსაც.
ასე რომ ლექსი კარგი იყო, მაგრამ ჯობდა "მეს" დაეწერა და არა ......
Aramgonia galaqtions amaze pasuxi gaeca es leqsi da mesaflave ise shorsaa ertmanetisgan rogorc me da ameba laboratoriashi🙂
სხვათაშორის ეს ლექსიც ძალიან ძლიერია, თუმცა გალაკტიონის იდეა სულ სხვა იყო. ჩემი აზრით ეს ორი ლექსი ერთმანეთს ავსებს და ერთი მეორეს უფრო მეტად სრულყოფს.
martali brdzandebit giorgi es leqsi shemi dawerilia zurab gaikarashvilis 558676176
ლექსი კარგია მაგრამ გალაკტიონის მესაფლავეს პასუხი არ ჭირდება ყველა პასუხი "მესაფლავეშია" უბრალოდ აზრს უნდა ჩაწვდე სიღრმისეულად მესაფლავე შეუდარებელია ყველა კითხვაზე პასუხი სწორედ იქაა და არანაირ პასუხს არ საჭიროებს
ზუსტად
ვინც სიცოცხლის ბოლომდე დაღუპული მეუღლის ერთგულია,ყველა ეს ადამიანი ,,მესაფლევეს" პასუხს ცემს,რომ არსებობს სიყცარული , რომელსაც საფლავის ქვა ვერას ავნებს
დიახ!
სიყვარული ღირს იმად, რომ ასეთი შედევრები მიუძღვნა, ჩვენი დალოცვილი ქართულიც ასე შესანიშნავად გამოხატავს ამ გრძნობებს! ავტორსაც და წამკითხველსაც უდიდესი მადლობა!💖👍
Да посвятить любовь к таким шедеврам стоит! И грузины красиво выражают чувства! Я например грузинка и горжусь этим по причине не только своих успехов но и огромного культурного наследия грузин!
ასეთმა მანდილოსნებმა მოგვიტანეს დღემდე. ეხლა ინერციით მივდივართ. დროა გამოვფიზლდეთ.
ყველაფერი გენიალურია! ისიც რომ ეს ლექსი ქალს უნდა წაეკითხა და კითხულობს გენიალურად! და ვინც სხვა კომენტარს წერს იმას ნამდვილი სიყვარული არ განუცდია! ჩემი პატივისცემა ქალბატონ ინა ცხვედაძეს! თუ შეგიძლიათ შემეხმიანეთ!
ერთგულების ნაკლებად მწამს მაინც გალაქტიონის აზრზე დავრჩები თუმცა ეს სტროფებიც დიდი გრძნობით და სიყვარულით არის სავსე რაც დასაფასებელია 💖👍👌
გალაქტიონს ამის საპასუხოდაც აქვს დაწერილი ძალიან მაგარია...მეც გალაქტიონის აზრზე დავრჩები სულლ
Nona and Zoidze
@@tamunakekelia3622 რომელი ლექსია საპასუხოთ ითხარი თუ ეეიძლება
@@giorgigavashelishvili2768 ფბზე როგორ გნახოთაქ ვერგანახებთ
@@tamunakekelia3622 Giorgi Gavashelishvili რესტორანში ვარ სურათში
რა კარგად კითხულობ....ბრავო.....ვიტერე და ეს მიხარია❤
მინდა რომ სიტყვიდ შეგამკო
მინდა რომ გითხრა ბრაო
მაგრამ გენიოსს ედაო
მართლა ძნელია ძმაო
სიცოცხლე მუდამ გლოვაᲨი გაატარო?????
ეს გმირობა არაა როცა უფალი გაᲫლევს უნარს რომ გააᲩინო ᲨᲗამომავალი სიცოცხლე აᲩუქო პატარას უფრო ᲦვᲗისნიერი საქმეა
სიყვარული ყველა სიყვარულს Შორის წმინდა უანგარო
არის დედა_Შვილობა
დედა _ სამᲨობლო
ამ სიტყვაᲨიც მᲨობლობაა ფუᲫე
განსჯის საგნად დატოვა სწორედ "გენიოსმა"
იმიტომ არის გენიოსი
ესაა მოწოდებაც რომ ცხოვრება არ უნდა დამᲗავრდეს უნდა გაგრᲫელდეს Თქვენ მარტო გარედან Შეხედენ ამ გენიოსის Ჩანაფიქრს
@@medeachkhaidze8326 ,,, სასაცილოა თქვენი პასუხი გამოცანა ვერ მიმიხვდით ,,,
Martali brzandebit
გენიოსი რომ ამბობს, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება,
იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება,
რომ სიმართლე, ფიცი, სიტყვა მხოლოდ ენით არ მტკიცდება,
რომ თვით ღმერთსაც უღალატეს, კაცი წესით დაფიქრდება.
ნუ გაოცებს, გენიოსის ცხელი გულით თქმული სიტყვა,
ხასიათით იდეალისტ, მეფის სიტყვაც ასე ითქვა,
გულუბრყვილოდ აბრახუნებ, გულზე მწარედ ხელებს ირტყამ
თავადაც გსურს დაიჯერო ის რაც მთელი გულით გინდა.
რატომ სწამებ ზღაპრულობას მკვდარი გულით ნათქვამ სიტყვას
ჩვენში დარჩეს, შენი ამბის ნამდვილობა არ გაიშვას
სიყვარულის "სიკამკამე" მესაფლავეს არ აკლია
ორპირობა შემოქმედმა ჩვენს თვისებად აარჩია
რატომ არქვი ერთგულებას მსახურება, რაღაც ჯილდო
თითქოს კაცმა ბრძოლის ველზე თავი უნდა დაიმკვიდრო
საღოლ ძმაო ❤️
ეს თქვენ დაწერეთ????
კიბატონო :)@@maiksef6997
წარმატებები.❤
ყველაფერი ხდება მაგრამ
მგონი უმჯობესია ცოცხალი
ადამიანი მკვდარს არ ემსგავსოს.
ავტორი: გიგა ლაბარტყავა❤❤ უნიჭიერესი ადამიანი❤❤
ყოჩაღ საინტერესოა ზალიან გალაქტიონი რომ ცოცხალი იყოს აუცილებლად ჩამოგართმევდა ბოლოს ხელს არ ჩამორჩები გალაქტიონის შედევრს მე ნასიამოვნები დავრჩი ორი სხვადასხვა აზრის მოსმენით და დამაფიქრა კდეც
gmadlobt swori shefasebistvis tqveni azri shemtvis mnishvnelovania pativis cemit zurab gaikarashvili 558676176
es me davwere qalbatono marika zurab gaikarashvilma558676176
უბრალოდ შეუდარებელი ლექსია🌟💗🎀,მაგრამ გალაკტიონისას არც კი შევადარებ💗💌.მის ,,მესაფლავე''۔ს არ სჭირდება პასუხი რადგან პასუხი თავად მესაფლავეშია.გალაკტიონმა დაგვანახა რეალობა სადაც ადამიანმა შეიძლება გატეხოს ფიცი და აირჩიოს საკუთარი თავი.ეს ლექსი კი რომელიც ამ ქალბატონმა წაიკითხა მიმაჩნია ,რომ საპირისპიროაა... გალაკტიონმა დაგვანახა რეალობა,ამ ლექსმა კი ფანტაზია... 🎉🎀მოდი ახლა ვისაუბრებ ლექსის, წაკითხვაზე.ქალბატონი კითხულობს ამ ლექსს მთელი სიფაქიზით თითქოს ის იყო ის 14 წლის გოგონა.მისი ხმის ტემბრი უბრალოდ სასწაულია.მე ვფიქრობ ,რომ ეს ლექსი სწორედ ქალს უნდა წაეკითხა. სხვათაშორის უდიდესი გამბედაობა უნდა პოეტის ლექსს უპასუხო მითუმეტეს თუ ეს არაა უბრალო პოეტი... ეს ხომ გალააა პოეზისს მეფე.👑🌟
საკაიფო ლექსია
გამბედაობა დასაფასებელია მომწონს.
დალოცვილი ქართული სიტყვა.ძალიან მაგარი ლექსია თუმცა ვერ დავეთანხმები.
დამასამარა ამ ლექსმა, დიდებულია😢❤
როდის დაწერა რა დრო იყო და ეხლა კიდე რა დროა.. ბრავო ქალო ❤️
ლექსი კარგია მაგრამ გალაკტიონს და მის მესაფლავეს კითხვა პასუხები არ ჭირდება. მესაფლავე ერთია და განუმეორებელი ისევე როგორც მისი გენიოსი ავტორი
შენიშვნა რომ არ დაწეროთ ისე ხომ არ შეგიძლიათ... კარგია მაგრამ.... ძალიან კარგია და კარგად კითხულობს კიდეც
zustadac rom swori shenishvnaa :) sityvebi udzlieresia, wakitxulic kargia magram genialur galaqtionis mesaflaves saertod arc ki unda sheexo
@@Toko-ph5ucadamianebis gansja shgidzliat kargi leqsia galaqtionmac tavi sheswira tavis mijnurs aravin ar vart da adamianma yvelafrisda miuxedavad inda ganagrdzos cxovreba
ბრატ გალაქტიონი რადგან არის იმის მიხედვით ნუ გამოგაქვს რომელია სწორი😉😉 აი ეს ლექსი საწინააღმდეგოა და შენ რომელი ლექსისაც გინდა იმის დაიჯერე😊😊
ცოტა არიყოს და უადგილოდ მეჩვენება ეს ,,პასუხი"
მიაჭირე ! გალაქტიონთან! თავხედიხარ! ვისაც ჩემი ესმის გაუმარჯოს! მიაყენოს ვიღაცაა!
ეტყობა ატორს ბოლომდე არ აქვს წაკითხული"მესაფლავე" ან აზრს ვერ ჩაწვდა
gagaocebs ise aqvs azrs chamwvdari momismenia da amito prosto shen ver chawvdi pasuxs .
სრულიად გეთანხმებით. არ ვიცი, თქვენ როგორ შეიცანით ლექსი, მაგრამ ჩემი გადმოსახედიდან “მესაფლავე” არ არის ისტორია მხოლოდ დავიწყებულ თუ ახალ სიყვარულზე. ლექსის იდეოლოგია ბევრად ღრმაა. მაგრამ რომ კი ყოფილიყო მესაფლავე მხოლოდ სიყვარულზე, ნამდვილად საქები სიტყვებია რაც პასუხად გაუგზავნა ქალბტონმა მას ამ ლექსით.
მოკლედ რომ ვთქვა - მესიამოვნა, რომ ლექსის დიად აზრად ყველა სიყვარულსა და ღალატს არ მიიჩნევს.
tavidan gamEcina... ro davinaxe ragac prikoli iqnebatqo... magram mere mivxvdi ro martla dzalian magar leqstan da dzalian azrian sityvebs. usmendi... gaixare am leqsis avtoro... arsebobs aseti ertguleba...
Ki arsebobs :)
მართლაც მიკვირს ეს ლექსი ჩბენ დროს მიხარია რომ გალაკტიონის გენიოსობა არ არის ერთჯერადათ მოვლენილი ჩვენს ქვეყნათ . ვინ კითხულობს ამ ლექს ასე ლამაზად ხომ არ იცით სახელი თან მწერლის და თან ვინც ეს ლექსი წაიკითხა
ვაი თქვენ საცოდავებო ... ახლა დიდი გენიოსი გალაკტიონი თქვენს კომენტარებზე უფრო გაიცინებდა და გაბრაზდებოდა ...ვიდრე ამ ლექსის ავტორზე ... რა რჯულის ხართ საიდან მოხვედით ეს შავ-ბნელი ბოღმა ადამიანები ....
da galaqtionze geniosi vinme ver iqneba?
ვაი "კრიტიკოსებს" რა გამოლევს...ყოჩაღ ავტორს!
Am adamianis es leksia tu motxroba unda aikzalos saertot.mas aresmis didi poetis sityvebi.Me mapatiet magram asea.
@@budu9145 დდ პოეზიის სამყაროში ვერაა ჯერრ რააარი ნორმალურად აზრი არააქვს გამოტანილი მესაფლავედან ტყუილად ხარჯა ამდრნი დრო დდდდ
,, წვეთი წყლის" მადლიერებით.,, ღვთის სიტყვა" სიტყვით.,, უფლის'უფალში!, წვეთი წყლის საიდუმლო, სიცოცხლის მუდმივი ფორმულა! რომელიც, ვერცერთმა მეცნიერმა ვერ შეეძლო აეხსნა და ბოლომდე ამოეცნო!,, წყლის ფორმულა" დღემდე ამოუცნობი საიდუმლოება.,, ღვთის სიძლიერეზე და ყოვლად ძლიერი მამა ღმერთის, უზენაესობა ე და უწმინდესობა ე მიგვანიშნებს,, ღმერთის სული, ლივლივებდა წყალსა ზედა",, წყალი" იესოს სიცოცხლის წყალი! ,, მე, ვარ ნათელი წუთისოფლის" ამბობს იესო!,, იესო და სამ'არიე,' ლი დედაკაცი" იაკობის ჭასთან და მამა ღმერთის სიტყვით გახსნილი კვანძი და მარადიულობის საიდუმლო გასაღები და ჩვენ ადამიანები იესოს ძელთან გასამართლება და უსასრულოდ ყველა მისი ქმნილება და უსასრულოდ ყველა მისი ქმნილება და უსასრულოდ.,, იესოს ლოცვა მოწაფეთათვის" აააა,, აი ია!" ყოველთვის უერთგულე, სიცოცხლის სულით, სიცოცხლის სულს! 3.08.2018 0 1 1993 ნიშა! ერთგული,, გული" სიცოცხლის სულით! რასაც, სიცოცხლეში დავთესავთ?! სიკვდილის მონობისგანაც, ის გვიხსნის...... იესოს მსგავსად და სახედ!,, გახსოვდეს:უფლის მეშვიდე დღე, ჩემი იქნება! "უთხრა. ცის ლაშქართა ღმერთმმა ლუციფერს.. იერემიას 4 :4_6 4_31 2019 წლის ბოლომდე! , მე, ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე, მამასთან, ვერავინ მივა, თუ არა ჩემით!" ამბობს იესო! არა, 30 ვერცხლს! არა, ცილის'მწამებლობას! არა, სიცრუეს! არა, ღვთის სიტყვის" სიტყვით, სიტყვის წიაღის დამახინჯებას! მე, ნიშას სულის ამოცნობა, არასოდეს გამიჭირდება!,, ღვთის ნება სურვილით! ღვთის სიტყვა"სიტყვით!,, წლები და გზები" ერთად გამოვლილი გზები! ,, გამოისყიდე, ყოველი დღე უფალში" ამბობს:ცის ლაშქართა ღმერთი. უფლის ტაბლაზე, დატოვებული სიყვარული!,, გიყვარდეს შენი მტრები და კეთილი უყავი მათ. ილოცეთ მათთვის, ვინძლო, სიკვდილის მონობისგან იხსნა ისინი და, ღვთის სიყვარულით შეიძინოთ, მათი წიაღი!" ამბობს იესო!,, ამას გიტოვებთ ანდერძად, გიყვარდეთ ერთურთი და სიყვარულით მოეპყარით ერთმანეთს! რადგან, იმაზე დიდი სიყვ არული არ არსებობს?! როცა, მეგობარი, საკუთარ თავს გასწირავს, მეგობრის სიყვარულისთვის" ამბობს იესო. რომელმაც, ადამიანის გადასარჩენად, ადამის ცოდვებისგან, სიკვდილის მონობისგან დასახსნელად, საკუთარი წმინდა სისხლით და წმინდა ხორცით, სიყვარულით გამოგვისყიდა, გასწირა სიცოცხლის სული, სიცოცხლის სული, ტანჯვა წამების ძელზე.. ეწამა, მოკვდა და მესამე დღეს, მამამ აღადგინა, სულიწმინდის ძალით, განვლილი ცხოვრების წესის თანახმად!,, ღვთის წიგნში ჩაწერილი, განვლილი ცხოვრების გზა და კვალი!,, გული" თვისობრიობა და მიდგომები.,, ღვთის სიტყვა" სიტყვით!,, მამა, აპატიე, რამეთუ არ იციან, რას სჩადიან!" ევედრება იესო მამას. კაცობრიობის გადასარჩენად დედამიწაზე!,, მცირე დრო" მამისგან მოცემული, იესოს ვედრების საფუძველით. კაცობრიობავ, გაიღვიძე თქვი, საკუთარი სიცოცხლის გამოსასყიდად. არა, ბოროტების წიაღს! იესოს მსგავსად და სახედ!,, იესოს ლოცვა მოწაფეთათვის" აააა,, აი ია" წარმატებები გენიოსო! ღირსეული პასუხი გაცემული.. გალაქტიონ ე! მესაფლავე, რომელიც ხშირად გამხდარა ჩემი დავა, დავით.. მისი სიტყვები. ნიშას ხსოვნას თან დაკავშირებით. სიკვდილი, სიყვარულს ვერასოდეს მოკლავს რადგან,, ღმერთია თავად სიყვარული და სიცოცხლის სული! სანამ ცოცხალი ხარ?! ყველა მოგონება, შენთან რჩება და, უკვდავჰყოფ ამით, მის ხსოვნას,, გული" ფიქრი დან, ფიქრამდე. უფლის მახსოვრობის ბარათი,, გული" ,, გულისა და თირკმელების მკვლევარი კი, მამა ღმერთია! პირისპირ ღმერთთან! ის, გვის'მენს! ძილშიც და ღვიძილშიც! ცხოვრების. წესით, სიცოცხლის სულით, გასარბენი მარათონული რბენა! პასუხისმგებლობა და მოვალეობები. მომავალი თაობების წინაშე!.! 3.08.2018 01
ძალიან მომეწონა მე ეს ლექსი. ვისაც გიყვართ მე იმისი მესმის. გალაქტიონს გავუგე თუ არა არ ვიცი, მაგრამ ამ ლექსის მესმის. ამ ლექსის ავტორს სიყვარულის მადლი აქვს, ესეიგი ერთგულებაც შეუძლია. ეს ღმერთმა მისცა მას და მის პერსონაჟ გოგოს. ღმერთი მართლაც სიყვარულია...
❤
es me var558676176
არ არის ცუდი მაგრამ გალაქტიონს მესაფლავე უნიკალური და განუმეორებელია მის პასუხად არ გამოდგება ეს ლექსი!
ახლის შიში რატომ გაქვთ? ძალიან კარგია
უძლიერესი სიტყვები💓
gmadlobt es me shevqmeni zurab gaikarashvilma 558676176
გალაქტიონის მესაფლავე არის შეურაცყოფა ყვლა იმ ქალის თუ კაცის ვინც საყვარელი ადამიანი ქვრივობა და გლოვა ბოლომდე ატარა.
მე პირადად არაერთს მასეთს ვიცნობდი
ლექსი მშვენიერია! გალაქტიონს მხოლოდ გაუხარდებოდა რომ ამ ასეთი ლექსი მიიღო პასუხად თავად მესაფლავეც პასუხია თუმცაღა მაგრამ მაინც.
შენ კი გოგონავ ძალიან ჩქარი ხარ!
რაც შეეხება კომენტარებს... ხალხო რა დაგემართად რატომ გაქვთ ამდენი ბოროტება გულში რატომ? არ მოგეწონათ ლექსი? რადგან ლექსში მეტი ნდობა და მეტი ოპტიმიზმი იდო? განა კიდევ ბევრი გვხვდება ცხოვრებაში, ასეთ დიდებული ხალხის ლექსებს სცემდნენ პასუხს ლექსით? ძალიან მებრალება ის ხალხი ვინც ამბობს ამ ლექს გალაქტიონისას ვერც შეედრებაო! რატომ უნდა შეადარო კი მაგრამ? ამდენი ბოღმა რატომ გიხევთ გულში? დაწერე მოგეწონა თუ არა, მაგრამ თუ საკუთარი აზრის გამოხატვა გინდათ კიბატონო მაშინ გაითვალისწინეთ ეს ლექსიც გამოხატული აზრია, სულაც არ არის იმის ვალდებულება რომ ასეთი ნეგატივი აფქვიოთ!
პირველი ადეკვატური კომენტარი
ჰო, უყვარდა გსლაკყიონს კრიყიკა. ძალიან გაუხარდებოდა :)
es me davwere zurab gaikarashvilma gavazelma 558676176
gava dro da am leqsis avtorsac geniosad moixseneben.❤👏
პატიმარმა დაწერა
dzn magari sityvebi.tbili da siyvarulit savse. madloba avtors
კარგად დაუფიქრდით, ეს არ არის "გენიოსის" კრიტიკა. ეს თავის თავზეა, ავტორის ცხოვრებაზე. ეს ჩემი აზრია. შესანიშნავია.
არსებობს ასეთი მანდილოსანი? წმინდანი ყოფილა... უფალმა დალოცოს
@@LelaMicallefBekura არ ვიცი, მაგრამ ფაქტია უბრალოდ, ჰაერზე აფერი იწერება, მითუმეტეს როცა გალაქტიონის მესაფლავეს ეპასუხება. ზოგადად ადამიანები "ბრბო" ვართ, აზრი თავისთავად განსხვავებული უნდა გვქონდეს. კატეგორია ეთანხმება, კატეგორია აკრიტიკებს.
Getanxmebi
Leqsi udaod kargia da zgapruli realobaa asaxuli,mesaplave upro realuria, pativsacemi leqsia esec magram metad pativsacemi iqneboda romar erqvas (pasuxi galaqtionis mesaplaves)chveni saganzuris gabrtxileba gvmartebs,ratkmaunda axlis sheqmnac magram ara zveli saganzuris chagvris mcdelobit
ეს ლექსი მართლაც სინამდვილეზეა ერთი უბრალო ადამიანის დაწერილია თავის ძმის და თავის სარძლოზეა ეს ყველაფერი... დევს იუთუბზე თვითონ ზურას გადმონაცემი ბევრად საინტერესოდ კითხულობს
წააკაჩავა გალაკტიონი😍
რაა კარგი სიტყვებია 😘
შენ რომ გადმოხტი, სამყარო გლოვობდა,
და რომ ხტებოდი გვირგვინი გრჩებოდა.
მიგაცაცილებდნენ ვარდისფერ გზისკენ, კუბოში გდებდნენ ,არ იჯერებდნენ , რომ შენ მეფე ხარ ვით დიდი ტონით,
არ ქადაგებდნენ შენს ტკივილთ ნამღერს,
და არ მიგაცილეს თვით ფაეტონით.
მთაწმინდის მთვარე მოსცილდა ზეცას,
მე და ღამესაც გაუჩნდა ბური,
გურიის მთებმაც დაიწყეს დრეკა,
მესაფლავესაც დაეტყო შური.
დაგმარხეს, მწარე სიკვდილით დატოვე ხანა,
მერის თვალებიც კი არ იმჩნევს ტკივილს,
მის სახლსაც აღარ აწუხებს ოხვრა.
ჰორიზონტზეც კი ვერ ვხედავ წვიმას,
შენს თოვლს ხომ ისევ არა აქვს ფასი,
განგებამ ერსაც ერთ დღეს არგუნა,
რომ ტაბიძეა ვით ლექსის თასი.
განათდა ზეცა, გაფითრდა ერი,
დაიწყო შენი წყებათა წყება,
და ერმა იცნო სხივები შენი,
პოეზიის მეფეს ქება და ქება.
შენს ბედსაც ახლა დაედო ფასი,
შენს ტკივილს ახლა განიცდის დრონი,
ქადაგებს ახლა ყოველნი სწორნი,
და გაღიარეს ვით დიდი გონი.
ერთ დროს ტიროდი ვით მეფე ლირი,
რომ განიცდიდი ტრფობას გულისა,
და რომ გაგიცვნენ შენ უბედური,
მერიმაც უწინ გააუკვდავისა.
შენ უკვე დიდ ხანს იდექი სახლთან ,
შენ უკვე ნატვრით მოგადგა დილა,
შენ უკვე ერთხელ იხილე მერი,
ახლა მერიმაც უკვე გიხილა.!
მაგარია დედას ვფიცავარ,დამბურძგლა..... ჩემი აზრი მინდა გამოვთქვა ამ ლექსთან დაკავშირებით ოგინდ არვის არ გეწყინოთ ძალიან გთხოვთ. ამ ლექსს ჩემი აზრით მესაფლავის პასუხი კი არ უნდა ერქვას, უნდა ერქვას უკვდავება და მკითხველი თავად მიხვდებოდა ყველაფერს. მაგარი ლექსია ძალიან.
bravooo lamazia martla agfrtovanebas iwvevsv mesaflave ragas ityvis mogoneba sevdad rcheba shven ki yvela mogonebis sarkmeli vart gantiadis mze amodis vqrebit nela da cxovreba iferfleba !!!
პასუხი "მესაფლავე"- ს მოპასუხე პატიმარს.
_" მესაფლავე"-ს საპასუხოდ წავიკითხე ლექსი რამე,
გამაოცა სტრიქონების და ავტორის სითამამემ,
აღიარა,გატოლება მასთან ლექსით არის ძნელი,
თუმცა მგოსანს შეჰკადრა, რომ არ უყვარდა თურმე მერი!
ანდა ისე გაბოროტდა, რომ შეშურდა გლოვა სხვისი,
ჰყვარებოდა ვინმეს თურმე არ ყოფილა მაგის ღირსი?!
დამიჯერე პატიმარო, არ გიცვნია ლექსი გენის,
სიყვარულის სიტრფიალე "მესაფლავე"ს ანდა "მერი"ს,
გენიოსი იმ სიწმინდეს უკვდავების ხვდება კარგად,
რა ქნას, რომ ეს უკვდავება ერთეულში დაეკარგა?
" სამუდამოდ ასამარებს კაცთა ხსოვნას სამარის ქვა",
გენიოსის სითამამე ამ სტრიქონში ფიქრობ ითქვა?
გამიგონე პატიმარო, შენ არ იცი გენი კაცის,
და ბოლომდე ვერ ახსენი სიდიადე " მესაფლავის".
მოგიყვები მცირე ამბავს, არც ზღაპარს და არც მოგონილს,
სინამდვილეს, სიყვარულის უკვდავების არ გაგონილს.
გოგო იყო ერთი,ჩემი სიყმაწვილის მეგობარი,
სათნო, წმინდა,ლამაზმანი,თვალები ცის შესადარი,
ჭორფლი ცხვირზე უხდებოდა მის ზღვისფერი თვალთა ცქერას,
ალბათ ვაჟებს ამ უსიტყვო ცქერამ გული აუძგერა,
არ იკარებს თუმცა არვის, არ იჯერებს ძგერას გულის,
ამბობს: ქვეყნად არ არსებობს ერთგულება სიყვარულის,
დრო გავიდა და მას, რომელს ერთგულების არ ეწამა,
სიყვარულის სიტკბოების აღმაფრენა დაეამა,
აღიარა, წრფელიაო ერთადერთი ვაჟის გული,
ქორწინებით დაგვირგვინდა ღვთაებრივი სიყვარული,
" მაგრამ ხანგრძლივ ეს სოფელი გაახარებს ვისმე განა?"
ლამაზმანი გოგო მალე ღმერთმა მასთან წაიყვანა,
გლოვობს ვაჟი, ტირის, დარდობს, სასაფლაოს არ სცილდება, ფიქრობ, განა სხვა ამგვარი სიყვარული მეორდება?
დამიჯერე პარიმარო,შენ არ იცი კაცის გული,
შენ გგონია ვაჟმა დიდხანს იერთგულა სიყვარული?
დაიტირა წელი, ორი, დაიგლოვა მწარე ბედი,
სიყვარულის ახალ ტრფობას მოუხარა მალე ქედი,
ვნების თავბრუ დაახვია, დაინახა ვინმე ქალი,
ქალმაც ტრფობა შესთავაზა, დასდებია მასზე თვალი,
დაინახე?ერთგულების უკვდავება გაქრა მალე,
შესვი ტრფობის თასი, თუმცა სიმართლეს ვერ დაემალე?
მილიონში ერთი ვინმე ბწკარი როცა გამონახე,
გენიოსის სტრიქონებში სიმართლე ვერ დაინახე?
წამოდექი პატიმარო, შემაგებე ხელზე ხელი,
არ მელოდი გენაცვალე? სამართალი გეახელი.
gaixare
ერთგულება და ჭეშმარიტი სიყვარული რჩეულთა თვისებაა,ეს ყველასთვის გასაგები არაა
მადლობა ასეთი პასუხისათვის ❤️
ვახ ჩემი დამიარა ტანში😔❤❤❤❤❤❤
ის შეგრძნება იყო ზუსტად, რაც "მესაფლავე"- ს დროს ვიგრძენი. გენიალურია !!!!!
სამწუხაროდ, იმ ქალმა, რომელსაც მე დღემდე ცოცხლად ვგლოვობ, ამ ლექსის შესაბამისად ვერ მიერთგულა.
ღმერთმა კარგად ამყოფოს მაინც...
კარგი ლექსია, ძალიან მომეწონა
ეს პასუხი ალბათ ათასებში ერთია, გალას ლექსი კი უმრავლესობაზეა..დღესაც გვყავს ამ ლექსი პასუხის დამადასტურებელი ერთი საოცარი გოგო გამახსენდა ეხლა ელენე განაია, მაგრამ სხვაც მახსოვს რომელიც აგრძელებს სიცოცხლეს, და მეც ვფიქრობ რომ სიცოცხლე უნდა გააგრძელონ და დაიწყონ ყველაფერი ახლიდან რადგან იმ ტკივილს ვერასდროს ვერაფერი ვერ წაშლის 💕
პასუხი "მესაფლავე"- ს მოპასუხე პატიმარს.
_" მესაფლავე"-ს საპასუხოდ წავიკითხე ლექსი რამე,
გამაოცა სტრიქონების და ავტორის სითამამემ,
აღიარებს,გატოლება მასთან ლექსით არის ძნელი,
თუმცა მგოსანს შეჰკადრა, რომ არ უყვარდა თურმე მერი!
ანდა ისე გაბოროტდა, რომ შეშურდა გლოვა სხვისი,
ჰყვარებოდა ვინმეს თურმე არ ყოფილა მაგის ღირსი?!
დამიჯერე პატიმარო, არ გიცვნია ლექსი გენის,
სიყვარულის სიტრფიალე "მესაფლავე"ს ანდა "მერი"ს,
გენიოსი იმ სიწმინდეს უკვდავების ხვდება კარგად,
რა ქნას, რომ ეს უკვდავება ერთეულში დაეკარგა?
" სამუდამოდ ასამარებს კაცთა ხსოვნას სამარის ქვა",
გენიოსის სითამამე ამ სტრიქონში ფიქრობ ითქვა?
გამიგონე პატიმარო, შენ არ იცი გენი კაცის,
და ბოლომდე ვერ ახსენი სიდიადე " მესაფლავის".
მოგიყვები მცირე ამბავს, არც ზღაპარს და არც მოგონილს,
სინამდვილეს, სიყვარულის უკვდავების არ გაგონილს.
გოგო იყო ერთი,ჩემი სიყმაწვილის მეგობარი,
სათნო, წმინდა,ლამაზმანი,თვალები ცის შესადარი,
ჭორფლი ცხვირზე უხდებოდა მის ზღვისფერი თვალთა ცქერას,
ალბათ ვაჟებს ამ უსიტყვო ცქერამ გული აუძგერა,
არ იკარებს თუმცა არვის, არ იჯერებს ძგერას გულის,
ამბობს: ქვეყნად არ არსებობს ერთგულება სიყვარულის,
დრო გავიდა და მას, რომელს ერთგულების არ ეწამა,
სიყვარულის სიტკბოების აღმაფრენა დაეამა,
აღიარა, წრფელიაო ერთადერთი ვაჟის გული,
ქორწინებით დაგვირგვინდა ღვთაებრივი სიყვარული,
" მაგრამ ხანგრძლივ ეს სოფელი გაახარებს ვისმე განა?"
ლამაზმანი გოგო მალე ღმერთმა მასთან წაიყვანა,
გლოვობს ვაჟი, ტირის, დარდობს, სასაფლაოს არ სცილდება, ფიქრობ, განა სხვა ამგვარი სიყვარული მეორდება?
დამიჯერე პარიმარო,შენ არ იცი კაცის გული,
შენ გგონია ვაჟმა დიდხანს იერთგულა სიყვარული?
დაიტირა წელი, ორი, დაიგლოვა მწარე ბედი,
სიყვარულის ახალ ტრფობას მოუხარა მალე ქედი,
ვნების თავბრუ დაახვია, დაინახა ვინმე ქალი,
ქალმაც ტრფობა შესთავაზა, დასდებია მასზე თვალი,
დაინახე?ერთგულების უკვდავება გაქრა მალე,
შესვი ტრფობის თასი, თუმცა სიმართლეს ვერ დაემალე?
მილიონში ერთი ვინმე ბწკარი როცა გამონახე,
გენიოსის სტრიქონებში სიმართლე ვერ დაინახე?
წამოდექი პატიმარო, შემაგებე ხელზე ხელი,
არ მელოდი გენაცვალე? სამართალი გეახელი.
შეაფასეთ გთხოვთ.
გალაქტიონში არის დემონი,
და შენში უფრო სენტიმენტია
მას, რომ ენახა შენი ლექსები
იტყოდა - უკვე მეტისმეტია.
👍👍👍👍👍
Если кто-то умирает - так сказал ты мне, могильщик? -
даже тень его не может нас тревожить, духом нищих...
Нет, не верю я насмешке! Не кощунствуй, ради Бога:
потерявших близких сердцу - скорбью выстлана дорога!
Нынче май, согреты солнцем и вершины, и долины,
вновь цветы луга расшили, декабрем неодолимы;
юный ветер, ластясь к розам, в травы падает с разбега,
белый цвет омыл деревья - эта нега чище снега...
Но гляди - вон к той могиле вновь пришла вдова и плачет,
от печали став прелестней, жгучих слез она не прячет.
Помнишь, мужа хоронила, горевала - не вчера ли?
И сегодня эти очи влажный блеск не потеряли:
днем покоя не находит, сна не ведает ночами,
а лицом - еще прекрасней от божественной печали.
Каждый день она приходит к молчаливому надгробью,
и черты ее земные неземной облиты скорбью.
Чем помочь ей? Я не знаю. Погоди, могильщик, тише, -
ты не слышал стона глуше, ты не ведал чувства выше:
«Пусть исчезну, как туман, я, как полночное виденье,
пусть мне сердце рвет на части образ твой, как наважденье,
в час любой из мне сочтенных, где б ни вел мой путь, повсюду,
если я тебя не вспомню, если я тебя забуду!»
Неужели снова скажешь ты, насмешливый могильщик, -
мол, кто умер, тот не может нас тревожить, духом нищих?
Вновь распахнуты ворота, снова кто-то глухо стонет.
Молодой мужчина в горе - он любовь свою хоронит.
Он ни зги не видит, кроме дорогого сердцу гроба.
Разве это повторимо? Ты гляди, могильщик, в оба:
скорбь его границ не знает, об одном его молитвы,
и горячими слезами плиты кладбища политы.
Он клянется: «Пусть истлеют мои кости на погосте,
даже солнце пусть не греет мои проклятые кости;
пусть исчезну, как туман, я, как полночное виденье,
пусть мне сердце рвет на части образ твой, как наважденье,
в час любой из мне сочтенных, где б ни вел мой путь, повсюду,
если я тебя не вспомню, если я тебя забуду!»
Неужели снова скажешь ты, насмешливый могильщик, -
мол, кто умер, тот не может нас тревожить, духом нищих?
Вновь та женщина приходит, как была, простоволоса,
застывает у могилы - без упрека, без вопроса;
у нее с собою розы - запах льют живой и сильный -
принесла их, чтоб украсить ими белый крест могильный.
Эта женщина, наверно, как цветок, сама увянет:
+лик ее поблек от грусти, желтизна вот-вот проглянет,
и бессонница, терзая, воспаляет ее очи, -
так бывает, если память будит сердце среди ночи...
И опять упрямо скажешь ты, насмешливый могильщик, -
мол, кто умер, тот не может нас тревожить, духом нищих?
И мужчина вновь приходит, чья любовь ушла в могилу, -
только вечером надгробье он покинет через силу.
Все черты - как восковые; как свеча, он начал таять:
в каждом слове - только траур, а на сердце - только память,
и бессонница, терзая, воспаляет его очи, -
так бывает, если чувства не дают уснуть средь ночи...
Неужели снова скажешь ты, насмешливый могильщик, -
мол, кто умер, тот не может нас тревожить, духом нищих?
А сегодня увидала женщина мужчину в горе
и подумала: «Страданье - и в его поблекшем взоре...
Как и я, он ввергнут в бездну, брошен в мертвенное пекло, -
вот удел всех тех несчастных, для кого любовь померкла!»
Только очи голубые это молвили печально,
как в ответ мужское сердце учащенно застучало.
Что же в этом? Встреча взглядов - лишь сочувствие, и только.
Почему же ты, могильщик, усмехаешься жестоко?
Может, думаешь, незримо нити вяжутся меж ними -
те, которыми два сердца навсегда соединимы?
Нет! Не верю я, могильщик, чтобы клятву нарушали -
ту, с которой провожали мертвых в скорби и печали.
Эта клятва нерушима до последнего дыханья -
если б знал ты, как безмерна в мире власть воспоминанья,
если б ведал, сколько значит для живой души ушедший,
не смеялся б хриплым смехом надо мной, как сумасшедший.
Что же делать, коль мужчина розы женщине приносит
и, склонившись перед нею: «Полюбил я...» - произносит?
«Наша грусть, - он шепчет, - схожа, свяжем души воедино.
Полюбил тебя - отныне не прожить мне нелюдимо.
Пусть ни я, ни ты не сможем воскресить любовь былую,
но ведь мертвым мало горя, если я тебя целую!
Их покой не потревожить скорбью строгой и суровой...
Позабудем боль и слезы, устремляясь к жизни новой!»
Погоди, постой, могильщик, что-то женщина ответит?
Ты считаешь - пониманье позабывший клятву встретит?
Нет, не верю! Не вчера ли хоронила, горевала,
не вчера ли у могилы клятву верности давала?
Кто ж смеется, если горько, если память жжет и мучит?
Вот увидишь, как бесстыдник от нее отпор получит!
Но... и женщина, о Боже, взор потупив, тихо шепчет:
«Я согласна! Новой жизни не зажечь от дней прошедших.
Наше горе схоже, все же - вспоминать о нем не буду,
я теперь твоя навеки, я пойду с тобой повсюду».
Что ж, могильщик, нынче волен ты сказать мне все, что хочешь!
Знать, над клятвами людскими не напрасно ты хохочешь.
Под могильным камнем память похоронена надежно -
у двоих, скорбевших порознь, дом один теперь, возможно.
День за днем, проходит время, и могилы позабыты:
заросли густой травою, пылью давнею покрыты,
и у роз пожухли листья, лепестки на землю пали...
Что ж, покойтесь, кости мертвых, вы живым нужны едва ли.
О другом теперь их думы, и покров у душ их - прочен.
Что ж, покойтесь, кости мертвых! Сон ваш крепок и бессрочен.
Для чего могилам вашим нежный запах роз цветущих?
И к чему лить вечно слезы тем, кто здесь - среди живущих?
Ото сна вас не пробудит даже случай, даже сила.
Так устроено на свете: всех, кто жил, возьмет могила.
Горе тем, чья смерть не может потревожить и при жизни...
Слышишь колокол? Те двое, что сошлись на скорбной тризне,
в гроб положены сегодня - в день один угасли оба -
и могильщик, усмехаясь, гвоздь вбивает в крышку гроба.
Гвоздь вбивает, вспоминая о нарушенном обете...
Знает, знает он, могильщик, как устроено на свете!
Что ж, покойтесь, кости мертвых, прах заброшенный, забытый, -
только вашей скорби - вечность, только ей не быть избытой!
1912
მეგობრებო გამომდინარე იქიდან, რომ ამ ლექსს ვკითხულობ მე სწორედ ამიტომ უკვე ძალიან დიდი ხანია ვადევნებ თვალს საზოგადო აზრებს , კონკრეტულად ამ ლექსის არსთან, გადმოცემასთან და კიდევ უამრავ დეტალთან მიმართებაში! რათქმაუნდა ყველა თქვვენგანს აქვს აზრის გამოხატვის უფლება და პატივისცემას იმსახურებს, თუმცა მინდა ჩემი მოწიწებული ხედვა დაგიფიქსიროთ ამ კონრეტულ ლექსთან დაკავშირებით.biggestwaydotcom.wordpress.com/2017/04/02/%E1%83%9E%E1%83%90%E1%83%A1%E1%83%A3%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%93-%E1%83%92%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%90%E1%83%99%E1%83%A2%E1%83%98%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%98%E1%83%A1-%E1%83%9B%E1%83%94%E1%83%A1/
გადადით ამ ბმულზე სადაც ამ ლექსის ჩაწერისთანავე დავწერე ბლოგი და ჩემი შეხედულებები დავაფიქსირე რატომ დაიწერა და ზოგადად რისი თქმა სურდა ავტორს.. იმედი მაქვს იმ შეურაცხმყოფელ რეპლიკებზე და არაკორექტულ კომენტარებზე დაფიქრდებით და შედარებით ღრმად ჩაუკვირდებით შინაარსობრივად. ან უბრალოდ მოისმენთ და განიტვირთებით და სულ ბოლო უკიდურესობა თუ არ გეხამუშებათ ნუ მოგვისმენთ
❤
ლექსიც არაჩვეულებრივია(ვეთანხმები სრულად) და თქვენც არაჩეულებრივად კითხულობთ. გენიოსი პირობითი ცნებაა. ვისთვის გენიოსი და ვისთვის ჩვეულებრივი ამპარტავანი საშუალო პოეტი. გადახედეთ მის ყველა ლექსებს და ნახავთ, რომ გენია არაფერ შუაშია მის პოეზიასთან. არ შეიძლება ყველა სისულელეს დაეთანხმო დაუფირებლად, რასაც იტყვიან, გინდაც გენიოსი იყოს. ადამიანს თავი მისთვის აბია, რომ ტვინი და გონება გაანძრიოს. ვისაც ერთგულების არ სჯერა, ბრიყვია და უმეცარი. ერთგულებაზე და სიყვარულზე დგას სამყარო, მითუმეტეს ქრისტიანული. ღალატი და ორგულობა კი სატანის მოციქულებს სჩვევიათ.
es me davwere558676176
კარგი ლექსია და კარგად გადმოცეს კიდეც მიკვირს ავტორი რატო არ არის ცნობილი ვფიქრობ გალაქტიონს მოეწობებოდა ეს ლექსი ის ხო პოეტია👍👍👍👍
558676176 es me var am leqsis damweri
პოეზია მართლა უკვდავია ძლიერი ლექსია ესეც.
გამოცდათა პლანეტაზე დაჭენაობს უკვდავების ფაეტონი 🙁😢
martla ra geniosi xalxi gvyavda martlac ra genialuri leqsebi aqvt dzaan kargi da dzaan magaria mesaflave me uzomod momwons da chemi azrit es leqsi bichs unda waekitxa ese ara ufro sevdianad da sauketeso iqneboda esec kargia magram ar sheesabameba ❤❤
მგონიაა რომ ღირსეული პასუხიააა 👌👌👌❤️❤️❤️
რა ღირსეული პასუხი სა მესაფლავე და სად ეგ
chemi giga 💙damijeret kargi adamianis dawerili aris cixeshi giga lapartyavas dawerili leqsi aris romelsac amisgarda umagresi leqsebiaqvs
მესაფლავე შეუფასებელია მაგრამ ეს ლექსიც ძალიან მომეწონა
ლექსი უადავოდ მშვენიერია , მაგრამ ამ ლექსის ავტორი ვაფშე სხვაგან არის და აცდენილი არის მესაფლავეს შინაარს :)
ლექსი ზუსტი მეცნიერება არ არის მათემატიკასავით, ორჯერ ორი რომ ოთხია... ზოგნი ამ ახალგაზრდას ლანძღავს ზოგი ბუმბერაზ გალაქტიონს, ან ერთი რატო ან მეორე, ნუ ეს ახალგაზრდა თითქოს ლექსში კი იწუნებს გალას,მაგრამ ნუ ლექსია და სხვანაირად ვერ ქნა ალბად, მაგრამ ხალხს რა დაგვემართა? ლექსი არის ის სულიერი მდგომარეობის ასახვა და გადმოტანა ფაქტიურად, ხოდა გალა იმ სულიერ საფეხურზე იყო სადაც უნდობლობა სჭირდა, და 100 დან რომ 99 თუ არა 90 ასეა, რთულია არ დაეთანხმო გალას, და ამ ახალგაზრდამ რაც დაწერა ისიც სიყვარულმა დააწერია, მაგრამ რამდენად გაუძლებს ეს ლექსი და აზრი შინაარსის მტკიცებას ცხოვრებაში უნდა ნახო, ნუ ერთეულები ალბად კი სამარეშიც ჩაყვებიან ლამის სიყვარულს, მაგრამ გალამ დაწერა იმაზე რაც ზოგადად ბუნებრივი მოვლენაა სამყაროში, არ დაუწყია იმ ერთეულების ძიება და მათზე ლექსის დაწერა, ასე რომ საჩხუბარი არაფერია და არც შესადარებელი, ვისაც გინდათ შეედარეთ ამ ბიჭის ერთგულ გმირს და ნუ დაემსგავსებით გალას ორგულ პერსონაჟებს, ვსო ეგაააა, ორივე რეალობაა,თუმცა მეორე ძნელად საპოვნი დღევანდელ დროში მითუმეტეს
გალაკტიონის ლექსის შინაარს რომ ჩაწვდებით მერე ისაუბრეთ ეს არარის პასუხი ლექსზე კი ნაწერი კარგია მაგრამ პასუხი სულ სხვა უბრალოდ მთავარი სათქმელი ვერდაგინახიათ გალაკტიონის
Ratqmaunda .tan lexis ritmac xom galaktionisas dzalian gavs .shroma aris dasapasebelia magram galaktions veravin upasuxebs
- გალაკტიონს ნუ შეედრები
- როგორ გიბრუნდება პირი?
- როდესაც ცდილობ ჩათესოო
- ერში ლხინის ნაცვლად ჭირი ❤
საოცარი ლექსია
იცი რარიგ წემიყვარდა,ესრეთ ნათქვამ სულის ბოფვა,ჩავლილია რაც გგონია,ოდეს როცა!უწინ მოხდა.დედოფალო ნუღარ მოკლავ,სატრფოს ვინეც გემონება,ამპარტსვან სულის ნაცვლად,გეგონება,გეგონება.....
წადი შენი არასწორი ქალური ლოგიკა.
რამდენჯერაც არუნდა მოვუსმინო მაინც არმბეზრდება ძალიან საყვარლობა ლექსია
gmadlobt natia es me davwere zurab gaikarashvilma gavazelma 558676176
მართლა პირადა ავტორი ხართ ამ ლექსის?? მეტი ლექსებიც გაქვთ? @@anapley7083
მილიონში იმ ერთვისთვის❤❤❤❤
მაგარია!
საერთოდ აცდენილია ეს ლექსი გალაქტიონის მესავლავე-ს, ვურჩევ მოუსმინოს ამ ლექსის ავტორს , გალაქტიონის მესაფლავე-ს, სასაცილოა ეს რომ გალაქტიონს რამე ერთ სიტყვასაც რომ შეუსწორებს
კარგი ლექსია მაგრამ გალაქტიონს თავის ლექსში ბოროტება აქვს მოყვანილი როგორც მესაფლავის როლში და თუ როგორ უხარია ბოროტებას ვითომ და სიკვდილის მერე სიყვარული არ არსებობს და ყველა ყველას ივიწყებს.
ბევრი ამბობს გალაქტიონს ვერ ჩაწვდა ავტორი. გალაქტიონმა სხვა რამ იგულისხმა. იქნებ ახსნათ რა იგულისხმა გალაქტიონმა?
ჩემი ლექსი......
George Janelidze თუ მართლა თქვენია ჩემი შენიშვნა წაიკითხეთ
Es leqsi patimris dawerilia me rogorc vici lapartyavaa gvarad
sheni? gavicino tu dagtuqso leqsis mitvisebistvis? giga labartyava roqvia imadamians da dzalian magrad rovicnob? natesavi roaris tan eg araferi? arginda mitviseba leqsis
Kargia momewona vafaseb am nashroms vafaseb titeul sityvas da strofs magram galaqtioni tvit genia iyo udidesi adamiani da udidesi nichit dajildovebuli ufro sxva wakitxva ro iyos uketesi iqneboda madloba
ლექსი მართლაც შთამბეჭდავია თუმცა აქ ერთეულებზეა საუბარი... გალაკტიონმა კი მთლიან სურათს ასახავს.. ადამიანთა ცინიზმზე, ეგოზე, გულგრილობაზე... განსაკუთრებით ამ დროში... ასე რომ გენიოსი გენად რჩება...
არადა ჩვენს გალას ისე უყვარდა თავისი მეუღლე, როცა ის გადასახლებაში დაიღუპა, ჩვენი მეფე პოეტი დარდით იტანჯებოდა რასაც ის ურთულესი ნაბიჯი მოჰყვა 😢😢 გალას სიყვარულის დიდი ნიჭი ჰქონდა, მაგრამ დრო იყო სასტიკი😢
მაგარი ლექსია და სრულად ვეთანხმები ვისაც ნამდვილი სიყვარული გყავთ ან გყოლიათ მიხვდებით რომ ეს ესეა
mec getanxmebit amis damweri zurab gaikarashvili 558676176
👍👍👍
როგორც ვატყობ ლექსის ავტორმა სკოლაში ის გაკვეთილი სადაც გალაქტიონის შემოქმედების განიხილებოდა გამოტოვა, წინააღმდეგ შემთხვევაში ეცოდინებოდა რა აზრი დევს მის ნებისმიერ ლექსში, ეცოდინებოდა რომ ყველგან ქვეტექსტი საქართველო და იმ პერიოდში მიმდინარე პოლიტიკური ვითარებაა და თუ ღიად დაწერდა არავინ გამოაქვეყნებდა მსუბუიქად რომ ვთქვათ, მოკლედ სანამ გარდაცვლილ გენიოსს ჭკუის სწავლებას დაუწყებ ჩემი რჩევა იქნება უფრო ღრმად ჩაწვდე და გაარჩიო მისი თითოეული სტრიქონი, ნუ იქნები ზედაპირული როცა პრეტენზია გაქვს რომ ლექსებს წერ და ბუმბერაზ პოეტს ეჯიბრები :) რითმა კარგია like.
ჩვენც ხომ არ ვიცით რა არის ნაგულისხმები ამ პასუხშიც? იქნებ აქაც სამშობლოს ერთგულ და თავგანწირულს გულისხმობს
Kvela geniosi rogor xart bijooo? Ritia es leksi cudi? Magram ara vigaca ucnobma dacera da ar varga, aba erti etkvat esec galaktionma dacerao da daickebdnen ara raa zmaaooo geniosia raa xo geubnebi, azrze ar xart arc leksis da arc araplis tore ritia naklebi es leksi raa am lekshi naklebi azrebi devs? Me tu mkitxav kide uketesi magram tkven arapeli ar geshvelebat mdivanis kritikosebi xart raa erti sitkvit
14 wlis bavshvis siyvarulze ar werda galaqtioni
აი ვეძებდი ეგეთ კომენტარს გამოვშტერდი ასაკი როახსენა და თან რძლად მიიღოო ეგ რავი მაგრა არ მომეწონა 14 წლის გოგოზე
მიხარია რო მოგწონთ... მადლობთ...
Shen dawere?
შესანიშნავი ლექსია და " მესაფლავე" გადაწონა ჩემთვის ამ ლექსმა ❣❣❣მაკანკალებს როცა ვუსმენ ამ ლექსების აზრთა წყობას 🥰გალაქტიონის " მესაფლავე" ვერ მანიჭებს გულის ტრფობას❤ამ ლექსშია ჩაქსოვილი სიყვარულის უხვი ნიჭი ❣რასაც ქვია სიყვარული, ღვთიური ტრფობის ხიბლი 💟☀️
ამ ლექსის წაკითხვა ქალს არუხდება,კაცა რო წაეკითხა ბევრად უკეთესი იქნებოდა
გალაკტიონის მესაფლავემ დროს გაუსწრო და სწორედაც ის მომავლის გამოძახილია .ფაქტია რომ დროთა განმავლობაში სამყაროში ყველაფერი უფასურდება თვით სიყვარულიც.
ეს ლექსი თავისი შინაარსით ძალიან კარგია ❤
სულში ჩააღწია ამსაოცარმა სიტყვებბმა😢
ეს ლექსი ღირსეული პასუხია მესაფლავისა. ძველი რომ იყვეს ვიფიქრებდი თავად გალაკტიონის არის თქო. ვაი რომ 100-დან 99-ტ შემთხვევაში მესაფლავე მართალია :(
Mesaflave aris zogadsakacobrivo leqsi realoba cxovrebiseuli realoba,es leqsi ki asaxavs sofel dedalaurshi momxdar ambavs,romelsac dgevandel sazogadoebashi veravis ver gaagebineb da verc guls aucuyeb.
ra codo xar :D
@@hellenaliqokeli3466 რომელ კლასში ხარ , გენაცვალე?
558676176 es me var am leqsis avtori
კარგი პასუხია
გალაქტიონი არის გენიოსი და მასთან შედარება ცოტა უხერხულია. პასუხს ალბათ ესეთნაირს გასცემდა ,,მე სხვანაირ სიზმრებს ვხედავ"-ო.
კუბოში სჭედს მესაფლავე.. სჭედს და რაღაც მწარე ფიქრზე თან ველურად იღიმება, იცის, იცის მესაფლავემ, როგორც უნდა... როგორც ხდება...
არცერთი 14 წლის გოგო ვერ რჩება სიყვარულის ერგული თუ თავიდანვე ღვთის რჩეული არ არი , მშვენიერი ზღაპარია ...
Momwons, dzalian momwons !
არვიცი ვინ კითხულობს ამ ლექს მაგრამ თხრობის რიტმი ბევრად აღმაფრთოვანებადია ვინემ რეალურად მისი არსი.მოკლედ რა მინდოდა მეთქვა ამ ხმამ მესაფლავე წაიკითხოს ძალიან მაგარი იქნება
უღრმესი მადლობა ასეთი შეფასებისათვის, თუმცა თავს ამხელა პატივის უფლებას ნამდვილად ვერ მივცემ:))
@@inatskhvedadze4287 neba tqvenia tumca katg leqss yoveltvis chirdeba kargi wamkitxvelic da tqven amas shesanishnavad aketebt imedia gadaifiqrebt da kidev gvamogzaurebs es xma poeziis samyaroshi
ძალიან მომეწონა
gmadlobt rom mogewonat es me var 558676176
თითო-ოროლა,მაგრამ არსებობს ასეთი ერთგულებაც...რამოდენიმე კაცსაც და ქალსაც მოვნიშნავდი..."წამოდექი სავარძლიდან,ჩამომართვი ხელზე ხელი,არ მელოდი გენიოსო?უკვდავება გეახელი"-ცოტა გადაჭარბებული მომეჩვენა,მაგრამ არა...ერთ დროს ბუმი იყო ნათქვამზეც"როგორც ერთია ქვეყნად რიონი,ისე ერთია გალაქტიონი",ხომ უტყუარი სიმართლეა...მესაფლავის ავტორი მსოფლიო დონის გენიოსია,მაგრამ ამ ლექსის ავტორსაც არ აკლია გენია...
This is Georgia. 🇬🇪🇬🇪🇬🇪🇬🇪
es iseti grdznobaa, sanam adamiani tviton ar gamocdis ise ver gaigebs maradiuli siyvarulis azrs. arsebobs siyvaruli, romelic ertxel shemoabijebs shenshi da samudamod sheni satrfos ertguls gagxdis. is romc wavides shen mainc misi ertguli darchebi. es sxvanairi grdznobaa ishviatad edzleva adamianebs maradiuli siyvarulis gamocdis shansi.
ეს ლექსი პატიმარმა დაწერა სამუდამო აქვს მისჯილი
ქართულ გენიას ვერ შეედრება ვერაფერი
მარტო ვეფხისტყაოსანი აიწონის მთელი მსოფლიოს !!!!
გენიალური ლექსია.
madloba558676176
არაუშავდა მაგრამ მესაფლავესთან შედარებით სასაცილოა ვერ გაგიგიათ კარგად სათქმელი გალაკტიონის!
ლექსების შედარებაზე რომ მივდივართ ეგ არის სასაცილო ზუსტად
ჰეი შენ ამ ლექსის აზრს თუ ჩაწვდი ეგმაინტერესებს?