UWIĘZIENI W Złych Relacjach: Dlaczego Popełniamy Ten Błąd?
Vložit
- čas přidán 26. 07. 2024
- Zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego znajdujesz się w relacji, mimo że nie jest dla Ciebie odpowiednia?
W filmie mówię o 6 konkretnych powodach. Zobacz, który pasuje do Ciebie!
---------------------------------------------------------------
🔥Zapisz się na bezpłatne szkolenie on-line: live.pawelrawski.pl
---------------------------------------------------------------
Spis:
0:00 - 1:06 - Wstęp
1:07 - 4:03 - Powód 1
4:04 - 5:01 - Powód 2
5:02 - 7:03 - Powód 3
7:04 - 10:06 - Powód 4
10:07 - 12:33 - Powód 5
12:34 - 14:06 - Powód 6
![Przyczyna Twoich Porażek W Relacjach Z Kobietami [The Wolf 1z2]](/img/n.gif)
Właśnie skończyłem relację po 20 latach, rozwinęliśmy się w całkowicie innych kierunkach. Czy spotkam kogoś lepszego? , tak już spotkałem - siebie.
Gratuluję podjęcia decyzji!
Bardzo dziękuję , relacja w której tkwiłam kosztowała mnie całkowitą degradację emocjonalną , wiele straconego czasu, zdrowia i energii. Dziękuję za pomoc, bardzo trudno wstać......
Czy czuje się odrzucona po zakończeniu 8 miesięcznej relacji? Nie,ponieważ od kilku tyg zauważyłam,że osoba zaczęła mnie inaczej traktować inaczej rozmawiać,emocjonalna chłodnia,brak namiętności, nuda w byciu że sobą ,brak rozmowy a że kocham siebie i potrafię sobie zawsze czas zorganizować przerwałam ta farsę. Jest mi z tym dobrze,nie czuję już emocjonalnego przytłoczenia ,na nowo się uśmiecham,spotykam ze znajomymi bo w tej relacji czułam się zamknięta w klatce ,na nowo mam skrzydła i latam i taka " samotność " jest piękna ❤️ dzięki za pouczające filmiki 👍🙂
Gratuluję!
Pani komentarz jest równie świetny i mądry co wykład Pana Pawła 👍i dał mi równie dużo. Pozdrawiam najserdeczniej i życzę wiele szczęścia "i mądrych ludzi wokół"🤗🌹
Super.. dziękuję ❤ wszystko jak zawsze bardzo konkretnie i przystępnie powiedziane.
💚 oboje z mężem bardzo lubimy Cię słuchać. Dzięki za bardzo wartościowe i świetnie podane treści 💚
Miło, pozdrów męża!
Mąż pozdrawia
Wszystkie błędy po trochu odnajduję w sobie dotyczą głównie relacji damsko- męskiej 😜
Masa wiedzy ! Dzięki Paweł 🔥🔥
Nie może być inaczej. Na zdrowie Marcin! 🔥
Piękny konkret. Pomimo, że moje relacje wyglądają najlepiej, jak na dzień dzisiejszy mogą wyglądać, to wyciągnąłem z tego materiału coś, co pomoże mi w aspekcie biznesowym, a mianowicie aspekt ''odrzucenia'', nie patrzyłem na to w ten sposób, także dziękuje za nowy filtr, który mi się bardzo przyda. :D
Odrzucenie w biznesie, oj bez tego ani rusz na dłuższą metę.
Ale świetnie się słucha takiego mądrego faceta ;D dziękuje za ten film jest super 😊
Dzięki za dobre słowo! 🙏
Dziękuję napewno warto wprowadzić w życie
U mnie główne wyzwanie to: do kiedy warto sprawdzać/starać się/próbować. Jedyne wyzwanie ale cały czas najtrudniejsze, szczególnie jak "otoczenie" mówi o naprawianiu zamiast rzucaniu sie w nowe, co częściowo podzielam 😏 Ale mam problem z wyczuciem, kiedy "wymyślam" a kiedy serio jednak coś nie gra/nie cieszy itd. Właściwie jak wew tak czuje, to zawsze tak jest, tylko potem też ciężko odrzucić uczucie/chęci/poświęcenie drugiej osoby, nawet jak już rozkminie punkt pierwszy 😏🥂😎
Z tego co piszesz, trochę zawiewa to właśnie efektem utopionych kosztów. Znam to aż za dobrze 😉
@@rawskipawel si, docelowo/w czasie, to dokładnie to. W takich momentach wolałbym być zimnokrwistym egoistą 😄 szczególnie, że czego człowiek nie zrobi/nie powie to ostatecznie druga połowa i tak ma pretensje czy czuje sie oszukana, także wszyscy tracą 🤭 no ale, ja się uczę obsługi siebie/życia, intencje mam dobre/szczere, jak ktoś tego nie kumam to już 🤷♂️🥂😎
Robercie, doskonale wiem o czym piszesz. Bardzo trudno określić - do kiedy warto próbować. Wątpliwości - "a może ja wymyślam" też miałam. No i te artykuły i opinia, że ludzie nie walczą o relacje, że idą na łatwiznę rozstając się. To wywołuje poczucie winy. A przecież - ileż można ratować i walczyć?! Rozstanie, to nie "łatwizna". Ja długo nie umiałam dać sobie prawa do tego, żeby zakończyć małżeństwo. Nawet przed samym pójściem do adwokata, stałam w przedpokoju i biłam się z myślami - iść, nie iść, "przecież nie ma tragedii, ludzie tak żyją obok siebie latami", "ale ja tak nie chcę!".
A po wszystkim - uczucie ogromnej ulgi. Powodzenia - cokolwiek zdecydujesz.
@@magorzatap9651 muchos gracias za ten komentarz, szczególnie od kobiety ❤️😎
W punkt Pawel, jak zawsze - do tego w czas;) pozdrawiam
Nie może być inaczej. Dzięki!
Mega jak zawsze ❤
Dzięki za kolejny bardzo cenny materiał !
Kłaniam się!
Dziękuję 🙂
Proszę i na zdrowie!
fajnie opowiedziane:)
Chyba nie zgadzam się do końca z zasadą że trzeba być w relacji która nam "służy" (choć na pewnym poziomie argumenty oczywiście są słuszne). Czasem bywa tak... że relacja z nami samymi nam "nie służy", a ta zewnętrzna tylko to pokazuje. I zerwanie jej na to nie pomoże (a może zaszkodzić z wielu powodów). Zwłaszcza w kontekście pierwszego punktu - przecież może być tak, że czy spotkamy kogoś "lepszego" czy "gorszego", dalej będziemy odgrywać tę samą rolę i wciągać w tę grę partnera.
Jesli ktoś jest faktycznie toksyczny i nie ma szansy na poprawę mimo komunikacji, nie ma miłości, nie pasuje nam temperament (ale wtedy czemu w ogóle z tą osobą byliśmy) czuć ewidentnie że dana osoba nie ma dobrej woli, nie da się jej pomóc, nie chce podjąć terapii, to nie warto, jest to oczywiste, ale warto też wcześniej zapytać siebie, czy to nie my jesteśmy tymi toksycznymi i żyjemy swoimi wyobrażeniami. Np. u osób z unikającym stylem przywiązania występuje taki mechanizm jak obwinianie partnera o najgorsze (i trudno jest to wyłapać, jako że tej osobie myśli wydają się całkiem racjonalne i uzasadnione - już jej podświadomość się o to postara) i tworzenie z niej/niego najgorszej osoby na świecie po to, żeby zawsze mieć powód do tego, by nie dopuścić tej osoby do siebie - mimo że na poziomie umysłu bardzo się pragnie głębokiego, szczerego związku (punkt 6...).
To strasznie skomplikowane, ludzie są na świecie jak na sali balowej i ze sobą "tańczą" wyciągając z siebie programy. Każdy jest codziennie trochę inny, więc nawet bycie z jedną osobą może być okazją do tego, aby nauczyć się w końcu prawidłowych wzorców. Obydwoje partnerzy mają na siebie wpływ, to nie jest tak że jedna osoba jest absolutnie niekompatybilna w naszym tańcu i należy jej unikać. Do tanga trzeba dwojga. Spotkamy innego partnera, będzie się wydawało, że nasze programy jakoś lepiej do siebie pasują, a po kilku latach okaże się że np. dobraliśmy się traumami i napotykamy mur nie do przejścia, problemy nie do rozwiązania (wpakowałam się kiedyś w taką relację, która prawdopodobnie zakończyłaby się podwójnym samobójstwem, gdybym jej nie zastopowała mimo ogromnego bólu i żałoby która ciągnęła się ponad dekadę). Właściwie było tak właśnie dlatego, że mieliśmy podobne traumy i czuliśmy się bratnimi duszami, ponieważ się tak dobrze rozumieliśmy. Ale z naszego toksycznego funkcjonowania nic by nie wyszło dobrego, mimo ogromnego pociągu do siebie - zresztą, to też jest mechanizm unikającego stylu, gdzie często ta ekscytacja, bardzo silne emocje, piorun z nieba mylony jest z zakochaniem - a w rzeczywistości jest to pobudzenie systemu przywiązania. Później chciałam naprawić ten błąd i byłam z kimś "normalnym", ale nie dało się, on nie widział tego co ja, nie rozumieliśmy się. Potem weszłam w inną relację, gdzie "wiedząc jaka jestem" ustawiłam przekonania tej osoby na mój temat, co poskutkowało tym że jej toksyczne oddziaływanie na mnie było przez nas obydwoje odczytane jako moja wina i moja niedoskonałość. To nakręcało drugą osobę w bezkarności i swobodzie niezbyt fajnych zachowań, mimo że na pewno nie miala złych zamiarów. Wtedy zaczęłam ją obwiniać o wszystko co złe i zaczęłam sobie opowiadać historię o tym, jak przez wiele lat byłam przez nią krzywdzona. Jestem pewna, że gdybym wyszła z tej relacji, to w następnej naprawiłabym błędy które dostrzegłam, ale napotkałabym na kolejne, jako zwykłą kontynuację swojej wewnętrznej przygody, niezależnie od tego jaka ta inna osoba by była. Prawda jest taka, że inni nam tylko towarzyszą w naszym rozwoju, tylko pokazują, odsłaniają rzeczy które nie pozwalają nam kochać na 100%. A jeśli pozwolimy sobie kochać i być kochanym, jest to też transformujące dla partnera i może zmienić wszystkie przekonania na temat tego czy relacja jest faktycznie "zła". Plus, pokonanie wspólnie tych naszych demonów i strachu przed byciem dla siebie, jest w stanie naprawdę mocno zbliżyć i otworzyć na doświadczenie zdrowej miłości, której toksyczne osoby zwykle nie zaznały. I jest to moim osobistym zdaniem cel naszej egzystencji:)
Bardzo ciekawy komentarz, skłaniający do refleksji. Unikowy styl przywiązania to koszmar dla osoby ze stylem tzw. Kochającym za bardzo. Oczywiście "winę" przypisuje się temu lękowemu, bo jest zalewający i ON powinien pracować nad sobą. Taki jest przekaz psychologów. Piszesz "pozwolimy kochać siebie i być kochanym" - co to znaczy w praktyce? Jak poznać, że kochasz partnera i jak poznasz, że on NAPRAWDĘ kocha ciebie, a nie spotyka się z tobą tylko dla seksu (jest to nagminna strategia), choć mówi, że kocha? Znam przełamywanie schematów wchodzenia w związki, raz z powodu chemii, raz z powodu rozsądku - każda strategia się u mnie nie sprawdziła. gadanie psychologów "przyciągasz toksycznych partnerów" jest wg mnie bez-zasadne, wg mnie to dorabianie ideologii do nieudanych związków.
Dziękuję Paweł
Proszę i na zdrowie!
super ;)
Ciekawe....bardzo
Co zrobić jeśli wiem, że ta relacja mi nie służy, a próba wychodzenia z niej uruchamia paniczny lęk który mnie paraliżuje i niszczy z dnia na dzień. Zdążyłem przy tym sprawdzić, że normalne "zdrowe" relacje po prostu mnie nie interesują... Zapewne jest to powiązane ze stylem przywiązana który nabyłem w dzieciństwie. To wszystko trwa już tak wiele lat (7), jestem wrakiem człowieka, dodatkowo nabawiłem się alkoholzimu przez lata uciekania od emocji...
Ten lęk może być związany m.in z tym o czym mówiłem w nagraniu czyli samotnością. Jeśli zdrowe relacje Cię nie interesują, zdecydowanie warto nad tym popracować, bo raz, szkoda życia, dwa, szkoda zdrowia.
Pewnie, styl przywiązania to jeden z obszarów, któremu warto się przyjrzeć. generalnie wzorce, przekonania, części Twojej osobowości, które powodują takie a nie inne zachowania - z tym warto popracować.
Co możesz zrobić?
1) Dołącz koniecznie tutaj - www.anatomiaemocji.pl
Ten maling to tona bezpłatnej treści, która pomoże Ci w lepszym rozumieniu siebie
2) Rozważ terapię z kimś z kim poczujesz "odpowiednią chemię". Znalezienie odpowiedniej osoby chwile zajmuję, ale zdecydowanie jest tego warte.
Super przekaz 💪😊💛
Bardzo mnie to cieszy😉
Pierwsze kilka sekund filmiku kojarzy mi się z ojcem chrzestnym 😅
Pawel,mogę zapytać? Taka babska ciekawość,widze,że Justyna robi oddzielny kanał,robicie oddzielny kontent, czy się rozstaliście ? Wiem ,przekraczam granice prywatności,jeśli nie chcesz nie odpowiadaj , to trudny czas.Jedynie co widzę w jej filmikach ,to Twój ogromny wpływ na jej rozwój.