EXTRACT | GRAND FINAL 'Cisza dokoła' Moniuszko - Polish National Opera
Vložit
- čas přidán 26. 06. 2019
- The Polish tenor Piotr Buszewski won the Audience Prize at the 10th Moniuszko International Vocal Competition. He sings Stefan’s aria from Act III of Straszny dwór (The Haunted Manor) by Stanisław Moniuszko. In the moonlight, Stefan is haunted by Hanna’s beautiful eyes, but then remembers his vow to remain single so that he may be ready to lay down his life for his country at any time. The clock strikes twelve, and the chimes play a polonaise that reminds him of his mother. Conducted by Andriy Yurkevych.
Streamed live on OperaVision on 11th May 2019 at 18:00 CET and for 6 months: bit.ly/MoniuszkoGrandFinalEN
SUBSCRIBE FOR MORE
WEBSITE
operavision.eu/
FACEBOOK
/ operavisioneu
TWITTER
/ operavision_eu
INSTAGRAM
/ operavision.eu - Hudba
Now that's what I call a sensational performance! I wish I could hear more Polish opera in NYC. I enjoyed King Roger in Santa Fe a few years ago.
Wspaniały głos, uwielbiam Pana słuchać ❤️🌹🌹👏👏👏🎶
MONIUSZKO TO WIELKI POLSKI KOMPOZYTOR. MONIUSZKO TO POLSKOŚĆ.
piekny głos! wart wielkiej kariery! i fantastyczna dykcja i artykulacja.
Good morning. Thank you very much for sharing this amazing singer: beatiful vice, perfect legato and wonderful interpretation with full feelings.
Warm greetings from Santiago de Chile.
At maiorem Dei gloriam
Dr. Fernando Rivas-Burattini
superbe jeune ténor
Pięknie 👏
Great performance.
Sublime.
Wow. Niesamowity glos, az ciarki przechodza
Voice
Cisza dokoła, noc jasna, czyste niebo,
Księżyc płynie swobodnie po przestrzeni bez chmur.
Tajemnych uczuć niepojęta władza,
Odbiera sen, tęsknotę naprowadza,
Serca marzenie staje się potrzebą.
Tak... tak... to straszny, bardzo straszny dwór!
Prawdę mówił Maciej stary,
Są tu strachy, są tu czary...
Ten niepokój nieustanny
Myśl o wzroku pięknej Hanny,
Mówią jasno w chwili tej,
Że czarami oczy jej...
Tak... niezawodnie... bo wszedłszy pod ten dach,
Tylko mi tych oczu strach...
po chwili
Nie, nie ! Nie myślmy o tym... baczność mości
Stefanie...
Wszak się przyrzekło żyć w bezżennym stanie!
Zegar bije północ.
Cóż to jest ?
Maciej mówił, że od lat tysiąca,
Chyba dusza wracająca
Spoza grobu, dla pokuty
Wprowadza w obrót ten zegar popsuty.
Zegar skończywszy bić gra poloneza.
Przestał bić, a teraz gra.
Boże mój! Melodia ta,
O, jakież chwile przypomina!
Niegdyś mój ojciec, w rodzinnym kole naszem
Mnie lub Zbigniewa, starszego syna,
Ucząc drewnianym władać pałaszem,
Tak często nucił ten sarmacki śpiew!
Słyszę te piosnkę
Z dziecięcych wspomnień echem,
Jak płynie z piersi ojca
Do niebiańskich stref!
Widzę, jak matka
Z anielskim swym uśmiechem
Strzeże synów,
Swoich synów
Igrających w cieniu drzew.
O matko! matko miła!
Gdyś nas osierociła,
Po twym zgonie
W ojca łonie,
Skonał ten serdeczny śpiew!
Słyszę jak rodzic
Tę pieśń swobodnie nuci,
Gdy za najświętszą sprawę
Spieszy oddać krew...
Widzę jak matka
Niepewna czy on wróci,
Wzywa Boga,
Prosi Boga,
By łagodził wojny gniew!
O matko! matko miła!
Gdyś nas osierociła,
Po twym zgonie
W ojca łonie,
Skonał ten serdeczny śpiew
czarownis śpiewa... jeg czar dziala....