कवितेचा कोपरा | Kavitecha Kopara | Sandeep Khare | Marathi Poetry | Marathi Kavita | Episode 30
Vložit
- čas přidán 8. 09. 2024
- "कवितेचा कोपरा"
भाग : ३०
कवितेचे शीर्षक : 'अनैतिक'
अप्रकाशित
प्रायोजक : जाई काजळ
छायाचित्रण आणि संकलन : सोहम सबनीस, अनिकेत पोंगडे
रंगभूषा : अमृता खानविलकर
लोकेशन पार्टनर : झपूर्झा
डिजिटल पार्टनर : स्मृतिगंध
क्रिएटिव्ह डिझाइन्स : मोनिका साबळे
व्यवस्थापन : कुशल खोत, सौमित्र कुलकर्णी
सहयोग : वाइड विंग्ज मीडिया
कविता आणि सादरीकरण : संदीप खरे
तुम्हाला हा व्हिडिओ कसा वाटला ते नक्की कळवा आणि Like, Share, Subscribe करायला विसरू नका.
CZcams : / @sandeepkhareofficial
Facebook : / sandeepkhareofficialpage
Instagram : / sandeepkhareofficial
#SandeepKhare #KavitechaKopara #marathikavita
Wahhh sir
... Wahh
खूपच छान
Khup arthapurna...
❤वा वा खूपच सुंदर
चांदणं हवं असेल तर दूषण मिळणारच - अगदीच खरं -
जीवापार कोण नेतो भूषणे / दूषणे ❤❤
काय संदीप साहेब, तुम्ही पार हलवून टाकता राव सगळ्या संकल्पना. 🙏
इतकं काय काय तुम्ही मराठी मध्ये योगदान देतात... मनःपूर्वक धन्यवाद
कवी संदीप खरे जी, तुम्ही माझे सर्वात प्रीय कवी आहात. तुम्ही आजच्या काळातील प्रतिभासंपन्न कवी आहात हे जग जाहीर आहे.
आजची ही 'अनैतिक' नवी कविता तुम्ही सादर केली. कवी संदीप खरे जी, तुम्ही माणूस आणि कवी म्हणून किती प्रतिभासंपन्न आहात तुम्हाला माझा प्रणाम. 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
फक्त ठराविक आणि मोजक्या शब्दांत अनैतिक तेचा अर्थ उलगडून सांगितला. कुठे आरडाओरडा नाही, कुठे टोकाची टीप्पणी नाही एकदम साध्यासोप्या पण अलंकारिक शब्द रचनेतून नेमके मत प्रदर्शन केले.
कवी संदीप खरे जी, तुम्ही खरोखरच अतिशय प्रतिभासंपन्न कवी आहात. 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
अजुन एक कठीण विषय अतिशय सुंदर रित्या मांडलाय तुम्ही. विचार करायलाच लावणारा. माणूस गेल्यानंतर काय नैतिक आणि काय अनैतिक अगदी खरय ❤🙏
आपल्या बहुतेक कविता अंतर्मुख करून विचारमंथन घडवतात, ही त्यापैकीच….प्रभाव टाकणारी.👏🏽👏🏽👏🏽🙏🏽🤗🫶🏽
तुझी आरपार वराची मुलाखत पहिली खूप जवळचा वाटला तू माझे असेच काही विचार आहेत पण खूप काही आईकुन घ्यावे लागते कारण समाज चौकट अखून ठेवतो जो वेगळा वागतो तो सलतो त्यांना त्यात मी स्त्री त्यामुळे खूपच 😢
सुरवात वेगळ्या रस्त्याने नेईल असे वाटते पण शेवटी तारांगणे दिसतात आणि वजा जमा झाली तरी फरक पडत नाही 😊
वाह!वाह...... सुंदर शब्दरचना 👌🏻👌🏻👌🏻 क्षणांची खुळी दिव्य तारांगणे ........ श्रवणीय.......वेचक शब्दांतून व्यक्त होणारी अतिशय छान कविता आहे संदीपसर, 👍🏻💐💐
नैतिक, अनैतिक विचार अंतर्मुख करायला लावणारी ,भावपूर्ण कविता. खूप कौतुक, खूप प्रेम.
क्रांतीकारी द्वंद्व नैतिक व अनैतिक चे
कवी मात्र त्यातूनही सहिसलामत सुटलेला ❤ खूप सुंदर शब्दशिल्प ❤
आवडली वेगळाच विषय
खुपच सुंदर, श्रवणीय तितकीच थेट भिडणारी शब्द रचना..❤
👌👌 जसं समुद्राच्या लाटांवर हेलकावत बंड करून उठते मन, क्षणात किनाऱ्यावर तर क्षणात अगदी आत.. जिथे फक्त लाटांचे थैमान , किनारा दिसतसुद्धा नाही तिथे!
This reminds me prev poem.. 'जन्मभर पडत रहातील क्षणोक्षणी पेच ग..माझे काम तेच ग!'
वाह वाह क्या बात है 👌👌
अप्रतिम, खुप भावली कविता
Revolutionary
खूप छान शब्दरचना
Sir tumhi far chan kavita lihta tumcha aavaj far chan aahe mazi wish aahe ki mazi ek kavita tumhi tumchya aavajat mahnavi😊
Lovely .....
खूपच छान.
क्या बात है .....
बढिया
This is not a poem to listen to once and to forget it. One will listen it again and again. So I am writing what I felt like after seeing it once and also I have waited for some 6-7 hours after listening to it so that I will talk about the general effect created by it and not on exact words used by you.
It is a very difficult to topic to discuss. Because as you have rightly mentioned the scales to measure things are different. But still we all behave as if there are absolute scales. I remembered the poem (song) by Prasoon Joshi named Khul Ke Muskurale too from Phir Milenge after listening to this very powerful poem.
But does this poem gives liberty to behave in an immoral way? Does it justifies it? I do not think so. But it is raising questions on the scales used for deciding what is moral and what is immoral.
The society lives on morality. The difference between humans and animals is presence of or lack of morality. So we cannot say that morality is something not to be followed. But we should be aware that it is an extremely difficult topic and it is not easy to decide what is moral and what is immoral so fast the way in which people pass judgement sometimes.
Things depend on case to case basis and there is so much variety that creating a standard is difficult. Yet we cannot peacefully coexist without morality. So for peaceful coexistence morality is necessary. Once in this way the purpose of morality is finalized, it can be used in such a way that the concept will be beneficial and not suffocating.
It is a graded thing, a continuous thing and not some kind of categorial thing. I am more moral than 'this' person but I am not as moral as 'that' person. So someone is always ahead of us and someone is always behind us.
I also remember a story by Va. Pu. Kale in which the wish of a husband for his dying wife is different and it is interpreted in a different way (classical morality principles applied by that character, which is exactly opposite of what is expected by the husband) by the person who listens to the cassette or reads the letter.
Very very difficult topic it is to discuss and study. I am sure I will listen to this poem again and again and that would give many leads in many directions which often happens with all of your poems. They give so many wonderful directions to thoughts! Let me confess that I am one of those who live on your words. Many of your poems and words in it have become basis for my living!
मला स्क्रिप्ट पाठवा
एकदम छान