Video není dostupné.
Omlouváme se.

Wiarygodność Biblii Świadków Jehowy w kontekście przekładu dosłownego i literackiego EiB, Dz.

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 13. 07. 2024
  • #ŚwiadkowieJehowy #jw
    Podczas tworzenia powyższego filmu korzystano na prawach cytatu z:
    1. Przekład interlinearny NT świadków Jehowy, online:
    www.jw.org/en/...
    2. Całe pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne, wersja online:
    wol.jw.org/pl/...
    3. Internetowa wersja przekład interlinearny Oblubienica:
    biblia.oblubie...
    4. Przekład Zaremby, literacki, EIB Liga Biblijna, Poznań 2020, str. 1355
    5. Przekład Zaremby, dosłowny, EIB Liga Biblijna, Poznań 2023, str. 1616
    6. Biblia Tysiąclecia wydanie 4 online:
    biblia.deon.pl...
    7. Przekład Nowego Świata 2018 papier, polski przekład str. 1544
    8. Nowy Przekład Dynamiczny "Dobra wiadomość o Ratunku w Chrystusie" Wydanie 2 poprawione i uzupełnione Warszawa 2022, Wydawnictwo NPD. Cytowano strony: 536-537
    9. The Greek New Testament UBS5 2017 papier, str. 384
    10. Grecko-Polski Nowy Testament” Wydawnictwo Vocatio Warszawa 2017 (za indywidualną zgodą wydawnictwa). Strona 735
    11. Papierowa wersja The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures, 1969 Edition,
    str. 643
    12. Novum Testamentum Graece et Latine Augustinus Merk 1964 str. 476
    13. The english-greek reverse interlinear new testament, NA28, John Schwandt, C. John Collins, Crossway 2016, str. 738
    14. A reader's Greek New Testament 3rd Edition R.J. Goodrich A.L. Lukaszewski, Zondervan 2015, str. 302
    15. Nestle-Aland wyd. 28, Nowy Testament Grecko-Polski Pallottinum 2017, str. 453-454

Komentáře • 25

  • @irenasielewicz6061
    @irenasielewicz6061 Před měsícem +9

    2000 lat upłynęło, a tu ś.j. jedyni kierowani własnym duchem posiadają własną biblię - korporacja wykonała dokładnie to czego potrzebowała! Dziękuję Panie Marku i pozdrawiam.👍

  • @michadembinski3799
    @michadembinski3799 Před měsícem +8

    Witam Panie Marku. Bardzo ciekawy materiał. Jak zwykle przekład ŚJ jest beznadziejnie opracowany. Pytanie powstaje: Czy ja ixinski kupuję coś a płacę kasą mojego syna? Proszę Państwa to jest strasznie słabe i widać wyraźnie co to jest za ,,Bibliia ". I o co w niej chodzi. Doktrynalnie napisany bezimienne pseudo dzieło. Pozdrawiam serdecznie czekam na kolejne materiały

  • @ryszardjurewicz4924
    @ryszardjurewicz4924 Před měsícem +3

    Witam Panie Marku.

  • @NiewolnicyNiewolnika
    @NiewolnicyNiewolnika Před měsícem +2

    Dziękuję za świetny odcinek. Jedna uwaga. NWT (wydanie do studium) w przypisie do tego wersetu wyjaśnia dlaczego dodali "Syna". Powołują się jak zawsze w takich przypadkach na grecką gramatykę :)

    • @marekklimas1622
      @marekklimas1622  Před měsícem +2

      Oczywiste bzdury w tych pseudo wyjaśnieniach.
      cytuję to wyjaśnienie:
      (...) krwią Jego własnego Syna: Z gramatycznego punktu widzenia to greckie sformułowanie można przetłumaczyć na „krwią Jego własnego” lub „Jego własną krwią”. Należy więc brać pod uwagę kontekst. W języku greckim wyrażenie ho ídios („własny; swój”) może występować samodzielnie, bez określającego je rzeczownika lub zaimka. Przy tłumaczeniu na inne języki dla lepszego wydobycia sensu trzeba nieraz użyć dodatkowych określeń. Przykłady tego można znaleźć w Jn 1:11 („własnego ludu”), w Jn 13:1 („swoich uczniów”) i w Dz 24:23 („jego ludziom”). W pozabiblijnych greckich manuskryptach wyrażenie ho ídios („własny; swój”) jest używane jako czułe określenie bliskich krewnych. Ktoś, kto czytał omawiany werset (Dz 20:28) po grecku, od razu rozumiał z kontekstu, że po ho ídios domyślnie występuje rzeczownik w liczbie pojedynczej i że odnosi się on do jednorodzonego Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, którego krew została przelana. Biorąc to wszystko pod uwagę, wielu biblistów i tłumaczy doszło do wniosku, że uzasadnione jest tu użycie słowa „syn”, i całe wyrażenie oddają: „krwią Jego własnego Syna” (zob. Biblię Warszawsko-Praską i Komentarz żydowski do Nowego Testamentu). (...)
      i odpowiedź:
      1. "można przetłumaczyć na: krwią Jego własnego”
      W tekście greckim jest διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου (dosł.) przez własną krew/dzięki własnej krwi/za pośrednictwem własnej krwi tekst nie jest właściwym tłumaczeniem słów greckich, ponieważ w tekście greckim brakuje zaimka osobowego 3 os. sing. w genetivie
      2. lub „Jego własną krwią”:
      To tłumaczenie też nie jest właściwe, ponieważ wciąż brakuje wspomnianego zaimka, a przymiotnik ιδιος należy przetłumaczyć jako ‘własny’; wyraża on przynależność do kogoś jako własność tej osoby, więc dodanie „Jego” jest zbędne i niewłaściwe.
      3. "Należy więc brać pod uwagę kontekst. W języku greckim wyrażenie ho ídios („własny; swój”) może występować samodzielnie, bez określającego je rzeczownika lub zaimka. Przy tłumaczeniu na inne języki dla lepszego wydobycia sensu trzeba nieraz użyć dodatkowych określeń"
      A to jest ciekawe stwierdzenie, trzeba użyć dodatkowych określeń, czyli wypaczyć tekst grecki, który jest oczywisty i jasny, w ten sposób pozwala się na tłumaczenia wygodne dla tłumaczącego; tekst grecki powinien być tłumaczony wiernie i dokładnie, dopiero później można go interpretować, ale tłumaczenie ma być jak najwierniejsze oryginałowi.
      4. Przykłady tego można znaleźć w:
      - Jn 1:11 („własnego ludu”, nie οἱ ἴδιοι nie oznacza własny lud, jest to nadinterpretacja dosł. „właśni” w domyśle ludzie czyli ludzie jego, a nie własny lud),
      - w Jn 13:1 („swoich uczniów” tekst grecki nie mówi o uczniach ale znów o własnych, czyli ludziach należących do Niego)
      - i w Dz 24:23 („jego ludziom” tekst grecki mówi o własnych Jego tu mamy do czynienia z tautologią, ponieważ wystarczył by sam przymiotnik bez Jego).
      5. "W pozabiblijnych greckich manuskryptach wyrażenie ho ídios („własny; swój”) jest używane jako czułe określenie bliskich krewnych. Ktoś, kto czytał omawiany werset (Dz 20:28) po grecku, od razu rozumiał z kontekstu, że po ho ídios domyślnie występuje rzeczownik w liczbie pojedynczej i że odnosi się on do jednorodzonego Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, którego krew została przelana"
      Tekst grecki nie mówi o Synu czy Jezusie jest to jedynie domysł i interpretacja nie bazująca na tekście greckim.
      6. "Biorąc to wszystko pod uwagę, wielu biblistów i tłumaczy doszło do wniosku, że uzasadnione jest tu użycie słowa „syn”, i całe wyrażenie oddają: „krwią Jego własnego Syna”
      Błędne tłumaczenie nie bazujące na tekście oryginalnym.

  • @webermax6768
    @webermax6768 Před měsícem +1

    Swietny podcast, temat i odpowiedni komentarz, do tego "dzieła" PNS 😆. Pozdrawiam.

  • @jotjot07
    @jotjot07 Před měsícem

    Panie drogi a Biblia Warszawski Praska Romaniuk chyba katolik?
    Jak Pan nie zerknął?😂
    ,, WARSZ.PRASKA Pamiętajcie o sobie i o całej trzodzie, nad którą Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, odkupionym krwią [Jego] własnego [Syna].
    pozdrawiam 👀

    • @marekklimas1622
      @marekklimas1622  Před měsícem +2

      He He, a co to za argument?
      Po pierwsze: Romaniuk w miejscach gdzie ma tzw. wtręty czyli wpisy, które nie wynikają z tłumaczenia i nie pochodzą z tekstu źródłowego podaje nawias kwadratowy [tekst]. Ten nawias oznacza jego OSOBISTY wpis nie jest on efektem bezpośredniego tłumaczenia, a jest interpretacją tłumacza.
      Po drugie: Nawet jeśli przyjąć narrację, że ktoś przetłumaczył dodając "Syna" to jest to tylko przekład. Nie jest to (Idąc za prof. J.D. BeduHnem) żaden dowód w dyskusji. Nie ma "Syna" w źródłach greckich i tyle!

    • @marekklimas1622
      @marekklimas1622  Před měsícem +1

      Albo inaczej: Jeśli na przykład, krytyk Biblii Tysiąclecia Ks. Dąbrowski, w swoim przekładzie NT wpisał w 1J. 5.7:
      "I Trójca wydaje świadectwo na ziemi: duch, woda i krew, a Trójca ta jednym jest." [Przekład Eugeniusza Dąbrowskiego (z Wulgaty), 1J 5.7]
      To mam mu wierzyć?
      To tylko interpretacja tłumacza...

    • @lorenzo8937
      @lorenzo8937 Před měsícem +3

      @@marekklimas1622 Problem w tym że wiele przekładów dodaje słowo "Syna" i jest to zwyczajnie uzasadnione kontekstem i niejednoznaczności słowa ἴδιος (ídios). Jest wiele innych wersetów, w których tłumacz musi dookreślić na podstawie kontekstu do czego odnosi się ta "swojość" - przykładowo Dz 21:6, gdzie tekst grecki podaje "wrócili do swoich" (eis ta idia), wszystkie tłumaczenia dodają zgodnie słowo "domów", które w oryginale nie występuje, a dodać je jednak należy. Przykładów jest znacznie znacznie więcej. Biblia ŚJ w wielu miejscach jest zła, ale akurat oddanie Dz 20:28 jest akceptowalne i dość powszechne. Odcinek bardzo powierzchowny i niepotrzebnie stronniczy, można było się zająć bardziej kontrowersyjnymi fragmentami NWT.

    • @michadembinski3799
      @michadembinski3799 Před měsícem +1

      @@jotjot07 Witam . Biblia Warszawska wyd 1975 roku. Dz 20:28 nie ma ani ,,Syna" ani ,, jego" . Biblia Warszawsko- Praska wyd 1997 jest dodane przez autora w nawiasie kwadratowym. Nie ma to nic wspólnego z tekstem Greckim. Poza tym , idąc dalej nie trzeba dodawać czegoś,czego nie ma w Tekscie Greckim. Przecież wiadomo doskonale o kogo tutaj chodzi ,w tym wersecie. Logicznie myśląc zrobiono w przekładzie ŚJ z Boga Ojca kogo? . Jak można płacić czyjąś krwią?. Jednym zdaniem gdy nie pasuję że Pan Jezus jest Bogiem do wieżeń ŚJ to , doktrynalnie wkładamy tam słowa które pasują i tyle. Nie ma innego powodu ...... .
      W tym ich cudownym pseudo dziele jest tyle bzdur i przekrętów, zarówno w Starym Przymierzu jak i w Nowym , są takie numery, że tylko człowiek kompletnie ślepy by tego nie zauważył.
      P.S : Warszawsko-Praska przynajmniej ma nawiasy keadratowe i to w jakimś stopniu jest ok. Zaś u ŚJ jawne oszczerstwo .Pozdrawiam

    • @marekklimas1622
      @marekklimas1622  Před měsícem +1

      @@lorenzo8937 Dz 20,28: προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου.
      Tekst ten należy przetłumaczyć: „Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym/pośród którego was Duch Święty umieścił/ustalił/ustanowił biskupami, abyście byli pasterzami/paśli // tak że jesteście pasterzami/pasiecie Kościół Boga/Boży, który ocalił/zachował dla siebie/zdobył/zyskał/nabył dla siebie przez/dzięki/przy pomocy/za pośrednictwem krwi swojej/własnej”.
      Jak widać w tłumaczeniu świadków Jehowy zmieniona jest przede wszystkim struktura zdania greckiego. W oryginale mamy bowiem jedno zdanie główne: προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ i dwa zdania podrzędne: ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ (odnoszące się do stada) oraz ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου, które odnosi się do Kościoła Boga/Bożego.
      W tłumaczeniu zaś świadków Jehowy mamy dwa zdania główne i jedno podrzędne. Należy również zauważyć, że ich tłumaczenie „żebyście paśli zbór Boga, kupiony przez Niego krwią Jego własnego Syna” nie zgadza się z tekstem greckim.
      Po pierwsze w tłumaczeniu tym brakuje, zaimka względnego „który” (ἣν).
      Po wtóre forma czasownikowa περιεποιήσατο jest w stronie medialnej, a nie biernej („kupiony”).
      Ponadto czasownik περιποιέω nie przyjmuje znaczenia „kupować”.
      W tekście greckim nie ma również słów „przez niego” (domniemane ὑπὸ αὐτοῦ) oraz zwrotu „krwią Jego własnego Syna” (tekst grecki mówi wyraźnie, że krew własna była pośrednikiem ocalenia Kościoła, a nie narzędziem tego nabycia jak sugeruje tłumaczenie innowierców).
      W tekście greckim nie ma słowa „Syn”, jest to więc nieuzasadniony dodatek.
      W ten sposób należy również ocenić to słowo w tłumaczeniu bpa Romaniuka. Jest to nadmierny dodatek do tłumaczenia. Może on być spowodowany błędem, choć dodanie słowa, którego nie ma w tekście, jest zawsze nadużyciem. Błąd dotyczy substantywizowanego przymiotnika τοῦ ἰδίου. Z morfologicznego punktu widzenia może to być genetivus rodzaju męskiego lub nijakiego liczby pojedynczej. W kontekście Dz 20,24 należy uznać, że jest on w rodzaju nijakim i łączy się atrybutywnie z rzeczownikiem τοῦ αἵματος, który również jest w rodzaju nijakim. Uznanie, że τοῦ ἰδίου jest w rodzaju męskim, co z kolei mogłoby sugerować człowieka rodzaju męskiego, czyli Syna, jest mało prawdopodobne i raczej nieuzasadnione z punktu widzenia składniowego. Jeśli w ten sposób autor chciałby sugerować odniesienie do Syna, to byłoby ono bardzo słabo czytelne i zaburzałoby składnię zdania. Ponadto, jeśli chciałby wyrazić, że chodzi o Syna, to dlaczego tego nie napisał wprost, tylko pozostawiałby jako bardzo słabą sugestię w tekście.
      Podsumowując τοῦ ἰδίου jest rodzaju nijakiego i donosi się do krwi a nie do Syna (w tym wypadku musiałoby słowo to być w rodzaju męskim).
      Zdanie: ‘Wyrażenie τοῦ ἰδίου - „własnego” - spotyka się w egzegezie jako synonim: τοῦ ἀγαπητοῦ υἱοῦ - „ukochanego syna” wręcz „krewnego” (Dz 24:13). Można argumentować, że natchnionemu autorowi chodziło o odniesienie do Syna, tj. Jezusa’ Jest nieuzasadnione i nieprawdziwe. W Dz 24,13 nie ma nawet takich słów, a w całym NT nie ma tekstu, który sugerowałby nawet, że τοῦ ἰδίου oznacza τοῦ ἀγαπητοῦ υἱοῦ. Stwierdzenie to jest nadużyciem i kłamstwem.