Janusz Małecki Poplątane życie

Życie plącze nasze drogi,
Czasem kładzie coś pod nogi.
Kręte drogi, czasem wprost,
Niesie nam nieznany los.
Miłość bywa jak zagadka,
Czasem słońce, czasem wieje.
Serce krwawi, potem śpiewa,
Los na wietrze z nas się śmieje.
Poplątane ludzkie życie,
W gęstwinie myśli i spraw.
Czasem śmiech, a czasem łzy,
Tak mijają nasze dni.
Przyjaciele są jak most,
Lecz i oni mogą zadać cios.
Czasem wsparcie, czasem ból,
Jak w kartach, walet lub król.
Marzeń ścigasz blady ślad,
O nich pragniesz zawsze śnić.
Droga pełna trudnych chwil,
Ale idziesz, chcesz tam być.
Poplątane ludzkie życie,
W gęstwinie myśli i spraw.
Czasem śmiech, a czasem łzy,
Tak mijają nasze dni.
Wszystko mija, czas ucieka,
Zostawiając ślad człowieka.
Poplątane nasze dni,
Pukasz do zamkniętych drzwi.
Każdy krok to nowy start,
Czasem radość, czasem żal.
Wszystko mija, czasem wraca,
Życie prosi Cię na bal.
Poplątane ludzkie życie,
W gęstwinie myśli i spraw.
Czasem śmiech, a czasem łzy,
Tak mijają nasze dni.
W tym tańcu ktoś prowadzi
A ty tylko asystujesz
Starasz się zachować twarz
Ale głupio się z tym czujesz
W końcu znajdziesz swoją drogę,
Choćby krętą, choćby w mroku.
Poplątane nasze życie,
Starasz się dotrzymać kroku.
Poplątane ludzkie życie,
W gęstwinie myśli i spraw.
Czasem śmiech, a czasem łzy,
Tak mijają nasze dni.