Tarhana Çorbası şiirin tam sözleri Babam bazen kışları çalışmaya giderdi İstanbula İstanbul!u türkülerden, Birde babamın getirdiği karnıyarık somunlardan bilirdik Oysa şimdi o gözümüzde büyüttüğümüz Koca şehre tamamıyla yerleşir olduk. Babam önce bir kahvede iş buldu. Ağabeylerimden ikiside fırıncıda hamurcu yama olarak işbaşı yaptılar Geri kalanlarımız küçüktük. Babam bizi okula yazdırdı. Okula başladığımızın ilk yılında Yerli malı haftası diye bir şey olacaktı. Fakat yerli malı ne demekti? Ne yapılırdı yerli malı haftasında bilmiyorum? Arkadaşlara sordum. Yemekler getirip yiyoruz dediler. Yerli malına birgün kala durumu anama açtım. Anamda o gece bana mis gibi tereyağlı bir tarhana çorbası yaptı. Ağabeyim hergün öğle yemeği için işe götürdüğü sefertasını almadı o gün. Anam tarhana çorbasını koyacaktı. Sabah andımızı okuduk okula girmeden Öğretmenimizin izniyle herkes kumanyalarını sırasına hazırladı. Kimi meyve, kimi kek, kimi pasta ve köfte getirmişti. Benden başka çorba getiren yoktu. Tabi dedim içimden, tarhana çorbasını herkes yapamaz. Hem şehirli bunlar tarhanadan ne anlar. Sefertasının vidalarını bir bir iştahla açtım. Fakat kimse yanaşmadı sırama Herkes bankacının oğlu Saitin sırasında birikmişti. Can arkadaşım Mirza bile beni bir köfteye satmıştı. Saitin sırasında kayık tabakta bir yığın köfte Ve de koca bir cam şişe elvan gazozu vardı. Yav ağabeyimin harçlığıdır, anamın emeğidir bu çorba dedim. Duyan yoktu beni. Sağolsun Alim öğretmen yanıma gelip Ne güzel bir çorba biraz yiyebilir miyim dedi? Büyük bir sevinçle kaşığı tasın ensesinden alıp sildim önlüğüme İki kaşıktan sonra sağol güzel olmuş deyip kalktı sıramdan Ve bankacının oğlu Saitin sırasından bir köfte getirdi bana Hayatımda hiç köfte yememiştim. Tadı çok güzeldi. Ama anamın emeğini bir köfteye satacağımı hiç düşünmemiştim bu koca şehirde. Paydos zili çalmıştı artık. Ucu kırık bu kentin bir köfteye umutlarının satacağını hiç düşünmemiştim Bu üzücü yerli malı haftasında ömrümce unutmayacaktım. Eve yaklaştı yalanlar düşündüm. Anam sorarsa ne cevap vermeliyim diye Gözlerim bana sormadan ağlamaya başladı Oturdum bir yamaçta Tereyağlı tarhana çorbasını, anamı, ağabeyimin zorunlu orucunu düşündüm. Çorbayı anama geri götürmemeliydim Ana çorbanı beğenmediler diyemezdim. O yamaçta içebildiğimi içtim Altı kaşığın hepsiyle de içiyordum ki Anam arkadaşlarımda içti sansın diye Ekmeği de bir taşın üstüne bıraktım Kuşlar yerdi belki anamın bu emeğini Eve yaklaştıkça unutmaya çalışıyordum bu yerli malı haftasını Eve varınca anam hoş geldin oğul Nasıl geçti yerli malı haftası dedi. ? Güzel dedim ana, çok güzel. Arkadaşlar çorbanı çok beğendiler deyince anam ufaktan gülümsedi. O gülüşü var ya o gülüşü bin köfteye bedeldi be. Sonra anamdan izin alıp çıktım dışarı Yürümek istiyordum, ağlamak istiyordum, haykırmak istiyordum.. Zaman geçtikçe karnım acıkıyor, Bir yandan da tarhana çorbasını düşünüyordum. Yamaca bıraktığım ekmekler geldi aklıma Hemen koşarak yamaca gittim. Yamaca vardığımda 5-10 tane serçe ekmeği küçük gagalarıyla didikliyorlardı. Kuşlar arkadaşlarımdan daha vefalı çıkmıştı. Artık anama yemin etsem de başım ağrımazdı Koşarak eve gittim. Anama sarılıp öptüm Ana dedim arkadaşlar ekmeğini çok beğendiler Yine yapar mısın? Anamın yüzüne tarifi imkansız gülüşler düştü. Artık hergün çantama ekmek yapıp koyuyordu arkadaşlarım için. Bende okul çıkışı o taşın üzerine ekmekleri koyup kuşları bekliyordum. Dört ay o kuşlara hep ekmek getirdim. Birgün ev sahibi geldi evimize. Babamla benim aklımın ermeyeceği şeyleri konuşuyorlardı. Adam gittikten sonra babam üzgündü. Ağabeylerime acilen ev bulmamızı söyledi. Evimiz ruhsatsız ve kaçakmış. Belediyeciler yıkacakmış. Belediyeci ne demekti, ruhsatsız ne demekti? Anlamayıp boş boş dinliyordum. Sadece kötü şeyler olduğunu seziyordum. Zaten o sene anne vefat etti. Annemin vefatından sonra evimiz tam anlamıyla deprem kargaşası yaşıyordu. Akrabalarımızdan Mahmut ağabey bakkaldı. Benim etkilenmemem için elimden tutup bisküvi kokan dükkanına götürdü beni. Ucuzundan bir çikolata bir de elvan gazozu verdi bana. Anam ölmüştü oysa. Elimden atıp çikolatayla gazozu eve koştum. Eve vardığımda anam eski bir somyanın üstüne boylu boyuna uzanmıştı. Üstünde beyaz bir örtü. Karnının üzerinde bir ekmek bıçağı koymuşlardı. Ölesiye ağlıyordum. Anam bir daha olmayacaktı, anlıyordum.. Gecekondumuzu belediyecilerin yıkmasına gerek kalmamıştı. Zaten yıkılmıştı, gecekondumuz ve dünyamız Anamın olmadığı evde kalmak boğuyordu beni. Bir dosta dökmeliydim içimi. Fakat hiç dostum yoktu ki? Kuşlar geldi aklıma sonra Yamaca koştum Kuşlarda yoktu.. Sadece 1-2 ekmek kırıntısı vardı taşın üzerinde Kuşlarda mı küsmüştü acaba? Onlarda mı anamın yokluğunu anlamışlardı? O gece kömürlüğe gidip ağladım Anamın su ısıttığı taşları öpüyor Niye gittin ama, niye beni de götürmedin Yoksa beni sevmiyor muydun ana? Hani saçımı okşarken süt kokulu bebem, tosunum, koçum.. Adama olacaktı, büyüyecekti derdin Analar yalan söyler mi ana? Öyle deyip ağıtlar yakıyordum.. Okula gitmek de istemiyorum artık Hem bir daha ki yerli malı haftasına ne götürecektim okula Anam da bir daha olmayacaktı Kim bir daha tarhana çorbası yapacaktı bana Anamın yokluğu ve son tarhana çorbasından sonra yıllar birbirini kovalamaya başlamıştı Ben okulu bitirmiştim Artık ergenlk çağına gelmiştim. Babam amansız bir hastalığın pençesinden kurtulamamış O da annemin köyüne göç etmişti. Ben artık işe başlamış askerlik çağında fırtına gibi bir delikanlıydım Ve şimdi ne vakit düşünsem tarhana çorbasını, kuşları, bankacı Saitin köftelerini En önemlisi , en önemlisi annemi her düşündüğümde yine ağlarım.. Yine ağlarım ve soruyorum O kuşlar oradalar mı hala? O kuşları anasının emeği, Ağabeyisinin açlığı ile besleyen çocuklar var mı hala Var mı hala..?
Cok guzel sıır ama işte eskıden o çorba meşrudu sımdı ise et kebap ozamnda o yoktu özü düşse alamazdı çünkü yoktu. Köfte görünce nasıl üzülmez sımdı bız ozamanda olsak yaşak ki ekmek bıle tatlı ama sımdı ıse ne deger ne insan kıymet bılmıyoruz yedıgımız şeyin bıle kıymetinı bılmıyoruz fakırın karnı doyurmuyoruz okadar seylerı çöpe burnumuzun ucuyla yıtıyoruz sımdı eskıler mezardan cıksada once zorluklarla geçimi yemek bulamaz ken ayaga kalksalar bu bolluya doya doya yeseler ah onca sene yemezdık cocukların karnı doysun acız kalırız derdı sımdı görseler de yeseler var ama ozamn tatlıydı sımdı ıse tat var ama kıymet değer yok var ama onların cektıklerı acı gıbı tatlı olmuyor
Yani güzel okup anlattıda niye yarıda bıraktı ikbal hanım .yada ağlamamak için zorlandı sonunda bıraktı .çok duygulu bir hikaye .😔iyiki şiirin tamamını yazdınız çok teşekkür ederim .buna benzer nice acı görmüş yarım kalmış hayatlar var.kimi tarhana çorbası başlıklı kimi benim kaleme döktüğüm tandır ekmeği başlıklı .😔hayat böyle anlatınca şiirli hikayeli olur. yaşayan için acı ve kalıcı
Benim de ilk yerli mali haftası kutlanirken zeytin ekmek götürmüştüm hiç unutmam utana utana yiyordum arkadaşlarımın hepsi başka başka şeyler getirmisti oysa
Boş boş anlamsız konularda ahkâm kesiyorlar, çorbayı bilir insanlar geçmişini anlatmak abes ayıp ,öldü denmişti ikbal içinde eski yi yayınlayarak rant kazanıyorsunuz ayıp
Çağın en güzel en ağır edebi ile adabı ve endamı ile kadınların sultanı muhterem saygı deyer İkbal hanım efendi Allah yar ve yardımcınız olsun.👍👍🙏🙏
Ikbal hanim nekadar iyisiniz ne kadar iyi yüreklisiniz yüreyin güzeli yüzunüze vurmuş can kardeşim alla sana uzun omurler versin
Rahmetli saygı değer muzaffer badıllı bu şiiri çok güzel okumuştu
Maşallah sübanallah ilkbal hanın mühteşemsin❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Ağzına sağlık ne duygulu okuyorsunuz gözyaşlarıyla dinledim sağolum var olun
Mən Azərbaycandan dinləyirəm çox üzüldüm. ancaq Allah bağışlayandır
. bacı sən əsil Türk qadınısan .
Hayatımda hiç bıkmadığım ve en çok sevdiğim Tarhana çorbası çorbalar arasında
Ikbal hanim harikasiniz
Oyyy tarhana çorbasi bitirdi benii yuregine sesine gonlune nefesine saglik canim ablamm 😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪
Pakize de
niz
@@zelihaaltnok1257 g
Pasta tarifi
Şir harikaydı azına emeğine salık
Ne kadar guzel okuyor allah razi olsun ikbal ablamm🌹🌹🌹
Bir şiir bu kadar içten ve güzel olur gece gece sebepsiz yere seninle ağladım ablam
Ikbal hanım teşekkür ederiz ağzınıza sağlık muhteşemsiniz
AGZINA SAGLIKDA BUNU DINLEMEK BENI HASDALANDIRIR AGLAYAMAN GOZUM. GOLARSA BAYILIRIN HARBI BUNU DINLEYENLERE HELALOSUNDERIN ALLAHDAN. HEP BOYLE HUZURLUOLSUNDERIN
İkbal hanımın sesi huzur veriyor
Diline sağlik
Televizyonda görmek istiyoruz ikbal hanımı
😭😭😭
Bende bu şiiri dinlerken ölesiye ağladım😭😭😭😭😭😭😭😭
Hatice ÖZALP edddz /$
Ďoñy àñin en tàtli corbsini muhtesem anlatiniz
😭😭😭😭
Bu şiiri muzaffer badıllıdan dinlemenizi tavsiye ederim
Herkes çok beğenerek izlemiş ama beğen btonuna basmamış tahmin etmek zor değil
Muzaffer badillidan dinleyin İkbal e güzel okuyo diyenler.
Siz dinlemeyin zorlamı dinletiyorlarr
Allah razl oisun sizden menim gozei ablam sizi cox sevirem
Muzaffer badilidan dinleyin efsane söylüyor
Tarhana Çorbası
şiirin tam sözleri
Babam bazen kışları çalışmaya giderdi İstanbula
İstanbul!u türkülerden,
Birde babamın getirdiği karnıyarık somunlardan bilirdik
Oysa şimdi o gözümüzde büyüttüğümüz
Koca şehre tamamıyla yerleşir olduk.
Babam önce bir kahvede iş buldu.
Ağabeylerimden ikiside fırıncıda hamurcu yama olarak işbaşı yaptılar
Geri kalanlarımız küçüktük.
Babam bizi okula yazdırdı.
Okula başladığımızın ilk yılında
Yerli malı haftası diye bir şey olacaktı.
Fakat yerli malı ne demekti?
Ne yapılırdı yerli malı haftasında bilmiyorum?
Arkadaşlara sordum.
Yemekler getirip yiyoruz dediler.
Yerli malına birgün kala durumu anama açtım.
Anamda o gece bana mis gibi tereyağlı bir tarhana çorbası yaptı.
Ağabeyim hergün öğle yemeği için işe götürdüğü sefertasını almadı o gün.
Anam tarhana çorbasını koyacaktı.
Sabah andımızı okuduk okula girmeden
Öğretmenimizin izniyle herkes kumanyalarını sırasına hazırladı.
Kimi meyve, kimi kek, kimi pasta ve köfte getirmişti.
Benden başka çorba getiren yoktu.
Tabi dedim içimden, tarhana çorbasını herkes yapamaz.
Hem şehirli bunlar tarhanadan ne anlar.
Sefertasının vidalarını bir bir iştahla açtım.
Fakat kimse yanaşmadı sırama
Herkes bankacının oğlu Saitin sırasında birikmişti.
Can arkadaşım Mirza bile beni bir köfteye satmıştı.
Saitin sırasında kayık tabakta bir yığın köfte
Ve de koca bir cam şişe elvan gazozu vardı.
Yav ağabeyimin harçlığıdır, anamın emeğidir bu çorba dedim.
Duyan yoktu beni.
Sağolsun Alim öğretmen yanıma gelip
Ne güzel bir çorba biraz yiyebilir miyim dedi?
Büyük bir sevinçle kaşığı tasın ensesinden alıp sildim önlüğüme
İki kaşıktan sonra sağol güzel olmuş deyip kalktı sıramdan
Ve bankacının oğlu Saitin sırasından bir köfte getirdi bana
Hayatımda hiç köfte yememiştim.
Tadı çok güzeldi.
Ama anamın emeğini bir köfteye satacağımı hiç düşünmemiştim bu koca şehirde.
Paydos zili çalmıştı artık.
Ucu kırık bu kentin bir köfteye umutlarının satacağını hiç düşünmemiştim
Bu üzücü yerli malı haftasında ömrümce unutmayacaktım.
Eve yaklaştı yalanlar düşündüm.
Anam sorarsa ne cevap vermeliyim diye
Gözlerim bana sormadan ağlamaya başladı
Oturdum bir yamaçta
Tereyağlı tarhana çorbasını, anamı, ağabeyimin zorunlu orucunu düşündüm.
Çorbayı anama geri götürmemeliydim
Ana çorbanı beğenmediler diyemezdim.
O yamaçta içebildiğimi içtim
Altı kaşığın hepsiyle de içiyordum ki
Anam arkadaşlarımda içti sansın diye
Ekmeği de bir taşın üstüne bıraktım
Kuşlar yerdi belki anamın bu emeğini
Eve yaklaştıkça unutmaya çalışıyordum bu yerli malı haftasını
Eve varınca anam hoş geldin oğul
Nasıl geçti yerli malı haftası dedi. ?
Güzel dedim ana, çok güzel.
Arkadaşlar çorbanı çok beğendiler deyince anam ufaktan gülümsedi.
O gülüşü var ya o gülüşü bin köfteye bedeldi be.
Sonra anamdan izin alıp çıktım dışarı
Yürümek istiyordum, ağlamak istiyordum, haykırmak istiyordum..
Zaman geçtikçe karnım acıkıyor,
Bir yandan da tarhana çorbasını düşünüyordum.
Yamaca bıraktığım ekmekler geldi aklıma
Hemen koşarak yamaca gittim.
Yamaca vardığımda 5-10 tane serçe ekmeği küçük gagalarıyla didikliyorlardı.
Kuşlar arkadaşlarımdan daha vefalı çıkmıştı.
Artık anama yemin etsem de başım ağrımazdı
Koşarak eve gittim.
Anama sarılıp öptüm
Ana dedim arkadaşlar ekmeğini çok beğendiler
Yine yapar mısın?
Anamın yüzüne tarifi imkansız gülüşler düştü.
Artık hergün çantama ekmek yapıp koyuyordu arkadaşlarım için.
Bende okul çıkışı o taşın üzerine ekmekleri koyup kuşları bekliyordum.
Dört ay o kuşlara hep ekmek getirdim.
Birgün ev sahibi geldi evimize.
Babamla benim aklımın ermeyeceği şeyleri konuşuyorlardı.
Adam gittikten sonra babam üzgündü.
Ağabeylerime acilen ev bulmamızı söyledi.
Evimiz ruhsatsız ve kaçakmış.
Belediyeciler yıkacakmış.
Belediyeci ne demekti, ruhsatsız ne demekti?
Anlamayıp boş boş dinliyordum.
Sadece kötü şeyler olduğunu seziyordum.
Zaten o sene anne vefat etti.
Annemin vefatından sonra evimiz tam anlamıyla deprem kargaşası yaşıyordu.
Akrabalarımızdan Mahmut ağabey bakkaldı.
Benim etkilenmemem için elimden tutup bisküvi kokan dükkanına götürdü beni.
Ucuzundan bir çikolata bir de elvan gazozu verdi bana.
Anam ölmüştü oysa.
Elimden atıp çikolatayla gazozu eve koştum.
Eve vardığımda anam eski bir somyanın üstüne boylu boyuna uzanmıştı.
Üstünde beyaz bir örtü.
Karnının üzerinde bir ekmek bıçağı koymuşlardı.
Ölesiye ağlıyordum.
Anam bir daha olmayacaktı, anlıyordum..
Gecekondumuzu belediyecilerin yıkmasına gerek kalmamıştı.
Zaten yıkılmıştı, gecekondumuz ve dünyamız
Anamın olmadığı evde kalmak boğuyordu beni.
Bir dosta dökmeliydim içimi.
Fakat hiç dostum yoktu ki?
Kuşlar geldi aklıma sonra
Yamaca koştum
Kuşlarda yoktu..
Sadece 1-2 ekmek kırıntısı vardı taşın üzerinde
Kuşlarda mı küsmüştü acaba?
Onlarda mı anamın yokluğunu anlamışlardı?
O gece kömürlüğe gidip ağladım
Anamın su ısıttığı taşları öpüyor
Niye gittin ama, niye beni de götürmedin
Yoksa beni sevmiyor muydun ana?
Hani saçımı okşarken süt kokulu bebem, tosunum, koçum..
Adama olacaktı, büyüyecekti derdin
Analar yalan söyler mi ana?
Öyle deyip ağıtlar yakıyordum..
Okula gitmek de istemiyorum artık
Hem bir daha ki yerli malı haftasına ne götürecektim okula
Anam da bir daha olmayacaktı
Kim bir daha tarhana çorbası yapacaktı bana
Anamın yokluğu ve son tarhana çorbasından sonra yıllar birbirini kovalamaya başlamıştı
Ben okulu bitirmiştim
Artık ergenlk çağına gelmiştim.
Babam amansız bir hastalığın pençesinden kurtulamamış
O da annemin köyüne göç etmişti.
Ben artık işe başlamış askerlik çağında fırtına gibi bir delikanlıydım
Ve şimdi ne vakit düşünsem tarhana çorbasını, kuşları, bankacı Saitin köftelerini
En önemlisi , en önemlisi annemi her düşündüğümde yine ağlarım..
Yine ağlarım ve soruyorum
O kuşlar oradalar mı hala?
O kuşları anasının emeği,
Ağabeyisinin açlığı ile besleyen çocuklar var mı hala
Var mı hala..?
Ağzına diline yüreğine sağlık İlkball ablacığım
İnanın sizi dinlerken ağladım hayatta neler yaşanıyor da haberimiz yok
Cok guzel sıır ama işte eskıden o çorba meşrudu sımdı ise et kebap ozamnda o yoktu özü düşse alamazdı çünkü yoktu. Köfte görünce nasıl üzülmez sımdı bız ozamanda olsak yaşak ki ekmek bıle tatlı ama sımdı ıse ne deger ne insan kıymet bılmıyoruz yedıgımız şeyin bıle kıymetinı bılmıyoruz fakırın karnı doyurmuyoruz okadar seylerı çöpe burnumuzun ucuyla yıtıyoruz sımdı eskıler mezardan cıksada once zorluklarla geçimi yemek bulamaz ken ayaga kalksalar bu bolluya doya doya yeseler ah onca sene yemezdık cocukların karnı doysun acız kalırız derdı sımdı görseler de yeseler var ama ozamn tatlıydı sımdı ıse tat var ama kıymet değer yok var ama onların cektıklerı acı gıbı tatlı olmuyor
Yani güzel okup anlattıda niye yarıda bıraktı ikbal hanım .yada ağlamamak için zorlandı sonunda bıraktı .çok duygulu bir hikaye .😔iyiki şiirin tamamını yazdınız çok teşekkür ederim .buna benzer nice acı görmüş yarım kalmış hayatlar var.kimi tarhana çorbası başlıklı kimi benim kaleme döktüğüm tandır ekmeği başlıklı .😔hayat böyle anlatınca şiirli hikayeli olur. yaşayan için acı ve kalıcı
😢😢😢
Ah ah bu şiiri rahmetli muzaffer badıllı harika okurdu. İkbal berbat okuyorsun, hic duygu veremiyosun bence okuma. Muzaffer badilliyi mezarında inleteceksin.
Ayyyyyy şistim valla. Pisikolojim zayen iyi degil
Allah rızası için anama dua edermisiniz
İkbal hanım Allah Nazartan korusun.
Benim de ilk yerli mali haftası kutlanirken zeytin ekmek götürmüştüm hiç unutmam utana utana yiyordum arkadaşlarımın hepsi başka başka şeyler getirmisti oysa
Kafami acti herkez kendi isini yapsin bu n ya gece gece gunaha sokuyolar bizi orjinalini dinledikten sonra bu n boyle telleri kopuk keman gibi
🏇🇹🇷
İkbal ablaa siizinlr aunı kaderi yaşıyorum bana yardım edermisnizzz
😔
Anlamlı fakat pek şiire benzemiyor açıkçası
😔😔😔😢😢😢😢😢
😥😥😥😥😥😥👏👏🇹🇷
Bu
Neden kestiniz
Z Y ikbal hanim tamamını okumadı yarim kaldi tamamını okuduğunda yayinliycam
Z Y el ele geçirdi
@@SinanAKPINAR 9
tarhana deyil darhane corbasi
ve usak indir
le le le le le le le leeeeeeeeee
Boş boş anlamsız konularda ahkâm kesiyorlar, çorbayı bilir insanlar geçmişini anlatmak abes ayıp ,öldü denmişti ikbal içinde eski yi yayınlayarak rant kazanıyorsunuz ayıp
Üç ggu
Of çok boş zaman kaybı.
Çok yaramaz bir kadın, kendini bitirdi..
z
😥😥😥