Szanuję takie podejście, tzn nauka języka i kultury kraju do którego chcę się przyjechać, tacy imigranci jak ty to skarb, życzę ci wszystkiego dobrego w Polsce.
Zawsze podziwiałem takie osoby jak Ty ! Odważne , bo trzeba być odważnym by wyjechać do innego kraju , bez dobrego języka , znajomych itd. Ty jesteś taką osobą - odważną , a także jak widzę osobą ciepłą , miłą i sentymentalną . Pozdrawiam .
O cholera faktycznie 5-6 lat temu deportowali do Polski z Kazachstanu, dzięki rodzinnym korzeniom :D Pierwszy rok żałowałem, że wyjechałem, ale teraz to już mniej więcej spoko dla mnie.
Witam i serdecznie pozdrawiam, mówisz coraz lepiej po polsku, robisz postępy, miło Cię słuchać, życzę miłego pobytu w naszym Kraju i więcej śmiałości i uśmiechu. Z niecierpliwością czekam na następne odcinki. Do widzenia.
Jestem pod wrażniem takich jednostek jak Lizaveta: odważna, inteligientna, zaradna, i na dodatek ładna dziewczyna mówiaca świetnie po polsku. Droga Lizeveto, niech ci sie szczęści i powodzi w Polsce i niech Pan Bóg czuwa nad tobą i twoją rodzną! I to jest normalne że zawsze myślimy o miejscach w których wychowalśmy sie i dorastaliśmy. W moim przypadku, mój rodzinny dom w Polsce jest oddalony od mojego obecnego miejsca w USA o 8,500 km ale mam wiele radości jak wracam do moich stron rodzinnych raz na 2 lata! Ale niestety nie przyjadę w moje strony w tym roku z powodu wirusa...także może w następnym roku :-).
Gratuluję odwagi! Mimo nieśmiałości, wrodzonej skromności przełamujesz się i mówisz do nas. Brawo 🙂 No i głowa do góry, z czasem - na pewno - będzie ze wszystkim lepiej. Świetne jest to, iż się nie poddajesz! ☺️
Po 2 latach w Polsce mówisz bardzo dobrze po polsku. Ci co krytykują Twój język polski nie mają zielonego pojęcia o tym jak ciężko nauczyć się języka. Pozdrawiam i życzę powodzenia.
Odwaga Twoja jest imponująca, cieszę się , że tacy ludzie jak Ty, którzy wiedzą gdzie są ich korzenie przybywają do Polski i dobrze się tu czują... Serdecznie pozdrawiam :)
Fajnie...milo sie Ciebie slucha...trudnosci daja....droge...do przejscia dalej...bo dzieki temu doswiadczamy..i inaczej patrzy sie na zycie....Dziekuje i pozdrawiam....Czekam na dalsze ....odcinki ...☺☺☺
Jeszcze obejrze ze dwa lub trzy filmiki i się w tej dziewczynie zakocham 🌹 i w dodatku nieśmiała i uczuciowa poprostu ideał 😇 dobrze ci idzie z polskim językiem więc rozmawiaj z ludźmi jak najwięcej 👍Ps. że też na tej ukraińskiej pokrytej kolcami ziemi wyrastają takie róże 😊
Wojteczku - mierny z ciebie podrywacz. Już to widzę, jak ona za tobą wzdycha. Nie opowiadaj bajek, że jest nieśmiała i uczuciowa, bo z pewnością jest odwrotnie. Wysuwasz pochopne wnioski.
Nigdzie nie jest łatwo po zmianie otoczenia a jeszcze mówić o tym po polsku, jeśli myślisz po rosyjsku, to już w ogóle. Poczekamy aż nabierzesz śmiałości i łatwiej ci będzie mówić... o wszystkim. Czekam na następny filmik. Pozdrawiam.
I am polish but born in nyc. I feel the same way as you do about language barrier every time I visit my cousins in Poland. I want to talk to them and express my views but because my polish is low level it is hard to do that at times and becomes very frustrating. But you are doing great!
Bardzo ładnie mówisz po Polsku. Fajnie się Ciebie słucha. Masz bardzo spokojny i usypiający głos, dlatego muszę oglądać Twoje filmiki rano jak jadę do pracy, bo wieczorem, jak tylko zacząłem oglądać Twoje filmiki to od razu zasypiałem :D wszystkiego dobrego i dobrego życia tutaj :) Pozdrawiam
Bardzo ciekawy kanał 👍🤗 Dobrze radzisz sobie z Polski językiem 🙂 Może i jesteś nieśmiałą osobą ale trzeba mieć dużo odwagi by mówić o sobie, o swoim życiu , stawiając czoła nie odkrytym tajemnicą języka polskiego 🤗🥰 Chęć nauki i pogłębienie wiedzy z języka polskiego zasługuje na wielkie brawa 👍👏👏👏😎 Pozdrawiam 🌞🌞🌞
Nie bój się ludzi. Nie bój się mówić. Oczywiście nie wszyscy ludzie uszanują Twoją wrażliwość ale takich możesz izolować od siebie. Życzę dużo dobrego.
Ostatnio szukałem za pomocą google'a i fb mojego starego znajomego Александр Белоконенко z Charkowa (z którym straciłem kontakt bardzo dawno temu) a przez search googla trafiłem na młodą i uroczą Lizavetę z Charkowa co studiuje w Polsce ;-) Byłem w Charkowie dawno dawno temu ale zawsze pamiętam z sentymentem to miasto. Lizaveta, bardzo ciekawie raportujesz swoje przeżycia z pobytu w Polsce, przyjemnie się ciebie słucha. Mówisz już bardzo dobrze po polsku jak na dwuletni tylko pobyt. Dla ciebie to jest tylko kwestia zapamiętania nowego słownictwa bo jak mówisz po polsku to praktycznie bez żadnego akcentu. Brawo! Ja sam jestem emigrantem i musiałem stawiać czoła dwukrotnie takim wyzwaniom jak nauczenie się obcego języka, najpierw to był portugalski, w Brazylii, a ostatnio douczenie się angielskiego pracując w UK (a tam nikt nie mówi angielskim jaki znamy ze szkół albo z BBC...szczególnie w Szkocji...). Natomiast mojemu synowi, trochę starszemu od ciebie, nauczenie się nowego języka obcego nie sprawiało nigdy dużych trudności. Tak, że i ty niedługo będziesz jak native speaker w Polsce ;-) Efekt uboczny nauki portugalskiego i angielskiego w moim przypadku był taki, że я забыл русский. :( Ale jak posłuchałem kilka twoich wideo w języku rosyjskim to muszę powiedzieć, że немного понимаю по русски ;-) Keep up good work! Życzę ci powodzenia w twoich planach!
Ona bardzo dużo robi "Aaa" jak w mowie angielskiej. I zaraz się dowiedziałam, że studiuje w Polsce anglistykę. Da się wyczuć. Bedzie śmigać w 4 językach, to super. Ale jest niepewna siebie, neurotyczna, więc świata nie zawojuje.
Czesc,ja tez tak jak ty teraz uczylem sie obcego jezyka za granica,dam ci dora rade jak nauczyc sie szybko polskiego.Po pierwsze wlacz telewizor i ogladaj duzo filmow bajek dla dzieci.Tam mowia wolno i wyraznie. Tak zaczyna wielu ktorzy ucza sie obcego jezyka.Czytaj polskie gazety,to nie wazne czy to wszystko odrazu zrozumiesz ale z czasem bedziesz coraz wiecej rozumiala i bedziesz sie uczyla poprawnej wymowy.Zycze powodzenia Piotr z Berlina
Czesc masz podobna historie do mojej.Z ta roznica ze ja emigrowalem bedac juz 35 letnim a ty duzo mlodsza.No I bardzo wazna roznica ty jechalas po to by sie uczyc a nie jak ja po to by pracowac. Tez nie wiedzialem nic o kraju do ktorego wyemigrowalem.Tez bardzo lubie miasto,z ktorego pochodze(Gdansk) I w ktorym sie urodzilem I wychowywalem przynajmniej w latach kiedy bylem nastolatkiem I pozniej.Tez bardzo lubilem samotnie chodzic w moje ulubione miejsca I bylo super.Masz 100 procent racji,ze bycie w innym kraju na emigracji daje ogromne doswiadczenie I poznanie a nawet wyksztalcenie.Czyli jest prawda w tym stwierdzeniu,ze podruze ksztalca nawet gdy przechodzimy na emigracji jakies ciezkie chwile co jest wcale nie zadkie.Nie powinienem sie smiac bo to sa sprawy ktore sa nieszczesciem ale troche usniechnalem sie gdy mowilas mialam problem z rodzina.Dokladnie to samo co u mnie.Mysle,ze ludzie ktorzy mieli jakies problemy w rodzinie (ja mialem ogromne ale nie bede wymienial jakie z prostej przyczyny,ze nie uwiezylabys w to) sa bardziej odwazni po jakichs przejsciach w dziecinstwie,z rodzina I bez rodziny (Ja na przyklad nie mialem rodziny tylko na papierze przynajmniej w czasie kiedy jest to dla rozwoju dziecka wrecz podstawowe).Takim ludziom latwiej jest znosic roztanie z ,,rodzina'' I naprwde chyba latwiej znosza problemy na ktore napotykaja na emigracji.Nie raz ktos ze znajomych mowil mi ale ty jestes odwazny ja bym nie odwazyl sie wyemigrowac do innego kraju bez znajomosci jezyka,zwyczjow tam panujacych I tak dalej.Szybko sobie odpowiedzialem na pytanie jak przechodzil dziecinstwo,czy mial rodzine czy nie I wszystko staje sie jasne dla mnie dlaczego takie mysli ma co do mojej ,,odwagi''.Z ta niesmialoscia to to samo bylo u mnie przez dziesiatki lat.Ale bylo, juz nie jest.Bycie za granica po prostu predzej czy puzniej sprowokuje do bycia odwazniejszym w wypowiadaniu sie,w dbaniu o swoje interesy o swoj honor Itd.Ale sie rozpisalem.Przepraszam ale sprowokowalas mnie do tego..Wszystkiego dobrego zycze Tobie gdziekolwiek bedziesz w przyszlosci czy w Polsce czy na Ukrainie czy gdzie indziej.Pozdrawiam.
Ja mialem na migracji podobnie. Pierwsze lata przy kazdej okazji jezdzilem do Polski. Tak jak mowisz, teskonota za odczuciami z dawnych lat i zwiazanym z nimi otoczeniem . Z czasem jezdzilem coraz rzadziej . Coraz wiecej bylo sytuacji , ktore mi przeszkadzaly w Polsce, byly tak rozne od tego co mam na co dzien. Czlowiek przyzwyczaja sie do lepszego, wczesniej czy pozniej. Rozmowa jest bardzo wazna przy nauce jezyka obcego, ale fundamentem jest nauka slowka plus gramatyka. Im wiecej wiesz tym pewniej sie czujesz i to mobilizuje cie do przelamywania oporow. Polecam tez wszystko co chcesz obejzec lub przeczytac rob w obcym jezyku. Chcesz przeczytac jakas ksiazke , po polsku nawet gdybys miala to robic pol roku zanim wyjasnisz wszystkie slowka. Chcesz obejrzec film czy program tez po polsku. To zmotywuje cie do wiekszej pracy. I daj sobie czas, on jest twoim sprzymierzencem. Jak powiedzial jeden madry czlowiek , to nad czym pracujesz rozwija sie.
Jeśli coś przykrego usłyszałaś o Ukraińcach to w żaden sposób nie odnosi się to do mieszkańców Charkowa. Polacy mają uzasadniony żal że po wszystkim co zaszło w czasie II wojny światowej pewnym ludziom wznosi się na Ukrainie pomniki, następuje gloryfikacja . No ale to dotyczy zachodniej Ukrainy a nie Charkowa,Odessy,Krymu czy Kijowa. Myślę że dla wszystkich w miarę wykształconych ludzi jest to jasne.
dotyczy całej Ukrainy... jeśli mój brat zgwałci twoją siostrę a moja rodzina wiedząc o tym ukryje go przed poniesieniem kary to czy moja rodzina jest winna czy nie? przecież nie gwałciła! domagałbyś się ukarania mojej rodziny? a może byś nam darował? oni tworzą wspólnotę jaką jest naród ten etniczny ale i ten polityczny! istotą rozliczenia ludobójstwa przez naród jest zadeklarowanie swojego człowieczeństwa i cywilizacyjnej dojrzałości! brak rozliczenia ludobójstwa i brak pochówku i upamiętnień pomordowanych bezbronnych ludzi jest hańbiące dla wszystkich członków narodu tak dziś jak i w przyszłości! i nie sugeruj że każdy który obwinia jakiegokolwiek ó kraińca to głupek boi ty nie zaliczasz się do żadnych lepiej wykształconych ludzi jak to tam sobie napisałeś! powinieneś jej tłumaczyć jak ważną kwestią jest rozliczenie ludobójstwa pochówek i upamiętnienie ofiar a nie że nie ma z tym nic wspólnego! powiem więcej rozliczenie ludobójstwa jest ludzką powinnością!
@@wielblad1344 czy jak twoj dziadek ukradnie mojemu dziadkowi rower to czy ja moge dzisiaj do ciebie po niego przyjsc? Co to czlowieku za logika? Rozliczyc z ludobojstwa ma sie ich rzad, a nie pojedynczy obywatele. Co ty chcesz od zwyklych ludzi, ktorzy nie mieli z tamta tragedia nic wspolnego? Ty sie tlumaczyles za AK jak im zrobili rzeź w odwecie? To było mądre z naszej strony? Czy ponad 2 tysiacu ofiar już nie należy się wspominek? Widzisz, uważasz się za człowieka mądrego, a mądry człowiek pyta i probuje spojrzeć na dany temat pod każdym kątem. Ty jesteś zwykłym zakutym łbem, któremu ani wiedza, ani argumenty nie przemówią do rozumu. Ty masz już zamknięty stosunek do tego tematu. Wybierasz emocje nad zdrowym rozsądkiem. To nie są cechy człowieka mądrego i inteligentnego. Prymitywne isntynkty to też nie oznaka dojrzałości.
Zjawiskowa dziewczyna z Ciebie. Masz wspaniały timbre głosu. Ten kto uczył się języków obcych rozumie Twoje językowe problemy. Ale mój anglista mawiał, mówić, mówić, jeżeli nie znasz właściwego angielskiego słowa mów polskie. Zatem śmiało: nie znasz polskiego słowa, mów ukraińskie, czy rosyjskie, z czasem dojdziesz do perfekcji. Wszystkiego dobrego w Polsce.
He he he Ja przez to każde zdanie mówię w 4 językach, bo akurat raz mi się przypomni słówko z tego języka, inne z tamtego, a kolejne z kolejnego. To nie jest dobre. To świadczy o przeintelektualizownaiu i nieznajomości języka w mowie i piśmie, jak się zacinasz co chwila i przeskakujesz na słowa z innego języka.To nie jest umiejętność językowa, komunikatywność, zapewniam.
I tak pieknie mówisz, ja jestem młotek do języków , trzymaj się . A może przeprowadzisz sie do Gdyni? Tu jest największy procent zadowolonych z miejsca zamieszkania. Piekne miasto
Świetnie mówisz po polsku. Ciekawe ile nowych języków w ciągu dwóch lat, przyswaja w perfekcyjnej formie, cwaniaczek, który zadał Ci pytanie o Twoje niedoskonałości językowe ?
To, że tęsknisz za swoim rodzinnym miastem bardzo dobrze o tobie świadczy. Wrażliwa i uczuciowa z ciebie dziewczyna. Ja się wcale temu nie dziwię bo mam podobnie. Wszędzie gdzie bym była zawsze bym tęskniła za moim Gdańskiem i po powrocie z całą pewnością tak jak ty chodziłabym odwiedzać miejsca w których było mi dobrze. Myślę, że wiele osób tak ma, przynajmniej tych wrażliwszych. A językiem nie przejmuj się i nie bój się odzywać do Polaków, idealnie jeszcze nie mówisz ale i tak bardzo dobrze i zrozumiale. Polacy zazwyczaj chętnie pomagają obcokrajowcom, a zwłaszcza gdy widzą, że ktoś bardzo się stara mówić po polsku. A poza tym jeśli będziesz dużo mówiła to szybciej opanujesz jęz. polski i mówiąc będziesz się czuła coraz swobodniej. To na pewno frustrujące gdy chce się więcej opowiedzieć, przekazać swoje myśli i uczucia a brakuje słów, nie ma się tej swobody którą by się miało w języku ojczystym, rozumiem to doskonale. Ale nie martw się, z czasem będzie coraz lepiej, tylko nie bój się mówić po polsku, mów kiedy tylko możesz a zobaczysz że pomału będziesz znała coraz więcej słów. Bardzo miła i sympatyczna z ciebie dziewczyna. Mam nadzieję, że będziesz w Polsce szczęśliwa.
@@kravic5003 Na wszystko potrzeba czasu więc się tak nie przejmuj. Szkoda, że nie możesz powiedzieć tego co byś chciała, pokazać że masz jakiś fajny pomysł ale co zrobić, myślę że jest to problem wszystkich osób które przyjechały do innego kraju i nie posługują się jeszcze zbyt swobodnie nowym językiem. Pomału na pewno się to zmieni. Trzymam za ciebie kciuki i serdecznie pozdrawiam.Będzie dobrze :) .
Życie na emigracji jest niełatwe szczególnie na początku. Ja również tego doświadczyłem pracując w Londynie w latach 2001-04. Postanowiłem zrobić ten opis dla osób pracujących za granicą dla pewnej pociechy, ale także dla wiedzy i przestrogi. Piszę o tym jak wyglądała praca Anglii. Polacy i Ukraińcy mają to wspólne, że wyjeżdżamy za chlebem za granicę . Wy wyjeżdżacie do Polski, Polacy dalej na zachód. Robiłem już ten opis na YT, więc go powtórzę. Łatwo każdy przetłumaczy on-line. Już na samym początku mówię wszystkim, aby NIE CZULI SIĘ ZAWIEDZENI i URAŻENI, GDY BEZ DOBREJ ZNAJOMOŚCI JĘZYKA CIĘŻKO PRACUJĄ w Polsce lub gdziekolwiek indziej za niewielkie pieniądze. Chcę trochę pocieszyć, aby nie być rozczarowanym, gdy musimy wykonywać prace często poniżające, chociaż mamy dobre wykształcenie lub dobry zawód. Jeżeli chce się zamieszkać w obcym kraju NIESTETY na dość długo skazani jesteśmy na takie prace. Chyba, że zdarzy się szczęśliwy traf albo pomogą znajomi. DOBRA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKA JEST NAJWAŻNIEJSZA i im jest lepsza tym jest łatwiej. Powtórzę, jest tak prawdopodobnie zawsze, gdy jesteśmy emigrantami i NIE ZNAMY BARDZO DOBRZE JĘZYKA. Łatwo się zniechęcić. Znacznie częściej wspomina się o rzeczach złych niż dobrych. Ale trzeba wspominać tych którzy nam pomogli. Ja poza jedną osobą z Azji nie spotkałem u Anglików jednoznacznych objawów niechęci. Ciągle jednak miałem poczucie, że jestem gorszy. Z tego powodu PODEJRZEWAŁEM I MOGŁEM OCENIAĆ, że niektórzy próbują źle mnie traktować. Sadzę, że niekoniecznie trzeba mieć pretensje o to do kraju, do którego się przyjechało, ale tylko do złych ludzi, którzy są wszędzie. Posiadając wyższe wykształcenie elektryczne pracowałem w Londynie na początku zmywając naczynia, sprzątając mieszkania, toalety, bo znajomość języka była kiepska. Po prawie 3 latach dorobiłem się wreszcie "najlepszej" posady. Była to posada samodzielnego sprzedawcy hot-dogów, ciastek, lodów, napojów w budkach-sklepikach w parku Ritchmond Park w centrum Londynu. W tym parku i w tej samej firmie pracowałem (zależnie od potrzeb) w wypożyczalni rowerów, w restauracji w tym parku jako kelner, a czasami w sklepikach obok Pałacu Buckingham - co za sukces! Dobrą stronę tej pracy było to, że była samodzielna , lekka, jedzenie bezpłatne i częstow zimie miałem tylko 2 klientów dziennie (ale znowu pracowałem wtedy 4 godziny na dzień). Dobre było też to, że praca znajdowała się w ładnym miejscu jakim jest Ritchmond Park. Jest to prawdopodobnie największy ogrodzony park w mieście w Europie. Ma ok 15 km obwodu, 1000 hektarów powierzchni i żyją tam dosłownie całe stada jeleni i danieli - w centrum miasta! Polecam!
Zaczęło się od tego, ze w Polsce skontaktowałem się z polską firmą w Londynie, która załatwiła mi roczną naukę w szkole języka angielskiego (zwykle za ok 600-1000 funtów na rok) i mieszkanie w Londynie (najtaniej było to ok 60-70 funtów na tydzień w pokoju dwuosobowym). Ale oni nie zapewniali mi żadnej pracy! To było wyłącznie moją sprawą czy znajdę sobie pracę. Szkoła była tylko pretekstem, aby wyjechać do UK. Tylko tak można było dostać wizę. Było to przed rokiem 2004 przed wejściem Polski do EU. Sądzę, że wtedy nie było aż tak wielu Polaków w Anglii i mogło być raczej ŁATWIEJ O PRACĘ. Najazd Polaków na Anglię zaczął się po roku 2004. Po przyjeździe niemal jak szalony szukałem jakiejkolwiek pracy, bo pieniądze się kończyły. Szukałem pracy, która trwałaby nawet 2 godziny dziennie(!) przy sprzątaniu albo na zmywaniu w kuchni (kitchen porter). I dotyczyło to nas wszystkich Polaków! Tam nikt nie miał zagwarantowanej pracy po przyjeździe - raczej wszyscy wtedy byli studentami! Po pewnym czasie dostawałem np. 6 godzin sprzątania albo zmywania w kuchni od agencji pośrednictwa pracy i było prawie wspaniale. Jednak przy sprzątaniu w jednym miejscu praca trwała około 1-2 godz i jechałem autobusem na następne miejsce. W sumie to zajmowało mi dodatkowo kilka godzin na dojazd do miejsca pracy (korki uliczne). Było to bardzo meczące i wykańczające. Cały dzień byłem poza domem, a przepracowałem 6 godzin! Pracowałem też w sortowni paczek pocztowych, którą dostałem w innej agencji pracy. Praca była bardzo ciężka , po 8 godzin dziennie i była to trzecia zmiana od 22.00 do 6.00 rano. Pod ciężarówki podstawiane były taśmociągi, po których przesuwała się paczka pocztowa za paczką. Musiałeś zdążyć je zbierać , zanosić na ciężarówkę i układać. I jak się źle trafiło to dosłownie bez ŻADNEJ PRZERWY przez 8 godzin przenosiło sie paczki. W ciężarowce układało się paczki do wysokości nawet 2,5 metrów w zależności od wielkości samochodu. Paczki ważyły nieraz po 10 kg i więcej, ale te układało się na podłodze. Nad ranem często spało się na stojąco z wyczerpania, bo w ciągu dnia także miało się kilka godzin do przepracowania. Zapłata była 4 funty/godz. Najgorsze było w tej nocnej pracy to, że nie codziennie można było do niej pójść. Była ona raczej dla desperatów, którzy naprawdę nie mogli znaleźć pracy albo chcieli zdobyć za wszelką cenę jakieś lepsze pieniądze jak ja. Ja przecież nie przyjechałem do Londynu uczyć się angielskiego tylko pracować! Zwykle przychodzili do tej pracy tylko Afrykańczycy. Wówczas co najmniej od 19-20.00 musiałeś być w agencji, czekać potulnie w kolejce czy cię zatrudnią. Takich osób przychodziło dużo i zwykle tylko połowa była wybierana do pracy. Zwykle brano takich, którzy byli solidni i regularnie przychodzili do agencji. Pozostali wracali do domu o niczym. Mogło być tak, że nawet przez kilka dni z rzędu i nie dostało się pracy. Więc jak miałeś szczęście, to cie wybrano do pracy i pakowano do małych autobusów. Około 30-45 minut jechałeś poza Londyn na tą sortownię paczek pocztowych. Pracowałem także jako kelner, ogrodnik, przy remontach domów, przy sprzątaniu. Przez cały pobyt w Londynie zarabiałem wszędzie około 4 funty na godzinę. Było tak niezależnie jakie dostawałem prace i zupełnie nieważne czy praca była weekend czy w zwykły dzień czy w nocy. W weekend pracowało się najwięcej, najciężej i najdłużej, bo wtedy był największy ruch w tym turystycznym biznesie . Jak mówiłem zawsze otrzymywało się minimalną zapłatę, a szczęściem było tylko to, że ktoś dostał lżejsza pracę. Prawie zawsze były to prace okresowe, w których nie ma stałych godzin , np. 8 godz/dzień. Takie prace były najpopularniejsze w czasie mojego pobytu. Naprawdę nie dało się znaleźć pracy, np. zawsze po 8 godzin dziennie w jakiejś fabryce w Londynie. Chyba po prostu dlatego, że Londyn jest centrum finansowo-turystycznym - tam nie ma fabryk. Jeszcze raz przestrzegam wszystkich, żeby raczej nie liczyć na dobre zarobki bez dobrej znajomości języka. W Polsce uczyłem się języka angielskiego w szkole średniej przez 3 lata, ale wtedy nie przykładałem się do nauki. Jednak przed wyjazdem poduczyłem się angielskiego i mogłem dość swobodnie czytać prostsze teksty. Ale wielki problem pojawił się w zrozumieniu języka mówionego! Anglicy mają specyficzny akcent w Londynie i nie jest to "BBC English"! Dodatkowo strasznie kaleczą angielski Hindusi i Afrykańczycy, których jest pełno w Londynie. Jeszcze inny akcent miał kucharz Australijczyk, z którym pracowałem i miałem wrażenie ze on "połykał" po połowie wyrazów! Wiec teraz można sobie uświadomić jakie wyzwania językowe mogą nas czekać w obcym kraju. Od początku do końca pobytu poświeciłem naprawdę bardzo wiele czasu(!) na szukanie jak najlepszej pracy. I nawet pod koniec mojego pobytu w Londynie nic dobrego nie znalazłem , chociaż znałem angielski dość dobrze, posiadałem wyższe wykształcenie elektryczne i miałem dość dobre doświadczenie zawodowe! Nie obce mi były prace budowlane jak układanie płytek, malowanie, remonty. Nie obce były mi prace ślusarskie, jak spawanie elektryczne. Było bardzo ważne posiadanie dokumentu potwierdzającego doświadczenie zawodowe albo wiarygodne referencje. Byłem prawie w szoku, że tak wyszło. Lepsze prace były zarezerwowane dla Anglików. Na koniec dodam jedną rzecz dla pewnej pociechy, że pracownicy z Ukrainy mają nieco lepszą możliwość. Najczęściej słyszę, że pracę i pobyt w Polsce załatwiają pośrednicy pracy, choć mogą czasem oszukać. Oni oferują zazwyczaj jakieś zamieszkanie na początek i jakąś pracę na początek choć czasem nie tak jak się umawialiście. Więc to nie jest tak całkiem źle. Można wtedy w razie problemów dalej samemu ulepszać swój pobyt, np. szukać samemu dodatkowej pracy, choć jest to zdecydowanie trudne bez znajomości języka. Ale w takich sytuacjach jest szansa, że jak się nie powiedzie to niewiele się straci, bo można wyjść na zero. Ja i moi znajomi odnośnie pracy, tego nie mieliśmy. Ja mocno ryzykowałem utratę opłaty za szkołę oraz pieniądze na start. Sądzę, że łatwiej jest znaleźć jakieś mieszkanie niż pracę. Na koniec powiem , że jeżeli możecie zarobić za granicą lepsze pieniądze nie wstydźcie się, że jest to kiepska praca i że Was poniża. Jest to tylko kwestia czasu. Poza tym żadna praca nie hańbi. Niech się wstydzą ci co was zatrudniają, ale źle traktują i oszukują. Czasem trzeba to znieść jakiś czas. Pozdrawiam wszystkich emigrantów oraz życzę powodzenia, dobrych ludzi na swojej drodze i optymizmu nawet, gdy dzieje się nie tak jakbyśmy sobie tego życzyli.
Śliczna Lizaveta bardzo dobrze Cię rozumiem bo to przypomina mi moj czas studiów we Włoszech. Nie przejmuj się blokadą językową omów sama zniknie jeśli nie będziesz myśleć o tym że może robisz jakieś błędy lub masz obawy przed rozmową z ludźmi. Czarująca Różyczko, Liza mogę zapytać gdzie mieszkasz i studjuesz w Polsce? Bardzo lubię Cię także i chciałbym poznać Cię bliżej. Mam nadzieję że jest to możliwe. Czekam na odpowiedź
"Lubię was" :) Nie chcę pouczać, ale postaraj się nie używać na zakończenie tego zwrotu. Bardziej odpowiednie jest "pozdrawiam wszystkich" albo coś w tym rodzaju... Poza tym życzę odwagi w kontaktach/rozmowach z Polakami :)
Cześć Liza.Takie pytanie mam,ciekawy jestem.Czy chciałabyś,żeby w niedalekiej przyszłości,między Polską i Ukrainą była otwarta granica?Żeby można było swobodnie podróżować,bez paszportu,gdzie się chce......Fizyka...Cóż,trochę niebabska dziedzina.Odważna jesteś.Niech Ci się wiedzie.I nie poddawaj się.Powodzenia.
Możesz napisać jakie miasto na Ukrainie byłem z 20 razy na Ukrainie w jakim mieście studiujesz w Polsce pozdrawiam Cię z SZWAJCARI ja w SZWAJCARI studiuje w Wintertur
Lizavieta bardzo dobrze ci idzie . Rozmawiaj jak najwięcej z polakami . Szybciej nauczysz się biegle mówić po polsku . Spróbuj przełamać swoją nieśmiałość . Nie bój się , nie wszyscy ludzie są źli . Większość Polaków jest przychylnie nastawiona do Ukraińców . Pozdrawiam -:)))
Jestem na emigracji 12 lat znam ten ból tęsknoty i wyobcowania w innym państwie ,dopóki nie nauczysz się choć w stopniu komunikatywnym nowego języka.Pozdrawiam serdecznie i mam prośbę uśmiechnij się czasami do nas widzow
Здравствуйте, хотел спросить, что Вы думаете про частные колледжи, после девятого класа решился ехать в Польшу, Бялу Подляску (этим занимается компания по переправке студентов с Украины в Польшу) , говорят, что там частный колледж имени Кшистофа Бачинского, но проблема в том, что на просторах интернета нигде нету отзывов про этот колледж, нету его и на гугл картах, сколько искал, и никаких данных. Может ли это быть обман?
Pozdrawiam serdecznie. Nie można młodych pokoleń Ukraińców sądzić za to co było 80-90 lat temu. Wtedy jednostki rozpoczęły zatargi, skończyło się na tysiącach. Cześć ich pamięci, a Wasze młode pokolenia niech żyją wspólnie jak najlepiej. Wierzę w młodych!
O hoho Polacy mieszkają w Niemczech i Holandii po 3 5 10 lat i tak się jąkają ze masakra Ty opanowałaś język super Ps. Mam kolegę miesxka w Niemczech 11 lat i zdania złożyć nie umie
Szanuję takie podejście, tzn nauka języka i kultury kraju do którego chcę się przyjechać, tacy imigranci jak ty to skarb, życzę ci wszystkiego dobrego w Polsce.
Zawsze podziwiałem takie osoby jak Ty ! Odważne , bo trzeba być odważnym by wyjechać do innego kraju , bez dobrego języka , znajomych itd. Ty jesteś taką osobą - odważną , a także jak widzę osobą ciepłą , miłą i sentymentalną . Pozdrawiam .
O cholera faktycznie 5-6 lat temu deportowali do Polski z Kazachstanu, dzięki rodzinnym korzeniom :D Pierwszy rok żałowałem, że wyjechałem, ale teraz to już mniej więcej spoko dla mnie.
Fajną jesteś dziewczyną. Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę szczęścia w naszym kraju!
Trzymaj się i życzę Ci więcej śmiałości do ludzi! 😊👍
Jesteś dzielna, dynamiczna i romantyczna.Masz więc wszystkie cechy,które pozwolą Ci zrobić w Polsce karierę.Powodzenia!
Bardzo podoba mi sie twoje powitanie, jest takie subtelne, ciche, spokojne.
Super, że mówisz dobrze o Ukrainie, ja też zawsze mówiłem dobrze o Polsce jak mieszkałem za granicą 💚
Jesteś bardzo młoda i bardzo wrażliwa, musisz być trochę twardsza i zostać tu. Polska z Tobą będzie piękniejsza!
Polska nie zauważy ani jej przyjazdu ani wyjazdu czy nawet śmierci... po co takie naiwne deklaracje?
@@wielblad1344 Za nikiem 'wielbłąd' idzie 'wielbłądzi móżdżek!
Brawo, jesteś wspaniałą dziewczyną trzymam kciuki za Ciebie :)
Witam i serdecznie pozdrawiam, mówisz coraz lepiej po polsku, robisz postępy, miło Cię słuchać, życzę miłego pobytu w naszym Kraju i więcej śmiałości i uśmiechu. Z niecierpliwością czekam na następne odcinki. Do widzenia.
Wszystkiego najlepszego w Polsce. Serdecznie Panią pozdrawiam.
Jestem pod wrażniem takich jednostek jak Lizaveta: odważna, inteligientna, zaradna, i na dodatek ładna dziewczyna mówiaca świetnie po polsku. Droga Lizeveto, niech ci sie szczęści i powodzi w Polsce i niech Pan Bóg czuwa nad tobą i twoją rodzną! I to jest normalne że zawsze myślimy o miejscach w których wychowalśmy sie i dorastaliśmy. W moim przypadku, mój rodzinny dom w Polsce jest oddalony od mojego obecnego miejsca w USA o 8,500 km ale mam wiele radości jak wracam do moich stron rodzinnych raz na 2 lata! Ale niestety nie przyjadę w moje strony w tym roku z powodu wirusa...także może w następnym roku :-).
Gratuluję odwagi! Mimo nieśmiałości, wrodzonej skromności przełamujesz się i mówisz do nas. Brawo 🙂
No i głowa do góry, z czasem - na pewno - będzie ze wszystkim lepiej. Świetne jest to, iż się nie poddajesz! ☺️
Po 2 latach w Polsce mówisz bardzo dobrze po polsku. Ci co krytykują Twój język polski nie mają zielonego pojęcia o tym jak ciężko nauczyć się języka. Pozdrawiam i życzę powodzenia.
Odwaga Twoja jest imponująca, cieszę się , że tacy ludzie jak Ty, którzy wiedzą gdzie są ich korzenie przybywają do Polski i dobrze się tu czują... Serdecznie pozdrawiam :)
Fajnie...milo sie Ciebie slucha...trudnosci daja....droge...do przejscia dalej...bo dzieki temu doswiadczamy..i inaczej patrzy sie na zycie....Dziekuje i pozdrawiam....Czekam na dalsze ....odcinki ...☺☺☺
Bardzo ciekawie opowiadasz. Dziękuję.
Jeszcze obejrze ze dwa lub trzy filmiki i się w tej dziewczynie zakocham 🌹 i w dodatku nieśmiała i uczuciowa poprostu ideał 😇 dobrze ci idzie z polskim językiem więc rozmawiaj z ludźmi jak najwięcej 👍Ps. że też na tej ukraińskiej pokrytej kolcami ziemi wyrastają takie róże 😊
Wojteczku - mierny z ciebie podrywacz. Już to widzę, jak ona za tobą wzdycha. Nie opowiadaj bajek, że jest nieśmiała i uczuciowa, bo z pewnością jest odwrotnie. Wysuwasz pochopne wnioski.
@@bogudanbogosz4150 Mamy i zazdrośnika.
Nigdzie nie jest łatwo po zmianie otoczenia a jeszcze mówić o tym po polsku, jeśli myślisz po rosyjsku, to już w ogóle. Poczekamy aż nabierzesz śmiałości i łatwiej ci będzie mówić... o wszystkim. Czekam na następny filmik.
Pozdrawiam.
I am polish but born in nyc. I feel the same way as you do about language barrier every time I visit my cousins in Poland. I want to talk to them and express my views but because my polish is low level it is hard to do that at times and becomes very frustrating. But you are doing great!
Hej
Super film
Zobaczyłam jeden twój film... Potem kolejny...
SUBIK POLECIAŁ
Pozdrowienia
Witam.
Bardzo dobrze Ci idzie z językiem polskim. Tylko tak dalej a za chwilę i akcent będzie lepszy. Pozdrawiam.
Bardzo ładnie mówisz po Polsku. Fajnie się Ciebie słucha. Masz bardzo spokojny i usypiający głos, dlatego muszę oglądać Twoje filmiki rano jak jadę do pracy, bo wieczorem, jak tylko zacząłem oglądać Twoje filmiki to od razu zasypiałem :D wszystkiego dobrego i dobrego życia tutaj :) Pozdrawiam
Bardzo dobrze mówisz po Polsku ! Więcej pewności siebie ! :)
I am learning Polish and you have such a soothing voice and you speak relatively slowly so I can understand a little bit of what you are saying.
Mówisz od serca -super
Przepięknie mówisz po polsku 💕
Głowa do góry i nos do przodu👍👍👍
Jak na dwa lata pobytu w Polsce, to mówisz bardzo dobrze. Życzę powodzenia i sukcesów w nowej rzeczywistości.
Liza, ależ ty masz relaksujący głos... ;) Możesz nawet liczyć barany, tylko mów proszę !! :))
Pięknie wyglądasz 😉
Jesteś fajną, pozytywną dziewczyną, dobrze ci idzie z językiem polskim, pozdrawiam
Bardzo ciekawy kanał 👍🤗 Dobrze radzisz sobie z Polski językiem 🙂 Może i jesteś nieśmiałą osobą ale trzeba mieć dużo odwagi by mówić o sobie, o swoim życiu , stawiając czoła nie odkrytym tajemnicą języka polskiego 🤗🥰 Chęć nauki i pogłębienie wiedzy z języka polskiego zasługuje na wielkie brawa 👍👏👏👏😎 Pozdrawiam 🌞🌞🌞
Ładnie mówisz po polsku :) Ładna z Ciebie dziewczyna :) Pozdrawiam ze Szczecina :)
Jester bardzo zdolna I bardzo dobrze mowisz po polsku.
Super Ci idzie 😊
Liza, mów do mnie jeszcze, więcej i śmiało ;)
Ale Ty jesteś piękna :)
rozumiem o czym mówisz, miałam tak samo jak wyjechałam do Anglii na studia pare lat temu. W sumie język to jedno ale też różnice kulturowe.
Lubię takich ludzi. Jesteś Szczera , skromna , empatyczna , towarzyska , kontaktowa. Super .Ja znam taką samą inną Ukrainkę.
Pozdrawiam! :)
Nie bój się ludzi. Nie bój się mówić. Oczywiście nie wszyscy ludzie uszanują Twoją wrażliwość ale takich możesz izolować od siebie. Życzę dużo dobrego.
Ostatnio szukałem za pomocą google'a i fb mojego starego znajomego
Александр Белоконенко z Charkowa (z którym straciłem kontakt bardzo dawno temu) a przez search googla trafiłem na młodą i uroczą Lizavetę z Charkowa co studiuje w Polsce ;-) Byłem w Charkowie dawno dawno temu ale zawsze pamiętam z sentymentem to miasto. Lizaveta, bardzo ciekawie raportujesz swoje przeżycia z pobytu w Polsce, przyjemnie się ciebie słucha. Mówisz już bardzo dobrze po polsku jak na dwuletni tylko pobyt. Dla ciebie to jest tylko kwestia zapamiętania nowego słownictwa bo jak mówisz po polsku to praktycznie bez żadnego akcentu. Brawo! Ja sam jestem emigrantem i musiałem stawiać czoła dwukrotnie takim wyzwaniom jak nauczenie się obcego języka, najpierw to był portugalski, w Brazylii, a ostatnio douczenie się angielskiego pracując w UK (a tam nikt nie mówi angielskim jaki znamy ze szkół albo z BBC...szczególnie w Szkocji...). Natomiast mojemu synowi, trochę starszemu od ciebie, nauczenie się nowego języka obcego nie sprawiało nigdy dużych trudności. Tak, że i ty niedługo będziesz jak native speaker w Polsce ;-) Efekt uboczny nauki portugalskiego i angielskiego w moim przypadku był taki, że
я забыл русский. :( Ale jak posłuchałem kilka twoich wideo w języku rosyjskim to muszę powiedzieć, że немного понимаю по русски ;-) Keep up good work! Życzę ci powodzenia w twoich planach!
Ona bardzo dużo robi "Aaa" jak w mowie angielskiej. I zaraz się dowiedziałam, że studiuje w Polsce anglistykę. Da się wyczuć. Bedzie śmigać w 4 językach, to super. Ale jest niepewna siebie, neurotyczna, więc świata nie zawojuje.
Czesc,ja tez tak jak ty teraz uczylem sie obcego jezyka za granica,dam ci dora rade jak nauczyc sie szybko polskiego.Po pierwsze wlacz telewizor i ogladaj duzo filmow bajek dla dzieci.Tam mowia wolno i wyraznie.
Tak zaczyna wielu ktorzy ucza sie obcego jezyka.Czytaj polskie gazety,to nie wazne czy to wszystko odrazu zrozumiesz ale z czasem bedziesz coraz wiecej rozumiala i bedziesz sie uczyla poprawnej wymowy.Zycze powodzenia Piotr z Berlina
A jak się nauczyć niemieckiego??masz sposób?
Fajna dziewczyna jesteś, naturalna , nie udajesz , to widać, super !!!
Trzymaj sie dziewczyno i powodzenia !
No jeszcze ze dwa filmy a 90.procent oglądających panią Polaków. Się Zakocha... Kurcze naprawdę super dziewczyna..
Czesc masz podobna historie do mojej.Z ta roznica ze ja emigrowalem bedac juz 35 letnim a ty duzo mlodsza.No I bardzo wazna roznica ty jechalas po to by sie uczyc a nie jak ja po to by pracowac. Tez nie wiedzialem nic o kraju do ktorego wyemigrowalem.Tez bardzo lubie miasto,z ktorego pochodze(Gdansk) I w ktorym sie urodzilem I wychowywalem przynajmniej w latach kiedy bylem nastolatkiem I pozniej.Tez bardzo lubilem samotnie chodzic w moje ulubione miejsca I bylo super.Masz 100 procent racji,ze bycie w innym kraju na emigracji daje ogromne doswiadczenie I poznanie a nawet wyksztalcenie.Czyli jest prawda w tym stwierdzeniu,ze podruze ksztalca nawet gdy przechodzimy na emigracji jakies ciezkie chwile co jest wcale nie zadkie.Nie powinienem sie smiac bo to sa sprawy ktore sa nieszczesciem ale troche usniechnalem sie gdy mowilas mialam problem z rodzina.Dokladnie to samo co u mnie.Mysle,ze ludzie ktorzy mieli jakies problemy w rodzinie (ja mialem ogromne ale nie bede wymienial jakie z prostej przyczyny,ze nie uwiezylabys w to) sa bardziej odwazni po jakichs przejsciach w dziecinstwie,z rodzina I bez rodziny (Ja na przyklad nie mialem rodziny tylko na papierze przynajmniej w czasie kiedy jest to dla rozwoju dziecka wrecz podstawowe).Takim ludziom latwiej jest znosic roztanie z ,,rodzina'' I naprwde chyba latwiej znosza problemy na ktore napotykaja na emigracji.Nie raz ktos ze znajomych mowil mi ale ty jestes odwazny ja bym nie odwazyl sie wyemigrowac do innego kraju bez znajomosci jezyka,zwyczjow tam panujacych I tak dalej.Szybko sobie odpowiedzialem na pytanie jak przechodzil dziecinstwo,czy mial rodzine czy nie I wszystko staje sie jasne dla mnie dlaczego takie mysli ma co do mojej ,,odwagi''.Z ta niesmialoscia to to samo bylo u mnie przez dziesiatki lat.Ale bylo, juz nie jest.Bycie za granica po prostu predzej czy puzniej sprowokuje do bycia odwazniejszym w wypowiadaniu sie,w dbaniu o swoje interesy o swoj honor Itd.Ale sie rozpisalem.Przepraszam ale sprowokowalas mnie do tego..Wszystkiego dobrego zycze Tobie gdziekolwiek bedziesz w przyszlosci czy w Polsce czy na Ukrainie czy gdzie indziej.Pozdrawiam.
Serwus, ja jakwyjechałem z Polski też miałem problemy z jezykiem, ale wszystko jest do opakowania, pozdrawiam z Niemiec
Fajnie opowiadasz
Jesteś odważną osobą szkoda że nie czytasz komentarzy ,one dużo dodają dobrego i złego ale uczą życia.
Mam nadzieje, ze spotkasz koos, przed kim bedziesz w stanie opowiedziec co Ci w duszy gra. Tego Ci zycze i pozdrawiam serdecznie.
Ja mialem na migracji podobnie. Pierwsze lata przy kazdej okazji jezdzilem do Polski. Tak jak mowisz, teskonota za odczuciami z dawnych lat i zwiazanym z nimi otoczeniem . Z czasem jezdzilem coraz rzadziej . Coraz wiecej bylo sytuacji , ktore mi przeszkadzaly w Polsce, byly tak rozne od tego co mam na co dzien. Czlowiek przyzwyczaja sie do lepszego, wczesniej czy pozniej.
Rozmowa jest bardzo wazna przy nauce jezyka obcego, ale fundamentem jest nauka slowka plus gramatyka. Im wiecej wiesz tym pewniej sie czujesz i to mobilizuje cie do przelamywania oporow. Polecam tez wszystko co chcesz obejzec lub przeczytac rob w obcym jezyku. Chcesz przeczytac jakas ksiazke , po polsku nawet gdybys miala to robic pol roku zanim wyjasnisz wszystkie slowka. Chcesz obejrzec film czy program tez po polsku. To zmotywuje cie do wiekszej pracy. I daj sobie czas, on jest twoim sprzymierzencem. Jak powiedzial jeden madry czlowiek , to nad czym pracujesz rozwija sie.
Subtelna, delikatna ,inteligentna kobieta .Piękny spokojny głos .
jeszcze nie obejrzałem, ale dałem łapkę w górę :)
Яка гарна мала😍успехов тебе!
Jeśli coś przykrego usłyszałaś o Ukraińcach to w żaden sposób nie odnosi się to do mieszkańców Charkowa. Polacy mają uzasadniony żal że po wszystkim co zaszło w czasie II wojny światowej pewnym ludziom wznosi się na Ukrainie pomniki, następuje gloryfikacja . No ale to dotyczy zachodniej Ukrainy a nie Charkowa,Odessy,Krymu czy Kijowa. Myślę że dla wszystkich w miarę wykształconych ludzi jest to jasne.
dotyczy całej Ukrainy... jeśli mój brat zgwałci twoją siostrę a moja rodzina wiedząc o tym ukryje go przed poniesieniem kary to czy moja rodzina jest winna czy nie? przecież nie gwałciła! domagałbyś się ukarania mojej rodziny? a może byś nam darował? oni tworzą wspólnotę jaką jest naród ten etniczny ale i ten polityczny! istotą rozliczenia ludobójstwa przez naród jest zadeklarowanie swojego człowieczeństwa i cywilizacyjnej dojrzałości! brak rozliczenia ludobójstwa i brak pochówku i upamiętnień pomordowanych bezbronnych ludzi jest hańbiące dla wszystkich członków narodu tak dziś jak i w przyszłości! i nie sugeruj że każdy który obwinia jakiegokolwiek ó kraińca to głupek boi ty nie zaliczasz się do żadnych lepiej wykształconych ludzi jak to tam sobie napisałeś! powinieneś jej tłumaczyć jak ważną kwestią jest rozliczenie ludobójstwa pochówek i upamiętnienie ofiar a nie że nie ma z tym nic wspólnego! powiem więcej rozliczenie ludobójstwa jest ludzką powinnością!
@@wielblad1344 czy jak twoj dziadek ukradnie mojemu dziadkowi rower to czy ja moge dzisiaj do ciebie po niego przyjsc? Co to czlowieku za logika? Rozliczyc z ludobojstwa ma sie ich rzad, a nie pojedynczy obywatele. Co ty chcesz od zwyklych ludzi, ktorzy nie mieli z tamta tragedia nic wspolnego? Ty sie tlumaczyles za AK jak im zrobili rzeź w odwecie? To było mądre z naszej strony? Czy ponad 2 tysiacu ofiar już nie należy się wspominek? Widzisz, uważasz się za człowieka mądrego, a mądry człowiek pyta i probuje spojrzeć na dany temat pod każdym kątem. Ty jesteś zwykłym zakutym łbem, któremu ani wiedza, ani argumenty nie przemówią do rozumu. Ty masz już zamknięty stosunek do tego tematu. Wybierasz emocje nad zdrowym rozsądkiem. To nie są cechy człowieka mądrego i inteligentnego. Prymitywne isntynkty to też nie oznaka dojrzałości.
Bo rozpentasz 3 wojne światoa wstrzymaj uczucia
@@MrSzarki27 wstrzymuje uczucia i niszczę ó krainę.... bez uczuć... jak każdego zbrodniarza który na śmierć zasługuje...
@@wielblad1344 Jak widze po awatarze albo mogę przypuszczać przeciwnik ustawy 447
Jest spoko .... I pamiętaj czekamy na użycie farby 🤓
W 100 % cię rozumiem !! Pozdrawiam z Amsterdamu 🤗
Też tak robię... z tym chodzeniem... po miejscach wspomnień.
Всё очень Крутооооо, на твоём канале...))
Twój głos bardzo mnie relaksuje :)
Jedyna rada na Pani problemy to prawdziwy nasz rodzimy Polski chłopak na dzień i noc. !!
Poland is cool, very cool!
Zjawiskowa dziewczyna z Ciebie. Masz wspaniały timbre głosu. Ten kto uczył się języków obcych rozumie Twoje językowe problemy. Ale mój anglista mawiał, mówić, mówić, jeżeli nie znasz właściwego angielskiego słowa mów polskie. Zatem śmiało: nie znasz polskiego słowa, mów ukraińskie, czy rosyjskie, z czasem dojdziesz do perfekcji. Wszystkiego dobrego w Polsce.
He he he Ja przez to każde zdanie mówię w 4 językach, bo akurat raz mi się przypomni słówko z tego języka, inne z tamtego, a kolejne z kolejnego. To nie jest dobre. To świadczy o przeintelektualizownaiu i nieznajomości języka w mowie i piśmie, jak się zacinasz co chwila i przeskakujesz na słowa z innego języka.To nie jest umiejętność językowa, komunikatywność, zapewniam.
I tak pieknie mówisz, ja jestem młotek do języków , trzymaj się . A może przeprowadzisz sie do Gdyni? Tu jest największy procent zadowolonych z miejsca zamieszkania. Piekne miasto
Świetnie mówisz po polsku. Ciekawe ile nowych języków w ciągu dwóch lat, przyswaja w perfekcyjnej formie, cwaniaczek, który zadał Ci pytanie o Twoje niedoskonałości językowe ?
To, że tęsknisz za swoim rodzinnym miastem bardzo dobrze o tobie świadczy. Wrażliwa i uczuciowa z ciebie dziewczyna. Ja się wcale temu nie dziwię bo mam podobnie. Wszędzie gdzie bym była zawsze bym tęskniła za moim Gdańskiem i po powrocie z całą pewnością tak jak ty chodziłabym odwiedzać miejsca w których było mi dobrze. Myślę, że wiele osób tak ma, przynajmniej tych wrażliwszych. A językiem nie przejmuj się i nie bój się odzywać do Polaków, idealnie jeszcze nie mówisz ale i tak bardzo dobrze i zrozumiale. Polacy zazwyczaj chętnie pomagają obcokrajowcom, a zwłaszcza gdy widzą, że ktoś bardzo się stara mówić po polsku. A poza tym jeśli będziesz dużo mówiła to szybciej opanujesz jęz. polski i mówiąc będziesz się czuła coraz swobodniej. To na pewno frustrujące gdy chce się więcej opowiedzieć, przekazać swoje myśli i uczucia a brakuje słów, nie ma się tej swobody którą by się miało w języku ojczystym, rozumiem to doskonale. Ale nie martw się, z czasem będzie coraz lepiej, tylko nie bój się mówić po polsku, mów kiedy tylko możesz a zobaczysz że pomału będziesz znała coraz więcej słów. Bardzo miła i sympatyczna z ciebie dziewczyna. Mam nadzieję, że będziesz w Polsce szczęśliwa.
Ja też srudiuję tu, ale gdy mam swietne pomysły na zajęciach ,niestety nie mogą powiedzieć o tym wyraźnie, więc milczę)
@@kravic5003 Na wszystko potrzeba czasu więc się tak nie przejmuj. Szkoda, że nie możesz powiedzieć tego co byś chciała, pokazać że masz jakiś fajny pomysł ale co zrobić, myślę że jest to problem wszystkich osób które przyjechały do innego kraju i nie posługują się jeszcze zbyt swobodnie nowym językiem. Pomału na pewno się to zmieni. Trzymam za ciebie kciuki i serdecznie pozdrawiam.Będzie dobrze :) .
@@soraja8905 ok, dzięki) czasami oglądam Polski kanał "cuda świata" o zwierzętach, z przyjemnością uczę się nowych polskich słów.
Pozdrawiam
Życie na emigracji jest niełatwe szczególnie na początku. Ja również tego doświadczyłem pracując w Londynie w latach 2001-04. Postanowiłem zrobić ten opis dla osób pracujących za granicą dla pewnej pociechy, ale także dla wiedzy i przestrogi. Piszę o tym jak wyglądała praca Anglii. Polacy i Ukraińcy mają to wspólne, że wyjeżdżamy za chlebem za granicę . Wy wyjeżdżacie do Polski, Polacy dalej na zachód. Robiłem już ten opis na YT, więc go powtórzę. Łatwo każdy przetłumaczy on-line.
Już na samym początku mówię wszystkim, aby NIE CZULI SIĘ ZAWIEDZENI i URAŻENI, GDY BEZ DOBREJ ZNAJOMOŚCI JĘZYKA CIĘŻKO PRACUJĄ w Polsce lub gdziekolwiek indziej za niewielkie pieniądze. Chcę trochę pocieszyć, aby nie być rozczarowanym, gdy musimy wykonywać prace często poniżające, chociaż mamy dobre wykształcenie lub dobry zawód. Jeżeli chce się zamieszkać w obcym kraju NIESTETY na dość długo skazani jesteśmy na takie prace. Chyba, że zdarzy się szczęśliwy traf albo pomogą znajomi. DOBRA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKA JEST NAJWAŻNIEJSZA i im jest lepsza tym jest łatwiej. Powtórzę, jest tak prawdopodobnie zawsze, gdy jesteśmy emigrantami i NIE ZNAMY BARDZO DOBRZE JĘZYKA. Łatwo się zniechęcić. Znacznie częściej wspomina się o rzeczach złych niż dobrych. Ale trzeba wspominać tych którzy nam pomogli. Ja poza jedną osobą z Azji nie spotkałem u Anglików jednoznacznych objawów niechęci. Ciągle jednak miałem poczucie, że jestem gorszy. Z tego powodu PODEJRZEWAŁEM I MOGŁEM OCENIAĆ, że niektórzy próbują źle mnie traktować. Sadzę, że niekoniecznie trzeba mieć pretensje o to do kraju, do którego się przyjechało, ale tylko do złych ludzi, którzy są wszędzie.
Posiadając wyższe wykształcenie elektryczne pracowałem w Londynie na początku zmywając naczynia, sprzątając mieszkania, toalety, bo znajomość języka była kiepska. Po prawie 3 latach dorobiłem się wreszcie "najlepszej" posady. Była to posada samodzielnego sprzedawcy hot-dogów, ciastek, lodów, napojów w budkach-sklepikach w parku Ritchmond Park w centrum Londynu. W tym parku i w tej samej firmie pracowałem (zależnie od potrzeb) w wypożyczalni rowerów, w restauracji w tym parku jako kelner, a czasami w sklepikach obok Pałacu Buckingham - co za sukces! Dobrą stronę tej pracy było to, że była samodzielna , lekka, jedzenie bezpłatne i częstow zimie miałem tylko 2 klientów dziennie (ale znowu pracowałem wtedy 4 godziny na dzień). Dobre było też to, że praca znajdowała się w ładnym miejscu jakim jest Ritchmond Park. Jest to prawdopodobnie największy ogrodzony park w mieście w Europie. Ma ok 15 km obwodu, 1000 hektarów powierzchni i żyją tam dosłownie całe stada jeleni i danieli - w centrum miasta! Polecam!
Zaczęło się od tego, ze w Polsce skontaktowałem się z polską firmą w Londynie, która załatwiła mi roczną naukę w szkole języka angielskiego (zwykle za ok 600-1000 funtów na rok) i mieszkanie w Londynie (najtaniej było to ok 60-70 funtów na tydzień w pokoju dwuosobowym). Ale oni nie zapewniali mi żadnej pracy! To było wyłącznie moją sprawą czy znajdę sobie pracę. Szkoła była tylko pretekstem, aby wyjechać do UK. Tylko tak można było dostać wizę. Było to przed rokiem 2004 przed wejściem Polski do EU. Sądzę, że wtedy nie było aż tak wielu Polaków w Anglii i mogło być raczej ŁATWIEJ O PRACĘ. Najazd Polaków na Anglię zaczął się po roku 2004.
Po przyjeździe niemal jak szalony szukałem jakiejkolwiek pracy, bo pieniądze się kończyły. Szukałem pracy, która trwałaby nawet 2 godziny dziennie(!) przy sprzątaniu albo na zmywaniu w kuchni (kitchen porter). I dotyczyło to nas wszystkich Polaków! Tam nikt nie miał zagwarantowanej pracy po przyjeździe - raczej wszyscy wtedy byli studentami! Po pewnym czasie dostawałem np. 6 godzin sprzątania albo zmywania w kuchni od agencji pośrednictwa pracy i było prawie wspaniale. Jednak przy sprzątaniu w jednym miejscu praca trwała około 1-2 godz i jechałem autobusem na następne miejsce. W sumie to zajmowało mi dodatkowo kilka godzin na dojazd do miejsca pracy (korki uliczne). Było to bardzo meczące i wykańczające. Cały dzień byłem poza domem, a przepracowałem 6 godzin!
Pracowałem też w sortowni paczek pocztowych, którą dostałem w innej agencji pracy. Praca była bardzo ciężka , po 8 godzin dziennie i była to trzecia zmiana od 22.00 do 6.00 rano. Pod ciężarówki podstawiane były taśmociągi, po których przesuwała się paczka pocztowa za paczką. Musiałeś zdążyć je zbierać , zanosić na ciężarówkę i układać. I jak się źle trafiło to dosłownie bez ŻADNEJ PRZERWY przez 8 godzin przenosiło sie paczki. W ciężarowce układało się paczki do wysokości nawet 2,5 metrów w zależności od wielkości samochodu. Paczki ważyły nieraz po 10 kg i więcej, ale te układało się na podłodze. Nad ranem często spało się na stojąco z wyczerpania, bo w ciągu dnia także miało się kilka godzin do przepracowania. Zapłata była 4 funty/godz. Najgorsze było w tej nocnej pracy to, że nie codziennie można było do niej pójść. Była ona raczej dla desperatów, którzy naprawdę nie mogli znaleźć pracy albo chcieli zdobyć za wszelką cenę jakieś lepsze pieniądze jak ja. Ja przecież nie przyjechałem do Londynu uczyć się angielskiego tylko pracować! Zwykle przychodzili do tej pracy tylko Afrykańczycy. Wówczas co najmniej od 19-20.00 musiałeś być w agencji, czekać potulnie w kolejce czy cię zatrudnią. Takich osób przychodziło dużo i zwykle tylko połowa była wybierana do pracy. Zwykle brano takich, którzy byli solidni i regularnie przychodzili do agencji. Pozostali wracali do domu o niczym. Mogło być tak, że nawet przez kilka dni z rzędu i nie dostało się pracy. Więc jak miałeś szczęście, to cie wybrano do pracy i pakowano do małych autobusów. Około 30-45 minut jechałeś poza Londyn na tą sortownię paczek pocztowych.
Pracowałem także jako kelner, ogrodnik, przy remontach domów, przy sprzątaniu. Przez cały pobyt w Londynie zarabiałem wszędzie około 4 funty na godzinę. Było tak niezależnie jakie dostawałem prace i zupełnie nieważne czy praca była weekend czy w zwykły dzień czy w nocy. W weekend pracowało się najwięcej, najciężej i najdłużej, bo wtedy był największy ruch w tym turystycznym biznesie . Jak mówiłem zawsze otrzymywało się minimalną zapłatę, a szczęściem było tylko to, że ktoś dostał lżejsza pracę. Prawie zawsze były to prace okresowe, w których nie ma stałych godzin , np. 8 godz/dzień. Takie prace były najpopularniejsze w czasie mojego pobytu. Naprawdę nie dało się znaleźć pracy, np. zawsze po 8 godzin dziennie w jakiejś fabryce w Londynie. Chyba po prostu dlatego, że Londyn jest centrum finansowo-turystycznym - tam nie ma fabryk.
Jeszcze raz przestrzegam wszystkich, żeby raczej nie liczyć na dobre zarobki bez dobrej znajomości języka. W Polsce uczyłem się języka angielskiego w szkole średniej przez 3 lata, ale wtedy nie przykładałem się do nauki. Jednak przed wyjazdem poduczyłem się angielskiego i mogłem dość swobodnie czytać prostsze teksty. Ale wielki problem pojawił się w zrozumieniu języka mówionego! Anglicy mają specyficzny akcent w Londynie i nie jest to "BBC English"! Dodatkowo strasznie kaleczą angielski Hindusi i Afrykańczycy, których jest pełno w Londynie. Jeszcze inny akcent miał kucharz Australijczyk, z którym pracowałem i miałem wrażenie ze on "połykał" po połowie wyrazów! Wiec teraz można sobie uświadomić jakie wyzwania językowe mogą nas czekać w obcym kraju. Od początku do końca pobytu poświeciłem naprawdę bardzo wiele czasu(!) na szukanie jak najlepszej pracy. I nawet pod koniec mojego pobytu w Londynie nic dobrego nie znalazłem , chociaż znałem angielski dość dobrze, posiadałem wyższe wykształcenie elektryczne i miałem dość dobre doświadczenie zawodowe! Nie obce mi były prace budowlane jak układanie płytek, malowanie, remonty. Nie obce były mi prace ślusarskie, jak spawanie elektryczne. Było bardzo ważne posiadanie dokumentu potwierdzającego doświadczenie zawodowe albo wiarygodne referencje. Byłem prawie w szoku, że tak wyszło. Lepsze prace były zarezerwowane dla Anglików.
Na koniec dodam jedną rzecz dla pewnej pociechy, że pracownicy z Ukrainy mają nieco lepszą możliwość. Najczęściej słyszę, że pracę i pobyt w Polsce załatwiają pośrednicy pracy, choć mogą czasem oszukać. Oni oferują zazwyczaj jakieś zamieszkanie na początek i jakąś pracę na początek choć czasem nie tak jak się umawialiście. Więc to nie jest tak całkiem źle. Można wtedy w razie problemów dalej samemu ulepszać swój pobyt, np. szukać samemu dodatkowej pracy, choć jest to zdecydowanie trudne bez znajomości języka. Ale w takich sytuacjach jest szansa, że jak się nie powiedzie to niewiele się straci, bo można wyjść na zero. Ja i moi znajomi odnośnie pracy, tego nie mieliśmy. Ja mocno ryzykowałem utratę opłaty za szkołę oraz pieniądze na start. Sądzę, że łatwiej jest znaleźć jakieś mieszkanie niż pracę.
Na koniec powiem , że jeżeli możecie zarobić za granicą lepsze pieniądze nie wstydźcie się, że jest to kiepska praca i że Was poniża. Jest to tylko kwestia czasu. Poza tym żadna praca nie hańbi. Niech się wstydzą ci co was zatrudniają, ale źle traktują i oszukują. Czasem trzeba to znieść jakiś czas.
Pozdrawiam wszystkich emigrantów oraz życzę powodzenia, dobrych ludzi na swojej drodze i optymizmu nawet, gdy dzieje się nie tak jakbyśmy sobie tego życzyli.
Śliczna Lizaveta bardzo dobrze Cię rozumiem bo to przypomina mi moj czas studiów we Włoszech. Nie przejmuj się blokadą językową omów sama zniknie jeśli nie będziesz myśleć o tym że może robisz jakieś błędy lub masz obawy przed rozmową z ludźmi. Czarująca Różyczko, Liza mogę zapytać gdzie mieszkasz i studjuesz w Polsce? Bardzo lubię Cię także i chciałbym poznać Cię bliżej. Mam nadzieję że jest to możliwe. Czekam na odpowiedź
"Lubię was" :) Nie chcę pouczać, ale postaraj się nie używać na zakończenie tego zwrotu. Bardziej odpowiednie jest "pozdrawiam wszystkich" albo coś w tym rodzaju... Poza tym życzę odwagi w kontaktach/rozmowach z Polakami :)
Żyjesz tu, sercem jesteś tam .
Bałagan to normalne życie.
Rodzina to podstawa.
Ładnie mówisz po Polsku,nie przejmuj się....
Za to co powiedziałaś .Rozumiem .
👌👏🤗💃
Ujmująca jest Twoja szczerość, a także regularne, piękne słowiańskie rysy.
Zostań w Polsce,ten kraj potrzebuje takie mondre osoby jak ty, wasz kraj jest piękny tylko rozkradają go oligarchowie,
Mondre piszę się mądre, nasz kraj takich analfabetów to raczej nie potrzebuję 🙃
@@grzegorzlasocki700 raczej nie potrzebuje hahaha
@@mikelbrol5153 toc to ja też analfabeta, więc muszę opuścić kraj, haha
Slownik slownik lalalalajjj
Cześć Liza.Takie pytanie mam,ciekawy jestem.Czy chciałabyś,żeby w niedalekiej przyszłości,między Polską i Ukrainą była otwarta granica?Żeby można było swobodnie podróżować,bez paszportu,gdzie się chce......Fizyka...Cóż,trochę niebabska dziedzina.Odważna jesteś.Niech Ci się wiedzie.I nie poddawaj się.Powodzenia.
Możesz napisać jakie miasto na Ukrainie byłem z 20
razy na Ukrainie w jakim mieście studiujesz w Polsce pozdrawiam
Cię z SZWAJCARI ja w SZWAJCARI studiuje w Wintertur
Lizavieta bardzo dobrze ci idzie . Rozmawiaj jak najwięcej z polakami . Szybciej nauczysz się biegle mówić po polsku . Spróbuj przełamać swoją nieśmiałość . Nie bój się , nie wszyscy ludzie są źli . Większość Polaków jest przychylnie nastawiona do Ukraińców . Pozdrawiam -:)))
Szkoda że jest jwarantanna, nie ma możliwości z kimś porozmawiać
👍
Miałaś szczęśliwe dzieciństwo?
Ja pracuję już pięć lat w Niemczech.Chciałbym mówić tak po niemiecku jak Ty mówisz po Polsku :)
Jestem na emigracji 12 lat znam ten ból tęsknoty i wyobcowania w innym państwie ,dopóki nie nauczysz się choć w stopniu komunikatywnym nowego języka.Pozdrawiam serdecznie i mam prośbę uśmiechnij się czasami do nas widzow
Здравствуйте, хотел спросить, что Вы думаете про частные колледжи, после девятого класа решился ехать в Польшу, Бялу Подляску (этим занимается компания по переправке студентов с Украины в Польшу) , говорят, что там частный колледж имени Кшистофа Бачинского, но проблема в том, что на просторах интернета нигде нету отзывов про этот колледж, нету его и на гугл картах, сколько искал, и никаких данных. Может ли это быть обман?
А в каком городе этот колледж находится? Вроде в интернете есть (это школа у них) ищите информацию на польском языке.
@@Lizaveta В городе Biała Podlaska.
Trifi pl-pl.facebook.com/zdzbaczynski/
fajna jesteś masz ładne rysy twarzy pozdrawiam i powodzenia w polsce
Pozdrawiam serdecznie. Nie można młodych pokoleń Ukraińców sądzić za to co było 80-90 lat temu. Wtedy jednostki rozpoczęły zatargi, skończyło się na tysiącach. Cześć ich pamięci, a Wasze młode pokolenia niech żyją wspólnie jak najlepiej. Wierzę w młodych!
ELU. Powiedz cos o mamie, ojcu, rodzenstwie, babci, dziadku! Co robia, gdzie prabuja, itp.plis
Nie przejmuj się, każdy tak zaczynał. Brawo👍👍👍
A z jakiego miasta jesteś dziewczyno??
Mamy wiele sympatii do Ukrainy , dlatego Ci oglądamy , śmiałość to zaleta.
04:38 a co to za przekleństwo?;)
Ciekawe
😀
Szanuje I podziwiam znajomość polskiego ale common
Piekna mowa jestes OK
Dodam sobie ten film jako usypiacz ;)
spoko
Смотря твои видео,реально на досуге выучить польский?)))
O hoho Polacy mieszkają w Niemczech i Holandii po 3 5 10 lat i tak się jąkają ze masakra
Ty opanowałaś język super
Ps. Mam kolegę miesxka w Niemczech 11 lat i zdania złożyć nie umie
Nie porownuj nauki zosoby z Polski, jezyka Holenderskiego czy niemieckiego do nauki dwoch podobnych slowianskich języków.