Kayak Safari Hutovo blato

Kayak safari Hutovo blato
Hutovo blato se smatra jednim od najvećih zimovališta ptica na području Europe. Hutovo blato teritorijalno pripada općinama Čapljina i Stolac, a prostire se na močvarnom, ravničarskom i brdovitom terenu, sa nadmorskom visinom od 1 m do 432 m. Zauzima površinu od 7411 ha.
Nalazi se na jednom od četiri migratorna puta ptica iz sjeverne i srednje Evrope prema Aziji i Africi. Na ovom području registrirano je 235 vrsta ptica iz 46 porodica. Neke od njih tu su cijele godine, dok su određene ptice gnjezdarice i zimovalice.
U vodama Hutovog blata registrirane su 44 riblje vrste, od kojih je 12 endema.
Deransko, Svitavsko, Drijen, Orah, Jelim, Radanovac, Škrka, sve su to jezera Hutovog blata. Najveće od njih je Deransko, iz kojeg istječe rijeka Krupa. Ona, dakle, nema vlastiti izvor, nego istječe iz tog jezera i ulijeva se u rijeku Neretvu. Kada se podigne vodostaj Neretve, onda Krupa teče uzvodno, što je čini jedinstvenom rijekom u Evropi, s obzirom na to da ima sposobnost da teče u oba smjera.
Arheološki lokalitet Desilo nalazi se u sklopu Parka prirode «Hutovo blato», S ukupnom površinom od oko 2 ha i dubinom koja na pojedinim mjestima doseže i 10 m, Desilo je, kao vodeni kuk, duboko zavučeno između brda Lokalitet se sastoji od gradine, nekropole i podvodnog arheološkog dijela.
Prvo stručno podvodno istraživanje lokaliteta Desilo provedeno je u 1972. U blizini su pronađeni ostaci drvenog čamca monoksila, izrađenog od izdubljenog hrastova debla i dvije skupine amfora udaljene jedna od druge oko 20m, na dubini od 8 do 10 metara. Amfore su tipološki određene kao tip Lamboglia 2 i prema njima je lokalitet datiran u II i I stoljeće p.n.e. Za čamac je utvrđena starost od 450 godina (srednjovjekovni). .
Tom prilikom su u jezerskom pijesku registrirane dvije skupine amfora udaljene jedna od druge oko 20m, kao i srednjovjekovni čamac monoksil4.
Nova istraživanja provedena su 2007. i 2008. godine. U najdubljem istraženom sloju, koji je pripadao ranom bronzanom dobu, pronađena je keramika koja pripada Cetinskoj kulturnoj grupi, što potvrđuje i analiza drveta pilona izvađenog iz nasipa. Taj prahistorijski horizont pod vodom je dio kopnenog dijela s gradinskim naseljem i nekropolom, jer u prahistoriji jezero nije postojalo. To dokazuje arhitektura pronađena na 6 m dubine u samom izvoru.
Starijem i mlađem željeznom periodu, pripadaju pronađena bronzana sjekira sa dvostrukim visokim zaliscima podunavskog tipa i željezno listoliko koplje.
Antičkom periodu pripadaju ostaci dva ilirska broda s teretom amfora, žigovi radionica na obodima amfora tipa Lamboglia 2.