Ahmet Alphan Sabancı'yı takip etmek isterseniz: Twitter: twitter.com/ahmetasabanci Website: ahmetasabanci.com Sıkça Sorul(may)an Sorular programımızın tüm bölümleri için: czcams.com/play/PLC_SCWwF16LfrCkHBzcfcqSw02AFgHObQ.html Instagram'dan bizi takip etmek için: instagram.com/stetocom Twitter'dan bizi takip etmek için: twitter.com/stetocom
40 yaşındayım bu hastalığı yeni farkettim. Psikiyatride teşhis koydu. Hayatım boyunca başarısızlık abidesi oldum. Kendimi engelli gibi hissediyorum. 40 yıl inanılmaz, akıl almaz bir verimsizlik ve işlevsizlikle geçti. Maslow'un piramidinde hep en alttaydım. Tembel, duyarsız gibi ifadelerle damgalandım. Her türlü aşağılanmaya ve hakarete ugradım. Yarın kardiyoloji randevum var. Eger sorun görmezse ilaca başlayacağım. Telafi etmem gereken koskocaman bir hayat var. Ben, herkesi benim gibi sanıyordum. Onlar yapabiliyor çünkü daha çalışkanlar daha iradeliler diye düşünüyordum. Her zaman çok büyük bir problemim oldugunun farkindaydim ama adini koyamiyordum. Çok çok çok geç farkettim.
Dikkat eksikliği yetişkinlikte de devam ediyor. Hiperaktivite yaşla birlikte ister istemez yok oluyor. Yaş ilerledikçe hareketler kısıtlanıyor. Şu an 49 yaşındayım. Belirtiler halen bariz. 30'larımın sonunda ilk kez adını duydum. Neyim olduğunu öğrenmiş olmak beni rahatlattı. Yoksa başta iç kavgam ve sonra dünya ile kavgam devam edecekti. Herkesin yaptığı basit bir şeyi yapmak benim için ızdırap verici olabiliyor. En barizi ders çalışmak. Sakince hiçbir şey yapmadan durmak. Başarısızlık ve hakir görülme. Anaya Babaya bile sığınamama, seni anlamaları. Tembel, beceriksiz, başarısız, maymun iştahlı, dikkatsiz damgaları. "Bizim oğlan adam olmaz v.s." Akademik hayatımı kabusa çevirdi. Bu bende başka sorunlara sebep oldu. Kendine güvenin yok olması, ani parlamalar, kendini başkalarına ifade edememe, insanlardan kopma. Etkileri yaşamımın yönünü değiştirdi. İstediğim yönde gitmedi. Kontrol dışıydı ama tam olarak olumsuz oldu da diyemem, sadece benim istediğim yönde gitmedi. Peki hangi yönde gitsin isterdim? Tabi dikkat eksikliği olan kişi ne ister? Neyi hedefler? Bir DEHB'linin tek bir hedefi olur mu? Tabi ki de olmaz. İş adamı, pilot, dünyayı kurtaran adam, bilim insanı, uzaya giden, ressam, müzisyen, sporcu, bilmem ne... Onlarca ilgi alanı ve her biri kendi içinde limit sonsuza gider misali kendi fraktallerini çoğaltması. Korkunç yorucu. Hiç kilo almadım sanırım kalorileri beyin yaktı. Kendi de yandı. Bir benzerimle dertleşmek güzel. Paylaşmak güzel ama bu kadarla bitmez. DEHB'li olmak hep mi kötü? Değil. İyi yanlarını fark edip bunları lehime kullandım. Böylece hayata tutundum. Acaip planlama yaparım, çok iyi not tutarım, çok iyi proje yönetirim falan filan, kutunun dışında düşünürüm, her şeye farklı açılardan görürüm. (İş hayatımda çok işime yaradı) Ama ne yapamam? Rutin ve tekrarlayan işleri asla yapamam. Kesinlikle normal değilim. Kendini bilmek bile güzel. İyi geliyor. DEHB'lileri tanıyın ve çevrenizde varsa anlayış gösterin. Mevcut akademik sistem, iş hayatı bu insanlara göre değil ama onlara fırsat verilirse çok başarılı olacaklardır. Başta kişilikleri mahvedilmesin yeter. En büyük engelleri orası. Bırakın dünyayı değiştirsinler. Eğer siz DEHB'li iseniz, olanların sizin suçunuz olmadığını anlamanız yeterli. Kendinize iyi davranın. Gerisi kolay. Hayat DEHB ile çok eğlenceli.
Ben terapideyken doktorum farketmisti o zamana kadar hiç bilincinde bile değildim. Sonra yavaş yavaş netleşti kafamda hiç on dakikadan fazla ders dinleyememem, başkaları konuşurken sıkılmam, her şeyi kaybetmek bulamamak sonra bunun yarattığı sinir , kendini eleştirme bı kısır döngüye sebep oluyordu yıllarca. Bütün kimliklerimin veriliş nedeninde yenileme yazar mesela çünkü hep kaybederim:) Teşhisin faydası şu oldu ki, kendimi yargilamam azaldı, demek ki tıbbi bir durumum varmış ben beceriksiz değilmisim dedim:) etkilerini azaltmaya çalışıyorum ama hep bir mücadele gerektiriyor :) yayın için çok teşekkürler erişkin dehb için böyle yayınlar bulmak da zor , sevgiler
Před 3 lety+6
Paylaşımınız için teşekkürler. Bazen dediğiniz gibi sadece durumun adının koyulabilmesi bile büyük bir ihtiyaç olabiliyor. Yayınımızın amaçlarından biri de henüz adı koyulamamış DEHB'lerin farkına varılmasını sağlamaktı. Umarım bundan sonra başka insanlar için bu kadar çetrefilli biçimde ilerlemez DEHB'nin anlaşılma süreçleri. Sevgiler.
bir tıp 3. sınıf öğrencisi olarak doktora gitmeye çekindim ve gidemedim hep. teşhisi, tedaviyi sürekli erteledim. yıllarca kronik depresyonda olduğumu sandım. artık çıkmazda hissedince kendimi zorlayıp gittim. akademik hayatında başarılı gözükünce pek ciddiye alınamıyorsun maalesef.özellikle ilaç dehb olmayanlar tarafından suistimal de edildiği için anlaşılmak zor olabiliyor. ben hep sınavlarda ders çalışmakta sıkıntıları olan biriydim tabi. ve yanında daha nice başka sorunlar.. madem dehblisin nasıl tıp 3e geldin cevabı alabiliyorsun, çektiğimi bir ben bilirim :') normal biri 10 çaba gösteriyorsa ben 1000 göstererek sürekli bir yorgunluk ve tükenmişlik içindeydim. çevren,ailen,arkadaşların tarafından sorumsuz, üşengeç ilan ediliyorsun o da ayrı bir konu. aslında sıkıntı tam olarak burada. sorumsuz olan birisi tüm bunları problem etmez bu onun kendi tercihidir ama dehbliysen her şeyin farkında oluyorsun fakat ipler senin elinde olamıyor,istesen de bazı şeyleri değiştiremiyorsun. keşke sorumsuz galesiz biri ilan edilene ve kendimi buna inandırana hayatı kendime zehir edene kadar daha öncesinde tanı almış olsaydım. hayatım çok daha farklı olabilirdi belki.. hala kendimi hiç anlaşılmış hissetmiyorum ve bu zaman zaman üzücü olabiliyor ama artık insanlara kendimi açıklamaya ve laf anlatmak çalışmaktan vazgeçmeye, başkalarının gözündeki konumumu önemsememeye çalışıyorum.
Dehb hakkında daha çok yayın istiyoruz hocam çünkü gerçekten pek fazla içerik yok ve bizleri anlayan insanları dinlemek onların yaptıklarını öğrenmek benim gibi gençleri daha motive ediyor yayın içinde çok saolun
Ben sağlıkçıyım ;fotoğrafçilık, müzik gitar,halk müziği koro calısmaları,cok sesli koro gibi pekcok alanla ilgilendim.Bi süre depresyon tedavisi gördüm Ahmet Beyin dediği gibi asıl sorun çözülmediği için çok bi faydası olmadı.Tıpkı onun söylediği gibi yok değildi ama sekonder sonuçtu.çocukken bitmeyen saatler süren ödevler,Basit bir ödeve bile başlamakta zorlanma,dışarı arkadaşlarla aktiviteye katılmada zorlanma.5 yaşında okuma yazma öğrendim.Yetiskinlikte her seye ise bile gec kalmak.Yine ise baslamakta zorlanma.Her gün kullandığım seyleri bile unutma.Ani bloklar.Dalıp andan kopmalar.İşimle ilgili de çok yönlü calismalar yaptim.Başaramadıgım bisey olmadı ancak hep sınavlar çok kaygı vericiydi.Sürekli bir anksiyeteyle mücadele ediyordum.
x2 ya 2.5 hizda izliyorum ben hep zamanla alisiyorsunuz
Před 3 lety+17
Lütfen DEHB ile ilgili sorularınızı, deneyimlerinizi, önermek istediğiniz kaynakları yorum olarak paylaşın. Gelen soruları başka bir programda ele almak isteriz.
Hocam DEHB liyim Gabor Mate'nin Dağınık zihinler kitabı oldukça faydalı oldu birde mindfullnes pratikleri günde 5 dakika ile başladım şimdilerde 30 dakika durabiliyorum
Bir dehb li olarak şunun altını çizmek istiyorum dikkatim dagınık şeklinde değilde çok fazla unutuyorum olarak başvurdum çünkü dikkat dagılınca havızaya atılacak bilgi beyne girmeden bir kulaktan girip diyerinden çıkıyor o yüzden ögrenme becerileri düşüyor ve sonunda özgüven eksikliği ve depresyon görünüyor doğal olarak ilk teşhis depresyon oluyor.
bu konuyu ele aldığınız için çok teşekkürler! ben de yüksek lisans yıllarımda "gerçekten bir şeyler yanlış gidiyor" diye düşünüp yardım almak istemiş ve elime tutuşturulan antidepresanlarla başbaşa kalmıştım. epey sonrasındaysa, 30'lu yaşlarımda yas nedeniyle başladığım terapide aslında dehb sahibi olduğumla yüzleştim. eğer doktoramı bitirebilir ve biraz nefes alabilirsem, benim de yapmak istediğim şeylerden biri dehb konusunda farkındalık çalışmaları yürütmeye başlamak (iletişimciyim). ahmet alphan sabancı'yı dinlerken kendimi görür ve duyar gibi oldum.
Před 3 lety+2
Hocam ne güzel oldu bize ulaşmanız. Uygun olduğunuzda Ahmet Hoca ile temas ederseniz uzmanlık alanınız çok kıymetli olabilir bir şeyler inşa etmek için. Sevgiler.
@@bt58743 merhabalar, ne çağlar ne de beyim :) kendi deneyimimde bir sorunla karşılaşmadım ama bu tekil bir örnektir belki. o yüzden kesin bir cevap vermem doğru olmaz. farklı üniversitelerden tanıdığım ve teşhisi olan arkadaşlarım da oldu ama hiçbiri taşra üniversitesi değildi mesela. oralarda bu durum daha farklı etkilere sebep olabilir belki.
Masanın bir tarafında bir ruh sağlığı doktorunun olması diğer tarafında bu hastalığı yaşayan birinin olması çok değerli bir çalışma olmuş. Bir de benim gibi bu rahatsızlığı yaşadığını düşünenler var :)
Adhd olduğumu ünide farketmiştim. Hiçbir zaman derslerle ilgili sorun yaşamadım. Sınava 1 gece kala aşırı odaklanıp iyi notlarla geçtim ve önemsemedim. tıp 4. sınıfta başka sebepten ilk defa terapiye gittiğimde hocama benim böyle de bir problemim var, neredeyse tüm belirtiler bende var diye açtığımda beni hiç önemsememişti. Sonradan anladım ki ritalin ya da concerta almak için yalan söylediğimi ya da abarttığımı düşündü galiba. Şimdi pratisyen hekim olarak çalışıyorum, almanca öğreniyorum, dil öğrenmenin zamana yayılmış yapısından dolayı ilk defa ciddi sıkıntı çekiyorum. Yardımcı olduğunuz için teşekkürler. Bu videoyu da 1.75te izliyorum :')
Program için ikinize de çok çok teşekkür ederim. Çok konuşulmayan bu konunun bizzat yaşayan biri tarafından anlatılması beni mutlu etti. İki ay önce Twitter'da takip ettiğim birinin beğendiği İngilizce bir tweet önüme düştü. Aşağı yukarı şöyle diyordu: Erişkin dikkat eksikliği bozukluğum olduğunu fark ettim, hala inanamıyorum, şoktayım. Altındaki diğer tweeti de okudum ve birkaç saniye sonra başımdan aşağı kaynar sular döküldü çünkü bende de aynı şey olabileceğini fark ettim. 40 yaşındayım, anlamlandıramadığım, bana işkence gibi gelen birçok şeyin bu bozuklukla ilgili olduğunu anladım. Çok üzüldüm, hala çok üzgünüm ama fark etmiş olmak da önemli.
Před 3 lety+3
Çok teşekkürler yorumunuz için. Geç teşhis veya farkına varma gerçekten soğuk duş etkisi yaratabiliyor. Ancak burada "daha erken fark etseydim ne değişirdi" düşüncesine çok takılmamak lazım. Kendimden biliyorum, üzerine düşünmek ve geçmişte kaybolmak çok cazip gelebiliyor ama bizim için asıl faydalı olan bundan sonra ne yapacağımızı düşünmek.
O kadar zor ki. Kolay gibi görünen ama hayatı mahveden bir şey. Son 10-15 yılın öyle zor geçti ki hatta çocukken bile devamlı tembellik ve umursamazlıkla suçlaniyorsunuz halbuki elde değil ve bir de üstüne istemeden kendinizi devamlı suçluyorsunuz
Merhabalar bu çok değerli kayıt ve bilgilendirme için teşekkür ediyorum. Yaşım 48 eğitimim ve işim fena sayılmaz. Fakat, bütün çocukluğu boyunca zeki başarılı sıradışı yaratıcı biri olarak parmakla gösterilmeme rağmen; bu olumlu özelliklerimin hiçbirini iş sosyal akademik ve duygusal hayatıma yansıtamadım. Multi odaklandığım zaman her işi mükemmel bir şekilde yapabiliyor olmama rağmen bu şekilde multi odaklanma sıklığı %0,2. Genel olarak hiçbir şey odaklanamiyorum, hiçbir işi tam anlamıyla layıkıyla bitiremiyorum, hemen dağılıyor, Daldan dala atliyorum. İnanılmaz derecede unutkanım. Ama bu odaklanamama ve unutkanlık başkalarının “ne olacak canım herkeste olur” dediği gibi değil beni ancak bir yetişkin dehb’li anlayabilir. Bunun yanında uyku problemi çekiyorum dinleme sorunum var profesyonel destek aldım. Conserta Kullandım terapiye gittim ama ama bir yere kadar. Bu hastalık ziyan olmuş hayatların hastalığıdır. Hayatta çok başarılı olabilecekken yahut da kendimden çok çok daha yeteneksiz kişiler benim önüme geçerken. Ben yerimde sayıyorum hatta geriye gidiyorum. İşin kötü tarafı da şu bunu herkes “karakter, tabiat, huy, mizaç” zannediyor. Oysa ki bu bir hastalık. Erkek kardeşim psikiyatr doktor olmasına rağmen kendi teşhisimi ben kendime koydum. Çünkü bu hastalık beraberinde bağımlılık da getiriyor kumar bağımlılığı da gelişti (gerçi onu yendim) bir sorun olduğunu kendim fark ettim ve tedavi ararken herseyin arka planında DEHB yattığını fark ettim, çok şey okudum araştırdım profesyonel destek de alıyorum ama çok disiplinli bir şekilde mücadele etmek gerekiyor. İyi derecede bir Satranç oyuncusuydum 10 dakikalık maçlar yapardık rakibimin süresi dolmak üzere bayrağı düşmek üzereyken ben henüz 1 dakika ancak kullanmış olurdum çünkü tahammül edemiyorum daha uzun süreye. Hiçbir filmi bitiremiyorum okuduğum kitapları bitiremiyorum maymun iştahlıyım daldan dala atliyorum öfke patlaması yaşıyorum, tartışma çıkarmaya eğilimliyim. Hangi birini anlatayım. Mahvoldu hayatım mahvoldu. Duygusal hayatım da yerlerde sürünüyor. sen çok zor bir insansın ben artık katlanamıyorum diye terk edildim ve haklı. videoyu izledim Kendimi gördüm bildiğimiz şeyler yaşadığımız şeyler ama çözüm yolunda yine bir öneri göremedim. Gerçi görsem ne olacak?. Evde Mouse’un pilinin bittiğini fark ettim az önce markete bir kalem pil almaya gittim gitmişken bir şekerleme gördüm çikolata gördüm onları aldım sebze-meyve aldım baktım bir sürü alışveriş yapmışım poşet dolmuş eve bir geldim kalem pili almadığımı fark ettim. Oysa ki markete kalem pil almaya çıkmıştım, bunun gibi yüzlerce binlerce örnek… Bende karma tip ve dürtüsellik ve bağımlıkla karışık dehb varmış. Ne yapalım kaderimiz böyle imiş. İmla ve yazım hataları için özür dilerim çünkü videoyu dinledikten sonra ses ile dikte ettirerek yazıyorum hatalar olabilir. Teşekkür ederim selam ve saygılarımla (videoyu x 1,75 dinledim ve bitirdim)
:) Benimde benzer hikayem var,ofisimi açtığimda işi bilen zeki insanlarla çalıştım,sıkıntılı işleri böylece yendim,açıkhava işlerini serbest çalışmayı seçtim ,müşteri beni değil ben müşteriyi seçiyordum,kendi karekterimi tanımlayıp ona göre yol aldım.Kendimi başarılı hissediyorum,emekliyim,olabildiğince pasif gelir elde etmeye çaliştim.60 yaşındayım cocuklar deheb raporlu.Kardeşimde psk.dr.du 10 yıl önce kaybettik.O bana demişti.Ben durumun sıkıntılı olduğu kanaatinde değilim.Bu bir yapı ,unutkanlığımı engellemek için hafıza kodlama şifreleme yöntemi uyguluyoruz,insanların ismini şekil hafızasıyla aklımda tutuyorum,alışverişe gidince evden çıkış amacımı hafızalıyorum.lisedeyken ezberim iyi idi,matematik ,rakamlar hiçbirşey ifade etmiyordu,parmak hesabı yapardım,hala aynı fakat matematik problem çözümlerini ezberlerdim.Bu kısım biraz zor olurdu tabii.Ama bu benim.Ünv.bitirdim hemde yüksek matematik okuyarak vs.Yani yanlız değilsiniz :)Bence siz başarılısınız,sadece kabullenmemişsiniz.Satrancı öğretmeme rağmen üçüncü hamlede bende ipler karışıyor.Rahmetli kardeşim mat noktasına kadar gözünü kapatarak oynardı.Çok zeki biriydi.Bence kardeşinizle daha çok vakit geçirin.Mutlu olun.inşallah okursunuz.
@@mornangel1599 çok teşekkür ederim çok değerli şeyler yazmışsınız. Hafıza kodlama konusuna ben de bakacağım. Birbirimizin dilinden anlayınca ne kadar faydalı oluyor. Çünkü Nasrettin Hoca’nın damdan düşme hikayesi gibi. Bunu ancak yaşayan çeken bilir. Keşke toplum bunu karakter, huy olarak algılamasa ve farkındalık olsa. Tıbbi bir problem olduğu anlaşılabilse. Keşke ergen yaşta iken bu konunun üstüne eğilip tedavisi yapılsa ve yetişkinliğe taşınmasa. Offf hangi birini anlatayım ki. Mesajınız için çok teşekkürler. Sizi takdir ettim bu “illet”e rağmen çok şey başarmışsınız. Teşekkür ve iyi dileklerimle. Kardeşiniz Nur içinde yatsın :(
Cidden bu bu kadar şey başarmak ama statünün bir değeri olmadığı içen mutlu olamama diye özetledim keşke normal olsaymışız insan içten içe hep bir farkındalık yaşıyor bu hastalıktan dolayı
Umarım her şey yolundadır. Bende 31 yaşındayım ve psikoterapiye başladıktan sonra 5. Seansta kendim teşhisi koydum. Psikoloğum psikiyatriste teşhis koydurabileceğimi söyledi ve şimdi bu aşamadayım. Yurtdışına taşınalı bir yıl oluyor ve burada kendimle yüzleşmem daha kolay oldu. Bir yandan sevinç bir yandan acı hissediyorum. Çünkü artık tembel ve aptal olmadığımı biliyorum ama hayallerimdeki üretkenliğin ve yaratıcılığın, ilginçliğin dahi olduğumu sanmama olan etkisini de acı verici buluyorum. Yorumunuz içimi acıttı ama @mornangel1599 un yorumu bana da iyi geldi size de iyi gelmiş. Yani bu yorum ve paylaşımlar çok kıymetli belki de bununla ilgili bir platform kurmalıyız hakikaten.
Sürekli telefonumu, anahtarimı, çantamı,şalımı hırkamı hep biryerlerde unuturdum. Okula hep geç kalırdım. Kosturarak giderdim. Yazililara da hep son saatlerde full konsantre bir sekilde kisa bir sure de calisirdim. Çogu işimi bu şekilde yetiştirirdim. Vaktim varken degil de dar vakitte ancak vitesi 5 e takarak stres halinde yapardim... Bunlarin dhb ile alakli oldugunu cok dahabgenc yaslarda bilseydim keske. Simdi dhb ile ilgili videoları izleyerek farkindaligimi artırmaya çalışıyorum.
Çok güzel bir yayın olmuş teşekkür ederim. Yalnız ADHD birey ile ilişki ve evlilik konusu pek aydınlatılmamış. Bunun için ayrıca bir yayın yaparsanız çok sevinirim. Çünkü gerçekten hem birey hemde çevresindeki eşi sevgilisi için nasıl bir süreç olduğunu merak ediyorum. Teşekkürler şimdiden.
Zor canım,bendede eşimdede deheb var cocuklarda raporlu,Zaman zaman biraraya geliyoruz.Ben sıkılıyorum,erkeğin yanından ayrılmayan kadınlar tuhaf geliyor.Sanatsal faliyetlerim okumalarım sporum vs var.Biraz aykırı duruyor ama normal olamıyoruz.istediğim gibi gezeyim işler yapalim diyorsanız kafanıza uyan biriyle yaşayın,yoksa cehennem,ilk evliliğim böyleydi.İlişki sürdürmek sıkıntılı.İkinci eşim gelmeden izin ister bazende onu unutuyorum.Maddi durumum iyi bu arada,belki bununda etkisi var.
Bende dehbliyim ve 11 yıldır evliyim en çok zorlandığım evi çekip çevirmek. E cocuklar da küçük ve hareketli . Allah esime sabır versin.u unutkanligim ve benden düzen bekleyen bir eş . Ve yardımda alamiyorum malesef
Öncelikle ikinizin de emeğinize sağlık. Çok güzel bir video olmuş. Benim şahsi tecrübemdeki derdim ise ilaç ve stigma meselesi. Aslında Ahmet'le de dertleşmiştik bunu Twitter'da. Benim teşhisim çocuklukta yapıldı, bir süre tedaviden sonra uzunca bir süre ara verip artık gerçekten yardıma ihtiyacım olduğu için geri dönmüş oldum. Çapa'daki doktorlarım çok ilgili, profesyonel ve yardımcı idiler. Ancak şu an oturduğum semt ve pandemi nedeniyle yakındaki bir hastaneye gitmek durumundayım. Burada ilk gittiğim doktor 'bu yaşta bu ilacı mı kullanıyorsun, ben de kullanayım bari' şeklinde dalga geçti. Yıllardır aylık üç kutu ilaç için raporum olmasına rağmen iki kutudan fazlasını yazmadı. Yazan diğer çoğu doktor da ısrarla 1 aylık yazıyor. Zaten sistem yetişkin olduğum için başka bir bölümden veriyor ilacı, en fazla iki aylık alabiliyorum. İşin içine böyle doktorlar girince her ay bir günümü buna ayırdığım gibi, acaba bir sorun çıkartacak mı stresini de yaşıyorum. Sizin de bileceğiniz gibi bu kondisyonun ilacını devlet karşılamıyor. Normalde kırmızı reçeteli diğer ilaçları raporla eczaneden direkt alabiliyorken bunu kesinlikle alamıyoruz, zira para ödeyerek aldığımız için başka bir sistemden giriş yapılıyor. Neyse ki metilfenidat'ın kısa etkili versiyonu o kadar pahalı değil, ancak long-acting versiyonu aşırı pahalı. Üstüne üstlük doktor faktörünü aştığımız zaman eczane engeli başlıyor. Bir semtte 20 eczane varsa bu ilaç ya hiçbirinde olmuyor, ya birinde-ikisinde oluyor. Oralarda da her zaman olmuyor. Uzun zamandır semtimde ilacı bulabildiğim tek eczaneye randevuya gitmeden önce haber veriyorum, bazen ellerinde bir kutu oluyor, hepsinin parasını ödeyip diğer kutular gelince haber vermelerini rica ediyorum. Bunların üstüne depresyon ve anksiyete teşhislerim de var. Her yeni eczanede tekrar tekrar adres, telefon vs. bilgisini kaydettirme zorunluluğu da ayrı bir mesele. Sistemin hemen her adımı işimizi kolaylaştırmak için değil, zorlaştırmak için özellikle düzenlenmiş gibi. Uzun yorum için kusuruma bakmayın, burada kadar okuyabildiyseniz teşekkürler.
Tabii bir de sürekli doktor değiştirme zorunluluğu var. Kimisi ihtiyacım olan miktarda ilacı ısrarla yazmıyor, kimisi depresyon-anksiyete ile ilgili güncel sıkıntılarımla yeterince ilgilenmiyor, kimisi tatile çıkmış veya ayrılmış oluyor. Hem sıkıntılarımla profesyonel bir şekilde ilgilenen, hem raporlu hastalıklarımın raporlu ilaçlarını düzgün şekilde yazan, hem de yerinde duran doktor bulamayalı uzun zaman oldu.
Před 3 lety+4
Sonuna kadar okudum. Stigma, özellikle de sağlık çalışanları tarafından gelince baş etmesi gerçekten daha da zor olabiliyor. Özellikle de stigma meselesi için toplumsal farkındalık çok önemli. Bu konuda farkındalık oluşturabilmek için elimizden geleni yapmalıyız. Katkılarınız için çok teşekkürler.
Před 3 lety+2
Çok teşekkürler Yusuf. Bu tarz sorunları ve özellikle de işin stigma boyutunu o kadar çok kişi yaşıyor ki sadece bunu azaltmak ve farkındalığın artmasını sağlamak bile hepimizin hayatına çok büyük fayda sağlayacaktır. Umarım bu tarz çabaların bir katkısı oluyordur bu sorunu çözmemize.
Sosyal medya için ritüelim: arka arkaya 3 gönderi ile etkileşime girmezsem (beğenme, kaydetme, arkadaşa yollama, vs) görecek ilgi çekici bir şey kalmadı diyerek o uygulamadan çıkıyorum
Tanım yok şüphelerim var. Hastalığı tanımak için bu videolara yöneldim. Dışarı çıkarken market listesinden bahsediliyor ya… Ben evde önce konumlara göre bir güzergah çiziyorum kafamda. Ona göre liste yapıyorum. Markete gidilecek ordan bunlar alınacak. Ordan eczaneye gidilecek. Yanda onun listesi var. Sonra fırına gidilecek. Oradan ekmek alınacak. Şeklinde dışarıda yapacağım işleri planlayıp onu bile listeye yazıyorum. Yoksa unutuyorum ya da zorlanıyorum.
Markete sadece süt almak için giriyorum bunda unutulacak ne var değil mi? Ama dehb li olarak dikkatim market raflarında olan bir sürü şeye dalıp aklımda olmayan bir çok şeyi alıp süt almayı unutum eve gelince fark ettim.
bu videoyu izledikten sonraki tepkim nasıl fark edemedim nasıl kimse fark edemedi oldu çünkü ben hep motivasyonu yüksek ama dehb yüzünden (tembellik zannediyordum) son 4 yılı heba olmuş bir insanım. Öncesi tecrübelerim de var tabi fakat son 4 yılda anksiyete ve depresyon ile de uğraştım. (Aslında bir teşhis vardı fakat detaylı bilmediğim için sorunlarımın kaynağının bu olduğunu bilmiyordum.)
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu rahatsızlığını üçüncü kişilerle paylaşırken çok ketum olmak gerekiyor. Karşı taraf size karşı farkında olmadan yanlı davranmaya başlıyor.
Hocam merhaba, öncelikle yayınınız için teşekkür ederim. Videonuzun ortalarındayım sonuna kadar bekleyemedim şu an bir soru sormak istiyorum :) acaba dehb belirtilerinde tırnak eti koparma, sürekli sabah akşam fark edilmeyen diş sıkma gibi semptomlar belirleyici midir, dehb ile alakalı diyebilir miyiz yoksa başka bir sebepleri var mıdır?
Sayın hocam yetişkinlerde DEHB tanısı için bu konu ile çalışan lisansı tıp olan bir psikiyatrist hekime mi gidilmeli yoksa lisansı psikoloji olan bir psikoterapist te de başvurulabilir mi ?
Dikkat eksikliğim var aynı zamanda aksiyetem de var ritalin concerta kullanamıyorum çarpıntı yapıyor öneriniz var mıdır tez yazıyorum uzun süreler çalışmam gerek
merhaba hocam.bu ilaçlar ilerde dopamin reseptörlerinde kalıcı bozukluk yaparmı çünkü reseptörleri bloke edede ede bozar diye korkuyorum.ikinci olarak bazal ganglion küçüklüğüne bağlı bir hastalık deniliyor yayınlarda beyin frontal alanı 25 yaşına kadar gelişmeye devam ediyorsa ilaç için bu yaşa kadar beklemek gerekmezmi.ve son olarak bazal ganglionlrada 25 yaşa kadar gelişiyormu yoksa küçük kalmaya devammı ediyor.teşekkür ederim bu cevaplar benim çok önemli lütfen cevaplayınız
Merhaba çok yeni çözdüğüm bir durum için araştırma yaparken size denk geldim lütfen bir fikir verin..2 yıllık evliyim ve devamlı eşimin unutkanlıgi,konuşurken uzun süre dinlememesi dinlediklerini bazılarını algilayamamasi algilardilalrini bir süre sonra unuttuğu için çok kavga çıkıyor hatta bazı yaşadığı şeyleri unuttuğu da hayir böyle böyle oldu dediğim de beni yalancı çıkarması,benimde tam tersi yapıda olmamdan çok kavga çıkıyor. Dikkat eksikliğini öğrendikten sonra bazı şeyleri araştırdım çocukluk zamanında da derslerinde başarısız kafası almıyor okulu sevmiyor diye okulu bırakması ergenlik zamanında uyuşturucu kullanması.agir hareketler, ağır konuşma ağır anlama yada anlayamama karar vermeme,ani olaylarda donup kalma hat safhada unutkanlık saatlece konuşmadan durup kendi kendine takılabilir gibi şeyler var ve yetiştiği aile ve çevreden dolayı psikoloğa gitmenin saçma olduğunu düşünün biri,bu dikkat eksikliğini teşhis ve tedavi süreci nasıl yapılmalı tedavisi var mi bu işin bir ilaçla düzelme gibi yani gerçekten çok yoruldum böyle birisi ile yaşamaktan lütfen fikir verin bana...
Emin olun isteyerek yapmıyorlar bu kişiler bunları. Ben teşhis konduğundan beri ilaç tedavisi alıyorum kontrol altında, her ay doktoruma giderim, konuşuruz tedaviyi çok iyi takip eder. İlaçları kullandıktan sonra bambaşka biri oldum. Her şeye karşı ilgim olsun, sosyal aktivitelerim arttı insanları sabırlı dinleyebildim, okul derslerim tavan yaptı... bunca zamana kadar saklı bir kutuda kalmışım gibi hissediyorum bazen ve geçip giden yıllara üzülüyorum. Sadece 17 yaşındayım. Bence eşinizi hemen teşvik ederek doktora götürün. Sorun çıkarırsa bu tavırlarının sizi yıprattığını söyleyin. Soğudum deyip ağır konuşun. Çünkü bunun aşırı ciddi bir şey olduğunu anlayamıyorlar. Geç kalmadan gidin, eminim eşiniz de değişimleri görecek.
Ahmet Alphan Sabancı'yı takip etmek isterseniz:
Twitter: twitter.com/ahmetasabanci
Website: ahmetasabanci.com
Sıkça Sorul(may)an Sorular programımızın tüm bölümleri için:
czcams.com/play/PLC_SCWwF16LfrCkHBzcfcqSw02AFgHObQ.html
Instagram'dan bizi takip etmek için: instagram.com/stetocom
Twitter'dan bizi takip etmek için: twitter.com/stetocom
40 yaşındayım bu hastalığı yeni farkettim. Psikiyatride teşhis koydu. Hayatım boyunca başarısızlık abidesi oldum. Kendimi engelli gibi hissediyorum. 40 yıl inanılmaz, akıl almaz bir verimsizlik ve işlevsizlikle geçti. Maslow'un piramidinde hep en alttaydım. Tembel, duyarsız gibi ifadelerle damgalandım. Her türlü aşağılanmaya ve hakarete ugradım. Yarın kardiyoloji randevum var. Eger sorun görmezse ilaca başlayacağım. Telafi etmem gereken koskocaman bir hayat var. Ben, herkesi benim gibi sanıyordum. Onlar yapabiliyor çünkü daha çalışkanlar daha iradeliler diye düşünüyordum. Her zaman çok büyük bir problemim oldugunun farkindaydim ama adini koyamiyordum. Çok çok çok geç farkettim.
Hocam, çok geçmiş olsun. Hem yaş hem yaşantı olarak sizinle aynı durumdayım. Neler yaptınız? İlaç kullandınız mı? Ne gibi gelişmeler elde ettiniz?
@@goodgaming7624 Maalesef ilaç aşırı çarpıntı yaptı ve kullanamadım 😢
Merhaba, Bi soru sorabilir miyim
@@esrakalay2326 buyrun sorun.
Dikkat eksikliği yetişkinlikte de devam ediyor. Hiperaktivite yaşla birlikte ister istemez yok oluyor. Yaş ilerledikçe hareketler kısıtlanıyor. Şu an 49 yaşındayım. Belirtiler halen bariz. 30'larımın sonunda ilk kez adını duydum. Neyim olduğunu öğrenmiş olmak beni rahatlattı. Yoksa başta iç kavgam ve sonra dünya ile kavgam devam edecekti. Herkesin yaptığı basit bir şeyi yapmak benim için ızdırap verici olabiliyor. En barizi ders çalışmak. Sakince hiçbir şey yapmadan durmak. Başarısızlık ve hakir görülme. Anaya Babaya bile sığınamama, seni anlamaları. Tembel, beceriksiz, başarısız, maymun iştahlı, dikkatsiz damgaları. "Bizim oğlan adam olmaz v.s." Akademik hayatımı kabusa çevirdi. Bu bende başka sorunlara sebep oldu. Kendine güvenin yok olması, ani parlamalar, kendini başkalarına ifade edememe, insanlardan kopma. Etkileri yaşamımın yönünü değiştirdi. İstediğim yönde gitmedi. Kontrol dışıydı ama tam olarak olumsuz oldu da diyemem, sadece benim istediğim yönde gitmedi. Peki hangi yönde gitsin isterdim? Tabi dikkat eksikliği olan kişi ne ister? Neyi hedefler? Bir DEHB'linin tek bir hedefi olur mu? Tabi ki de olmaz. İş adamı, pilot, dünyayı kurtaran adam, bilim insanı, uzaya giden, ressam, müzisyen, sporcu, bilmem ne... Onlarca ilgi alanı ve her biri kendi içinde limit sonsuza gider misali kendi fraktallerini çoğaltması. Korkunç yorucu. Hiç kilo almadım sanırım kalorileri beyin yaktı. Kendi de yandı. Bir benzerimle dertleşmek güzel. Paylaşmak güzel ama bu kadarla bitmez. DEHB'li olmak hep mi kötü? Değil. İyi yanlarını fark edip bunları lehime kullandım. Böylece hayata tutundum. Acaip planlama yaparım, çok iyi not tutarım, çok iyi proje yönetirim falan filan, kutunun dışında düşünürüm, her şeye farklı açılardan görürüm. (İş hayatımda çok işime yaradı) Ama ne yapamam? Rutin ve tekrarlayan işleri asla yapamam. Kesinlikle normal değilim. Kendini bilmek bile güzel. İyi geliyor. DEHB'lileri tanıyın ve çevrenizde varsa anlayış gösterin. Mevcut akademik sistem, iş hayatı bu insanlara göre değil ama onlara fırsat verilirse çok başarılı olacaklardır. Başta kişilikleri mahvedilmesin yeter. En büyük engelleri orası. Bırakın dünyayı değiştirsinler. Eğer siz DEHB'li iseniz, olanların sizin suçunuz olmadığını anlamanız yeterli. Kendinize iyi davranın. Gerisi kolay. Hayat DEHB ile çok eğlenceli.
😊💯💯💯👍🏻👏🏻
🎉
Ben terapideyken doktorum farketmisti o zamana kadar hiç bilincinde bile değildim. Sonra yavaş yavaş netleşti kafamda hiç on dakikadan fazla ders dinleyememem, başkaları konuşurken sıkılmam, her şeyi kaybetmek bulamamak sonra bunun yarattığı sinir , kendini eleştirme bı kısır döngüye sebep oluyordu yıllarca. Bütün kimliklerimin veriliş nedeninde yenileme yazar mesela çünkü hep kaybederim:) Teşhisin faydası şu oldu ki, kendimi yargilamam azaldı, demek ki tıbbi bir durumum varmış ben beceriksiz değilmisim dedim:) etkilerini azaltmaya çalışıyorum ama hep bir mücadele gerektiriyor :) yayın için çok teşekkürler erişkin dehb için böyle yayınlar bulmak da zor , sevgiler
Paylaşımınız için teşekkürler. Bazen dediğiniz gibi sadece durumun adının koyulabilmesi bile büyük bir ihtiyaç olabiliyor. Yayınımızın amaçlarından biri de henüz adı koyulamamış DEHB'lerin farkına varılmasını sağlamaktı. Umarım bundan sonra başka insanlar için bu kadar çetrefilli biçimde ilerlemez DEHB'nin anlaşılma süreçleri. Sevgiler.
bir tıp 3. sınıf öğrencisi olarak doktora gitmeye çekindim ve gidemedim hep. teşhisi, tedaviyi sürekli erteledim. yıllarca kronik depresyonda olduğumu sandım. artık çıkmazda hissedince kendimi zorlayıp gittim. akademik hayatında başarılı gözükünce pek ciddiye alınamıyorsun maalesef.özellikle ilaç dehb olmayanlar tarafından suistimal de edildiği için anlaşılmak zor olabiliyor. ben hep sınavlarda ders çalışmakta sıkıntıları olan biriydim tabi. ve yanında daha nice başka sorunlar.. madem dehblisin nasıl tıp 3e geldin cevabı alabiliyorsun, çektiğimi bir ben bilirim :') normal biri 10 çaba gösteriyorsa ben 1000 göstererek sürekli bir yorgunluk ve tükenmişlik içindeydim. çevren,ailen,arkadaşların tarafından sorumsuz, üşengeç ilan ediliyorsun o da ayrı bir konu. aslında sıkıntı tam olarak burada. sorumsuz olan birisi tüm bunları problem etmez bu onun kendi tercihidir ama dehbliysen her şeyin farkında oluyorsun fakat ipler senin elinde olamıyor,istesen de bazı şeyleri değiştiremiyorsun. keşke sorumsuz galesiz biri ilan edilene ve kendimi buna inandırana hayatı kendime zehir edene kadar daha öncesinde tanı almış olsaydım. hayatım çok daha farklı olabilirdi belki.. hala kendimi hiç anlaşılmış hissetmiyorum ve bu zaman zaman üzücü olabiliyor ama artık insanlara kendimi açıklamaya ve laf anlatmak çalışmaktan vazgeçmeye, başkalarının gözündeki konumumu önemsememeye çalışıyorum.
Dehb hakkında daha çok yayın istiyoruz hocam çünkü gerçekten pek fazla içerik yok ve bizleri anlayan insanları dinlemek onların yaptıklarını öğrenmek benim gibi gençleri daha motive ediyor yayın içinde çok saolun
Ben sağlıkçıyım ;fotoğrafçilık, müzik gitar,halk müziği koro calısmaları,cok sesli koro gibi pekcok alanla ilgilendim.Bi süre depresyon tedavisi gördüm Ahmet Beyin dediği gibi asıl sorun çözülmediği için çok bi faydası olmadı.Tıpkı onun söylediği gibi yok değildi ama sekonder sonuçtu.çocukken bitmeyen saatler süren ödevler,Basit bir ödeve bile başlamakta zorlanma,dışarı arkadaşlarla aktiviteye katılmada zorlanma.5 yaşında okuma yazma öğrendim.Yetiskinlikte her seye ise bile gec kalmak.Yine ise baslamakta zorlanma.Her gün kullandığım seyleri bile unutma.Ani bloklar.Dalıp andan kopmalar.İşimle ilgili de çok yönlü calismalar yaptim.Başaramadıgım bisey olmadı ancak hep sınavlar çok kaygı vericiydi.Sürekli bir anksiyeteyle mücadele ediyordum.
Peki ben bu yaştan sonra nasıl bir tedavi almalıyım?
Gelde bu videoyu sonuna kadar izle
x2 ya 2.5 hizda izliyorum ben hep zamanla alisiyorsunuz
Lütfen DEHB ile ilgili sorularınızı, deneyimlerinizi, önermek istediğiniz kaynakları yorum olarak paylaşın. Gelen soruları başka bir programda ele almak isteriz.
Hocam DEHB liyim Gabor Mate'nin Dağınık zihinler kitabı oldukça faydalı oldu birde mindfullnes pratikleri günde 5 dakika ile başladım şimdilerde 30 dakika durabiliyorum
@@mistik-bostançok teşekkürler, araştıracağım 😊
@@mistik-bostan30dk boyunca bu egzersizi yapman be kadar zaman sürdü?
@@notebookpro zihni gözlemlemeyi öğreniyorsunuz pratikte normalde dürtüsel davrandığım konularda bu dürtüselliğin azaldığını görüyorum inş faydasını görürsünüz
9
Bir dehb li olarak şunun altını çizmek istiyorum dikkatim dagınık şeklinde değilde çok fazla unutuyorum olarak başvurdum çünkü dikkat dagılınca havızaya atılacak bilgi beyne girmeden bir kulaktan girip diyerinden çıkıyor o yüzden ögrenme becerileri düşüyor ve sonunda özgüven eksikliği ve depresyon görünüyor doğal olarak ilk teşhis depresyon oluyor.
bu konuyu ele aldığınız için çok teşekkürler! ben de yüksek lisans yıllarımda "gerçekten bir şeyler yanlış gidiyor" diye düşünüp yardım almak istemiş ve elime tutuşturulan antidepresanlarla başbaşa kalmıştım. epey sonrasındaysa, 30'lu yaşlarımda yas nedeniyle başladığım terapide aslında dehb sahibi olduğumla yüzleştim. eğer doktoramı bitirebilir ve biraz nefes alabilirsem, benim de yapmak istediğim şeylerden biri dehb konusunda farkındalık çalışmaları yürütmeye başlamak (iletişimciyim). ahmet alphan sabancı'yı dinlerken kendimi görür ve duyar gibi oldum.
Hocam ne güzel oldu bize ulaşmanız. Uygun olduğunuzda Ahmet Hoca ile temas ederseniz uzmanlık alanınız çok kıymetli olabilir bir şeyler inşa etmek için. Sevgiler.
@@bt58743 merhabalar, ne çağlar ne de beyim :) kendi deneyimimde bir sorunla karşılaşmadım ama bu tekil bir örnektir belki. o yüzden kesin bir cevap vermem doğru olmaz. farklı üniversitelerden tanıdığım ve teşhisi olan arkadaşlarım da oldu ama hiçbiri taşra üniversitesi değildi mesela. oralarda bu durum daha farklı etkilere sebep olabilir belki.
Masanın bir tarafında bir ruh sağlığı doktorunun olması diğer tarafında bu hastalığı yaşayan birinin olması çok değerli bir çalışma olmuş. Bir de benim gibi bu rahatsızlığı yaşadığını düşünenler var :)
Adhd olduğumu ünide farketmiştim. Hiçbir zaman derslerle ilgili sorun yaşamadım. Sınava 1 gece kala aşırı odaklanıp iyi notlarla geçtim ve önemsemedim. tıp 4. sınıfta başka sebepten ilk defa terapiye gittiğimde hocama benim böyle de bir problemim var, neredeyse tüm belirtiler bende var diye açtığımda beni hiç önemsememişti. Sonradan anladım ki ritalin ya da concerta almak için yalan söylediğimi ya da abarttığımı düşündü galiba. Şimdi pratisyen hekim olarak çalışıyorum, almanca öğreniyorum, dil öğrenmenin zamana yayılmış yapısından dolayı ilk defa ciddi sıkıntı çekiyorum. Yardımcı olduğunuz için teşekkürler. Bu videoyu da 1.75te izliyorum :')
Hızı 1.25 yapınca Dr İlker Bey normal konuşma hızına geliyor
Program için ikinize de çok çok teşekkür ederim. Çok konuşulmayan bu konunun bizzat yaşayan biri tarafından anlatılması beni mutlu etti. İki ay önce Twitter'da takip ettiğim birinin beğendiği İngilizce bir tweet önüme düştü. Aşağı yukarı şöyle diyordu: Erişkin dikkat eksikliği bozukluğum olduğunu fark ettim, hala inanamıyorum, şoktayım. Altındaki diğer tweeti de okudum ve birkaç saniye sonra başımdan aşağı kaynar sular döküldü çünkü bende de aynı şey olabileceğini fark ettim. 40 yaşındayım, anlamlandıramadığım, bana işkence gibi gelen birçok şeyin bu bozuklukla ilgili olduğunu anladım. Çok üzüldüm, hala çok üzgünüm ama fark etmiş olmak da önemli.
Çok teşekkürler yorumunuz için. Geç teşhis veya farkına varma gerçekten soğuk duş etkisi yaratabiliyor. Ancak burada "daha erken fark etseydim ne değişirdi" düşüncesine çok takılmamak lazım. Kendimden biliyorum, üzerine düşünmek ve geçmişte kaybolmak çok cazip gelebiliyor ama bizim için asıl faydalı olan bundan sonra ne yapacağımızı düşünmek.
@ 👍🏽 Tekrar sağolun.
Ben de öyle hissediyorum üstelik teşhisim de yok. Alanında gerçekten uzman birine denk gelmek çok zor
O kadar zor ki. Kolay gibi görünen ama hayatı mahveden bir şey. Son 10-15 yılın öyle zor geçti ki hatta çocukken bile devamlı tembellik ve umursamazlıkla suçlaniyorsunuz halbuki elde değil ve bir de üstüne istemeden kendinizi devamlı suçluyorsunuz
Dehb de kişilik ve mizaç bozukluğu konusunu merak ediyorum ama bu konuda yeterli kaynak yok, bu konuda video gelirse çok faydalı olur 😊😊
organize etmekte olmakta zaman yönetiminde felaketiiiim.konuyla ilgili bir sürü video izledim.nafile
Merhabalar bu çok değerli kayıt ve bilgilendirme için teşekkür ediyorum. Yaşım 48 eğitimim ve işim fena sayılmaz. Fakat, bütün çocukluğu boyunca zeki başarılı sıradışı yaratıcı biri olarak parmakla gösterilmeme rağmen; bu olumlu özelliklerimin hiçbirini iş sosyal akademik ve duygusal hayatıma yansıtamadım. Multi odaklandığım zaman her işi mükemmel bir şekilde yapabiliyor olmama rağmen bu şekilde multi odaklanma sıklığı %0,2. Genel olarak hiçbir şey odaklanamiyorum, hiçbir işi tam anlamıyla layıkıyla bitiremiyorum, hemen dağılıyor, Daldan dala atliyorum. İnanılmaz derecede unutkanım. Ama bu odaklanamama ve unutkanlık başkalarının “ne olacak canım herkeste olur” dediği gibi değil beni ancak bir yetişkin dehb’li anlayabilir. Bunun yanında uyku problemi çekiyorum dinleme sorunum var profesyonel destek aldım. Conserta Kullandım terapiye gittim ama ama bir yere kadar. Bu hastalık ziyan olmuş hayatların hastalığıdır. Hayatta çok başarılı olabilecekken yahut da kendimden çok çok daha yeteneksiz kişiler benim önüme geçerken. Ben yerimde sayıyorum hatta geriye gidiyorum. İşin kötü tarafı da şu bunu herkes “karakter, tabiat, huy, mizaç” zannediyor. Oysa ki bu bir hastalık. Erkek kardeşim psikiyatr doktor olmasına rağmen kendi teşhisimi ben kendime koydum. Çünkü bu hastalık beraberinde bağımlılık da getiriyor kumar bağımlılığı da gelişti (gerçi onu yendim) bir sorun olduğunu kendim fark ettim ve tedavi ararken herseyin arka planında DEHB yattığını fark ettim, çok şey okudum araştırdım profesyonel destek de alıyorum ama çok disiplinli bir şekilde mücadele etmek gerekiyor. İyi derecede bir Satranç oyuncusuydum 10 dakikalık maçlar yapardık rakibimin süresi dolmak üzere bayrağı düşmek üzereyken ben henüz 1 dakika ancak kullanmış olurdum çünkü tahammül edemiyorum daha uzun süreye. Hiçbir filmi bitiremiyorum okuduğum kitapları bitiremiyorum maymun iştahlıyım daldan dala atliyorum öfke patlaması yaşıyorum, tartışma çıkarmaya eğilimliyim. Hangi birini anlatayım. Mahvoldu hayatım mahvoldu. Duygusal hayatım da yerlerde sürünüyor. sen çok zor bir insansın ben artık katlanamıyorum diye terk edildim ve haklı. videoyu izledim Kendimi gördüm bildiğimiz şeyler yaşadığımız şeyler ama çözüm yolunda yine bir öneri göremedim. Gerçi görsem ne olacak?. Evde Mouse’un pilinin bittiğini fark ettim az önce markete bir kalem pil almaya gittim gitmişken bir şekerleme gördüm çikolata gördüm onları aldım sebze-meyve aldım baktım bir sürü alışveriş yapmışım poşet dolmuş eve bir geldim kalem pili almadığımı fark ettim. Oysa ki markete kalem pil almaya çıkmıştım, bunun gibi yüzlerce binlerce örnek…
Bende karma tip ve dürtüsellik ve bağımlıkla karışık dehb varmış. Ne yapalım kaderimiz böyle imiş. İmla ve yazım hataları için özür dilerim çünkü videoyu dinledikten sonra ses ile dikte ettirerek yazıyorum hatalar olabilir. Teşekkür ederim selam ve saygılarımla (videoyu x 1,75 dinledim ve bitirdim)
:) Benimde benzer hikayem var,ofisimi açtığimda işi bilen zeki insanlarla çalıştım,sıkıntılı işleri böylece yendim,açıkhava işlerini serbest çalışmayı seçtim ,müşteri beni değil ben müşteriyi seçiyordum,kendi karekterimi tanımlayıp ona göre yol aldım.Kendimi başarılı hissediyorum,emekliyim,olabildiğince pasif gelir elde etmeye çaliştim.60 yaşındayım cocuklar deheb raporlu.Kardeşimde psk.dr.du 10 yıl önce kaybettik.O bana demişti.Ben durumun sıkıntılı olduğu kanaatinde değilim.Bu bir yapı ,unutkanlığımı engellemek için hafıza kodlama şifreleme yöntemi uyguluyoruz,insanların ismini şekil hafızasıyla aklımda tutuyorum,alışverişe gidince evden çıkış amacımı hafızalıyorum.lisedeyken ezberim iyi idi,matematik ,rakamlar hiçbirşey ifade etmiyordu,parmak hesabı yapardım,hala aynı fakat matematik problem çözümlerini ezberlerdim.Bu kısım biraz zor olurdu tabii.Ama bu benim.Ünv.bitirdim hemde yüksek matematik okuyarak vs.Yani yanlız değilsiniz :)Bence siz başarılısınız,sadece kabullenmemişsiniz.Satrancı öğretmeme rağmen üçüncü hamlede bende ipler karışıyor.Rahmetli kardeşim mat noktasına kadar gözünü kapatarak oynardı.Çok zeki biriydi.Bence kardeşinizle daha çok vakit geçirin.Mutlu olun.inşallah okursunuz.
@@mornangel1599 çok teşekkür ederim çok değerli şeyler yazmışsınız. Hafıza kodlama konusuna ben de bakacağım. Birbirimizin dilinden anlayınca ne kadar faydalı oluyor. Çünkü Nasrettin Hoca’nın damdan düşme hikayesi gibi. Bunu ancak yaşayan çeken bilir. Keşke toplum bunu karakter, huy olarak algılamasa ve farkındalık olsa. Tıbbi bir problem olduğu anlaşılabilse. Keşke ergen yaşta iken bu konunun üstüne eğilip tedavisi yapılsa ve yetişkinliğe taşınmasa. Offf hangi birini anlatayım ki. Mesajınız için çok teşekkürler. Sizi takdir ettim bu “illet”e rağmen çok şey başarmışsınız. Teşekkür ve iyi dileklerimle.
Kardeşiniz Nur içinde yatsın :(
Cidden bu bu kadar şey başarmak ama statünün bir değeri olmadığı içen mutlu olamama diye özetledim keşke normal olsaymışız insan içten içe hep bir farkındalık yaşıyor bu hastalıktan dolayı
😢
Umarım her şey yolundadır. Bende 31 yaşındayım ve psikoterapiye başladıktan sonra 5. Seansta kendim teşhisi koydum. Psikoloğum psikiyatriste teşhis koydurabileceğimi söyledi ve şimdi bu aşamadayım. Yurtdışına taşınalı bir yıl oluyor ve burada kendimle yüzleşmem daha kolay oldu. Bir yandan sevinç bir yandan acı hissediyorum. Çünkü artık tembel ve aptal olmadığımı biliyorum ama hayallerimdeki üretkenliğin ve yaratıcılığın, ilginçliğin dahi olduğumu sanmama olan etkisini de acı verici buluyorum. Yorumunuz içimi acıttı ama @mornangel1599 un yorumu bana da iyi geldi size de iyi gelmiş. Yani bu yorum ve paylaşımlar çok kıymetli belki de bununla ilgili bir platform kurmalıyız hakikaten.
Video çok uzun olduğu için bitiremedim 3 gündür izlemeye çalışıyorum. Bitirince tekrar yorum yapacağım
Hala bitiremedim izlemeyi unutmuşum
2 ay oldu naptın bitti mi@@sudegurdogan
@@halilibrahimkurtrpd Hayır yine unutmuşum DJWOFPWPFJWFJPWPFEKFJEO
hatırlatmış oldum@@sudegurdogan
İş yaparken izliyorum işe yarıyo ndmndmcncjd
Sürekli telefonumu, anahtarimı, çantamı,şalımı hırkamı hep biryerlerde unuturdum. Okula hep geç kalırdım. Kosturarak giderdim. Yazililara da hep son saatlerde full konsantre bir sekilde kisa bir sure de calisirdim. Çogu işimi bu şekilde yetiştirirdim. Vaktim varken degil de dar vakitte ancak vitesi 5 e takarak stres halinde yapardim... Bunlarin dhb ile alakli oldugunu cok dahabgenc yaslarda bilseydim keske. Simdi dhb ile ilgili videoları izleyerek farkindaligimi artırmaya çalışıyorum.
Çok güzel bir yayın olmuş teşekkür ederim. Yalnız ADHD birey ile ilişki ve evlilik konusu pek aydınlatılmamış. Bunun için ayrıca bir yayın yaparsanız çok sevinirim. Çünkü gerçekten hem birey hemde çevresindeki eşi sevgilisi için nasıl bir süreç olduğunu merak ediyorum. Teşekkürler şimdiden.
Zor canım,bendede eşimdede deheb var cocuklarda raporlu,Zaman zaman biraraya geliyoruz.Ben sıkılıyorum,erkeğin yanından ayrılmayan kadınlar tuhaf geliyor.Sanatsal faliyetlerim okumalarım sporum vs var.Biraz aykırı duruyor ama normal olamıyoruz.istediğim gibi gezeyim işler yapalim diyorsanız kafanıza uyan biriyle yaşayın,yoksa cehennem,ilk evliliğim böyleydi.İlişki sürdürmek sıkıntılı.İkinci eşim gelmeden izin ister bazende onu unutuyorum.Maddi durumum iyi bu arada,belki bununda etkisi var.
Bende dehbliyim ve 11 yıldır evliyim en çok zorlandığım evi çekip çevirmek. E cocuklar da küçük ve hareketli . Allah esime sabır versin.u unutkanligim ve benden düzen bekleyen bir eş . Ve yardımda alamiyorum malesef
@@aisecakir7224😢😮😢😢😢Allah yardımcımız olsun
Akademik hayatta nasıl başarılı olucaz dehb varken..
Öncelikle ikinizin de emeğinize sağlık. Çok güzel bir video olmuş. Benim şahsi tecrübemdeki derdim ise ilaç ve stigma meselesi. Aslında Ahmet'le de dertleşmiştik bunu Twitter'da. Benim teşhisim çocuklukta yapıldı, bir süre tedaviden sonra uzunca bir süre ara verip artık gerçekten yardıma ihtiyacım olduğu için geri dönmüş oldum. Çapa'daki doktorlarım çok ilgili, profesyonel ve yardımcı idiler. Ancak şu an oturduğum semt ve pandemi nedeniyle yakındaki bir hastaneye gitmek durumundayım. Burada ilk gittiğim doktor 'bu yaşta bu ilacı mı kullanıyorsun, ben de kullanayım bari' şeklinde dalga geçti. Yıllardır aylık üç kutu ilaç için raporum olmasına rağmen iki kutudan fazlasını yazmadı. Yazan diğer çoğu doktor da ısrarla 1 aylık yazıyor. Zaten sistem yetişkin olduğum için başka bir bölümden veriyor ilacı, en fazla iki aylık alabiliyorum. İşin içine böyle doktorlar girince her ay bir günümü buna ayırdığım gibi, acaba bir sorun çıkartacak mı stresini de yaşıyorum. Sizin de bileceğiniz gibi bu kondisyonun ilacını devlet karşılamıyor. Normalde kırmızı reçeteli diğer ilaçları raporla eczaneden direkt alabiliyorken bunu kesinlikle alamıyoruz, zira para ödeyerek aldığımız için başka bir sistemden giriş yapılıyor. Neyse ki metilfenidat'ın kısa etkili versiyonu o kadar pahalı değil, ancak long-acting versiyonu aşırı pahalı. Üstüne üstlük doktor faktörünü aştığımız zaman eczane engeli başlıyor. Bir semtte 20 eczane varsa bu ilaç ya hiçbirinde olmuyor, ya birinde-ikisinde oluyor. Oralarda da her zaman olmuyor. Uzun zamandır semtimde ilacı bulabildiğim tek eczaneye randevuya gitmeden önce haber veriyorum, bazen ellerinde bir kutu oluyor, hepsinin parasını ödeyip diğer kutular gelince haber vermelerini rica ediyorum. Bunların üstüne depresyon ve anksiyete teşhislerim de var. Her yeni eczanede tekrar tekrar adres, telefon vs. bilgisini kaydettirme zorunluluğu da ayrı bir mesele. Sistemin hemen her adımı işimizi kolaylaştırmak için değil, zorlaştırmak için özellikle düzenlenmiş gibi. Uzun yorum için kusuruma bakmayın, burada kadar okuyabildiyseniz teşekkürler.
Tabii bir de sürekli doktor değiştirme zorunluluğu var. Kimisi ihtiyacım olan miktarda ilacı ısrarla yazmıyor, kimisi depresyon-anksiyete ile ilgili güncel sıkıntılarımla yeterince ilgilenmiyor, kimisi tatile çıkmış veya ayrılmış oluyor. Hem sıkıntılarımla profesyonel bir şekilde ilgilenen, hem raporlu hastalıklarımın raporlu ilaçlarını düzgün şekilde yazan, hem de yerinde duran doktor bulamayalı uzun zaman oldu.
Sonuna kadar okudum. Stigma, özellikle de sağlık çalışanları tarafından gelince baş etmesi gerçekten daha da zor olabiliyor. Özellikle de stigma meselesi için toplumsal farkındalık çok önemli. Bu konuda farkındalık oluşturabilmek için elimizden geleni yapmalıyız. Katkılarınız için çok teşekkürler.
Çok teşekkürler Yusuf. Bu tarz sorunları ve özellikle de işin stigma boyutunu o kadar çok kişi yaşıyor ki sadece bunu azaltmak ve farkındalığın artmasını sağlamak bile hepimizin hayatına çok büyük fayda sağlayacaktır. Umarım bu tarz çabaların bir katkısı oluyordur bu sorunu çözmemize.
Sosyal medya için ritüelim: arka arkaya 3 gönderi ile etkileşime girmezsem (beğenme, kaydetme, arkadaşa yollama, vs) görecek ilgi çekici bir şey kalmadı diyerek o uygulamadan çıkıyorum
Tanım yok şüphelerim var. Hastalığı tanımak için bu videolara yöneldim.
Dışarı çıkarken market listesinden bahsediliyor ya… Ben evde önce konumlara göre bir güzergah çiziyorum kafamda. Ona göre liste yapıyorum. Markete gidilecek ordan bunlar alınacak. Ordan eczaneye gidilecek. Yanda onun listesi var. Sonra fırına gidilecek. Oradan ekmek alınacak. Şeklinde dışarıda yapacağım işleri planlayıp onu bile listeye yazıyorum. Yoksa unutuyorum ya da zorlanıyorum.
merhabalar, çok iyi yayın. bir başka yayında ilaç tedavisi odaklı bir yayın harika olurdu. teşekkürler!!!
Çok teşekkürler. Yayınları yaz tatiline soktuk. Tatil dönüşü için gündemimize alacağız önerinizi.
@ teşekkür ediyorum. bekliyoruz efem:)))
Türkçe içerikli kitap önerisi:
Yaşam Boyu Dikkat Eksikliği Bozukluğu
Yazar; Hasan Herken
Ahmet Alphan Sabancı'nın DEHB konulu yazısı: ahmetasabanci.com/adhd-dehb-onyargilari-ile-mucadele-etmek/
Markete sadece süt almak için giriyorum bunda unutulacak ne var değil mi? Ama dehb li olarak dikkatim market raflarında olan bir sürü şeye dalıp aklımda olmayan bir çok şeyi alıp süt almayı unutum eve gelince fark ettim.
bu videoyu izledikten sonraki tepkim nasıl fark edemedim nasıl kimse fark edemedi oldu çünkü ben hep motivasyonu yüksek ama dehb yüzünden (tembellik zannediyordum) son 4 yılı heba olmuş bir insanım. Öncesi tecrübelerim de var tabi fakat son 4 yılda anksiyete ve depresyon ile de uğraştım. (Aslında bir teşhis vardı fakat detaylı bilmediğim için sorunlarımın kaynağının bu olduğunu bilmiyordum.)
6:41 resmen beni anlattınız...
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu rahatsızlığını üçüncü kişilerle paylaşırken çok ketum olmak gerekiyor. Karşı taraf size karşı farkında olmadan yanlı davranmaya başlıyor.
💯💯💯💯👍🏻👍🏻👍🏻😳
Hocam merhaba, öncelikle yayınınız için teşekkür ederim. Videonuzun ortalarındayım sonuna kadar bekleyemedim şu an bir soru sormak istiyorum :) acaba dehb belirtilerinde tırnak eti koparma, sürekli sabah akşam fark edilmeyen diş sıkma gibi semptomlar belirleyici midir, dehb ile alakalı diyebilir miyiz yoksa başka bir sebepleri var mıdır?
selamlar bende DEHB im 36mg Concerta kullanıyorum
Sayın hocam yetişkinlerde DEHB tanısı için bu konu ile çalışan lisansı tıp olan bir psikiyatrist hekime mi gidilmeli yoksa lisansı psikoloji olan bir psikoterapist te de başvurulabilir mi ?
Dikkat eksikliğim var aynı zamanda aksiyetem de var ritalin concerta kullanamıyorum çarpıntı yapıyor öneriniz var mıdır tez yazıyorum uzun süreler çalışmam gerek
10 saniye odaklanma sürem 80 dakikalık video yapmışsın 480 güne bölüp mü izleyeyim
10 saniyelik içerikler de üretmek mümkün olabilir belki fakat benim üretmem mümkün değil ne yazık ki.
@ en azından 20 30 dakika olsun. Sürekli ıııı lamalar gereksiz yerler çok fazla aynı içerikle yoğun bir şeyler çıkabilir.
@@onceliklemukemmelbirinsans1469 2x
@@kira111a4 o yetmiyor uzantı ekledim 5x e kadar yolu var
@ keşke cevap verme nezaketini gostermeseydiniz. Bu üslup cevabı hak etmiyor.
merhaba hocam.bu ilaçlar ilerde dopamin reseptörlerinde kalıcı bozukluk yaparmı çünkü reseptörleri bloke edede ede bozar diye korkuyorum.ikinci olarak bazal ganglion küçüklüğüne bağlı bir hastalık deniliyor yayınlarda beyin frontal alanı 25 yaşına kadar gelişmeye devam ediyorsa ilaç için bu yaşa kadar beklemek gerekmezmi.ve son olarak bazal ganglionlrada 25 yaşa kadar gelişiyormu yoksa küçük kalmaya devammı ediyor.teşekkür ederim bu cevaplar benim çok önemli lütfen cevaplayınız
Hocam, kullandiğiniz uygulamanin ismini verebilir misiniz ? 😂
Napıcaz biz ya 😂😢😅
Merhaba çok yeni çözdüğüm bir durum için araştırma yaparken size denk geldim lütfen bir fikir verin..2 yıllık evliyim ve devamlı eşimin unutkanlıgi,konuşurken uzun süre dinlememesi dinlediklerini bazılarını algilayamamasi algilardilalrini bir süre sonra unuttuğu için çok kavga çıkıyor hatta bazı yaşadığı şeyleri unuttuğu da hayir böyle böyle oldu dediğim de beni yalancı çıkarması,benimde tam tersi yapıda olmamdan çok kavga çıkıyor. Dikkat eksikliğini öğrendikten sonra bazı şeyleri araştırdım çocukluk zamanında da derslerinde başarısız kafası almıyor okulu sevmiyor diye okulu bırakması ergenlik zamanında uyuşturucu kullanması.agir hareketler, ağır konuşma ağır anlama yada anlayamama karar vermeme,ani olaylarda donup kalma hat safhada unutkanlık saatlece konuşmadan durup kendi kendine takılabilir gibi şeyler var ve yetiştiği aile ve çevreden dolayı psikoloğa gitmenin saçma olduğunu düşünün biri,bu dikkat eksikliğini teşhis ve tedavi süreci nasıl yapılmalı tedavisi var mi bu işin bir ilaçla düzelme gibi yani gerçekten çok yoruldum böyle birisi ile yaşamaktan lütfen fikir verin bana...
Emin olun isteyerek yapmıyorlar bu kişiler bunları. Ben teşhis konduğundan beri ilaç tedavisi alıyorum kontrol altında, her ay doktoruma giderim, konuşuruz tedaviyi çok iyi takip eder. İlaçları kullandıktan sonra bambaşka biri oldum. Her şeye karşı ilgim olsun, sosyal aktivitelerim arttı insanları sabırlı dinleyebildim, okul derslerim tavan yaptı... bunca zamana kadar saklı bir kutuda kalmışım gibi hissediyorum bazen ve geçip giden yıllara üzülüyorum. Sadece 17 yaşındayım. Bence eşinizi hemen teşvik ederek doktora götürün. Sorun çıkarırsa bu tavırlarının sizi yıprattığını söyleyin. Soğudum deyip ağır konuşun. Çünkü bunun aşırı ciddi bir şey olduğunu anlayamıyorlar. Geç kalmadan gidin, eminim eşiniz de değişimleri görecek.
@@KimTaehyung-wr9mc hangi ilaçları kullandınız hala kullanıyor musunuz ?
@@KimTaehyung-wr9mc😮😮😮💯💯👏🏻
Ahmet Alphan Sabancı'nın kurucusu olduğu habercilere yönelik platform: www.newslabturkey.org/