Bilinç düşünen olmak zorunda degildir. Düşünmek sadece benligin bir uzvudur. Planlama analiz için kullanilir. Cok buyuttuk bu dusunceyi. En büyük sebebi filozoflardir.
Aslında descardes in söylemeye çalıştığı, insanın öz fıtratının ilkelerine yönelip bu ilkeler üzerinden yürüyerek hakikate ulaşmak.. Özeti burdur.. "Düşünüyorum öyle ise varım" ı duyusal değil düşünsel olduğunu söyledi hocam..İnsan düşünüyorum dediğinde neyi ve neyle düşündüğünü bilmesi gerekir..Yani düşünme duyuruların verileri ile gerçekleşen bir olgudur.. dolayısıyla duyurular olmadan düşünüyor olmak pekte gerçekçi değil..
Düşünme duyular ile değil, duyular duyum ve sonrasında algı olarak intikal eder.Fakat çoğu insan düşünmediğinden veriler duyular ve duyumda kalır.Ayrıca Descartes ''düşünüyorum öyleyse varım'' söylemi üzerine şunu belirtmeli ben varım diyen bilinç ile düşünen bilinç aynı değildir.Ne demek istiyorum:düşündüğümüzün farkındaysak bu farkındalık düşünmenin bir parçası olmayabilir bilincin farklı bir boyutu olabilir.Var olduğun bilen zaten farkındalıktır.Üzerine hala düşünüyorum.
@@mertcelik5 insanın düşünür olması var olmasından sonradır..Bu bakımdan varlık düşünceye bağımlı değildir.. Düşünüyorum öyle ise varım ; yani bir insan olarak varlığım ancak düşünüyor olmamla kıymet bulur, Aksi hâlde diğer canlılardan bir farkım yoktur manasına yorumlanabilir.. Ayrıca insanın tek bir beni tek bir bilinci vardır.. İnsanın gerçeği BEN dediği Fıtrat' dır..
@@eyupozturk6613İlk kurduğunuz cümle kesinlik belirtmez. Çok farklı bir açıdan yorumluyorsunuz burada insaniyete herhangi vurgu yapılmak istendiğini düşünmüyorum. Çıkış noktanız insanın tek bir ''ben'' i olduğu için , görüşüm ile çelişmektedir.Tek bir ben olmadığı gibi bilinç boyutları olan bir yapıdadır şu ana kadar öğrendiklerimden çıkardığım bağlamlar neticesinde söylüyorum. Konun uzamasından korkarım fakat Bilinç ve benlik konuları üzerinde dolaştığınıza emin olun derim. Size katılmasam da görüşlerinize saygı gösteriyorum.Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim.Hürmetler
PROGRAM NOTLARI(Başına isim belirtmediğim her madde René Descartes'a aittir.) *'Düşünüyorum o halde varım.'->'Şüphe ediyorum o halde varım.' *Descartes'in yöntemi dört madde 1.Açık ve seçik olmayan hiçbir şeyi kabul etmeyeceğim.(Bedihi) Sepet-Elma,Düşünen insan mutlu olmaz.Felsefe huzur olmayan catışma olan yerde yapılan bir şeydir. 2.Zihnimdeki bütün düşünceleri en küçük parçalarına dek ayıracağım 3.Bu işi bir düzene göre en yalından en karmaşığa doğru yapacağım. 4.Süreç içerisinde hata yapıp yapmadığımı sürekli başa dönerek kontrol edeceğim. *Duyulardan gelen bilgi güvenilemez bilgidir.(Bir rüyada olabiliriz mesela.) *Temele öyle bir şey koymalıyım ki apaçık olmalı. *Temele doğru bilgi koyamam çünkü doğru varsa yanlış da vardır bundan dolayı apaçık olmalı. *Ben varım.-Tanrı vardır.-Uzanım vardır./3 temel önerme *Benim için apaçık olan Düşünüyorum o halde varımdır Fakat bu bir çıkarım değildir. ***Varlık düşünmeden çıkan bir şey değil.Varlık düşünmenin Özdeşidir.(önemli) *Kindi:Biz sadece ruhuz,beden değiliz. *Descartes için Ben dediği şey ruhu bilinci yani düşüncesidir. *Kant:Göz görür,düşünemez.Us düşünür,Duyumsayamaz. *Duyumsanabilir(kuşku alanında)-Akledilebilir(kesin bilginin alanı) ayrımı *Zihin kendi bilincine dışsal olarak varmaz.Bilinç kendi bilincindedir. *Bilinç kendi varlığını düşünme ile kavrar hatta kavramaz ikisi aynı anda gerçekleşir. *Her insan buna kendi ulaşanilir kendisinde bilebilir ama başkası için bilemez. *İki bilme aracı ilkesi:Sezgi-Tümdengelim *İlke açıklanabilir olmamalı çünkü o zaman ilkenin ilkesi de olabilir ama apaçık olmalıydı. *Temele Matematiği koyar,Mantığı değil.(Aritmetik+Geometri) *Öklid-Elementler: Tanımlar: Postulalar: Aksiyomlar:Kendisi kanıtlanamayan ama yaptığımız şeyleri kanıtlayan şeydir. 1.Eşit olan şeyler birbirine eşittir. A=B,B=C O halde A=C 2.Bütün parçadan büyüktür. Teoremler:Kıyasda sonuç önermesidir.(Sokrates ölümlüdür vb.) Teoremler ispatlanır. İspatlar: *Kant:Düşünceler nesnelere göre değil,nesneler düşüncelere göre belirlenir. *Kant:Nesneler ya yan yanalık ya da ard ardalık ile kavranır. *Kavram eskimez. *Aksiyomları kanıtlayamazsın onlar zaten apaçıktır. *Descartes'in ilkeleri Öklid'in İlkeleri aynıdır. *Descartes'in matematiksel ilke apaçık olan ilkedir yani aksiyomdur. *Şimdi Tanrı'ya gidecek.En temele varım dedi.En temele beni koyar. *Siyaset daima dallardadır.Biz köklerdeyiz. -Dücane Cündioğlu *Acaba Tanrı beni aldatıyor olabilir mi? *2+2=5 olmadığından nasıl emin olabilirim? *Zihnin kendi yapısı:Ben varsam var eden olmalı-Ben sonluyum bir sonsuz olmalı-Ben eksiğim Mükemmel olmalı. *Mükemmeli doğadan alamam ama bende var demek ki bir mükemmel var olmalı o da Tanrı olmalıdır. *Tanrı:Sınırsız,Ebedi,Değişmez,bağımsız,her şeyi bilen,her şeye gücü yeten,eylemiyle her şeyin yaratıldığı sonsuz töz *Tanrı da varlığı kavramsal olarak mükemmelik fikrinde kanıtlıyor. *Benim nedenim benden öncedir. *Ben-Tanrı-Evren(Dış Dünya) Beni ve Tanrıyı kanıtladım.Dış Dünyayı nasıl kanıtlayabilirim? *Kant aklın 3 ilkesi: Kanıtlanamayan ancak Aklın kendinde bulunan 1.Psikolojik-Ruh 2.Kozmolojik-Evren 3.Teolojik-Tanrı *Ben->Tanrı->Evren şeklinde gider. *Cisim=En+Boy+Derinlik şeklinde kavrıyorum.Bu da apaçıktır. *Zihin ve Zihin Dışını Balta ile ayırıyor.
hocam anlattıklarınız bende mantık ve descartesçı düşünmeyi birbirinden ayırmaktan ziyade birbirinin devamı olduğu düşüncesini uyandırdı. düşünüyorum o halde varım ilkesini söylemeden insan düşünen bir canlıdır demek mümkün müdür? yani sistematik ve felsefik düşünme için apaçık ilkelerin ifadesi zorunlu değil midir?
Butun parçadan büyüktür. Sonsuz en büyük sonludan büyüktür noktasında benim açımdan kavranabiliyor. Ancak, Ben benim. Bedihi midir yoksa, sinirler vasıtası hisse konu olan duyusal bir algı mıdır. Tam olarak tasavvur edemiyorum. Bu konuda yardımcı olabilecekler şimdiden teşekkurler.
Saf "ben" inizi algılayamazsınız zaten. "Ben"i ancak duygulanımlarımla algılayabilirim: özleyen, kızan, üzülen beni. Detaylar için ya 'Saf Aklın Kritiği' ne başvurmalısınız ya da "o çok ağır" olur derseniz Lale Levin Basut hocanın "Kant: Duyumsamanın Temel Kavramları" kitabını inceleyebilirsiniz.
@@tarikguler4129 duygulanımın da nihayetinde duyumların evrilmesi ile duyguya dönüştüğünü ve sinirler vasıtası ile düşüncelerin bileşenlerini oluşturduğunu düşünüyorum. Duyum + Duygu (evrilmiş, kalıcı duyum) = Düşünce
@@buketalkan2444 duyumdan kaynaklanan bir etkilenime sahip "ben"in neliğini "saf ben"i değil de bu etkilenimlere maruz olmamızı ancak algılayabiliyoruz. Yani bir ruh muyum yoksa sizin dediğiniz gibi sinirler vasıtası ile oluşmuş bir düşünüm / düşünen miyim? Son günlerde bu konu üzerine kafa yorduğumdan sizin de bunu sorduğunuzu sanmıştım ilk yorumunuzu ilk okumamda. Algıda seçicilik :)
Hoca 100k olsun CZcams plaketi gelsin arkadaşlar. Herkes 3-5 tanıdığına önersin kanalı. Abone değilse abone olsun. 900 kişi kalmış.
Abi herzaman güzel oluyor çok teşekkürler hocam vallahi sizi dizileri bekleyenler gibi bekliyoruz
Bilinç düşünen olmak zorunda degildir. Düşünmek sadece benligin bir uzvudur. Planlama analiz için kullanilir. Cok buyuttuk bu dusunceyi. En büyük sebebi filozoflardir.
Aklınıza sağlık hocam.
Düşüncelerime rehberlik ediyorsunuz. Teşekkür ediyorum.
düşünüyorum, o halde düşünüyorum.
Varım ki düşünce var.
Aslında descardes in söylemeye çalıştığı, insanın öz fıtratının ilkelerine yönelip bu ilkeler üzerinden yürüyerek hakikate ulaşmak.. Özeti burdur.. "Düşünüyorum öyle ise varım" ı duyusal değil düşünsel olduğunu söyledi hocam..İnsan düşünüyorum dediğinde neyi ve neyle düşündüğünü bilmesi gerekir..Yani düşünme duyuruların verileri ile gerçekleşen bir olgudur.. dolayısıyla duyurular olmadan düşünüyor olmak pekte gerçekçi değil..
Alakası yok demek hafif kalır
Düşünme duyular ile değil, duyular duyum ve sonrasında algı olarak intikal eder.Fakat çoğu insan düşünmediğinden veriler duyular ve duyumda kalır.Ayrıca Descartes ''düşünüyorum öyleyse varım'' söylemi üzerine şunu belirtmeli ben varım diyen bilinç ile düşünen bilinç aynı değildir.Ne demek istiyorum:düşündüğümüzün farkındaysak bu farkındalık düşünmenin bir parçası olmayabilir bilincin farklı bir boyutu olabilir.Var olduğun bilen zaten farkındalıktır.Üzerine hala düşünüyorum.
@@mertcelik5 insanın düşünür olması var olmasından sonradır..Bu bakımdan varlık düşünceye bağımlı değildir.. Düşünüyorum öyle ise varım ; yani bir insan olarak varlığım ancak düşünüyor olmamla kıymet bulur, Aksi hâlde diğer canlılardan bir farkım yoktur manasına yorumlanabilir.. Ayrıca insanın tek bir beni tek bir bilinci vardır.. İnsanın gerçeği BEN dediği Fıtrat' dır..
@@eyupozturk6613İlk kurduğunuz cümle kesinlik belirtmez. Çok farklı bir açıdan yorumluyorsunuz burada insaniyete herhangi vurgu yapılmak istendiğini düşünmüyorum. Çıkış noktanız insanın tek bir ''ben'' i olduğu için , görüşüm ile çelişmektedir.Tek bir ben olmadığı gibi bilinç boyutları olan bir yapıdadır şu ana kadar öğrendiklerimden çıkardığım bağlamlar neticesinde söylüyorum. Konun uzamasından korkarım fakat Bilinç ve benlik konuları üzerinde dolaştığınıza emin olun derim. Size katılmasam da görüşlerinize saygı gösteriyorum.Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim.Hürmetler
@@mertcelik5konunun uzamasını bende istemem..
PROGRAM NOTLARI(Başına isim belirtmediğim her madde René Descartes'a aittir.)
*'Düşünüyorum o halde varım.'->'Şüphe ediyorum o halde varım.'
*Descartes'in yöntemi dört madde
1.Açık ve seçik olmayan hiçbir şeyi kabul etmeyeceğim.(Bedihi)
Sepet-Elma,Düşünen insan mutlu olmaz.Felsefe huzur olmayan catışma olan yerde yapılan bir şeydir.
2.Zihnimdeki bütün düşünceleri en küçük parçalarına dek ayıracağım
3.Bu işi bir düzene göre en yalından en karmaşığa doğru yapacağım.
4.Süreç içerisinde hata yapıp yapmadığımı sürekli başa dönerek kontrol edeceğim.
*Duyulardan gelen bilgi güvenilemez bilgidir.(Bir rüyada olabiliriz mesela.)
*Temele öyle bir şey koymalıyım ki apaçık olmalı.
*Temele doğru bilgi koyamam çünkü doğru varsa yanlış da vardır bundan dolayı apaçık olmalı.
*Ben varım.-Tanrı vardır.-Uzanım vardır./3 temel önerme
*Benim için apaçık olan Düşünüyorum o halde varımdır Fakat bu bir çıkarım değildir.
***Varlık düşünmeden çıkan bir şey değil.Varlık düşünmenin Özdeşidir.(önemli)
*Kindi:Biz sadece ruhuz,beden değiliz.
*Descartes için Ben dediği şey ruhu bilinci yani düşüncesidir.
*Kant:Göz görür,düşünemez.Us düşünür,Duyumsayamaz.
*Duyumsanabilir(kuşku alanında)-Akledilebilir(kesin bilginin alanı) ayrımı
*Zihin kendi bilincine dışsal olarak varmaz.Bilinç kendi bilincindedir.
*Bilinç kendi varlığını düşünme ile kavrar hatta kavramaz ikisi aynı anda gerçekleşir.
*Her insan buna kendi ulaşanilir kendisinde bilebilir ama başkası için bilemez.
*İki bilme aracı ilkesi:Sezgi-Tümdengelim
*İlke açıklanabilir olmamalı çünkü o zaman ilkenin ilkesi de olabilir ama apaçık olmalıydı.
*Temele Matematiği koyar,Mantığı değil.(Aritmetik+Geometri)
*Öklid-Elementler:
Tanımlar:
Postulalar:
Aksiyomlar:Kendisi kanıtlanamayan ama yaptığımız şeyleri kanıtlayan şeydir.
1.Eşit olan şeyler birbirine eşittir. A=B,B=C O halde A=C
2.Bütün parçadan büyüktür.
Teoremler:Kıyasda sonuç önermesidir.(Sokrates ölümlüdür vb.)
Teoremler ispatlanır.
İspatlar:
*Kant:Düşünceler nesnelere göre değil,nesneler düşüncelere göre belirlenir.
*Kant:Nesneler ya yan yanalık ya da ard ardalık ile kavranır.
*Kavram eskimez.
*Aksiyomları kanıtlayamazsın onlar zaten apaçıktır.
*Descartes'in ilkeleri Öklid'in İlkeleri aynıdır.
*Descartes'in matematiksel ilke apaçık olan ilkedir yani aksiyomdur.
*Şimdi Tanrı'ya gidecek.En temele varım dedi.En temele beni koyar.
*Siyaset daima dallardadır.Biz köklerdeyiz. -Dücane Cündioğlu
*Acaba Tanrı beni aldatıyor olabilir mi?
*2+2=5 olmadığından nasıl emin olabilirim?
*Zihnin kendi yapısı:Ben varsam var eden olmalı-Ben sonluyum bir sonsuz olmalı-Ben eksiğim Mükemmel olmalı.
*Mükemmeli doğadan alamam ama bende var demek ki bir mükemmel var olmalı o da Tanrı olmalıdır.
*Tanrı:Sınırsız,Ebedi,Değişmez,bağımsız,her şeyi bilen,her şeye gücü yeten,eylemiyle her şeyin yaratıldığı sonsuz töz
*Tanrı da varlığı kavramsal olarak mükemmelik fikrinde kanıtlıyor.
*Benim nedenim benden öncedir.
*Ben-Tanrı-Evren(Dış Dünya) Beni ve Tanrıyı kanıtladım.Dış Dünyayı nasıl kanıtlayabilirim?
*Kant aklın 3 ilkesi: Kanıtlanamayan ancak Aklın kendinde bulunan
1.Psikolojik-Ruh
2.Kozmolojik-Evren
3.Teolojik-Tanrı
*Ben->Tanrı->Evren şeklinde gider.
*Cisim=En+Boy+Derinlik şeklinde kavrıyorum.Bu da apaçıktır.
*Zihin ve Zihin Dışını Balta ile ayırıyor.
Oldukça faydalı bir özet çok teşekkürler
@@mehmetbozkurt9463 👍
hocam anlattıklarınız bende mantık ve descartesçı düşünmeyi birbirinden ayırmaktan ziyade birbirinin devamı olduğu düşüncesini uyandırdı. düşünüyorum o halde varım ilkesini söylemeden insan düşünen bir canlıdır demek mümkün müdür? yani sistematik ve felsefik düşünme için apaçık ilkelerin ifadesi zorunlu değil midir?
Decartes, dusunce ile ancak benligini sınırlı duyulariyla tanimlayip Var diyebilir. Vardan ne kastedildigi net degil.
Ruhun icinde dusunce olamaz. Düşünce bir konumlandirma sınırlandırmadir. Ruh ise zamansiz mekansiz tanımsız.
Yav ispatlanmış delillendirilmiş yanĺışlanamaz bir kavrammıs gibi konuşmayın kardeşim
Hocam, ahlak ve adalet ilişkisi üzerine bir video yapar mısınız?.
Biz de Foucault'u böyle uzaktan izliyorduk uzaktaki çocuk. Bilim bil bil, düşünce düşün düşün bitmiyor. Belki bir gün sıra sende :)
Peki hocam sonsuz olan sonludan önce gelir dediniz ,ölümsüzlük bulunursa yada ölümsüz olan yapay zeka, sonlu olanın bulduğu birdurum değilmi .
👍
🙏💐💐💐❤❤❤
Müthiș
Benim beyin iptal...
Butun parçadan büyüktür. Sonsuz en büyük sonludan büyüktür noktasında benim açımdan kavranabiliyor.
Ancak,
Ben benim. Bedihi midir yoksa, sinirler vasıtası hisse konu olan duyusal bir algı mıdır. Tam olarak tasavvur edemiyorum.
Bu konuda yardımcı olabilecekler şimdiden teşekkurler.
Saf "ben" inizi algılayamazsınız zaten. "Ben"i ancak duygulanımlarımla algılayabilirim: özleyen, kızan, üzülen beni. Detaylar için ya 'Saf Aklın Kritiği' ne başvurmalısınız ya da "o çok ağır" olur derseniz Lale Levin Basut hocanın "Kant: Duyumsamanın Temel Kavramları" kitabını inceleyebilirsiniz.
@@tarikguler4129 duygulanımın da nihayetinde duyumların evrilmesi ile duyguya dönüştüğünü ve sinirler vasıtası ile düşüncelerin bileşenlerini oluşturduğunu düşünüyorum.
Duyum
+
Duygu (evrilmiş, kalıcı duyum)
=
Düşünce
@@buketalkan2444 duyumdan kaynaklanan bir etkilenime sahip "ben"in neliğini "saf ben"i değil de bu etkilenimlere maruz olmamızı ancak algılayabiliyoruz. Yani bir ruh muyum yoksa sizin dediğiniz gibi sinirler vasıtası ile oluşmuş bir düşünüm / düşünen miyim? Son günlerde bu konu üzerine kafa yorduğumdan sizin de bunu sorduğunuzu sanmıştım ilk yorumunuzu ilk okumamda. Algıda seçicilik :)
@@tarikguler4129 ben de özellikle soruyorum bu şekilde kendime tam anlayayım diye.
Tavsiye kitaplarınızı edinmeye çalışacağım. Teşekkurler çok.