8. Þáttur - Þetta skemmir alla fjölskyldu

Lífið á Biðlista heldur til Akureyrar í þeim tilgangi að taka viðtöl þar og fræðast um þjónustuna sem er í boði.
Þetta er áttundi þátturinn og viðmælendur Gunnars Inga í þetta sinn eru vinir, aðstandandi og alkóhólisti.
Viðtalið er tekið upp í mars og talar þá alkóhólistinn, sem hefur verið að drekka tíu til tuttugu bjóra á dag, um að hafa verið á biðlista í fimm mánuði. Þegar þessi þáttur kemur út núna í júlímánuði, fjórum mánuðum seinna, er hann enn á biðlista. Það gera níu mánuði í heild.
“Ef ég drekk einn, tvo bjóra á morgnana þá fúnkera ég í vinnu en stundum fer ég yfir strikið og bara get ekki mætt í vinnu og er bara fullur.” Segir hann í viðtalinu.
Hann segist hringja í SÁÁ þrisvar sinnum í viku til að fá upplýsingar um hvenær hann fær innlögn og gagnrýnir það að fá alltaf mismunandi svör. Stundum segja þau nokkar vikur, stundum nokkra mánuði.
“Ég hringdi í hann til að láta vita að þátturinn væri að koma út og sagði hann mér þá að hann hafi gefist upp á því að hringja. Hann er bara að bíða.” Segir Gunnar Ingi.
Eftir að hafa reynt í nokkrar vikur að fá niðurtröppunarlyf frá heimilislækni án árangurs endaði það með því að vinnuveitandinn hans hjálpaði honum að útvega þeim. Vinkona hans, aðstandandinn, sá svo um að skammta honum lyfjunum. Það skilaði sér níu vikna edrúmennsku.
Hann segist aldrei hafa getað það einn.
Hann segist mjög þakklátur vinkonu sinni sem hefur vakið yfir honum og passað upp á hann á meðan hann hríðskelfur og upplifir að hann verður að fá áfengi
Vinkonan hafði aldrei gert sér grein fyrir því hvað áfengisneysla væri mikil böl.
Sjálf þekkir hún það þó að vera dóttir alkóhólista sem drakk allar helgar.