"Ku pamięci zakatowanym dzieciom". Tu wszystko boli o wiele bardziej | MORDERSTWO (NIE)DOSKONAŁE #78
Vložit
- čas přidán 19. 05. 2022
- Słuchaj na Spotify ► spoti.fi/3mMJEvC
Trudno być obojętnym, gdy dzieje się krzywda drugiemu człowiekowi. Ale gdy ofiarą jest dziecko, wszystko boli jeszcze bardziej. Z policyjnych statystyk wynika, że coraz mniej dzieci jest zagrożonych przemocą domową. Jednak trudno stwierdzić, czy to faktycznie efekt poprawy sytuacji, czy też może liczby są coraz niższe, bo i dzieci w Polsce jest coraz mniej.
Kilkadziesiąt lat temu bicie dzieci było w sumie dość powszechną metodą wychowawczą. Dzieci były bite w domach, w szkole. I nawet nie miały jak i komu się poskarżyć. Społeczne przyzwolenie na takie zachowania z roku na rok jest coraz mniejsze. Co nie znaczy, że problem znika.
Z policyjnych statystyk wynika, że w ubiegłym roku wszczęto prawie 55 tys. procedur w związku z założeniem tzw. Niebieskiej Karty. Liczba osób, co do których istnieje podejrzenie, że są dotknięte przemocą, to łącznie prawie 76 tys., z czego 55 tys. to kobiety, 9,5 tys. to mężczyźni i w gronie tym jest ponad 11 tys. dzieci.
Kilkanaście tysięcy tylko jednego roku to oczywiście wciąż bardzo dużo. Policja jednak podkreśla, że przecież i tak jest znaczna poprawa. Jeszcze w 2014 r. liczbę dzieci, które prawdopodobnie były ofiarami przemocy, w policyjnych statystykach oszacowano na ponad 21 tysięcy.
Są takie środowiska, takie rodziny, gdzie przemoc jest na porządku dziennym. I to taka, że trudno to nazwać inaczej niż znęcanie ze szczególnym okrucieństwem. Często takie, które kończy się śmiercią dziecka.
- Bezpośrednimi sprawcami zabójstwa dzieci często są konkubenci ich matek, czasem same matki, rzadziej biologiczni ojcowie - mówi w rozmowie z naTemat Ewa Stawska, założycielka facebookowej grupy "Ku pamięci zakatowanym dzieciom". Lata temu usłyszała o historii Oskarka Małgorzeciaka z Piotrkowa Trybunalskiego. Dramat dziecka wstrząsnął nią tak mocno, że postanowiła działać.
Subskrybuj nasz kanał: bit.ly/naTemat_subskrybuj
Program dostępny również na:
Spotify: spoti.fi/2VD1eFL
Apple Podcasts: bit.ly/naTemat_apple
Google Podcasts: bit.ly/naTemat_google
scenariusz i prowadzenie
Tomasz Ławnicki
montaż
Stefan Ronisz
produkcja
Mateusz Trusewicz
gość odcinka
Ewa Stawska
w nagraniu wykorzystano:
wpisy z profilu Facebook.com / Ku pamięci zakatowanym dzieciom oraz teksty z portali se.pl, fakt.pl, portalwloclawek.pl
zdjęcia z profilu Facebook.com / Ku pamięci zakatowanym dzieciom
ujęcia z bazy videoblocks
muzykę z bazy Artlist
Grupa naTemat 2022
Jezu ja nie daje rady tego słuchać !! Moje życie tez do łatwych nie należało zostałam sama z 2 letnim dzieckiem bez pieniędzy,pracy,mieszkania ale zrobiłam wszystko (zmieniłam kraj )by moje dziecko miało jak najlepiej ! Wyrosła na piękna mądra dziewczynę i nigdy na nią ręki nie podniosłam tylko dlatego że nie udało mi się z jej ojcem,czy z jakiegokolwiek innego powodu i nie pozwoliłam by ktokolwiek ją mi skrzywdził ! Jakim trzeba być zwyrolem jaką szmatą nie matką by pozwolić nowemu partnerowi katować własne dziecko !! Boże chroń te dzieciątka 😢😓a ich katą nie pozwól żyć , nie zasługują ! 💔
Sąsiedzi plotkować i czepiać się potrafią, ale pomóc to już po co. Uważam że są współ winni
A w niedzielę do kościoła.
Pierwszy raz, kiedy zostałem pobity przez ojca miałem zaledwie 8 miesięcy, a powód był tak banalny, że do dziś jest dla mnie zagadką, jak można zrobić coś takiego. Przyjechała do nas siostra mojego ojca, która mieszka 500 km dalej na Pomorzu. Ja siedziałem w łóżeczku i widocznie byłem szczęśliwy, że ktoś przyszedł w odwiedziny i zacząłem skakać z radości, i podłoga łóżeczka się zawaliła i to było powodem. Normalny rodzic uznałby to za zabawne i nie byłoby problemu. Ale niestety nie miałem szczęścia, żeby urodzić się w normalnej rodzinie i dorastać bez strachu. W moich późniejszych latach bezustannie bito mnie tym, co było akurat w zasięgu ręki.
Nieważne, czy to kabel, smycz, pogrzebacz, ale wystarczyła też pięść czy kopnięcia, gdy nie zdążyłem uciec. W lekcjach WF brałem udział tylko w zajęciach halowych (nie zawsze), ponieważ na lekcjach pływania nie można było zakryć ran i obrzęków t-shirtem lub bluzką z długimi rękawami itp. (Im byłem starszy, tym bardziej brutalne i losowe były części ciała ataków)
Generalnie byłem maltretowany do 14-15 roku życia. Bardzo dobrze rozumiem mężczyznę na końcu podkastu
Jezu 😭 takim rodzicom jak Twoi powinno się robić to samo 100 razy mocniej, mam nadzieję, że wyszedłeś na prostą po tych traumatycznych doświadczeniach, a ich dosięgła sprawiedliwość. Mam ochotę cofnąć się w czasie i mocno Cię przytulić jako tego niemowlaczka. :(
Jejku tak mi przykro. Obyś był szczęśliwy do końca swoich dni.
Boże tak mi Ciebie żal 😭😭😭 ale przypomniałeś mi coś z mojego dzieciństwa. Gdy miałam roczek, też byłam w łóżeczku, podobno płakałam, może byłam głodna? Wtedy matka walnęła mnie talerzem w twarz, mam szramę na policzku do dziś. Gdy miałam 2,5 roku oddała mnie do obcych ludzi, tam mnie też bili. Dziś jestem już babcią i podobno najlepszą mamą na świecie. Dużo sił chłopaku, bądź dobry tak jak chleb. 🤗🤗🤗💝
Bardzo mi przykro i przepraszam za twoich rodzicow co 8 miesieczne dziecko mialo rozumiec przez to bicie ??!!Jak tak mozna ?!zal mi kazdego bitego dziecka .Obys nigdy juz nie zaznal niczego zlego na tym niesprawiedliwym swiecie 😢
Autora listu, jeśli tutaj trafi, mocno przytulam. Jesteś wielki i silny. Bardzo mnie poruszyło ostatnie zdanie...tak, po czymś takim już nigdy nie będzie się normalnym. I piszę to z pełną świadomością, ja, 37 letnia kobieta, która była ofiarą ojca kata. Panie Tomaszu, głęboko mnie poruszył ten materiał. Dziękuję za niego. Niby jest mi to wszystko tak dobrze znane, łącznie z tym, że wszyscy wiedzieli, łącznie ze szkołą i nikt nie kiwnął palcem. Grupę Pani Ewy na pewno odnajdę. Wspaniała robota i jak widać bardzo potrzebna. I na koniec mała odezwa: reagujmy, wpieprzajmy się, bądźmy donosicielami, walczmy o dzieci, które nie są w stanie same się obronić. Uratujmy czyjeś zdrowie i życie.
Dokładnie! Trzeba reagować!
Znam to ze swojego dzieciństwa, niestety😔😔przemoc fizyczną i psychiczna, w szkole najgorsze bo biedne, brudne,głodne (nie bierz chleba, bo do ojca musi być) wysmiewane😭💔🖤żyjesz w ciągłym stresie, wracasz do" domu "stres co będzie dziś, idziesz do szkoły to samo, takie błędne koło,człowiek prawie już 40 a nadal w tobie siedzi💔🖤tego się nie zapomina🙂chciałam bardzo pozdrowić panią Ewę Stawską, również trafiłam na ten artykuł Oscarka, czytałam artykuł na 3razy musiałam przerywać bo aż mnie w środku ściskało z bólu, łzy same płynęły 😭jeszcze żaden artykuł mnie tak nie ruszył, nie złamał 🖤co to dziecko musiało czuć kiedy on był tak bestialsko traktowany a tamto dziecko zadbane, kochane, i te zdjęcia, piękne niebieskie oczy, otwarte, takie zgaszone 💔🖤
@@elena88rybka53 a ile takich biedaczkow jak ten Oskar jeszcze bylo... z jednej strony mnie to smuci, a z drugiej jestem taka wsciekla. Tacy madrzy to mogli startowac do rownych sobie pier.. gnojki
ta wszystkie jesteście super pomocne gdy w danej chwili oglądacie takie video,
@@TRUCKSPOTTER a ty jeszcze bardziej; teraz komentując
Ten film uświadomił mi ile miałam szczęścia w nieszczęściu. Byłam ofiarą macochy, jako najmłodsze dziecko. Biła nas, zrzucała ze schodów, znęcała się psychicznie, głodziła. Ale szkoła mi pomogła, zostaliśmy zabrani do pogotowia opiekuńczego, a w ciągu miesiąca przekazani do ciotki, która stała się dla nas rodziną zastępczą. Ojcu ograniczono prawa rodzicielskie, a macocha stanęła przed sądem karnym. To był początek lat 2000. Teraz jestem dorosła i tak bardzo rozumiem autora listu, tak bardzo mu współczuję. Wiele lat pracowałam z psychiatrą, terapeutą, żeby poradzić sobie z tym, co przeżyłam w dzieciństwie. I prawda jest taka, że przez to boję się założyć własną rodzinę...
Zupełnie przez przypadek przeczytałam Twój komentarz. Przykre bardzo. Sama jestem mamą i nie potrafię sobie tego wyobrazić 😔. Życzę Ci z serca wszystkiego dobrego❤️.
Najbardziej makabryczny jest ten opis na końcu odcinka...
Szanuje tego człowieka i jestem z niego dumna, że po takim okrucieństwie, które dostał od społeczeństwa, jest w stanie mu pomagać, że wyszedł na ludzi. Jak widać małe dzieci potrafią zapamiętać takie okrutne traktowanie i zostaje to z nimi na resztę życia.
Słuchając tego materiału łzy leciały mi ciurkiem...... Wzięłabym te wszystkie biedne dzieci i przytuliła. Matko Boska serce mi pękło....
po wysłuchaniu tego zastanawiałam się czy wcisnąć przycisk 'lubię to', bo w tej sytuacji wydało mi się to bardzo niestosowne... bo jak można 'lubić' coś tak potwornego? W końcu dałam łapkę w górę, niech dotrze do jak największej ilości ludzi. Ostatnia historia mnie zupełnie rozwaliła na kawałki😢
nie zesraj sie xD
Ciekawe czy ten zwolennik Ukrainy 1943-1945 w Wolyniu ?
Jak slucha sie wszyskich tych historii nie da sie nie plakac jak moze istniec takie zlo az człowieka zlosc ogarnia !!!! Co te biedne Aniolki musialy wycierpiec!!!!i ten list jak wlasna matka moze stworzyc takie pieklo wlasnemu synowi poprostu serce peka !!!!!
Pani Ewo pieknie powiedziane ze te dzieciatka jedyne co dostaly to godny pochowek i pamiec o nich .Dziekuje w imieniu swoim i wielu innych wrazliwych ludzi ❤
Ta ostatnia historia ,aż ciarki przechodzą ze ktoś przez takie coś w ogóle przeżył...brzmi aż niewiarygodnie....jak tak można się znęcać nad własnym dzieckiem ,jak tak można w ogóle katować bezbronne dziecko...co to za matka,nieeeee to nie była matka tylko potwór..nie znam innego określenia ,aż serce boli jak tego się slucha😢😢😢😢😢😢
To jest straszne. Nie wiem jak można bić takie małe dzieciątko. Wszystkie historie są bardzo smutne i nie da się nie uronić łzy.
Pani Ewa bardzo inteligentna kobieta o ogromnym sercu.
A dlaczego nikt nie pomoze finansowo Matce z dzieckiem ktora by przezyc musi sie prostytuowac ??
@@carobacker3824 niech każdy pomaga tam, gdzie uważa za stosowne. Ważne aby w ogóle pomagać i widzieć dalej niż własny czubek nosa. Pomagać gdziekolwiek i komukolwiek, kto tej pomocy potrzebuje. Jeden pomaga chorym dzieciom, inny zwierzętom a jeszcze inny ubogim osobom. I dzięki tym wszystkim osobom świat staje się odrobine lepszy.
@@carobacker3824 nikt nic nie musi, jej wybor
@@carobacker3824
Niektöre mamy pracuja🤔
@@alicjagodlewska1059 wlasnie
łzy same leca ....serce pęka 💔 Tyle niedopoatrzen zaniedban... tyle malych Aniołkow mozna bylo uratowac 💔💔😪😪
Takie zwyrole...nie powinny mieć prawa do życia
Ewa Stawska 🙏🙏Dziękujemy ze jesteś ❤
Panie Jezu ratuj te biedne katowane dzieci . Jezu ufam Tobie Jezu Ty sie tym zajmij❤❤🙏🙏🙏❤
Szkoda że bóg nie stworzył takiego zbiegu okoliczności żeby los im się odmienił....
Jestem w połowie słuchania i nie wiem, czy wytrwam do końca. Dzieci mojej siostry mają 9 i 3 lata i nie jestem w stanie sobie wyobrazić, jak można krzywdzić te małe, bezbronne istoty. Nigdy tego nie pojmę. Oprawcom dzieci należy się najwyższa możliwa kara. Zresztą każdemu, kto krzywdzi, ale dzieci bolą szczególnie, bo nie są w stanie same się obronić. Pokładają w tych rodzicach wszystkie swoje nadzieje, wierzą, że będą oni gwarantem bezpieczeństwa... a tu coś zupełnie odwrotnego. Potwory. Na szczęście cudny, kojący głos Pana Tomasza pozwala mi słuchać dalej.... Wdech, wydech...
Czy może być jakakolwiek odpowiedź na przemoc z okrucieństwem? Czytałam płacząc!
Wstrząsający odcinek 🥺 dziekuje za Pana prace nad tym ważnym tematem. I gorące podziekowania dla osób, ktore dbają o groby i pamięć tych dzieciątek.
Przykre co napiszę i to nie świadczy o moim znieczuleniu czy bestialskim myśleniu.
Szczęście w nieszczęściu, że te biedne aniołki już śpią bo niestety, ale w dalszym swoim życiu doznałyby tylko cierpienia i katuszy.
Przykro mi, ale taka prawda😭
Co chciałabym dodać,pamiętam Oskarka.
Do dziś nie mogę przeżyć tego gdy słyszałam o nim,czytałam czy widziałam w Super expresie zdjęcia jak był pobity.
W artykule była informacja,że na jego ciele nie było miejsca gdzie była po prostu skóra,naturalna tylko podpalenia od papierosów,siniaki zadrapania, złamania.Opieka społeczna przebywając w domu nic nie zauważyła..miał złamaną rękę,nie był u chirurga.Sąsiadka mówiła że wiedziała,że coś się dzieje,ale nie chciała się wtrącać.
Ludzie, co się z nami dzieje?!
Serce pęka....Nawet nie umiem skomentować,
Łzy same lecą. List tego Pana rozdarł serce. Dlaczego takie rzeczy się dzieją...? 😭
Ogólnie jestem w stanie dużo wysłuchać, nawet o mordowanych dzieciach, ale przyznaje, że historia Szymona z Cieszyna ( a dokładniej będzina) dotknęła mnie i to na długo.. niewyobrażalne okrucieństwo, z resztą jak w każdej wysłuchanej historii o tych maluszkach..
eN , największa urwa na tej ziemi to człowiek niestety tak jest ten sam gatunek robi krzywdę temu samemu gatunkowi
Wydaje się że świąt zwierząt jest lepszy napewno sprawiedliwszy
Uważaj, żebys nie trafiła na historię 6-letnitgo Daniela, którego zakatowała macocha (ojciec nie reagował). To jest historia, której wspomnienie potrafi dopaść znienacka i wywołać łzy w najmniej odpowiednim momencie.
Tak. Mam dokładnie to samo.
@@Florka100 Za zgubione sznurówki... A potem odsiedziała wyrok i uczyła religii a na końcu pracowała w MEN... Ku*wa nóż w kieszeni się otwiera....
@@Florka100 szczerze to nie słyszałam historii Daniela.
Niech sobie żyją teraz spokojnie w lepszym świecie, z dala od tych bestii
Ciężko po tym wcisnąć „lubię to „. Mimo iż nie lubię , wciskam dla zasięgów . Jak zwykle kawał dobrej roboty .
Nie da się tego materiału oglądać bez łez. A list na końcu jest tak wstrząsający, że aż niemożliwy.... Ile te małe istoty musiały wycierpieć 😢
Właśnie przyszła na świat moja wnusia. Dzieciątko wyczekane i kochane przez rodzinę. Takie informacje jak w podkaście łamie mi serce
Słucham tego i nie wierze, że za zabicie dziecka sąd wymierza karę 10 lat, no krew mnie zalewa. Wiem na własnym przykładzie, że polska prokuratura i sąd to szambo, myślę sobie jestem dorosły, przeżyłem, jakoś dam rade, ale jak "sędzia" daje wyrok 10 lat za pobicie ze skutkiem śmiertelnym 4 letnie dziecko i nie sądzi jak za zabójstwo, a okolicznością łagodzącą, jest to, że sprawca zadzwonił na pogotowie, nosz kurrrrrrrrrrrrrrrrrrr... mać. Rzygać mi się chce na nasz wymiar sprawiedliwości.
Chyba niesprawiedliwości...
Pierwsze co slyszą na wykladach to - w sądzie nie sprawiedliwosci, sąd wydaje wyrok . Mamy takie a nie inne prawo , niestety. Żaden dzieciak przecuez nie obroni się przed okrucieńswem doroslych i to powinno być bardzo surowo karane . Nie rozumiem sędziów ferujących w takih wypadkach niskie wyroki . Kim są tacy ludzie ?
Popłakałam się. Przeszłam podobne piekło. Witam jak bezradne czuje się dziecko w takiej sytuacji. Kiedy zdaje sobie sprawę z tego że nikt go nie wesprze, nie pomoże. Bo byłam dzieckiem w czasach kiedy dorosły miał tylko rację. Do końca życia będę psychiczną kaleką. Moje życie na ziemi nie ma sensu. Żyję tylko dla dzieci. Żeby ich nigdy nikt nie skrzywdził. Bo nie ręczę za siebie. Uczę ich pewności siebie, wiary we własne siły. Że przemoc wobec słabszych jest zła. Nie jestem idealnym rodzicem. Nie z tym co mam w głowie. Teraz moje dzieci nie chcą mieć dzieci. Bo świat jest okropny. Ludzie dla ludzi. Kochany zwierzęta. One nie krzywdzą bezbronnych ze swojego gatunku. Ja już długo nie pożyję. Ale mam nadzieję że moje dzieci nie będą musiały się bać
Trzymaj się jakoś mimo wszystko i niech się dzieciom wiedzie również.
Mam synka, kocham go ponad wszystko i nie mogę sobie wyobrazić, jak można bić, mordować cząstkę siebie???? Jakim trzeba być potworem???? Dla takich bestii tylko stryczek nic więcej.
Ta powinno być w każdego obywatela interesie żeby bronić dzieci .
Skandal !
Używają przemoc żeby wychować dzieci!!
Jestem dumna, że należę do tej grupy wspaniałych ludzi ❤️ takie rozmowy są wciąż bardzo potrzebne, musimy uświadamiać ludzi, że przemoc jest zła, że można wychowywać dzieci bez bicia i krzyku, pamietajmy o tym ❤️
Mnie najbardziej poruszyła historia Szymonka z Cieszyna a okazalo sie że z Będzina. Słuchałam podcastu o tym i do dziś czuję bol złość bezradność jak o tym myślę. Ale każda taka historia czy Oskarka czy innych dzieci nigdy nie powinna mieć miejsca. Ludzie którzy dokonują takich czynów oraz ludzie którzy godzili się na takie coś czy to sąsiad czy ciocia powinni ich do końca męczyć wyrzutu i nigdy nie należy ich nazywać ludźmi. To zwykle śmiecie.Moja głowa jest za mała aby pojąć takie okrucieństwo.
List na końcu Twojego podcastu rozłożył mnie na łopatki😪😢😭
Rodzice które torturują dzieci , nigdy nie powinni chodzić po ziemi.
Ostatnią historię już słyszałam, a raczej czytałam w komentarzach pod jednym z podcastów, jak się nie mylę to był krymiland, bardzo wstrząsająca. Życzę wszystkiego co najlepsze panu i jego rodzinie.
Dziecko to najpiękniejsza rzecz na świecie, takie niewinne, ufne i dobre. Oddałabym zycie żeby dziecko osłonić. Jak można rękę podnieść? Jak można!?
Jak jest małe ... potem potrafi się ,, odwdzięczyć,, za wszystko
@@dorotka21snk czasem trzeba się odwdzięczyć
Jak dobrze wychowasz, w pelnej, kochajacej rodzinue, to szansa jest że wyrosnie na dobrego czlowieka.
Wspaniala Pani Ewa,chylę czola❣️❣️❣️🙏🙏🙏🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱
Niestety też dużo okrucieństwa doświadczyłam od swojej mamy. Mama już nie żyje, ja jestem dorosła i co najgorsze, kocham ją całym sercem. Tak trudno mi to połączyć... Miłość do niej i smutek za to wszystko co mi zrobiła.
Tak mi przykro 😓. Bardzo Ci wspolczuje. To na pewno bardzo trudne zyc z takimi sprzecznymi uczuciami. Przytulam Cie wirtualnie, trzymaj sie❤️.
P. S. Myslalas kiedys o terapii? Moze dobry terapeuta pomogl by Ci to jakos poukladac? Tak, zeby Ci sie lzej z tym wszystkimi zylo? W tak ich wypadkach moze tez pomoc, gdy przeanalizuje sie zycie danego rodzica, jego pochodzenie, dziecinstwo, doswiadczenia, etc. To nie zmieni tych uczuc. Ale moze powoli Ci zrozumiec, dlaczego bylo tak a nie inaczej. Pomoze zlagodzic bol, rozpacz, tesknote, poczucie krzywdy. Bardzo a bardzo Ci tego zycze Ewelina.
Mysle,ze Jezus zagoscil w pani sercu i bardzo pania kocha. Dlatego czuje pani Milisc do swojego oprawcy..... To takie piekne❤️
@@janebufford37 dziękuję i pozdrawiam serdecznie. ❤️
@@ewaginett1 dziękuję ❤️
Widze ze nie tylko ja doswiadczylam przemocy ! Matka tez mnie bila bardzo , krzyczała , biła czym popadnie dosłownie o wszystko i za nic !! Całe zycie ponizala a zarazem kochała !! Ja juz jestem dorosła i mam dwoch synow i kocham ich nadzycie i nigdy reki nie podniosłam ! Mam cudowne dzieci i prze mysl mi nie przyszlo zeby bic czy sie znecac bo mnie matka bila !! Pozdrawiam wszystkich serdecznie ❤️
Historia mężczyzny na końcu poprostu mnie zmiażdżyła a łzy lecą ciurkiem. Przytulam Pana.
Odebranie praw rodzicielskich powinno iść w parze z kastracją.
Moi rodzice byli starsi i schorowani ,kiedy sie urodzilam.Mialam starsze rodzeństwo 7 i 8 lat i to oni byli motywowani przez moich rodziców do dyscyplinowania mnie ,czyli bicia.Nigdy tego nie zapomne ,kiedy bylam na tyle duza ,by uciec ,wyrwac sie a czasem nawet oddac siostrze ,,rodzina,,sie ode mnie odciela ,bo powinnam z pokora przyjmowac lanie.W mysl nadstaw drugi policzek,to mialo byc dla mojego dobra i mialam to docenic jako osoba dorosla .Byla tez przemoc psychiczna i skrajne zmuszanie do praktyk religijnych.
Dobrze, że porusza się problem nieletnich ofiar. Jestem poruszona do głębi lecz z drugiej strony pełna optymizmu, że powstała wyjątkowa grupa na Facebooku oraz zaczyna się mówić głośno o tak trudnych sprawach. Pozdrawiam serdecznie 🤗.List na końcu materiału przejmujący ale muszę przyznać że pamiętam te czasy....
Melduje się. Bardzo lubię Pana kanał. Bardzo lubię początek ponieważ Pan jak jeden z niewielu potrafi wczuć się w straszne ostatnie chwile ofiar. Dziękuję za to ponieważ też zawsze o tym myślę.
Wspaniała inicjatywa, jesteście wspaniali wielkie ukłony i podziekawania za to co robicie ❤️❤️❤️
Znam rodzinę gdzie matka nadużywała alkoholu, i to bardzo. Babcia zgłosiła sprawę do szkoły, na policję, do mopsu i co? ..i nic. Pani z mopsu łaskawie się pofatygowała na wywiad po sąsiadach, ale jej działania zakończyły się po tym, jak opisywana matka poszła do ośrodka z awanturą. I na tym się skończyło, bo po co sobie robić problemy i dodatkową robotę...i tak jest w większości przypadków. Dopiero jak coś się stanie to twierdzą, że pracownik socjalny nic nie zauważył. Już nie wspomnę o pozostałych instytucjach, które nawet nie kiwnęły palcem. Tak będzie dopóki urzędnicy nie będą rozliczani ze swojej pracy
MOPS moim zdaniem robi BARDZO niewiele , ich powinno się osadzać za każda krzywdę wyrządzona dzieciom !!!!
Mimo, że bardzo lubię podcasty Pana Tomasza, nie byłam w stanie wysłuchać nawet połowy tego nagrania. Mam ściśnięte gardło, a co czuły te biedne dzieci... straszne.
To straszne,że taki los dzieciom zgotowali ich rodzice.
Bardzo trafne spostrzeżenia, właśnie bylam w takim związku,gdzie partner,nie lubie okreslenia konkubent,ktory pueknie deklarował,ze lepiej wziąć kobietę z dzieckiem,niz zostawić kobiete z dzieckiem.Szybko zaobserwowalalam , że moj syn stal sie solą w oku patrnera, oczywiście nie znecal się fizycznie,bo nigdy bym nie pizwolila na użycie sily fizycznej Niestety psychiczne znecanie jest niewidoczne dla innych osob,ale niszczy psychikę.Kiedy zauważyłam że mojego dziecko jest nękane psychicznie,rozstalam się z partnerem.Przez córki i innych postrzegany był jako dobry, spokojny,ale to tylko maska.Od tej pory wiem, że żaden meżczyzna nie pojawi sie nigdy w moim życiu, chociaż syn juz dorosły, właśnie stawał do matury Dla mnie miłość do dziecka jest najważniejsza i nikomu nie pozwoliła bym ruszyć.Wystarczy że mnie i moje siostry przechodziły koszmar jako dzieci.Wszyscy zyli swoim zyciem,a szkoła tak jak Pan wspomniał,dawali przyzwolenie,sami stosując również przemoc.
Mam trójkę, w tym małą 2-latkę.
Zostawiam łapkę w górę, ten komentarz, bo nie jestem w stanie słuchać takich treści.
Pozdrawiam!
To takie smutne i przerażające sama przeżyłam w dzieciństwie katowanie wyzywanie ,z domu dziecinnego nie mam milych wspomnień nie pamietam by matka kiedys mi powiedziała ze mnie kocha.
Dzis sama jestem matka wspaniałego syna i daje mu przez caly czas poczucie bezpieczeństwa miłości to wszystko czego sama nie doznalam.Z matka zerwałam kontakt juz lata temu poszłam juz jako dorosła osoba na terapię i staram się byc matka jak i zarazem przyjaciółka dla mojego syna i slowo kocham nie jest nam obce.
Dopiero przy moim synu dowiedziałam sie jak cudownie miec rodzinę i jak cudowny moze byc dom rodzinny.
Jesteś wspaniałym przykładem tego, ze można odwrócić zły krąg przeszłości. Wszystkiego dobrego dla Ciebie i syna♥️
Brava dla Pani Ewy..świetna inicjatywa o założeniu tej grupy "pomoc zakatowanym dzieciom" ,dzieki niej pamięć o tych aniołkach i zadbane groby, będzie nadal...jednak są nadal dobrzy ludzie
Powinno się promować pomaganie takim dzieciom. W tv, w necie. Należę do grupy prowadzonej przez Panią Ewe. Oskar jest tam czymś takim jak święty w kościele. Tragiczne jest to, że nikt nie kochał go tak jak teraz Pani Ewa.
Tak bardzo serce boli. Jestem z rocznika 76. Za moich czasów nikt nie mieszał się w sprawy obcych , sąsiadów , znajomych…. Miałam w sąsiedztwie dwie dziewczynki , które były regularnie bite przez własną mamę. Niby przykładna rodzina. Byli zamożni , jak na tamte czasy. Moja babcia próbowała przemawiać mamie tych dziewczynek do sumienia… czasami to pomagało. Dziś żadna z tych dziewczyn nie ma szczęśliwego harmonijnego życia…. To trudne brzemię i rzadko udaje się wyrwać z tego schematu. Niby z pozoru to żadna patologia, ale ja jako dziecko to widziałam i wiedziałam, ze to nie jest normalne.
💔
Skoro twoja babcia wiedziała co się tam dzieje to dlaczego nie zgłosiła tego odpowiednim organom? Więc sama się przyczyniła do tego że dawała ciche pozwolenie na te gehenne bicia przez matkę.
Tak bylo. Pas, kabel, smycz, bolesne wiszace na scianie. Dostawalam lansko. Mama mnie nie katowala, ale lansko bylo czesto. Bez specjalnego tlumaczenia, przyniesc pasior, majty w dol, polozyc sie.. Czesto mialam zapowiedziane kilka godzin wczesniej I tak czekalam..Katorga psychiczna bo ja sie bardzo lania balam. I w twarz tez dostawalam.Moj maz ten sam rocznik byl wrecz katowany. Takie byly czasy..Doroslam,przebaczylam,przerobilam temat. Nigdy czegos takiego dla moich dzieci. Serce by mi peklo. Rocznik 79 pozdrawia.
Rocznik 80,ja i moi starsi bracia nigdy nie dostaliśmy nawet klapsa.Nie wyobrażam sobie również uderzyć swoich dzieci.Dla mnie bicie jest czymś niezrozumiałym i nienormalnym
Anna Gburek to jestes szczesciara.. 😉Powiem Ci ze nawet w szkole bylo przyzwolenie dla nauczycieli na uderzenie linijka, wskaznikiem, ksiazki, zeszytem, poszarpanie za ucho, wyzywanie, ponizanie ucznia.. Norma. I to jeszcze w poznych latach 80 wczesnych 90.Sama ksiazka po glowie dostalam od matematyczki.
Wyjść z czegoś takiego i chcieć żyć dalej i żyć lepiej to MOC trauma zostanie do końca ale żyć warto. Mam nadzieję, że wspiera i skutecznie pomaga innym🎉 P.s. przetrwać da się wiele, ale oprawcę często tylko śmierć jest w stanie zatrzymać....ona jest wybawieniem dla ofiar. Cudem nie został mordercą...jak to się dzieje tego nie wie nikt
Kochane Aniołki... 💔💔💔
Statystyki sa zatrwazajace. Jak skarlale i ubogie mamy spoleczenstwo w kwestii empatji, i odpowiedzialnosci spolecznej; lekarze , pracownicy socjalni, sasiedzi ,szkoly, czesto organy scigania i wymiar sprawiedliwosci. To rodzice powinni byc jedynymi ktorzy daja ostoje dziecku. W momencie tragedii, to sprawcy sa chronieni, badani przez roznej masci ,,specjalistow'' od ludzkiej psychiki i zazwyczaj znajduja rozgrzeszenie. Przeciez kazdy z IQ ponizej przecietnej jest w stanie wiedziec ze dziecko nie jest partnerem w fizycznej konfrontacji z doroslym czlowiekiem. Ku przestrodze, ,,ochotnikom'' ktorzy osmiela sie krzywdzic dziecko , kary powinny byc bardzo wysokie
Współczuję tym dzieciom że przechodziły przez piekło od własnych rodziców. To straszne przez co przeszly zanim zmarły . Temu chłopcu co został psychoterapeutą życzę aby zapomnial o matce i zaczął żyć dla siebie bo jest wartościowym człowiekiem ztlamszonym przez okrucieństwo jakie go spotkało gdy był dzieckiem.
Bardzo ciężki odcinek 😥. Ja byłam bita w dzieciństwie, przez matkę wiele razy, czym popadło. Dużo wieczorów, nocy przepłakanych w poduszkę, aby nikt nie słyszał. Biła od tak z byle powodu. Do tej pory (mam 41 lat) pamiętam ból i pręple-ślady, siniaki na plecach nogach. Biła bo inni bili i nikt na to nie reagował. Teraz mam swoje dzieci, ale one nie wiedzą co to znaczy "dostać" od rodzica i jestem z tego dumna, bo nie pozwolę aby one tak cierpiały. Pozdrawiam
jak wyglądają aktualnie relacje Pani z matką? Zrozumiała coś po tych latach?
@@Arvarst moja matka, raczej, zapomniała o tym, a ja już nie mieszkam w domu rodzinnym . To co ja "dostałam" to jest, na dnie mojego serca. Rzadko o tym wspominam, a jeśli tak to tylko przy mężu i wtedy muszę się jemu wypłakać. Staram się żyć całkiem inaczej, bardzo dużo rozmawiam z Moją rodziną - mężem i dziećmi. Pozdrawiam
moze byc pani z siebie dumna!!
@@Arvarst po latach, to oni zawsze udają, że nic takiego nie pamiętają, że coś sobie ubzduraliśmy. Niestety 😔
Konkubenci często zachowują się jak lwy które mordują młode , nie swoje kociątka alby lwica znowu mogła zajść w ciążę właśnie z nim.
ten list na koncu..😢 tak mi przykro
Co to są za wyroki!!! Serce pęka i jednocześnie krew zalewa.
Piękna inicjatywa ❤️
To moje drugie podejście do tego podcastu i wiem, że nie dam rady wysłuchać. Patrzenie na mojego śpiącego, dwuletniego syna i słuchanie o krzywdzie dzieci to nie na moją psychikę...
Straszne, miałam te dzieci przed oczami ,😭😭😭😭🙈🙈🙈🙈
Po prostu straszne😱az się nie chce wierzyc..a jednak ten problem istnieje.Wyroki powinny byc jak najwyzsze,dozywocie bez zadnego tlumaczenia ze rodzice mieli trudne dziecinstwo.A ta znieczulica ludzi,to jeszcze cos bardziej niewyobrazalnego!!!😡😡😡Ja tez bylam wychowana w ryzach,ale to mnie nauczylo jeszcze większej milosci do ludzi
Naleze do tej grupy od kilku miesiecy, pani Ewa to wspaniala, empatyczna osoba, duzo robi dla tych malenkich ofiar przemocy, np zbiera srodki na nagrobki, bo wiele tych dzieci, jak juz wspomniano, nikt nie odwiedza, groby sa zaniedbane. Regularnie tez odwiedza groby dzieci. Prosze wejsc na grupe, jesli ktos moze.
Historie Oskarka znam od kilku lat, przypomina bardzo historie Baby P z Anglii, tam tez konkubent znecal sie nad malenkim chlopcem, matka narkomanka, lekarz widzial obrazenia i nic z tym nie zrobil. To tak pokrotce, historia chlopczyka jest wstrzasajaca. Tak jak pani Ewa, ja historie Oskarka musialam czytac etapami, to co sie czuje czytajac co te potwory robily Oskarkiem jest nie do opisania, boli wszystko😪 To samo Bartus Kwiatkowski, jego zdjecie, gdzie ma wybite zeby, siniaki na twarzy, i bezbrzezny smutek w oczach zostaje w pamieci na zawsze😭 spijcie Aniolki w spokoju.
ta historia na końcu zmroziła mi krew w żyłach
Też byłam codziennie lana w domu głównie przez matkę a w szkole gnębiona i szarpana , nie mam z tą patologiczną rodziną kontaktu już ponad 20 lat .Mam teraz taką nerwicę że jak bym miała dzieciaka to na 100 % bym je uszkodziła , nie lubię ludzi jestem samotnikiem.
Te kurwa wyroki w Polsce to jest jakiś żart .kto tam pracuje, z powołaniem się pomylili
I tu w Itali są smutne historie matek zabójczyń lub ojców. Dziecko jest aniołem który chce żyć i cieszyć się życiem. Nigdy nie zrozumiem takich potworów którzy zabijają swoje pociechy bo ludźmi nie można ich nazwać. Pozdrawiam serdecznie wszystkich rodaków dbajcie o siebie i swoich bliskich i nie bądźmy obojętni na krzywdę innych. 😎😔🇵🇱❤️🇮🇹🔥🌹
Miałam taką matkę i ojczyma, bili mnie ciągle i mocna. Też jestem w szoku, że przeżyłam. Dopiero w wieku 40 lat po wieloletniej terapii, udało mi się wyjść z depresji. Kilka prób samobójczych, pierwsza w wieku 12 lat. Potem mój tato pozbawił ją praw rodzicielskich i zabrał. Dla mojej matki już jako dziecko 5 - letnie byłam dziwką, kurwą i szmatą, wszystko robiłam źle. Wraz ze swoim konkubentem bili mnie do krwi, kablem od przedłużacza, pięściami lub za włosy i o podłogę. Lepsze jedzenie było tylko dla nich i mojego brata. Matka wykorzystywała mnie już jako 10 - latkę abym wypełniała jej obowiązku nad domem i moim bratem. Każda forma buntu była surowo karana. Ale miałam normalnego tatę, który mnie zabrał. Plułam krwią, miałam kilka razy zmasakrowana twarz, wybite zęby, rozwalony łuk brwiowy, odbite nerki -robiłam krwią.
Przeżyłaś. Na pewno jesteś dobrym i wartościowym czlowiekiem. Wszystkiego dobrego!
❤️🫂
..przykre nie do opisania sytuacje niestety pani Ewo ani nagrobki ani kwiaty nie sa w nastepnym zyciu potrzebne ..modlitwa i swiatelko tylko,- pozdrawiam
Pani Ewo, jest Pani wielka!
Niestety polskie prawo kuleje w wielu dziedzinach. Za posiadanie narkotyków można dostać więcej niż za współudział w zabójstwie własnego dziecka. Można iśc do więzienia za niespłacony mandat... Masakra... Co za kraj
A co z przemocą psychiczną,którą stosują nawet nauczycieli w przedszkolach .Zaniedbanie ,traktowanie dzieci jak rzeczy ,a nie ludzi.Potem urazy w psychiczne i nie ma pomocy terapi ,a ta na fundusz nie równa się z ta prywatną.Potem często dochodzi tez do przemocy fizycznej i ekonomicznej
No i doszła smierć absolutnie męczeńska. Bezbronny Kamilek z Częstochowy został zakatowany, spalony i był bohaterem, bo niejednokrotnie bronił swojego braciszka Fabianka 😢
Gdybym spotkał się twarzą w twarz, sam na sam z oprawcami tych dzieci.. to prawdopodobnie był bym największym seryjnym zabójcą w historii naszego kraju😡🤬😈. Ktoś kto wyrządza krzywdę dziecku nie zasługuje na żadna litość ani prawo do życia. Takie jest moje zdanie
Na tego typu seryjnego morderce każdy by się zgodził:)
Dokładnie żadnej litości,wykluczenie ze społeczeństwa,a najlepiej ze świata!Ubolewam,że nie ma w Pl kary śmierci;//Powinno być łeb za łeb ...oczywiscie mowa o zamierzonym morderstwie
Skojarzył mi się film Sęp, gdzie działała tajemnicza grupa wymierzająca ostateczną sprawiedliwość mordercom.
@@ewast1926 a sami kim sa ? co za hipokryzja i sredniowieczna mentalnosc.
wtedy bylbys tyle wart co oni
@@alicjagodlewska1059 byłbym taki sam jak oni ? 🤦🤦🤣 właśnie ze nie bo oni mają szansę się bronić ją jestem dorosły oni da dorośli, a dziecko jak ma się bronić przed dorosłym? Pisząc takie coś że ja stał bym się taki sam to jest usprawiedliwienie czynów które są niedopuszczalne. Twoje zdanie zmieniło by się gdybyś sama była ofiarą przemocy rodziców bliskich i twojego otoczenia, gdybyś przeżyła jeden tydzień takiego piekła jak te dzieci innaczej byś pisała.
Mózg człowieka wypiera złe wspomnienia. Pozwala o nich zapomnieć.
Dopiero list przeczytany na końcu, przypomniał mi, czym jest prawdziwy strach.
Ci, którzy tego nie zaznali, nie rozumieją i nigdy nie zrozumieją, jak można bać się matki.
Kiedy mama wraca do domu, zdecydowana większość dzieci odczuwa radość. Zwyczajną radość.
Moja mama piła. Po pijanemu biła i uczyła mnie, ze ona mi życie dała, wiec ona może mi je odebrać. Ja jej wierzyłem. Bity byłem najczęściej bez powodu. Ojciec ja zdradził, ona zaczęła chlać, a ja dostawałem łomot.
Były dni, ze leżała pijana i w ogóle się mną nie interesowała, a po kilku dniach pijackiego ciągu, odzyskiwała kontakt z rzeczywistością i przypominała sobie o dziecku. Wtedy trzeba było nadrobić wszystkie wychowawcze niedociągnięcia. Wczoraj nie pościelowym łóżka, przedwczoraj nie byłem w szkole, a dzisiaj rano zapomniałem umyć po sobie toalety. Wiec brała pas i biła. Biła na oślep, po plecach, nogach i rękach, którymi próbowałem się bronić.
Kiedy się kąpałem i zamknąłem w łazience, a ona nie mogła wejść i po pijanemu zwymiotowała na przedpokoju, to ja musiałem sprzątać, bo to przeze mnie.
Najszczęśliwszy byłem, gdy jej nie było. Poszła w miasto, czyli w pijacki ciąg po najgorszych dzielnicach miasta, a ja modliłem się, żeby nigdy nie wróciła. Wiedziałem ze wracając do domu, musi przejść przez tory i przez lata marzyłem żeby po pijanemu wlazła pod pociąg.
Pamietam ten strach, kiedy wieczorem już się położyłem i słyszałem kroki na korytarzu. Wchodził sąsiad, a mi ze strachu zamierało serce. Kiedy okazywało się, ze to tylko sąsiad, serce łapało normalny rytm.
Leżałem na wersalce zwinięty w kłębek i zamierzałem ze strachu na dźwięk kroków na korytarzu. Tak dziecko cieszyło się na powrót mamy.
Jeszcze jako dorosły człowiek miałem lęki.
Na wczasach piliśmy alkohol. Poszedłem spać pierwszy, a kiedy reszta ekipy rozchodziła się po pokojach, bałem się wyjść do toalety. Czekałem w ciszy, aż rozejdą się po pokojach. Dlaczego w wieku 35 lat, bałem się moich kolegów z którymi przecież piłem? Nie wiem. Usłyszałem kroki i instynktownie się schowałem.
Łatwo o tym zapomniałem, ale ten list mi przypomniał.
Wròciłam tutaj po śmierci Kamilka i tak bedzie dalej pòki nic się nie zmieni
Pani Ewo, jest Pani aniołem, dobrze że biedne dzieciaczki mają Panią, mają tą grupę. Choć na reakcję za późno możemy pamiętać o małych istotkach i modlić się za nich. Od paru lat należę do grupy. 💔❤️
Najlepszy podcast w tym temacie
Rok 1981.Macocha nauczycielka zakatowala synka. Ostatecznie za to ze nie potrafil sobie poradzic ze sznurowkami. Ojciec uczestniczyl. Glosna sprawa bo ta pani jeszcze dlugo uczyla. I tez nikt nic nie wiedzial a jak wiedzial to siedzial cicho.
Daniel Litwiniuk 💔
Nie tyle macocha, co konkubina ojca, Daniel miał matkę i młodszą siostrę Edytę które mieszkały w Suwałkach.
Bzdura, opiekunki z przedszkola widziały i zgłaszały do kuratorium i na milicję
Mało tego dostala jeszcze nagrodę od ówczesnego ministra edukacji, całą sprawę wyniuchał dopiero jakiś dociekliwy reporter i ja nagłośnił.
Dziękuję za ten odcinek. Dla mnie matki dwójki dzieci to temat, który jest abstrakcyjny. A jednak, wciąż tyle tego złego wokół się dzieje. Wobec dzieci, które są bezbronne, zdane na naszą pomoc droslych.
Kamilek Mrozek 08.05.2023
Ile jeszcze takich dzieci?? (*)
Do pana z historii....bardzo panu współczuję i gratuluję zachowania światła w sercu ❤❤❤❤
Nasza załoga zawsze wpłaca na zrzutki, które są organizowane i zachęcamy do tego. Panie wykonują wspaniałą pracę❤️ Życzymy im wytrwałości w niesieniu tego dobra, które mają w sercach.
Straszne jak można, po prostu brak mi słów, łzy same napływają do oczu.I jak tu dać łapkę w górę, ale trzeba aby ta tresc byla szeroko znana zeby uczulić ludzi na przemoc wobec dzieci
Pozdrawiam i dziekuje
Ja nie byłam w stanie odsłuchać do końca podkastu na temat historii Oskarka ,to było dla mnie nie do pojęcia
Brak słów 😭😭😭💔💔💔
Ku pamięci zakatowanych dzieci
Uwielbiam Pana podcasty, ale ten złamał mi serce na kawałki... Sama jestem mamą 3,5 letniej córki i nie mam pojęcia jaka bestia trzeba być, żeby zrobić coś takiego człowiekowi, a co dopiero bezbronnemu dziecku....
Kara śmierci dla dzieciobójcy to jedyny właściwy wyrok, tyle tylko, że z dziesięcioletnim odroczeniem. Przez 10 lat w kryminale powinien siedzieć na gitowskiej celi z deklaracją "zabiłem bezbronne dziecko" wytatuowaną na czole.
Te wyroki to jakieś kpina 🤦🏻♀️
Tego nie uczą w szkołach a nie wszyscy są pedagogami.Ze swojego doświadczenia wiem że los dziecka nie każdego obchodzi nawet tych co biorą za to pieniądze i owszystkim wiedzą a udają ze nie widzą tak jest na wsiach i małych miejscowościach.
Bardzo ciekawy materiał. Pozdrawiam serdecznie Ewę i Pana Tomasza! 💐🌸
Serce sie kraje, jak słucha się takich historii. Niestety dziecko niewiele znaczy w rodzinie, bo najważniejsza rodzina. byle jaka, przemocowa, ale rodzina. Prawo polskie, znieczulica, podejscie do takich sytuacji jest chore. Poki sie to nie zmieni, to zmieni sie niewiele.
Szczerze mówiąc. W domu miałam koszmar, ale to co robiła z nami Pani wychowawczyni z przedszkola spowodowało, że od nowa zaczęłam oddawać mocz do łóżka.
Niewiarygodna jest znieczulica "nauczycieli", niby pedagogów - oby wyrzuty sumienia zżerały ich od środka 🤬
Podziwiam autora tego przerażającego listu - składam Panu pokłon za to, że wytrzymał Pan to piekło 🥺
Znęcanie się nad bezbronnymi istotami jakimi so małe dzieci powinno być bardzo surowo karane . Nie wiem jakim trzeba byc człowiekiem żeby w taki okrutny sposób obchodzić się z małymi , bezbronnymi dziećmi . . To bestie nie ludzie.
Też przeżywam zawsze psychicznie jak się dowiem o takiej tragedii 😢długo nie mogę się pozbierać jak pomyślę co te istotki wycierpiały..💔😭
Święta racja sam dostałem linijka po dłoni w szkole podstawowej od nauczyciela ZPT i jak pan powiedział że nie było komu się poskarżyć bo to było dawno i na porządku dziennym!!!!!!
Ja dostałam linijka po dłoni od księdza na lekcji religii ale nie pomogło Za chwilę na tej samej lekcji dostałam drugi
raz po łapach linijka i tez nie pomogło .W
końcu księdzu cierpliwości brakło
i wyrzucił mnie z lekcji za drzwi
Dziękuję Tomku za tak trudny materiał. Wiem że jest wiele dobrych ludzi, ale z niektórymi rzeczami musimy poradzić sobie sami. Gdyby nie (po latach traumy) pełne oddanie się i zaufanie Bogu to nigdy nie byłabym w stanie spać spokojnie, pracować, a tym bardziej z dziećmi i ogólnie żyć.. A jednak. Wybaczyłam i pokochałam mojego śp Tatusia który kiedyś mnie zniszczył. Pokój w moim sercu jest bezcenny. Puszczenie tego i odpuszczenie dało mi wolność 🕊
Szanowny Panie Psychoterapeuto! To straszne co Pan przeżył! W pewnym stopniu mogę sobie wyobrazić... mnie też mama biła... Nie tak często, ale biła. I kiedy biła, w ruch leciały pasek, szmaty, kije, ręka... Dziś mam czterdzieści lat. Mieszkam za granicą. Daleko od niej. Rozmawiamy tylko "od święta". Nie wiem co mnie boli bardziej... ta przemoc matki... czy ta zupełna obojętność taty patrzącego na znęcającą się matkę jego dzieci. Zawsze wierzyłam, że w końcu ją powstrzyma...
Mogę wczuć się w Pana miejsce. Życzę wszystkiego dobrego!
Kiedyś próbowałem interweniować w sytuacji kiedy na parkingu pod sklepem , matka zawlekła dziecko (ok. 5latek) za kaptur do samochodu a Później wyrzuciła dziecko do srodka i zaczęła bic po twarzy. Kiedy podszedłem i zapytalem : co ty kobieto robisz ? Zostalem zwyzywany a z auta (dużego wana) wybiegla cala rodzina tj ojciec , syn i córka owej pani i próbowała mnie pobić , za to że się wtrącam.
Zgłosiłem sprawę na policję.
Po kilku miesiącach przeczytałem co ustalił prokurator.
Dowiedziałem się że ja chyba jestem narkomanem i bylem bardzo agresywny (tak zeznała całą rodzina) Wywiad policji w rodzinie nie wniósł nic negatywnego dla rodziny . Sprawa umorzona.
Coś strasznego. Bardzo pomocne w takich sytuacjach mogą być nagrania zdarzenia, choć wiem jakie to emocje i człowiek wtedy często nie myśli o takich rzeczach. W takiej sytuacji dobrym pomysłem jest także napisanie wniosku do sądu rodzonego o wgląd w sytuacje rodziny. Nie trzeba być fizycznie strona w danej sprawie żeby moc taki wniosek sporządzić.