Video není dostupné.
Omlouváme se.
Jak napisać scenariusz? Czyli dlaczego sesja to nie film
Vložit
- čas přidán 10. 10. 2022
- Przygotowanie scenariusza jest wyzwaniem, z którym Mistrzowie Gry regularnie się zmagają. Jednak niezależnie od tego, czy jest się wytrawnym prowadzącym, czy dopiero poznającym arkana sztuki opowiadania graczom o tym, że ich postacie siedzą w karczmie, stworzenie scenariusza potrafi nastręczyć wielu problemów. Dlatego dziś staramy się porozmawiać o tym procesie i wymienić własnymi doświadczeniami z nadzieją, że i wam się to przysłuży ;)
------------------------------------------------------------
🎁Zasady konkursu:
1. Do konkursu może przystąpić każdy subskrybent kanału „W Cieniu Imperium”.
2. Nagrodą jest podręcznik: „Wewnętrzny Wróg - Część 1: Wróg w Cieniach” - ufundowany przez naszego słuchacza "Zus Tremo".
3. Konkurs zostanie rozstrzygnięty w dniu 25.10.2022.
4. Zgłoszenia do konkursu mają postać komentarza pod tym filmem na CZcams.
5. Zadaniem konkursowym jest Opisanie Bohatera Niezależnego, który jest częścią wojska. Jakie są jego motywacje? Co skłoniło go do wstąpienia do armii? Czym się zajmuje w swoje profesji? To skąd pochodzi i gdzie służy zależy już tylko od waszej decyzji i wyobraźni. Statystyki i mechaniczna część opisu nie będzie brana pod uwagę.
6. Zwycięzca zostanie wybrany na podstawie polubień jego komentarza na CZcams pod tym filmem.
7. Jury składające się z załogi „W Cieniu Imperium” rezerwuje sobie prawo do zmiany zasad, bądź usunięcia zgłoszeń do konkursu w wypadku odkrycia jakichś niecnych spisków ze strony mrocznych potęg, odwołując się do Vereny, aby strzegła prawego i sprawiedliwego procesu rozstrzygnięcia konkursu ;)
------------------------------------------------------------
💰 Kod rabatowy 10% rabatu na zakupy w sklepie Copernicus Corporation: wcieniuimperium
⟹ copcorp.pl/#
🌟 Jeżeli chcecie nas wesprzeć kilkoma złotymi koronami, tu jest nasz Patronite:
⟹ tinyurl.com/2j... (chrome)
⟹ patronite.pl/W... (pozostałe przeglądarki)
📓 Zasady, scenariusze, oraz artykuły na temat Warhammera znajdziecie na naszym blogu:
⟹ wcieniuimperiu...
💬 Możecie z nami i wieloma fajnymi ludźmi porozmawiać na naszym discordzie:
⟹ / discord
📘 Zapraszamy również do polubienia naszego fanpage na Facebooku:
⟹ / wcieniuimper...
🎧 Możecie nas również znaleźć na swoich ulubionych aplikacjach podcastowych:
⟹ anchor.fm/w-ci...
⚜️ Dodatkowo zaprzyjaźniona grupa TW:WH “Polskie Bretony”:
⟹ / discord
------------------------------------------------------------
Music and sounds used:
Folk Round by Kevin MacLeod is licensed under a Creative Commons Attribution license (creativecommon...)
Source: incompetech.com...
Artist: incompetech.com/
Master of the
Feast by Kevin MacLeod is licensed under a Creative Commons Attribution license (creativecommon...)
Source: incompetech.com...
Artist: incompetech.com/
Renaissance by Audionautix is licensed under a Creative Commons Attribution license (creativecommon...)
Artist: audionautix.com/
Heavy Interlude by Kevin MacLeod is licensed under a Creative Commons Attribution license (creativecommon...)
Source: incompetech.com...
Artist: incompetech.com/
Yonder Hill and Dale by Aaron Kenny
Bar crowd by lonemonk
Source: freesound.org/...
Artist: freesound.org/...
Wybiła północ, czas zakończyć konkurs na opis BN :-)
Rywalizacja była zacięta, ale miło nam ogłosić, że najwięcej głosów zebrał "Jurgen Meyer - Pierwszy dowódca Bretońskiej Legii Cudzoziemskiej" autorstwa Robak, który zebrał 50 łapek w górę. Gratulujemy zwycięzcy, skontaktujemy się z nim na priv i dziękujemy wszystkim uczestnikom, mamy nadzieję, że następnym razem Ranald uśmiechnie się też do nich.
Na konkurs:
Adelhard Carrman, Wiek: 24 lata, motywacja: władza
Adelhard Carrman - kapitan 5 pułku halabardzistów stirlandzkich. Syn Alberta i Eleonory Carrmanów, pary dworzan na dworze księcia Albericha Haupt-Anderrsena.
Ojciec Adelharda nie zaczynał na dworach imperium, lecz na ulicach Wurtbadu, gdzie jako sierota był zmuszony do kradzieży tylko, żeby przeżyć. Na początku jego celem były rynki miasta, gdzie kradł jedzenie i drobne kosztowności, żeby móc kupić dla siebie prowiant. Z wiekiem zdał sobie sprawę, że informacja jest warta więcej od najszczerszego złota. Założył siatkę szpiegowską, złożoną głównie ze sług na dworach bogatych kupców i szlachty miasta, informacje zebrane od nich wykorzystywał, żeby siać zamęt w mieście.
Niestety ,,królowi podziemia” podwinęła się noga, jeden z jego podżegaczy, którego imię zaginęło w stirlandzkich kronikach, wydał go miejskiej milicji. Jego przesłuchaniem zajął się sam Książe Elektor, który widział w Albercie potężnego sojusznika, więc zaoferował mu ułaskawienie, w zamian Albert miał zostać książęcym mistrzem szpiegów. Carrman senior, przyjął hojną ofertę księcia i rok po objęciu stanowiska, wychodzi za jedną z podręcznych księżnej małżonki, Eleonorę von Herke.
Ze związku dwóch dworzan powstał syn, któremu ojciec zazdrościł komfortu jego życia. Lata dzieciństwa Adelhard spędził na dworze książęcym, wychowując się u boku dzieci księcia, szczególnie zainteresowany był Wilhelminą, córką księcia, która miała w przyszłości poślubić dziedzica Talbecklandu. Między dwoma młodymi ludźmi z czasem wykwitł romans, który jeśli wyszedłby poza prywatne pokoje Wilhelminy, spowodowałby koniec kariery ojca Adelharda, ale też ojca Wilhelminy.
Niestety, sieć szpiegów utrzymywanych przez Carrmana zadziałała zbyt dobrze, jedna ze służek książęcej córki odnalazła list napisany przez przyszłego kapitana, co wywołało ogromny skandal na dworze. Wilhelmina, próbując ratować swoją sytuację, powiedziała, że Adelhard ją napastował i stalkował, w co wielu uwierzyło, ze względu na rolę jego ojca. Albert, który stał się bliski swojemu suzerenowi, wynegocjował, żeby jego syn, zamiast otrzymać normalną karę, mógł wstąpić do wojska.
Upokorzony syn szybko odnalazł się w armii Sigmara, wspinając się po szczeblach drabiny oficerskiej, szybko awansując z szeregowego na porucznika, osiągając rangę kapitana 4 kompanii. W jego awansach pomogła jego bezwzględność i chłód w stosunkach międzyludzkich, odziedziczone po ojcu, jednak jeśli ktoś okazał się wobec niego lojalny, Adelhard był niesamowicie hojny. Jego kompania, często nazywana Zabójcami Carrmana, ze względu na jego zdyscyplinowanie i umiejętności walki.
Obecnie stacjonuje przy granicy z Talbecklandem, gdzie zwalcza lokalnych zwierzoludzi. To oficjalna część tego zadania, nieoficjalnie Adelhard najeżdża talbeklandzkie, przygraniczne wioski, mordując ich mieszkańców i zrzucając to na zwierzoludzi, próbując zemścić się na osobie, która skończyła jego dworskie życie. Kapitan planuje zajść do stopnia Generała, żeby móc zorganizować przewrót na dworze Stirlandu i nie tyle obalić obalić księcia, ale dostać swoje własne ziemie.
Kiedyś w "Magii i Miecz", chyba w 1994 ukazało tłumaczenie artykułu z generatorem przygód, rzucało się kilka(naście) razy k100 i był szkielet scenariusza. Zdania były podzielone. Niektórzy bluzgali, inni chwalili. W listach przeważali bluzgatorzy. Z dystansu widzę, że to rewelacyjne narzędzie. Zwłaszcza, gdy jesteśmy już dorośli, pracujemy i mamy mniej czasu. 🙂 Polski tytuł - "Księga przygód", polecam wszystkim do sprawdzenia. 🙂
Cześć Panowie!
Świetny odcinek, naprawdę, prowadząc już wiele lat kampanie w Młotka wojennego zgadzam się, ze wszystkim, co zostało tutaj powiedziane. Mając tak duże doświadczenie w prowadzeniu, moglibyście zrobić troszkę więcej takich poradników odnośnie grania, także np. dla graczy, tj. jak stworzyć postać z krwi i kości, zamiast tylko cyferki na karcie postaci. Albo jak wyciągnąć dobrą historię z historii postaci, żeby spersonalizować przygodę do bohaterów itp.
Oby tak dalej :)
Świetny i potrzebny odcinek, brawo! Ze swojego doświadczenia:
1) Ostatnią warhammerową przygodę zacząłem od poproszenia, żeby każdy gracz zaproponował dwóch enpeców ważnych dla jego postaci (w dobrym lub złym sensie). Gdy miałem tę ósemkę, nie było problemu, żeby znaleźć powiązania między nimi (a tym samym związać też ze sobą BG), a zarazem połączyć z głównym wątkiem politycznym w Ubersreiku - który był jedynym, co sam zaproponowałem jako tło. I na bazie tej ósemki enpeców przygoda nam się sama potoczyła. Bardzo polecam, dostajemy jako MG wątki na srebrnej tacy, a gracze mają poczucie autentycznego współtworzenia świata
2) Prowadzę teraz z wielką przyjemnością Ostrza w mroku, gdzie mam dosłownie zero prepu przed sesją i wszystko pięknie hula. Gracze podsuwają pomysły na sceny, kolejne wątki są wprowadzane na mocy tego, że po każdym skoku są losowane uwikłania, a jeśli nie mamy np. na skok pomysłu, to kulamy z jakiejś podręcznikowej tabelki i razem myślimy o tym jak wpasować to, co się wykulało, w profil szajki i dotychczasowe wydarzenia. Plus tu już sam system zakłada, że BG wybierają sobie na samym początku jednego przyjaciela i jednego rywala, co robi robotę (jak wyżej)
Reasumując, odwaga jest najlepszym sojusznikiem MG. Nie bójcie się puścić cugli! Ok, nie wszystko będzie wtedy dopieszczone w najmniejszych szczegółach, tak jak przy szczegółowym scenariuszu, ale czy to ma naprawdę takie znaczenie? ;) W zamian natomiast dostajecie większy luz i przyjemność z bycia zaskakiwanym przez toczące się wydarzenia - w myśl tego, że MG jest też graczem i też ma się dobrze bawić :)
Super temat i uważam, że jest to bardzo dobry wstęp w szczególności dla nowych mistrzów gry. Czekam na więcej!
Czekałem na ten temat! DZIĘKI PANOWIE🌚
Super pomysłem wg mnie są dwie rzeczy. Odkryłem to lata temu. Przygoda Kiełbasy, kobiety i śpiew ze splądrowanych krypt kończy się propozycją, że przygoda nie musi się tu kończyć, bo skoro zrobiliśmy głównego questa, to pozostaje wiele niedokończonych wątków. Polecam wtedy przejrzeć w innych podręcznikach "Pomysł na...", tak wyszła piękna kampania dzięki księdze spaczenia. Ponieważ motyw kultu nurgla pojawia się w wspomnianej kampanii, to przy opisie kultu z KS, jest pomysł na walkę tego kultu z klanem pestilens. Wystarczy wrzucić naszych graczy w środek. Ta daaa, samo się pisze :) Mamy gotowca + pomysł na własną kampanie :)
Świetny materiał !
Dzięki za materiał.
A oto moja postać na konkurs:
Richart Scharf - major strzelców w służbie jego imperialnej mości. Kiedy większość oficerów prowadzi do walki swoich ludzi aby zdobyć chwałę, awans czy zasługi jego celem jest wzbogacenie się, zabicie jak największej ilości wrogów i utrzymanie swoich ludzi przy życiu. Kiedy większość oficerów szkoli podwładnych w wykonywana rozkazów i postępowaniu zgodnie z przepisami, on szkoli swoich ludzi w nieczystych atakach zapewniających im przetrwanie i skuteczność. Jedyne czego nie toleruje to głupota tak samo u podwładnych jak i przełożonych. Nie raz się zdarzyło, że oficer próbujący wysłać jego oddział na pewną śmierć dla chwały miewał wypadek przy czyszczeniu broni, ale w zamian ma on na tyle wysoką skuteczność i cały oddział świadków, że wszystkie oskarżenia znikają w administracyjnej machinie Imperium.
Legenda głosi, że osobiście zadźgał wampirzego lorda łopatom i zniszczył grupę czarnoksiężników chaosu obrzucając ich butelkami z alkoholem z podpalonym materiałem.
Podobieństwa do bohatera pewnego bohatera książek i serialu z pewnym aktorem specjalizującym się w umieraniu nie przypadkowe.
Cześć wszystkim, z jakiegoś powodu CZcams jest markotny i nie wszystkie komentarze konkursowe chciały się pojawić pod filmem. Zrobiliśmy się co dało, przeklikkaliśmy możliwe wszystkie ustawienia i złożyliśmy stosowne ofiary Mrocznym Potęgom, więc teraz powinno być lepiej.
Jeżeli wciąż z jakiegoś powodu komuś komentarze się nie pojawiają polecamy odczekać kilka godzin i spróbować ponownie, a jeżeli i to nie pomoże dajcie nam znać, będziemy walczyć do ostatniego pomarańczowego włosa na ogolonej czaszce ;)
I oczywiście wszystkich zachęcamy do głosowania, ponieważ to w waszych rękach leżą losy zwycięzcy.
Dodatkowo postaramy się przypomnieć przed końcem konkursu o głosowaniu na naszym discordzie, więc mamy nadzieję, żę chociaż faworyci już są to walka wciąż trwa ;)
- Rupert
A propos najlepszego pay-offu: kiedyś prowadziłem rotacyjnie i mój brat nacikał, że obiecałem mu, że dostanie jakiś magiczny przedmiot (co było prawdą). Każdy w drużynie miał, tylko nie on. Grał kapłanem Sigmara. Uległem i z łachy dałem mu miecz -- obrażenia x2 na istoty drewniane. 😉 Był bardzo zawiedziony...
Kilka przygód później graliśmy jakąś przygodę, że jechali traktem jakimś wozem albo dyliżansem i jacyś chyba banici zastawili zasadzkę. Przewalone wielkie drzewo, ale napastnicy mieli zjawić się tam później. MG całkowicie zapomniał o tym mieczu. Skończyło się tak, że ów kapłan zeskoczył z dyliżansu i posiekał drzewo na klocki, a drużyna sama zrobiła zasadzķę na niedoszłych napastinków. Mój brat był przeszczęsliwy, ale MG jaką miał głupią minę... 🤣🤣🤣
Rzeczywiście, niezłe ;-) Ale przede wszystkim miecz jest magiczny, więc może i nie zadaje dodatkowych obrażeń zjawom czy innym dziwnym rzeczom, ale jest i można dzięki niemu z nimi walczyć gdyby się pojawiły ;-) (Werner)
Świetne! 🙂
Fajny materiał! :)
31:00 Hmmmm... czyli po prostu zakończenie Władcy Pierścieni to improwizacja Mistrza Gry ratującego postacie niziołków swoich dwóch ulubionych graczy....
Karol ludzki zabójca olbrzymów.
Karol jest człowiekiem. Jego ojciec był kowalem. Karol uczył się jego rzemiosła i był w tym niezły, ale podziwiał wojowników przychodzących do jego ojca. Niektórzy z nich nawet go uczyli walki. Pewnego dnia gdy do ojca Karola przybył Zabójca olbrzymów, bo zniszczył mu się topór. Mimo że Karol nie rozmawiał z krasnoludem to tamten mu zaimponował. Karolowi bardzo się spodobały tatuaże i włosy wojownika. Po kilku latach, gdy Karol był w wieku 21 lat, postanowił zaciągnąć się do armii. Ojciec zrozumiał to i dał mu swoje błogosławieństwo.
Gdy chłopak opuszcza rodzinne miasto poszedł do zaprzyjaźnionego tatuażysty i poprosił o takie tatuaże jakie miał tamten krasnolud. Następnie obciął sobie włosy i zafarbował je na pomarańczowo. Jego kolega spytał się “Czym się zhańbiłeś”. Karol jednak nie wiedział że Zabójcy to zhańbione krasnoludy, dlatego nie zrozumiał tego, dlatego nic nie odpowiedział. Myślał o Zabójcach jako o wielkich wojownikach. Chłopak zaciągnął się do armii Middenlandu. Tam ze względu na nietypowy wygląd nie miał łatwo. Po pewnym czasie zorientował się dlaczego jego kolega nazwał go Zhańbionym. Jednak postanowił nie zmieniać się. Całkowicie oddał się sztuce wojaczki. Po pewnym czasie dochrapał się stanowiska Sierżanta.
Jednak zawsze gdy spotyka kogoś nowego, pierwsze pytanie które mu zadają to "Czym się zhańbiłeś?". A on zawsze odpowiada tak samo - Niczym!
Chciałbym się serdecznie nie zgodzić z tezą z tytułu (może przewrotną), że sesja to nie film. Sesja, stricte, filmem nie jest, ale może filmem wyobraźni? Dla mnie jak najbardziej! Głowny zarzut pod "filmowością" jaki słyszę od szanownych Kolegów, to kwestia konfliktu "wizji MG, że tak ma być" vs "wolność graczy".
Takie prowadzenie "po szynach" to możliwa pułapka silenia się na "prawdziwy film", ale też obecna w innych punktach wyjścia dla tworzenia scenariusza. Z tym ograniczeniem można sobie jednak poradzić na wiele sposobów od zwykłego odpuszczenia przez MG, że: "tym razem koniecznie musi być tak jak on chce" przez elastyczne dopasowywanie wizji do działań graczy, wiem że to trąci banałem, ale w tym wypadku ograniczeniem są tylko umiejętności MG i Graczy + wyobraźnia...
Za to pewne sztuczki montażowo-kinowe (choćby bullet time w jakimś szczytowym momencie) są jak najbardziej pomocne pisząc jak i prowadząc dany scenariusz. Jest też wiele innych zalet patrzenia na scenariusz i grę jako film wyobraźni, to wprost materiał na kolejny Wasz film. ;) Nie wspominam nawet jak wieloma inspiracjami są dobre filmy (i nie tylko, komiksy...), przykład: Jak Gracz mi powiedział, że jego postać wygląda jak Marv z Sin City, to MG jak i każdy z pozostałych graczy już widział w wyobraźni tego gagatka. Łatwo pewne cechy sesji tłumaczyć filmem, np.: "M" z serii o Agencie 007 to BN i już gracze rozumieją o co chodzi. Filmy mają ogrom gatunków = temat przewodni sesji. :D
Największą zaletą (dla mnie oczywiście) patrzenia na sesję jak na film wyobraźni jest możliwość motywacji orientacji graczy, coś czego nie da się w planszówce ala Magia i Miecz, w stronę której nierzadko dryfują sesje... Z mojego doświadczenia perspektywa filmowości zachęca by gracze spróbowali RAZEM zrobić coś "filmowego" czyli wartą zapamiętania scenę, która nie będzie tylko jakąś akcją, ale także opowieścią o grupie: o jednym z jej członków, o świecie (super pomysł z kręceniem filmu w Gasnących Słońcach!:)).
Największym wyzwaniem w kwestii film vs sesja to kwestia "głównego bohatera", który zwykle jest jeden i łatwo pod niego wszystko układać reżyserowi. Dla MG nie ma tak łatwo bo na sesji praktycznie zawsze mamy bohatera zbiorowego i indywidualnego w jednym i więcej niż jedna osoba chce grać pierwsze skrzypce... :O Ciekawe jak z Tym sobie radzicie?
Dlatego dla mnie sesja to film tylko zakończenie gracze wybiorą sami! Ileż filmów/seriali, których końcówka nie przypadła do gustu można "zresetować" i napisać od nowa choćby dodać wątki nadnaturalne. Magiczny Zorro? Czemu nie, to się nazywa 7th Sea...
Zgadzam się, że filmy są świetnym źródłem inspiracji i "filmowe sceny" na sesji mogą być rewelacyjną częścią rozgrywki, ale zarówno w tytule, jak i w tym o czym mówiłem chodzi im ot to, że Scenariusz Sesji RPG nie jest i nie powinien być Scenariuszem Filmowym. Różne media, różne formy, potrzeby i możliwości wymagają też innego podejścia do tworzenia scenariusza. A, że we wszelkiej maści poradnikach prowadzenia sesji często padają słowa: "jak w filmie" to postanowiłem dołożyć trochę przewrotności do tytułu ;)
- Rupert
Dziękuje Wam :)
Cieszymy się, że materiał się podobał i dzięki za wsparcie ;)
- Rupert
Materiał ma w sobie kilka perełek, ale jednak myślicie o sesji bardzo liniowo. Szczególnie słychać to we fragmencie o podróży. Brakuje mi mocno narzędzi wspierających improwizację, sposobów opierania sesji ściśle o postacie i ich motywacje, dodawanie elementów sandboksa i korzystanie z tabel losowych, wyroczni etc.
To w dużej mierze kwestia tego, że w tym odcinku skupiamy się na scenariuszach - a to jednak wymusza pewną liniowość, ale z pewnością kiedyś postaramy się porozmawiać o sandboxach i przydatnych do nich narzędziach, pomysł dopiszemy do listy. Dzięki ;)
- Rupert
@@wcieniuimperium Dzięki za wyjaśnienie. Pełna zgoda, choć można to na początku podcastu podkreślić, że liniowy scenariusz to nie jedyna forma przygotowania. Co więcej, potencjalnie bardzo kosztowna w kwestii prepu, gdy ktoś nie umie improwizować i chce być przygotowany na wiele możliwych scenariuszy.
Kurcze, a ja mam dwa pomysły:D
Coś trzeba wybrać ;-) (Werner)
Zawsze możesz wrzucić dwa komentarze, a głosujący wybiorą ;)
- Rupert
Wrzucam mój komentarz konkursowy i po paru minutach znika, co tu sie dzieje ?
To jest dobre pytanie, bo ja go ze strony panelu YT nawet nie widziałem... (Werner)
@@wcieniuimperium Wrzuciłem kolejny raz, czy może widać ?
Czasami YT ma dziwne zagrania z komentarzami, jeżeli ci nie wchodzi spróbuj go wrzucić za godzinę, czy dwie. Zwykle potem nie ma problemu. Dlaczego tak się dzieje nie wiem, ale pewnie zamieszany jest w to Tzeentch :/
- Rupert
@@wcieniuimperium myślę, że to algorytm CZcams może wykrywać jakieś słowa, które uważa za niedozwolone...
Tam siedzi pan przemian.
A jak teraz? Zauważyłem licznik komentarzy szaleje i pokazuje, że jest ich dużo więcej, niż my ich widzimy... (Werner)
Mega pomocne