Σκιάχτρο - Ενθύμιο
Vložit
- čas přidán 5. 01. 2024
- Facebook page: / 100063504697233
Spotify: open.spotify.com/artist/2xj9x...
Μουσική Παραγωγή: Tsekos/Σκιάχτρο
Μίξη/Mastering: Tsekos
Προγραμματισμός: Tsekos
Artwork: Aristoteles Yaprakas
/ aristoteles_y
Στίχοι:
Το ρίσκο που πήρα μου βγήκε. Είμαι δικός σου καθρέφτης, διάβασέ με λλυΚε...
Πόσοι να ισχυρίστηκαν οτι με μάθαν απ' έξω καμιά σημασία δεν είχε. Ζώντας στην απ' έξω, τα γκρίζα ντουβάρια μου, λόγος να αντέξω.
Και στο υπογράφω, στο σπίτι μου μέσα κανείς απο δαύτους δεν μπήκε.
Εσύ πριγκριπέσσα;
Που λες πως με ξέρεις απ' έξω μα πώς; Αφού απ' το μυαλό μου δεν σε είδα ποτέ να φεύγεις απο μέσα. Θυμάσαι;
Με δάκρυα στα μάτια το στόμα μου ξέπλυνα, γιατί όσες φρίκες κι αν έφαγα η γεύση που μένει αν πεις ψέματα σ' οτι αγαπάς είναι απαίσια.
Στίχοι μου γίναν tattoo σε κορμιά, συντροφιά σε αγνώστων τα αφτιά νύχτες άπειρες. Γίναν τροφή σε παιδιά που είναι πια 30άρηδες.
Αγγίζουν ανθρώπους οι στίχοι σου, λες. Τί σκατά πια άλλο θα 'θελες.
Λέω να ανέβω στον Λυκαβηττό κι αφού σκίσω στα δυο το μυαλό μου, θα ούρλιαζα Αθήνα κοίτα πώς κατάντησες...
Μα τώρα θα ψάχνανε τα κινητά τους να ανοίξουν τις κάμερες.
Καλά μου τα 'λεγες, όταν θα σβήσουν τα φώτα, τα bro και οι αγκαλιές είναι χάρτινες.
Δεν ήταν τυχαίο που με βρήκα όταν άρχισαν να με ρωτάνε πού χάθηκες;
Κι έχω τα μάτια μου μάρτυρες, που όταν να φάω δεν είχα πιο πολύ μ' αγάπησες.
Ζωή που μετριέται σε πράξεις κι ας είναι κοινό για όλους το ίσον.
Ξέρω τί θέλω να ζήσω, κι αν σβήσω να κλείσω τα μάτια μου ως η αδυναμία σου.
Να σε έχω δίπλα μου ως το τότε κι ορκίζομαι έναν προς έναν τους φόβους σου όλους που θα τους γαμ...
Γιατί μόνο τα όμορφα αξίζουν την ταχυπαλμία σου.
Κάνουμε ευχές όσο αστέρια απο πάνω μας αυτοκτονούν.
Νιώθω πως μας κλέψανε τόσα, που κι όλα να τα 'παιρνα πίσω διπλά,
δεν αρκούν...
Καμιά συννεφιά μην σκιάζει τα μάτια σου όπου κι αν κοιτούν.
Φτιάξ' τον ουρανό σου κι ώσπου να νυχτώσει, τα αστέρια πάντα θα φανούν.
Παιδιά που φοβούνται για το αύριο. Με το "για πάντα" που λεν' τί εννοούν;
Σφιχτά την κρατά μα φοβάται πως μια μέρα θα ξεχαστούν...
Γονείς που γυρίσαν την πλάτη, γιατί η αγάπη πεθαίνει αργά σε στρωμένο κρεβάτι που υπάρχει μονάχα για να κοιμηθούν...
Πώς ξημερώνουν οι μέρες;!
Μα αφού ξεκινά απ' τις μανάδες σας και τους πατέρες,
να πεις στον λεβέντη σου μόνο με χέρια. Ποτέ με μαχαίρια.
Γιατί όταν υπάρχουν συμφέροντα πάντα γεννιούνται στρατοί και αγέλες.
Γιατί ο Μιχάλης και ο Άλκης αλλάζουν ονόματα, πόλεις και χρώματα απλά στις φανέλες.
Να πείτε στις κόρες σας πως μεγαλώνοντας μόνο, θα γίνουν κοπέλες.
Γιατί θέλει πράξεις και θάρρος μια μέρα να γίνουν Γυναίκες.
Να πεις στα παιδιά σου ο τόπος αυτός είναι οι μνήμες τους.
Όχι τα σύνορα, ούτε και οι σημαίες.
Να πεις πως η κρίση είναι εδώ και δεν πέρασε, όσο η Πατησίων διασχίζει φαβέλες...
Να πεις στο παιδί σου να ακούσει τον Βρώμικο Νότο, τον Detro, να ακούσει Ψυχόδραμα.
Πες πόσο κατακριτέο ήταν το ραπ τότε, εκείνα τα χρόνια, για αυτό είχαν ανάγκη ψευδώνυμα.
Για το παιδί μου να γίνω οικογένεια. Μια έννοια που ποτέ δεν γνώρισα.
Κοίτα παιδί μου να γίνεις θα πω η αλλαγή που δεν μπόρεσα...
Ζωή που μετριέται σε πράξεις και ας είναι κοινό για όλους το ίσον.
Ξέρω τί θέλω να ζήσω κι αν σβήσω να κλείσω τα μάτια μου ως η αδυναμία σου.
Τον Χρήστο να πει πως την έκανε πάλι. Και πάλι θα τον συγχωρήσω,
γιατί έτσι είναι οι σχέσεις των φίλων. Κι ήταν τιμή μου που είχα την φιλιά σου.
Με άσπρα μαλλιά την γυναίκα μου, να λέει ποιο χάραμα έχει άρωμα δίχως εκείνον;
Ποιο μαξιλάρι αμοίραστο γίνεται κι έμπνευση ονείρων;
"Έτσι είναι αυτά. Κι η ζωή προχωρά..." θα της πουν τα εγγόνια της,
μα όσο θα έν' την ζωή αλυσίδα θυμίζω οι ανθρώποι μας παίζουν τον ρόλο των κρίκων.
Ο γιος μου να πει πως απέτυχα, μα το ταξίδι μου να το θυμάται ως ντόμπρο και τίμιο.
Για να αποσπάσω έστω ένα της γέλιο, να κάνω χιλιάδες φορές τον ηλίθιο.
Στην κόρη μου θέλω ως πατέρας να γίνω το πιο όμορφο ενθύμιο.
Γιατί ότι μεγάλωσε στην μοναξιά του, στο τέλος πεθαίνει ως αγρίμι, κυρ-Θύμιο...
Κάνουμε ευχές όσο αστέρια απο πάνω μας αυτοκτονούν.
Νιώθω πως μας κλέψανε τόσα, που κι όλα να τα 'παιρνα πίσω διπλά,
δεν αρκούν...
Καμιά συννεφιά μην σκιάζει τα μάτια σου όπου κι αν κοιτούν.
Φτιάξ' τον ουρανό σου καρδιά μου και σίγουρη να 'σαι τα αστέρια στο τέλος πάντα θα φανούν.
Παιδιά που φοβούνται για το αύριο. Με το "για πάντα" που λεν' τί εννοούν;
Σφιχτά την κρατά μα φοβάται πως μια μέρα θα ξεχαστούν...
Μα γίναν γονείς που ανταλλάσσουν αγάπη. Για αυτή μιλάν' στα δικά τους παιδιά κάθε βράδυ, σαν παραμύθι ώσπου να κοιμηθούν. - Hudba
Ρε μπρο, οδηγουσα κι αναγκάστηκα να σταματησω γιατι χαθηκα.
Απιστευτο κομμάτι! Μπράβο.
Ευτυχως που καποιοι σεβονται τα αυτια των ακροατων!
Θωμά, είσαι ο λόγος που αυτός ο 30αρης επιβίωσε απ' τα χειρότερα βράδια του. Οι φρίκες μου ηρεμουσαν ακούγοντας ψυχοδραμα, βρώμικο νότο, μαύρο αμνό, ντετρο. Αργότερα γνώρισα εσένα, τον αντιγνωμο και άλλους και μεγάλωνα.... μεγάλωνα και εδώ είμαστε σήμερα λοιπόν. Δύσκολα έκλαιγα στην ζωή μου, όμως οι στίχοι σου με έκαναν να κλαίω σαν παιδί. Με ρωτούσαν οι γυναίκες που πέρασαν απ' την ζωή μου, "μα καλά τι τον ακούς, αν σε κάνει τόσο να κλαίς; " Που να ήξεραν όμως ότι ακριβώς αυτό χρειαζομουν. Να το βγάλω από μέσα μου. Μέσα από όλο αυτό το κλάμα όμως γεννήθηκε χαμόγελο και ελπίδα. Ένα κουράγιο να συνεχίσω να ζω, να υπάρχω για μένα και όσους νοιάζονται. Τα τραγούδια σου είναι ένα συνονθύλευμα πόνου, αλήθειας, στυγνής πραγματικότητας, οργής, αγάπης, πίκρας, ωμού ρεαλισμού, ένα συνονθύλευμα της ίδιας της ζωής. Είμαι περήφανος για σένα και την μουσική σου, που πολλούς από εμάς μας έσωσε για να δούμε αυτά τα -αντα να πλησιάζουν. Μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε με τα τραγούδια σου για ενθύμιο Θωμάκο.
30 χρόνων και εγώ και ταυτίζομαι ακριβώς με τα λόγια σου . Μόνο που εγώ ακόμα δεν έχω καταφέρει να γλιτώσω από τους δαίμονες και μπορεί και ποτέ . Όλοι μου λένε τόσα χρόνια τι τους ακούς, αυτοί σε έφεραν εδώ. Που να καταλάβουν τα ρομπότ . Καλημέρα
σημερα το πρωι μολις ξυπνησα ειχα μια σκεψη και ακουσα οτι στιχο απαρτιζει το Σκιαχτρο...αποψε δινεις το Ενθυμιο...υγειες Θωμα.
Νιώθω τυχερός που πριν 4 χρόνια έπεσα πάνω σε κομμάτι σου και έβαζα στην κοπέλα μου τοτε ένα τραγούδι σου κάθε μερα. Ελπίζω Ν περνάει να τα ακούει έστω κ χωρίς εμένα..
"...Να πεις στο παιδί σου να ακούσει τον Βρώμικο Νότο, τον Detro, να ακούσει Ψυχόδραμα.
Πες πόσο κατακριτέο ήταν το ραπ τότε, εκείνα τα χρόνια, για αυτό είχαν ανάγκη ψευδώνυμα.
Για το παιδί μου να γίνω οικογένεια. Μια έννοια που ποτέ δεν γνώρισα.
Κοίτα παιδί μου να γίνεις -θα πω- η αλλαγή που δεν μπόρεσα..."
Δε πεφτει η τριχα με τιποτα
Α ρε τασούλη❤
@@anniee000 ❤❤
Σε ευχαριστούμε Θωμά, μέσα από τους στίχους αυτούς ξέρω πια πως η αδυναμία που σου είχα σε αυτή την μουσική διαδρομή ήταν πάντα ακριβώς αυτό που άξιζες ως παιδί και ως δημιουργός. Σου εύχομαι τα καλύτερα, σήμερα μου έφτιαξες τη μέρα!
Μαζί με τον βρώμικο νότο, τον detro και τους ψυχοδραμα θα μάθω στα παιδιά μου και το σκιάχτρο,τον αντιγνωμο και όλο το background ❤
προσθέτω μόνο το Δωμα και η λίστα κλείνει για εμένα..
@@unknownkostas3004+Άτοπος
@@unknownkostas3004ναι αδερφέ...σιγουρα μέσα
@@dodisthegoodfella7760❤
Ναι ναι και ναιιιιι
❤
Και γαμω το music taste εχεισ ρε τσαχ
Να πεις πως η κρίση είναι εδώ και δεν πέρασε, όσο η Πατησίων διασχίζει φαβέλες...
Να πεις στο παιδί σου να ακούσει τον Βρώμικο Νότο, τον Detro, να ακούσει Ψυχόδραμα.
Πες πόσο κατακριτέο ήταν το ραπ τότε, εκείνα τα χρόνια, για αυτό είχαν ανάγκη ψευδώνυμα...
στην σημερινή μου βόλτα σε κάποια θέα της Αθήνας βλέποντας τα φώτα της
και συζητώντας με μια φίλη μου τα καλά και τα δεινά της ζωής μου και της δίκης της
ανοίγω στα κλεφτά το τηλέφωνο μου να δω την ώρα και βλέπω την ειδοποίηση του κομματιού αυτού με χαμόγελο στα χείλη και να με ρωτάει η φίλη, «τι έγινε γιατί γελάς»
ήξερα πως όταν επιστρέψω σπίτι μου θα βάλω τα ακουστικά μου να ακούσω το αριστούργημα σου Θωμά.
↑↑↑ 🤍
Είναι σημαντικό να υπάρχουν ακόμα κάποιοι που να κρατούν καθαρά τα μηνύματα της rap.
να πεις στο παιδί σου να ακούσει τον Βρώμικο Νότο,τον Detro,να ακούσει Ψυχόδραμα,πες πόσο κατακριτέο ήταν το Ραπ τότε εκείνα τα χρόνια,γι αυτό είχαν ανάγκη τα ψευδώνυμα 🖤
Το καλύτερο δώρο για να μας συντροφεύει στη νέα χρονιά...
αυτή η οικογένεια θα έχει παρών πατέρα! ... όλη η υποστήριξη μας είναι δική σας!..
Να σαι καλά Λεβέντη μου για ολα τα δύσκολα βράδια αυτα τα 7 χρόνια..
Ενθύμιο, όπως το κάθε σου τραγούδι δοκίμιο.
«Ξερω τι θελω να ζήσω, κι αν σβήσω να κλείσω τα μάτια μου ως η αδυναμία σου. Να σε έχω δίπλα μου ως το τότε κι ορκίζομαι έναν προς έναν τους φόβους σου όλους που θα τους γαμ.. Γιατί μόνο τα όμορφα αξίζουν την ταχυπαλμία σου…»
τίποτα δεν γυρίζει πίσω
τα πράγματα πρέπει να τα φροντίζεις την ώρα που συμβαίνουν
τα παιδιά όταν μεγαλώνουν
τα όνειρα όταν παίρνουν σάρκα και οστά
την ιστορία μας την γράφουμε μόνοι μας κάθε μέρα
με τις μικρές και τις μεγάλες μας επιλογές
και δεν τελειώνει
παρά μόνο όταν φύγουμε από την ζωή
οι στίχοι μου γίναν τατου σε κορμιά..
Στίχοι μου γίναν ταττου σε κορμιά , συντροφιά στων ανθρώπων τα αυτιά νύχτες άπειρες.
Γίναν τροφή σε παιδιά που είναι πια 30αριδες.
Ένα ευχαριστώ είναι λίγο Θωμά.
"Τον Χρήστο να πει πως την έκανε πάλι. Και πάλι θα τον συγχωρήσω, γιατί έτσι είναι οι σχέσεις των φίλων. Κι ήτανε τιμή που είχα την φιλία σου"
Τόσα χρόνια εδώ και γίναμε τόσοι.. ευχαριστούμε για όλα αλάνια!
Απο το ανθρωποκενος μεχρι και εδω ολα ειναι διαμάντια που ειμαι περήφανος που σε ανακάλυψα και περιμένω καθε φορα ενα κομματι σου να το εχω για ενθύμιο ευχαριστώ θωμα για ολα τα βραδια και ολα τα πρωινα που μου εδωσες ποίηση και στήριξη να προχωρήσω μπροστά καλη χρονια να εχεις με υγεια σε σενα και στην οικογένειά σου
Ο γιος μου να πει πως απέτυχα, μα το ταξίδι μου να το θυμάται ως ντόμπρο και τίμιο.
Για να αποσπάσω έστω ένα της γέλιο, να κάνω χιλιάδες φορές τον ηλίθιο.
Στην κόρη μου θέλω ως πατέρας να γίνω το πιο όμορφο ενθύμιο.
Γιατί ότι μεγάλωσε στην μοναξιά του, στο τέλος πεθαίνει ως αγρίμι, κυρ-Θύμιο.
Όταν το άκουσα πρώτη φορά μου πήρε 2 ώρες να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς συνέβη
Μπράβο συνέχισε να μας βοηθάς
Σε ευχαριστούμε
Θωμά, την ευχή μου να εχεις παλικάρι μου.
Καμιά συννεφιά μη σκιάζει τα μάτια σου, οπου και αν κοιτουν.
Φτιαξ'τον ουρανο σου και ώσπου να νυχτώσει τα αστερια πάντα θα φανούν
Την ζωή μας μάρτυρανε οι στοίχοι του Θωμά..την αγάπη μου όπου κ αν είσαι
Τι έγραψες..... Τι άγγιγμα ψυχής ήταν αυτό. Φιλεεεε δεν σταματάνε τα δάκρυα.
SPOTIFYYY❤️
Αυτό είναι ένα ενθύμιο..........!!!
Καλοτάξιδο!!
τι στίχο να πρωτογράψεις πάλι...
''...Να σε έχω δίπλα μου ως το τότε κι ορκίζομαι έναν προς έναν τους φόβους σου όλους που θα τους γαμ...
Γιατί μόνο τα όμορφα αξίζουν την ταχυπαλμία σου.''
Κάθε φορά εκπλήσσομαι.. 👏
Ανεκτίμητη η μουσική σου Θωμα και ας την ακουμε λίγοι
Έργο τέχνης!
λλυΚε να μας τον προσεχεις!
Θωμά , πραγματικά δεν έχω λόγια.
Σεβασμός
Το χρειαζόμασταν ❤
Καλοτάξιδο ❤️ τα λέμε στο an
Καλοτάξιδο Θωμά
Τ έγραψες πάλι ρε αδερφέ.νιωθω να σου πω μονο ένα Μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ 👏🙏👏
Το ρίσκο που πήρα μου βγήκε
Είμαι δικός σου καθρέφτης, διάβασέ με λύκε
Πόσοι να ισχυρίστηκαν ότι με μάθαν απ' έξω καμιά σημασία δεν είχε
Ζώντας στην απ' έξω, τα γκρίζα ντουβάρια μου, λόγος να αντέξω
Και στο υπογράφω, στο σπίτι μου μέσα κανείς από δαύτους δεν μπήκε
Εσύ πριγκριπέσσα
Που λες πως με ξέρεις απ' έξω μα πώς
Αφού απ' το μυαλό μου δεν σε είδα ποτέ να φεύγεις από μέσα
Θυμάσαι
Με δάκρυα στα μάτια το στόμα μου ξέπλυνα
Γιατί όσες φρίκες κι αν έφαγα
Η γεύση που μένει αν πεις ψέματα σ' ότι αγαπάς είναι απαίσια
Στίχοι μου γίναν tattoo σε κορμιά, συντροφιά σε αγνώστων τα αφτιά νύχτες άπειρες
Γίναν τροφή σε παιδιά που είναι πια τριαντάρηδες
Αγγίζουν ανθρώπους οι στίχοι σου, λες
Τι σκατά πια άλλο θα 'θελες
Λέω να ανέβω στον Λυκαβηττό κι αφού σκίσω στα δυο το μυαλό μου
Θα ούρλιαζα "Αθήνα κοίτα πώς κατάντησες"
Μα τώρα θα ψάχνανε τα κινητά τους να ανοίξουν τις κάμερες
Καλά μου τα 'λεγες, όταν θα σβήσουν τα φώτα
Τα bro και οι αγκαλιές είναι χάρτινες
Δεν ήταν τυχαίο που με βρήκα όταν άρχισαν να με ρωτάνε "πού χάθηκες"
Κι έχω τα μάτια μου μάρτυρες
Που όταν να φάω δεν είχα πιο πολύ μ' αγάπησες
Ζωή που μετριέται σε πράξεις κι ας είναι κοινό για όλους το ίσον
Ξέρω τι θέλω να ζήσω
Κι αν σβήσω να κλείσω τα μάτια μου ως η αδυναμία σου
Να σε έχω δίπλα μου ως το τότε κι ορκίζομαι
Έναν προς έναν τους φόβους σου όλους που θα τους γαμ
Γιατί μόνο τα όμορφα αξίζουν την ταχυπαλμία σου
Κάνουμε ευχές όσο αστέρια απο πάνω μας αυτοκτονούν
Νιώθω πως μας κλέψανε τόσα
Που κι όλα να τα 'παιρνα πίσω διπλά δεν αρκούν
Καμιά συννεφιά μην σκιάζει τα μάτια σου όπου κι αν κοιτούν
Φτιάξ' τον ουρανό σου κι ώσπου να νυχτώσει, τα αστέρια πάντα θα φανούν
Παιδιά που φοβούνται για το αύριο
Με το "για πάντα" που λεν' τί εννοούν
Σφιχτά την κρατά μα φοβάται πως μια μέρα θα ξεχαστούν
Γονείς που γυρίσαν την πλάτη
Γιατί η αγάπη πεθαίνει αργά σε στρωμένο κρεβάτι που υπάρχει μονάχα για να κοιμηθούν
Πώς ξημερώνουν οι μέρες
Μα αφού ξεκινά απ' τις μανάδες σας και τους πατέρες
Να πεις στον λεβέντη σου μόνο με χέρια, ποτέ με μαχαίρια
Γιατί όταν υπάρχουν συμφέροντα πάντα γεννιούνται στρατοί και αγέλες
Γιατί ο Μιχάλης και ο Άλκης αλλάζουν ονόματα, πόλεις και χρώματα απλά στις φανέλες
Να πείτε στις κόρες σας πως μεγαλώνοντας μόνο, θα γίνουν κοπέλες
Γιατί θέλει πράξεις και θάρρος μια μέρα να γίνουν Γυναίκες
Να πεις στα παιδιά σου ο τόπος αυτός είναι οι μνήμες τους
Όχι τα σύνορα, ούτε και οι σημαίες
Να πεις πως η κρίση είναι εδώ και δεν πέρασε
Όσο η Πατησίων διασχίζει φαβέλες
Να πεις στο παιδί σου να ακούσει τον Βρώμικο Νότο, τον Detro, να ακούσει Ψυχόδραμα
Πες πόσο κατακριτέο ήταν το ραπ τότε, εκείνα τα χρόνια, για αυτό είχαν ανάγκη ψευδώνυμα
Για το παιδί μου να γίνω οικογένεια
Μια έννοια που ποτέ δεν γνώρισα
Κοίτα παιδί μου να γίνεις θα πω η αλλαγή που δεν μπόρεσα
Ζωή που μετριέται σε πράξεις και ας είναι κοινό για όλους το ίσον
Ξέρω τι θέλω να ζήσω κι αν σβήσω να κλείσω τα μάτια μου ως η αδυναμία σου
Τον Χρήστο να πει πως την έκανε πάλι
Και πάλι θα τον συγχωρήσω
Γιατί έτσι είναι οι σχέσεις των φίλων
Κι ήταν τιμή μου που είχα την φιλιά σου
Με άσπρα μαλλιά την γυναίκα μου, να λέει ποιο χάραμα έχει άρωμα δίχως εκείνον
Ποιο μαξιλάρι αμοίραστο γίνεται κι έμπνευση ονείρων
"Έτσι είναι αυτά. Κι η ζωή προχωρά..." θα της πουν τα εγγόνια της
Μα όσο θα λέν' την ζωή αλυσίδα θυμίζω οι ανθρώποι μας παίζουν τον ρόλο των κρίκων
Ο γιος μου να πει πως απέτυχα
Μα το ταξίδι μου να το θυμάται ως ντόμπρο και τίμιο
Για να αποσπάσω έστω ένα της γέλιο, να κάνω χιλιάδες φορές τον ηλίθιο
Στην κόρη μου θέλω ως πατέρας να γίνω το πιο όμορφο ενθύμιο
Γιατί ότι μεγάλωσε στην μοναξιά του, στο τέλος πεθαίνει ως αγρίμι, κυρ-Θύμιο
Κάνουμε ευχές όσο αστέρια απο πάνω μας αυτοκτονούν
Νιώθω πως μας κλέψανε τόσα
Που κι όλα να τα 'παιρνα πίσω διπλά δεν αρκούν
Καμιά συννεφιά μην σκιάζει τα μάτια σου όπου κι αν κοιτούν
Φτιάξ' τον ουρανό σου καρδιά μου και σίγουρη να 'σαι τα αστέρια στο τέλος πάντα θα φανούν
Παιδιά που φοβούνται για το αύριο
Με το "για πάντα" που λεν' τί εννοούν
Σφιχτά την κρατά μα φοβάται πως μια μέρα θα ξεχαστούν
Μα γίναν γονείς που ανταλλάσσουν αγάπη
Για αυτή μιλάν' στα δικά τους παιδιά κάθε βράδυ, σαν παραμύθι ώσπου να κοιμηθούν
Κάνουμε ευχές όσο αστέρια απο πάνω μας αυτοκτονούν
Νιώθω πως μας κλέψανε τόσα
Που κι όλα να τα 'παιρνα πίσω διπλά δεν αρκούν
Καμιά συννεφιά μην σκιάζει τα μάτια σου όπου κι αν κοιτούν
Φτιάξ' τον ουρανό σου καρδιά μου και σίγουρη να 'σαι τα αστέρια στο τέλος πάντα θα φανούν
εξταση στα μάτια και στη ψυχή χωρίς πως πότε και γιατί αυτό θέλει η ζωή 🔥🖤🔥
Μας έλειψες Θωμά.❤
δεν ηταν τυχαίο που με βρήκα όταν άρχισαν να ρωτάνε που χάθηκες ;
σε αυτά και στα επόμενα!
Έτσι 🙏🏻
Πω ρε Θωμά τι κομματαρα είναι αυτή...καλοταξιδο
Τι να πεις 💯
Δεν εχεις παψει να μας ανατριχιαζεις σε καθε κομματι! Να εισαι καλα για παντα αδερφακο!
Αυτό είναι ένα ενθύμιο!
Μπράβο Θωμά, ένας κι ένας οι στίχοι.
Απ' το νησί και απ' τα παιδιά που είναι πια 30άρηδες.
07 σχολή
Τι έγραψες πάλι.. 🔥💪
Άψογο απλά
Επιτέλους
Αριστούργημα ✨️
Έγραψες❤
Καμιά συννεφιά μην σκιάζει τα μάτια σου όπου κι αν κοιτούν ❤️
🔥
🙏🏻🙏🏻🙏🏻
Ευχαριστουμε που γραφεις
Παμεεεεεεε
Το στυλό του Θωμά δεν θα το φτάσει ποτέ κανείς
❤❤
Να πεις στο παιδί σου να ακούσει Σκιάχτρο…
Α ρε θωμακο τι μας έκανες πάλι βραδιάτικα
👌👌👌
Η αντίθεση σε ορισμένες μπάρες ανάμεσα στα δύο ρεφρέν είναι εξαιρετική
respect
♥
Bravo Leventi mou!
😍😍😍😍😍😍😍😍😍
Και πρόσφατα άκουγα το Λάχεσις στο αμάξι πάλι..και λέω που είναι ο Θωμάς
Γιατί ότι μεγαλώνει στην μοναξιά του στο τέλος πεθαίνει ως αγρίμι,
Κυρ-Θύμιο.
Έτσι έτσι !
Έργο τέχνης.
''Κάνουμε ευχές όσο αστέρια απο πάνω μας αυτοκτονούν.
Νιώθω πως μας κλέψανε τόσα, που κι όλα να τα 'παιρνα πίσω διπλά,
δεν αρκούν...
Καμιά συννεφιά μην σκιάζει τα μάτια σου όπου κι αν κοιτούν.''
Εισαι ο καλυτερος συνεχισε ετσι
Θωμά οι στίχοι σου είναι συντροφιά και σε παιδιά που είναι πλέον σαραντάρηδες, λέξη προς λέξη...
Είμαι 35 και έχω τατουάζ τν κύκλο σου!! Καλή χρονιά να έχουμε 🎉
❤❤❤❤😊
Πιο μαξιλάρι αμοιραστο γίνεται και έμπνευση ονείρων.
Έτσι είναι αυτά και η ζωή προχωρά..
Θυμασαι κατι πραγματα ομως.. μπραβο σου αλανι.. χαιρομαι αληθεια αν βαλαμε ενα λιθαρακι σε αυτο που κανεις.. καλη συνεχεια να εχεις.. (Aimstigma)
ela re file ta eipe ola
Γιατί ο Μιχάλης και ο Άλκης αλλάζουν ονόματα, πόλεις και χρώματα απλά στις φανέλες...
Tha trelathwwwww
Πάμε κυρ-Θύμιο ❤
Ρε θωμα ρε αδερφε κ ας μην σε ξερω τι μας εδωσες παλι...αγαοη απο την κρυα γερμανια κ ευτυχώς εχουμε εσενα κ ζεσταίνεται η ψυχουλα μας
Καλη χρονια, ευχαριστουμε.
Έχεις αλλάξει όλη μας τη ζωή ρε Θωμά
Η μελωδία από το τουρκικό kara sevdaa. Κομμάταραα..
...♥
Mas eixes lipsei re alani
Πολλά δυνατόν, από Κύπρο
Α ρε Θωμα , ποσο πιο όμορφη θα ήταν η κοινωνία μας αν τα μουσικά της πρότυπα ηταν παιδια σαν εσενα .
Αν και για εμενα εχει παψει χρονια να είναι απλή μουσικη αυτο που μας παραδίδεις.
Γεια .
Κάθε φορά που πιάνεις πένα μεγαλουργείς, έχεις μεγάλο ταλέντο. Σε κάθε ακρόαση ανακαλύπτω και ένα καινούργιο στίχο που θα πιαστώ ,και αυτό συμβαίνει σε κάθε κομμάτι σου
Σκετη 🔥
Άιντα
Το ρίσκο π πήρα μ βγήκε,είμαι δικό σ καθρέφτης διάβασε με λύκε!όρθιο πάει το κομμάτι,πολύ ξύλο!
1&1 οι στίχοι
Α ρε σκιάχτρο μιλάς σαν να είσαι στο παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον .
Στα 45 μπλέξαμε άγρια μαζί σου ρε ποιητή.
!!!!!
Από τα 15 στα 25 «συντροφιά σε αγνώστων τα αυτιά νύχτες άπειρες»
Το βιολί που παίζει στο φόντο είναι από το "θέμα" της σειράς Kara Sevda(Μεγάλος Καημός) 🙄🙄
To epsaxna euxaristw
@@user-lc3lj5px3j anlatamam λέγεται το κομμάτι
Παρακαλώ
🇨🇾🇨🇾🇬🇷🇬🇷
Θωμάς=Ποιητής
🇨🇾🇨🇾🇬🇷🇬🇷🇬🇷