Π. Κλιματσάκης: Επιστήμη της λογικής του Χέγκελ: Ορισμός και διάρθωση
Vložit
- čas přidán 6. 06. 2015
- Η Επιστήμη της Λογικής είναι εκείνο το έργο του Χέγκελ που αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό για τους αμύητους στην φιλοσοφία του. Οι αναπτυχθείσες ερμηνευτικές αφετηρίες δεν κατορθώνουν να συλλάβουν σ’ ένα ενιαίο πλαίσιο όλες τις ουσιώδεις πλευρές αυτού του έργου. Στην διάλεξή θα παρουσιαστεί αρχικά η βασική ιδέα της Επιστήμης της Λογικής επί τη βάσει της ανάπτυξης των φιλοσοφικών ιδεών στο πλαίσιο του γερμανικού ιδεαλισμού, διότι μόνο έτσι καθίσταται δυνατή η κατανόηση της θεμελιώδους αρχής αυτού του έργου. Στη συνέχεια, και με αφετηρία την διατυπωθείσα αρχή θα καταστεί ευχερέστερη η παρουσίαση της δομής της Επιστήμης της Λογικής και των βασικών αρμών αυτής.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, 7 ΜΑΪΟΥ, Αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης», Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.
Αντίφωνο ( Antifono.gr)
Συγχαρητήρια κύριε καθηγητά. Ευχαριστούμε πολύ.
Πολύ καλός, ευχαριστώ.
συνχαρητηρια στον καθηγητη κλιματσακη !
Voegelin lists four major flaws in Popper’s work. The complete letter can be read here. He sums up his argument against Popper with these lines: "Popper’s book is a scandal without extenuating circumstances; in its intellectual attitude it is the typical product of a failed intellectual; spiritually one would have to use expressions like rascally, impertinent, loutish; in terms of technical competence, as a piece in the history of thought, it is dilettantish, and as a result is worthless." It took Strauss a few months write a reply. He thanked Voegelin for the detailed letter on the problems in Popper’s thesis and revealed that he had taken the liberty of showing Voegelin’s letter to an in influential colleague “who was thereby encouraged to throw his not inconsiderable influence into the balance against Popper’s probable appointment here [at the University of Chicago]. You thereby helped to prevent a scandal.”
Η μεταδοση του ειναι πραγματι ενος δασκαλου. Απλα η αναγνώριση σας στο Africanistan θα ειναι δυσκολη ! Εμεις ευχαριστουμε γιατι απο το γραφειο μας πηραμε τη μάθηση.
Απλώς το Αφρικανιστάν σου υπενθυμίζει το παραμυθάκι τής κόκκινης σκουφίτσας και του λύκου. προκειμένου να αντιλφθεις τί ρόλο παίζει η φωνή και η χροιά της στή μετάδοση τής γνώσης. Εγώ πάντως έστω και έτσι καταλαβαίνω και κατανοώ .Ομως οι άλλοι? Η φωνητική επένδυση του λόγου, είναι τα ρούχα που φοράμε! Αλλο άρνηση και άλλο αλογόμυγα!
Εντυπωσιακότατη η άποψη του γίγαντος Κλιματσάκη για τον Πόππερ .
Κατεδάφισε με μία φράση ενα από τα κορυφαία πνεύματα του 20 αιώνα .
¨Εχει χαθεί το μέτρο τελικά.