Hartelijk dank voor deze uitstekende documentaire, het zou goed zijn als er meer over bekend zou worden al was het maar om de eenzijdige berichtgeving te doorbreken van de laatste tijd.
Bedankt voor deze indrukwekkende documentaire. Mijn moeder was Lenie Engelenburg, een tante van al deze kinderen. Roos heb ik zelf nooit ontmoet, maar ik weet dat zij wel contact had met mijn moeder. Het is hartverscheurend om te weten op welke verschrikkelijke wijze deze verre achterneefjes, nichtjes en tante aan hun einde zijn gekomen. Een kopie van een krantenartikel waarin hun dood wordt beschreven is al langer in mijn bezit. Ik was dus al op de hoogte. 'k Ben Pia dankbaar dat zij respect heeft getoond aan deze onschuldige anonieme slachtoffers van een gitzwarte periode uit onze geschiedenis en hun een naam heeft gegeven..
Mijn vader was er in soerabaja ten tijde van de politionele acties , van 1945 tot begin 1950 als marinier , waar ik geboeren ben ,maar verder niets daarvan weet . Als ik deze documentaire zie en hoor , begint mij te dagen wat mijn vader in die tijd heeft moeten meemaken . Bedankt hiervoor !
Wat een mooie respectvolle en emotionele documentaire.Dit is inderdaad een verhaal dat verteld moet worden en het maakt maar weer eens duidelijk hoe erg de Bersiap geweest is voor alle Indische,Nederlandse,Chinese en ook veel Indonesische families.Het vergroot het begrip bij de tweede en derde generaties Indo's van hun eigen geschiedenis en identiteit.
Dank voor het delen! Eén van de documenten was uit 1947 van mijn gemengdbloed opa, die zijn vrouw en 5 zonen verloor in de 2de wereldoorlog, en tijdens de Bersiap pogroms van 1945 (door de pemuda's op Sumatra) nog eens 16 familieleden. Dank zij Pia van der Molen is dat document openbaar gemaakt.
zo schokkend verhaal . er is wel nog hoop en troost want iedereen moet zich op het einde van zijn leven verantwoorden tegenover God hij zal bepalen welke deugd of straf je hebt verdiend . of je het nu geloofd of niet maar niemand zal aan zijn goede of slechte daden ontsnappen. het eeuwige leven 😇🤗of eeuwige dood 💀☠
Het verhaal van mijn moeder met mijn oma , tante's ....door de tip van hun huishoud hulp , een Sundaneese man , om niet langer te blijven want het is niet meer veilig.Ze hadden s' nachts in de regen te voet vanuit Cibadak naar Sukabumi een uit eindelijk door tussenkomst van indonesische politie met een auto naar de 14e Bat te Bogor gebracht......anders waren ze ook.....de hele familie uitgemoord. Maar nu in 2023 .....geniet ik zelf op de gordel van smaragd aan de westkust van sumatra van mijn welverdiende pensioen..... Vreemd allemaal.....in Nederland nu genieten ze van alle vrijheid en welvaart....ook nu hier in Indonesie genieten ze volop van hun vrijheid en ook welvaart.....maar de slachtofers van de bersiap tijd ?? No one care......
Hartelijk dank voor deze uitstekende documentaire, het zou goed zijn als er meer over bekend zou worden al was het maar om de eenzijdige berichtgeving te doorbreken van de laatste tijd.
Bedankt voor deze indrukwekkende documentaire. Mijn moeder was Lenie Engelenburg, een tante van al deze kinderen. Roos heb ik zelf nooit ontmoet, maar ik weet dat zij wel contact had met mijn moeder. Het is hartverscheurend om te weten op welke verschrikkelijke wijze deze verre achterneefjes, nichtjes en tante aan hun einde zijn gekomen. Een kopie van een krantenartikel waarin hun dood wordt beschreven is al langer in mijn bezit. Ik was dus al op de hoogte. 'k Ben Pia dankbaar dat zij respect heeft getoond aan deze onschuldige anonieme slachtoffers van een gitzwarte periode uit onze geschiedenis en hun een naam heeft gegeven..
Mijn vader was er in soerabaja ten tijde van de politionele acties , van 1945 tot begin 1950 als marinier , waar ik geboeren ben ,maar verder niets daarvan weet . Als ik deze documentaire zie en hoor , begint mij te dagen wat mijn vader in die tijd heeft moeten meemaken . Bedankt hiervoor !
Dank u wel voor deze mooie documentaire.
Mijn oma's familie moest helaas Indië (gordel v. Smaragd) verlaten in 1949. Jammer, het zou ondanks alles toch een mooi land moeten zijn.
Wat een mooie respectvolle en emotionele documentaire.Dit is inderdaad een verhaal dat verteld moet worden en het maakt maar weer eens duidelijk hoe erg de Bersiap geweest is voor alle Indische,Nederlandse,Chinese en ook veel Indonesische families.Het vergroot het begrip bij de tweede en derde generaties Indo's van hun eigen geschiedenis en identiteit.
Dank voor het delen! Eén van de documenten was uit 1947 van mijn gemengdbloed opa, die zijn vrouw en 5 zonen verloor in de 2de wereldoorlog, en tijdens de Bersiap pogroms van 1945 (door de pemuda's op Sumatra) nog eens 16 familieleden. Dank zij Pia van der Molen is dat document openbaar gemaakt.
you from?
Thank you very much because you give Story My Country to me
Sejarah adalah sesuatu yang mengasyikan karena banyak pelajaran yang dapat diapresiasi terutama buat saya pribadi
Wat een geluk dat ik het heb kunnen ontlopen, maar het scheelde maar heel weing of ik was ook op het begraaf plaats, Kembang coning😪
And don't forget Raymond Westerling
zo schokkend verhaal . er is wel nog hoop en troost want iedereen moet zich op het einde van zijn leven verantwoorden tegenover God hij zal bepalen welke deugd of straf je hebt verdiend . of je het nu geloofd of niet maar niemand zal aan zijn goede of slechte daden ontsnappen. het eeuwige leven 😇🤗of eeuwige dood 💀☠
17 Agustus 1945
'MERDEKA' !!!!
Zeer indrukwekkend
Halo
afschuwelijk.moge het recht zegevieren
Het verhaal van mijn moeder met mijn oma , tante's ....door de tip van hun huishoud hulp , een Sundaneese man , om niet langer te blijven want het is niet meer veilig.Ze hadden s' nachts in de regen te voet vanuit Cibadak naar Sukabumi een uit eindelijk door tussenkomst van indonesische politie met een auto naar de 14e Bat te Bogor gebracht......anders waren ze ook.....de hele familie uitgemoord.
Maar nu in 2023 .....geniet ik zelf op de gordel van smaragd aan de westkust van sumatra van mijn welverdiende pensioen.....
Vreemd allemaal.....in Nederland nu genieten ze van alle vrijheid en welvaart....ook nu hier in Indonesie genieten ze volop van hun vrijheid en ook welvaart.....maar de slachtofers van de bersiap tijd ?? No one care......