Spoor van 100.000 doden - documentaire over Nederlandse krijgsgevangen aan de Birmaspoorweg
Vložit
- čas přidán 24. 08. 2014
- Spoor van 100.000 doden is de eerste documentaire over Nederlandse krijgsgevangenen aan de Birma-Siam Spoorweg. We volgen de veteranen Felix Bakker en Hans Wessels en de kleinzoon van Eduard Johannes, een van de meer dan 3.000 Nederlandse slachtoffers.
Tijdens een pelgrimsreis door Thailand vertellen zij over de aanleg van de spoorlijn van Birma naar Thailand, door krijgsgevangenen van de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog. Historische beelden, animaties en persoonlijke verhalen wisselen elkaar af en leveren een uniek kijkje in de geschiedenis op.
Spoor van 100.000 doden is een film van journalist en documentairemaker Twan Spierts (Terug naar Linggajati)
Camera: Max Haring
Geluid: Thijs Verwegen
Montage: Jaap-Theo Bliekendaal, Twan Spierts
Voice-over: Hans Goedkoop
Animatie: Salvador Rooijmans
Research: Margot Straathof
Mixage: Rinse Veltman
Kleurcorrectie: Jelle Tigchelaar
Archiefmateriaal: Museum Bronbeek, Australian War Memorial, Imperial War Museum, Thai-Burma Railway Centre, Nippon Hoso Kyokai, Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid
Deze film is mede mogelijk gemaakt door steun van: Van den Barselaar Fonds, Nederlandse Spoorwegen,
Met dank aan: Indisch Herinneringscentrum, Stichting Herdenking Birma-Siam en Pakan Baroe Spoorweg, Thai-Burma Railway Centre, Felix Bakker, Jos Wessels, Edu Harms, Alle deelnemers aan de Pelgrimsreis 2013 van SHBSS/IHC, Stefan Buitenhuis, Cindy de Koning, Camuse
De documentaire is ook op DVD te verkrijgen, inclusief 26 minuten bonusmateriaal, via www.indischherinneringscentrum... - Hudba
Mijn vader is 24 jaar geleden overleden. Ook hij was KNIL militair en krijgsgevangene van de Japanner en heeft aan de Birmaspoorlijn gewerkt. Heel mondjesmaat liet hij wel eens wat los. Dank voor deze mooie documentaire. Nu weet ik iets meer van wat hij heeft meegemaakt. Het raakt me diep, en ik word er bedroefd van dat ik het niet meer met hem kan delen.
😘❤je bent een mooi mens Je verleden heeft je gemaakt wie je bent
herkenning mijn vader 27 jaar geleden overleden en ook al KNIL militair in krijgsgevangenkamp gezeten, thuis nooit iets over verteld , helaas 😞 mooie... docu en ook ik ben diep geraakt ...verschrikkelijk net zoals jij ben ik bedroefd dat ik het niet meer met hem kan delen
Ook mijn vader en zijn broer, beide knil militairen, hebben aan de Birmaspoorweg moeten werken, ze leven beiden niet meer. Desondanks dankbaar dat deze verschrikkelijke geschiedenis werd verteld. Mijn vader zweeg erover wat hij allemaal heeft moeten doormaken. Dat hij in vrede mogen rusten.
Mijn oudoom heeft als jonge jongen op zijn 24e jaar vanaf 1942 t/m 1944 gedwongen moeten werken aan de spoorlijn. Zoveel jaar later ben ik afgereisd naar Thailand om een idee te krijgen van wat daar heeft afgespeeld. Enorm indrukwekkend. Je voelt alle ellende nog overduidelijk daar.
Uiteindelijk aan het einde van de oorlog rond 1944/1945is mijn oudoom weer terug naar Indië afgereisd getrouwd en 2 kinderen gekregen en is 62 geworden. Maar weinigen konden deze vreselijke tijd navertellen. En zeker niet minder erg dan wat er afspeelde in Europa. Het is een vergeten geschiedenis. Een zwarte bladzijde waar in NL maar weinig aandacht aan besteed is.
Ik heb deze rit gemaakt in '94. Toen nog niet wetende dat mijn opa er aan gewerkt heeft. Heb er nu n heel ander gevoel bij. Bijzonder om nu nog eens middels deze documentatie terug te zien.
Ik ben zeer dankbaar voor deze pracht documentaire, het brengt mij duidelijkheid, wij waren afgelopen weekeinde in Kanchanaburi en Hellfire Pass en heeft een diepe indruk achtergelaten.
Mooie documentaire, ook mijn opa Wegner heeft de hele oorlog aan de spoorlijn gewerkt en het overleefd, jammer genoeg vlak na de oorlog terug in Ned.Indië door hartstilstand overleden, en dan na alle ontberingen..ongelooflijk dramatisch
Ontroerend. Dank voor het maken.
Goed gedocumenteerd....precies de ervaringen die ik van mijn vader ken.
Lekker voor jullie
Tina een ❤voor jou op deze dag 15 aug
Mooie docu.
ik heb deze reis ook gemaakt en de vele fotos hebben ze gestolen met mijn camara met een inbraak ,ben blij met deze film alles komt terug van deze geschiedenis
You know that during the Second Wold War Japanese army brought some rails from Java and Sumatera in Indonesia to bulid railaway in Thailand-Myanmar border was called the Bridge On The River Kwai. The Dutch and British prisoners of war built the railway bridge.
Mijn Vader heeft er als krijgsgevangene aan moeten werken, en heeft die vreselijke omstandigheden doorgemaakt. Hij sprak er nóóit over.. Eén keer liet hij zich ontvallen : "Onder élke Biels ligt wel een medegevangene begraven.." En mijn andere herinnering als kind, begin jaren '80 is.. Mijn Vader hard huilend de huiskamer uitlopend bij 't begin van de film 'Bridge over the River Kwa' die uitgezonden werd op TV. En mijn moeder nog zei : "Tonnie! Ik zei al, Ga niet kijken!"
Heel herkenbaar van mijn vader. Hij zat in de spijkerploeg. Als hij er al íets over zei, dan was het over de kameraadschap die ze daar voelden. Als kind in de jaren '80 hoorde ik over de koude oorlog op school, als ik me daar zorgen over maakte, dan troostte hij mij en vertelde dat hij het allerslechtste van mensen had gezien maar ook het goede en dat ik daar maar aan vast moest houden. Hij had mijn moeder en ons. Dat was voor hem het allerbeste, dat hij na al die vreselijke ontberingen, verder mocht leven en een prachtig gezin kreeg. Dankbaar dat die vreselijke mensen, mijn lieve pappie niet klein hebben gekregen.
herkenning wat je zegt , ook mijn vader heeft er nooit thuis over verteld , helaas ik ben dus niet de enige van 2e generatie die vrijwel niks weet
@@haroldbank2586 Ik kom uit een gezin van 11 broers en zussen en ben de jongste dus was het verwerkingsproces ten mijner tijde grotendeels voorbij voor mijn Pa. Mijn oudste broers en zus hebben er wél mee te maken gehad, en de oudste 4 hebben ook nog de vrouwenkampen meegemaakt. Het onvoorstelbaar Sterke van mijn Ouders vind ik dat zij Ons daar niet mee hebben willen opzadelen. Respect daarvoor!
@@stephaniefromthenetherland8748 Mijn Vader en óók mijn Moeder hebben ze in hun 'hoofd en denken' niet weten te breken. Respect!
Hart verscheurend, maar niemand is onschuldig. Hadden wij Nederlanders zelf Nederlands Indie niet overmeesterd. Hoeveel hebben de mensen daar van ons geleden? Waren zij niet onze slaven? Al het lijden, van alle kanten is en was verschrikkelijk. En dit schrijf ik 5 km van de grens met de Gaza strook, aan de Israelische kant.
De VOC en WIC konden alleen opereren met deelname van de lokale feodale machthebbers.
De elites van Europa, Afrika, Azië en in de " nieuwe wereld" hebben daaraan goed verdient .
Slavernij was overal, Afrika, de nieuwe wereld , Azië en bij de oorspronkelijke volkeren.
In 1863 afgeschaft in Nederland en de Nederlandse koloniën maar bestaat nog steeds bijv . Sudan, Mauritanië etc.
In de negentiende eeuw , na de Franse bezetting van regio modern Nederland , ontstond in Indië het duale systeem . De elites in de archipel bleven aan de macht .De Nederlander voerde 20 % belasting op productie en arbeid in. Deels geïnvesteerd in infra-structuur vooral op Java , ziekenhuizen, scholen , wegen, bruggen etc.
De gewone Javaan ging er materieel op vooruit. De absolute feodale macht deels gebroken.
Vergeet niet de alom heersende armoede ook in Nederland in de koloniale tijd bijv. de kinderarbeid.
Shalom, Salam
Mooi Video can you add English subtitles 😅
Hi Twan. Could you possibly edit the video in youtube studio and add sub titles ? In Dutch is ok and I can auto translate them back to English. Many thanks. Steve
Mijn Opa (L.C.W de Groot "POW No. 923") heeft ook op de spoorlijn gewerkt en zat in Camp No. 3 Branch Nike, Thailand. Hij is eventueel in Changi Singapore gekomen en heeft het overleefd.....net als de rest van de familie .... vrouw en twee zonen (waaronder mijn vader) op verschillende kampen op Sumatra.
Binnenkort gaan jullie terug
Keren
Hoe kwamen Nederlanders zover van huis daar terecht?
Sir! Can you find any reference to the name Donskoy?
My grandfather was there. Nicolas Alexander Donskoy. Russia that escaped in 1917 from Russia .Landed in Indonesia and in the war my mother and siblings were in Tjeding camp. I now live in South Africa.
August Lumkeman......