Video

12tys,ofiar po stronie armii niemieckiej w trzecim ataku gazowym?Skąd taka liczba zabitych ,jest może jakiś źródło?czy może tylko to błąd w narracji, ciekawej historii Bolimowa

Panie Darku, to takie specyficzne i wszechwiedzące w naszym środowisku :-( , a mam pytanie, czy widział Pan publikację? czy czytał Pan książkę? oglądał Pan jej stronę graficzną? Zapewne nie znalazł Pan absolutnie żadnych plusów, a jeszcze ten "wrednym, obrazoburczy" tytuł. A wystarczy wsłuchać się w wyjaśnienie, co autorzy mogli mieć na myśli, że zacytuję nadali "PRZEWROTNY TYTUŁ", "faktycznie taka NAZWA NIE WYSTĘPOWAŁA", "tę nazwę PRZYJĘTO DO PUBLIKACJI","to jest UZASADNIENIEM DO ZWYCZAJOWEGO OKREŚLENIA", to autorzy publikacji p. Jacek i Bohdan nadali taki tytuł i tu zastosowali swoje prawo do tego. Nie moim zadaniem jest ich bronić i usprawiedliwiać z ich tytułu książki, ale mają do tego absolutnie prawo. A że pozwolę sobie zacytować Pana tekst poniżej "Księstwo Łowickie, zwyczajowa nazwa kompleksu dóbr arcybiskupów rozciągających się wokół Łowicza w XVI wieku" , następnie "w inwentarzu dóbr arcybiskupstwa z roku 1739 roku (...) użyto po raz pierwszy nazwy Xięstwo Łowickie w 1773 roku", a dalej "Pańszczyzny te znajdowały się w księstwie Łowickiem w pełnym rozwoju już na początku wieku XVI za rządów arcybiskupa Jana Łaskiego" i następnie czytamy, że tenże arcybp. Jan Łaski (czyli w pocz. XVI wieku) "dokonał lustracyi wszystkich majątków kościelnych, między innymi i księstwa Łowickiego", to wreszcie jak to jest? zwyczajowa nazwa i już wcześniej jej używano, czy tylko Pan "przewrotnie" jej użył w opisie bo tak się podobało, czy nie powinno się jej użyć dopiero od XVIII wieku. Wiem, że w tym momencie postępuję też "specyficznie i wszechwiedząco", ale to czasami dociera lepiej. A wystarczy chcieć zrozumieć, a nie być nieomylnym, kopiując poniżej nie mające związku z tematem całe akapity z Jana Warężaka. Pozdrawiam Z. Kryściak.

Osadnictwo w latach 1359-1374 Po uzyskaniu zatwierdzeń monarszych Jarosław Bogoria Skotnicki założył bądź przejął do końca swych rządów jeszcze 16 osad. Na koniec jego panowania w dobrach łowickich znajduje się 127 wsi. Należały do nich: Mikołajewice - Gągolin, założona w 1360 r.; Płaskocin - założony w 1360 r.; Golenszka - Goleńsko - lokowane na prawie zachodnim w 1360 r.; Wiejsce (Granica) - osadzona na prawie nowym w 1363 r.; Wicie - założona w 1363 r., pierwotnie Wojciechowa Wola Pawłowice - założona w 1365 r., w 1374 r. Pawłowo, potem Krzyszkowa Wola, od 1511 r.; Stachlewska Wola Bełchów - założona w 1366 r.; Trzebessow - Trzebieszow, Strzebieszow, założona po 1360 r.; Schramowo - Sromów - powstała w 1368 r.; Rząśno - lokowana na prawie nowym w r. 1365; Turoracz - wzmiankowana w 1368 r.; Potworzyn Niedźwiada - nadana przez księcia w 1374 r.; Świerzyż - nadana przez księcia w 1374 r.; Vyelmo - Wejmo - nadana przez księcia w 1374 r. oraz Jackowice - po 1357 r. wymieniona za Krzykosy, druga część wsi pozostała w rękach prywatnych. Osadnictwo w latach 1375-1400 Do końca wieku XIV pojawiło się w źródłach pisanych jeszcze tylko 9 osad (3 nowe oraz 6 wcześniej nie występujących w źródłach). Na koniec wieku stan posiadania arcybiskupów wokół Łowicza osiągnął 132 miejscowości. Należały do nich: Caczydamb - Kaczydąb, później Strzelczowo, Strzelczew; założona na prawie niemieckim w 1378 r. przez abpa Janusza Suchywilka; Crampa - Krępa, założona na surowym korzeniu w 1386 r. przez abpa Jana Bodzantę; Kuczków - założonya na surowym korzeniu w 1386 r. przez Jana Bodzantę; Niepuszowa Wola - wcześniej nie wzmiankowana, przeniesiona z prawa polskiego na zachodnie w 1377 r. przez Janusza Suchywilka; Seligów - wzmiankowana w 1386 r.; Pothworzyno - Potworzyn, wzmiankowana w 1386 r.; Mastki - osadzona na prawie zachodnim w 1396 r. przez abpa Dobrogosta Nowodworskiego; Wrzecko - Wrzeczko, wzmiankowane w 1380 r. oraz Rogoźno - potem Dolywie i znów Rogoźno, wzmiankowane w 1386 r. Osadnictwo w XV wieku W ciągu XV stulecia pojawiło się 19 nowych miejscowości, przy czym ubyło 8 innych. Po dodaniu Bratkowic, które ponownie stają się osobną wsią, 2 wsi zakupionych bądź wymienionych oraz 2 wsi sufragana gnieźnieńskiego i 1 prepozytury łowickiej - pod koniec XV wieku stan posiadania stołu arcybiskupiego w kasztelanii łowickiej wynosił 149 osad, w tym dwa miasta (Łowicz i Skierniewice) i wyspa Niesnachy na Wiśle, będąca portem wiślanym dla dóbr łowickich. Są to: Jamno - osadzone w 1422 r. na prawie niemieckim przez arcybiskupa Mikołaja Trąbę; Skowroda - założona w 1428 r. na surowym korzeniu przez arcybiskupa Wojciecha Jastrzębca; Klewków - pierwotnie Stara Wola sive Klevkow, w 1436 r. otrzymał prawo niemieckie; Jastrzębie - wieś wzmiankowana w 1455 r., ale założona wcześniej przez abpa Jastrzębca; Urzecze - w 1436 r. odnowiono przywilej lokacyjny; Zakulin - inaczej Mały Łagów, wieś przeniesiona z prawa polskiego na zachodnie w 1433 r. przez abpa Wincentego Kota z Dembna; Osiek - założony w 1443 r.; Kątek - kolonia założona w 1445 r. przez abpa Wincentego Kota, do 1511 r. nazwa zaniknęła; Grabie - kolonia założona w 1455 r. przez abpa Wincentego Kota; do 1511 r. nazwa zaniknęła; Święte - osadzona na prawie zachodnim; Ostrówek Skrobaczów; Ostrówek Szczudłów; Laski Wolne - osada młyńska; Wolny - folwark; Niesnachy - wyspa na Wiśle, port rzeczny dóbr łowickich; Kielpina; Dobrakowo; Niewierowo; Zawirz - osada koło Łowicza oraz Goosd Lubiankowski - inaczej Wola Kalenicka założona w r. 1468, ale już w 1471 r. sprzedana właścicielowi Lubiankowa. W ciągu XV stulecia zniknęło 8 osad: Wejmo weszło w skład Świeryża, Dęba (inaczej Nawary) wchłonięta została przez Skierniewice (1457), Bratkowice stały się częścią Łowicza (w 1375 r. nadane przez abpa Jana Suchywilka), Kosów (Cossovo) prawodopodobnie częścią Łyszkowic. Cztery inne miejscowości zaginęły z nieznanej przyczyny: Kielpina, Turoracz, Niewiarowo, Potworzyn. Do dóbr łowickich należy doliczyć jeszcze 6 osad: Lupp - Lupia, późniejsza Arkadia, w 1446 r. wykupiona przez prałatów i kanoników łowickich; Mystkowice - w 1456 r. zamienione przez abpa Jana ze Sprowy z kapitułą za Mysłakowice; Bratkowice - podarowane Łowiczowi w 1375 r., w 1404 r. ponownie pojawiają się jako osobna wieś; Przybyszyce - wieś sufragana gnieźnieńskiego; Modła - wieś sufragana gnieźnieńskiego i Popów - wieś prepozytury łowickiej. Osadnictwo w XVI wieku W ciągu XVI stulecia pojawia się 9 nowych wiosek, z czego w miejscu jednej - Rudy powstaje inna - Nowa Ruda. Ponadto wzmiankowane są 2 wioski, o których w późniejszych czasach nie pojawiają się żadne informacje (Danków i Wola Dankowska). Wylicza się tu następujące miejscowości: Korab - potem Korabka, założona na surowym korzeniu w 1516 r. przez abpa Jana Łaskiego; Rozworzyn - wieś powstała po 1511 r., wzmiankowana w 1531 r.; Dzierzgów - prawdopodobnie założona przez abpa Mikołaja Dzierzgowskiego (1545-1559), wzmiankowana w 1561 r.; Uchań - dziś Uchań Dolny, założona w r. 1568 przez abpa Jakuba Uchańskiego; Uchań Górny - założony prawdopodobnie w tym samym czasie, co Uchań Dolny; Placzewo - od 1653 Placencja, wzmiankowana w 1579 r.; Nowa Ruda - wzmiankowana w 1511 r., na jej miejscu 6 lat później powstaje Ruda; Ruda - założona przez Jana Łaskiego w 1517 r. w miejscu Nowej Rudy wzmiankowanej w 1511 r.; Danków - wzmiankowany w 1564 r., później jeszcze w XVI zanika; Wola Dankowska - wzmiankowana w 1564, później jeszcze w XVI wieku zanika oraz Żabki - wzmiankowane w 1564 r. W ciągu XVI wieku zaginęły: Dobrakowo (znane w 1511 r.) i Koszyce (znane w 1511 r.) oraz wspomniana wyżej Nowa Ruda, jak też folwark Wolny. Wioski Rozworzyn i Janowice przeszły na własność kapituły łowickiej. Pod koniec wieku w kasztelanii łowickiej znajdowało się 156 miejscowości. Osadnictwo w XVII wieku W XVII stuleciu pojawiają się tylko 3 nowe miejscowości. Jedna miejscowość zmieniła nazwę. Zmienił się też wiślany port dóbr łowickich. Do nich należą: Karnków - założony przez abpa Karnkowskiego przed 1603 r.; Baranów - folwark założony przez abpa Wojciecha Baranowskiego (1608-1615) oraz Topola - folwark, wzmiankowany w 1685 r., powstał w miejscu wzmiankowanej w 1440 łąki o tej nazwie. W 1632 r. abp Jan Wężyk wcielił do dóbr łowickich wieś Pieczyska Małe, w skład której weszła wyspa Niesnachy na Wiśle. Następnie wyspę wymienił na grunt w Pieczyskach Wielkich. Pieczyska były dogodniejszym portem dla dóbr łowickich. W XVI wieku wieś Stachlewska Wola zmieniła nazwę na Makowska Wola. Osadnictwo w XVIII wieku W XVIII wieku pojawia się 16 nowych osad: Gzinka - kolonia wzmiankowana w 1789 r., w 1768 r. istniał tu staw o tej nazwie, a w 1582 r.; osada Gzinka Nowa i młyn; Świące - kolonia, wzmiankowana w 1768 r.; Rydwan - folwark, wzmiankowany w 1768 r., wybudowany za abpa Komorowskiego; Sroki - wzmiankowana w 1789 r.; Wygoda - wójtostwo wzmiankowane w 1789 r.; Jasień - zakupiona w 1780 r. (enklawa koło Kołacina); Zacywilki - zakupione w 1780 r. (enklawa koło Kołacina); Ruda - olędry znane w 1792 r.; Grabie - olędry znane w 1792 r. oraz Budy Grabskie - znane w 1795 r.; Kałki - olędry znane w 1792 r. oraz Budy Kałkowskie - znane w 1795 r.; Zawady - powstały pod koniec XVIII w.; Urbańszczyzna - powstała pod koniec XVIII wieku; Potworzyn - powstał w II poł. XVIII w., wzmiankowany w 1795 r.; Wymysłów - powstał w II poł. XVIII w., wzmiankowany w 1795 r.; Niecki - powstały w II poł. XVIII w., wzmiankowane w 1795 r. i Ochodza - powstała w II poł. XVIII w., wzmiankowana w 1795 r. W 1777 r. abp Ostrowski zamienił z kapitułą łowicką wieś Płaskocin na wieś Lupię. Następnie Lupia została sprzedana ks. Radziwiłłowi z Nieborowa. Osadnictwo w I połowie XIX wieku W XIX wieku pojawiają się 3 nowe nazwy osad. Dokupiono 3 inne wsi oraz dobra iłowskie wraz z januszewskimi, dobra Chruśle wraz z dobrami Byki i Niedzieliska oraz osadę kolonii Olszowice. W 1847 roku w obrębie Księstwa Łowickiego istniało 234 osad oraz 93 folwarki, z czego 84 o nazwach sąsiednich wsi. Razem funkcjonowały na tym terenie 243 nazwy miejscowości. Są to: Kochanów - kolonia czynszowa powstała w 1803 r.; Ludwików - kolonia powstała w 1805 r., później zmieniono nazwę na Konstantynów; Trofimów - potem pod nazwą Zagórze; Trzcianka - zakupiona w 1844 r.; dobra iłowskie - zakupione w 1844 r.; dobra januszewskie - zakupione w 1844 r.; Wólka Krosnowska - zakupiona w 1848 r.; Chruśle - zakupione w 1845 r.; Byki - zakupione w 1845 r.; Niedzieliska - zakupione w 1845 r. oraz Olszowice, osada kolonii o tej nazwie - zakupiona w 1853 r. Po 1793 r. ziemie te przeszły na własność rządu pruskiego pod zwyczajową nazwą Księstwo Łowickie.W 1815 r. dobra łowickie stały się własnością rządową Królestwa Polskiego, a w 1820 r. zostały nadane przez cara Aleksandra I jego bratu wielkiemu księciu Konstantemu Pawłowiczowi i jego małżonce Joannie Grudzińskiej księżnej łowickiej. Od 1838 r. do wybuchu I wojny światowej księstwo stanowiło prywatną własność carów.

Przywilej Kazimierza Wielkiego z 1357 roku....Grupa 10 wsi, które weszły później w skład tenuty zduńskiej: Zduny; Boncowo - Bąków; Gyzice, później skomasowane z wsią Bąków; Slonevo, później skomasowane z wsią Bąków; Viskithnicza - Wiskienice; Lanzsniky - Łaźniki; Symunovice - Szymanowice; Marzicze - Maurzyce; Strugienice i Verzenovice - Wierznowice. . Przywilej Siemowita III z roku 1359 1. Grupa 25 wsi, które weszły później w skład klucza łowickiego i tenuty kompińskiej: Lovicz - Łowicz z zamkiem; Maliszicze - Małszyce; Duplice; Duplex Kaslow - podwójny Kozłów tj. Biskupi i Szlachecki; Slakow binum - podwójny Złaków tj. Borowy i Kościelny; Czyrnewo - Czerniewo znane w r. 1357 pod nazwą Karsznic; Rosdzice - Różyce; Koczerzewo - Kocierzew; Lypnycza - Lipnica; Ieserko - Jeziorko; Blandow - Błędów; Sirzniky - Sierzniki; Lagussowo - Łaguszew; Boczkowice; Popowo; Szabostowo binum - podwójny Zabostów tj. Wielki i Mały; Campina - Kompina; Patoky - Patoki; Kanszicze - Kęszyce; Sirchowo - Sierzchów; Sambky - Ziąbki oraz Cossowo - wieś nieznana . 2. Grupa 13 wsi, które weszły później w skład tenuty skierniewickiej i kompińskiej: Seymicze - Samice; Pamantchna - Pamiętna; Damba - Dęba; Squyrnyevicze - Skierniewice; Mocra - Mokra; Sirakovicze - Sierakowice; Stachlevo - Stachlew; Bobrowniki; Lupa - Lupia, znana dziś jako Arkadia; Miślawkowo - Mysłaków; Janowice; Bednary oraz Zelkovicze - Zielkowice. 3. Grupa 8 wsi, które weszły później w skład prokuracji łyszkowickiej: Rethrzicze - Rzeczyce; Iaczachowo - Jacochów; Slomkowo - Słomków; Lagowo - Łagów; Czatolino - Czatolin; Liskowicze - Łyszkowice; Kalinicze - Kalenice oraz Pczonow - Pszczonów. 4. Grupa 13 wsi, które weszły później w skład tenuty Chruścińskiej: Stronovicze - Stroniewice; Domaniewice; Skarschathkovice - Skaratkowice, Skaratki; Lyschonicze - Lisowice; Chroslino - Chruślin; Mistkovicze - Mystkowice; Bochny - Bocheń; Ostrów; Gregorii - późniejsza wieś Zagórze; Otholicze - Otolice; Pelascowo - Pilaszków; Domkovicze - Dąbkowice (Domkowice) oraz Bratkowice . 5. Grupa 7 wsi, które weszły później w skład klucza skierniewickiego: Macow - Maków; Kriscze - Kręźce; Dambrowicze - Dąbrowice; Blone - Błonie, dziś pod nazwą Zapady; Goczonów - Godzianów; Pliczwa - Płyćwia oraz Kaveczino - Kawęczyn. 6. Grupa 9 wsi, które weszły później w skład prokuracji słupskiej: Drzewcze - Drzewce; Chlebowo - Chlebów; Bobrowa; Lipcze - Lipce; Luben - Łubień, dziś Mszadła; Slupp - Słupia; Modla - Modła; Przibiscze - Przybyszyce oraz Gsow - Gzów. 7. Grupa 13 wsi, które weszły później w skład prokuracji michowickiej: Ianislavicze - Janisławice; Rethsul - Reczul; Borislaw - Borysław; Iarosow - wieś nieznana, prawdopodobnie chodzi o inne brzmienie nazwy Borislaw; Lnysno - Lnisno; Mnychowicze - Michowice; Iasona - Jasień; Stoczyklodi - Stoczykłody, Skoczykłody, w 1347 jako Trzcienice, w 1461 Trzcieniec; Wyschokynicze - Wysokienice; Langonicze; Slotha - Złota; Gluchowo - Głuchów; Milochnyewicze - Miłochniewicze oraz Balinino - Białynin. 8. Wsi istniejące w 1359 r., a pominięte w dokumentach z 1357 i 1359 roku: Nowaki - osadzona na prawie zachodnim w 1340 r.; Boguria - Bogoria, przywilej z 1343 r.; Byczki - osadzona na prawie zachodnim w 1345 r.; Retniewice - osadzona ok. 1351 r.; Drzewiecka Wola - lokacja w 1351 r.; Retki - osadzone w 1351 r.; Duplice Małe - osadzone w 1351 r. oraz Chanschna - Chasszno, Chąśno - osadzone na prawie zachodnim w 1359 r. 9. Wsi istniejące w 1343 r., później skomasowane: Modrzew - skomasowana z wsią Boryław w 1346 r.; Zabroga - skomasowana z wsią Jasień w 1348 r.; Paczerzewicze - skomasowana z wsią Gzów (Gszow) w 1348 r.; Zapady - skomasowana z wsią Blonie oraz "Pavlovo (?)" - skomasowane z wsią Blonie. 10. Wsi nie należące do arcybiskupstwa w 1359 r.: Niedźwiada - wieś książęca; Świeryż - wieś książęca; Vyelmo - Wejmo - wieś książęca i Jackowice - wieś szlachecka.

W Księstwie Łowickim -Białe Księstwo ,a to ,,ciekawostka,,?.Nic tylko czekać na kolejną publikację pt:,,Czarne Księstwo,, bo akurat ksiądz ma czarną sutanę...itd Księstwo Łowickie,zwyczajowa nazwa kompleksu dóbr arcybiskupów gnieźnieńskich rozciągających się wokół Łowicza.W-XVI w. obejmowało 2 miasta Łowicz i Skierniewice oraz 116 wsi. Nazwa występuje dopiero w inwentarzu dóbr arcybiskupstwa z roku 1739. Od tej pory nazwa Ducatus Loviciensis pojawia się konsekwentnie we wszystkich inwentarzach dóbr łowickich. Przy czym nazwa ta ma charakter gospodarczy a nie prawny. W dokumentach państwowych użyto po raz pierwszy nazwy Xięstwo Łowickie w 1773 roku w dokumencie sejmowym powołującym komisję do rozgraniczenia wsi leżących w jego obrębie. Przy czym nadal nazwa ta nie miała charakteru prawa pisanego, lecz tylko zwyczajowego. Księstwo Łowickie to teren Mazowsza.Choć przez swoje położenie geograficzne przynależało do Mazowsza, to jednak od wieków, dzięki przynależności do ziem prymasowskich, było odrębnym rejonem .Odrębność wiązała się przede wszystkim z życiem ludzi, prawami, jakimi się rządziło i zwyczajami Odrębność ta wyrabiała się stopniowo od siedmiu i pół stuleci, jeżeli nie dłużej, to jest od chwili, gdy kasztelania łowicka dostała się w niepodzielne władanie arcybiskupów gnieźnieńskich. Niestety nie wiemy, ile w owych czasach znajdowało się wsi na terytoryum późniejszego księstwa Łowickiego, przeważną część którego stanowiła olbrzymia puszcza, łącząca się bezpośrednio z puszczą Jaktorowską, która pozostała w posiadaniu domu piastowskiego. Prawo polowania w tych olbrzymich lasach, zaznaczone w bulli Inocentego II, było może jedną z głównych korzyści, jakie mieli początkowo arcybiskupi z władania Łowiczem. Bądź co bądź, już w r. 1136 istnieć musiało chociaż parę wsi koło Łowicza, skoro bulla nasza wspomina o „Łowiche cum villis".W tym czasie w okolicach znajdowało się sporo osad służebnych :Zduny, Pasieczniki, Bobrowniki.Otoczona i osłoniona puszczami kasztelania łowicka mniej była wystawiona na spustoszenia, niż ziemie polskie za książąt udzielnych; praca kolonizatorska musiała iść w puszczy szybko, gdyż w połowie wieku XIV na terytoryum dóbr łowickich jest już 96 zaludnionych miejscowości, to jest 4/5 istniejących w końcu XVII wieku. Nie zadawalniając się czynszami, płaconymi przez poddanych w naturze i w gotowiźnie, arcybiskupi gnieźnieńscy, posiadający ogromne środki materialne, nie omieszkali założyć w dobrach łowickich całego szeregu folwarków, których ilość dosięgnie w końcu do liczby 35. Stosunkowo wczesne rozwinięcie gospodarki folwarcznej musiało się odbić na położeniu włościan. Nie mogąc znaleźć gdzieindziej sił, potrzebnych do uprawy folwarcznej, musieli arcybiskupi, podobnie zresztą jak inni dziedzice świeccy i duchowni, korzystać z pracy pieszej zagrodników i - sprzężajnej kmieci swych dóbr. Pańszczyzny te znajdowały się w księstwie Łowickiem w pełnym rozwoju już na początku wieku XVI za rządów arcybiskupa Jana Łaskiego. Łaski, będąc niezwykle rządnym administratorem, dokonał lustracyi wszystkich majątków kościelnych, między innymi i księstwa Łowickiego, które wówczas dzieliło się na osiem kluczów: łowicki, zduński, kompiński, łyszkowicki, chrzciliński, mnichowski i słupski. Stan posiadania arcybiskupów na początku XIV wieku można oszacować na około 95 miejscowości. Za czasów arcybiskupa Janisława powstały: Janisławice (1330), Drzewce (1331), Lipce (1338), Nowaki (1340). W pierwszych latach rządów Jarosława Bogorii Skotnickiego pojawiają się informacje o powstaniu 10 osad: Bogoria (1343), Byczki (1345), Retki, Retniewice, Duplice Małe (ok. 1351), Drzewiecka Wola (1357), Krężce (1353), Michowice (zakupione w 1348), Płyćwia (1357), Łagów (1356). Dokumenty Kazimierza Wielkiego i Siemowita III z lat 1357 i 1359 po raz pierwszy w szerokim zakresie obrazują rozmieszczenie osad na terenie kasztelanii łowickiej. Przywilej Kazimierza Wielkiego z 1357 roku

Tytuł filmiku cudowny 😂😂♥️👌🏻To bardzo ciekawe, że są miasta tak specyficzne jak Kutno, czy np. Bytom na Śląsku...na Bytom podobno spadła klątwa...😵 I do dziś niby ekonomicznie wszystko ok a jednak no coś tam kurcze wisi w powietrzu...(nie tylko smog)

Najlepszy przewodnik 👌🏻

Nie sposób nie dać like 👍

Super ♥️

dziękuję za wyczerpujacy wykład , gdyby pojawiały się jakieś foty, ryciny , rysunki z publikacji jako forma ich reklamy, chyba ze to jest niedopuszczalne ze względu na prawa autorskie

Uwielbiam Pana słuchać mam nadziej że kiedyś się spotkamy w Łowiczu na spacerze w niedzielę pozdrawiam 👍

Pozdrawiam moją nauczycielkę Historii z którą lekcje były czymś innym niż siedzeniem i gapieniem się w ściany a co do samego filmu, bardzo fajnie zrobiony, widać pasję w tym co Pani robi ❤❤❤❤