Video

👏👏👏👍👍👍👍

Gladyonun yalanları o zaman da varmış

Veli Can..!Sen bizim için bir kahramansın o küçük yaşına rağmen.💐☮️♥️🕊✌️

CHP ve Ecevitin kontrası işbaşındaydı..!🤔

BU ZULMÜ YAPANLARIN ALLAH BELASINI VERSİN 🙏

#DevletTerörü #katliam #Ftipi

Gereğinden fazla ilgi görmüyor mu?

Hayırlı olsun, yolunuz açık olsun.

Yolun açık Hızır yoldaşın güzel kardeşim

Bence toplamda 100 oy bile alamazsın. Göçmenler en çok demin güçlü olduğu güneydoğu halkını mağdur etti. Bu göçmen söylemlerini bence diyarbakırda söyleyin

Başarılar Veli Can.💐🕊❤️👏✌️

veli sacilik seni destekliyoruz ve yanındayız.

Bolu beyleri korksun ❤

Yolun açık olsun.

Yolunuz açık olsun

Veliciğim Dem seni çok seviyorsa böyle kazanamayacağın yerlerde oyalamak yerine alabileceğin yerlere aday koysun, vekil olman için yüksek oy aldıkları yerlere koyabilirlerdi mesela, kürt olsan zaten yaparlardı seni vekil, akpınar mahallesi’nden çocukluk arkadaşın olarak yine de başarılar dilerim kardeşim, sevgiler

🎉 seni seviyoruz veli abê. Başarılar

Yolun açık bahtın geniş olsun can yoldaşım. Canciğer Veli.

siz kim gezi kim? sizler gezinin itibarsızlaştırılması için çalışan işbirlikçilersiniz

Halkın adamı, halkın ödediği vergilerle finanse edilen kolluk tarafından NATO çıkarları uğruna katlediliyor ve gel gör ki halk buna karşı kayda değer bir direniş gösteremiyor. Belki de o yüzden şimdi halk bu denli fakir ve biçare durumda, zira başta ABD olmak üzere emperyalist güçlerin bizi iliklerimize kadar sömürmesine karşı ses yükselten ve direnen şu yiğitlere sahip çıkamadık ve Emily'nin Rachel'in Moritz'in g.tü rahat etsin diye vatan evlatlarını dar ağacına gönderdik. Eğer halk düşmanı olasalardı, Deniz Gezmiş Yusuf Arslan Mahir Çayan hepsi çok büyük devlet adamları olacak, onlar da bu sömürü düzenin kaymağını yiyeceklerdi ancak inandıkları değerler ve halkın menfaatleri uğruna çarpışmayı seçtiler. Ağzı açlıktan bok kokan, sermaye düzeni tarafından adeta bir zombiye dönüştürülmüş ancak tüm bunlara rağmen sermayedarlara ve onların yerel işbirlikçerine selam çakan zevatın bu kıymetli vatan evlatlarına hain demesine zerre kadar şaşırmıyor, emperyalizmin itlerinin nefret saçan sözlerini , lağım kokan üsluplarını aşağılık komplekslerine ve köleleştirilmiş mizaçlarına veriyorum. kim ne derse desin 68 Kuşağının öncüleri bu memleketin gerçek kahramanlarıdır, vicdanıdır.

Suçsuz ve vatan severler

Askerlik yaptim orda 5 yıl oldu üstümden zor attım

😢😢😢 0:32

👏👏👏

Yorumlarda komünist ucubeler doluşmuş

inşallah kış olmasaydı almanlar alırdı diyenler gelmez

Milliyetçi Türkler olarak 15. Dakikaya Atina dayız bizde orada rakıları yudumlarken bu tür eğlenceler yaparız elbet.

0:23 Veli Bey, size saygı duyarım. Ama Kızıl Haç ya da başka bir ordunun birilerine biat eden, propagandalar yoluyla insan öldüren ve kadınlara daha tecavüz eden yapısına dikkat çekerim. Nasıl tüm Türkiye bir adamla bir tutulamazsa, bir Hitler de bir Almanya edemez. Onun yüzünden çok insan da kurban oldu.

Allahım rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah

Sovyetler birliğini yıktılar ama şu an rojava sovyetleri var

👋👋👋👋 Hayali cihan değer

Ruhun şad olsun güzel insan.Teşekkürlr Veli Saçılık

Süper bir parça.

#KazımKoyuncu ❤

👏👏👏👏

Kardesim bir hareketi yapmadan sonucunu dusunmek gerek bak yerle yaksan oluyorlar firsat verdiler ellerine bilim silah akil cehalet yonunden hepsi geri kalmis sonuclarina katlanacaklar Allah yardimcilari olsun

Bir bilenden dinlemek güzel oldu teşekkürler veli kardeş

İnsanlık onuru işkenceyi yenecek..kahrolsun faşizm

Gün Zileli anlatıyor: 1966 yılının Nisan ayında, Amerikan Dışişleri Bakanı Dean Rusk'ın Ankara'ya gelişi münasebetiyle daha büyük olaylar cereyan etti. O gün, Istemi'yle birlikte okulu asmış, Kızılay'a çıkmıştık. Orduevinin karşı kaldırımında bir kalabalık gördüm. Bir de baktım, hepsi, tanıdığım bizim arkadaşlar. "Ne oluyor," diye sordum. ABD Dışişleri Bakanı Dean Rusk'ın, birazdan ordu evine geleceğini ve onu yuhalayacaklarını söylediler. Bu kadar bilgi benim için yeterdi de artardı bile. Ancak, bir an önce elimdeki ders kitaplarından kurtulmam gerekiyordu. Neyse, Istemi'nin, Kızılay'da tanıdığı bir eczacı varmış, kitaplarımızı onun dükkanına bırakıp, Orduevi'nin önüne geldik. Gerçekten de, biraz sonra siyah arabalar gelip Orduevinin önünde durdular. Gelenlerin arasında Dean Rusk da olmalıydı. Bir anda, kalabalıktan bir yuh sesi yükseldi. Dean Rusk, maiyetiyle birlikte alelacele Orduevi'ne girdi. Bu kez çıkışını beklemeye başladık. Ne var ki, ortalık sivil polis kaynıyordu. Kümelendiğimiz an, yanı başımızda bir sivil polis bitiveriyordu. Ama bizim onlara aldırış edecek halimiz yoktu. Bu bekleyiş sırasında, sanırım o anda adapte edilmiş bir şarkı söylenmeye başladı: "Gül ağacı değilem, her gelene eğilem, çek elini yurdumdan, ben sömürgen değilem..." Tam bu marşı hep bir ağızdan söylemeye başlamıştık ki, arkamdan, "kahrolsun komünistler," diye bir bağırış duydum, başımı çevirmeye fırsat bulamadan kafama bir sopa yedim. Sivil polislerin desteğindeki sağcılar, ellerinde, tornadan çıkmış kalın sopalar, solcu olarak belledikleri gençlere saldırıyorlardı. Kısa bir arbededen sonra, küçük bir grup halinde Kızılay'ın yukarlarına doğru çekildik. Grubun içinde ODTÜ'den Ural Ateşer'i hatırlıyorum. Ural, tanıdığı TIP'li bir terzinin yakındaki dükkanına gidip orada biraz soluklanmamızı önerdi. On-onbeş kişilik bir grup halinde onun belirttiği dükkana gittik. Şimdi ne yapacaktık? Ural, SBF'ye gidip takviye kuvveti almamızı önerdi. Kabul ettik. Doğru SBF'ye yollandık. SBF'ye bizden önce de gelenler olmuştu. Arkadaşlar gruplar halinde okulu dolaşıyor, Kızılay'daki olayları anlatıyor, yeniden Kızılay'a gidileceğini duyuruyorlardı. SBF'den önemli bir güç toparlayarak yeniden Kızılay'a geldik. Kızılay, ana baba günüydü. Gerek sağcılar, gerek solcular, gruplar halinde nümayiş yapıyor, rakip gruplar, karşılaştıkları yerde birbirlerine giriyorlardı. Polis de biz solcuların peşindeydi. Solcuların gruplaştığını görür görmez, polis güçleri anında saldırıya geçiyordu. "Toplum Polisi" adıyla sokak hareketlerine karşı o günlerde organize edilmiş, bizim "Frukolar" adını taktığımız, beyaz miğferli polis kuvvetlerini durdurmak için, birkaç kez "Istiklal Marşı" söylemeyi denedik. Istiklal marşı söylenirken esas duruşa geçmek âdetten olduğundan, polisin de, en azından marş söylenirken hazırola geçeceğini umuyorduk. Ne var ki, polisin marşa falan aldırış ettiği yoktu, marş söylenirken de saldırıya devam ediyordu. Bunu görünce istiklal marşı söyleme taktiğinden vazgeçmek zorunda kaldık. Bir ara, Gökdelenin yanındaki Amerikan Haberler Merkezinin önünde toplanıp, arkadaşlarımızın gözaltına alınmasını protesto etmek için oturma grevine gittik. Polis, dağılmamızı ihtar etti. Yoksa hepimizi gözaltına alacaklardı. O sırada, yeni kurulmuş, TIP yanlısı gençlik örgütü Fikir Kulüpleri Federasyonu'nun (FKF) önde gelen isimlerinden, şair Ismet Özel, boşu boşuna gözaltına alınmamızı önlemek için, bizlere oturma grevine son vermemizi söyledi. Gerçekten de haklıydı. Polisin hepimizi birden içeri alması an meselesiydi. Oturma grevine son verdik. Ama dağılmadık da. O gün, Kızılay'daki olaylarda, sağcıların başını, CKMP'lilerden çok, AP Gençlik kollarının militanları çekiyordu. Bunlar, gençlikle falan ilgisi olmayan, her biri, en az otuz yaşında, mafya fedaisi tipinde AP beslemeleriydi. Hepsi de çok şık giyimliydiler. Çoğu taşralı görünümlü, kalın enseli, göbekli, iri yarı, bıçkın tiplerdi. Bazıları, yüzlerindeki bıçak yaralarıyla, yeraltı dünyasının fedailerine benziyorlardı. Polis tarafından açıkça desteklenmenin verdiği cüretle, aramıza korkusuzca dalıyor, içimizden bir ikisini yakalayıp, kaçırmaya çalışıyorlardı. Aramızdan kaçırılan arkadaşların, bu bıçkınlar tarafından bir taksiye atılıp, Ankara dışına, Eskişehir yoluna çıkarıldığı, orada feci bir şekilde dövüldükten sonra yarı baygın halde yola atıldığı söyleniyordu. Bunun için, bu kaçırma olaylarına karşı çok dikkatli olmamız, aramızdan çekilip götürülmeye çalışılan arkadaşların taksiye bindirilmesine engel olmamız gerekiyordu. Kızılay'daki nümayişler sırasında, bu tür kaçırma olaylarından ikisine bizzat tanık oldum. Belki de olaylarla hiçbir ilgisi olmayan bir genç, sırf üzerinde kırmızı kazak bulunduğu için, "komünist" olarak bellenip, bir grup AP'li mafya bıçkını tarafından bir arabaya doğru sürükleniyordu. AP'li mafyacılar, bir taksi çevirmiş, genci arabaya sokmaya çalışıyorlardı. Genç, arabaya binmemek için bütün gücüyle direniyor, kapının kenarlarına tutunarak kendini dışarı atmaya çalışıyordu. Gencin yardımına koştuk. O sırada genç, arabaya sokulmuştu. SBF'li sosyalist gençlerden Yusuf Küpeli, ben ve bazı arkadaşlar, arabanın kapısını tutarak, kapının kapanmasını önlemeye çalıştık. Kapı kapandığı an, arabanın hareket etmesi işten bile değildi. AP'liler kapının bir tarafından, biz de öbür tarafından çekiştiriyorduk. Bu güç denemesi, bizim yenilgimizle sonuçlandı, kapı kapandı ve araba hareket etti. O gencin nereye götürüldüğünü bilmiyorum. Bu olaylar cereyan ederken, benim kendimi kollamam gereken birisi daha vardı: annem. Nihal hanım, Kızılay'da büyük olaylar olduğunu duyunca, Gün de muhakkak oradadır diye kalabalığın arasına dalmış, beni arıyordu. Bir ara, kalabalığın içinde annemi görünce, eğilerek başka tarafa kaçtım. Artık onu arkadaşlar bile tanımış, annemin yaklaştığını bana haber verir olmuşlardı. Hava kararmaya yüz tutmuştu. Sabahtan beri devam eden olaylar, hepimizi fazlasıyla yormuştu. Insanlar yavaş yavaş dağılıyordu. Biz de SBF'ye gitmek üzere, birbirimizden ayrılmadan, bir grup halinde Cebeci'ye doğru yürümeye başlamıştık ki, o anda, Ulus Sinemasının yakınında, SBF'den Erhan Tezgör'ün, AP'lilerce kaçırıldığını gördük. Aslında sayımız azdı. Buna rağmen, Erhan'ın kaçırılmasını önlemek için AP'lilere saldırdık. AP'li mafyacılar dört kişiydiler. Üçünü, giyim kuşamlarıyla sivil polisten ayırt etmek mümkün değildi. Biri ise, neredeyse iki metre boyunda, yağız bir taşralıydı. Erhan'ı kollarından tutmuş, o sırada Ulus Sinemasının yanında bulunan AP Genel merkezine doğru sürüklüyorlardı. Bizim müdahale ettiğimizi görünce, Erhan'ı kendilerine siper ederek geri çekilmeye başladılar. Arkadaşlardan biri, kemerini çıkartmış, AP'lilere kamçı gibi sallıyordu. Benim ise yumruklarımdan başka kullanacak bir şeyim yoktu. Onların da pek etkili olduğunu söyleyemem. Adamların geri çekilmelerinden epeyce cesaretlenip, yanlarına fazla sokulmuş olmalıyım ki, iki metre boyundaki adam, aniden alnıma bir yumruk patlattı. Ayaklarımın resmen yerden kesildiğini bugün gibi hatırlıyorum. Havada uçup, yumuşak bir yere düştüm. O şaşkınlıkla dönüp gerime bakınca annemi gördüm. Meğer havada uçtuktan sonra annemin kollarına düşmüşüm. Annem, "allah cezanı versin senin, hınzır evlat" dedi, "gebereceksin buralarda, yürü, eve gidiyoruz." Çevreme bakındım. Ortalıkta ne AP'liler, ne de Erhan Tezgör vardı. Kızılay, kendi normal kalabalığına kavuşmuş gibiydi. Bizim çocuklardan kimseleri göremiyordum. Herhalde dağılmışlardı artık. Bu durumda annemle eve dönmeye razı oldum. Zaten başım da çok kötü ağrıyordu. Annemle birlikte eve dönerken kalabalığın arasında Şirin Yazıcıoğlu'nu gördüm. Bana göz kırpıp geçti. Bu göz kırpma, acaba her şey yolunda anlamına mı geliyordu? (Yarılma, s. 200-203)

55 yıllık telsiz konuşmaları , hepsi kayıtmi ediliyor .

03:57 toplum dağıldıktan sonra Yusuf Küpeli'yi alalım diyor...

Çok özel paylaşımlar nereden aldınız?

Slmlar...

Slmlar...

"Canavarca işlenen suçlar daima affedildi bu ülkede. En son çıkan “Çakıcı Affı”nda, katiller, mafyacılar, tecavüzcüler cezaevinden çıkarken, “gösteri yürüyüş kanununa muhalefet” ve diğer bütün siyasi cezalar kapsam dışı bırakıldı." Cem Toker 'e yazmışsınız. Twitterim yok. Size buradan teşekkür edeyim dedim.

Paylaşabilirmiyiz veli ?

Halkın evladı Deniz ✊

👍👍👍👍👍👍....