ΓΥΝΑΙΚΑ - Κώστας Θωμαΐδης Χρήστος Θηβαίος
Vložit
- čas přidán 22. 08. 2024
- Από την εκπομπή "ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ρε παιδιά",στις 12/12/2020.Αφιέρωμα στον Θάνο Μικρούτσικο.
Γυναίκα
Ποίηση: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη ερμηνεία: Γιάννης Κούτρας (Ο Σταυρός του Νότου1979)
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία
Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα.
Από παιδί βιαζόμουνα μα τώρα πάω καλιά μου.
Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει.
Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου,
για μια στιγμή αν με λύγισε σήμερα δε με ορίζει.
Το μετζαρόλι ράγισε και το τεσσαροχάλι.
Την τάβλα πάρε, τζόβενο, να ξαναπάμε αρόδο.
Ποιος σκύλας γιος μας μούτζωσε κι έχουμε τέτοιο χάλι,
που γέροι και μικρά παιδιά μας πήραν στο κορόιδο;
Βαμμένη. Να σε φέγγει κόκκινο φανάρι.
Γιομάτη φύκια και ροδάνθη αμφίβια Μοίρα.
Καβάλαγες ασέλωτο με δίχως χαλινάρι,
πρώτη φορά σε μια σπηλιά στην Αλταμίρα
Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει.
Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ πού μ’ είδες;
Στην άμμο πάνω σ’ είχα ανάστροφα ζαβώσει
τη νύχτα που θεμέλιωναν τις Πυραμίδες
Το τείχος περπατήσαμε μαζί το Σινικό.
Κοντά σου ναύτες απ’ την Ουρ πρωτόσκαρο εβιδώναν.
Ανάμεσα σε ολόγυμνα σπαθιά στο Γρανικό
έχυνες λάδι στις βαθιές πληγές του Μακεδόνα.
Βαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο.
Διψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα.
Εδώ κοντά σου χρόνια ασάλευτος να μένω
ως να μου γίνεις, Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα - Hudba
Ο μεσαίωνας και ο φόβος της ψυχής του άντρα σε αυτό το τραγούδι, μα σήμερα δεν με ορίζει, γιατί εχουν γίνει όλα αγάπη.
Η καλύτερη εκτέλεση ever >>>>
«Από παιδί βιαζόμουνα, μα τώρα πάω καλιά μου…»
Πώς το λες έτσι ανάθεμα σε Χρήστο... Μου κόβεται η ανάσα όταν το ακούω!!
Κι αυτός ο Θύμιος... Πώς γίνεται να παίζει έτσι....
Αυτή η πολυχρονιδη,τι γυναίκα θε μου!
Το κομμάτι και οι τραγουδιστές, ανατριχίλα
Τι να πω... λατρεύω το Θηβαίο.,.ο συνδιασμός τους όμως με παραλύει.👏💯
❤❤❤❤❤👍
Απίστευτο!!!
Από παιδί γρήγορα - γρήγορα ποτέ δεν έφτασε......
Θανούλη τπτ δεν ακούγεται πλέον το ίδιο. Μου λείπεις.....
1904 μικρουτσικος θωμαιδης