Kobieca wyprawa śladami Wandy Rutkiewicz pod Kangczendzongę
Vložit
- čas přidán 23. 11. 2022
- Wanda Rutkiewicz, ikona światowego himalaizmu, jako pierwsza osoba z Polski, pierwsza Europejka, a trzecia Kobieta na świecie, zdobyła Mount Everest, była również pierwszą kobietą i osobą z Polski na K2.
W ramach obchodów Roku Wandy Rutkiewicz, Fundacja Wandalistka zorganizowała kobiecą wyprawę śladami himalaistki pod Kangczendzongę. To tam, 30 lat temu zginęła - podejmując próbę zdobycia swojego 9 ośmiotysięcznika, trzeciego szczytu Ziemi.
14 kobiet. 24 dniowy trekking. Wspólne wyzwanie. Wspólny cel.
A więcej informacji o Fundacji Wandalistki znajdziecie tutaj:
➤ strona: www.wandalistki.org
➤ FB: / wandalistki
➤ IG: / wandalistki - Sport
Super przygoda i świetny film (fajnie, że pojawiły się podziękowania dla Szerpów). Gratulacje dla każdej z Was - następnym razem chcę jechać z Wami :)
Rewelacyjny film 🥰🍀znakomity pomysł, żeby połączyć waszą wyprawę z krótkimi wstawkami Wandy🍀mam nadzieję, że kiedy mi będzie dane wyjechać na wyprawę z Wandalistkami 😁
Jest Pani wspaniała . Super przygoda .
Gratulacje! Jesteście niesamowite! Pozdrawiam Anetkę 😁
Wzruszająca jest narracja Wandy w tym filmie! Przepiękne zdjęcia i Waszą relacja!
Brawo dziewczyny 😀😀💪💪🤘🤘
Aaaaaaaa.....zrobiłyście to!!!! Kobiety Górom 👍
Po prostu fantastycznie.
Wasz Team Wandalistki, inicjatywa i charakter w górach...Wanda żyje w Was, żyje dzięki Wam. BRAWO
Film pięknie ukazuje Waszą wyprawę i jak to w górach, pozostawia też ten cień niewiedzy dla widza. Góry jak i kobiety są tajemnicą.
Pozdrawiam i trzymam za Was ✊️✊️✊️
Krótki filmik ale treściwy. Ja oczywiście chciał bym więcej. Ale ważne by pamiętać o tej niepokornej Wandzie 💪
Bardzo fajny filmik my byliśmy w tym samym czasie w drodze do Everest Base Camp po drodze pogoda nie rozpieszczała...do zobaczenia na szlaku zostawiamy łapkę i suba 🙂
Tak jak wszyscy jestem zachwycona filmem, widokami i oczywiście Wandalistksmi. To wspaniale że w ten sposób upamietnilyscie Wandę. Niewielu o niej pamięta.
Życzę Wam kolejnych wypraw, dobrej energii i ludzi, którzy będą Was wspierać pod każdym względem. Brawo!
Doskonale sié ogladalo. I te widoki, Super podsumowanie Waszej przygody ❤. #power
💚 Niesamowite 💚
Filmik rewelacja 👍 tylko dlaczego taki krótki
Super inicjatywa i cały projekt. Trzymam kciuki i dopinguje!
Dziękujemy bardzo!
Gratulacje!! 💪
Świetna przygoda i super film.
Gratuluję wytrwałości i determinacji, pomimo zimna, niskiego ciśnienia, itp. itd.
Brawo!
Szkoda tylko, że te góry są aż tak daleko🙃 Pozdrawiam serdecznie z nizinnej Wielkopolski 🙂👍
Ten film to przepiękna historia Kobiet Gór, przemierzających Himalaje w jednej intencji - mogłoby się tak wydawać aczkolwiek każda z Was przeżyła to zapewne na własny mentalny sposób. To jest coś więcej niż trekking w intencji i złożenie hołdu Wandzie Rutkiewicz. To dla każdej z Was świadectwo wytrwałości i własnej determinacji w zdobywaniu założonych celów i spełnieniu marzeń. Ciężko ująć to wszystko w słowa a co kolejne piękne skojarzenie nasuwa się w głowie oglądajac ten film, oglądam go poraz enty i za każdym razem jest nowe niesamowite doznanie oraz gęsia skórka. To jest cudowne co zrobiłyście dziewczyny i mam nadzieję, że każdy oglądając ten film wchłonie go tak jak ja 🙂 ♥️ WANDALISTKI GÓRĄ 💪🏼🏔️
Trzymalam za Was kciuki i bardzo sie ciesze, ze wyjazd sie udal! ❤️ Super inicjatywa, Wandalistki! 🔥
Brawo dziewczyny 🫶🏻
Rewelacyjny film!!! Świetnie się Was ogląda, zazdroszczę tak fantastycznej wyprawy w doborowym towarzystwie. A widoki...cudo. Trzymam kciuki i nieprzerwanie będę Was obserwować ;) ♥️ gorąco pozdrawiam
Dziewczyny, Wandalistki… Pisałam Wam już to na Facebooku niejednokrotnie - cholernie Was podziwiam i ogromnie Wam gratuluję tego osiągnięcia, tego działania, aktywności, bycia tam, uczczenia pamięci o wielkiej Wandzie. Jesteście prawdziwymi kobietami gór, każda z Was ma coś w sobie z Wandy. Przeżyłyście niesamowitą przygodę życia i to w tym szczególnym miejscu. Jesteście wielkie! Kłaniam się w pas! I następnym razem - gdziekolwiek - chcę z Wami! 💪🏻😍
Wandę Rutkiewicz doceniłem niestety dopiero długo po jej śmierci, gdy zacząłem szerzej interesować się polskim himalaizmem dzięki serii wydawnictwa Agora "Polskie Himalaje", a zwłaszcza po przeczytaniu książki "Okrutny szczyt. Kobiety na K2" amerykańskiej autorki Jennifer Jordan.
Wcześniej moimi bohaterami byli wyłącznie polscy himalaiści: Jerzy Kukuczka, którego śmierć przeżyłem jako chłopak, Krzysztof Wielicki, Eugeniusz Chrobak, Zygmunt Heinrich, Andrzej Czok, stopniowo dołączali inni w miarę zgłębiania tematu. O kobiecych osiągnięciach mówiło się mniej, nie traktowałem ich poważnie.
Do dziś pamiętam te feralne wiadomości, najpierw o zaginięciu, potem o śmierci najpierw Jurka, a 2,5 roku później Wandy. Oboje są dla mnie wielkimi postaciami i wielkimi Polakami. Im bardziej poznawałem w ostatnich dwóch dekadach postać Wandy Rutkiewicz, tym bardziej ją doceniałem. Chyba była przez środowisko polskiego himalaizmu często niesprawiedliwie traktowana i oceniana, jako rzekomo osoba wyrachowana, egoistyczna, osiągająca sukcesy na plecach innych. Ja postrzegam ją jako silną ciałem i charakterem kobietę, ale mimo wszystko romantyczkę. Urodziwa, wysportowana, miała piękny głos i pięknie wypowiadała się piękną polszczyzną. Często nachodzą mnie myśli z pytaniami, jak wyglądały jej ostatnie chwile, co wtedy myślała, czy żałowała, że się nie wycofała z ataku szczytowego. Dlaczego będąc już po 45 roku życia postawiła sobie tak wymagający cel jak Karawana do marzeń? Czy chodziło o zapewnienie sobie poczesnego miejsca wśród największych himalaistów, sławy i pieniędzy na spokojną starość? A może przeciwnie - po śmierci jej wielu górskich przyjaciół, w tym partnera życiowego przestała tak cenić życie i stała się skłonna do większego ryzyka?
Cóż, legendarne życie i jeszcze bardziej legendarna śmierć na niesamowitej Kanczendzandze. Niewielu jest dane spoczywać w tak pięknym miejscu... Takich postaci jak Jurek, Wanda i inni wybitni polscy himalaiści, którzy na zawsze zostali tam w najwyższych górach bardzo brakuje dzisiaj w Polsce. Miło, że podejmowane są inicjatywy podtrzymujące pamięć o naszych wielkich himalaistach. Zazdroszczę tych widoków. Nie ma się co dziwić, że lokalna ludność traktuje te góry jako święte, jako bóstwa.
Z ataku szczytowego powinna się wycofać w dniu jego dokonywania. Carsolio nie powiedział wprost, że powinna wracać, a powinien jako kierownik wyprawy. Tylko wówczas zaciążyłby na nim obowiązek pomocy w schodzeniu, bo była w proszku. Leżała pod nawisem śnieżnym zawinięta w płachtę goretexową. Tak się nie spędza, nocy, bo można zamarznąć i himalaiści o tym wiedzą. Tyle, że odmówił jej nawet pożyczenia spodni puchowych. Podejrzewam, że zaryzykowała decydując tego dnia o wchodzeniu mimo bólu w nodze, licząc, że w razie czego zejdzie z Carsolio.
Czy żałowała? Pewnie tak, pewnie była trochę zła, że to tak wygląda. Pewnie kilka łez spłynęło. Ale nie zawsze jesteśmy w stanie wszystko przewidzieć i czasami nasze błędy - cóż, nie da się ich uniknąć - mam wrażenie
@@fanka-natury-fanka-gor7134. Niestety. Odnośnie Meksykanina Carsolio mam złe wrażenie. Wydaje mi się, że był egoistyczny, że grał wyłącznie na siebie i swoją karierę. Do Polaków przyczepił się jak rzep, bo gwarantowali mu możliwość uczestniczenia w ambitnych wyprawach, swoje ogromne doświadczenie i umiejętności górskie oraz szybkie zdobycie korony Himalajów i Karakorum.
Odniosłem wrażenie, że dość pogardliwie wypowiadał się o Jerzym Kukuczce no i kontrowersyjne pozostaje jego zachowanie podczas ostatniej wyprawy z Wandą Rutkiewicz. Zostawił ją egoistycznie samą, nie udzielając żadnego wsparcia ani duchowego, ani jeśli chodzi o wyposażenie, a kto wie, może jeszcze zagrał na jej dumie i podpuścił, żeby nie zrezygnowała z ataku na szczyt. Zrobił swoje i uciekł jak szczur.
Duma i i często honorowe podchodzenie do wielu spraw wiele razy doprowadzały Polaków do nieszczęść.
@@KowalskyLeon nie powiedziała, że idzie na szczyt. "On zrozumiał, że ona chce iść na szczyt". A ja myślę, że zobaczyła jego minę i nie miała odwagi poprosić o pomoc. Podobno w bazie kompletnie się tym zdarzeniem nie przejął i tylko świętował swoje zwycięstwo. To wiele wyjaśnia. Ja myślę, że może na niczym nie grał, ale cała jego postawa i mowa ciała pokazywała, że nie warto prosić, bo i tak się nie dostanie. To nie kwestia dumy Polaków czy czegoś w tym stylu. Raczej trzeba uważnie dobierać z kim się idzie i zrezygnować, jeśli nie jest się w 100% formy. W końcu to nie jest sport. Nie ma zawodów, ani zwycięzców - jak powiedział ostatnio Messner. Góry to bardziej filozofia niż sport. 😉 Czasami przegrany jest zwycięzcą, w tym przypadku ona.
@@fanka-natury-fanka-gor7134. Messnerowi łatwo się gada gdy on jako pierwszy zdobył 14 ośmiotysięczników, uciekając przed Kukuczką. Teraz może filozofować. Ale podczas wyścigu z Kukuczką jakoś tego nie robił, a po wejściu na ostatni swój ośmiotysięcznik urządził imprezkę. Czy widziałaś jaki napis umieścił pod popiersiem Jurka Kukuczki w swoim górskim muzeum w Alpach?
W wielu materiałach spotkałem się z wypowiedziami Carsolio, w których twierdził, że nie miał odwagi odwieść Wandę od ataku szczytowego Kanchendzongi, bo to ona przecież była wielką wspinaczką i autorytetem, a on był od niej dużo młodszy. Tak się tłumaczył. Ile w tym prawdy, a ile wykrętu nie dowiemy się, bo nas tam nie było.
Polacy za swoją dumę i honorność często płacą (a raczej płacili, bo dotyczy to raczej byłych pokoleń) najwyższą cenę. Dotyczy to zwłaszcza II wojny światowej.
@@KowalskyLeon Nie widziałam, jaki to napis? Ale czy słuchałeś bezpośredniej jego wypowiedzi, bo w materiałach to jest zdrowo poprzekręcane czasem. Powiedział: "Zrozumiałem, że chce iść na szczyt.". Czyli nie padło takie zdanie. To znaczy, że NIE PADŁO BEZPOŚREDNIO TAKIE ZDANIE. 😉Nie miał ochoty raczej zawracać sobie głowy ranną kobietą, skoro odmówił pozostawienia nawet spodni puchowych, których już nie potrzebował wg. słów G- Józkowego. A może właśnie te spodnie pozwoliłyby po odpoczynku jakoś doczołgać się do ostatniego obozu? Serio nie był na tyle doświadczony, że odmawiając ich, nie wiedział, że przypieczętował jej los? Jak on po dwóch dniach poinformował o zaginięciu, to to już było po ptokach. W takiej sytuacji liczą się godziny. Tu można ewentualnie powiedzieć, że łączność nie działała. A potem w ogóle nie przejął się. To o czym to wszystko świadczy? Wkurza mnie wręcz jak się mówi, że ona się uparła i nie chciała z nim wracać, że jakaś "próba samobójcza" itd. - popełniła błąd rozpoczynając atak szczytowy z kontuzją i nieodpowiednimi osobami. Ale to też nie do końca jej wina. Przypomina mi się zdanie jakiegoś dziennikarza ze "Sto pytań do...": "Ale ktoś zostawił, bo nie powiedział: Nie idź.". Zrozumiałaby może, że jest dla kogoś ważna. A potem gadanie, że to wyłącznie jej brawura. 😉
Super! Szacun dziewczyny! Zazdroszczę 🤩🤩🤩
Świetny pomysł z tymi wstawkami z głosem Wandy. Na pewno byłaby z Was dumna! Himalaje zmieniają perspektywę na wszystko. Po powrocie jest się innym człowiekiem.
To prawda, "Himalaje to stan umysłu". ;)
🔥🔥🔥
Brawo Dziewczyny !!!