Poczucie winy za choroby dzieci

Krąży dosyć popularna opinia w środowisku Totalnej Biologii że to rodzice q w szczególności MAMA są odpowiedzialni i winni chorobom dzieci.
Ja się nie zgadzam z tak zero jedynkowym podejściem do sprawy.
To że nieprzezyte emocje, nieprzepracowane sytucje i dramaty mają wpływ na nasze zdrowie i zdrowie dzieci to jest prawda.
Ale prawdą nie jest że Ty MAMO i Ty TATO jesteście temu WINNI i powinniście teraz obarczać się poczuciem winy i wyrzutami sumienia.
To NIE JEST TWOJA WINA że w tamtym momencie nie umiałeś/aś adekwatnie do sytuacji zareagować emocjonalnie, że nie byłeś/as a stanie przeprocesowac swobodnie trudnej dramatycznej dla Ciebie sytuacji.
Było tak jak umiałeś/as.
Dokładnie sobie teraz w postaci wyrzutów sumienia i poczucia winy to agresja wobec siebie samego/samej. To masochizm w czystej postaci, ktory nic nie zmienia w aktualnej sytuacji a wręcz ją pogarsza.
JESTEŚ W DOŁKU? PRZESTAŃ KOPAĆ!
Ludzie będạc w gorszym stanie emocjonalnym mają tendencje do tego, aby jeszcze bardziej obwiniać samych siebie,
W takiej sytuacji, gdzie takie momenty życiowe są na niskim
poziomie świadomości, gdzie wchodzi w grę smutny nastrój,
depresja czy poczucie winy - trzeba jednak zarzucić tą naturalną cheć oraz krytyka wewnetrznego, który siedząc w Tobie jeszcze bardziej “wali” i to właśnie należy rozumieć jako “kopanie”
Moja rada na te trudne emocjonalnie sprawy jest taka, żeby
przerwać ten ciąg dokładania sobie krytyki, przerwać
“samobiczowanie”. Daj Sobie czas, jest on potrzebny, aby
przeżyć te emocje i odpuścić, bo to jest prawdziwa droga to
tego, aby uzdrowić się z danej sytuacji czy emocji.
Co o tym myślisz? A może właśnie Ciebie dotyczy ten post?
Daj znać w komentarzu, pamiętaj, że jestem tu dla Ciebie!