Jak rozpoznać melancholika - perfekcyjnego analityka
Vložit
- čas přidán 24. 05. 2016
- Praktyczne porady i zabawne historie - z życia szkoleniowca i doradcy ► krzysztofburzynski.pl
Pobierz bezpłatny poradnik o rekrutacji: ► krzysztofburzynski.pl
Tu też nas znajdziesz ► / jsm.kontestacja
To wlasnie moj typ, do tego jeszcze troche cech z flegmatyka i mamy super wrazliwego czlowieka, ktorego nikt nie docenia, czuje sie samotny, ma zalamania, wahania nastrojow i mysli samobojcze, ale kocha na zaboj, problem w tym, ze nie znajdzie albo bedzie mu bardzo trudno znalezc sobie dziewczyne, bo to zakloci jego spokoj i bedzie czul sie niekomfortowo szczegolnie, gdy tak jak ja malo rozmawia z dziewczynami! Nawet jak wie, ze sie jakiejs podoba to zjebie wszystko, bo nie bedzie mial odwagi podejsc i powiedziec czegokolwiek wiecej niz "czesc, co u ciebie?"! Melancholik ma za te wszystkie cierpienia dobry analityczny umysl, ktory pomoze mu w obserwacjach(szczegolnie dobrych dup na osiedlu) i wyciaganiu z nich dobrych wnioskow. Lubi rowniez sie wzruszac(bardzo czesto to mi sie zdarza), niby to dobre jest w koncu wrazliwy, ale i tak stres jak np w kinie sie rozkleja i kazdy na niego sie gapi jest porownywalny z plonieciem w lawie wstydu czelusci piekielnych. Jak juz tak ladnie poetycko napisalem ostatnie porownanie to warto tez zauwazyc, ze typ osobowosci, ktory wlasnie opisuje lubi cos co go poruszy np wiersze(melancholik sam czesto je pisze i sa zazwyczej glebokie i depresyjne) lub inne utwory niekoniecznie literackie moze byc to tez np muzyka albo filmy. No wlasnie marzenia sa nieodlaczna czescia zycia melancholika! W czasie calego zycia tyle ile wymarzy tyle moglby zrobic(oczywiscie, ze przesadzam, ale podkreslam jak bardzo marzenie jest u melancholika czeste). No i na koniec warto by bylo podsumowac ten caly metlik, ktory napisalem, a wiec:
Nie warto byc melancholikiem, poniewaz jest sie caly czas smutnym, samotnym czlowiekiem, ktory przez swoj analityczny i szczery umysl jest swiadom jak bardzo chujowe jest jego zycie. Nie ma on zbyt wielu znajomych, jak juz ma to co najwyzej paru przyjaciol, jest introwertykiem, szuka glebi w zyciu i silnych emocji(milosci i smutku). Ciezko mu jednak o milosc, wiec szuka jej idealnej w wyobrazni i kulturze(filmy literatura itp), skonczy swoj zywot najpewniej podczas pisaniu tekstow(do muzyki, ktorej nikt nie slucha albo wierszy, ktore docenia tylko inni melancholicy), w lozku lub na sznurze! Koniec, dziekuje za uwage!
Mam podobnie, ziom, tylko w wersji żeńskiej. W większości się zgadzam.
Trafny opis melancholika - analityka, ja taki jestem i ciężko z tym żyć, mam wrażenie że obecnie 99.9% ludzi bezkrytycznie przyjmuje rzeczywistość, jeżeli mówię o jakiś problemach,nawet takich życiowych., typu blachy wypadek na autostradzie i że trzeba 3 godziny stać w korku to nikogo ten problem nie interesuje, wiele razy słyszę że jak na coś nie ma się wpływ to nie warto się tym zajmować, słyszę to cały czas , życie osób w okół mnie sprowadza się do bezkrytycznego łykania wszystkiego jak pelikany i pracy od rana do nocy, nikt nad niczym się nie zastanawia, później ludzi są zdziwieni skąd wiedziałem to czy tamto, ostatnio powiedziałem znajomu by sprzedał akcje , sprzedał a po 2 tygodniach kurs poleciał, więc bycie analitykiem nie jest takie bezsensowne jakby się wydawało
Współczuję nie jest na pewno łatwo. Ale z drugiej strony zazdroszczę - zauważanie szczegółów i własciwa interpretacja rzeczywistosci ma olbrzymie znaczenie w życiu!
Też tak uważam i mam takie wrażenia, zwłaszcza na etapie szkolnym.. Co myślisz o tym temperamencie?
Według Ciebie warto za ten analityczny umysł przeżywać też resztę, czyli niedogodności i inne, czy nie? Życzę Ci wszystkiego dobrego ^^.
Tak lubię pracować w spokoju bez nieporzebnej uwag.najbardziej irytuje mnie kometowanie co robię czy stosowanie hamskich zagrywek będę bede 3/4 zł górze pacill 14,70 to jak już nie wracam dotakiej pracy ponieważ znam swoją wartość i nie lubię poniżania.
Dobrze znać siebie :)
To właśnie ja ;)
Dobrze znać własną osobowość!
Dobrze znać własną osobowość!
Melancholicy to nie są same marudy, hej. :P
Taką cechę można przypisać każdej osobie.
Oczywiście. Charakter (nie osobowość) środowisko życia i doswiadczenia wpływaja na postępowianie człowieka. Trudno w 5 minut wytłumaczyć wszystko :) Nie mniej jednak melancholicy mają naturalną tendencję do dostrzegania błędów przez co jest mocno zauważalna cechą
Ja jako melancholik jestem niesamowitą marudą. Narzekanie to moje drugie imię, podobnie jak krytyka siebie, innych oraz różnych zjawisk. To co się nie zgadza to wchodzenie w głębokie relacje. Baaardzo ważne jest dla mnie życie w zgodzie z ludźmi, bo jestem absolutnie niekonfliktowa, ale nie lubię się angażować w życie innych.
Oczywiście masz rację. Każdy z nas ma 4 typy osobowości tylko w zupełnie innym procencie. Melancholik melancholikowi nierówny. Mozna być perfekcyjnym w jednym zakresie a bałaganiarzem w innym. W kilku minut nie da sie opowiedzieć człowieka :) Osobowości to sa pewne szufladki w których można odnaleźć i zrouzumieć częsć siebie. Ale to nie wyrocznia :)
Niestety przesadzone
Oczywiście. Bo łatwiej wtedy zrozumieć. Przecież osobowości to nie szufladka w której ktoś jest. Tylko kierunek dzięki któremu łatwiej zrozumieć siebie lub innego człowieka.
marszczenie buta? to ja hahaha
Dobrze wiedzieć kim sie jest ;)
Melancholików nie trawię.
A ja nie trawię tych co nie trawią melancholików.
to spierdalaj
A ja zostaje neutralna w stosunku do wszystkich ^^.