Interesting topic of discussion that opens to many interpretations, Doctor Tany. The fact that you reflected on this at the tender age of 12/13 years old fascinates me. Especially when I was still daydreaming in my magical hidden Bluebell field of dreams at that age! Haha. The closest I came to ponder about Death at the time was through my Art History class. How art dealt with Death throughout its History. I remember my art teacher took us on a field trip to a hauntingly beautiful British cemetery that was over 400 years old! Death was a mystery to me. I was not scared. But I didn’t think anything more of it. Being young gives you a false sense of wellbeing and invincibility. I started pondering on Death more deeply perhaps 15 years ago, when I began seeing recurring patients at the clinic. Albeit my patients are generally healthy. They were all able to ambulate. Young ones in their early 60s, eldest I saw was a 97-year-old. Death is an awkward topic to openly discuss with anyone you don’t know well. Though I had a rather interesting conversation with my former neighbor in Seattle. He mentioned one day how his 96-year-old mom, an Irish woman of strong faith that she is, still is afraid of death. The followings are purely my perspectives. My impromptu response to my neighbor. You can prepare for Death by keeping Yourself healthy: Socially: Never go to bed angry with someone who matters to you, since no one knows what tomorrow may/may not bring. Physically: This simply means being healthy with no disease. Eat right. Exercise. Live a healthy lifestyle. Mentally/Spiritually: Being grateful, happy, and at peace with yourself. Have faith. Cultivating mindfulness through meditation. You can be in a room full of people during the final moments… Though when the time comes to crossover, you do it ALONE. What we perceive as peaceful, subtle, and quiet passing on our end is very subjective. No one knows what really goes on for the one who’s dying. Fully agreeing with you on this, Doctor Tany. The best way to prepare ourselves while we’re still alive, is to have a strong mind and trust in the journey. Cultivating mindfulness gives us a strong mind. The ability to be fully present, aware of where we are and what we’re doing, not being overly reactive nor overwhelmed by what is going on. Mindfulness allows us to be our own master during our final exit, so the life force energy is hopefully transferred to its next destination peacefully. Death is a natural process that unites us all and still is a mystery Science can’t solve! Phew! Peace Out. ♥️❤️♥️
เสียชีวิตในขณะหลับไม่ทรมานจริงๆหรือ
เป็นความคิดตั้งแต่ในช่วงวัยเด็กของคุณหมอ การที่เราเสียชีวิตในขณะหลับไม่ทรมานจริงๆหรือ
ให้เราลองแบ่งเวลาขณะหลับและเวลาตื่น ในช่วงวัยรุ่น เราจะไม่อยากนอน เพราะเราอยากเล่น อยากเที่ยว อยากเล่นเกมส์ อยากอ่านนิยาย อ่านการ์ตูน หรือในช่วงวัยทำงาน ถ้าพรุ่งนี้เราไม่ต้องทำงาน คืนนี้เราก็ไม่ค่อยอยากนอน อยากจะสังสรรค์ อยู่ดึกๆแล้วพรุ่งนี้ค่อยตื่นสาย ดังนั้นเราก็ไม่อยากจะไปอีกโลกหนึ่งเท่าไหร่ แต่เวลาเราหลับเราก็ไม่ค่อยอยากตื่น อยากจะหลับให้มากที่สุดนอกจากจะมีความจำเป็นที่ทำให้เราต้องตื่น เพราะเรารู้สึกสบาย
ตอนที่1
ไม่มีใครอยากเปลี่ยนจากโลกการหลับเป็นตื่น หรือ เปลี่ยนจากตื่นเป็นหลับ อยากจะอยู่ในโลกนั้นๆให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะมีความสุขของตัวเองเพิ่มขึ้นมา
บางครั้งเราจะรู้สึกฝันเหมือนจริงมาก เหมือนเหตุการณ์นั้นยังอยู่กับท่าน ความรู้สึกนั้นส่งต่อจากโลกความฝันมาโลกความเป็นจริง และบางครั้งโลกความเป็นจริงจะส่งไปในโลกความฝันได้ เราอาจได้รับข้อมูลบางอย่างในขณะตื่น แล้วนำไปสู่โลกความฝัน อาจเกินความเป็นจริงได้ แต่ในฝันเราจะรู้สึกว่าไม่ได้เกินจริง นอกจากนี้บางคนอาจรู้สึก เดจาวู คือ เหมือนเราเคยเจอแบบนี้ หรือ เคยฝันแบบนี้มาก่อน
ส่วนหนึ่งในทางการแพทย์สามารถบอกได้ว่า มีความเกี่ยวข้องกับสติ ทั้งเป็นสติที่รับรู้ เป็น conscious หรือ subconscious เราจะรับรู้หรือไม่รับรู้ จะมีผลต่อความคิดของเราไม่ว่าจะเป็นช่วงตื่น หรือ หลับ จะรู้ตัวหรือไม่ก็ได้
หากเวลาที่เราตื่นหรือเป็นโรคอะไรสักอย่าง แน่นอนว่าเรารู้สึกถึงความทรมานต่างๆก่อนที่จะเสียชึวิต
ตอนที่2
แต่เวลาที่เราหลับ คนที่เสียชีวิต ก่อนเสียชีวิตในฝันอาจจะทรมานอยู่ก็ได้ เพราะทุกๆอย่างจะเหมือนจริงสำหรับเขามากๆ แล้วบังเอิญเขาเสียชีวิต จึงไม่สามารถตื่นขึ้นมาบอกท่านได้ว่าเขารู้สึกอย่างไร แต่เราในฐานะคนนอก มองเห็นคนหลับแล้วไม่ตื่น จะมองเห็นเขาสบายมีบุญ หลับแล้วไม่ตื่น แต่แตกต่างจากคนที่สามารถตื่นขึ้นมาแล้วเล่าให้เราฟังได้ว่า เขาฝันร้าย เหงื่อออกท่วมตัว เหนื่อยมาก หายใจไม่ทัน เหมือนจริงมากๆ ในคนที่เสียชีวิตก็อาจรู้สึกแบบนั้นแต่เขาไม่สามารถตื่นขึ้นมาเล่าให้ฟังได้ ท่านก็ไม่มีโอกาสได้รับรู้
ความคิดต่อเนื่องของคุณหมอเกี่ยวกับเรื่องนี้ในช่วงอายุ 12-13 ขวบ คุณหมอคิดว่า คนเราจะรู้สึกอะไรสักอย่าง มันขึ้นอยู่กับการมองโลก เช่น เด็กๆรู้ว่าเข็มมาจิ้มเราก็จะเจ็บ แค่ไปถึงโรงพยาบาลเราก็ร้องไห้แล้วทั้งๆที่ยังไม่ได้โดยฉีดยาเลย แต่ถ้ามีหมอมาหลอกล่อเอาขนมมาให้ เอาการ์ตูนมาเล่น คุยทำให้เด็กร่าเริง แล้วฉีดวัคซีนเข้าไป เด็กยังไม่ทันได้รู้สึกว่าโดนฉีดวัคซีนเข้าไปแล้ว ไม่เจ็บ ไม่ร้อง
ตอนที่3
เรื่องนี้สามารถบอกได้ว่า ถ้าในหัวท่านกลัวอะไรสักอย่าง หากท่านไปเจอท่านจะกลัวขึ้นหลายเท่า ยิ่งเจ็บขึ้นเป็นหลายเท่า แต่ถ้าท่านกำลังสนุกอยู่ กำลังมีความสุข เหมือนเด็กที่หมอเอาของเล่นมาหลอก แล้วจู่ๆฉีดวัคซีนเข้าไป ความเจ็บเท่ากัน ทุกอย่างเหมือนกัน แต่ความคิดของเขากำลังมีความสุขก็จะไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น
แปลว่าความคิดของท่านมีอิทธิพลต่อสิ่งที่ท่านรู้สึก สืบเนื่องไปถึงศาสนาพุทธ เรื่องจิตสุดท้าย ว่าท่านจะมีความสุขแค่ไหนในชีวิตหลังความตาย ซึ่งเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตความคิดท่านเป็นอย่างไร จะบ่งบอกว่าต่อไปท่านจะรู้สึกอย่างไร เป็นอย่างไร ซึ่งคุณหมอก็ไม่ทราบว่าชีวิตหลังความตายจะมีหรือไม่และไม่สามารถพิสูจน์ได้ และไม่สามารถบอกได้ว่าเชื่อหรือไม่เชื่อ เพราะคุณหมอก็ยังไม่เคยไปสัมผัส และคนที่เสียชีวิตไปแล้วก็ไม่ได้กลับมาบอก
ตอนที่4
ถ้าเราสามารถควบคุมสภาพจิตใจของเราได้ ความรู้สึกของเราได้ ความนึกคิดของเราได้ สิ่งที่เรากำลังจะรู้สึกต่อไปนั้นท่านสามารถควบคุมมันได้ เพราะในขณะที่ท่านกำลังมีสติอยู่ในปัจจุบัน ท่านไม่ได้หลับ และท่านรู้สึกตัวว่าท่านกำลังจะเสียชีวิต ท่านเตรียมพร้อมร่างกายของตัวเองให้พร้อมต่อการเสียชีวิตทุกเมื่อ เตรียมพร้อมว่าเราจะไม่รู้สึกเจ็บจะรู้สึกอิ่มเอิบพอใจ จะเสียชีวิตด้วยความสุขและจะไม่ทรมาน ที่สำคัญทางการแพทย์จะมี Palliative Care และ Hospice Care เป็นการดูแลคนไข้ในช่วงระยะเวลาสุดท้ายให้เขามีความทรมานน้อยที่สุด ทั้งสภาพร่างกายและทางด้านจิตใจ เพื่อเตรียมพร้อมให้เขาสามารถที่จะจากไปอย่างมีความสุข ซึ่งตรงนี้ไปเข้ากับศาสนาพุทธในเรื่องจิตสุดท้าย ที่เข้ามาเกี่ยวข้องในขณะที่ท่านตื่นอยู่ ซึ่งสามารถทำได้ง่ายหน่อย (จริงๆแล้วก็เป็นเรื่องที่ยากในการเตรียมตัว เหมือนทำอย่างไรให้ไม่ตื่นเต้นเวลาไปสอบ หรือ ไปแข่งขันร้องเพลงต่อหน้าคนหมู่มากแล้วไม่ตื่นเต้น เป็นสิ่งที่สามารถทำได้แต่ไม่ง่าย)
ตอนที่5
อย่างไรก็ตามเมื่อไปสู่ภาวะการนอนหลับ สติของท่านก็จะควบคุมได้ยาก หากท่านไม่ได้ฝึกมาก่อน มีไม่กี่ครั้งหรือไม่กี่คนที่เวลาอยู่ในฝันแล้วจะรู้สึกว่า ตัวเองกำลังฝันอยู่แล้วก็ควบคุมความฝันได้
ถ้าท่านนอนหลับและท่านเป็นคนที่เจริญสติและสามารถควบคุมสติได้ตลอดเวลา ท่านจะรู้ว่าในขณะนั้น ท่านกำลังฝันอยู่ และท่านควบคุมตัวเองให้มีความนึกคิดความสุขต่างๆได้ แล้วถ้าท่านเจอเหตุการณ์ต่างๆ เช่น ถ้าท่านจะเสียชีวิตด้วยกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดขณะหลับ ซึ่งปกติจะทรมานเหมือนมีช้างมาทับบนหน้าอกของท่าน แต่บังเอิญขณะที่ท่านหลับ คนภายนอกจะดูไม่รู้ว่าท่านทรมาน อาจจะเห็นท่านนอนกรนแล้วเฮือกๆแล้วนิ่งไป ไม่มีใครรู้ว่านั่นคือเหตุผลที่เสียชีวิตหรือไม่
สมมติว่าท่านเสียชีวิตด้วยเหตุผลนั้น ท่านอาจกำลังอยู่ในฝัน ท่านอาจทำอะไรอยู่ แล้วท่านก็แน่นหน้าอกอยู่ในฝัน แต่ถ้าท่านสามารถควบคุมสติตัวเองท่านได้ สิ่งที่ท่านรู้สึกอาจไม่ได้หนักหนาสาหัสกับตัวท่านและความรู้สึกนึกคิดของท่านในขณะที่ท่านฝัน และท่านอาจจะจากไปอย่างมีความสุขจริงๆและไม่ทรมานจริงๆก็ได้
ตอนที่6
จริงอย่างที่คุณหมอบอก ถ้าลมสุดท้ายมีสติจะหมดความรู้สึกแบบสบายอยู่ที่สติสุดท้ายจริงๆ
ผมเคยผ่าตัดได้ตั้งสติขอให้อย่าได้กลับมาอีก ขอรู้ลมสุดท้ายช่วงนั้นท่อง พุทธโธ ๆ ก่อนจะหมดความรู้สึกจะเย็นจากปลายมือ ขนแขนจะแสบๆมีเงาดำ ตามมาจากปลายมือมาหยุดที่ข้างคอช่วงนั้นจิตเราบอกตัวเองว่าหายใจออกครั้งนี้คือการหายใจครั้งสุดท้าย จากนั้นพบตัวเองไปแยู่บนเนินเขา ดอกไม้สวยงามมาก บ้านเมืองข้างล่างสวยงาม เห็นแม่นำ้ ด้านหลังมีปราสาทใหญ่ พบหมา แมว ที่เสียชีวิตไปแล้ววิ่งมาหาอย่างดีใจที่ได้พบเราอีกครั้ง ช่วงนั้นตัวเราสบายมีความสุขมาก หลังผ่าตัดรู้สึกตัวทุกข์ก็ตามมาความเจ็บปวดเข้ามารุมเร้า อย่างที่พระท่านว่าชีวิตเกิดมาพร้อมกับทุกข์ ทุกวันนี้เสียดายไม่น่ากลับมาอีกครั้งเลย ผมว่าถ้าลมสุดท้ายเรามีสติยอมรับเราจะจากไปแบบสงบอย่างที่คุณหมดกล่าวไว้
ผมมีประสพการณ์เกือบตรงครับ คือวันหนึ่งในวัยเด็กของผม คุณย่าผมท่านนอนหลับไปในช่วงเย็นจนกระทั่งคุณพ่อผมกลับมาจากทำงาน ก็มาพบว่าคุณย่าไม่รู้สึกตัวอะไรเลย ก็เลยรีบตามหมอมา มาช่วยจนคุณย่าฟื้นมาอีก ซึ่งเมื่อทุกอย่างกลับมาปกติดี คุณย่าได้ต่อว่าพ่อผมว่า ไม่น่ามาตามหมอมาทำให้ท่านฟื้นขึ้นมาเลย ท่านไม่รู้สึกอะไรแล้ว เสียดายโอกาสที่จะได้นอนหลับตายไปอย่างเป็นสุข คุณย่าไม่เคยเอ่ยถึงเหตุการณ์ครั้งนั้นว่ามีความเจ็บปวดหรือมีฝันไม่ดีอะไร ได้แต่ย้ำว่า ถ้าเกิดเหตุการณ์นั้นอีก อย่าให้หมอปั๊มขึ้นมาอีกนะ
เข้าใจความรู้สึกของคนที่อยากสิ้นลมหายใจอย่างสงบครับ ตายอย่างสงบดีกว่าอยู่อย่างทรมาน
ตอนนี้ผมกินรีเจนซี่ไปเมานะ แต่ผมฟัง คุณพูดมาสิว่ามันตรง กับสิ่งที่ผมคิดแล้วก็ประสบพบเจอ ไม่ว่าจะนอนหรือตื่น มันใช้ 90% คุณคือคำตอบส่วนหนึ่งที่ทำให้ผม อยากรู้ชีวิตหลังจากนั้น ขอบคุณมากครับขอบคุณจริงๆ
มุมมองน่าสนใจมากค่ะ ในเชิงพุทธจริง ๆ มีการอธิบายเหตุแห่งการฝัน 4 แบบ ธาตุวิปริต จิตนิวรณ์ เทพสังหรณ์ บุพนิมิต มีลักษณะต่างกันไป แต่คุณหมอพูดถูกมาก ๆ ในแง่ถ้าเราฝึกจิตต่อเนื่องจะสามารถรู้ตัวได้ ควบคุมความคิด การกระทำของเราได้ในขณะที่ฝัน และฝัน 2 แบบแรกจะน้อยค่ะ...คุณหมอพูดเหมือนเป็นการตอกย้ำนะคะว่า พุทธ ไม่ใช่ศาสนาความเชื่อ แต่เป็นหลักสากล และความจริง ที่รอให้วิทยาศาสตร์ (ที่มีข้อจำกัดแค่สิ่งที่รับรู้ทางกายภาพ) เข้าไปพิสูจน์อีกมากมาย
ท่านพุทธทาสภิกขุ สอนไว้ว่า "ให้ฝึกตายก่อนตาย" ตอนนี้กำลังฝึกอยู่ครับ คิดในใจว่า เราสามารถจะตายได้ในทุกเวลาทุกวินาที ฝึกจิตสำคัญที่สุด สติต้องมีตลอดเวลา แต่ในตอนฝันนี้ ควบคุมยากหน่อย ฝันว่าถูกรุมทำร้ายจาก คน สัตว ื อมนุษย์ หรืออื่นๆ วิ่งหนีอย่างแรง ตื่นขึ้นมาใจเต้นเกือบตาย มารู้ตัวก็ตอนตื่นนอนแล้วทุกที ฝันคราวหน้าต้องมีสติให้ดี ว่า "อะไรจะเกิดขึ้นก็ยอมไม่หนีอีกต่อไปแล้ว ขอยอมรับ" 🙏
ความคิดของคุณหมอ ตรงกับที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ในพระไตรปิฎกเฉพาะส่วนของพุทธวจนเลยครับ ขออนุญาตแชร์พระสูตรนะครับ พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ว่า " เมื่อเธอคิดถึงสิ่งใด ดำริถึงสิ่งใด หรือมีจิตฝังลึกปักลงไปในสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่ สิ่งนั้นย่อมเป็นอารมณ์ เพื่อการตั้งขึ้นเฉพาะของวิญญาณ เมื่ออารมณ์ เพื่อการตั้งขึ้นเฉพาะของวิญญาณมีอยู่ เจริญงอกงามไพบูลย์ ภพใหม่ต่อไปย่อมมี สัตว์นั้นจะยังอัตภาพให้มีส่วนแห่งบุญก็ดี(มนุษย์,เทวดา) มีส่วนแห่งอบุญก็ดี(นรก,กำเนิดเดรัจฉาน,เปรตวิสัย) " พระพุทธเจ้าถึงสอนให้เราหมั่นเจริญสติและสมาธิให้มาก เพื่อที่จะฝึกให้เราไม่คิด ณ.จิตสุดท้าย ถ้าจิตของเราไม่คิดเรื่องอะไรเลย มีสติอยู่แต่กับลมหายใจเข้าออก จนถึงลมหายใจสุดท้ายของชีวิต นั่นแหละคือนิพพานครับ ไม่ง่ายเหมือนที่คุณหมอพูดไว้เป๊ะเลยครับ ผมว่าอนาคตคุณหมอบรรลุธรรมแน่เลยครับ ไม่ขั้นใดก็ขั้นหนึ่ง 😊😊 สาธุครับ🙏 #พุทธวจนวัดนาป่าพง
#ธรรมะชั้นลึกของพระพุทธเจ้าอันปุถุชนผู้มิได้สดับจะไม่เคยได้ยินได้ฟังจากที่ใดมาก่อน
ฝึกลมหายใจ ด้วยอานาปานสติ ไปถึงวิมุตใช่ไหมค่ะ
@@Applegreen4578 ใช่ครับ
คลิปใหม่มาแล้วค่ะ วันนี้เรื่อง _เสียชีวิตขณะหลับไม่ทรมานจริงๆหรือ_
ที่ผ่านมาอาจารย์คงได้อ่านหลายๆคอมเม้นท์จากคลิปเมื่อ 2 สัปดาห์ก่อน
เรื่อง _ทำไมผู้สูงอายุบางรายเสียชีวิตขณะหลับ_ (ยอดวิวคลิปนี้มากกว่า 75,000 ครั้งค่ะ)
ซึ่งหลายท่านบอกว่า เป็นการเสียชีวิตที่ไม่ทรมาน อาจารย์มาแชร์มุมมองอีกด้านหนึ่งค่ะ
🔹ท่านจะทราบได้อย่างไรว่า คนที่เสียชีวิตในขณะหลับ เขาจะไม่ทรมาน
🔹เขาอาจจะกำลังทรมานอยู่ก็ได้ เพราะเขาอยู่ในสภาพที่เหมือนฝัน และเป็นความฝันเสมือนจริง
🔹คนที่เสียชีวิตไม่สามารถตื่นมาเล่าเหตุการณ์ หรือความรู้สึกให้เราฟังได้
🔹คนที่มองไปที่คนที่หลับแล้วไม่ตื่น อาจจะคิดว่า เขามีบุญ เขาไปสบาย
🔹แต่ในความจริง ไม่มีใครได้รู้ว่าเขารู้สึกอย่างไร เขาอาจจะทรมานก็ได้ แต่เขาไม่มีโอกาสมาเล่าให้ฟัง
🔹เรื่องของ _จิตสุดท้าย_ จึงเรื่องที่สำคัญมาก เพราะเป็นจุดเปลี่ยนผ่านจากภพปัจจุบันไปยังภพหน้า
🔹จิตสุดท้ายก่อนตายจะผ่องใส หรือ เศร้าหมองขึ้นอยู่กับการตั้งสติ ควบคุมสติในการเตรียมพร้อมด้วยค่ะ
👌ขอบคุณค่า👌
เคยป่วยอาหาร เป็นพิษ หัวใจเต้นเร็ว อาเจียนจนหมดแรง ก่อนที่จะนำตัวส่ง รพ. พอไปถึง รพ. ก่อนจะหลับ จิตว่างมาก รู้สึกสบาย ทุกอย่างว่างเปล่า เห็นแต่แสงสีขาวสว่าง มารู้สึกตัวตื่นเพราะเสียร้องโอดโอย ของเตียงข้าง ๆ
เคยถูกไฟดูด จากปลั๊กพ่วง ตามความรู้สึกคือ ลอยละล่อง เบาหวิว สบายมาก พูดได้สองคำคือ ไฟดูด ไฟดูด แล้วก็ลอยละล่องไปเลย สามีรีบดึงปลั๊กออก เหมือนโดนใครมาถีบ กระเด็นไปสองเมตรได้
คนนั้นคือสามีแหละ คงอยากถีบมานานแล้ว หยอกครับหยอก
ไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดเลยใช่ไหมคะ
สวัสดีค่ะ เรื่องที่คุณหมอพูดในวันนี้ ฟังสามรอบ และอยากคอมเม้นต์มากเพราะสามารถคิดตามได้หลายมุมมอง ซึ่งคนบางคนเห็นว่าไม่มีสาระสำคัญอะไรตอนนี้ นอนหลับง่ายมากในปัจจุบัน ซึ่งแตกต่างจากบางคนที่นอนไม่ค่อยหลับ การนอนหลับแล้วเสียชีวิตไปเลยนั้นเกี่ยวข้องโดยตรงกับการหยุดหายใจขณะหลับ ถ้าคิดให้ดี เพราะเราจะรู้ไม่ตัวเลย บางทีเราหายใจไม่ออก จิตจะไปผูกให้ฝันไป ว่ากำลังจะตาย ที่แท้เค้ากำลังหายใจไม่ได้จริง ในความคิดตัวเองนั้น อาจไม่เหมือนคนอื่น ตัวเองตอนเด็กๆ ชอบการร้องเพลง มากๆมีความจำในเนื้อเพลงและทำนองเพลงต่างๆทั้งที่ไม่เคยเรียนดนตรีไม่รู้จักโน๊ตแม้นแต่ตัวเดียว สิ่งที่ทำด้วยความรักและความสุขนั้นจิตและสมองจะใส่ใจและบันทึกไว้จดจำ และวันหนึ่งจะรู้ตอนเองว่ามันมาจากพื้นฐาน แล้วทำให้เกิดความส่ามารถพิเศษขึ้นมา ถ้าให้ขึ้นไปแข่งร้องเพลงนั้นเชื่อมั่นว่าทำได้ เพราะคุมตัวเองให้ทำในสิ่งนั้นได้อย่างถูกต้องและชำนาญ ขอบอกว่า เสียงเพลงนั่นมีอิทธิพลต่อจิตใจของทุกคน ในเพลงแต่ละเพลง แต่ละทำนองบ่งบอกถึง เหตุการณ์จากชีวิตจริง ความเศร้า สนุก ความสุข ความทุกข์ ความดี ความชั่ว ความโกธร ความฝัน ความรัก และหลากหลายอารมณ์ถูกถ่ายทอดมากจากขีวิตจริงของคน อันนี้คุยในเรื่องการร้องเพลงอาจเพ้อเจอ สำหรับคนที่ฝันอยากเป็นนักร้องค่ะ และคนที่จะนอนหลับแบบง่ายๆฟังเพลงและดนตรีเลยค่ะวันพูดดีค่ะ ทุกความเห็นมีเหตุผลค่ะ👍❤🙏
คุณหมอTanyวิเคราะห์ได้เยี่ยมมากครับ สังเกตุได้ว่าทุกคนสนใจกันมาก พยายามพิมพ์พูดคุยด้วยคอมเมนต์ยาวมาก ๆ บางคนพิมพ์ยาวคุยน่ารักมากทุกคนเลย ขอชื่นชมคุณหมอTany ครับจินตนาการดีมาก ๆ ครับ🎀
ขอบคุณอาจารย์สำหรับการแบ่งปันค่ะ
ขอบพระคุณ อ.หมอ มาก ๆ ค่ะ ที่ให้ความรู้สุขภาพทั้งทาง กาย & ใจ
ดีมาก ๆ ค่ะ
ที่ อ.หมอ เคยฝันว่าขับรถ Rolls Royce แล้ว ลอยไปดาวอังคารนั้น = อ.หมอ เข้าถึง ฌาน 4 แล้ว มีบารมีเก่าทางกรรมฐานมามาก
กายในตัวจริง ของ อ.หมอ
จริง ๆ ค่ะ ไปดาวอังคารก็
ไปจริง ๆ ค่ะ ไม่ใช่ ความคิดค้างจากตอนตื่นค่ะ พัชก็เคยลอยไปเที่ยว โลกต่างดาว & เที่ยวสวรรค์ พรหมโลก นิพพาน มาแล้วค่ะ ถึงทราบค่ะ ว่า มีคนต่างดาวจริง ๆ มีเทวดา นางฟ้า & พระพรหม & มีพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ จริง ๆ ครบ @ นิพพานค่ะ
ที่ อ.หมอ บอกว่า คนที่ตายตอนนอนหลับอาจจะทรมานหรือไม่เราไม่ทราบ ก็จริงค่ะ เพราะบางคนก่อนหลับเขาป่วยอยู่ความทรมานกายต้องมีแน่
แต่ถ้าใจเขาคิดถึงแต่ลมหายใจเข้า ออก ตลอดเวลา แบบกรรมฐานไม่ได้คิดถึงความทรมานที่กายเลย คือทำใจไปคิดถึงพระพุทธเจ้า กับคิดถึงแต่ลมหายใจ เข้าออก เขาจะลืมความทรมานกายได้ค่ะ เพราะจิตใจจดจ่อกับพระฯ & ลมหายใจเข้าออก แล้วใจก็เป็นสุขกับการจับภาพพระ พอเข้าถึง ฌาน 4 ได้ กายในก็หลุดออกจากกายเนื้อทันที หมดความรู้สึกทรมานของกายแล้วค่ะ เพราะแยกจากกันแล้วค่ะ
คือ จิตวิญญาน ออกจากร่างกายไปแล้วค่ะ หมดความรู้สึกทางกายอย่างสิ้นเชิงค่ะ
แต่ร่างกายก็หลับสนิทอยู่ค่ะ
กายที่เราฝันว่าไปไหน ทำอะไร
= กายแท้จริงของเราจริง ๆ ค่ะ
เราจริง ๆ เป็นจิตวิญญาน ที่มาอาศัย ร่างกายอยู่ชั่วคราวเท่านั้น
กายเนื้อเหมือนหุ่นยนต์
ที่กายในเราบังคับให้หุ่นฯทำงาน เดิน ไป ที่ต่าง ๆ ตามที่จิตเราบังคับ พอกายในเรา ออกจากกายเนื้อ กายเนื้อนี้ก็หลับสนิทค่ะ ไม่มีจิตคอยขับเคลื่อนกายเนื้อค่ะ
พัชก็เคยค่ะ เวลาป่วยจนร่างกายทรมานมาก ๆ ก็ นึกถึงว่าเราจะไปหาพระพุทธเจ้า @ นิิพพาน ขอท่านช่วยให้หายป่วย ขอทิ้งร่างกายไปเลย ไม่ต้องการร่างกายอีก แล้วตามลมหายใจ เข้าออก ไม่กี่นาที พอเข้าถึง ฌาน 4 กายในก็หลุดออกไปหาพระฯ @ นิพพาน ทันทีค่ะ
การฝึก กรรมฐาน = ซ้อมตายก่อนตายค่ะ = ตายอย่างมีสติ สามารถเลือกที่ไปได้ค่ะ ว่าตายแล้วจะ ไปสวรรค์ พรหมโลก หรือ นิพพานค่ะ
แต่คนที่ตายโดยไม่ฝึกกรรมฐาน ก็ตายแบบตามบุญตามกรรมที่ทำไว้
คนมีบุญจะมีพระ ฯ พรหม เทวดามารับไปสู่สุคติภูมิค่ะ
แต่คนมีบาปก็จะมียมฑูตมารับไปสำนักพระยายมค่ะ
ใครที่ฝึกกรรมฐานจะเข้าฌาน 4 กันทั้งนั้นค่ะ ซ้อมตายก่อนตายกันทุกวันค่ะ จิตจะได้ไม่พลาดไปนรกค่ะ
เรื่องหลังความตายมีอีกมากค่ะไว้ว่าง ๆ ค่อยมาบอกเล่าต่อนะคะ
Thanks a million.
Take good care of yourself.
May you be wealthy, healthy & safety from all kinds of the diseases all the time.
GOOD LUCK.
🎁💎🎶🎾🏋️♂️🍨🍎🏖️🍇🍉
สวัสดีค่ะ เคยมีประสบการณ์ ไปงานศพเพื่อน มีขณะหนึ่ง หูดับไม่ยินเสียงจากงานศพ รู้สึกตัวทุกขณะ ตามองไปรอบด้าน มองไปที่ กำแพง กำแพงเคลื่อนไหวไปมา เลื่อนไปมา เห็นกำแพงกำลังแยกจากกัน ตามแนวขวาง พริบตาเดียว ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติค่ะ คนที่นั่งใกล้ ก็ปกติ มีตัวเองที่เห็นแบบนั้นค่ะ จึงคิดว่าจุติจิต ไม่น่ากลัวค่ะ และไม่มีอาการเจ็บด้วยค่ะ ขอบคุณ คุณหมอมากค่ะ
ถ้าเป็นเรา เราอยากจากไปอย่างสบายใจ
ไม่มีห่วงใดๆ ถึงแม้จะเจ็บปวดบ้าง แต่ต้อง
ไม่ถูกทอดทิ้งให้ตายอย่างเดียวดาย วาระ
สุดท้ายอยากอยู่บ้านเพราะอบอุ่นกว่า
ความฝันของผมแบ่งเป็น 3 รูปแบบ 1) ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นมาจึงรู้ว่าฝัน แต่จำความฝันได้ไม่ตลอดเหตุการณ์ 2) ฝันแล้วมีสติรู้ตัวว่ากำลังฝัน แล้วไปเจอและพูดคุยกับคนตาย จากนั้น รู้สึกตัวตื่นนอน ทำให้จำความฝันได้แม่นยำ 3) ฝันแบบสลึมสลือ เหมือนคนครึ่งหลับครึ่งตื่น แล้วลืมตามามองเห็นผี วิญญาณ เดินอยู่รอบบ้าน จึงสั่นหัวเพื่อเรียกสติกลับคืนมา แล้วภาพที่เห็นก็หายไป ....ส่วนตัวผมสรุปไม่ได้ว่า ฝันแบบไหนจริงหรือหลอก เลยไม่เชื่อถือในความฝัน ครับ
คุณหมอ，คนเป็นโรคหัวใจฝันทรมานอยู่บ่อยๆ หลายคนถึงกับกลัวการนอนไปเลยแล้ววันหนึ่งเขาก็จะไม่โชคดีเหมือนครั้งก่อนๆ...หลับตายก็ทรมานได้ครับ
ดีมากๆๆค่ะ เป็นแนวความคิด ความเห็นของคนที่ใช้ชีวิตอยู่อย่างคนทำงานเหมือนคนทั่วๆ ไป แต่มีจิตที่เข้าใจธรรมชาติของกาย ใจ มีคำถาม คำตอบให้ตนเองเสมอมีชีวิตที่สนุก สร้างความสุขให้ตนเองได้ และยังเผื่อแผ่ไปยังคนรอบๆ ตัว คลิปแต่ละคลิป มีความรู้และแนวคิด ดูเหมือนเล็กแต่กลับเป็นเพื่อน เป็นกำลังใจได้ดีที่เดียวค่ะ จึงขอชื่นชมค่ะว่า จิตที่ถูกฝึกฝนมาดีแล้วย่อมนำความสุขมาให้ (แม้จะหลับหรือตื่นอยู่ก็ตาม) ขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ
ชอบความคิดและแนวคำตอบ ที่อธิบายได้อย่างอิสระ และลงลึกชัดเจน อัจฉริยะและลึกซึ้งยากหาใครเทียบ ขอบคุณเวลาและความใส่ใจที่ให้กับคนไทยค่ะ
วันนี้ยอดผู้ติดตามช่อง CZcams ของ Doctor Tany เพิ่มเป็น ✴3.16 แสนคน✴แล้วค่ะ
เป็นช่องที่นำเสนอความรู้ด้านสุขภาพ เหมาะกับทุกเพศทุกวัย ติดตามแล้วคุณภาพชีวิตจะดีขึ้นค่ะ
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
สวัสดีค่ะ คุณหมอแทน
ความฝันจากจิตใต้สำนึก
จิตใต้สำนึกจากความคิด
ขอบคุณสำหรับข้อคิด"สติ"ในวีดีโอนี้ค่ะคุณหมอ
เห็นด้วยกับอาจารย์ 100%ค่ะ ยามจะคิดบวกจนกว่าจะถึงเวลานั้น ขอบพระคุณมากค่ะ🙏 ติดตามอาจารย์โดยตลอด ได้ความรู้ ความเข้าใจในโรคต่างมากมาย ยิ่งเป็น สว. คลิปอาจารย์มีประโยชน์มากค่ะ🙏
Doctor Tany “you rock”👍🙏💝
ผมก็เป็นคนที่ชอบคิดและจินตนาการแปลกๆ เรื่องจิตสุดท้าย: ก่อนอื่นต้องขออนุญาตอธิบายที่มาของพื้นฐานความคิดผมก่อน อาจจะยาวนิดนึงนะครับ ผมคิดว่าพวกเราทุกคนคือความทรงจำของตัวเอง (I am just my memory) ความทรงจำน่าจะอยู่ในรูปของไฟฟ้าหรืออะไรสักอย่างที่ผมก็ไม่สามารถตอบได้ (ในที่นี้ผมขอทึกทักสมมุติว่ามันคือพลังงานไฟฟ้าแล้วกันนะครับ) แต่ที่แน่ๆมันเก็บอยู่ในสมอง ถ้าแลกเปลี่ยนสมองของ นาย ก. กับ นาย ข. ได้จริงนาย ก. ก็จะไปอยู่ในตัวของนาย ข. หรือหากว่านักวิทยาศาสตร์สามารถดึงเอาพลังงานไฟฟ้าความจำของคนแก่คนนึงย้ายไปใส่ในตัวเด็กทารกที่กำลังจะเกิดได้ เมื่อเด็กเกิดมาเติบใหญ่ก็จะบอกว่าชาติที่แล้วเขาคือคนแก่คนนั้นทั้งๆที่ไม่ใช่ชาติที่แล้วเลย
ผมเชื่อว่าเมื่อร่างกายหยุดทำงานพลังงานไฟฟ้าที่เป็นความจำนี้จะยังคงทำงานอยู่ต่อ หรืออาจแปรสภาพไปเป็นอย่างอื่น แต่ที่แน่ๆมันคือ "ความจำ" ที่อาจจะแค่จำได้ แต่ไม่สามารถคิด วิเคราะห์ได้เพราะไม่มีสมองที่จะช่วยในการคิดและขับเคลื่อนมันอีกแล้ว เหลือแค่ความจำเพียวๆ ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าในความจำนั้นจะมีความรู้สึกได้ไหมเพราะว่าเราไม่มีสมองเเละไม่มีสารเคมีในสมองที่ทำให้เรารู้สึกต่างๆนาๆ
ผมมีความเชื่อว่าเมื่อร่างกายหยุดทำงานไปแล้ว (เสียชีวิต) ความคิดสุดท้ายจะสำคัญมาก ถ้าคิดถึงบ้านก็จะจมติดอยู่กับ "บ้านในจินตนาการ" สุดท้ายจนกระทั่งพลังงานความคิดที่เป็นไฟฟ้านี้ค่อยๆเปลี่ยนรูปไปเป็นอย่างอื่น ซึ่งมันคือแค่บ้านในจินตนาการนะครับ ไม่ได้บินไปอยู่บ้านหลังนั้นจริงๆ ดังนั้นความคิดก่อนเสียชีวิตควรจะมีสติเพื่อให้ไม่ยอมให้ความคิดเบื้องลึกที่เรากังวลมันแอบพุ่งขึ้นมากลบความคิดที่จะพาเราไปอยู่ในจินตนาการดีดี เช่นถ้าคนๆหนึ่งก่อนเสียชีวิตมีความเจ็บปวดมากรู้ตัวว่าร่างๆค่อยๆดับแล้วความคิดเบื้องลึกที่เป็นห่วงสุนัขที่บ้านดันโผล่ขึ้นมา พอร่างกายหยุดทำงานไปก็จะเหลือแค่คว่ทคิดสุดท้ายนี้ก็จะวนอยู่แค่ "สุนัขที่บ้าน" "สุนัขที่บ้าน" "สุนัขที่บ้าน" โดยไม่สามารถคิดหรือเปลี่ยนเรื่องวิเคราะห์อะไรได้อีกเพราะขาดสมองที่จะช่วยกันการคิดและวิเคาาะห์ จะเป็นอย่างนั้นไปเรื่อยๆจนกระทั่งพลังงานไฟฟ้าความคิดนั้นค่อยๆจางเปลี่ยนรูปไปเป็นอย่างอื่น
ในทางพระพุทธศาสนานั้น
ภาคของจิตใจ แม้มีความซับซ้อน แต่ก็เป็น "สิ่งที่ฝึกได้และควรฝึก ตั้งแต่ยังมีชีวิต ขณะที่ยังแข็งแรงดี" เพราะ หากเมื่อรอจนคับขัน เช่น เจ็บป่วยทรมานมาก จิตย่อมไม่อยู่ในสภาพเอื้อแก่การฝึก และ สัจธรรม ก็คือ "ทุกขณะแห่งการดำรงชีวิต" ย่อมผ่านการรับรู้ รับกระทบ และเกิดปฏิกิริยาขึ้น ไม่ว่าจะต่อใจ หรือผลักให้ออกสู่วจีกรรม กายกรรม แล้วย้อนกลับสู่ใจ ในรูปที่ไม่ว่าจะเวทนา สัญญา สังขาร หรือวิญญาณ ล้วนมีผลให้เกิด ความที่จิต จะ "คุ้นชิน" ที่จะแล่นไปอย่าง "ลงร่อง" ในทางใดทางหนึ่งโดยอัตโนมัติ ตามธรรมชาติ
และความสำคัญที่ท่านสอนให้ต้องฝึก ก็คือ การกลายเป็น "คุณภาพของจิตสุดท้ายในร่างกายเดิม" ไปสู่ "จิตแรกของร่างกายใหม่" ที่จะพกพาอุปนิสัย อุปธิติดตัวไปด้วย และมีผลเป็นสมบัติ-วิบัติ ที่จะเกี่ยวข้องกับความสุข-ความทุกข์กับภพภูมิ ณ ขณะถัดไป
นั่นคือ "ธรรม"ชาติ ที่ท่าน "แสดง"
ส่วน "ธรรม" ที่ท่าน "สอน" จึงเป็นว่า
ดังนั้น มนุษย์จึงควร "ฝึก" ตนในการรู้จัก "สร้าง" ปราโมทย,์ รู้ "ปีติ", ทำ "ปัสสัทธิ" (ความผ่อนคลาย), รักษา "สุข" และเจริญ (ทำให้เกิด ให้มี) ในสมาธิ ไว้เสมอ .. ให้เป็นความเคยชิน เป็นอุปนิสัย เป็น วาสนา ประจำตน
และทางมาแห่ง สุขภาวะแห่ง จิต เช่นนั้น
ก็คือ ความเพียรที่จะละอกุศล และเจริญในกุศลควบคู่กันไป ค่ะ
ถือเป็น ภูมิปัญญา ที่มากับขนบวัฒนธรรมอันเนื่องโดยที่ ไทยเรามีพระพุทธศาสนาเป็น ศาสนาประจำชาติ
และกุศล ในที่นี้ ก็มิใช่เพียงเรื่องบุญทาน ศีล ๕ ศีล ๘ หรือ การนั่งสมาธิ อย่างที่คุ้นเคย แต่ยังหมายถึง ทุกการกระทำที่เนื่องด้วยความไม่มีโรค (อโรค) อนวัชชะ (ความสะอาด ไม่มีพิษภัย) โกศลสัมภูติ (ความให้ผล หรือเป็นไปด้วยปัญญา) และเกิดสุขวิบาก คือ มีสุขเป็นผล
เมื่อการกระทำ ส่งผลต่อจิต
และจิต กำหนดการกระทำในทางที่เป็นกุศล จนคุ้นชิน.. หากแม้จะมีจังหวะที่ภาวะทางร่างกาย จะ "กระตุกดับ" แล้วดึง จิตให้ดับตาม ไม่ว่า ณ ขณะนั้น จะเกิดเวทนาอันเป็นความเจ็บปวดทรมานอยู่บ้าง สังขารส่วนที่เป็น "ปัญญา" ก็จะยังพอช่วย "ปรุงแต่ง" ให้ "วิญญาณ" ส่วนที่ยังพอรับรู้ได้ จะ "ไม่ถูกปรุงแต่ง" โดย สังขารฝ่าย ที่ให้เกิด โสกะ ปริเทวะ ทุกข โทมนัส อุปายาส ..
จิตสุดท้าย ก็ย่อมยังที่จะสามารถ เปลี่ยนภพย้ายภูมิขึ้นสู่สภาวะ สุคติ ได้ค่ะ
การเจริญใน กุศล ทั้งปวง จึงคือ ทางแห่ง "การฝึก" ที่พระพุทธเจ้าท่านแนะนำ ค่ะ
มองในแง่ทางกายก็เช่นกันครับ การออกกำลังกายควรทำตั้งแต่ร่างกายแข็งแรงดี ถ้าไปทำตอนเจ็บป่วยแล้วหรือพึ่งหายจากการป่วยมันจะยากขึ้นมากๆครับ
@@DrTany ใช่เลยค่ะ
ในทางพระพุทธศาสนา ร่างกายกับจิตใจ ท่านถือเป็น เอกพจน์ ค่ะ ดังที่ได้ยินกันอยู่บ้าง เรื่อง นามรูป นั่นหมายความว่า ร่างกายและจิตใจ อิงอาศัยกัน และสำคัญโดยความเป็นเหตุปัจจัยแก่กันและกัน.. แต่คนที่ศึกษาธรรมะในปัจจุบัน เน้นกันไปแต่ที่ "จิต" จนเกิดกลายเป็นความเข้าใจที่คลาดเคลื่อน
เรื่องทางด้านร่างกาย .. ในสัพพาสวสังวรสูตร ท่านก็ได้กล่าวไว้ เป็นธรรมะ ใช้เพื่อการรักษาสุขภาพ และฟื้นฟู แก้ไขรักษา "โรค" ซึ่งท่านก็จัดเป็น "ทุกข์" อย่างหนึ่ง ที่มี มรรควิธี แห่งการดับทุกข์จากโรคภัย ไม่ว่าจะทางจิตหรือทางกาย เช่นเดียวกันค่ะ
เมื่อพิจารณาปรับใช้ กับวิถี/สถานการณ์ปัจจุบัน เราจะพบว่า มาตรการเกี่ยวกับ โควิด ต่างๆ ล้วน สอดคล้องกับ ธรรมในพระพุทธองค์ที่ท่านสอนไว้นานมากแล้ว แต่ไม่ค่อยมีใครทราบค่ะ ได้แก่
1. ทัสสนา คือ การเห็น ได้แก่ การรับรู้ในความรู้ ข่าวสาร ข้อมูลต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง
2. สังวรา คือ การสำรวมระวัง เช่น การปฏิบัติตนเพื่อ ป้องกันการติดเชื้อต่างๆ เช่น สวมหน้ากาก
3. ปฏิเสวนา คือ การกิน ดื่ม ใช้สอย ที่เป็นไปตามที่ การสาธารณสุขแนะนำ
4. อธิวาสนา คือ การอดทนได้ระหว่างรอโรคบรรเทา ระหว่าง/ขั้นตอนการบำบัดรักษา
5. ปริวัชชนา คือ การหลีกเว้น เช่น การเลี่ยงภาวะ/สถานที่/พฤติกรรมที่จะให้เกิดการติดเชื้อ
6. วิโนทนา คือ การบรรเทา ได้การได้ยา/วัคซีน กระบวนการบำบัดเยียวยาต่างๆ เพื่อบรรเทาทุกข์ทรมานจากอาการของโรค ซึ่งอาจรวมถึง มาตรการของรัฐ ที่ช่วยเหลือทางเศรษฐกิจด้วย
7. ภาวนา คือ การเจริญ ได้แก่ การใช้ทั้ง 6 วิธีที่กล่าวมาร่วมกัน เป็นองค์ประกอบ-เหตุปัจจัย เพื่อให้เหตุแห่งโรคหมดไป โรคก็จะดับ ทั้งการทำให้เกิดกำลัง ความแข็งแรง แก่ร่างกายและจิตใจ เพื่อเป็นภูมิต้านทาน หรือทนทาน ต้านรับ หรือฟื้นคืนได้ เมื่อยามเจ็บป่วย หรือบาดเจ็บในกาลข้างหน้า
ธรรม โดยเนื้อแท้ๆ จึงครอบคลุม "ทุกขณะและทุกองค์ประกอบแห่ง การเกิดความดำรงอยู่ และการดำเนินชีวิต จนกระทั่งตาย หรือดับไป ตั้งแต่ระดับปัจเจกบุคคล ไปถึงสังคม และโลก
หาใช่เพียงด้านจิต หรือการปฏิบัติเชิงรูปแบบ อย่างที่เข้าใจกันค่ะ 😆
คุณหมอ พูดได้น่าคิด ตามหลัก พุทธจริงๆค่ะ
มีหลายเรื่องที่เคยสงสัยตั้งแต่เด็ก เกี่ยวกับโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ที่คิดสงสัยเองแปลกๆ มุมมองบางมุมที่หาคำตอบไม่ได้ รวมไปถึงการฝันที่เสมือนจริงจนน่าตกใจ และเดจาวูที่เคยพบเจอบ่อย เเต่ก็มีคลิปคุณหมอแทนที่ให้คำตอบไขข้อสงสัย สัมผัสเหมือนได้เรียนรู้เพิ่มขึ้นทั้งทางโลก ทางธรรม ทางเวชศาสตร์ และโหราศาสตร์ การเจริญอานาปานสติ เข้าใจชีวิตมากขึ้นไปด้วยเลยค่ะ ขอบคุณคุณหมอแทนมากค่ะ😊🙏🙏💕
มีความคิดแบบนี้เหมือนกัน
คิดและสงสัยมานานแล้ว
ว่าถ้าหลับตายน่าจะไม่ทรมาร
ลืมคิดไปว่าเวลาเราหลับ
แต่ก็มีความฝันอยู่ บ้างทีก็ฝันดี
บ้างทีฝันร้าย แต่ถ้ามีการฝึก
สมาธิได้ระดับ เกิดความสบายใจ
มองโลกในความเป็นจริง ยอมรับและเข้าใจกับการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา อยู่กับลมหายใจ เข้าออก
ตลอดเวลาทำให้ความคิดไม่ไปไหน
จับอยู่แต่ลมอย่างเดียว แล้วก็หลับไปแบบสบาย ไม่ฝันร้าย ด้วยประสบการณ์
จริงที่ได้นำมาใช้กับตัวเองทุกวันนี้ค่ะ
ขอขอบคุณอาจารย์มากนะค่ะเพราะสงสัยอยู่ ฟังแล้วทำให้เกิดปัญญาเลย
ชอบๆ ค่ะ ที่สำคัญการทำสมาธิท่านอน
จับลมหายใจใช้ได้ผลจริงๆจ้า
ทำให้ไม่ฝันเลย และก็หลับลึกด้วย
ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกสดชื่น เห็นด้วยกับอาจราย์
ขอบพระคุณ คุณหมอมากค่ะ
เคยฝันว่าเดินอยู่ในทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ แล้วอยู่ๆ อากาศก็หมดไป สูดหายใจอย่างไรก็ไม่มีอากาศ ทรมานมาก แล้วกรู้สึกตัวตื่น สำลักออกมา จนตัวงอ
คิดคนเดียวมาตลอด โลกแห่งความฝันที่แล้วมาหาคำตอบไม่ได้ ไม่รู้จะหาคำตอบได้ที่ไหน เพิ่งมาเจอคำตอบจากคุณหมอนี่แหละค่ะ คิดเหมือนคุณหมอเลย ขอบคุณมากค่ะ
ในฝันไม่สามารถควบคุมสติได้เลยเหมือนร่องลอยไป คุณหมอพูดเรื่องนี้ดีมากเลยค่ะ ทำให้ป้าได้เตรียมตัวไม่ประมาทกับความตายหมั่นเจริญสติอยู่เสมอ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอพูดถูกมากๆเจ้าค่ะ
ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ
เด็กที่ออกจากท้องแม่คงเจ็บปวด เพราะไม่ได้เคยเห็นหัวเราะออกมาสักคน ความตายก็เช่นกันล้วนแต่เจ็บปวดทรมานทั้งนั้น เพียงแต่นอนหลับตายทรมานแค่ครั้งเดียว คงทุรนทุรายจากการหายใจไม่ได้ ก่อนหมดลม ไม่ทรมานเท่าเจ็บป่วยเรื้อรังก่อนตาย
จิตคือธรรมชาติที่รู้อารมณ์(นามธรรม)ในทางพุทธศาสนาเรียกธาตุและถ้าเรียนทางพุทธจะเน้นเรื่องสติความระลึกรู้สึกตัวทั้งพูดทำคิดให้มีสติครองจิตบ่อยๆเนืองๆในแต่ละวันมันจะสะสมในจิตจนมีพลังในไทยมีครูอาจารย์ที่เน้นสอนเรื่องสติหลายท่านถ้าเป็นพระก็คือหลวงพ่อปราโมชปราโมชโฌคุณหมอต่อเรื่องฝึกสติกับท่านได้ในยูทูปท่านก็มีให้ดูค่ะ
จริงค่ะเคยนึกเถียงที่บางคนพูดว่า คนนี้คนนั้นมีบุญจัง นอนหลับตาย เรายังว่า ... รู้ได้ไงว่าไม่ทนมาร แค่เราฝันว่าหายใจไม่ออก ต้องดิ้นให้ตื่นเพราะรู้ว่าเป็นฝัน ไม่งั้นคงขาดใจตายไปเลย
ก็ใช่ค่ะคุณหมอ..หลับไปเลยแล้วจากโลกนี้ไปเลยก็ดีค่ะ..แต่ต้องมีสติรู้ตัวว่าเรากำลังใกล้จะถึงจุดๆนี้ของชีวิตแล้วนะ..และได้ทำอะไรไว้เรียบร้อยแล้ว..เตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว..
ไม่ต้องเดือดร้อนใคร..อันนี้หมายถึงว่าป่วยขั้นสุดท้ายและแก่มากจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตแล้วนะคะ..แต่ก็ไม่รู้จริงๆว่าถ้าถึงเวลานั้นแล้วจะควบคุมตัวเองได้..และมีสติรู้เท่าทันรึเปล่า..อันนี้ยากค่ะ..🐯🦝😁
จากหลับเป็นร่างกายสูญสลาย
มันจะง่ายแบบนั้นจริงๆหรือครับ
คุณหมออธิบายเปรียบเทียบได้ดีมากเลยค่ะ ทำให้เข้าใจง่าย และเป็นอีกเรื่องที่น่าสนใจศึกษาเพิ่มเติม ขอบคุณมากค่ะ..
ฝันถึงแฟนเก่า ที่เคยรักมาก แต่งงาน พอตื่นขึ้นมา เสียใจมากครับ เค้าแต่งงานกันจริง เหมือนตายทั้งเป็น
ขอบคุณค่ะคุณหมอ❤❤❤
คิดถึงสิ่งใดดำริถึงสิ่งใด หรือมีจิตฝังลึกลงไปในสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่ นั่นคือ ภพ นั่นคือกรรม ภพคือที่เกิด เมื่อมีภพ ก็มีมีชาติ ชาติคือเกิด เมื่อมีเกิดก็จะมีแก่และตาย จิตเกิดดับ เร็วมากยากที่จะอุปมา ตถาคตบอกสอน สาธุ
ไม่เพ้อเจ้อค่ะคุณหมอ .. การเจริญสติ จุดหมายสุดท้ายสำหรับชีวิตนี้ก็คือการสร้างโอกาสให้ตัวเองมี "กุศลจิต"เป็นจิตดวงสุดท้ายในขณะจุติ (ตาย)ก่อนจะไปปฏิสนธิ(เกิด)ในภพใหม่ ..
ขอขอบคุณคุณหมอมากครับ
ขอบคุณค่ะคุณหมอ..วันนี้คุณหมอชวนสนทนาธรรมค่ะ 🙏🙇♀️
คำถาม: ตายแล้วไปไหน??
👧: เคยสงสัยแบบนี้เช่นกันค่ะ ส่วนตัว..เชื่อเรื่อง *กฎแห่งกรรม* และ *จิตสุดท้าย* ค่ะ 🙂
👧: เชื่อว่า ช่วงเวลาก่อนตาย หากคิดดีก็น่าจะพาเราไปในภพภูมิที่ดี (ในที่นี้...หาก "ชีวิตหลังความตาย" มีจริงนะคะ) แต่...
อย่างไรก็ตาม ชีวิตหลังความตายนี้ ก็น่าจะดำเนินไปตาม "กฎแห่งกรรม" ค่ะ และ เราคงต้องรับผิดชอบทั้ง "กรรมดี" และ "กรรมไม่ดี" ที่เราทำขณะที่มีชีวิตอยู่ค่ะ
- โดยที่ ไม่สามารถเอา "กรรมดี" มาหักล้างกับ "กรรมไม่ดี" ได้ค่ะ
👧: และเชื่อว่า ชีวิตคนเราถูกกำหนดมาแล้วค่ะ เพียงแต่ว่า *คุณภาพในแต่ละช่วงเวลาของชีวิต* จะเป็นเช่นไร..เรื่องนี้ *เรากำหนดเองค่ะ*
- จะสุข? จะทุกข์? ทำดีหรือไม่ดี? คุณภาพเป็นอย่างไร? อยู่ที่เรากำหนดเองค่ะ ... เราเลือกเองได้ค่ะ อย่างน้อยก็เลือกได้ว่า "จะคิดหรือรู้สึกเช่นไร" ค่ะ
- หากเราตั้งเป้าหมายที่จะ "ทำแต่เรื่องดี" ...เราก็ต้อง มุ่งที่จะพัฒนาตนเอง "ทั้งทางจิตใจและการกระทำ" ค่ะ
- เราสามารถใช้เวลาก่อนนอน เวลาสั้นๆ 5-10 นาที ทบทวนตนเองในทุกๆ วันค่ะ
...อะไรเป็นสิ่งที่ดีก็รักษาไว้ และทำอีก
...อะไรเป็นสิ่งไม่ดี ก็เลิกทำค่ะ และลองคิดเล่นๆ ว่า...แล้วจะทำอย่างไรจึงจะดี
- เราปฏิเสธไม่ได้ว่า "สิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา" ก็มีอิทธิพลต่อความคิดและการกระทำของเราค่ะ ดังนั้น "เราต้องคบคนดี อ่านหนังสือดี รับข้อมูลจากคนดี และหมั่นทบทวนตนเองอยู่เสมอ" ค่ะ 🥰
- "หากเราเจอสิ่งแวดล้อมที่ไม่ดี"...ถอยห่างออกมาค่ะ 😃
- "หากเราโดนแกล้ง หรือเจอคนไม่จริงใจ" ...สิ่งแรกที่เราทำ คือ ทบทวนตนเองก่อนค่ะ เราทำอะไรไม่ดีไปรึเปล่า หากเราทำไม่ดีก็ต้องรับผิดชอบค่ะ และแก้ไขค่ะ
หากเราไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดี...นั่นก็เรื่องของเค้าค่ะ เค้าแกล้งเรา สุดท้ายเค้าก็ต้องรับผลกรรมนั้นค่ะ
[ปล. "รับผิดชอบ" คือ "รับทั้งสิ่งผิดที่เราทำ และรับสิ่งชอบที่เราทำ" ]
[ไม่ใช่ "รับเฉพาะชอบ" ค่ะ 😆]
["การแก้แค้น" ...ไม่เอา ไม่เอาค่ะ ไม่อยากต่อกรรมกับเค้าค่ะ]
- สุดท้าย...เราจะดีหรือไม่ดี นั้น อยู่ที่ *ตัวเราเองเลือกให้ตัวเอง* ค่ะ 🙇♀️❤💯
👧: ขอบคุณคุณหมอมากค่ะ วันนี้ *คุณหมอชวนให้คิดสส์* อีกแล้วค่าา
(คิดสส์ = คิด เติม S ค่าา) 😆😆
คิดเหมือนคุณหมอเลย เรื่องการเสียชีวิตในขณะหลับ เค้าอาจจะทรมานก็เป็นได้
เห็นด้วยกับการวิเคราะห์ของคุณหมอค่ะ ถ้าเราฝึกเจริญสติได้จนถึงระดับที่สามารถรู้ทันจิตว่า...ในขณะนั้น..เรากำลังฝันอยู่ และในฝันนั้นเรามีอาการเจ็บปวดเนื่องจากสาเหตุอะไรก็ตาม เราก็น่าจะสามารถควบคุมจิตเราให้สงบลง ไม่ทุรนทุรายทรมานในวาระสุดท้ายแห่งชีวิต และจากไปแบบสบายจริงๆ ได้ค่ะ
แฟนเสียชีวิตกระทันหัน นอนหลับไปเลย คิดสงสัยอยู่ทุกวัน ว่าขณะหลับเขาจะรู้สึกอย่างไร หลับไปแบบคนไม่ฝัน หรือ กำลังฝันแล้วก็ฝันไปเรื่อยๆไม่ได้ตื่นขึ้นมา แต่คนที่ยังอยู่นี่ซิคะ คิดถึงทุกวัน
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ขอบคุณนะคะ คุยเรื่องแบบนี้ สนุกดี แปลกดีเหมือนกัน…ต้อมนอนบนเตียงดูดวิญญาณน่ะค่ะ 💤นอนแล้วไม่อยากตื่น😋(เตียงไม้สักหลังนี้เหมือน safe zone…ถ้ายังไม่ถึงเวลาตายของเรา เหมือนเขาจะไม่ให้เราตาย เอาพวงมาลัยมาไหว้เตียงหลังนี้บ่อยๆ ตอนนั้นห่วงเฌอแตม พยายามหายใจ CPR ตัวเอง) ตอนดญ.เคยมีเดจาวูด้วยเหมือนกัน….(😅ผ่านไปนานแล้วเรื่องนี้ก็ยังจำแม่นจนปัจจุบัน และโชคดีตอนนั้น เหมือนทำได้ในการควบคุมสติตอนฝัน ตื่นมามือยังกำพระที่ห้อยคออยู่เลย) ตอนนี้พยายามคิดดีๆ ปฏิบัติดีก่อนนอน หากฝันจะได้ฝันดีๆ มีจิตสุดท้ายดี ตายจะได้ไม่ทรมาน ถ้าต้องตายจริงแล้ว หัวใจขาดเลือดตอนนั้น หายใจไม่ออก ขาดอากาศ จุกแน่นหน้าอก (ช้างเหยียบไม่เคยค่ะ เคยแต่หมาเหยียบ😁) ดิ้น เฮือกๆ ไม่นานคงไม่ทรมานมั้งคะ 🤔หวังว่า…
ต่อไปนี้จะหมั่นฝึกฝนรู้เท่าทันฝึกสติเตรียมการกำหนดจิตให้ผ่องใส ต้องขอขอบคุณคลิปดีๆมีประโยชน์ค่ะ
ขอบคุณมากคะคุณหมอ ที่คุณหมอแชร์มาให้มีประโยชน์มากคะเพราะไม่เคยคิดอะไรแบบนี้มาก่อนเลยคะ เมื่อก่อนกล้วความตายมากเลยคะ ตอนนี้ก็ยังกลัว แต่หลังจากที่ผ่านประสบการณ์หัวใจและเสียเลือดมากจนมาผ่าตัดมดลูกทำให้เริ่มพอจะทำใจได้บ้างนะคะ ถึงเริ่มเตรียมตัวสั่งเสียกับครอบครัวไว้บ้างว่าเรามีอะไรบ้างที่อยากให้เขาช่วยเทคแคร์ให้ถ้าเราเสียชีวิตขึ้นมาคะ
ไม่กล้าคิดค่ะ กลัววจ้าา ถึงเวลา ก็ทำใจ ไปหมดค่ะ แล้วแต่บุญกรรม ที่ทำมาาจ้าา
เดจาวู คือ อะไร?
คำว่า เดจาวู (Déjà vu) มาจากภาษาฝรั่งเศส แปลว่า _เคยเห็นมาก่อนแล้ว_ ซึ่งแม้หลายคนจะรู้สึกว่าตนเคยเผชิญสถานการณ์ดังกล่าวมาก่อน แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเคยเกิดขึ้นจริงหรือไม่ และบางครั้งก็แน่ใจว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เพราะไม่เคยไปยังสถานที่นั้น ๆ หรือเป็นการพูดคุยกับคู่สนทนาเป็นครั้งแรกในชีวิตด้วยซ้ำ จึงชวนให้สงสัยว่าความรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาดังกล่าวเกิดขึ้นได้อย่างไร
ทั้งนี้ จากการสำรวจพบว่าผู้ที่มีสุขภาพดีประมาณ 60-70 เปอร์เซ็นต์ เคยเกิดความรู้สึกแปลกประหลาดแบบเดจาวู โดยมักเกิดขึ้นบ่อยในช่วงวัยที่มีอายุ 15-25 ปี และจะค่อย ๆ เกิดขึ้นน้อยลงเมื่อมีอายุเพิ่มมากขึ้น นอกจากนี้ ยังพบด้วยว่าส่วนใหญ่เกิดจากการรับความรู้สึกผ่านภาพ เช่น รู้สึกเหมือนเคยเห็นสถานที่ที่เพิ่งไปเยือนครั้งแรกมาก่อน หรือรู้สึกคุ้นเคยเมื่อเห็นรูปสถานที่ สิ่งของ หรือคนที่ไม่รู้จัก เป็นต้น นอกจากนี้ อาจเกิดขึ้นได้แม้เพียงได้ยินคำศัพท์ที่ไม่รู้ว่าแปลว่าอะไร
Interesting topic of discussion that opens to many interpretations, Doctor Tany. The fact that you reflected on this at the tender age of 12/13 years old fascinates me. Especially when I was still daydreaming in my magical hidden Bluebell field of dreams at that age! Haha. The closest I came to ponder about Death at the time was through my Art History class. How art dealt with Death throughout its History. I remember my art teacher took us on a field trip to a hauntingly beautiful British cemetery that was over 400 years old! Death was a mystery to me. I was not scared. But I didn’t think anything more of it. Being young gives you a false sense of wellbeing and invincibility.
I started pondering on Death more deeply perhaps 15 years ago, when I began seeing recurring patients at the clinic. Albeit my patients are generally healthy. They were all able to ambulate. Young ones in their early 60s, eldest I saw was a 97-year-old.
Death is an awkward topic to openly discuss with anyone you don’t know well. Though I had a rather interesting conversation with my former neighbor in Seattle. He mentioned one day how his 96-year-old mom, an Irish woman of strong faith that she is, still is afraid of death.
The followings are purely my perspectives. My impromptu response to my neighbor. You can prepare for Death by keeping Yourself healthy:
Socially: Never go to bed angry with someone who matters to you, since no one knows what tomorrow may/may not bring.
Physically: This simply means being healthy with no disease. Eat right. Exercise. Live a healthy lifestyle.
Mentally/Spiritually: Being grateful, happy, and at peace with yourself. Have faith. Cultivating mindfulness through meditation.
You can be in a room full of people during the final moments… Though when the time comes to crossover, you do it ALONE. What we perceive as peaceful, subtle, and quiet passing on our end is very subjective. No one knows what really goes on for the one who’s dying. Fully agreeing with you on this, Doctor Tany. The best way to prepare ourselves while we’re still alive, is to have a strong mind and trust in the journey. Cultivating mindfulness gives us a strong mind. The ability to be fully present, aware of where we are and what we’re doing, not being overly reactive nor overwhelmed by what is going on. Mindfulness allows us to be our own master during our final exit, so the life force energy is hopefully transferred to its next destination peacefully.
Death is a natural process that unites us all and still is a mystery Science can’t solve!
Phew! Peace Out.
♥️❤️♥️
Thanks for sharing!
เออ..เนาะลืมนืกไปเลยค่ะคุณหมอ ขอบคุณค่ะ💕💞
ถึงคุณหมอหลอก ผมก็เชื่อครับ😂 ลุคของคุณหมอ พูดอะไรผมก็เชื่อไปหมดเลยครับ 😅 คุณหมอดูแลสุขภาพด้วยครับ
ฟังคุณหมอพูดแล้วนึกถึงตัวเอง😊เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองบ่อยมากแต่รอดมาหลายครั้ง.ตอนนี้ต้องมีสติกลับมาดูแลตนเอง.💖🌷🌻🌿☘️
สวัสดีค่ะคุณหมอ ขอบคุณนะคะ ขอให้คุณหมอมีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปคร๊😊😍😍
อันนี้เรื่องจริงอีกเรื่อง ผมเคยเสพยามาก่อน ตอนนอนฝันว่า เก็บยาบ้าได้ เยอะเลย แล้วมันมีความสุขมาก เก็บมาได้เยอะมาก ในฝัน ผมว่าจะสูบตรงนั้นเลย แต่มันก็มีเรื่องที่ทำให้เราไม่ได้สูบ ต้องมีอะไรสักอย่างแหละ ที่ทำให้เราไม่ได้สูบ เลยเก็บไว้เยอะๆ และ ก็เดินคุยกับเพื่อนไปเรื่อยๆ จากนั้นก็ตื่นเฉยเลย เสียดายมากที่รู้ว่าฝัน ( แต่ผมว่าในฝันเรา อะไร อะไรมันจะเพิ่มเป็นสองเท่าเสมอ) เหมือนมันx2 เหมือนเราเจอตังในชีวิตจริง ในฝันx2เยอะขึ้นเสมอ เหมือนเรามองสาวในชีวิตจริง แต่ในฝันได้จับมือได้กอดคนที่อยากกอด
ถ้าสุขก็คือสุข2เท่า ถ้าทุกข์ก็คือทุกข์2เท่าเหมือนกัน
คิดเล่น ๆ ต่อจากอาจารย์ค่ะ ถ้าเป็นตัวเองต้องตายไปในตอนนี้ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไรคงทุกข์ทรมานต่อสู้กับความตายแน่นอน😅 #ตอนนี้ยังไม่อยากตาย🤣 เพราะรู้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังคงแย่มาก ๆ แน่นอน #ขอยืนส่งคนที่เรารักที่อยู่ข้างหน้าเราไปก่อนล่ะกัน😄🥀
ปัจจุบันคิดว่าก็เป็นโชคดี ที่ไม่มีคนข้างหลังให้ต้องเป็นห่วง ถึงวันนั้นคงมีความพร้อมในการตายตลอดเวลา ก็คงจะไปอย่างสงบจริง ๆ นะคะ🤩 #เป็นคลิปที่ไม่ซีเรียส แต่คิดตามอย่างจริงจัง😂#ขอบคุณอาจารย์หมอมากค่ะ🥰
ขอบคุณค่ะคุณหมอ
ผมเชื่อว่าการเสียชีวิตขณะหลับอาจจะเป็นฝันร้ายก็ได้ครับ เพราะจากที่เจอมา ขณะที่เราหลับ Sensory ของเราก็ยังทำงานอยู่ .. ผมเคยนอนหลับแล้วฝันว่ากำลังคุยกับใครซักคนอยู่ แล้วอยู่ดีๆคนๆนั้นก็พูดกลายเป็นเสียงแตรรถยนต์แบบดังมากๆ .. สรุปตื่นมา มีคนบอกว่า สัญญาณกันขโมยรถดัง ตอนผมหลับอยู่(เสียงแตรรัวๆ) จึงคิดว่า จริงๆแล้วขณะที่หลับไม่ลึก เรายังมีความรู้สึกรอบตัวอยู่ แค่ร่างกายอาจจะ interpret ไปอีกแบบนึง .. ส่วนถ้าอยู่ใน Deep Sleep อันนี้จะยังเหมือนกันไหมไม่แน่ใจครับ
ก็เป็นเช่นนั้นได้ครับ
ขอบคุณมากครับ เราต้องเตรียมตัวตายกันครับ เพื่อที่เราจะได้ไม่ทรมาน
ได้ฟังแล้วก็พอเข้าใจว่า หมอ'อาจ'ได้เกิด ความเข้าใจใน'ธรรมในธรรม' ที่พระพุทธเจ้าได้แสดงแก่ปัจจวัคคีย์ ในชั้นแรกที่เรียกว่า'จกฺขุํอุทปาทิ' มานานแล้ว
ขออนุโมทนา
ขอบคุณมากครับ!
ขอบคุณครับ อ. ช่วงวัยหนึ่งผมเคยฝันร้ายตลอดต่อเนื่องหลายวัน จนวันหลังๆเหมือนจิตมันเริ่มปรับตัวได้ รู้ว่านี่ไม่ใช่ความจริง ใจเริ่มปล่อยวาง ในขณะที่ความฝันร้ายดำเนินไป แต่ใจไม่ไปแบกหรือยึดติดทุกขร้อน หลังจากนั้นฝันร้ายก็หายไป เลยอยากมาเล่า ปสก. ของตัวเองครับ
คุณหมอคะ อยากแชร์ประสบการณ์ตรงของการทำฝึกสมาธิค่ะ ส่วนตัวเริ่มไปวัดฝึกสมาธิเมื่อปี 2007 มีลูกคนแรก(หลังฝึกสมาธิไม่ถึงปี)ในปี 2008 คลอดธรรมชาติ เจ็บมากค่ะต้องใช้แก๊สช่วยระหว่างรอคลอดค่ะ ตอนนั้นสติหลุดกระเจิงค่ะ แต่หลังจากนั้นอีก 2 ปีในปี 2010 มีน้องคนที่ 2 ระหว่างท้องก็จะนั่งสมาธิบ่อยมาก พอถึงนัดวันคลอดแบบธรรมชาติ พยาบาลให้ยาเร่งคลอด เราเลือกไม่ใช้แก๊สค่ะ นั่งขัดสมาธิบนเตียงรอคลอดแล้วก็ทำสมาธิสู้เอา ช่วยได้มากจริงๆค่ะ ความเจ็บยังอยู่แต่พยายามไม่สนใจ เอาจิตมาจดจ่อที่ลมหายใจด้านบนแทนความเจ็บ นั่งสมาธิตัวแข็งแต่เหงื่อท่วมเลยค่ะ พอพยาบาลเข้ามาในห้องยังตะลึงค่ะ ถามสามีเราว่าภรรยาฝึกสมาธิมาใช่ไหม ทำงานห้องคลอดมากี่สิบปีไม่เคยเจอคนไข้แบบนี้ (แล้วพยาบาลไปเล่าให้หมอฟังตอนที่หมอเข้ามาทำคลอดค่ะ)
และเหตุการณ์เมื่อต้นปีนี้เอง ติดโควิดค่ะ ก็ทานยาช่วย ดื่มน้ำ และพักผ่อน ประมาณคืนวันที่ 2 ที่อาการเริ่มหนัก มีไข้สูง ข้างในตัวร้อนจี๋ รู้สึกทรมานมากๆ เราก็นอนแล้วก็ทำสมาธิค่ะ (เดชะบุญที่นั่งสมาธิทุกวันมา 2 ปีกว่าแล้ว) พอทำสมาธิซักพัก จิตก็รวมแล้วก็ไม่สนใจอาการของร่างกาย แล้วเราก็หลับได้กับจิตที่สงบอันนั้น พอตื่นขึ้นมา อาการป่วยดีขึ้นมากๆเลยค่ะ ถึงรู้ว่าสมาธิเราก้าวหน้าขึ้นมากๆ ส่วนตัวเห็นถึงคุณค่าของสมาธิที่่ฝึกมาค่ะ ช่วยได้มากเวลาเจอภาวะคับขัน คุ้มค่ามากที่ฝึกค่ะ ต่อให้ต้องฝึกทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ก็สมควรทำค่ะ
@@tipaus7055
สุดยอดเลยค่ะ ตอนเป็นโควิตวันที่2มีเวทนามากไข้ขึ้นสูงปวดตั้งแต่บนถึงล่าง แล้วก็หลับไปนิดเดียวตื่นมาอาการหายไปยังฟังธรรมต่ออยู่เลยค่ะ
😊🌼🍃 คลิปเกี่ยวกับ การนอนหลับที่คุณหมอแทนทำไว้ค่ะ
🔺️1.นอนแล้วเป็นตะคริว ทำไมถึงเป็น แก้ไขอย่างไร
czcams.com/video/jnFlMcsfxIk/video.html
🔺️2. นอนไม่หลับ ทำอย่างไรดี
czcams.com/video/6lcxikSBeJs/video.html
🔺️3. เด็กสมาธิสั้น ดื้อ ผลการเรียนไม่ดี หลับในห้องเรียน อาจเพราะมีภาวะหยุดหายใจขณะหลับ
czcams.com/video/OFuUvqLkB90/video.html
🔺️4. คนผอมก็เป็นโรคหยุดหายใจขณะหลับ OSA ได้
czcams.com/video/pQ5H4VDvs5o/video.html
🔺️5.ทำงานเป็นกะ เข้าเวร นอนไม่หลับแต่ไปง่วงเวลาทำงานแก้ไขอย่างไร
czcams.com/video/ViZkkH6YAvw/video.html
ขอบคุณมากค่ะ
🌹❤🌹
ตอนอายุประมาณ 11-12 เคยนอนหลับตามปกติไปแล้วแบบจู่ ๆ หายใจไม่ออกขึ้นมา ดิ้นรนจนเฮือกสุดท้าย ได้ตื่นมาเป็นเวลา 7 โมงเช้า สมมุติถ้าวันนั้นกลับมาไม่ได้คนคงคิดว่าเราไปสบาย นอนแล้วตายเลย แต่ช่วงหายใจไม่ออกนี่โคตรทรมาณ เท่าที่ถามใคร ๆ มาผมเชื่อทฤษฎีที่ว่าคืนนั้นผมคงนอนหลับลึกจนลิ้นตัวเองไหลไปอุดช่องคอจนหายใจไม่ออก
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณครับพี่หมอ🙏😘
เราเชื่อว่าความรู้สึกก่อนตายไม่ทรมานค่ะ อย่างคนที่ประสบอุบัติเหตุแล้วสลบไปตื่นขึ้นมาเขาก็บอกว่าตอนเกิดเหตุเขาไม่รู้สึกเจ็บเลยอาจเป็นเพราะยังชา หรือหมดสติ แต่มาเจ็บก็ตอนที่ฟื้นมาแล้ว ลองคิดว่าถ้าไม่ต้องรักษา ไม่ต้องทำให้เขาฟื้น ก็คงไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวด แล้วคนที่ไหลตายที่อยู่ดีๆร่างกายก็ชัตดาวน์ไปเลย ก็น่าจะไม่เจ็บปวด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ถึงจะเจ็บปวด แต่การเจ็บปวดแค่ระยะเวลาไม่นานก่อนตายน่าจะดีกว่าการเป็นโรคเรื้อรังรักษายังไงก็ไม่หายสักที หรือยิ่งรักษายิ่งแย่นะคะ
เห็นด้วยค่ะน่าจะดีกว่าคนที่ต้องจมน้ำตาย โดนไฟไหม้ตาย โดนแทงตาย
โรคพวกเรื้อรังเราทำ palliative care ครับ แค่นี้ก็ไม่ทรมานแล้วครับ
น่าจะเป็นสภาวะทางกายที่จะรับรู้ได้น้อยลง
แต่ในทางจิต ความรับรู้ สุข หรือทุกข์ ยากจะที่บอกได้
สมมุติ ถ้าไม่สามารถมีสติรู้ทันจิต และจิตดวงสุดท้ายเกิดนิมิตที่น่ากลัว เช่น เห็นอสุรกายแล้วเกิดความกลัวสุดขีด หรือเห็นตนเองกำลังเงื้อมีฆ่าสิ่งมีชีวิต
จิตดวงสุดท้ายนั้นคงส่งให้ไปอยาย หรือมีทุคติ แน่นอน
แนะนำให้ฝึกเจริญสติให่ชำนาญค่ะ ลองศศึกษาแนวทางที่ชอบ
ส่วนตัวชอบฟังหลวงพ่อปราโมทย์ค่ะ ท่านสอนให้มีสติระลึกตัวได้บ่อยๆ
🙂จริงด้วย🙂
เราคิดว่าการที่นอนแล้วควบคุมฝันได้ นั่นอาจจะไม่ใช่ฝันจริงๆ แต่เป็นครึ่งหลับครึ่งตื่น เพราะยังควบคุมความคิดได้อยู่ และการนอนแบบนั้นน่าจะนอนไม่อิ่มไหมคะ คุณหมอ
🤔🤔
Lucid dream ครับอันนั้น
ลูกชายปอดรั่วและถูกให้ยานอนหลับ18วัน หมออ้างว่าหอบไม่มีโอกาสได้คุยกับลูกเลย และเกือบอาทิตย์เปลือกตาเปิดถลน วันที่19ต.ค65ที่ลูกเสียตอนตี5.พยาบาลกระซิบกันว่ามาแล้วๆ ซึ่งเรากำลังเดินมาจากห้องน้ำ เราคาใจกับนายแพทย์และทีมพยาบาล เพราะเค้าหลุดพูดอะไรบางอย่าง แต่เพราะเราไม่มีหลักฐาน สู้ไปก็แพ้รพ.รัฐเอาผิดยาก
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ญาติผมตื่นมาตอนเช้า เดินออกกำลังกาย ใส่บาตรพระ แล้วกลับไปงีบต่อ ก่อนจะเสียชีวิตไป
😧😧 มีบุญนะคะ
อายุเท่าไหร่เหรอคะ
มีบุญมาก ได้ใส่บาตรก่อนจิตจะเปลี่ยนภพ ไปสุคติแน่นอน
จริงรับ..จิตสุดท้ายสำคัญที่สุด เพราะถ้าเราคิดถึงสิ่งใด เราจะเป็นอารมณ์นั้นครับ สติสำคัญสุดในช่วงใกล้ตายครับ
สวัสดีค่ะ เคยฝันในสิ่งที่มีความสุข แล้วตื่นมาจำความฝันนั้นได้แม่นเลยนั่นคิดว่าคนเราเมื่อฝันในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขนั้นจิตและสมองของเราจะบันทึกในสิ่งที่ดีต่อจิตในขณะหลับ เคยฝันถึงอนาคต ล่วงหน้าเป็นปีก็ไม่ทราบว่าเพราะอะไร เหตุการณ์ในฝันมาเกิดในชีวิตจริง และเคยเจ็บปวดในขณะหลับปวดมากจน พาตัวเองไปไหว้สิ่งศักดิ์และขอท่านบอกให้หาย เหตุการณ์ผ่านไปหลายปีกลับไปสถานที่ในฝันแล้วพบว่า เราเคยมาแล้วครั้งหนึ่งในความฝัน เหมือนทุกอย่างที่นั่นคือ อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัยฝันว่าไปไหว้พ่อขุนรามคำแหงเดินอยู่ริมสระน้ำและไปไหว้ท่านเพราะบอกถวายพวงมาลัยไว้ในความฝัน ไปถวายในชีวิตจริงแล้วก็แปลก เหมือนเพ้อเจ้อ และความฝันที่เป็นอนาคต นั้นบางทีฝันล่วงหน้าเป็นปี แล้วเหตุการณ์เกิดจริงเล่าสนุกๆค่ะ เคยฝันว่าขับรถขาเดียว ไม่ทราบเลยว่าสามารถทำได้ถ้าขับรถแบบเกียร์ออโต้ไม่มีครัชไม่ต้องใช้ขาข้างซ้าย แล้ววันหนึ่งได้ไปขับรถแบบนี้ที่อเมริกาใช้ขาข้างเดียวจริงๆ ในช่วงชีวิตที่มีแต่ความทุกข์จะฝันร้ายตลอดและซ้ำๆกัน จึงเชื่อว่าความรู้สึกตอนฝันและตื่น ส่งผ่านไปได้ได้แน่นอน และการส่งกลับมาในความจริงนั้น จิตและสมองอยากจะเก็บจึงจะจำได้ในความสุขนั้น 💥สิ่งที่ดีและมีความสุขขอบคุณค่ะต่างความคิดต่าง ความฝันมาจากจิตใต้สำนึก และสิ่งที่คิด และคิดถึง เชื่อแบบนี้ค่ะ ขอบคุณสนุกดีที่ได้ฟังค่ะ🙏
สิ่งที่ อาจารย์หมอ.วิเคราะห์มาทั้งหมด คือเรื่องจริงคะ ตอนมีชีวิตอยู่เราก็ยังใช้สติทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ตามที่เราต้องการ สิ่งต่างๆจึงจะสำเร็จ ถ้าไม่มีสติทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ถ้าเราตายแบบมีสติ.ดีที่สุด
อาจารย์หมอ.ยอดเยี่ยม.มากๆๆๆคะ
ฮ้ายยย.ไม่ให้ ปลื้มมม.ได้ไง นิ.❤❤
เห็นด้วยกับคุณหมอค่ะ เหมือนตอนเด็กๆ เวลาฝันว่า ปวดปัสสาวะ แล้วก็เลยเข้าห้องน้ำ สักพักปัสสาวะรดที่นอนค่ะ 😅 ร่างกายเรากับความฝัน มักจะสอดคล้องไปในทางเดียวกันค่ะ ตอนนี้เลยได้มุมมองใหม่จากคุณหมอเลยค่ะ ถ้าหลับอยู่ แล้วเสียชีวิต ไม่สบายอย่างที่เคยคิดเลยค่ะ
ไม่รู้เล่าไปจะมีใครเชื่อมั้ย😅ตอนอายุ25 ดิฉันได้นอนหลับปกติแล้วก็ฝันว่ามีผู้หญิงคนนึงอยู่ๆตรงมาบีบคอ ในฝันรู้สึกทรมานมากๆเสมือนจริงมันหายใจไม่ออกจริงๆค่ะ แบบบทุรนทุรายมากๆ คล้ายตัวเองดิ้นพราดๆไปกะที่นอน พยายามร้องขอเขาให้ปล่อยๆๆเขาก็ไม่ปล่อยรู้สึกมันยาวนานมากจนสุดท้ายเขาปล่อยมือค่ะ พอปล่อย ดิฉันก็หายใจได้โล่งเลย เลยรีบตื่นและะคิดว่าฝันอะไรเหมือนจริงจัง แต่ปรากฏว่าดิฉันลุกขึ้นมาแล้ววเห็นตัวเองนอนตะแคงงมือกำผ้าห่มแน่นนเลยค่ะ เห็นจริงๆค่ะไม่เหมือนฝันเลย พอตั้งสติได้คิดว่าเมื่อกี้ที่เราหายใจไม่ออกคือเราตายเหรอ ก็ตกใจมากและพยายามนอนกลับทับไปร่างเราที่นอนอยู่ ก็นึกถึงแต่่พระค่ะเวลานั้น แล้วมันเหมือนความรู้สึกว่าอยู่ในถ้ำอ่ะค่ะแล้ววค่อยๆเห็นแสงสว่างที่ปลายๆอ่ะค่ะ พอมาที่แสงก็รู้สึกขยับตัวได้ค่ะ และลืมตาขึ้นมาในตัวเอง
ไม่รู้มันคืออะไรค่ะ เหตุการณ์แบบนี้ แต่หลังจากนั้น คิดว่าถ้าคนไหลตาย มันทรมานนะไม่ใช่ไม่ทรมาน ไม่ใช่หลับแล้วไม่รู้สึกเลย มันหายใจไม่ออกนะ แชร์ประสบการณ์เฉยๆนะคะ ไม่เคยเล่าที่ไหนนอกจากบอกแม่ กลัวคนอื่นหาว่าบ้าค่ะ😅
เหมือนกันเลย นอนหลับฝันว่าจมน้ำพยายามลอยตัวขึ้นมาเท่าไรก็ไม่พ้นน้ำสักที ทรมานมาก หายใจไม่ออก ลองพยายามลอยตัวอีกครั้งคราวนี้ยกมือขึ้น เลยพ้นน้ำ สะดุ้งตื่น ปรากฏว่าเรานอนคลุมโปงแล้วผ้าห่มปิดจมูกหายใจไม่ออกนั่นเอง
ขอบคุณนะคะ ถ้าสามารถฝึกบังคับจิตได้ก้จะเป็นผลดีกะคนๆนั้น จะได้แยกกายกะจิตออกจากกันได้อย่างชัดเจนเพราะกายป่วยแต่ใจไม่ป่วยตามและก้จะได้ไม่ต้องทรมานมากๆด้วยคะ ตัวเองก้เคยฝันว่าได้นั่งร่วมโต๊ะและพูดคุยอย่างสนิทสนมกะดาราที่ชื่นชอบทั้งๆที่ไม่เคยเจอกันเลย แล้วตื่นขึ้นมามีความสุขมากๆกะความฝันนั้นเลยคะ 🙏
ท่านอาจารย์คุณหมอพูดได้เหมือนกับพระอาจารย์ท่าน ว วชิรเมธี เลยครับ ขอบพระคุณในคลิปนี้ด้วยครับ
หัวข้อโดนใจอีกแล้ว คนเรามีสองโลกเสมอ บางคนชอบหามุมของตัวเอง บางคนชอบนอนทำให้ตัวเองได้มีความส่วนตัวนานๆเท่าที่จะทำได้ ในความคิดส่วนตัวถ้าไม่ต้องมีภาระ ไม่มีเรื่องกังวล นอนหลับสบายตามเวลาที่เคยนอนก็สุขมาก
ฝันบ่อยที่เหมือนเหตุกราณ์จริง ในฝันยังคิดว่าขอให้เป็นฝันนะอย่าเป็นเรื่องจริง บางทีฝันเป็นเรื่องเป็นราวเลย
ทรมานทุกข์ใจทุกครั้งที่คิดถึงน้อนสฺปฺทฺ์โรซี่ทุกเวลา
😅😅
ผมเคยฝันเห็นผู้หญิงแปลกหน้า เหมือนจะเคยเห็นก็ไม่ใช่ สถานที่ในฝันเหมือนที่ ที่เราเคยไป แต่ไม่เหมือน100% แต่รู้สึกว่ามีความสุขมาก ได้จับมือ ได้บอกรัก และรู้สึกว่ามันรักผู้หญิงในฝันมาก แต่พอใกล้จะตื่น มันเหมือนเราง่วงนอน และก็สะดุ้งตื่น และผมก็ยังคิดถึง ผู้หญิงในฝันอยู่เลย รู้สึกใจมันหวิวๆ หลังจากตื่น ใกล้จะได้มีความสุขอยู่แล้ว ดันตื่นก่อน
ง
เขาเล่าตั้งยาว คุณสรุปแค่สั้นๆว่า ง 😂@@saiphinsaiphin8380
จริง
ขอบคุณค่ะ ฟังแล้วรู้สึกดีและมีสติมากขึ้น จะพยายามฝึกให้ได้ค่ะ แม้จะยาก
ขอบคุณที่มีอาจารย์ หมอแทน และช่องนี้ค่ะเป็นที่พึ่งทางกายและใจได้มากค่ะ🙏🥰
*ขอเรียนถามค่ะ ในความฝันถ้ารู้สึกมีอะไรหนักๆมาทับตรงอกเราทำให้กระดิกตัวไม่ได้แขน ขาชา นานมาก (เหมือนผีอำ) อาการนี้จะแสดงถึงภาวะ หัวใจขาดเลือดขณะนอนหลับเป็นไปได้ไหมคะ ? 🙏
อาจจะเป็นได้หรือไม่ได้ ได้ทั้งคู่ครับ
สวัสดีวันพุธค่ะ
อาจารย์หมอ ฝันแต่เรื่องเก่า ๆ
หรือสถานที่ๆไม่เคยไปค่ะ🍀😀
ติดตามแล้วนะคราฟ
ขอบคุณคุณหมอค่ะ
คิดตามที่คุณหมอพูดและนึกถึงหนังเรื่อง Inception พอเอาสองมุมนี้มารวมกัน ก็ให้รู้สึกว่าการตายขณะนอนหลับเป็นเรื่องที่น่ากลัวนะคะ
เช่นปกติเวลาหลับ ถ้ากายเราปวดฉี่ เราก็น่าจะฝันถึงการเข้าห้องน้ำ (physical น่าจะส่งผล ถึง mind ได้ในขณะหลับและฝัน)
ทีนี้อย่างที่คุณหมอบอก ถ้าเป็นกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน มันเจ็บปวดเหมือนช้างทับหน้าอก อันนี้เราคิดว่าการเจ็บปวดทางร่างกายแบบนี้น่าจะส่งผลทำให้เราฝันร้าย ซึ่งอิงจากหนังเรื่อง inception เวลาในฝันจะนานกว่าเวลาในชีวิตจริงหลายเท่า (จำไม่ได้ว่ากี่เท่า) ดังนั้นเราเลยคิดว่าถ้าติดอยู่ในขณะที่จะตาย คงทรมาณมากนะคะ
ดังนั้นจิตสุดท้ายขณะใกล้ตาย สำคัญมาก ตอนนี้เราเพิ่งเริ่มจะฝึกเรื่องสติ ทำสมาธิ หวังว่าจะช่วยพัฒนาจิตได้ดีขึ้นค่ะ
*ตอนเด็กๆ มักจะฝันเรื่องเดิมๆ ประจำ พอฝันครั้งหลังๆ เรารู้ตัวแล้วล่ะว่านี่คือฝัน แต่จะตื่นก็ไม่สำเร็จ ก็ยังคงต้องวิ่งหนีจนเหนื่อยทุกครั้ง 😆
👍
จริงครับหมอ เวลาปวดฝันเล่นเกมมีความสุขเจ็บหน่อยลง
พอไม่เล่นนึกถึงฝันและการทรมานมันยิงไปใหญ่
วัยเด็กไม่เคยคิดแบบนี้เลย ไม่มีจิตนาการ โตขึ้นเป็นเพียงฝุ่นในสายลม ฟังจบแล้วได้ความคิดว่า ยังมีเวลาเหลือเผื่อคิดต่างจากคนทั่วไป ไม่ได้ต้องการสมหวัง เพียงรู้ว่าเรารับฟังเรื่องที่แตกต่างจากเราชอบและสามาถคิดหลากหลายทลายกำแพงที่เคยถูกสอนให้อยู่ข้างใน แค่นี้ก็สุขได้
น่าสนใจดีค่ะ
คลิปนี้พังเพลินดีนะครับครับอาจารย์ขอบคุณนะครับ🙏
ฟังแล้วนึกถึงหนังเรื่องDoctor sleep ช่วงที่น้องแมวญาณทิพย์😄และพระเอกมาคุยกับคนไข้ที่กำลังจะตายให้นึกถึงเรื่องที่เค้ามีความสุขก่อนจะสิ้นใจไป แบบมีความสุข ☺️
ดิฉันขอแนะนำคลิปของอาจารย์หมอเคยทำไว้นะคะ เป็นหัวข้อแปลกใหม่ และให้มุมมองที่ดีมากค่ะ
เรื่อง _การตายมีความหมายอย่างไรในมุมมองของผม_ คลิปนี้ออกมาเมื่อ 4 เดือนก่อนก็จริง
แต่ยังมีคนเข้ามาดู และเข้ามาคอมเม้นท์ทุกวันเลยค่ะ (ยอดวิว 30,000 กว่าครั้ง)
czcams.com/video/q7BvCerjLJ4/video.html
ความฝันที่ยังคิดถึงเสมอคือ...ช่วงไม่สบายแล้วฝันว่าน้าสาวที่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ๆ มาลูบหัวปลอบโยน. แล้วร้องไห้ตื่นขึ้นมาน้ำตายังมีอยู่เลยค่ะ...
@@user-ml5zl3bx7j ทำบุญหลายอย่างค่ะ ..แต่เรื่องบริจาคโลหิต..ไม่กล้าค่ะยอมรับว่ากลัวมาก.. ขอทำบุญอย่างอื่นค่ะ..
@@user-ml5zl3bx7j คุณน่ารักจังเลยค่ะ อธิบาย และให้คำแนะนำ ขอบคุณนะคะ
เสียชีวิตขณะหลับไม่ทรมานจริงๆหรือ
เคยได้ยินคนพูด สงสัยอยู่ว่าจริงหรือ ส่วนตัวก็แอบคิดอยู่คนอื่นจะไปรู้ได้ไง ไม่ใช่คนเสียชีวิตเพราะคนที่เสียชีวิตไปแล้วก็ไม่มีใครกลับมาบอกได้ว่าเป็นยังไงบ้าง ถึงเวลาต้องตายกันทุกคน ตอนนั้นคงรู้ว่าเป็นยังไงบ้าง ฟังมุมมองความคิดคุณหมอคนที่เสียชีวิตไม่ว่าจะตื่นหรือหลับมันมีความทรมานทั้งคู่ แต่ว่ามันสามารถควบคุมได้ ถ้าท่านสามารถมี สติ รับรู้ ควบคุม ความรู้สึกตัวเองให้ได้ มองโลกในแง่บวกทุกทุกอย่างจะสามารถดีขึ้นได้ แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายและมันก็ไม่ใช่เลือกเป็นไปไม่ได้ เพราะถ้าสามารถฝึกตัวเองได้ดี มันน่าจะมีประโยชน์ในชีวิตของท่านเพราะว่าทุกคนเกิดมาก็ต้องเผชิญความตาย ถ้าท่านสามารถควบคุมสติตัวเองได้เตรียมพร้อมตัวเองได้ตลอดเวลามันน่าจะมีประโยชน์ดีกว่าคนที่ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมาเลย
ส่วนคนที่เห็นคนหนึ่งที่เค้าหลับแล้วไปเลย ในมุมมองตัวเอง แต่เราไม่รู้สึกไปกับเค้าว่าทรมาน หรือไม่ทรมาน เรื่องฝันเคยฝันถึงน้องหมา🐕🦺ที่เสียไปคงเพราะจิตที่เราคิดถึงก่อนนอนพอหลับเราเลยฝันนานแล้วค่ะ
คลิปควบคุมฝัน ยังทำไม่ได้ ฝึกต่อไป วันไหนอยากฝันค่ะ
ขอบคุณที่แชร์อีกมุมค่ะ🙏🏻🙏🏻
ขอร่วมแชร์นะครับ จุดสำคัญสำหรับผม คือคนที่ตาย ตอนตื่น มักจะเจ็บป่วยจากโรคภัย ทรมาน ทุรนทุรายจากอวัยวะเสื่อม หรือจากโรค ต้องสอดท่อสารพัด ปวดเจ็บ ทรมานจนอยากตายขอฉีดยาให้ตาย... นี่คือสิ่งที่คนไม่อยากเจอ ต่างจาก กรณีเดินเหินได้ปกติ แล้วหลับตายไป ความทรมานน่าจะต่างกันมากกก.. หลายๆคนถึงอยาก หลับตาย แม้ว่าจะอึดอัดซักแค่ไหนตอนหลับ.... แต่ถ้าเลือกได้ ขอการุณฆาต ดีกว่าทั้งสองแบบครับ อยากให้เสรีการุณฆาตมากๆครับอาจารย์หมอ ถ้ารู้ว่าไม่รอด ทรมานกายใจ ก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไมครับ
ขอบคุณมากคะ ไม่เคยนึกถึงจุดนอน แบ่งเป็นสองโลก
ได้มุมมองที่มีประโยชน์มากเลยครับ
เคยฝันว่าเจ็บแขนมากๆ เจ็บมากกก ตื่นมาหายไปเลย ไม่มีรอย ไม่มีความเจ็บหลงเหลือ สมองคนเรามันน่ากลัวจริงๆ
ตอนแรกก็คิดว่านอนหลับแล้วตายไปน่าจะสบายไม่ทรมาน พอฟังคลิปนี้แล้วคิดตามก็เห็นด้วยเลยครับ ว่าอาจไม่เป็นเช่นนั้นเสมอไป และคุณหมออธิบายเรื่องว่าหากเรามีสติอยู่เสมอ ไม่กลัว(ความตาย)อาจทำให้เราควบคุมสิ่งที่จะเกิดหลังความตายได้ คุณหมออธิบายได้ดีทำให้พอเห็นภาพได้ ว่าที่ครูบาอาจารย์คงจริงที่ให้ฝึกเจริญสติ จิตสุดท้ายก่อนตายสำคัญ!!
เห็นด้วยค่ะ เรื่องจิตสุดท้าย สำคัญมาก...