Video není dostupné.
Omlouváme se.
Oceniam 12 gier ASSASSIN'S CREED - od najsłabszej do najlepszej
Vložit
- čas přidán 2. 10. 2023
- 🔥 Sprawdźcie przeglądarkę dla graczy Opera GX ► operagx.gg/Bez...
🎁 Podobało się? Wesprzyj mnie na Patronite ► patronite.pl/B...
❤️ Możesz też postawić mi kawę ► buycoffee.to/b...
👨👨👧👧 Tu możesz dołączyć do dyskusji na Discordzie ► / discord
👀 Śledź B/S na Instagramie ► / bezschematu
No to przekonajmy się w komentarzach, na ile zgadzacie się z moimi wyborami Mam też PS. na samym dole odnośnie kilku rzeczy, które padły w materiale i pragnę doprecyzować.
Tu dla wspierających kanał pyszny blooperek z nagrywania odcinka ► czcams.com/video/6PBEe27-OLI/video.html
🔥Tutaj analizujemy AC: Mirage przed premierą ► czcams.com/video/8-6OsJ-kAC4/video.html
🔥Sprawdźcie też przeglądarkę dla graczy Opera GX, o której mówię w materiale (jest super!) ► operagx.gg/BezSchematu
PS. Kassandra była pierwszą pełnoprawną bohaterką AC w podstawowych 12 grach. W Syndicate Evie współdzieliła grę z bratem. A części Liberation nie wliczam do podstawowych. Natomiast walnąłem głupotę odnośnie Bayeka, który oczywiście de facto stworzył bractwo, a nie został jakkolwiek zrekrutowany.
Gdybym układał swój ranking, to zdecydowanie dałbym Syndicate na ostatnim. Kiepski fortnite w świecie asasynów. Bo może i Unity było nudne fabularnie, ale Syndicate nudził gameplayem. Tam nawet pościg był nieciekawy i toporny.
@BezSchematu - grałeś już w Mirage? Jeśli tak to na którym miejscu swojego rankingu go umieścisz?
Paryż w Unity jest bohaterem w tej grze. Chociazby dlatego warto dać tej grze szansę. Gra ma 9 lat, a nadal wygląda świetnie. Dla mnie była to bardzo dobra gra, bawilem się świetnie. Gralem z włączonym dubbingiem francuskim, co mocno wzbogacało immersję. Co do AC 3, tutaj podobnie, Filip, kompletnie się nie zgadzamy, dla mnie byla to super przygoda, dzięki niej zainteresowałem się historią USA, żeby nie było jednak - to tylko moja opinia, szanuję Twoją i bardzo mi się dobrze słuchało tego materiału.
Też mam podobne zdanie o Unity
Dokładnie się z tobą zgodzę. 3 to jedna z moich ulubionych części AC tak samo unity.
A dla mnie unity po 2 godzinach znudziło :/
@@BYRSLabel dlaczego ?
@@Przemo9050 Przejście przez pół mapy do misji, do tego nie było płynnego parkour'u, bo albo robilo cos innego co ja chcialem albo pomiedzy budynkami była za duża odległość żeby doskoczyć, taka monotonia, że nie chciało się w to grać. Teraz przeszedłem black flaga i z przyjemnością mogłem grać pare godzin dziennie. Albo gra ma w sobie to coś albo nie ma
You did Unity dirty. Ja świetnie się bawiłem, znacznie lepiej niż w innych częściach serii. Parkour niesamowity, rework walki i system progresji jak najbardziej na plus. Dodatkowo Paryż w czasach rewolucji to świetny setting dla Asasyna.
Teraz pewnie pójdą na mnie widły i pochodnie, ale uwielbiam Arno i podobał mi się wątek fabularny xD
Szczerze, żaden Asasyn od trylogii Ezio nie sprawił, że tak bardzo poczułbym się Asasynem. Duża część Twojej opinii polegała na nieistniejących już bugach, można było o wiele więcej o tej grze powiedzieć. Jak na Ciebie Filip, to poszedłeś dość schematycznie pod tym względem. Myślałem że rozpowiesz się o pomysłach, które zawiodły, jak np. coop ._.
Unity to była taka desperacka próba zrobienia dwójki po raz drugi w podobnej lokacji, zrobienia Ezia po raz drugi w innym charakterze. I to było czuć. Szanuję twoją opinię, uważam że spoko gierka mimo wszystko, ale oglądając trailery w 2014 roku zapowiadające tą część czułem taki przerost formy nad treścią i wyczerpanie formuły. Nie czulem tej samej ekscytacji co pod koniec 2012 roku przy kampanii reklamowej III. Oczywiście, to moja subiektywna opinia.
Ale jak ktoś interesuje się serią to kupi grę od razu, a nie będzie czekać aż błędy zostaną usunięte
@@krissc007 no tak, ale co to ma do rzeczy w kwestii recenzowania gry z 2014 w 2023 roku?
@@SoK05 ale jeśli gra ci się nie spodobała od razu to nie ma sensu wracać, gość ustawiał ranking wg tego jak mu się grało i jak zapamiętał daną odsłonę (dobrze/źle)
ogrywałem unity pół roku temu i błędy dalej istnieją, dalej są uciążliwe, dalej gra jest brzydka, parkour zbugowany, a walka nie została w żaden sposób zmieniona mechanicznie tylko wizualnie, wciąż spam kontrataku był niezwyciężony.
Chyba jako jedna z niewielu osób powiem, że wątek współczesny zawsze mnie intrygował. A historia Isu jest wciągająca. W Valhalli widać, ze twórcy odrobili lekcje pod względem połączenia wszystko w całość z wcześniejszymi częściami, gdzie Isu byli inaczej nazywani (jest sporo filmików na YT, które zbierają wszystko w całość). I muszę Ciebie Filip rozczarować, w Valhalli powrócił temat Desmonda, ale nie było powiedziane wprost, że to on. Skończyłam główny wątek w Valhalli tydzień temu (wcześniej miałam za słabego PC, zostały mi DLC i Asgard) i cały tydzień jaram się jak poprowadzą historię Isu w Mirage!
A co do rankingu. Ja jestem psychofanem tych podstawowych AC. Łykam każdą część w całości bez pytania. Wiem, że mają bugi. Wiem, że mają czasami problemy w fabule. Ja wiem, że ogólnie mają swoje problemy z powtarzalnością i ilością znaczników. ALE MNIE TO NIE OBCHODZI. Jak fabuła czy bohater jest mdły to zawsze zostają widoki, miejsca, gameplay. Zawsze coś znajdę dla siebie. Zawsze postaram się zrobić cały świat, ale bez chorego fanatyzmu powtarzania gry czy walczenia broniami, którymi nie lubię. Dla mnie najniżej jest AC3 ze względu na bohatera i setting, a w topce jest Origin (DLC z Faraonami to uczta dla oczu) i Brotherhood. Unity i Syndicate miało ciekawe miasta. Trylogia Ezia tyle razy była wspominana, że to mówi się samo przez się.
Chciałabym zagrać we wszystkie jeszcze raz po kolei, ale mam taki backlog, że mi sumienie nie pozwala :D
Łezka cieknie aż po nogawce na wspomnienie szant śpiewanych podczas rejsu ,,Kawką"
Och tak…
Boli to Unity na samiusieńkim końcu. A najgorsze jest to, że po części muszę się z tym zgodzić. Ta część miała szansę być najbardziej przełomową, przed lekkim restartem formuły który nadszedł z Origins. Prawdziwie żyjący i świetnie odwzorowany Paryż, parkour będący szczytem tego co do dziś zaoferowała nam seria (bo może i jest dosyć prosty, może i wręcz uproszczony, gameplayowo nic od nas nie wymagając, to po prostu wygląda najbardziej naturalnie i zjawiskowo). I to właśnie połączenie tych dwóch elementów sprawia że trochę jak w Spidermanie, po prostu chciałem skakać po tym wirtualnym mieście.
Do tego fajny pomysł na coopowe misje, które były czymś nowym i mimo że nie stanowiły głównego dania, wspólna infiltracja pałacu ze znajomymi to naprawdę było fajne przeżycie, które potęgowało naprawdę niezłe skradnie. Niby nie wprowadzało jakiś ogromnych nowości, ale to chyba właśnie w Unity było dla mnie najprzyjemniejsze.
No i ten setting... Achh, szkoda że ostatecznie wyszło jak wyszło.
Teraz tak sobie myślę, że po części nowa wersja silnika mogła być gwoździem do trumny. Bo fabuła fabułą, postacie postaciami, ale to chyba najbardziej stan techniczny sprawił że ta odsłona przez wielu uważana jest za najgorszą. A mógł on wynikać po części właśnie z tego, że twórcy chyba chcieli troszkę za dużo. Bo co jak co, ale do dziś to jest jedna z najładniejszych gier w serii, z najlepszymi animacjami poruszania się postaci i najbardziej żyjącym miastem. I troszkę smutek, że po porażce nie brnięto dalej w tym kierunku, tylko technologicznie nieco się cofnięto.
A tak poza tym świetny materiał. Unity na końcu smuci, ale Black Flag na początku cieszy, więc nie ma tego złego.
Drogi Filipie, potężnych wojowników, którzy na nas polują wprowadził Orgins, nie Odyseja, pierwsza żeńska bohaterka była w Syndicate. Mapa choć ogromna, była w dużej mierze niewykorzystana, przez co w miejscach "fabularnych" było ciasno, a sporych połaciach pusto - przynajmniej 1/3 mapy można było nie odwiedzić kończąc fabułę... która urywała się nagle i szybko przypominając niesławnego pod tym względem Skyrima. Pływanie statkiem też było w Orgins, w kilku ostatnich misjach, Odyseja jedynie dała tego więcej na wzór Black Flag, co moim zdaniem nie jest zaletą. Lubiłem Kasandrę, ale nie była szczególnie dobrze napisana. Trochę była "Arnim w spódnicy", sympatycznym, żartobliwym, z dobrym sercem, ale jak Arni, a nie kobieta;) Evie pod tym względem wypadała znacznie lepiej, choć ma bez podrównania gorszy wątek osobisty. Do tego Odyseja miała uproszczoną, zbyt łatwą walkę (i inne systemy) względem Orgins - widać było, że ta cześć powstawała równolegle do Orgins, ale była robiona przez inny, niestety groszu zespół, przez co nie była rozwinięciem, a biedniejszą interpretacją, co niestety było czuć. Orgins miało najbardziej wymagającą walkę w całej serii, zwłaszcza na początku kiedy postać nie miała topowego sprzętu. Kolejne cześć miały walkę, która sama się wygrywała - poza łowcami w Valhalli.
Mylisz się co do żeńskiej postaci. Pierwszą zenską postacią byla Aveline ktora pojawiła się w assassins creed liberation.
@@pcwiklak masz rację. Kiedyś nawet próbowałem w to grać, ale mnie tak straumatyzowało, że wyparłem z pamięci.
Dzięki za świetny komentarz. Doprecyzję, bo chyba tego nie zrobiłem w materiale. Ja wiem, że pojawiła się żeńska bohaterka w Syndicate bo sam o tym mówię. Ale dzieliła historię z bratem. Liberation nie liczę, bo skupiłem się ja podstawowych grach w serii.
@@BezSchematu Kasandra też dzieliła fabułę z Aleksiosem i to bardziej niż Jaime Lannister dzielił się z Cersei😉 Ja tego nie lubię w Odysei i Walhalli, że wybór płci sprowadza się do wyboru skórki i głosu. Zero różnic fabularnych, zero różnic umiejętności. W ogóle to ciekawy regres. W Syndykacie bliźniak istniał fabularnie i miał inne umiejętności, w Odysei nadal istniał fabularnie, ale umiejętności takie same, a w Walhalli i już nawet fabularnie nie było bliźniaka.
Szkoda, że twórcy boją się zauważać, że kobiety i mężczyźni się różnią 🤷♂️ Mogli by się uczyć z MI:7, że silne kobiety to nie facet z cycki 😉
@@Durzy007 No nie, nie grałeś Aleksiosem, kiedy grałeś Kassandrą, a w Syndicate grałeś obojgiem mandatoryjnie ;) Chodzi mi o to, że w Odyssey po raz pierwszy miałeś wybór żeńskiej bohaterki od A do Z.
A wybór robił różnicę, bo Kassandra miała nieporównanie lepszy voice over i charyzma aktorki wylewała się z ekranu. W przeciwieństwie do aktora grającego Aleksiosa.
Black Flag był tak genialny, miał tak niesamowity klimat, że przeszedłem go na 100% bez używania szybkiej podróży. Wszędzie pływałem, nawet na drugi koniec mapy. Coś wspaniałego.
+1 moja ulubiona część
Dając Unity na ostatnie miejsce sprawiasz, że żaden fan serii nie potraktuje tego materiału poważnie.
Najlepszy parkour, najpiękniejsze do dziś miasto z tłumami NPC, bogaty social stealth, wymagająca jak na AC walka. To jedna z najmocniejszych odsłon całej serii.
Zresztą co gu dużo gadać. AC1 nie skończyłeś, Unity nie skończyłeś, a Valhalla razem z dodatkami zajęła Ci 40h, więc ledo prześlizgnąłeś się po tym proceduralnie wygenerowanym potworku pełnym jednakowych to-do-list do odhaczeczenia. A Odyssey nie ma nic wspólnego z Assassins Creed. Nie ma ukrytego ostrza, nie ma asasysynów i templariuszy, nie ma social stealth, parkour jest maksymalnie uproszczony, a sama gra jest zlepkiem tego co wyzuty z pomysłów Ubisoft podejrzal u konkurencji - Wiedźmina 3 czy Shadow of Mordor. Tysiące takich samych aktywności (forty, obozy, ruiny), które niczym nie różnią się od zbieractwo z początków serii. Do tego już naprawdę pójście na całość z brakiem jakiekolwiek realizmu (potwory z mitologii?). Najgorsze jest jednak to, że gra z jednej strony daje nam wybory i możliwość sterowania bohaterem, a z drugiej strony próbuje samodzielnie tego bohatera budować. I dostajemy protagonistę, który jest jak chorągiewka na wietrze.
Mądrze napisane
Mi też cała Valhalla zajeła 40min.... A nie czekaj nie zauważyłem tej dwójki na początku 😆 Nie ukończenie jedynki to też dla mnie spory zgrzyt.
Moja topka miejscami się bardzo, ale to bardzo nie zgadza z Twoją.
Zaczynając od ostatnich miejsc, Unity moim zdaniem nie zasługuje na taką krytykę, nie licząc bugów to bardzo solidny i dobry tytuł z najlepszym parkourem w serii.
Trójka też w mojej opinii jest trochę niesłusznie krytykowana, prolog z Heythamem jest genialny, głównie ze względu na tego bohatera. Connor też nie jest takim złym bohaterem, racja, z pozoru jest nudny i robi za chłopca na posyłki, ale moim zdaniem jest fajnym portretem człowieka z dziczy wrzuconego do nowoczesnej społeczności. Chłop całe życie przeżył w małym gronie ludzi, gdzie życie było proste, każdy sobie ufał, nie było większych sporów. I właśnie dlatego wrzucony w wir cywilizacji, intryg, ciągłego knucia i walk o władzę nie radzi sobie z nową rzeczywistość i daje się wykorzystywać. Także chłop może się wydawać nudziarzem, ale jak dla mnie ten jego charakter jest całkiem sensownie podbudowany. A pomijając postacie, AC III to na prawdę dobra gra wprowadzająca szereg fajnych mechanik do serii na czele z bitwami morskimi. Misje poboczne też potrafiły być fajne, choćby te w których śledziliśmy mityczne stworzenia.
No i dochodzę do mojego największego zgrzytu czyli Odyssey. Ta gra mnie wymęczyła niemiłosiernie, jedyną fajną rzeczą w niej był piękny świat. Cała reszta jest dla mnie do kosza i ukończenie tego tytułu to była dla mnie męczarnia. Ogromny świat w którym 90% aktywności pobocznych to obozy bandytów, pełno misji z generatora (przynieś, wynieś, pozamiataj), system walki przypominający powolne skrobanie ziemniaka przez bardzo długie paski HP wrogów, denerwujący najemnicy, którzy są istnymi czołgami goniącymi postać bez przerwy i wytrzymującymi 500 strzałów na mordę, no i na końcu skopany system skradania w którym ostrze w gardło odbiera wrogowi pół HP i niweczy całkowicie nasze próby cichej infiltracji. Do tego mogę dodać bitwy, które choć z początku fajne ostatecznie nie wnoszą nic i nie zmieniają świata w żaden sposób. Dla mnie ta odsłona była fatalna i cieszę się, że Valhalla mocno poprawiła wiele z tych irytujących mnie mechanik. No i kończąc wywód o Odyssey to nie, nie była to pierwsza odsłona z kobiecą bohaterką, bo wcześniej wyszło jeszcze Liberation i Chronicles: China, no ale nie są to główne odsłony serii, więc rozumiem, że ktoś kto nie jest asasynowym freakiem jak ja może o tym nie wiedzieć.
Przynajmniej co do pierwszego miejsca się zgadzamy, Black Flag jest absolutnie rewelacyjny i to również moja ulubiona gra tego cyklu.
Pozdrawiam cieplutko!
Całkowicie się zgadzam z twoją obronę Unity i trójki - nie rozumiem hejtu na nie i trochę mnie rozczarowało to, że @bez schematu całkowicie wpisało się w schemat krytykowania tych części na wyrost.
Ja się od Oddysey odbiłem. Był dosłownie obrazą dla gracza na tle świetnego Origin. Wszystko było tam beznadziejne, skopane AI npców i przeciwników wszyscy poruszali się i walczyli w tragiczny sposób, na każdym kroku bugi. Walka to czysta męczarnia i skrobanie pasków zdrowia, animacje słabe i coraz bardziej nierealistyczne. Fabuła totalnie nie ciekawa i za bardzo uciekająca w fantastyke i wątki paranormalne. Lokacje może i ładne ale nierealistyczne, ogromny grecki świat milionów wysepek zbytnio skompresowany. Mam uwierzyć że powiedzmy cała Kreta to wysepka którą obchodzimy w 2minuty i na której są tylko ruiny pałacu i parę wałęsających się wilków. Nie nie i jeszcze raz nie.
Świetny materiał :)
U mnie Valhalla jest w pierwszej trójce, ale nie patrzę na nią obiektywnie, bo kocham wikingów, a czasy panowania Alfreda Wielkiego są jednym z moich ulubionych okresów historycznych. :)
Ja dla przykładu w Origins mam 50h, w Odyssey mam 125h a mam może z 70% gry, a w Valhalle pograłem może z 15h
To ja dla przykładu w Origins w ogóle nie grałam (będę na dniach zaczynać), w Odyssey mam może z 20h a za to w Valhalli mam 260h+, też właśnie mega jaram się era Wikingów i czasami panowiania Alfreda, stąd może taki wynik 😂
@@xBakuus Ja na przykład mocno fascynuję się starożytną Grecją i Spartą (głównie xD), piramidki w Egipcie za najlepszych czasów też były spoks, ale Valhalla jakoś nie podpadła
Filipie, dzięki Tobie mogłem wspaniale powrócić wspomnieniami do całej serii, a to było naprawdę wyjątkowe przeżycie. Świetna robota! 🎮🗡️👏
Filipie, w 15:10 mówisz że Cassandra to pierwsza żeńska bohaterka w serii, co jest nieprawdą. Pierwszą żeńską bohaterką w serii była Aveline de Grandpre z AC: Liberation z 2014 r. W 2015 r. wychodzi z kolei spin off serii w postaci AC: Chronicles - China w którym kierujemy Shao Jun. W Syndicate nie dość że jedną z bohaterek była Evie, to w pobocznej sekwencji przenoszącej nas w czasie do I wojny światowej kierujemy jej potomkinią Lydią. Także kasandra jest w najlepszym wypadku 4 główną grywalną postacią kobiecą w serii AC.
+1
Unity to jednak jedna z moich ulubionych odsłon
Tak jak dla mnie 3
No ma świetny gameplay, ale fabuła wymaga myślenia a pozatym ten płynny gameplay sprawiał że zapomniałem o AC 2
Dla mnie oryginalny duch Assassin's Creed umarł po piątej pełnoprawnej części (Assassin's Creed III) w 2012 roku. Cała oryginalna kwintologia była spajana przez wątek Desmonda Milesa w teraźniejszości który odtwarzał wspomnienia swoich przodków (do czego był zmuszony) aby odnaleźć to, co zapobiegnie końcu świata w 2012 roku. Tak, ja wiem, że mało kto lubiał ten wątek, ale dla mnie ten motyw wprowadzał taki wątek grozy i oczekiwania końca świata, szczególnie że wszystkie te części wychodziły do 2012 roku. Wątek współczesny dla wielu osób był niepotrzebnym dodatkiem, ale według mnie do trójki miał znaczenie. Kiedy Desmond zginął ratując świat w III, próbowano/dalej się próbuje prowadzić współczesność w kolejnych częściach, ale właśnie teraz dla mnie to jest słabe, wtedy nie było. Ograłem wszystkie 5 części pierwszych, a Black Flag, Unity i Syndicate tylko wyrywkowo, nie przeszłem ich całych, ale mogę przyznać że też miały swój klimat. Obiektywnie uważam że Brotherhood jest najlepszą częścią, ale mam duży sentyment też do II i III.
Absolutnie niesamowitym przeżyciem było dla mnie towarzyszyć i obserwować historię Ezio od jego młodości aż do końca. Dzięki temu można było poczuć się jakbyśmy spędzili z nim całe jego życie, co przy zakończeniu gry oznaczało jedynie pożegnanie. Było to trudne pożegnanie i w swojej naiwności nie sądziłem, że przyjdzie mi poczuć to co poczułem wówczas. Oh jakże naiwny byłem. To co przeżyłem grając w Black Flag to było coś niesamowitego. Spełnienie marzeń z dzieciństwa, kiedy to poszukiwało się skarbów, udawało się piratów i beztrosko spędzało czas z kolegami. I czy może być piękniejsze zakończenie niż to w Black Flag, kiedy to przy akompaniamencie "Parting Glass" widzimy wszystkich tych, których utraciliśmy dążąc do celu? Na samo wspomnienie łezka się w oku kręci.
Of all the money that e'er I had
I spent it in good company
And all the harm I've ever done
Alas, it was to none but me
DZIEŁO!
Dla mnie Unity to gameplayowy peak serii, uwielbiam tę grę, mimo że fabularnie nie dowozi. Grafika do tej pory wygląda fenomenalnie, bardzo podobał mi się uproszczony system ekwipunku, konkretny rozwój postaci, lubiłem pograć sobie w coopie z bratem. Najgorsza gra z serii to dla mnie Liberation, które w ogóle nie wykorzystało swojego potencjału, Rogue też był męczący. Valhalla mnie niesamowicie wręcz znudziła, a system rozwoju postaci rozdrobniony na miliard nic nie znaczących perków do tej pory przyprawia mnie o mdłości. Moje top, bez konkretnej kolejności to Origins, Brotherhood, Black Flag i Unity. Mimo oczywistych wad tej serii faktycznie nie grało mi się przyjemnie tylko w Liberation, nawet z Valhalli czerpałem jakąś tam przyjemność.
Jedna rzecz - nie miałem do czynienia z najnowszymi odsłonami asasynów, ale ostatnio zagrałem w odysey i jak zobaczyłem tę scenę na początku to się za głowę złapałem. Gdzie falanga, czemu oni nie walczą w formacji?! Przecież to hoplici... Dlaczego gry muszą zawsze być takie infantylne w kwestiach walki?
Super temat zrobiłeś, Filip. Rewelacyjne masz pomysły, chociaż nie zawsze się zgadzam z Twoim zdaniem. Uśmiechnąłem się lekko kiedy mówiłeś o przesycie Valhallą po 40 godz. Z ciekawości sprawdziłem swoje statystyki - mam 394 godz. w Valhalli i 159 w Origins. Ale cóż - uwielbiałem grać w te części. W Odyssey mam 35 godz i uważam, że nie grałem :) Do jedynki podchodziłem 3 razy w różnych latach i w końcu dotarłem do finału, ale była to dla mnie najnudniejsza część. ACIII - ograłem chyba na 100%, a najlepsze dla mnie oprócz Valhalli i Origins to Brotherhood i podobnie jak u Ciebie Black Flag. Mam jakiś chory sentyment do serii, bo co roku tworzę sobie kalendarze z użyciem własnych screenów.
A ja właśnie uwielbiam Valhalle, naprawdę super historia, mnóstwo dobrych dialogów, dobrych postaci drugoplanowych, relacja Eivora z jego bratem - no i sam Eivor. I jeszcze jedno, co wielu recenzentów kompletnie pomija - fascynujący wątek ISU - transfer świadomości do przyszłości, odkrywanie przez bohaterów swojego drugiego ja, historia Basima, która jest prawdziwym twistem jakiego brakowało w innych częściach. W porównaniu z Odyssey, gdzie dialogów było bardzo mało, interakcje między postaciami krótkie i miałkie, Valhalli faktycznie bliżej do Wiedźmina 3 pod pewnymi względami i uważam że było to jedno z najlepiej spędzonych 160h, a nie grałem w zaden z płatnych dodatkow.
Moja ulubiona część, oczywiście, że jedyneczka . Idealna fabuła która sekretnie uczy etyki i życia . Gameplay też nawet dzisiaj według mnie jest realistyczny niczym życie . Idealne historyczne odwzorowanie, a nawet pomimo lat które upłyneły nigdy ta część serii mi się nie znudzi
Moje top (bez Valhalli, bo nie grałem):
1. Assassin's Creed II
2. Assassin's Creed: Odyssey
3. Assassin's Creed IV: Black Flag
4. Assassin's Creed: Brotherhood
5. Assassin's Creed: Origins
6. Assassin's Creed: Unity
7. Assassin's Creed: Revelations
8. Assassin's Creed III
9. Assassin's Creed: Rogue
10. Assassin's Creed: Syndicate
11. Assassin's Creed I
Co do AC3 jedna rzecz. Fabuła dla mnie była najlepsza ze wszystkich serii. W prawdziwą, acz podkoloryzowaną fantazją historię powstawania USA wpleciony mamy klimatyczny indiański wątek. Zaczynamy grać jako Templariusz i nie jesteśmy tego świadomi. Dobrze poznajemy towarzyszy, którzy po plot twiście stają się celami. Takiego czegoś nie było ani wcześniej, ani później. Co istotne to że główne cele są nam dobrze znane, pozwala się lepiej wczuć gdy w końcu dopinamy swego. W kolejnych seriach prawie nic o naszych celach nie wiedzieliśmy. Trochę czegoś się o nich dowiadywaliśmy na chwilę przed ich zabiciem co nie pozwalało na rozwinięcie jakichkolwiek emocji wobec tych postaci. W tym mamy wątek rodzinny ojciec kontra syn, co jeszcze potęguje emocje. Ale wątek rodzinny to nie tylko pokrewieństwo. Rozbudowywaliśmy wioskę sprowadzając do niej mieszkańców, z którymi mieliśmy okazję się dobrze zapoznać. To taka jakby rodzina dla Connora. Co jak co, ale fabuła jak na serię AC to tutaj była mistrzostwem. Części 2 i 4 jeszcze sobą prezentowały choć część podobnych elementów, ale pozostałe to już w ogóle od tego odeszły.
Przepraszam Bartku Filipie, ale poszedłem Twoim schematem i odbiłem się od tego materiału po usłyszeniu o 12 pozycji i jej uargumentowaniu tj. około 2 minuty 18 sekundy. Piszę ten komentarz, w momencie gdzie skończyłem kilkugodzinne posiedzenie przy Unity (mam nabite 45 godzin) i odpaliłem Twoją recenzję. Uważam, że i jeśli robisz materiał o serii Assasin's Creed i olałeś Unity po 4-5 godzinach, to wolałbym, żebyś o tej grze nic nie mówił, bo ta gra jest świetna i została bardzo źle potraktowana przez błędu i glicze. Najlepszy parkour w serii, najlepsze miasto w serii, spoko fabuła - tylko się musi rozkręcić, wiele ciekawych zadań pobocznych i nostradamusa. To nie jest rzetelna ocena tej gry. Daj jej drugą szansę, a zobaczysz co Ubisoft zrobił i już więcej tego nie powtórzył, bo tak został potraktowany przez nas - graczy i w cale się mu nie dziwie, że już nie wkładają tyle serca w obecne gry - co włożyli w Unity. Unity to prawdopodobnie najlepszy Assassin's Creed jaki wyszedł pod względem mechaniki i lore. Dla mnie AC2 nic nie przebije, ale Unity umieszczam na równi lub niżej dwójki. Pozdro
PS Zapomniałem dodać, na obecnych topowych sprzętach, wygląda obłędnie.
Ja Unity stawiam wyżej, Dla mnie TOP3 AC to 1. Brotherhood 2. ACII. 3. AC IV, a Unity jest obok nich, fakt miała problemy techniczne, ale teraz po blisko 10 latach jeszcze jak wgra się moda naprawiające bugi to ta gra jest mocno niedoceniona. Najlepszy parkour, animacje, walka, setting i to jak zostało zrobione miasto jest po prostu mega. I jak dla mnie jest to inny AC który odbiega od schematów z trylogii o Ezio, trójki czy IV, nawet system walki jest dość siermiężny nie jest to na zasadzie wykonywania kontr i szybkim eliminowaniu wrogów. Jak dla mnie ostatni dobry AC z lat 2008-2014, bo Sindicate to porażka a RPGowe AC to inny core już.
Twoje ulubione gry to praktycznie pozycje, które nie są gra o asasynach(bo mówisz jedno, a kolejność swoje) 😉 Unity to aktualnie gra idealna o asasynach, ponieważ ja naprawili. Fabuła no trudno, fakt, nie porywa, ale mechanicznie jest taka jaka powinna być - miodzio. Zagraj jeszcze raz, ale do momentu jak Arno już jest tym asasynem 😋
Szkoda, że nie wspomniałeś nic o pobocznych grach, czyli Chronicles: China, Chronicles: India oraz Chronicles: Russia. Każda z nich była może krótką przygodową skradankowo-zręcznościową, ale mnie ta trylogia naprawdę na długo przyciągnęła do ekranu i grzechem jest pomijać ją tylko na rzecz tych głównych odsłon, pod których ciężarem zanikają.
Są niesamowicie irytujące ale z nudów przeszedłem wszystkie.
Assasins Creed 1 bylo niesamowite... i pierwszy raz ta nuta AC ktora leciala ktora kazdy 1x slyszal... niesamowite.
Teraz wlasnie gram w Valhalle i powiem Ci ze ostatni raz Cie slucham, bo widze ze pojecia o AC nie masz. Skonczyles chociaz 1 czesc? Jak Eivor odstaje od Kassandry??? Chyba sie pomyliles, albo ja zle doslyszalem. Przewine tylko zeby zobaczyc ktora wedlug Ciebie jest najlepsza.
Powodzenia.
Ogólnie to myślę, że bardzo ciekawy ranking, ale no niestety nie do końca się z nim zgadzam. Mam wrażenie, że missinąłeś point serii podczas oceniania. Dla mnie Valhalla i Odyssey nie mają zbytnio miejsca w samym rankingu, bo nawet nie mówią o assassinach. Jak w przypadku komentarzy odnośnie Gameplayu zgadzam sie, to osobiście uważam, że świat przedstawiony w unity jest fenomenalny, oczywiście w dniu premiery mógł rozczarowywać, to po patchach, Paryż był żywy i ciekawy jak praktycznie żadne inne miasto. W każdym razie, dla mnie w serii najważniejszymi wątkami to były te assassinskie, a szczególnie wątki bractwa, ilekroć widziałem, że to bractwo jest duże, żywe i prężnie działające to sprowadzało mi uśmiech na twarz, oczywiście origins rządzi się swoimi prawami, ponieważ opowiada o jego początkach. Dlatego mój ranking wyglądałby o tak:
12. Oddyssey
11. Valhalla
10. Syndicate
9. Rouge
8. AC3
7. AC1
6. Revelations
5. Unity
4black flag
3. AC2
2. Origins
1. Brotherhood
Jeden z moich ulubionych kanałów na yt wreszcie ma dille z "górnej półki". Gratuluję, należało Ci się jak mało komu!
Dziękuję
Czym są dille?
15:47 dlatego,że niewiele łączy ją z istotą serii AC sprawia,że to nie Assassin's Creed,Odyssey to świetnetny fantasy open world RPG ale pasuje do brandu pięść do nosa,Valhalla z resztą to samo,18:55 a to,że Black Flag jest dla Ciebie najlepszą częścią cyklu trochę sugeruje,że nie interesuje Cię specjalnie Assassin's Creed a dobrze oddane settingi historyczne,sam wspominasz,że Twój ojciec to historyk więc jest to logiczne.Nie mówię,że to złe ale uważam,że wymagałoby mocniejszego zaznaczenia jako kryterium oceny jakie podejmujesz.Osobiście moje Top 3 niewiele by się różniło 1. Origins,2. Odyssey,3. Black Flag przy czym Origins to top bo odświeża formułę,genialnie odwzorowuje świat i jest o narodzinach Bractwa Asasynów
Moje to Syndicate i Black Flag. Super że gry się łączą. Z Black Flag mam to same spostrzeżenia co Ty. Co do Syndicate, klimat, taka nowoczesność w porównaniu do innych serii, bohaterowie którzy nie uważają się za super assassinów, bitwy gangów, baza w pociągu, linki, wgl zwiedzanie lodnynu było super. Bardzo mi się to podobało
Z valhallą miałem identycznie. Po 44h po prostu się zanudzilem ogromem świata i nigdy nie wróciłem. Chociaż byłem ciekawy jak historia się potoczy, to nie mogłem się zmusić do powrotu.
A co do AC II - zagranie w tą grę zachęciło mnie do przeczytania Rodziny Borgiow Mario Puzo i potem obejrzenia bardzo niedocenianego serialu o tym samym tytule. Polecam!
Kocham te serie, bo choć ojca historyka nie mam, to też zawsze wyobrażałem sobie starożytność. Dlatego każdy historyczny setting i każda cześć była świetna (nie grałem jeszcze w Oddysey i Valhalle i jakoś mnie Rogue ominął). Generalnie nie lubię rankingowe, a AC zawsze idealizuje z powyższych powodów. Kocham ją całym sobą z wadami i zaletami i nawet ledwo pamiętam bugi z Unity. Nie wyrośnie chyba żadnej części, nawet Black Flag, bo grałem jako nastolatek i to była czysta zabawa. Musiałbym chyba zagrać jeszcze raz.
To wszystko sprawiło też, że gdy zniknęły encyklopedie, to płakałem. Nie za dużo z nich pewnie pamiętam, ale wspaniale czytało się historie budynków które przemierzałem, teraz doceniłbym to pewnie jeszcze mocniej, ale za dużo gier czeka na ogranie, żeby robić powtórki. Może za dekadę
Bardzo subiektywnie potraktowałeś Unity. Jeśli ktoś zna przebieg rewolucji francuskiej to ta gra jest dla niego niesamowicie klimatyczna. Ale i bez tej wiedzy miasto robi wrażenie, architektura, liczba ludności, muzyka i podkład dźwiękowy, dialogi w języku francuskim, misje w tych pałacach bardzo przyjemne. Może trochę za dużo znajdziek. I zbytnie unikanie oceny (negatywnej) rewolucji francuskiej. To z minusów. Ale jeśli Unity Ciebie wynudziło to jak nie mogły wynudzić kolejne Assassyny począwszy od Origins, które są dłuższe i które jak Origins też składają się z powtarzalnych czynności jak zdobywanie lokacji? Poza tym dla przyzwoitości oceniając grę powinieneś ją przejść całą a nie, że 1/3 Assassynów nie skończyłeś...
Pamiętam, byłem wtedy w gimnazjum gdy dorwałem cudo zwane Black Flag, które wciągnęło mnie tak, że wstałem przed 6 rano, przed szkołą, żeby móc spędzić jeszcze chwilę na Karaibach, eksplorując, grabiąc, ulepszając Kawkę, słuchając szant...
Perfekcja pod każdym względem. Pozycji zarzucano nie bycie prawdziwym assasynem, a symulatorem piractwa. Może te zarzuty miały sens, ale widzę, że nie tylko dla w moim sercu jest grą numer 1 z tej serii.
Trochę mam wrażenie, że nie rozumiesz, dlaczego ludzie zakochali się w tej serii :D. Mówiąc, że AC 4 to najlepsza część bo między innymi zrezygnowała z assassinów i wątku współczesnego, to trochę tak, hipotetycznie, jakby okazało się, że wyszła 3 część twojego ukochanego The Last of Us i nie byłoby w niej klikaczy, a do tego świat stał się słoneczny i pełen nadziei i ja bym powiedział, że to najlepsza odsłona, bo wreszcie nie ma tych głupich zombie, a do tego nie dostaję od tej gry depresji. No nie o to tutaj chodzi i podobnie jest z assassinami :). To oczywiście wrzucam trochę prowokacyjnie pod polemikę, jakbyś chciał trochę może lepiej zrozumieć, co działało w pierwszych odsłonach, zwłaszcza w pierwszej części, to polecam moje analizy, gdzie lepiej uzasadniam, czemu te gry, to ostatecznie bardzo spójny projekt wynikający z pasji, który potem wpadł w schemat, zróbmy gry w jakimś fajnym świecie i na siłę wrzućcie tam assassinów, żeby się fani nie czepiali.
Nie wiem dlaczego ludzie zakochali się w tej serii, ale doskonale wiem, dlaczego ja się w niej zakochałem. Porównywanie klikaczy z The Last of Us z wątkiem templariusze vs asasyni w serii AC to nieporozumienie. Twórcy schowali te wątki już kilka części temu i okazało się, że gry się nie tylko nie posypały, ale sprzedają się nadal fantastycznie, jeśli nie lepiej. To jak to możliwe?
Może po prostu było to dla graczy bez większego znaczenia, póki gameplay i setting były top ;)
@@BezSchematu Nie mówię nie. Ale, że coś się sprzedaję lepiej, nie znaczy, że jest lepsze. Nie porównuje tych dwóch wątków, bardziej porównuję rdzeń świata Assassina, do świata Last of Us, to był przykład. Znowu hipotetyzując, mogło powstać jeszcze kilka gier TLoU i każda z nich byłaby szersza pod względem mechanik i oferowanego świata, ale jednocześnie odchodziłaby klimatem i rdzeniem narracyjnym od części pierwszej. Mógłby powstać podobny konlflikt fanów, stąd ta paralela. No ale to tak wrzucam, rozepchać dyskusję, po prostu też mógłbym powiedzieć, że w TLoU to rozgrywka jest nudna, nieoryginalna, a motyw zombie się każdemu przejadł. Ale wiem, że to świetne historia i nie o klikaczy tam chodzi, to tło, stąd nie wygłaszam na temat tej gry tak radykalnych poglądów.
co do listy - nostalgia za Ezio jednak wygrywa z równie cudownym Edwardem. Odyssey, przez narzucony grind w pewnym momencie, nie mogę dać tej części wysoko, ale Kassandrę, fabułę i świat ubóstwiam. Unity to moje guilty pleasure bo tym okresem i Muszkieterami mama zaraziła mnie lubieniem historii. I Arno, jak i fabuła, naprawdę imo zyskują z czasem.
Co do oczekiwań do serii - więcej unikatowych okresów -> Aztekowie i Cortez, Potop Szwedzki albo nawet powrót do "klasycznego" średniowiecza. Albo polecieć po całości i wrócić do Adama i Ewy. ;)
Tyle wspomnień... Tyle cudownych odwiedzonych miejsc... Tyle przygód...
Ja nie będę tych gier starał się jakoś uszeregować, są lepsze i gorsze, to wystarczy. Uwielbiam je wszystkie za możliwość nurzania się w historii! ^^ Ja w nie gram i prawie dosłownie liżę ściany Ile ja znam osób, które zainteresowały się historią właśnie przez te gry albo przynajmniej jakimś jej okresem... Albo osób, które właśnie przez swoje zainteresowania zagrały w jakąś odsłonę serii jako jedną jedyną grę w życiu... Pomysł na serię niby prosty, a premiery kolejnych części porywają ludzi już od 16 lat! To jest prawdziwa magia i siła tych gier
PS Czekam na materiał o najlepszych/ulubionych lokacjach z serii!!!
uwielbiam cie słuchać mówisz o tym z taką pasją i ten głos, superrr
Ja tam lubię każda grę z tej serii. Unity bardzo mi się podobał. Tak samo jak Rouge czy Assassin's Creed 3 o dziwo najmniej mi się podobał Black flag 😅 każdy ma tam swoje topki.
Pozdrawiam serdecznie.
dla mnie rouge akurat był dziwną częścią, mechaniki bardzo mi się podobały, ale sama fabuła do mnie nie trafiała
W końcu materiał o assaszinach 😍sama planowałam w końcu przejść co do niektóre ale system znaczników w samej jedynce zniechęcił mnie totalnie do ogrywania potem kolnych, a wcześniej przeszłam Rogue ale nie do końca rozumiałam fabułe, a Black Flag przeszłam do połowy, a jeszcze na streamie mam kilka gierek z tego. Nie chce mi się grać w coś w czym jest tyle znaczników i znajdziek bo ktoś postanowił zrobić wielką mapę i w ten sposób zachęca do eksplorowania zamiast wymyślania czegoś bardziej kreatywnego. Jednak sam parkour i system skradania dawał mi wiele frajdy.
Dla mnie unity to jedna z najlepszych !
Bardzo przyjemny materiał, ostatnio śledzę kanał na bieżąco i mega up za to ile pracy wkładasz w swoje treści. Niemniej chciałbym podyskutować na forum i otworzyć debatę. Jestem bowiem w opozycji do stwierdzenia, że "bardzo dobrze", iż gra jest za bardzo RPG'owa (w kontekście do wychodzących AC począwszy od Origins). Przygodę z serią zakończyłem właśnie na Origins, po 8 godzinach grania. To był dla mnie ostatni Assasyn jakiego kupiłem i więcej szans nie dałem, a inne odsłony oglądałem na YT. Czy gra była zła? Nie. Czy była tym czego oczekuję od AC? Absolutnie nie. Doceniam rozwiązania i nowatorskie podejście do serii, a także genialną prezentację świata. Wygląda obłędnie do dzisiaj. Seria AC jest bardzo nierówna. Odyseja i Valhalla wydają się być poprawnymi przygodówkami (bo nie śmiem ich nazywać RPG'ami), ale również nie wydają się być Assasynami. Stąd też nie wiem jakie mam mieć podejście do tych produkcji. A może porównywać je do sand boxów? Czy może do poprzednich odsłon? Trafnym może być tu przykład Black Flag, który był naprawdę świetną przygodą piracką. Ba. Uważam, że wątki Assasynowskie odbijają się na tej produkcji negatywnie i są absolutnie zbędne. Od to bardzo przyjemna gra, ale nie Assasyn. Moim zdaniem problem pojawia się wtedy, kiedy takie odsłony jak Origins, Odyseja i Valhalla porównujemy do innych gier przygodowych, nazywanych nagminnie RPG'ami. Dla przykładu: Wiedźmin 3, Horizon Zero Dawn, The Legend of Zelda: Breath of The Wild, The Elder Scrolls V. To tylko tytuły, które przychodzą mi do głowy na gorąco i myślę, że każdy z nich jest lepszą propozycją do ogrania od wyżej wymienionych AC. Spełniają formułę "otwartości" i tego co wymieniasz jako plusy tych Assasynów znacznie lepiej. Historii nie oceniam, bo jeden rabin powie tak, a drugi powie nie. Reasumując. Z serią AC jest taki problem, że Ubisoft stworzył pewien schemat, którego gracze oczekiwali (w tym ja). Podobna zasada działa w przypadku produkcji Soulslike. Porównujemy je do gier Fromsoftware i do założeń jakie przyświecały produktowi pokroju Dark Souls. Mam wręcz przekonanie, że studia robiące obecne Assasyny proces twórczy zaczynają od: "ok, teraz będzie Egipt, ma być ładnie, ma być doby bohater i dodajcie tam te ostrze żeby nie było". No właśnie, żeby nie było. Te odsłony nie zawierają w sobie ducha Assasyna i byłyby dużo lepszymi grami bez niepotrzebnych wątków, które mam wrażenie mają na celu sprzedać grę lepiej. Jak dopisujemy "Assasyn", to musimy coś tam wcisnąć. Wcisnąć rzeczy zbędne. Od to mix konceptów, którego nie umiem przetrawić wiedząc, że gram w Assasyna i mając w głowie np. drugą odsłonę serii.
AC II wywarło na mnie tak wielki wpływ, że zainspirowało mnie do wybrania tytułu pracy magisterskiej. Wybitna gra, kształtująca gusta graczy, to za mało powiedziane żeby dostatecznie oddać przełomowość tytułu pod wieloma względami.
jaki temat pracy?
@@fajnynick5084 Geneza i ewolucja ustroju Wenecji w średniowieczu i renesansie. Plan był na pisanie o Florencji, ale w katedrze był już o tym temat więc trzeba było wybrać inne miasto
@@talloos Ciekawy temat. Fajnie że ta “głupia i zabierająca czas” gra zainspirowała Cię do napisania pracy magisterskiej.
Trochę to przykre mówić że uwielbia się serie Assasins creed a potem mówić że kolejna część jest powtarzalna lub bohater nowej odsłony jest bezpłciowy każda część jest wyjątkowa i każda zasługuję na wielkie brawa 🥹
Nie każda.
@@BezSchematu Dla ciebie nie każda a dla mnie każda pozdrawiam😉
Wydaje mi się, że to kwestia gustu i sentymentów. Dla mnie najlepszą wersją jest Odyseja i zawsze chyba będzie, uwielbiam klimat Grecji, Sparty, Aten, wspaniale było zwiedzać te wszystkie wyspy i wysepki, spotkać Sokratesa i do tego uwielbiam mechaniki z tej części jak bitwy, łowcy nagród na których trzeba uważać czy odkrywanie członków spisku/zakonu i eliminowanie jednego po drugim. Zgadzam się natomiast z Vallhalą. Zawiodłem się na niej ponieważ także bardzo lubię klimat Anglii okresu najazdu Wikingów i pomyślałem że to będzie kolejna świetna przygoda. Niestety odbiłem się od tej gry po paru godzinach. Jakoś mnie przytłacza i to nie samą wielkością co mało czytelnym interfejsem, pojedynki nie były tak przyjemne i w ogóle. Świetny materiał :)
"Odyssey - jeden z najlepszych AC" Już wczesniej w trakcie filmu parę razy mnie zażenowałeś, ale po tym to już totalnie przestałem ten film traktować powaznie. Kolego - jeśli najbardziej podoba Ci sie gra, ktora nie ma z AC nic wspólnego to odpal sobie Wiedźmina i nie zawracaj dupy. A za tekst z papieżem... ehh, dostałbym bana gdybym napisał co sadze o takich "ludziach"
Nie przeżywaj. To niepotrzebne.
I nie zawracaj dupy ;)
W większości nie zgadzam się z twoją oceną i rankingiem. AC III jest bardzo niedocenioną grą, która naprawdę świetnie pokazała otaczającą bohatera wojnę o niepodległość, a ciężka relacja ojca z synem jest poprowadzona bardzo dobrze i ciekawie. Dodatkowo postać Haytama jest świetna, a granie indianinem było czymś nowym. Prolog dla mnie był bardzo ciekawy, a na dodatek trójka wprowadziła fenomenalne bitwy morskie. Rogue podobnie - to jedna z moich ulubionych części, która pokazuje drugą stronę medalu uniwersum asasynów. Nie jednoznaczna i dojrzała będąca przeciwieństwem głupiej i niesamowicie płytkiej Valhalli obliczonej tylko na zysk i skierowanej do typowego odbiorcy netflixa. O ile Origins był czymś nowym i ciekawym, Odyseja nieco odgrzanym ale nadal całkiem niezłym to tak Valhalla to abominacja głupoty i plucia na jakikolwiek kontekst historyczny, który zawsze był ważny dla serii. Nie mam też nic do odchodzenia od samego wątku asasyńkiego tak jak to miało miejsce we wspaniałym Black Flagu jednak tam historia i głębia świata, a także postaci była czymś o czym te nowe pomyje mogą pomarzyć.
Grałam w kilka części Assassin's Creed. Pierwszy był Origins i to do tej części mam największy sentyment. Później był Black Flag (klimat Piratów z Karaibów ❤), Odyssey i obecnie gram w Valhalle ❤
Z tych wymienionych przez Ciebie to nie sprawdzałem Syndicate. Odbiłem się od Unity 2 razy. Nie mam ochoty wracać do Odyssey czy Valhali, bo choć wizualnie są przepiękne, to totalnie mnie nie wciągają swoją fabułą, czy raczej odrzucają przeładowanym światem. Z trzech RPGowych części to Origins mnie pochłonęło całkowicie i zakochałem się w settingu Egiptu, klimacie oraz fabule i podążaniu za zemstą Bayeka (oba DLC również świetne). Kassandra, faktycznie jest ciekawą postacią, ale ogrom daily questów, world questów, rzucania nas fabularnie po mapie, potrzebie grindowania, żeby pchać dalej fabułę, nie tego oczekiwałem od Assassins Creed.
Moi ulubieni bohaterowie to Ezio, Shay, Bayek i Edward. Mam też wrażenie, że Rouge jest lekko usprawnione w stosunku do Black Flag. Szkoda tylko, że było takie krótkie.
Ej ogolnie to mam pytanko
Jak przechodzic asasyny?
Czy po kolei jak wychodziły, czy chronologicznie, czy tez wedlug tych paru trylogii?
Najlepiej według fabuły, tylko że po przejściu 4 najnowszych części bedziesz przechodził te najstarsze z serii czyli skok graficzny zaboli w oczy xD. Możesz też według dat wydania co pokaże Ci jak bardzo zmieniały sie mechaniki i grafika. Zawsze można też wedlug własnej kolejności.
Asasyny przechodzi się tylko po dacie wydania. Nie słuchaj poprzednika, bo się pogubisz
Parafrazując klasyka „ 4 assasin 4 najlepszy”. Absolutnie genialna gra w której spełniłem wszystkie swoje dziecięce marzenia o przygodach pirata. GENIALNA gra. A malkontenci mówiący „to już nie assasin” niech grają w jedynkę.
Tak swoją drogą, nie zgodzę się z tym, że seria potrzebowała latających kończyn- te ludobójstwa obecne w ostatnich AC absolutnie mi nie podchodzą, o wiele bardziej ceniłem w tej serii podejście skradankowe. Z mojej perspektywy w KAŻDEJ odsłonie tego cyklu system walki, mimo że wygląda ładnie, zawsze był słabizną, był prostacki. Najbardziej lubię ten z Unity, bo jest w miarę wymagający i jednocześnie wygląda elegancko. W każdej z tych gier natomiast walki zawsze unikałem jak ognia, liczyło się skradanie i ciche zabójstwa, może dlatego tak bardzo nie lubię Valhalli i nie przepadam za Odyssey.
Ale ja też wolę podejście skradankowe. Natomiast jeśli już jest siekanie, to niech będzie po całości, a nie umowne ;)
O dziwo dla mnie najgorszą częścią jest chyba Odyssey. Po według mnie genialnym Origins dostałem grę która niestety ale bardzo mnie znudziła. Kiedy po 40h zorientowałem sie że nie jestem nawet w 1/4 gry to się odbiłem. Mam wrażenie że ta gra nie prowadziła do niczego. Przy okazji niestety ale nie ma tutaj tej magii serii. Oprócz fantastycznej Casandry i ślicznej mapy nie było tutaj niczego co by mnje zachwyciło. Po tym jak ja sie odbiłem, dałem grę mojemu tacie (fanowi serii) i ten przegrał w Odyssey prawie 500 godzin i był tą grą oczarowany.
i te misje pogadaj i idz kogos zabić i takich misji jest dziesiątki jak nie setki. Nowe assasyny są tragiczne. Myśle że problemem było to że kopiowały od kultowych RPG lecz te mechaniki skopali zaś misje które dla mnie są najważniejsze tam były nieśmiesznym żartem żartem
Wszystko zależy od kontekstu. Ja w Syndicate grałem po raz pierwszy... po Odysei (o której mam bardzo, bardzo złe zdanie, choć Orgins uwielbiam). Wtedy, po tej przegadanej, za dużej i zbyt absurdalnej dosłownie Syndicate był jak morska bryza w upalny dzień. Tak, ta część, która była oceniana jako wtórna. Jednak powrót do miasta i to tak cudownego jak Londyn, po Odysei był tym czymś czego potrzebowałem. W pewnym sensie to był też ostatni "asasynowy" asasyn. Fascynujące czasy ( 3xKarol: Dickens, Darvin, Marks), świetny pomysł na bazę (pociąg cały czas jeżdżący dookoła miasta), do tego wybór płci to był wybór bohatera, a nie skórki. Ta część miała też coś o czym się zapomina - misję w Tower, która była jak "hitman (ten obecny) dla ubogich". Ograniczona mapa, ale za to kilka sposobów rozwiązania problemu. Szkoda, że seria nie poszła tą drogą - czyli skomplikowanymi misjami, które można wykonać na wiele sposobów.
Akurat Desmonda lubiłem podczas trylogi Ezio, zwrot Watykanie oraz w Kolesseum kiedy Eizo spostrzega ze caly czas jest obserwowany byl niesamowity, bylo czuć ta tajemnice
Ja mam niepopularny gust jeśli idzie o AC. Moją ulubioną częścią jest trójka za masę nowości i setting, choć przyznam, że Connor to najgorszy bohater serii. Black Flag też mnie mega wciągnęło, wręcz za bardzo, bo pod koniec nie mogłem na nią patrzeć. W jedynce się zakochałem pomimo nudnych misji.
Dwójka rozczarowała mnie pod względem technicznym, bowiem zaliczyła downgrade aż do Revelations (jednak klimat sztos). Odyssey było dla mnie rozczarowaniem, rzuciłem grę po paru godzinach i nie zamierzam do niej wracać (Origin chcę jednak dać szansę). Bratherhood też niespecjalnie przypadło mi do gustu, z trylogii Ezio najbardziej lubie Revalations. Co do reszty się zgadzam, choć przyznam, że wszystkich części nie skończyłem (jakieś 2/3 ukończone), a Valhallę boję się zaczynać, bo nie lubię zbyt długich i przepełnionych tytułów.
Wątek Desmonda nie wyparował w 100%, może jeszcze wrócić po tym co działo się pod koniec Valhalli :D
Btw asasyni są tylko luźno wzorowani na haszaszynach, to że prawdziwy odpowiednik bractwa powstał 1000 lat później nie oznacza że w grze nie mógł on istnieć w starożytnym Egipcie
A Kassandra przecież nie jest pierwszą żeńską bohaterką serii, w Liberation i Syndicate można było już grać kobietami
W końcu ktoś podziela moje ogromne uwielbienie dla Black Flaga. Z przyjemnością przyjąłbym jakiegoś remastera tej pirackiej odsłony, bo mieści się w top5 moich gier wszechczasów. Dzięki Filip za kolejny solidny materiał!
Proponuje podobne omowienie innych serii, np. o TES, Fallout, Far Cry, Dragon Age, Mass Effect itd.
Coraz bardziej skłaniam się w stronę zrobienia omówienia Far Cry i Fallouta
A u mnie Odyssey to najgorsza część AC i jedna z najgorszych gier jakie grałem. Czy jest ładna? Wiadomo, że tak. Czy Grecja jest świetnie zrobiona? Tak, ale nie jako świat do grania. Jest ona dużo większa od tej mapy z Valhalli, ale w Valhalli chociaż mieliśmy różne "biomy" (śnieg, bagna, miasta, itp.) i dużo się działo. A mapa w Odyssey jest pusta i nijaka. Nie ma różnorodności (chyba tylko jedna wyspa wygląda inaczej, bo jest wulkaniczna z tego co pamiętam). A tak to wszystko wygląda tak samo. Miasta nie są tak ciekawe, jak w Origins. To jest pierwsza i jedyna gra z otwartym światem, w której nawet nie chciało mi się wszystkich punktów obserwacyjnych zdobyć. Jeśli byłem na wyspie, na której są 3 punkty obserwacyjne, ale z jednego do drugiego trzeba było jechać koniem przez całą pustą wyspę, na której nic nie ma, nic się nie dzieje, żadnych nawet aktywności pobocznych, to się odechciewa. Części wysp nawet na oczy nie widziałem. Gameplayowo to fakt, to co w Origins tylko więcej i nieznacznie lepiej. Ale fabuła i postaci? O matko, Kassandra to tak beznadziejnie napisana postać. Nie ma chyba większego papieża w grach. Perfekcyjna, idealna postać bez skazy, bez negatywnych cech. Już dużo lepiej wypadła w Valhalli jak widzieliśmy ją na chwilę. Ale w Odyssey moim zdaniem to była dużo ciekawsza postać, gdy graliśmy Aleksiosem, a Kassandra była tym złym szefem Kosmosa, który nie jest idealny do bólu. I nawet dubbing Aleksiosa jest dużo lepiej zagrany, niby to samo, a jednak ciekawiej się słucha i ta postać nie wydaje się taka, jak Kassandra. I ja rozumiem, że po tylu latach umieszczania tylko facetów w głównych rolach (bo Liberation to małe coś, o którym nikt nie pamięta) byłoby źle, jakby już dali wybór płci i znowu dali faceta na kanoniczną postać. I wiedzieli dobrze, że popełnili z tym błąd, dlatego w Valhalli to nie ma znaczenia kto jest kanoniczny. Ale akurat w tej grze męski bohater lepiej działa. Fabuła ma swoje momenty, jak ten Zakon Kosmosa, wyrocznie, pojedyncze momenty. Ale całość jest po prostu nijaka. A to zakończenie ohydne. Jeszcze brakowało żeby na ten obiadek rodzinny ojciec wrócił i wszyscy się godzą i żyli długo i szczęśliwie. A właśnie, a propos ojców, oczywiście że jakimś cudem są oni nie tylko wnukami Leonidasa, co jeszcze ich ojcem jest Pitagoras. Jedyne dobre i naprawdę ciekawe co z tego wyniknęło to właśnie to, że Kassandra przejęła ten kaduceusz i była ciekawa scena w wątku teraźniejszym. Przynajmniej DLC były ciekawsze, Dziedzictwo Pierwszego Ostrza było ciekawą historią, z rozbudowaniem i zakończeniem historii Kassandry, daniem jej rodziny. Brakowało mi takich wątków w grach i czułem mocny vibe epilogu RDR2 (oczywiście dużo słabszy ten z AC, ale wciąż dobry). A w Fate of Atlantis może nie było ciekawej fabuły, ale dostaliśmy piękne Elizjum i piękną Atlantydę (które w dodatku nie były puste) no i był Hades, który jest najsłabszą lokacją, ale wciąż ciekawszą niż główna Grecja. Jedynie wątek teraźniejszy stał się jakimś cudem jeszcze bardziej nudny i nijaki niż w podstawce, bo dodali jakieś dziwne wątki i to zakończenie też mocno średnie. A co najgorsze tuż po Odyssey ograłem Kingdom Come Deliverance, gdzie fabuła też jest beznadziejna, bo nasz bohater, który miał być tym zwykłym wieśniakiem, synem kowala, który był typowym nastolatkiem, ale tragedia zmusiła go do zostania rycerzem, nagle okazuje się synalkiem króla czy innym wybrańcem. Ale tam chociaż klimat nadganiał mocno
Niedawno Cie odkryłem i twoje oba kanały i bardzo lubie ogladac twoje filmy o grach i o serialach. Wpada do śniadania i kolacji 😂
Ależ miałem ciary podczas tego materiału. Szczególnie przy częściach z Eziem, przy Origins i Odyssey, a przy Black Flag to po prostu już oszalałem. Słodki Jezu w morelach.
xD
Wątku współczesnego w Black Flag było całkiem sporo w komputerach były informacji co stało się z Desmondem i światem po wydarzeniach z trójki
imo dla mnie najlepsze to syndicate i unity a najgorsza to black flag, pirat not my vibe bro
Super ranking ❤️ Od AC zaczęła się wgl moja przygoda z graniem i to stosunkowo niedawno bo w 2018 roku jak miałam 21 lat, wcześniej wgl nie grałam w żadne gry. Zaczęłam od Origins, ulubiona jest Odyssey i Kassandra spędziłam tam jakieś 280 godzin. W Valhalli zrobiłam praktycznie wszystko, pomijając kilka skarbów na mapie. Zaczęłam też Syndicate i Black flag, ale przyzwyczajona do otwartego świata nie była w stanie przebrnąć przez liniowość niektórych misji i ciągłą desynchronizację bo nie pobiegłam za kimś wystarczająco szybko. Przez to że nie znam lor świata kiedy pojawia się wątek współczesny wściekam się bo się nudzę i nie ogarniam o co chodzi, ale na każdą nową odsłonę czekam z utęsknieniem. Bo do tej pory ciężko mi znaleźć grę, która mnie tak wciągnie i może głupio to brzmi ale nie mogę się przekonać do świata w którym walczy się bronią palną. (Dlatego też nie wciągnęło mnie tak Syndicate i Black Flag). Może mógłby ktoś polecić jakieś inne gry z podobnym światem, klimatem i rozgrywką?
Far Cry 😂 i Ghost of Tsushima ponad wszystko
Zapomniałeś jeszcze o Liberation, wcale nie takim złym jak mogła by wskazywać mobilna proweniencja. I to tam była pierwsza żeńska protagonistka...;)
Nie zapomniałem ;) ale nie uwzględniałem. Faktycznie, mogłem to zaznaczyc mówiąc o Kassandrze. Jak i o Evie w Syndicate, choć dzieliła grę z bratem
Co do pierwszego miejsca zgadzamy się w pełni. Black Flag był moim pierwszym Assassynem i do dziś jestem w tym tytule absolutnie zakochany.
Assassins creed unity bylo w nieporownywalnie lepszym stance technixznym na premierę niz cyberpunk.....nie bylo w dobrym ale w tamtych czasacg wydawalo sie zle bo tak wydanej duzej gry jeszcze nie bylo. Ale bylo tysiace razy lepiej niz z cyberpunkiem. Niektore z slynnych bledow unity też bylo z pirackiej wersji przedpremierowej.
Zawsze miałem jakąś awersję do AC, próbowałem pograć w Black Flag , ale tam też coś nie do końca grało. Jednak min. Twój materiał przekonał mnie do zakupu Odyssey na wyprzedaży, już się ściąga i jestem bardzo ciekawy czy mi siądzie.
Niepojęte jest dla mnie Unity na ostatnim miejscu, ludzie kochani :) akurat jak dla mnie top3 AC, ale fakt że już pierwszy kontakt był po rok od premiery, gdzie była dość połatana
moją pierwszą grą, którą sobie kiedykolwiek kupiłam, był AC I, potem nadeszła trylogia Ezio... próbowałam ograć jeszcze Unity, ale się odbiłam 😅 mimo to czuję ogromną nostalgię do tej serii, bo oglądałam jeszcze gameplaye z tego (zanim w to zagrałam, to obejrzałam każdą część jaka wtedy była), totalnie moja ulubiona seria gier za dzieciaka, aż mam ochotę ograć od nowa dzięki temu filmikowi XD
Parę różnic w moim rankingu względem Twojego się znajdzie bo dla mnie Unity to jedna z lepszych części w starej formule, a za to Syndicate to dla mnie totalny misz-masz bez jakiegokolwiek punktu zaczepienia. Muzyka może jedynie tam dawała radę.
Po za tym Odyssey to dla mnie jedna z ulubionych gier więc zgadzam się w 100% co do tego jak jest fenomenalna. Ja co prawda zawsze gram Alexiosem bo Kassandra nijak mi pasuje do tego świata i jest mnóstwo bzdur fabularnych (np. olimpiada w której bierze udział xd). Po za tym Kassandra dużo lepiej mi pasuje do roli Dejmonii. Obecnie sobie gram w Odyssey i jest magia. Dawno nie grałem więc ochota na Grecję przyszła sama i nie spodziewałem się, że mnie tak wciągnie. Rok temu wybrałem się do Egiptu razem z Bayekiem, a teraz Grecja i sam nie wiem, która lepsza. To są dwie części, które postawił bym obok siebie na 2 miejscu jako równorzędnych braci.
Po tym filmie wiemy jedno. Nie należy zatrudniać cie w komitecie powitalnym na wypadek wizytacji papieża
CO? 🤨
@@elvenoormg5919 wygadał się że satysfakcjonuje go opcja możliwości bicia papieża 😏 ja bym uważał haha
Jak Ty możesz tworzyć taką listę, kiedy nie przeszedłeś jedynki po 2h odbiłeś się od trójki a wspaniała Valhalla zmęczyła Cię po raptem 40h. Co to jest 40h w Valhalli pytam się?!? Pozoranctwo i nic więcej.
6:04 Ale Rogue i Black Flag nie dzieją sie w tym samym czasie 😂. Black Flag to 1715 i pod koniec fabuły w 1721, a Rogue to czasy wojny 7-letniej (1754-1763). Epilog natomiast dzieje sie wtedy co pierwszy prolog z Arno w Unity (1776)
Mój ranking tej serii:
1.Jedynka, Dwójka, Trójka, Unity, Origins oraz Odyssey - 9/10
2.Brotherhood - 8/10
3.Revelations, Rouge, Syndicate i na końcu Black Flag - 7/10
Uwielbiam tą serie
Materiał jak zawsze dobry, ale co do Unity to totalnie się nie zgodzę. Bardzo dobra odsłona tej serii.
Moja ulubiona część to Asasin Skradł 70milionow
Totalnie się zgadzam z Twoim TOP4 :) Co ciekawe AC II, które lata temu polecał mi znajomy ogrywałem w te wakacje i bawiłem się wyśmienicie przez te trochę ponad 30h. Natomiast AC Brotherhood był moim pierwszym Asasynem którego ogrywałem na PS3 w 2013 roku i to dzięki niemu zakochałem się w serii. AC III również mnie wynudził głównie przez tak jak to idealnie określiłeś bezpłciowego protagonistę co w tak długich grach jest jednak kluczową kwestią. Najbardziej podobała mi się w nim walka na morzu i polowanie, fabułe jakoś przepchnąłem, ale jak się dowiedziałem, że to jeszcze nie koniec i akcja przenosi się do Filadelfii jeszcze bardziej na siłę ją przedłużając dałem sobie z nią spokój xd AC IV był idealnym zrehabilitowanien się bo nieudanej trójce przy tym mocno odświeżającym i ulepszającym moje ulubione statki. Potem jakoś zapomniałem o tej serii i po czasie wpadł mi w ręce Unity w wersji na PS4, który bardzo przypadł mi do gustu klimatem przypominającym czasy grania w Brotherhood. Od AC Origins totalnie się odbiłem, wydawał mi się jakiś sztywny w gameplayu oraz prowadzeniu narracji. Dopiero Odyssey, którego ogrywałem już na PC, ale wciąż na padzie dał mi do zrozumienia, że seria zmieniła się na lepsze i również byłem w szoku, że w pierwszym podejściu mam już prawie 80h, a końca nie było widać hah. AC Vallhala jak tylko zobaczyłem te sztywne dialogi od razu przypomniał mi się Origins i nie wróciłem do niej nigdy. Ale też przyznam, że jak odpaliłem Unity na nowo już po czasie na PC kiedy Ubi rozdawało ją w związku z pożarem Notre Dame to gra wydawała mi się mocno ociężała i źle zoptymalizowana więc jak ktoś miał tą wątpliwą przyjemność ogrywania jej na PC zamiast na konsoli mógł rzeczywiście się od niej odbić.
Nie znam tego kanału, ale zaintrygowałeś mnie bo bardzo trafne spostrzeżenia. Nie grałam jeszcze we wszystkie Assasyny, ale moja czołówka to na pierwszym miejscu też Black Flag, potem przerwa i Origins, a następnie dość dłuuuga przerwa i Odyssey. Może to wynikać z tego, że jeszcze nie wciągnął mnie ten świat, jakoś ciężko mi było wejść w tę grę i ciągle ją odkładam, ale wizualnie i tematycznie jest dla mnie przecudowna, więc liczę, że jak będę miała czas to wrócę do niej na dobre. Najbardziej zawiodłam się na Valhalli, myślałam, że to będzie takie mega wow i przełom, a odłożyłam ją jeszcze szybciej niż Odyssey.
Podobnie, Valhalla to dla mnie spory zawód bo Oddysey i Origins, które mnie oczarowały.
Z wszystkich części Assassin's Creed grałem tylko w dwie - Odyssey i Origins (w tej kolejności). Gry skradankowe to nie mój klimat, więc nie ciągnęło mnie do Assassina ani do Hitmana, do nowszych odsłon podchodziłem więc jak do jeża. Ostatecznie obie (Origins i Odyssey) okazały się być jednymi z moich ulubionych gier w ogóle (jestem casualowym graczem, nie gamerem), głównie ze względu na setting, ale też wątki fabularne związane z tajnymi organizacjami. Starożytna Grecja mnie urzekła kompletnie, tak jak niegdyś Krew i Wino. W pewnym momencie złapałem się na tym, że odpalam grę by sobie po prostu pojeździć konno po mapie, od czasu do czasu robiąc jakies quesciki. Oczywiscie i tu i tu zadania robiły się powtarzalne, ale piękno świata mi to rekompensowało. Nie miałem już takiego funu ogrywając nową grę plus, więc po prostu jak uznałem, że pograłbym ponownie - wystartowałem od zera.
W obu przypadkach grałem tylko w podstawki.
Na Valhalle mam już za słabego kompa, ale też nie ciągnie mnie do.zmiany - ten setting akurat niezbyt mnie pociąga.
Chętnie zobaczyłbym historię assassynow w takich np. sredniowiecznych Chinach, w Hiszpanii z czasów inkwizycji, a kij, niechby to nawet były Stany z czasów zimnej wojny :p
Pierwszy Assassin jaki gralem to Origin. Podobal mi sie bardzo poniewaz mje klimaty egiptu ktore lubie. Mialem podjazd pod Odysya ale jakos nie moglem sie przekonac mimo ze klimaty grecji tez lubie. Mam nadzieje ze po twojej opinii moze jeszcze raz zagram ;D
Wydaje mi się że specjalnie odwróciłeś ranking do góry nogami. Totalnie się nie zgadzam szczególnie z AC III na 11. miejscu. Ta gra to była piękna przygoda i początek mojej przygody z całą serią. A opinia o Connorze? Bezpłciowy? Bez urazy ale chyba graliśmy w inne gry
Uszanuj odmienność opinii. Tylko tyle i aż tyle.
@@BezSchematu przepraszam, faktycznie zabrzmiało to trochę zbyt krytycznie. Widocznie przemawiał mną czysty sentyment i emocje. Oczywiście szanuje twoje zdanie, choć jak już wiemy jest kompletnie odmienne od mojego ;)
Ale w Assassins Creed (2007) najciekawsze, co się w tej grze dzieje, dzieje się na samym końcu, więc koniecznie trzeba tam dotrzeć. Do dziś miło wspominam ten twist fabularny, który twórcy w tej grze zaserwowali, więc ostatnie godziny tej gry to istny majstersztyk.
Ja ten twist dobrze znam. Ale to nie ratuje nudnego gameplayu
@@BezSchematu Ja tam nawet mam ochotę przejść to drugi raz. Po prostu w przerwach między kolejnymi takimi samymi misjami warto sobie znaleźć jakiegoś templariusza do pojedynku i się z nim trochę pobawić ćwicząc techniki xD
Och jak ja się z Toba nie zgadzam. Uważam że Unity jest jedną z najlepszych gier z całej serii.
Osobiście, uwielbiam Brotherhood, dla mnie zawsze top1. Już nie pamiętam czym mnie tak urzekło, ale gdy grałem to dwójka gasła przy tej części, przynajmniej dla mnie ;p
ja się nie zgadzam tylko z brakiem odmiany słowa "postacie" przez przypadki
Szanuję. Zatem: postaci.
Bardzo fajny materiał, nawet nie wiem, kiedy minęło te ponad 20 minut.
Sama grałam tylko w część z wymienionych gier, a przeszłam tylko cztery: trylogię Ezia i Black Flag. Mimo to jednak śledziłam każdą nową premierę z serii, wypatrując na horyzoncie Asasyna, który byłby bardziej pode mnie.
Te, które przeszłam, ustawiłabym tak:
1) AC: Black Flag
2) AC: Revelations
3) AC2
4} AC: Brotherhood
Zaczęłam od jedynki, ale jej nie skończyłam, głównie przez to, że wymagała ode mnie ogromu skupienia, umykało mi większość dialogów, bo nikt w tamtym czasie nie wpadł na to, by dodać napisy do gry, by mogły w nią grać bez problemu także osoby z niepełnosprawnościami słuchowymi. Niemniej jednak podobała mi się i zachęciła do tego, by zagrać w trylogię Ezia i dała mi dodatkową warstwę emocjonalną w Revelations. Dwójka mi się podobała na tyle, że przeszłam w ciągu kilku dni, ale nie polubiłam w ogóle Ezia wtedy, dopiero w Brotherhood, kiedy dojrzał, stał się kimś, kogo losy śledziłam w ciekawością, ale z kolei sama gra podobała mi się już mniej niż dwójka, pod koniec byłam już wymęczona tą formułą. Za to Revelations grałam z czystą frajdą, bo ile renesansowe Włochy mnie nie grzeją w ogóle, tak Turcja z tamtego okresu była dla mnie mega klimatyczna, co wraz z fabułą i historią Ezia dało mi mieszankę wybuchową, na końcu to ja wręcz sobie płakłam. Black Flag dało mi moją ulubioną postać, czyli właśnie Edwarda i było spełnieniem moich dziecięcych marzeń o byciu piratem po oglądaniu raz po raz Piratów z Karaibów, przeszłam na 100% z wypiekami na twarzy.
Grałam także w AC3, w Rogue i w Unity, ale już byłam tak przejedzona tą skradankową formułą, że nawet po cudownym Revelations i Black Flag miałam już całkowicie dość na parę lat, a Syndicate to już w ogóle mnie nie interesowało. Na dodatek nie przepadam za realiami historycznymi, historią w ogóle, musi być albo okres, który mnie faktycznie interesuje albo dobra fabuła, dlatego też pewnie w ogóle się nie wciągnęłam w te trzy tytuły. Za to absolutnie uwielbiam Wikingów, średniowieczną Wielką Brytanię, starożytny Egipt i starożytną Grecję, i po twoim materiale chyba wreszcie sobie zakupię Odyssey, Origins i Valhallę, bo na te czaję się od dawna, tylko w sumie zabierałam się do tego jak pies do jeża, bo bałam się, że formuła tym razem też mi nie podejdzie. Myślę, że na pierwszy ogień pójdzie Origins, bo ptolemejski Egipt to coś, czego chyba teraz potrzebuję xD
Jeszcze raz dzięki za materiał i czekam na kolejne (w tym także streamy)!
super, że taki film powstał, jest jak wkręcić się powoli w klimat, a preorder Mirage już zaraz będzie się kręcił w konsoli
Od niedawna przechodzę sobie serię od Brotherhood i muszę się troszeczkę nie zgodzić co do Revelations. Tak, gra jest warta uwagi oraz oglądanie rosterek życiowych oraz wydarzeń związanych z Ezio, wraz z finałem fabuły, ma wręcz aż filozoficzny wydźwięk dla mnie, który dał mi trochę do myślenia. Ale nie zgodzę się co na temat gdzie się gra odbywa. Mój problem polegał na tym, że dla mnie Konstantynopol był (paradoksalnie) zbyt mało różnorodny wizualnie w porównaniu z Rzymem z poprzedniej części. Co sprawiło, że w moim odczuciu, jakbym cały czas widział przed oczami to samo. Tą samą architekturę, te same budynki ect. Co jest dziwne bo jestem w pełni świadomy, że Brotherhood wcale nie był pod tyk kątem inny, a jednak jego większy rozmiar i wyjście też na większe przestrzenie, architektura staro rzymska ect. sprawiało że mnie to nie nudziło. A to imo ważne, bo Miejsce w którym dzieje się historia wszystkich AC również jest bohaterem tej gry.
Imo wszystko, również uważam że gra jest niedoceniana. Nie jest idealna, ale jest godnym pożegnaniem Ezio. Oraz muszę napomknąć że ma dla mnie jedną z najlepszych Opening Scene w grach kiedykolwiek i w dokonuje pięknej pętli z zakończeniem.
Black Flag to najlepszy AC i najlepsza gra o piratach do dziś, w ogóle myślę, że ten silnik został stworzony właśnie po to, żeby stworzyć najlepszą grę piracką i ja o tym myślałem w jakimś 2011, że jakby Ubisoft zrobił grę o piratach z tym silnikiem to by był sztos, no i stworzył i był
Pierwszy Assasyn był super. Druga część to już prawdziwe arcydzieło ❤ niestety potem spróbowałem grać w cześć trzecia i... och jak ja się od tego odbilem. Pograłem może 10 godzin, odpuściłem na trochę początkowo i już nie wróciłem ani do tego tytułu ani do żadnej innej części serii Assasyna
Zgadzam sie w pełni Black Flag odjechał innym częścią, lecz jestem zaskoczony że 3 część tak nisko mnie osobiście bardzo wciągneła fabuła i walka ojca z synem plus ładnie wprowadziła nas do 4 częsci jesli chodzi o żeglugę
Ultra-gamerem juz nie jestem, gry singlowe mnie juz nudza, ale rowniez zagralem w AC w 2007 roku, wiec jestem z ta seria od poczatku. W czesci RPGowe nie gralem, nie jest to moja bajka. Sprobowalem Originsa, ale gra mi sie w to poporstu zle. Tylko dwie gry z tej serii moglby odemnie dostac czysta "dyche" - AC 2 i Black Flag. Sa to gry kompletne, ktore zaciekawiaja pierwsza scena i trzymaja do konca. Genialny klimat, swietna fabula i bohaterowie. Nic tym gierkom nie brakuje. Dalej bylyby dwie, kolejne odslony z Ezio - Brotherhood i Revelations. Gry rowniez swietne, ale juz nie tak dobre. Sprowadzenie akcji gry do jednego miasta (nie wazne jak duzego) sprawilo, ze gry byla monotonna. Poza tym, brakowalo ciekawych postaci. Nastepnie AC Syndicate i Unity. Gry, ktore zachwycaja odwzorowaniem Londynu i Paryza. Poprostu nie moglem sie nacieszyc jak pieknie to zrobili. Oprocz tego, te gry nie maja nic. Gra sie ciagle przyjemnie, bo to jednak Assassin, ale czuc niedosyt fabularny. Na koncu czesc trzecia i pierwsza. Gry nijakie. Cala seria jest czyms potrzebnym na rynku gier. Gameplay AC ma poprostu w sobie to "cos". Taki polot, latwosc. Chce sie w to poprostu grac. Podobnie do GTA.
To jest ciekawe. Mój największy zarzut dla AC4 to brak wątku wojny assysnów i templariuszy. A dla ciebie to największy plus, życie bywa zabawne
oj tak, też mi tego brakowało w czwórce
u mnie black flag też na pierwszym, irytowały misje składankowe ale samo pływanie po morzu i eksploracja było super przydał by się remake albo druga część tak szczerze to też najlepsza gra o piratach jaka powstała
Przez ostatnie tygodnie grałem w Unity, z myślą, że będzie to drugi AC po Origins, który przejdę. Odpuściłem po akcie 10, niestety sterowanie kompletnie zabiło mi przyjemność zabawy pod chyba koniec tej gry. Ilość kolizji, błędnych ruchów tak zepsuła mi krew, że postanowiłem się nie męczyć. Dodatkowo przez wzrost trudności w dalszym etapie brak tej precyzji kompletnie wybił mnie z rytmu.
Jak dla mnie unity jedna z lepszych części może nie najlepsza ale na samym końcu wstawiać to aż w szoku jestem