Приказната за оваа песна се случува во половината на 19-тиот век на Којник, каде бил центарот на живеењето на христијаните, кои бегајќи од зулмите на турците во градот, го зафатиле тој дел на Велес. Тука е и Бузаана во која се населувале жителите од велешките села кои барале спас од османлиите. На Којник, под јаворот била и единствената чешма од која жителите ем се снабдувале со вода но и ги дознавале настаните од градот. Тука момите полнеле вода а ергените се загледувале во нив. Во тоа време најпосакувана мома била Марето Цинциево. За неа знаеле и турците, кои почнале да доаѓаат како случајно да видат дали е се во ред, во тој дел на Велес. Марето пак била висока, црноока со кадрави плетенки, со бела кожа како памук и мазна како стакло, со тело како риба. Многумина сакале да биде избраник на нејзиното срце, но тоа било мошне тешко, бидејќи нејзиниот татко сакал богато и убаво момче. За да и го привлечат вниманието, дветмина ергени на Марето Цинциево и купиле еден аршин штоф за фустан, бидејќи верувале дека еден од нив ќе биде среќникот. Но таа нејзината љубов му ја подарила на сиромавиот Лазо Лисата, кој бил личен и прекрасно пеел. Се венчале во Св.Пантелејмон а набргу им се родила и ќерка Драга. Но Лазо потоа легнал на постела и за некое време починал. Марето Цинциево останале млада вдовица, иако од богато семејство, останала сиромашка, и се прехранувала со ќерка и плетејќи волнени чорапи. По некое време се омажила за Алексо качарот, еден од неколкуте велешки грнчари, тој бил исто вдовец со две ќерки Љуба и Гена. Радоста набргу тропнала на нивната порта и се родил синот Илија. Марето и натаму продавала чорапи на велешкиот пазар а веќе песната за неа заживела меѓу велешани.
Ja sum Gjorgji Cincievski i sum muzicar / kontrabasist!! Ovaa pesna sekako deka ni e familijarna I sum mnogu gord sto moja prababa e opeana vo vaka prekrasna pesna. Blagodaram Mico na prekrasnite detali I informacii!!!
Ah be Aceee kakvi pesni ni ispeja , kakvi ubai vreminja bea se peese lugeto veseli bea kreativni i ja sakaa narodnata izvorna pesna , sega se e svrteno naopaku malku po malku folklorot isceznuva
Песня прекрасная и звучит по-родному для моей русской души! Мотив похож на русскую народную песню: 'Во поле берёзка стояла', только с замечательным балканским колоритом
ВЕЧНА ТИ СЛАВА ЧИЧКО АЦО МАКЕДОНСКА МУЗИЧКА ЛЕГЕНДО МАКЕДОНСКИ СЛАВЕЈ. 🇲🇰🇲🇰🇲🇰
Приказната за оваа песна се случува во половината на 19-тиот век на Којник, каде бил центарот на живеењето на христијаните, кои бегајќи од зулмите на турците во градот, го зафатиле тој дел на Велес. Тука е и Бузаана во која се населувале жителите од велешките села кои барале спас од османлиите.
На Којник, под јаворот била и единствената чешма од која жителите ем се снабдувале со вода но и ги дознавале настаните од градот. Тука момите полнеле вода а ергените се загледувале во нив. Во тоа време најпосакувана мома била Марето Цинциево. За неа знаеле и турците, кои почнале да доаѓаат како случајно да видат дали е се во ред, во тој дел на Велес.
Марето пак била висока, црноока со кадрави плетенки, со бела кожа како памук и мазна како стакло, со тело како риба. Многумина сакале да биде избраник на нејзиното срце, но тоа било мошне тешко, бидејќи нејзиниот татко сакал богато и убаво момче. За да и го привлечат вниманието, дветмина ергени на Марето Цинциево и купиле еден аршин штоф за фустан, бидејќи верувале дека еден од нив ќе биде среќникот. Но таа нејзината љубов му ја подарила на сиромавиот Лазо Лисата, кој бил личен и прекрасно пеел. Се венчале во Св.Пантелејмон а набргу им се родила и ќерка Драга.
Но Лазо потоа легнал на постела и за некое време починал. Марето Цинциево останале млада вдовица, иако од богато семејство, останала сиромашка, и се прехранувала со ќерка и плетејќи волнени чорапи. По некое време се омажила за Алексо качарот, еден од неколкуте велешки грнчари, тој бил исто вдовец со две ќерки Љуба и Гена. Радоста набргу тропнала на нивната порта и се родил синот Илија. Марето и натаму продавала чорапи на велешкиот пазар а веќе песната за неа заживела меѓу велешани.
секоја чест миќко, само да не се јави некој луд бугар и да и да каже блгарска песен хахахах
Sekoja cest i blagodarnost za podelenoto!
Ja sum Gjorgji Cincievski i sum muzicar / kontrabasist!!
Ovaa pesna sekako deka ni e familijarna I sum mnogu gord sto moja prababa e opeana vo vaka prekrasna pesna.
Blagodaram Mico na prekrasnite detali I informacii!!!
@@gjorgjicincievski969 pozdrav Gjorgjia od Cincievi sekoja cest
Ti si čist srboman
Legenda na Makedonija, i na makedonskata pesna. Za zal kvalitetot se isfrla, steta
Ah be Aceee kakvi pesni ni ispeja , kakvi ubai vreminja bea se peese lugeto veseli bea kreativni i ja sakaa narodnata izvorna pesna , sega se e svrteno naopaku malku po malku folklorot isceznuva
Песня прекрасная и звучит по-родному для моей русской души! Мотив похож на русскую народную песню: 'Во поле берёзка стояла', только с замечательным балканским колоритом
Poradi ovie pesni sum presreken sto sum Makedonec
I jas. Nasite pesni se najubuavi na svetot.
Nepostoi Po Prirodno,Po ubavo.
❤ ВЕЛЕС ❤
Закон
Veles
Veles,ili BElES
ovaa ne e ni za kur jas imam da pravam istrazuvanje i da ja naucam pesnata od mojata ceneta profesorka po muzicko
Klapush Eden nesposoben
ebise sose profesorkata
ebatija profesorkata
HAHAHAHAHAHAHAHA ne ste tacni vi ljudi
@@spirka787 e so tolku protiv Prifesorkata