"Trabzon" Şiiri

Fethin Kutlu Olsun Trabzon
Şiir: Cemil Mor
Seslendiren: Mehmet Baştürk
TRABZON
Efsunlu bir destansın ruhuma huzur veren;
Damarda akan kanda, özümdesin TRABZON.
Hiçbir şehir sen değil yahut tüm şehirler sen.
Ne yana bakıp dursam gözümdesin TRABZON.
Manastır, türbe, cami; bir yadigâr, maziden:
Müteneffir Pontus’tan ve hümayun ceddimden.
İhtişamlı Sümela, Ortahisar, Bedesten,
Ayasofya, Ganita… Resimdesin TRABZON.
Sevdan teveccüh bulmuş reislerin ağında,
Dedemin zıpkasında, ninemin bel bağında.
Karasevda olmuşsun kızların yaşmağında.
Peştamal, keşanıyla bezimdesin TRABZON.
Tımarhane misali dindirilir acılar;
Moloz giriş kapısı, çıkış Kunduracılar.
Hekimleri andırır bakırcı, kalaycılar;
Nari, tokmak, miyane… Sesimdesin TRABZON.
Kaygım yok evelallah ne dünden ne yarından;
Zağnos denizden gözler, Fatih’se otağından.
Hala “deliler” iner Gölçayır civarından;
Yavuz’la, Kanunî’yle sezimdesin TRABZON.
Besmele kalkan olur, kılıçlar ise tekbir;
Ödün vermek mi? Asla! Sancak tek, vatan tektir.
İlânihaye canlar, canını verecektir;
Küllenmez iman ile közümdesin TRABZON.
Madem beşiğim oldun, mezarım sensin madem;
Dilime pelesenksin dolana kadar vadem.
Tamamlanmaz cümleler, eksik kalır ifadem;
Muhtelif lâkırdıda sözümdesin TRABZON.
Cemil Mor