Χαράξανε τη δύση μας σε κάθε επιλογή μας Παράφρονες που αφήσαμε να μπουν στη λογική μας. Η αλήθεια ξέπεσε στη γη μας Με αποτέλεσμα τα τέρατα να παλεύουν να σπάσουν τη σιωπή μας. Βαραίνουν οι εμπειρίες τα στυλό και τη ζωή μας Κι ο κίνδυνος της μοναξιάς φουντώνει στο κελί μας. Η αποξένωση ανέδειξε το λόγο ύπαρξης μας Κι έτσι έγινε η φωνή μας δύναμη μας. Και εσύ για ποια hip hop μιλάς κοινότητα τώρα που η πλειονότητα δεν έχει πια ταυτότητα? Τους συνεπήρε η ανευθυνότητα και αλλάξανε συχνότητα Μένοντας λίγοι να κρατάμε τα μπόσικα. Εδώ που ο δρόμος γράφει αυθεντικότητα Κι όσα μας χρεώσαν κόμπλεξ σβήνουν στερεότυπα. Εδώ που η εντιμότητα ορίζει τα γραπτά μας Κι ας ξεχάσουν σύντομα τα ονόματα μας. Σε βρήκανε στο δρόμο και σε μάζεψαν Κι έγινες μπιτ που πάτησαν και στίχοι που ηχογράφησαν. Ησουν διαφορετική και σε προστάτεψαν Γιατί μέσα από σένα τα κενά τους κάλυψαν. Όμως κάποιοι απ αυτούς δεν σε σεβάστηκαν, μυρίστηκαν χαρτί και σαν πόρνη σε γάμησαν. Οσοι σου στάθηκαν, φάνηκαν, Περήφανα σε σήκωσαν στη πλάτη κι ας γονάτισαν. Χορτάσαμε φιλοσοφίες και σωρούς από εγωκεντρικούς Με καλλιτεχνικές ανησυχίες. Μηδέν αξίες, μονάχα συγκυρίες Ώστε να παριστάνουν τους ψυχολόγους σε αγάμητες κυρίες. Τι κι αν αδειάζουνε οι δρόμοι και τα πάρκα Τι κι αν τώρα πιάσαν φράγκα και το ζουν μονάχα σε στέκια γαμάτα. Ο μικρός τους συγχωρεί και τους δίνει τα πάντα Γιατί τώρα μετράει η πιο καλοστημένη ατάκα. Για αυτό, Πες του μαλάκα που όλοι λένε πως μου μοιάζει Και φωνάζει πως κρατάει όλη τη φάση, να σωπάσει. Όσοι δηλώσαν μαχητές αποδείχτηκαν κομπάρσοι, το προτίμησαν στη φέξη μα του γύρισαν τη πλάτη στη χάση. Δεν σώσαμε ούτε δέντρα, ούτε δάση Για το κοινό καλό, να μη θιχτούν εγωισμοί. Κι αφού πια, δεν μας χωράει όλους το παγκάκι Να θυμάσαι, πως στο τέλος μένει μόνο η μουσική.
Χαράξανε τη δύση μας σε κάθε επιλογή μας
Παράφρονες που αφήσαμε να μπουν στη λογική μας.
Η αλήθεια ξέπεσε στη γη μας
Με αποτέλεσμα τα τέρατα να παλεύουν να σπάσουν τη σιωπή μας.
Βαραίνουν οι εμπειρίες τα στυλό και τη ζωή μας
Κι ο κίνδυνος της μοναξιάς φουντώνει στο κελί μας.
Η αποξένωση ανέδειξε το λόγο ύπαρξης μας
Κι έτσι έγινε η φωνή μας δύναμη μας.
Και εσύ για ποια hip hop μιλάς κοινότητα
τώρα που η πλειονότητα δεν έχει πια ταυτότητα?
Τους συνεπήρε η ανευθυνότητα και αλλάξανε συχνότητα
Μένοντας λίγοι να κρατάμε τα μπόσικα.
Εδώ που ο δρόμος γράφει αυθεντικότητα
Κι όσα μας χρεώσαν κόμπλεξ σβήνουν στερεότυπα.
Εδώ που η εντιμότητα ορίζει τα γραπτά μας
Κι ας ξεχάσουν σύντομα τα ονόματα μας.
Σε βρήκανε στο δρόμο και σε μάζεψαν
Κι έγινες μπιτ που πάτησαν και στίχοι που ηχογράφησαν.
Ησουν διαφορετική και σε προστάτεψαν
Γιατί μέσα από σένα τα κενά τους κάλυψαν.
Όμως κάποιοι απ αυτούς δεν σε σεβάστηκαν,
μυρίστηκαν χαρτί και σαν πόρνη σε γάμησαν.
Οσοι σου στάθηκαν, φάνηκαν,
Περήφανα σε σήκωσαν στη πλάτη κι ας γονάτισαν.
Χορτάσαμε φιλοσοφίες και σωρούς από εγωκεντρικούς
Με καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Μηδέν αξίες, μονάχα συγκυρίες
Ώστε να παριστάνουν τους ψυχολόγους σε αγάμητες κυρίες.
Τι κι αν αδειάζουνε οι δρόμοι και τα πάρκα
Τι κι αν τώρα πιάσαν φράγκα και το ζουν μονάχα σε στέκια γαμάτα.
Ο μικρός τους συγχωρεί και τους δίνει τα πάντα
Γιατί τώρα μετράει η πιο καλοστημένη ατάκα.
Για αυτό,
Πες του μαλάκα που όλοι λένε πως μου μοιάζει
Και φωνάζει πως κρατάει όλη τη φάση, να σωπάσει.
Όσοι δηλώσαν μαχητές αποδείχτηκαν κομπάρσοι,
το προτίμησαν στη φέξη μα του γύρισαν τη πλάτη στη χάση.
Δεν σώσαμε ούτε δέντρα, ούτε δάση
Για το κοινό καλό, να μη θιχτούν εγωισμοί.
Κι αφού πια, δεν μας χωράει όλους το παγκάκι
Να θυμάσαι, πως στο τέλος μένει μόνο η μουσική.
bravo skyle to piges alou