Άκοβος, μνήμες κατοχής

Στα σύνορα Αρκαδίας Μεσσηνίας στον τέως Δήμο Φαλαισίας, και νυν Δήμο Μεγαλόπολης στα 928 μ. υψόμετρο βρίσκεται ο Άκοβος. 5 χλμ βορειότερα βρίσκεται ο οικισμός Γούπατα που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του. Ο Άκοβος «σκαρφαλωμένος» στην πλαγιά του Αγιολιά που βρίσκεται στις αρχές του Ταϋγέτου, φαίνεται να διαφεντεύει τα χωράφια του που απλώνονται από την Χώκαιμα και τον κάμπο της Παναγιάς εώς στην Κλόγκοβα .
Όπως σε πολλά χωριά της πατρίδας μας, έτσι και στον Άκοβο, κατά τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, τιμούν στο Ηρώον της πλατείας τους πεσόντες και όσους αγωνίστηκαν για το Ελληνικό Έθνος.
Ο Άκοβος πάντα δήλωνε « παρών» σε όλους τους ιστορικούς αγώνες της Ελλάδας. Από τον επαναστατικό αγώνα του 1821 ,τους Βαλκανικούς πολέμους, την Μικρασιατική εκστρατεία και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Πολλοί Ακοβίτες συγκαταλέγονται στον μεγάλο κατάλογο φόρου αίματος και θυσίες που απαιτούσε η Ελευθερία της Πατρίδας. Το 1940 στο Αλβανικό μέτωπο Ακοβίτες αγωνίστηκαν νικηφόρα ενάντια στην φασιστική Ιταλία και ύστερα στα οχυρά του Ρούπελ ενάντια στην ναζιστική Γερμανία.
Τον Απρίλιο του 1941 η Ελλάδα είναι υπό κατοχή ως αποτέλεσμα της Γερμανικής εισβολής. Όπως ολόκληρη η Χώρα, έτσι και ο Άκοβος ,μπήκε σε μια μακρά περίοδο δεινών και σκότους.
Λόγω της ορεινής και μη εύπορης θέσης του χωριού, οι Ακοβίτες υπέστησαν σε μικρότερο βαθμό την καθημερινή καταπίεση του κατακτητή σε σχέση με άλλες περιοχές. Όμως, ακόμα και εδώ οι κάτοικοι του δεν έμειναν αλώβητοι από τις επιπτώσεις. Η πείνα και οι ελλείψεις μετέτρεψαν την ήδη σκληρή ορεινή ζωή σε μαρτύριο.
Ζωντανές είναι ακόμη οι αναμνήσεις των γεγονότων της κατοχής στη συλλογική μνήμη του χωριού και σε όσους τα έζησαν.

[@arthurpolly5214]

Σιχαριτιρεα σε όλους αυτούς που έκαναν αυτό το αναμνηστικό για εμάς που γνωρίζουμε αυτούς τούς ανθρώπους και που μας διηγηθεί διηγήθηκαν αυτές της αληθινες μνήμες

[@dimitriossofronas4771]

Μπράβο σας

[@sofronass]

Συγχαρητήρια, εξαιρετική ιστορική παρουσίαση

[@gwgwpoluxronopoulou982]

Συγχαρητήρια!Πολύ ωραία δουλειά και πολύ ωραίες αφηγήσεις ώστε όλοι να μην ξεχνάμε το τόπο μας και την ιστορία του αλλά κυρίως να μην ξεχνάμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν δύσκολα η χάθηκαν εξαιτίας της κατοχής
Παναγιώτης Πολυχρονοπουλος

[@user-wo9lf5ll9e]

Ο παππούς μου ήταν δάσκαλος από τον Ακοβο,ο Παναγιώτης ο Σπανός, αδερφός του Παπά Βασίλη.Μου τα έλεγε ο μπαμπάς μου.