Od 0.00 do minuty 6.40 - miejsca, po których chodziłam. Bardzo dziękuję. Zobaczyłam mój dom - piękną secesyjną kamienicę, jedyną jaka pozostała po bombardowaniu na rogu Narutowicza i Al. Piastów, widzę moje szkoły w Al. Piastów i Kr. Jadwigi, miejsce pracy moich rodziców ul. Głowackiego (mama później pracowała w cukrowni na Pomorzanach, a ojciec - ochraniał tę wytwórnię). Są nawet pozostałości może po naszej działce przy obecnej ulicy Dąbrowskiego. Przy ul. Łokietka mieszkała moja najserdeczniejsza szkolna koleżanka... Gdzie było morze gruzów stoją teraz domy. Na tej pięknej alei kasztanowej na Narutowicza bawiliśmy się jako dzieci w wojsko i - niestety - w wojnę. Ze schronów zjeżdżaliśmy na sankach i skakaliśmy na usypane liście kasztanów. Dziękuję. Podziwiam Państwa, Szczecinian, że zdołaliście te wszystkie gruzy wywieźć... I odbudować to piękne secesyjne "miasto z duszą", z unikatowym gwiaździstym układem komunikacyjnym, lasami i laskami, akwenami, alejami, parkami, ogrodami, tarasami nad Odrą. To jedno z najpiękniejszych miast, jakie poznałam. Filmik będę odtwarzać sobie często - moje dzieciństwo, moje szczęśliwe młodzieńcze życie, dziękuję...
Jeszcze nie słyszałem tak pięknych słów. Szczecin jest na prawdę piękny, moja babcia przyjechała do Szczecina studiować w 70. Roku, bo jej się bardzo podobał. Poznań wtedy był szary i ponury, a nasz Szczecin ma szerokie, zielone arterie, eleganckie kamienice i place. I w tym Szczecinie poznała dziadka. Taka historia. A w ten sposób zostały zbudowane tylko 2 miasta na świecie. Paryż I Szczecin
Fajnie, obejżyzmy ten film za 10 lat i będzie takie wrażenie jakbyśmy oglądali teraz filmy z 2011.
Zobaczyłem moja dzielnice gdzie kiedyś mieszkałem. Fajne wspomnienie dla mnie.
a czemu to sie ucieklo ze szczecina
Od 0.00 do minuty 6.40 - miejsca, po których chodziłam. Bardzo dziękuję. Zobaczyłam mój dom - piękną secesyjną kamienicę, jedyną jaka pozostała po bombardowaniu na rogu Narutowicza i Al. Piastów, widzę moje szkoły w Al. Piastów i Kr. Jadwigi, miejsce pracy moich rodziców ul. Głowackiego (mama później pracowała w cukrowni na Pomorzanach, a ojciec - ochraniał tę wytwórnię). Są nawet pozostałości może po naszej działce przy obecnej ulicy Dąbrowskiego. Przy ul. Łokietka mieszkała moja najserdeczniejsza szkolna koleżanka...
Gdzie było morze gruzów stoją teraz domy. Na tej pięknej alei kasztanowej na Narutowicza bawiliśmy się jako dzieci w wojsko i - niestety - w wojnę. Ze schronów zjeżdżaliśmy na sankach i skakaliśmy na usypane liście kasztanów.
Dziękuję. Podziwiam Państwa, Szczecinian, że zdołaliście te wszystkie gruzy wywieźć... I odbudować to piękne secesyjne "miasto z duszą", z unikatowym gwiaździstym układem komunikacyjnym, lasami i laskami, akwenami, alejami, parkami, ogrodami, tarasami nad Odrą. To jedno z najpiękniejszych miast, jakie poznałam.
Filmik będę odtwarzać sobie często - moje dzieciństwo, moje szczęśliwe młodzieńcze życie, dziękuję...
Jeszcze nie słyszałem tak pięknych słów. Szczecin jest na prawdę piękny, moja babcia przyjechała do Szczecina studiować w 70. Roku, bo jej się bardzo podobał. Poznań wtedy był szary i ponury, a nasz Szczecin ma szerokie, zielone arterie, eleganckie kamienice i place. I w tym Szczecinie poznała dziadka. Taka historia. A w ten sposób zostały zbudowane tylko 2 miasta na świecie. Paryż I Szczecin
a gdzie teraz pani mieszka?
@@thenukey Warszawa od 60 lat
Elegancko
Jak bedzie ok 50 tys usd ppp per capita w polsce to tambedzie jeden z najwyzszych poziomow zycia na swiecie. Gdzies. Z 6-7 lat jeszcze.
Teraz jest 36000
Что с дорогами?