odc.11: Przecież to się w końcu wyda | podcast kryminalny
Vložit
- čas přidán 8. 01. 2021
- #podcastkryminalny #truecrimepolska #polskiesprawykryminalne
Dziś chciałabym opowiedzieć historię, w której w pewnym momencie emocje wzięły górę.
Polska na Faktach na Spotify open.spotify.com/show/0ZArKJv...
Polska na Faktach na Apple Podcasts podcasts.apple.com/de/podcast...
Grafika dzięki canva.com
Edycja Video dzięki openshot
Muzyka:
Man Down by Kevin MacLeod
Link: incompetech.filmmusic.io/song...
License: creativecommons.org/licenses/b...
Piosenka "true crime", czyli "Mirek Jankowski" Macieja Maleńczuka. Piosenka opowiada o prawdziwej historii chłopaka, którego Maleńczuk poznał w więzieniu, do którego trafił za odmowę służby wojskowej.
• Maciej Maleńczuk - Mir...
Materiały na temat trudnych relacji z rodzicami
Polskie Radio 4 • DDA - Na własne nogi. ...
Polskie Radio 4 • Dobre Wzorce - Dziedzi...
• Katarzyna Miller, Suza...
• Rodzinne pułapki - rod...
• Prof. Bogdan de Barbar...
Dwa wywiady z Kasią Nosowską, m.in. o trudnych relacjach z rodzicami
• NLG / Miasto Słowa - S...
• Terapia, powrót z Bamb...
Materiały na temat, jak radzić sobie ze złością i innymi trudnymi emocjami
• Jak poradzić sobie z u...
• Złość - ważna i potrze...
• Trudne emocje - dr Mał...
I dla tych, którzy lubią jogę : ) • JOGA NA ZŁOŚĆ
Źródła, z których korzystałam podczas przygotowywania odcinka:
Orzeczenie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze bit.ly/3hW70f3
Orzeczenie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu bit.ly/2MOT2jz
Artykuły online
www.fakt.pl/wydarzenia/polska...
www.bolec.info/index.php?op=i...
www.bolec.info/index.php?op=i...
boleslawiec.naszemiasto.pl/za...
boleslawiec.naszemiasto.pl/do...
tvn24.pl/wroclaw/nozem-i-tluc...
tvn24.pl/wroclaw/zabila-matke...
wiadomosci.onet.pl/na-tropie/...
wroclaw.wyborcza.pl/wroclaw/1...
istotne.pl/boleslawiec/wiadom...
Postaram się na tyle delikatnie na ile dam radę......Poradzić sobie ze złością?????? Owszem to spory problem tego świata i tych czasów...Jak katarynki powtarzamy ciągle jaka to złość jest straszna, często wulgarna, nie potrzebana i brzemienna w skutkach. Jednak jak zawsze mamy klapki na oczach...niestety. Skupiamy swoją uwagę na skutkach a nie na przyczynach. Wyobraźcie sobie takie scenki...z całego życia...Gderającą i wiecznie niezadowoloną i umniejszającą wartość córki....mamusię. Wiecie co taką mamusie nakręca????? Otóż moim zdaniem nakręca ją wieczna BEZKARNOŚĆ. Dziecko przyjmuje ciosy....(w końcu to moja mamusia) i traci sukcesywnie wiarę w swoją wartość w sens swego życia itp....Tak się dzieję gdy jesteśmy od dziecka pozbawieni miłości i ciepła i zrozumienia i wybaczenia drobnych potknięć. Mały bezbronny człowiek...aby przeżyć....buduje sobie mur....zbudowany z różnych myśłi. Czasem kończy z depresją a czasem jako seryjny morderca. (Od lat słucham podkastów kryminalnych i wiem już, że seryjny morderca rodzi się w 95% z braku miłości i z powodu przemocy a w 5% ze źle pojmowanej miłości...czyli często brak całej i tradycyjnej rodziny z jej tradycyjnymi normami....wg wielu ciemnogród i tyle). Powiem tak......nie jestem w stanie wyobrazić sobie człowieka (a co dopiero matki) który dołuje i niszczy psychicznie i krytykuje OSOBĘ W DEPRESJI. Tak jakby gadał i obserwował...ile jeszcze ta osoba zniesie....ile jeszcze? Nauczona całym życiem córki, że ta nie reaguje....mamuśka pozwala sobie na coraz więcej ....Moim zdaniem to jest niewysłowiona ohyda. Sorry tak myślę. I następny problem to przepisy i procedury okreśłające kto jest a kto nie jest poczytalny. Są osoby w pełni niepoczytalne, które żyją otoczone miłością i jakoś egzystują (różne są przypadki...każdy jest inny) ale są też osoby z...depresją, które ktoś nazywający się "lekarzem" określa jako poczytalne. WIęc ja nie wiem co jest a co nie jest poczytalnością. Kto z tych pseudolekarzy ma jako takie pojęcie o depresjii, że nie jest ona równoznaczna z niepoczytalnością?Czego się spodziewaliście po osobie z depresją, deptanej i wykańczanej przez całe życie przez własną mamę?????Mówicie...nie poradziła sobie ze złością.....a nie pomyśłicie ile razy w całym swoim życiu PORADZIŁA SOBIE Z TĄ ZŁOŚCIĄ????? biorąc ją na klatę i w rezultacie zapadając na depresję (której to wrogowi nie życzę). Ile razy sadyzm mamusi znosiła do tej krytycznej chwili???? MAm taki apel do wszystkich.....nie igrajcie z bólem , cierpieniem i depresją innej osoby bo takie tłamszenie w sobie złości przez wiele lat może skutkować różnym zachowaniem tej oofiary. Pamiętajcie o tym choćby tylko dla własnego bezpieczeństwa....jeśłi nie z powodu współczucia dla cierpiących. Przyznam, że jestem roztrzęsiona po tym materiale. I proszę...nauczmy się nazywać rzeczy po imieniu......nie musimy wypowiadać się z nienawiścią czy wulgarnie....ale nie poddawajmy się poprawnościom politycznym i społecznym, że np zło to znaczy dobro inaczej... Wiem...do tego w tych czasach potrzeba odwagi...ale nie poddawajmy się. ....dodam jeszcze tylko, że dodatkowo bardzo bolesny jest fakt, że ta mamusia nie dręczyła swojego syna....tylko córkę. Z taką obrzydliwością spotkałam się w rodzinie i akurat tu jest to wynik chyba jakieś genetycznej postawy, że mężczyzna jest ok dla mnie i chcę mu się podobać i być miła ale córka (nie daj Bóg ładna) to rywalka. Jest to chora postawa...co tylko utwierdza mnie w wielkiej niechęci do (niestety) zamordowanej Elżbiety.
Pięknie napisane, pozdrawiam.
Maria, przede wszystkim bardzo Ci dziekuje za Twoj komentarz. Mowiac o tym, ze Anna nie poradzila sobie ze zloscia, mialam na mysli to, ze wybrala najgorszy mozliwy sposob na wyladowanie tej zlosci, przede wszystkim dla niej samej. No bo popatrz, jak bardzo smutny los spotkal ja za to, ze w pewnym momencie stracila nad gromadzona przez lata zloscia kontrole. Z reszta mowie w podcascie, ze jej depresja zapewne byla wynikiem tej gromadzonej zlosci, bo tlumiona zlosc jest bardzo czesto przyczyna depresji. Nie wiem tez, czy dalas rade wysluchac podcastu do konca, ale ja w nim mowie, ze zlosc jest dobra i potrzebna emocja. Pytanie tylko, co z nia zrobimy. Po to, zebysmy my sami sobie przez to nie narobili klopotow, a nie dlatego, ze naszym oprawcom bylo milo. I bardzo boleje nad tym, ze Anna nie trafila na terapeute, ktory pomoglby jej albo odciac kontakty z matka raz na zawsze, albo nauczyc sie, jak stawac we wlasnej obronie w zdrowy, bezpieczny przede wszystkim dla Anny sposob, jak odgradzac sie od tych slow jej matki. Dlatego miedzy innymi wstawilam materialy na temat zlosci. W nich rowniez podkreslone jest z cala moca, ze zlosc jest emocja dobra, potrzebna i jak najbardziej mamy prawo ja czuc. Zlosc Anny jest zrozumiala. Ba, nawet jej reakcja jest w pewnym stopniu zrozumiala. Natomiast z tej reakcji nie wyniknelo nic dobrego, bo kobieta trafila do wiezienia. A nawet, gdyby zostala uniewinniona, to jednak zabojstwo w rodzinie jest zawsze ogromna tragedia. Przypinam Twoj komentarz na gorze, bo sie zgadzam z wieloma Twoimi stwierdzeniami. Przede wszystkim z tym, ze nigdy nie powinno sie w taki sposob traktowac osob w depresji, w jaki zostala potraktowana Anna. Przykro mi, ze zrozumialas ten podcast w inny sposob, niz chcialam, zeby byl zrizumiany. Mam nadzieje, ze teraz wiesz, o comi chodzilo. Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie.
Pięknie napisane.ostatnie zdanie popieram.tym bardziej,ze nawet mama Elżbiety i mąż Anny potwierdzili iz ich relacje opierały się na kłótniach. Na morderstwo w afekcie patrzy się z pobłażliwością a tu...lata cierpień,depresja i mamusia dokładająca do pieca
Dokładnie to samo pomyślalam! Jak można dojeżdżać osobę W DEPRESJI???!!! 😢
Dzięki za mądry komentarz. Pozdrawiam.
Jest co najmniej kilku aktorów w tym dramacie, o niektórych niewiele tu wiemy. Rozumiejąc i uznając cierpienie Pani Anny, chciałabym zwrócić uwagę, że krytyczna, przemocowa matka to doświadczenie wielu ludzi a jednak nie wszyscy zabijają rodziców. Z podcastu wynika, że Pani Anna była dobrą, kochająca matką, była w związku - rozumiem to tak, że być może nie dostała od Mamy miłości takiej jakiej potrzebowała ale dostała od niej, od innych dorosłych (ojca, dziadków, nauczyciela?) na tyle dużo aby przetrwać i dawać miłość swoim dzieciom. Gdy dorastamy, opuszczamy dom, możemy sami decydować o swoim życiu: z kim utrzymujemy kontakt i jak bliski, jak chcemy aby się do nas zwracano. Wbrew temu co się powszechnie uważa, dotyczy to również naszych rodziców, od których czasami - dla własnego zdrowia - trzeba się odseparować, przynajmniej czasowo. Najczęściej jednak rodzice nie krzywdzą swoich dzieci specjalnie, często sami nie potrafią kochać bo tego nie doświadczyli...Dzisiaj mamy ten luksus, że żyjemy w dość zamożnym kraju, wiedza psychologiczna jest rozwinięta i dostępna, dostępna jest też pomoc dla tych z nas, którzy doświadczyli wiele złego w rodzinie a chcieliby mieć szczęśliwe życie.
Szkoda Anny.Najlepsze rozwiązanie dla niej byłoby, gdy została żoną i matką, odciąć się kategorycznie od toksycznej matki.Żadnych kontaktów. zadnych odwiedzin.
Od toksycznych związków jak najdalej.
Jakie to smutne. Podobne do mojej historii. Moja matka oddała mnie na wychowanie dziadkom bo urodziłam się dziewczynką a ona chciała syna. I urodziła syna 8 lat później po rozwodzie z moim ojcem. Był jej oczkiem w głowie spał w jej łóżku do 15 roku życia. Mnie nie odwiedziła nigdy chociaż mieszkała w tym samym mieście. Jak umarła na udar nie potrafiłam po niej płakać.
Tak mi przykro, ze spotkalo Cie cos takiego. Mam nadzieje, ze w doroslym zyciu czekalo i nadal bedzie czekac na Ciebie duzo dobrego. Trzymaj sie.
Moze to i lepiej, że trafiłaś pod wychowanie dziadków. Spanie że swoim rodzic (i to odmiennej płci!) do tak późnego wieku zakrawa o pedofilstwo.
Smutne, ale pewnie miałaś kochających dziadków. A nie każdy ma tyle szczęścia w nieszczęściu. W każdym razie, był ktoś, kto Cię kochał🙂
@@joannasledz5724 no teraz kobieto przesadzilas z tym pedofilstem, zle sie dzieje ,ze rodzice wyrozniaja swoje dzieci , ale niestety tak bywa , kiedy stajemy sie dorosli decydujemy czy chcemy przebywac z ta czy dana osoba !, nawet jesli to matka czy ojciec , brat czy siostra , ta kobieta nie byla soba kiedy to sie stalo , bo smutne jest ze nikt jej nie pomolgl wczesniej ,byly osoby , zal mi jej bardzo bo takie brzemie pzrez cale zycie .Usamiercila wlasna matke , ale czy matak nie igrala z ogniem cale zycie?Jest akcia a potem reakcia
@@joannasledz5724mam wrażenie ze rodzice nie okazali ci czułości w dzieciństwie…
Ofiarą nie jest Elżbieta, lecz jej córka Anna. Należy się jej spokojne życie, żeby doszła do siebie. Życzę jej tego z całego serca🤗
Opowiem wam moją historię która z perspektywy czasu mogła zakończyć się tragicznie.. Moja matka nadużywała alkoholu mnie to zawsze mega irytowało i nie potrafiłam tego zaakceptować, pewnego dnia matka wyszła z domu nie było jej bardzo długo po południu w biały dzień wracała z imprezy w środku dnia idąc chodnikiem od prawej do lewej, moim siostrom w tym czasie smazylam naleśniki one też ja widziały jak się zatacza zadowolona , jak tylko przekroczyła próg domu podeszłam do niej z nożem w ręce takim co przewracalam naleśniki taki długi nóż do równania ciast kiedyś takie były w domach, przycisnęła ja do ściany i zaczęłam się na nią wydzierać co robi tym małym dzieciom (chodzi o siostry) z rękom uniesioną ku górze a niej ten nóż.. podbiegł do mnie dziadek złapał mnie od tyłu za tą rękę i przytrzymał.. gdyby nie on to nie wiem co by się wydarzyło.. tylko moje siostry wiedzą co z nią przeszliśmy.. ehh cieszę się że mam już swoje życie z dala od niej ... (To historia tylko w takim małym skrócie to co się działo wcześniej to szkoda gadać)
Bardzo Ci dziekuje, ze podzielilas sie tutaj taka osobista historia. I tak bardzo Ci wspolczuje tego, czego doswiadczylas :( Zycze Ci, zeby zycie mialo teraz dla Ciebie w zandrzu same dobre, pozytywne rzeczy. Trzymaj sie.
Witam. Poruszyłaś mnie . Życzę Tobie i Twojej rodzinie aby los wam sprzyjał .🍀
LiLu los Cie bardzo doswiadczyl i Twoje siostry ale czuwal nad Wami ,,dobry aniol,,i nie pozwolil abys zatracila swoje zycie jako -matkobojczyni. Zycie nie jest sprawiedliwe i zawsze bedzie bolec brak matczynej milosci ale dzisiaj masz czyste sumienie .Jestes bardzo dzielna osoba i iz calego serca zycze Tobie i Twojej rodzinie wszystkiego co najlepsze
Nie umiem sobie wyobrazić braku matczynej opieki, czułości. To dramat kiedy kobiety rodzą dzieci a potem się nad nimi znęcają. Przemoc psychiczna jest chyba gorsza niż przemoc fizyczna.
Wg mnie Anna powinna maxymalnie dostać 8 lat. Była już sprawa bardzo podobna, kiedy córka zabija toksyczną matkę , jeśli dobrze pamiętam pracowała w TV. To chyba były lata 80-te.
💪❤️
Ach skąd ja to znam . Wróciły wspomnienia i aż się rozpłakałam . Nie zabiłam swojej matki , choć często myślałam o tym . Uciekałam z domu i lepiej czułam się na ulicy . Teraz uciekłam ponad 1000 km i nie mam z nią żadnych kontaktów . Jestem zdrowsza . Biedna Anna . Bardzo dobrze ja rozumiem . Nikt , kto nie przeżył takiego horroru , nie będzie tego rozumiał .
Toksyczny rodzic to tragedia.Niszczy wszystko-od najwcześniejszych lat dziecka rujnuje osobowość,poczucie własnej wartości i poczucie bezpieczeństwa.Tak ukształtowana osobowość w dzieciństwie pokutuje do końca życia takiego człowieka.Takie dziecko,później dorosły człowiek jest skrzywdzony dożywotnio przez osobę,która powinna dawać miłość,poczucie bezpieczeństwa i szacunek.Po prostu czara goryczy się przelała.
Niekoniecznie krzywda jest dożywotnia - nie musi być. Trudne relacje rodzinne to coś z czym można się uporać np. mając dobry związek czy korzystając z terapii.
@@marzenagr3523 można. Ale jest to ciężka i bardzo dlugaaa droga.. Ciągnie się za czlowiekiem, wierz mi.
@@SandrSunrise187 Wierzę, wiem. Jestem jednak przekonana, że warto.
@@marzenagr3523 majac prawie 34lata ide na terapie.. I Daj Boże żeby mi pomogla :) Na szczęście mam przy sobie wspanialego mężczyznę . Pozdrawiam.
@@SandrSunrise187 najtrudniejszy krok za Tobą :) trzymam kciuki :)
Ma Pani niesamowity dar precyzyjnego i uspokajającego wypowiadania się. Idealny dobór słów i oswajanie kogoś z negatywnymi emocjami. Wspaniała forma wypowiedzi. To trudna sztuka, żeby powiedzieć coś ważnego nikogo nie obrażając. Wielkie brawa👏👏👏.
Bardzo dziekuje
Przyjemny głos, dobra dykcja, estetyka wypowiedzi i przede wszystkim ciekawie opowiedziana historia. Czego chcieć więcej? Jedynie węcej odcinków:p
Tak, więcej odcinków! Świetna robota i ogromna przyjemność z odbioru ☺️
Jestem już babcią i staram się w niczym nie przypominać mojej mamy ani dla swoich dzieci ani wnuków ile razy myślałam w nocy żeby się rano nie obudzić a wszkole podstawowej dzieciaki przezywały mnie nerwowa tak byłam kłębkiem nerwów a dla ludzi zewnątrz mój dom był niemal idealny ja doskonałe wiem co czuła Anna
Witam Wszystkich słuchaczy.
Słuchając tej dramatycznej historii widzę swoją historię z mego dzieciństwa oraz późniejszego mego dorosłego już życia.
Uznając jej opowieść za prawdziwą przeżyłem podobną Gehennę , którą zafundowała. mi (żyjąca do dziś) moja matka.
Nie będę zbytnio się rozpisywał o moim przypadku (na szczęście swej matki nie zamordowałem( choć Wielokrotnie chciałem i nawet obecnie czasami miewam takie myśli) było prawie identycznie.
Młodszy Brat urodził się gdy miałem już 13 lat i już od pierwszego dnia gdy wraz z matką pojawił się w naszym domu rozpoczął się dla mnie powoli,narastający Koszmar.Kazdy jego płacz leżącego we wózku czy łóżeczku był przez matkę kierowany moją winą,że biję,że szczypię,generalnie ,że Nienawidzę.Zacząłem być buty,wyzywany,oczerniany przed rodziną i znajomymi i wtedy to pierwszy raz uciekłem z domu, czym tak naprawdę nikt się nie przejął.
Żyła jeszcze Babcia,która opiekowała się Bratem i trochę mną (to był rok 1976 - 80 a wtedy dorastało się szybciej niż obecnie).
Póki żyła Babcia to jeszcze ta niechęć i agresja matki była jakoś w miarę powstrzymywana przez Babcię choćby nawet z tego powodu,że dom i nieruchomości były jej.
Babcia odeszła po krótkiej ale ciężkiej chorobie w czerwcu 1980 roku i od tamtej pory dla mnie to już była tylko przyspieszająca Równia Pochyła.
Już Nikt nie był w stanie powstrzymać mojej matki a tak właściwie to nawet Nikt nie próbował w z resztą na wszystkie me żale w rodzinie i wśród znajomych matka rozgłaszał a wszem i wobec, że jestem Perfidnym kłamcą bo oczywiście jeżeli nas odwiedzano to w tym momencie była wręcz urzekająco dobra.
Najbardziej nie mogę do dziś zrozumieć,że na to wszystko wcale nie reagował mój nie żyjący już Tato , który był Członkiem opanowanym,wykształconym,miłym i miał wielki autorytet wśród rodziny,znajomych i niestety ale i On czasami przyczyniał się do agresji wobec mnie.
Lata mijały,konflikty narastały co bardzo negatywne odbijało się i w efekcie odbiło na mym przyszłym a nawet w jakimś stopniu zaważyło i na mym obecnym życiu.
Skutki :
Totalny brak Empatii przez co rozpadały się moje związki a nawet krzywdziłem ludzi.
Agresja jaką nabyłem i która wciąż siedzi we mnie.
Teraz to już sobie z tym radzę ale Wcześniej jeżeli nie mogłem jej wyładować na kimś to kierowałem ją przeciwko samemu sobie.
Raz próbowałem matkę udusić i tylko obecności Taty ją uratowała.
Wylondowałem w Psychiatryku .
To było jeszcze w połowie lat 80-tych ale musiałem wrócić do toksycznego domu, dlatego też znikałem z niego jak najczęściej i na jak najdłużej ale w efekcie to jeszcze bardziej rozbijało mnie od wewnątrz.
Zabijałem ją ,w mych myślach Tysiące razy wymyślając najgorsze tortury ,co ryło mi psychikę.
Któregoś dnia wyszedłem tak jak stałem i już NIGDY nie powróciłem jedynie na pogrzeb Taty we wrześniu 2001 roku.
Matka z tego co wiem to żyję i nic się nie zmieniła poza tym,że mieszka z nią mój Brat wraz z żoną i córkami.
Brat choć piastuje exponowane stanowisko wyrósł na Totalnego Snoba i matka się go Zwyczajnie boi(to dobrze) ale nadal jest arogancka i butna w stosunku do innych bo taka była całe życie i wszystkich oprócz siebie uważała za Dziadów,Łajzy itp.
Od pogrzebu Taty spotkałem ją przypadkiem raz lub dwa kiedy to przyjeżdżałem do pl na urlop(od wielu lat mieszkam w DE)
Czasami jeszcze zabijam ją w swych myślach ale natychmiast chwilę po tym mówię sobie Głośno ..
Niech żyje jak najdłużej ale ja do dziś jestem Sam Ponieważ nie chcę krzywdzić innych ludzi bo tylko to "wyniosłem" że swego domu bo nie miałem innych wzorców czyli chyba tak naprawdę stałem się takim samym potworem jakim była i chyba wciąż jest Ona + moja matka.
Dlatego słuchając tej dramatycznej historii uważam,że córka nie powinna otrzymać tak Wysokiego wyroku pozbawienia wolności (12 lat) gdyż doskonale wiem jaki Koszmar niejednokrotnie potrafią "rodzice" zgotować swym dzieciom a z tego nie da się wyleczyć bo ja wciąż jestem chory.
Życzę Wszystkim Zdrowych i Spokojnych Świąt Wielkiej Nocy.
Przykro mi ze to wszystko Ci się przydarzyło. Mimo to walcz o siebie, na przekór tej kobiecie, która trudno nazwać matka. Nie odbieraj sobie szansy na szczęście.
Tak głębokie rany można leczyć psychoterapią. Gdy to nie pomaga jest zawsze Bóg. Czcij ojca swego i matkę swoją. Ale rodzice dostali też przykazanie by kochać i szanować swoje dzieci. Bardzo przykro mi że miałeś takie dzieciństwo i młodość. Serce boli. Mam wielką nadzieję, że wyjdziesz z tej przeszłości. Prawdopodobnie nie da się zapomnieć, ale można zamknąć za nią drzwi. P. S. Chciałabym tylko powiedzieć, że może Twoja mama miała podobne dzieciństwo? Ty tlumaczysz swoje zachowanie jej postępowaniem i traumami. Może ona też ma coś na swoje wytłumaczenie? Trzymaj się Człowieku. 🖐️ Wszystkiego dobrego dla Ciebie! 🖐️🇵🇱
Znam tą historię doskonale .Zawsze mi było i nadal jest szkoda Anny.Od dziecka, psychopatyczna matka torturuje dziecko psychicznie, to kto by depresj nie miał ?! Szczególnie mnie ta historia boli,bo mam taką samą matkę! Tylko,że ja, się szybko z domu wyprowadziłam i moja matka nigdy progu mojego domu nie przekroczyła.Probowała nawiązać kontakt,prześladowała mnie,po sądach chodziła,z policją przychodziła ,że ja jej z wnukiem kontaktu zabraniam .Oj miałam się z nią dramatycznie ale podjęłam z nią walkę i pozbyłam sie psychopatki na zawsze.Uciekłam od niej bardzo daleko.Nikt kto tego nie przeżył ze swoim rodzicem ,tego nie zrozumie.Mam nadzieję, że Anna juz wyszła, bo jeszcze przed nią długa droga ,by żyć zdrowo i godnie.Całym sercem jestem z Anna.
Tak mi przykro, ze mialas takie niedobre doswiadczenia. Trzymaj sie cieplo
Toksyczna matka to jedna z najgorszych rzeczy jakie może się przydarzyć dziecku w życiu
Tak, i przez całe życie podąża za Tobą jak cień..
To prawda
Niestety znam to z własnego doświadczenia. To, że funkcjonuję zawdzięczam swojemu męzowi.
Też tak uważam, Anna zabiła mamę w kilka chwil, natomiast ta latami zabijala w niej poczucie własnej wartości. Zdecydowanie wcześniej powinna odciąć się od rodzicielki. Tym bardziej, że miała swoją rodzinę. Na jej miejscu nie wpuszczala bym jej nawet do swojego domu.
Witam w klubie gnębionych przez swoją rodzicielkę. Mam 34 lata i dalej robię wszystko źle. Nigdy nic nie zrobiłam dobrze. Do niczego się nie nadaje chyba że szanowna mamusia coś chce. Oj jaka miła jest wtedy... Poczucie własnej wartości? Chyba równe 0. Tylko u mnie jeszcze go gara dokładał i ojciec. Za to moja siostra.... No cud nie człowiek....
Bardzo mi żal Anny, uważam że wyrok był zbyt surowy. Powinna być otoczona opieką psychiatryczną, poddana wieloletniej psychoterapii i absolutnie nie powinna byc karana przez oddzielenie od dzieci. Oby po opuszczeniu zakładu trafiła na dobrych ludzi i odnalazła szczęście oraz uporała się z upiorami z przeszłości. Życzę jej wszystkiego najlepszego. Nie wiem, czy można na to liczyć, ale oby jej synowie nie odtrącili jej.
Super przedstawiony materiał!!!!
A wracając do sprawy żal mi Anny, depresja to okropna choroba...
Współczuję Annie, współczuję jej dzieciom. Uważam, że nauczycielki bardzo często są sadystkami, znęcają się nad dziećmi i upokarzają je. Sprawia im to jakąś dziwną,satysfakcję. Tak jest, wiem o tym. Anna nie miała szans. Wcześniej czy później tragedia musiała się wydarzyć. Matką oznaczała ją przez całe życie, pozwalała sobie na zbyt wiele, groziła że pozbawi Annę praw rodzicielskich. Tragedia wisiała na włosku i stało się. Czy naprawdę musimy czekać aż nasi oprawcy umrą by móc żyć normalnie swoim życiem? Miałam taką teściową, średnią starą babę która wykańczała mnie psychicznie. Dożyła 92 roku życia zmarnował mi ponad 30 lat mojego życia. Wszystkie święta, urodziny, imieniny, niedziele to był horror. Wiem, nie mówi się źle o zmarłych ale tak było. Anno, przytulam Cię cieplutko. Jesteś w zakładzie karnym ale jesteś już wolna, nie ma już Twojego kata.
Ogromne współczucia. Ja z moją teściową ograniczyłam kontakty do minimum i jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa!
wcale się nie dziwię,że Anna w końcu wybuchła.Ile można znosić upokorzenia ze strony matki.Matka powinna dziecko wspierać,otoczyć opieką i dodać pewności siebie.Potępiam takich toksycznych rodziców.
Faktycznie niektórzy rodzice bardzo faworyzują jedno z dzieci a drugie ostro krytykują. To bardzo boli ale nie jest to powód do zbrodni. Najlepiej w takich sytuacjach ograniczyć lub nawet zerwać kontakt z tym rodzicem. Moja znajoma (40 lat) ma tak ze swoją Matką, która krytykowała ją na każdym kroku a syna wręcz odwrotnie. Rok temu powiedziała, żeby więcej do niej Matka nie przychodziła i jest zadowolona z takiej sytuacji. Czasem nie ma innego wyjścia. Podziwiam ją.
To prawda,czasami trzeba uciąć taką relację,to najlepsze wyjście,aby odciąć się od toksycznego rodzica.
Pieknie przedstawiona sprawa. Chyba pierwszy raz slucham, jak ktos na YT opowiada o osobie chorej psychicznie, a ja zamiast sie denerwowac i gryzc w palce, zeby mu brzydko nie napisac, glosno przytakuje :) Pomijam juz, ze ogolnie cieszy ucho Twoja piekna polszczyzna, przyjemny glos i ogromny szacunek do calej sprawy i opisywanych przez Ciebie postaci
Tak sie ciesze, ze tak to odberalas/ odebrales. Bardzo chcialam, zeby cierpienie Anny rowniez tutaj bylo mocno zaakcentowane. I to, ze depresja jest choroba, ktora moze dotknac absolutnie kazdego z nas.
Matka narcystyczna - przekleństwo dla człowieka, czy żyje, czy już nie, zżera swoje dziecko przez całe jego życie. Ogromnie współczuję dzieciom takich „matek” 😔❤️
Bardzo szanuję materiały, jakie tworzysz i absolutnie trzymam kciuki, aby Twój kanał się rozwijał dalej! Ściskam! :)
Przeczytac od Ciebie takie slowa to najwiekszy komplement! Jestes dla mnie wspanialym wzorem. I w opowiadaniu historii, i w gormadzeniu do nich materialow.
@@polskanafaktach-podcast ojejku,bez przesady ;)) są lepsi ode mnie ;) ja to trochę taka trukrajmowa powsinoga po kanałach i niczym matula zgarniająca dzieci do naszego grona. ;) Dziękuję Ci bardzo i jeszcze raz dziękuję za Twoją pracę, wysiłek i trud, jaki wkładasz w każdy z odcinków. Uwielbiam w szczególności, te historyczne.🥰
No ba - nasza kochana Naczelna Polska Matka Trukrajmowa 😍
Myślę, że jest to lekcja dla wszystkich. Rodziny się nie wybiera, nie mamy wpływu w jakiej się urodzimy. Ale mamy wpływ na to czy chcemy utrzymywać te relacje. Jeśli cierpimy w takich relacjach to mamy pełne prawo ograniczać, a nawet urwać kontakt. Dla naszego dobra. Szkoda, że Anna i wiele innych osób z tego nie korzysta i nie daje sobie prawa do tego, pewnie mając przekonanie, że z rodziną musimy utrzymywać relacje. Szczególnie z matką. Straszne to. Takie niewidzialne więzienie.
Podpisuje sie pod tym stwierdzeniem. Tej tragedii niestety nie da sie juz odwrocic 😔 ale moze trafi tu ktos w podobnej stytuacji. I albo po prostu zerwie kontakt, ktory jest dla niego niszczacy, albo podejmie walke o to, zeby jakos nauczyc sie odgrodzic od zlych slow. Najwazniejsze, zeby pomimo wszystko nigdy nie znalazl sie w takiej sytuacj, jak Anna. Bo wedlug mnie to wykonanie kary na samym sobie za bledy innych. Pozdrawiam!
Rodzice są zobowiązani do szanowania siebie nawzajem i swoich dzieci i to w każdym wieku. Nie można zmusić rodzica do miłości, ale można wymagać od niej/niego szacunku do siebie. Na pewno trudno to wyegzekwować malemu dziecku. Starszemu, doroslemu powinno to przyjść latwiej. Trzeba tego się domagać od krzywdzacych, toksycznych, czy dominujących rodziców.
Świetny, mocny i rzetelnie przygotowany materiał. Nieznana sprawa, jesteś Perłą. Zbrodnia straszna, szkoda, że brat skazanej nie wypowiedział się o relacji, czy faktycznie matka była zła itp..... Bo to znaczące bym mogła się wypowiedzieć. Generalnie straszna śmierć z rąk córki, w obecności dzieci to jest wręcz koszmar.... Sprawa szokująca przedstawiona profesjonalnie, szczegółowo, czysty jasny przekaz, słucha się Ciebie odpływając bez reszty, dziękuję Ci za Twą twórczość👑👑❤️😘
Mimo wszystko szkoda mi dziewczyny. Ciągłe przytyki i poniżanie niestety w pewnym momencie przechyla szalę... i dzieje się źle. Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego jak skrzywdzą słowem tym bardziej jeśli te słowa padają że strony bliskiej osoby. Myślę że w tym momencie moja imienniczka nie myślała logicznie. Chciał w wreszcie mieć spokój. Potrzebowała akceptacji i miłości a nie ciągłego ganienia.
Pierwszy raz słyszę o tej sprawie... smutnej sprawie.
Dziękuję i wszystkiego dobrego.
Zgadzam się. Autopsja.
Dokladnie tak to czulam, kiedy opracowywalam te sprawe. I bylo mi bardzo przykro, ze Anna najwyrazniej nie otrzymala znikad wczesniej odpowiedniej pomocy, chociaz z tej historii wynika, ze sie starala ja otrzymac. Mysle, ze gdyby ja otrzymala, nie zniszczylaby zycia przede wszystkim sobie samej :(
@@polskanafaktach-podcast to straszne ale wydaje mi się że bardzo wielu ludzi w pewnym momencie mogłoby niestety użyć przemocy w takiej sytuacji i jedynie resztki logicznego myślenia ich przed tym wstrzymuje. Psychika ludzka to delikatny instrument. Życzę nam wszystkim braku kontaktu z toksycznymi osobami.
Ostatnio zupełnym przypadkiem wpadłam na twój kanał, przesłuchałam wszystkie odcinki i bez zastanowienia dałam suba. Jestem pod wrażeniem, jak bardzo szczegółowo omawiasz poszczególne sprawy, a najbardziej cieszy mnie to, że poruszasz nie tylko kryminalne tematy. Życzę powodzenia w dalszym rozwoju i już nie mogę się doczekać kolejnych odcinków.
Jesteś bardzo empatyczną osobą. Każdy Twój podcast jest bardzo dobrze przygotowany i opowiedziany i niesie w sobie szacunek dla osób w nim występujących. Mam nadzieję, że będę Cię mogła słuchać i słuchać i słuchać, bo to ogromna przyjemność.
Ot nastąpiła kumulacja.... czasem "dyplomacja' i podtrzymywanie relacji rodzinnych ,odgrywanie ról w teatrze podwórkowym ,jest rozwiązaniem nieskutecznym🙀
Odgrywanie ról -fantastyczne określenie.. Niestety, czasem za bardzo ludzie sie starają. Bez sensu. I w imię głupich reguł. Pozdrawiam*
@@SandrSunrise187 👌😻
Zgadzam sie jak najbardziej. Czasem naprawde lepiej uciac kontakty. Ja na szczescie nigdy nie musialam tego robic, ale znam takie przypadki wsrod bliskich mi osob, i wiem, ze wszystkim wyszlo to na dobre.
@@polskanafaktach-podcast To chyba jesteśmy w mniejszości ,niestety😉
O to to. Jak ja się odsunęłam od toksycznej matki to ludzie mnie wytykali palcami, nazywali suką, kurwą i podróbką człowieka, a jak umarła, to obarczono mnie o jej śmierć. Nie zabiłam jej, sama się zabiła przez swoje choroby. Przynajmniej robiłam wszystko w zgodzie ze swoim sumieniem, a nie tak, jak wymagają normy społeczne. W myśl tłumu każda matka zasługuje na szacunek, a za każde słowo krytyki dostaje się po głowie. Ot, społeczne tabu
Doskonale rozumiem te sytuację. Dorastałam w rodzinie z dwójką starszych braci. Byłam najmłodsza. Średni brat byl dla mamy najważniejszy. Zawsze na 1 miejscu i przy mamusi. A ja ta gorsza,wiecznie krytykowana za wszystko. Chociaż starałam się bardzo. Uczyłam się najlepiej z braci,uprawiałam sport z dobrymi wynikami. Tylko ja z całej trójki miałam w domu obowiązki,mycie okien,wynoszenie smieci,zakupy itp. Braci byli starsi o 4 i 10 lat. Do tego mama zawsze podkreślała,że ja to jestem córeczka tatusia,ale on okazywał mi tyle miłości,której że strony mamy tak mi brakowało. I nie krytykował mnie nigdy. Tata zmarł nagle. Zawsze okaz zdrowia,wsiadł do autobusu i na drugim przystanku już nie żył. Dla mnie to był straszny cios. Straciłam jedyna osobę, która mnie kochała i akceptowała. W której miałam przyjaciela. I ci usłyszałam nad trumna taty? Dla ciebie byłoby lepiej żebym to ja umarła. A ja chciałam mieć ich o oboje. I całe życie robiłam wszystko,żeby przypodobać się mamie. W wieku 19 lat wyszłam za mąż, żeby uciec z domu. Zycie ułożyło mi się dobrze. Mama poznala przyjaciela i na 20 lat wyjechała na drugi koniec polski . I ja co pół roku brskam urlop i jechałam umyć jej okna,pomoc w porzadkach. Bracia jechali na urlop a ja do sprzątania. Potem przyjaciela zmarl a ja zaproponowałam mamie żeby wróciła kupiła sobie mieszkanie gdzieś obok mnie. Że będzie miała pomóc,że będzie die u nas stołowała,żeby nie musiała gotować. I tak się stało. Mam teraz mamę przy sobie. Jest coraz starsza i wymaga coraz większej opieki i ma przy sobie tylko mnie. Ukochany syn mieszka w tym samym mieście. Pracuje dosłownie naprzeciwko mieszkania mamy,ale nie ma czasu ani chęci hej odwiedzać. Twierdzi,że nie ma o czym z nią rozmawiać.A mamusia nosi mu do pracy owoce,drożdżówki,słodycze. Ja te trudna miłość przypłaciłam ciężka depresja. Kocham mamę, dbam o nią, choć do dzisiaj.potrafi zranić mnie jak nikt. I bez przerwy chwali mojego brata. Mogłabym pisać beż końca ale po co... proszę młode mamy, kochajcie swoje dzieci jednakowo. Mówcie im o swojej miłości i akceptacji. Trauma wyniesiona z dzieciństwa zostaje na całe życie. I ,żeby nie było, kocham też swoich braci. Mamy dobry kontakt. To nie ich wina,że mama nie potrafiła mnie kochać.
Przedstawiłaś sprawę w tak kreatywny i spójny sposób, że jestem pod ogromnym wrażeniem. Doskonała praca, niczym scenariusz filmowy. Dbałość o język, dykcja, ton - znakomite. Zostaję.
Ale mi milo :) Dziekuje!
Moja mama jest taka sama .. taka toksyczna relacja potrafi zniszczyć całe życie 😔
Uciekaj. Ratuj się. Nigdy nie będziesz wystarczająco dobra. Ja zmarnowałam ponad 50 lat życia. Trzymam kciuki.
Ależ ten podcast, ten kanał są dobre! Bardzo dobre. Aktualnie to top 3 obok Olgi Herring i Zbrodni prowincjonalnej. Brawo!
Jejku tak mi milo. Tym bardziej,ze jestem wierna sluchaczka podcastow, o ktorych piszesz 🥰
JESTEM W 100% ZA ANNĄ.
Ja też! Dlaczego sąd nie wziął pod uwagę tego co zgotowała jej matka w przeszłości i jak zniszczyła jej zdrowie psychiczne?🤔
Gdyby wszyscy tak traktowali swoich rodziców za to że ich krytykują i niedoceniają.To większość rodziców było by martwych.Nie jestem za Anną. Są gorsze sytuacje w rodzinach niż jej.
To co jak mi ktoś dokucza w życiu to powinnam komuś odebrać życie to nie jest rozwiązanie.
@@ottowyt co boisz się ze nasz coś za skóra i dzieciak cię wysle do świetego Piotra ?
@@onata9722 Nie ,,nam" nic za skórą,ale teraz za odmowę kupna bucików za500€można być w niebezpieczeństwie.Jednym słowem dla ciebie to akceptowalne że gówniak zachowuje się jak poważny kryminalista i psychol? Coś chyba nie działa w tym systemie wychowania.
Bardzo wspolczuje Annie.Mam tylko nadzieje , ze po powrocie Anny z wiezienia powroci ona do spokoju wewnetrznego , choc zapewne nie bedzie to latwe.Zycze Ani duzo szczescia po odbyciu kary.
Bardzo lubie Twoje podcasty, swietnie nam to wszystko przekazujesz😊
Ja bardzo Ci dziekuje, ze sluchasz moich podcastow :) I co do Anny, podobnie, jak Ty, mam nadzieje, ze zazna troche spokoju i pomimo wszystko szczescia po wyjsciu z wiezienia.
tej historii nie znałam, po kilku latach słuchania kryminalnych podcastów to trudne czyms mnie zaskoczyć🙂
Szok! Jakbym słuchała o mojej matce! Myślicie..że powinnam jej puścić ten odcinek? Ogarnie się? No..nie sądzę. Przechodzę to samo co Anna od 40lat. Szkoda mi dziewczyny. Cóż.. Psychika ludzka nie jest z gumy. A takie matki psychopatki niech idą do diabła. Pzdrawiam.
takiemu rodzicowi się pokazuje drzwi! Odcina się kontakt ,niech spędza starość w samotności,odcięta od dzieci i wnuków to najgorsza kara
Zerwij kontakt....póki czas!
Ja bym jej to puściła! Jak najbardziej, niech posłucha jakie skutki pociągają za sobą takie toksyczne zachowania...
Gdybym ja puściła to mojej matce to jeszcze bym usłyszała jaką jestem okropną córką niej pretensje ale ja od roku mocno się już wzięłam po tym jak usłyszałam jaką jestem złą matką i że musi zgłosić z łóżku żeby odebrać mi dziecko w tym roku będę miała E30
Chochlik sie wkradly mam 40 lat chciała zgłosić służbom bo dziecka za mało jadło wg niej - nieważne że idealnie mieści się w normach waga wzrost ehh
Przypomina mi to historię Danuty Orzechowskiej i jej córki Kasi
Tylko, jeśli dobrze pamiętam, w przypadku Kasi, mocno pochylono się nad jej relacją z matką, przy zasądzeniu wyroku. A znosiła tą udrękę, dużo krócej bo zabiła jako młoda dziewczyna a nie 34latka...
@@dagmaracegielska7507 Ale wyrok ,o ile dobrze pamiętam był taki sam. 12 lat.
Ja miałam podobnie.Zawsze byłam gorsza bo inne dzieci to są takie albo takie a ja nie.Więzi takiej, jaka jest między matką a córką nie ma.Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono i dlatego nie będę opisywać się po żadnej ze stron.💔
Ależ radość na powiadomienie o kolejnym odcinku 🤩 zabieram się do słuchania. Robisz fantastyczny kanał! dziękuję i pozdrawiam serdecznie 👌
Bardzo często spotykam się w życiu z sytuacją, że nauczycielki to koszmarne matki... nie wiem z czego to wynika, ale znajomi, którzy mieli matki nauczycielki z chwilą osiągnięcia dorosłości, niezależności, nie chcą ich znać... dziwne.
Dobry podcast 👍dobra dykcja czekam na dalsze podcasty POZDRAWIAM❣️
W takich sytuacjach zawsze idealnie sprawdza się powiedzenie: DZIECKO JEST JAK PUDEŁKO. NIE WYJMIESZ CZEGOŚ, CZEGO NIE WŁOŻYŁEŚ.
Kasiu, bardzo się cieszę widząc, jak Twój kanał się pięknie rozwija! Oby tak dalej, trzymam kciuki!!!
Ania - wielkie dzieki ❤❤❤ A ja nu jutro do sluchania przy pracy mam juz zpisany Twoj najnowszy odcinek. I jak zawsze bardzo polecam Twoj kanal wszystkim, bo jest swietny!
@@polskanafaktach-podcast dziękuję i życzę Ci wielu, wielu subskrypcji! :)
Bardzo wspolczuje Ani, tego co musiala przejsc w swoim zyciu.Mam nadzieje , ze po wyjsciu zacznie nowe spokojne zycie.
Jestes mistrzuniem w tym co robisz.Pozdrawiam i czekam z niecierpliwoscia na kolejny podcast😊
Matka była naj prawdopodobnie toksyczna, co nie usprawiedliwia morderstwa, ale wile tłumaczy.
Walczyła o Swoje dzieci widząc wizję, że jej dzieci zostaną odebrane przez matkę i zniszczone psychicznie jak ona. Nie dziwie się jej. Dziwie się natomiast czemu sąd nie brał tego pod uwagę.
Niestety, zrobila dokladnie to, czego konsekwencji tak bardzo sie obawiala. Trafila do miejsca odosobnienia i ....stracila dzieci.
@@monikasochacka6778
Co nie zmienia faktu, że jej dzieci mogą teraz trafić i tak w lepsze miejsce.
@@mariannairam2218 tzn gdzie??
@@monikasochacka6778
gdzie indziej niż u jej matki
@@mariannairam2218 tzn gdzie konkretnie?
Bardzo smutna historia. Szkoda mi bardzo Anny ale myślę że tej tragedii można było zapobiec. Bardzo ciekawy podkast. Dziękuję bardzo.
Nie będę nikogo obrażała, ale mam nadzieję, że mamusia miała dużo czasu i dotarło do niej, że ginie z ręki
...... swojego dziecka.Wiem ile szkody może wyrządzić toksyczny rodzic. Dziwne, że prokuratorzy i sędziowie skazują oprychów i morderców na parę lat więzienia, a ci wychodzą za dobre sprawowanie
Przepraszam, ale kierują mną emocje. Wracam do przerwanego zdania, a dobrą, kochającą, troskliwą matkę wsadzają do więzienia. Krzywdzą dzieci
Uwieeeelbiam Twoje podcasty. Jesteś najlepsza ❤️
Do głowy mi przyszło głębokie wspóuzależnienie od matki , aż w końcu Anna pękła , bo miała tego dość , nie umiała inaczej się uwolnić a po pomoc nie poszła , bo dla większośći z nas pójście po pomoc oznacza bezsilność i kapitulację , a tak naprawdę jest odwrotne , świadczy o odwadze!....
Witam serdecznie! Bardzo wstrząsająca historia zabójstwa matki przez córkę. Dziękuję za opowiadanie i pozdrawiam serdecznie, 💗
Powodzenia💜dziekuje
No cholernie smutne!jak byłoby cudownie jak umielibyśmy być szczęśliwi jak umiemy być źli..depresje trwają latami szczęściem cieszymy się chwilę ech....
Jak zwykle perfekcyjnie 💖💖💖
Co wam ten mord przypomina? Mi do złudzenia sprawę Danuty Orzechowskiej z Warszawy!!!
Tak - dokladnie. Mysl o historii Danuty Orzechowskiej towarzyszyla mi przez caly czas przygotowyeania tego materialu. Mijaj dekady, a ludzkie dramaty niestety wciaz takie same 😔
Nowy odcinek!!!:)))) Doczekałam się! Dziękuję 🤗
Świetny materiał bardzo dobrze przygotowany, plus za informację o złości i depresji 👌
To świetny podkast 😍Dziękuję
Bardzo dobrze opowiadasz historie, dzięki ♡
Bardzo ciekawy odcinek. Gdzieś już o nim słyszałam natomiast bardzo rzetelnie przygotowany przez Ciebie. Super się słucha wszystkich twoich historii. Nie mogę się doczekać na kolejny. Sprawy które przedstawiasz są mało znane i wielki plus za to dla ciebie. Trzymam kciuki za coraz więcej subów. Pozdrawiam serdecznie.
Nie żal mi matki, żal mi córki. To córka jest ofiarą matki. Matka przyjechała do córki aby po raz kolejny dać wyraz swej nieakceptacji do córki. W córce tłumiony latami gniew wezbrał i wybuchł. Jaka rana taki ból, jakie życie taka śmierć, nie dziwi nic. Teraz córka będzie miała dużo czasu, aby przemyśleć życie i uporać się z nienawiścią do siebie i do matki, szkoda, że nie zrobiła tego wcześniej.
Matka jest ofiarą córki,co nie wyklucza faktu że Elżbieta była złą matką. Była chora ,a zacierała slady, myliła tropy.Czy przypadkiem nie demonizują Elżbiety,która nie może się bronić,żeby mieć mniejszy wyrok?
Całymi latami ją ta franca męczyła dręczyła a ona miała depresję zamiast pomóc to jeszcze ja dołowała
Ofiara stała się katem.Matka doprowsdziła ją do tego.Biedna dziewczyna,bardzo jej współczuję.Nie dość piekła w jakim żyła,to teraz doszła świadomośc,że zabiła własną,toksyczną matkę.Ja również miałam taką matkę.
Tak się kończy wieloletnie znęcanie psychiczne skutkiem stres i nie udzielenie na czas pomocy psychiatrycznej dało efekt.
Jesteś niesamowita, robisz wspaniałą robotę, wysoki poziom każdego odcinka, twoj głos stworzonych do takich historii, nigdy tego nie robie, ale specjalnie włączyłam odcinek tutaj, żeby napisać jak bardzo jestem zachwychwycona twoja praca, kocham uwielbiam i pozdrawiam oczekujac kolejnego odcinka ❤
O jaaa. Bardzo dziekuje za tyle dobrych slow. I za komentarz :)
Dopiero trafilem na ten kanal od tej sprawy,bardzo fajnie opowiedziane i zostane na dluzej.A co do tej sprawy do dla mnie Anna mi mo to co zrobila co jej absolutnie nie tlumaczy to powinna zostac uniewinniona,bo po tym co od matki uslyszala przy swojej depresji, wcale sie nie dziwie,ze postapila tak sprawe zalatwic! Jej matka tez jest winna temu,ze jej nie pomagala przy depresji i skonczylo sie tragedia. W takich przypadkach rodzina jest najbardziej winna, bo wlasnie osoba ktora ma depresje nie ma pomocy od najblizszych i zabija druga osobe albo w ostatecznosci zabija sama siebie!
Robisz super podcasty. Bardzo mi się podoba to nieosądzanie i wyważony ton. Jakość również świetna, bez zbędnych dźwięków, bardzo miło dla ucha nagrany głos. Dzięki!
Depresja chorobą naszych czasów,,,,,super się słucha twoich podcastów👍
Bardzo dobrze się ciebie słucha
Dobra robota!
Anna zabiła swojego oprawcę. Dlaczego tylko przemoc fizyczną kwalifikuje się do możliwości samoobrony???
Matka skrzywiła emocjonalność swojej córki i właściwie otrzymała od niej to samo co dała. Przemoc. Matka zabiła duszę Anny, Anna zabiła jej ciało. Co z tych martwych jest ważniejsze? Dusza, czy ciało?
Świetny kanał!!!!! Brawo
Nie wiem co napisać...ale jednocześnie muszę...mam identyczną mamę...ja lat 23 córka około 2 latka a ona mówi jak Ty ja ubrałaś Ty bezguście, Ty niedorozwoju...I tak od dziecięcych lat!plus bicie. Tyle że i ja i mój starszy brat tak samo byliśmy traktowani,tyle że 3 lata roznicy to dużo,więc on umiał się obronić a raczej uciec ...
Annę rozumiem...nigdy nie bronię winnych,ale tu pochylam się ze zrozumieniem. Ja wybrałam inna drogę ucieczkę za granicę i tak już 16 lat!
Gratuluję że udało ci się uciec:)
bardzo dobry podcast, super analiza i podejście do tematu na bardzo wysokim poziomie, dzięki
Bardzo dzikeuje za dobre slowa :)
Dziękuję i pozdrawiam
Ja uważam że Anna powinna być uniewinniona !😎😎😎
Dokładnie, jestem pewna, że zabiła w obronie wlasnej
Cieszę się jak głupia na Twój kolejny odcinek! Cudnie się rozwinęłaś, no cudnie! A jestem tu od samego początku ☺️
A ja sie bardzo ciesze, ze ciagle tu wracasz 🤗 Pozdrawiam bardzo serdecznie!
Bardzo ciekawy następny materiał,który wysłuchalem na tym kanale.Chyba dam suba.😅Pozdrawiam i życzę udanego drugiego dnia Świąt.Bo pierwszy już za nami.
Ale fajny głos i super podcast! Zostaję na stałe:)
Dzieciństwo mamy różne, ale warto popracować nad sobą. Warto, polecam książkę Dariusza Zalewskiego, Żelazna wola, pozdrawiam serdecznie.
Nie powinno się traktować dorosłości jako momentu życia, w którym powinno się panować nad emocjami. Myśle, ze właśnie to ciagle panowanie nad emocjami, przez całe lata, o czym sama zreszta mówisz :), spowodowało, ze nastąpił niekontrolowany wybuch. Człowiek zachwiany emocjonalnie, w trwającej latami depresji może mieć w sobie również wiele agresji, skumulowanej. Nie usprawiedliwiam, staram się zrozumieć mechanizm. Po wielu latach życia w poczuciu bycia do niczego, słysząc ciagle przytyki i uwagi, nie mając zrozumienia i wsparcia od osoby najważniejszej w życiu młodej osoby, wzbiera się. Emocji i uczuc nie da się schować. One wypłyną. Sąd wydał sprawiedliwy i słuszny wyrok. Pomimo zrozumienia. Gdyby została uniewinniona pojawiłby się niebezpieczny precedens, wskazówka, ze zbrodnia może być usprawiedliwiona. Niestety nie może. Współczuje Annie i jej rodzinie.
Anna zrobiła taki błąd że po zabiciu matki zaczęła ukrywać i pozbywać się dowodów i to później świadczyło na jej niekorzyść
Wieloletnia przemoc psychiczna ma ogromną moc rażenia. Dlatego tak przerażające jest niedofinansowanie polskiej psychiatrii i ignorowanie kwestii zdrowia psychicznego przez każdy kolejny rząd...
Tak! Podpisuje sie pod ty stwierdzeniem!
Jestem ! Cóż za sobota. 4 najlepsze me kanały dodają podcast. Ja u przyjaciółki.. Szykuje sie intensywna niedziela..
Oraz niedziela😜
Tak sie ciesze, ze lubisz moj podcast. A na Olge Herring widze, ze czekalysmy razem ;) Z tego, co widzialam w innych komentarzach, historia z tego odcinka wyjatkowo Cie poruszyla. Chcialam Ci powiedziec, ze bardzo wspolczuje, jesli mialas podobne przezycia :( Mam nadzieje, ze zycie bedzie Ci przynosic teraz tylko to, co dobre, zeby Ci wynagrodzic nie najlepsze wspomnienia z przeszlosci. A decyzja o terapii jest jedna z najlepszych, jaka moglas podjac! To daje bardzo duzo. Moj podcast jestm.in. rezultatem prawie dwuletniej pracy ze wspaniala pania terapeutka. Pozdrawiam!
@@polskanafaktach-podcast Dziwne 🤔Że dopiero teraz , zdaję sobie sprawę że skali problemu....tyle cierpień i krzywd ... Ludzkość jest ciężko chora....bardzo ciężko..
@@polskanafaktach-podcast Bardzo lubię Twój podcast. Empatię, słownictwo, sposób prowadzenia, oraz dobór tematyczny. Cieszę się, iż się zdecydowałam na terapię. Niestety takie doświadczenia kładą się cieniem na życiu. Czasem ciężko to Zrozumieć komuś, kto tego nie przeszedł. Na szczęście mam przy sobie faceta złoto. Wspaniale, że Tobie spotkania pomogly i pozwoliły odblokować ukryte talenty, pokłady pomysłów i stworzyć ten podcast
A ja trzymam kciuki za Twoja terapie i moze jednak kiedys tez zostane Twoja sluchaczka 😊 zycze Ci wszystkiego, co najlepsze!
Wielka szkoda, że nie ograniczyli kontaktów, po co była ta wizyta?
Zgadzam się. W wielu tego typu przypadkach ucięcie kontaktów to najlepsze wyjście.
Może zabrakło wsparcia? Ja odcięłam się od rodziny ojca po kilku latach. Moja decyzja spotkała się z niezrozumieniem, stwierdzeniami, że wydziwiam. To, że co tydzień dostawałam telefony, pełne ataków, wypytywania i krytykowania każdej mojej decyzji (dorosłej, niezależnej finansowo osoby przez kochane ciocie), niewybredne uwagi jakoś nie skłoniło mojej najbliższej rodziny do zrozumienia. Dopiero jak nagrałam jeden taki telefon i wysłuchali, jakie gromy lecą na moją głowę, odpuścili. Choć sami wciąż kontakt utrzymują.
Może nawet Anna nie chciała się z nią spotykać, ale mąż, dzieci, babcia miały inne zdanie? Może nie chciała im niszczyć relacji? Jakby nie było, chodziło także o dzieci.
Jesteś świetna ❤️
Dzeokuje
Strasznie smutna historia, ale opowiedziana po mistrzowsku.
Matka przyjechała do córki, żeby odbyć z nią rozmowę (przypomina to wezwanie na dywanik do szefa, tyle, że szef sam się pofatygował). Matka, która prawdopodobnie jak tlenu do życia potrzebowała konfliktu i na ofiarę obrała sobie córkę, przyjechała wyrzucić z siebie wszystko, co jej się w wątrobie zebrało, aby poczuć się lepiej. Niestety po takich rozmowach ta druga strona czuje się z kolei o wiele gorzej... Może ta rozmowa była ostatnią kroplą, która przelała czarę goryczy? Każdy ma swoją wytrzymałość na stres i to stres przewlekły. I , prawdę mówiąc nie wiem, dlaczego sąd tak bardzo uparł się przy tym, że tak wielkie znaczenie mają w tym przypadku badania psychiatryczne. Ja uważam, że nawet osoba całkowicie zdrowa psychicznie, w momencie nagromadzenie stresu, kumulacji emocji, których prawdopodobnie nigdy w żaden sposób nie ujawniała ( no, bo przecież była wychowywana na grzeczną dziewczynkę, która potulnie słucha co mamusia ma jej do powiedzenia), no więc, najzdrowsza psychicznie osoba może wybuchnąć. A działania w afekcie są już nie do opanowania. Tutaj tę czarę goryczy przelały prawdopodobnie słowa na temat złego wychowywania synów i była to najpewniej ocena bardzo niesprawiedliwa i krzywdząca, co często bywa zapalnikiem do bardzo gwałtownej reakcji skrytykowanej osoby.
O proszę właśnie trafiłam na ten kanał, a tu sprawa z mojego miasta.... Bardzo głośna sprawa. Anna była ofiarą psychicznego znęcania się jej matki? Myślę, że tak, ale nie mnie osądzać. Podobno Pani Elżbieta była kobietą bardzo apodyktyczną. Moja mama również pochodzi ze środowiska nauczycieli, ale nie będę się w to wgłębiać. Tragedia wydarzyła się na osiedlu tragedii Bolesławieckich. Osiedla sąsiadujące z cmentarzem. Strach wieczorami się tam poruszać. Jakaś ciężka atmosfera i zła energia tam jest. Kulminacyjnym momentem była groźba o odebraniu dzieci. Jako nauczycielce udałoby się jej jeśli by się uparła. Zbrodnia nie była zaplanowana. Musiało dojść do ostateczności emocjonalnej. To nie usprawiedliwia, ale żal mi Anny. Bardzo mi jej żal. Dodam jeszcze, że ze szpitala psychiatrycznego w Bolesławcu można wyjść jeszcze bardziej chorym niż się było... Znam osobiście takie osoby👎Pozdrawiam i dziękuję za sprawę z mojego miasta.
Bardzo Ci dziekuje za ten komentarz. To jest zawsze takie poruszajace dowiedziec sie czegos od kogos, kto byl choc troche blizej danej sprawy.
@@polskanafaktach-podcast Wszystko zostało bardzo dobrze opisane w tym filmie. Świetnie przedstawiona sprawa. Dodam jeszcze, że w Bolesławcu na tej samej ulicy było już kilka tragedii - jedna z ostatnich 2018r. -"Matka dźgnęła kilka razy nożem swoje 2-letnie dziecko. Teraz będzie mogła je widywać"...Dziecko cudem przeżyło i jest batalia rodziny/ojca dziecka żeby kobieta nie mogła się widywać z dzieckiem które prawie udało się jej zabić :/ Trochę więcej lat wcześniej na tej samej ulicy doszło do gwałtu i morderstwa....Bolesławianie unikają tych terenów, choć jest to praktycznie centrum miasta. Ogólnie miasto Bolesławiec uznawane jest za bardzo bezpieczne. Teraz jest już w wielu miejscach monitorowane, ale niestety to co dzieje się w czterech ścianach.... Aż strach pomyśleć co będzie teraz, gdy ludzie masowo tracą pracę, jeszcze w takim mieście jak moje...bez perspektyw. To może mieć ogromny wpływ na psychikę niektórych ludzi. Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam serdecznie
Biedna kobieta. Nie żal mi ofiary, żal mi Anny. I tyle... Jaka to matka, która tak traktuje swoje dziecko...
Bardzo smutna sprawa - Pani Anna dostała to co dostawała przez całe życie delikatnie mówiąc brak pomocy - powinna być hospitalizowana a nie aresztowana - Złość skumulowana o której mówisz jest problemem ale uporczywe znęcanie się jest również problemem - wszyscy dookoła zgadzamy się aby takie osoby były bezkarnie i nie wiem czy to nie jest jeszcze gorsze . Szkoda że nikt pani nauczycielce nie zwrócił uwagi że państwienie się ponizanie jest przemocą i już. Bardzo współczuję rodzinie i ogromnie współczuję Pani Annie pozdrawiam
Żal dzieci, że widziały to wszystko
Toksyczna osobowość/wampir energetyczny doprowadził do reakcji masowej u ofiary.
Spadła kropla która przelała czarę goryczy.
Tym niemniej córka zamiast zabić powinna zerwać wszelkie kontakty z matką i żyć swoim życiem. Była za słaba i stało się.
Słuchając tego podcastu miałam ciągle przed oczami moją sąsiadkę za płotu. Codziennie od lat słyszę jak sadystycznie poniża i niszczy psychicznie swoje córki. Tego nawet słuchać się nie da spokojnie a co dopiero spróbować postawić się w ich sytuacji i pomyśleć jak to musi działać na ich psychikę. Przyznam szczerze że już parę razy przyłapałam się na myśli czy
aby pewnego dnia któraś z z córek nie odpłaci jej w podobny sposób jak bohaterka dzisiejszej opowieści.
Fajnie opowiadasz
Jeżeli nie byłaś krytykowana przez rodzica,wysmiewana ,ponizana,nie wmawiano ci ze nic z ciebie nie bedzie....to nie zrozumiesz.
Oczywiście morderstwa nic nie tłumaczy..jest zbrodnia,jest kara..tylko to nie zawsze jest czarno-białe..ktoś kiedyś powiedział ze " w sądzeniu ludzi trzeba zglądać nie tylko do kodeksu ale też do psychologii" i nie chodzi tu o biegłych lekarzy,żaden lekarz nie mieszkał z nimi i nie widział tego co się tam działo,a tym bardziej nie wie tego co dzieje się w człowieku...
Tego dnia po prostu przelała się czara goryczy,cała złośc i ból wylały się i spowodowały atak.
Ja mam nadzieję ze w momencie ataku,matka zdała sobie sprawę z całej krzywdy którą córce zrobiła.
Bardzo smutna sprawa,zabrakło kogoś wcześniej kto by przerwał tą gehennę psychiczną.
Szkoda, ze jej brat nie stawał w obronie swojej siostry.Być może gdyby miała wsparcie w nim w dzieciństwie i nastoletnim życiu byłaby pewniejsza siebie.
Oh ta. Mysle, ze starszy brat, ktory wspiera mlodsza siostre, to wielki kapital na cale zycie.
kontrola i krytyka moze sie wydobywac net z poza grobu i stygmatyzuje nasze dzialania do konca zyciaa co za tym idzie przekazuje sie to rowniez na nastepne pokolenie! Mysle ze dziewczyna chciala sie odsunac od matki a jednoczesnie nie mogla!No i w koncu hamulce puscily! Cale zycie pracujemy na nasze relacje z bliskimi,niejednokrotnie popelniamy bledy i to z powodu innych!Mamy wybor ale tez mozemy ranic jednych by sprawic przyjemnosc innym!
Pamietam slowa mojej mamy" X to jest dziecko "Przeprasam a ja to co?Fakt ze lubilam chodzic wlasnymi sciezkami ! Nigdy nie mialam uznania czy zachety do czegos ze strony mamy! Tylko mi sie cos udawalo i mialam brac przyklad z innych czyli jestem do niczego!
Jakze mi ta historia bliska jest. Depresja i toksyczna matka. Na szczescie nasze relacje sa juz lepsze
Toksyczne relacje między matką a dzieckiem powodują, że często ta dwójka wzajemnie się od siebie uzależnia. Matka musi na kimś wyładować swoje złe emocje, dziecko - notorycznie krytykowane - chce zasłużyć w końcu na choć jedno dobre słowo. I to jest chyba przyczyną, że w przyszłości nie potrafią przerwać tej relacji i albo zbudować normalnych stosunków, albo zerwać ich całkowicie. I tu pojawiło się moje pierwsze pytanie: dlaczego Anna nie odseparowała się od matki, jak już miała swoją, wydaje się że zdrową i normalną rodzinę? Bo tradycja, wstyd przed sąsiadami i opinią publiczną? Bo nienormalna, zbudowana na złych relacjach, miłość do matki? Czy raczej uzależnienie Anny od Elżbiety i jakieś głęboko ukryte wpojenie, że bez matki, jej rad (a w zasadzie chorej krytyki) sobie nie poradzi? Po co te dwie kobiety spotykały się i "rozmawiały"? Bo nie umiały inaczej? Gdyby zerwały te chore stosunki, obie by normalnie żyły i - choć pewnie obie na swój sposób nieszczęśliwe - oddzieliły by się od tego, co w ich życiu najgorsze. Niestety, ale w tej historii współczuję głównie Annie. Im jestem starsza i więcej doświadczyłam, tym częściej myślę, że spora większość tych staruszków, które zostały na starość same i samotne, dzieci się nimi nie interesują i np. nie chcą ich odbierać ze szpitali - są sami sobie winni. Albo wychowali dzieci w zimnie i chłodzie emocjonalnym, bez miłości i empatii albo wychowali je na egoistów, którzy wybierają wyłącznie własny interes. Zawsze też wtedy się zastanawiam "a jak ci staruszkowie traktowali swoich dziadków czy rodziców, jakie wzory wpoiły swoim dzieciom"? I niestety, obserwując polskie społeczeństwo i poszczególnych ludzi widzę, że choć wokół jest bardzo wielu dobrych, empatycznych, fajnych ludzi, to więcej jest, niestety, chyba tych ... mniej fajnych. Jak Elżbieta, której mimo wszystko współczuję, bo wiem, że COŚ musiało spowodować że stała się takim dręczycielem własnego dziecka.
Oj, zachowanie Elżbiety wobec swojej córki, bardzo mi coś przypomina.
Takie zachowania są spotykane również ze strony ojców. Niedoszorowana wanna, mycie naczyń w złej komorze zlewu czy puszczanie wody do wanny słuchawka zamiast kranem. To tylko te łagodniejsze "złe" zachowania że strony córki.
Bardzo mi ta sprawa przypina historię Danuty Orzechowskiej...
Ta historia mowi sama za siebie. Jak bardzo Anna musiala byc zniszczona psychicznie przez matke. Wiele tez mowi na jakim poziomie mamy w Polsce opieke psychiatryczną. Ta kobieta powinna wydobrzec na oddziale nie w więzieniu gdzie pogorszy sie jej stan psychiczny. Wspolczuje jej i rodzinie
matki potrafią być podłymi sukami