Εδω φαίνετε οτι ο Χατζιδάκης οσο και αν ομορφα και ευγενικά ψάχνει και σπρώχνει τον Ζαμπετα δεν μπορει να τον πάει σε "στεναχωριμενους" δρομους. Παρ'οτι εζησε δύσκολα χρόνια ο Ζαμπετας κέρδισε η χαρα μεσα του. Αυτο ηταν και το πράγμα που τον εκανε ξεχωριστό. Πάντα και στα λυπητερα του τραγούδια υπηρχε μεσα έναν φως. Ο θεος να αναπαύσει αυτούς του τεράστιους Έλληνες.
Απολυτη Συμφωνια.......Ο Ακαδημαικος Χατζιδακις σπρωχνει τον Αυτοδιδακτο Ζαμπετα στην τελειοτητα και ο Ζαμπετας διδασκει τον Χατζιδακι τι εστι Λαικη Μουσικη που παραγεται απο την πραγματικη ζωη και βιωματα.
Γτ αυτός,που αφουγκράζεται τα της ζωής δρώμενα ,είναι και του Σαλονιού και του Λιμανιού.-Γιαυτό άλλωστε και οι Μέγιστοι Χατζιδάκις κ Ζαμπέτας θα είναι αιώνιοι!!!!!!
Τεράστιοι και οι δύο. Ωστόσο αλλο ζητησε ο Χατζιδακις και τελείως αλλο έπαιξε ο Ζαμπέτας. Ο Χατζιδάκις ζήτησε παλιό ρεμπέτικο αλλά ο Ζαμπέτας του επαιζε μεταγενέστερο εξευγενισμένο.
Μεγάλος δημιουργός,μεράκια τα τραγούδια του. Μας ενθουσιάζουν και μας διασκεδάζουν οι αυτοσχεδιασμοί του, το ύφος του και η απίθανη μαγκιά και δεξιοτεχνία του. Πόσες φορές με συντρόφευσαν τα τραγούδια του απ το Βόλο στην Αθήνα και πάλι,Μεγάλε ζεις στις καρδιές μας,
Το νταν για να γίνει ο Ζοζέφ πήγε στην κόλαση και γύρισε μέχρι να τελειώσει το όργανο... Μάνος Χατζιδακης Γιώργος Ζαμπετας Και τώρα,,,, Μακάριοι οι πτωχοί τ πνεύματι
Εδώ έχουμε την πλήρη ενανθρώπηση των εννοιών του Γιν και του Γιαν που τόσο μας προβάλουν τα κινέζικα ιδεώδη. Ο μεγάλος Χατζιδάκης που έγραφε τραγούδια για τη Βουγιουκλάκη και όχι μόνο, να λέει "δε με ενδιαφέρουν τραγούδια σαν την ανθισμένη μυγδαλιά" και να κάνει αναφορά στην "Υπογα" και από την άλλη ο μεγάλος Ζαμπέτας του "Αράπη" και του "Ντργκιντραν" να παίζει το επίσης δικό του επικών διαστάσεων τραγούδι "Βοριάς". Αν ο Αϊνστάιν ήξερε ελληνικά και τον ρωτούσαν να εξηγήσει με απλά λόγια για το τι συμβαίνει στον πυρήνα του ατόμου την ώρα της σχάσης, θα τους παρέπεμπε σε αυτήν την εκπομπή.
Πως απαντάει με τις πέννιες του στις ερωτήσεις του πρύτανη της μουσικής μας!!!Αξιοθαύμαστο.. Ευχαριστώ για την ανάρτηση, αλλιώς δεν θα είχαμε την άνεση να απολαμβάνουμε αυτά τα αυθεντικά αριστουργήματα!!!
Εδώ μιλάμε για πολιτισμική κληρονομιά... Μιλάμε ότι είμαστε τυχεροί που μπορούμε και είμαστε μάρτυρες αυτού του καλλιτεχνικού Σούπερ Νόβα...!! Που 'σαι Μάνο και Γιώργαρε να δείτε τα παιδιά σας!!
ΑΘΆΝαΤΗ ΜΟΥΣΙΚΉ. δΕΝ ΧΟΡΤΑΊΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΊΠΟΤΑ, ακόμη και όταν αυτοσχεδιάζει. ΈΝΑς τόσο γνήσιος καλλιτέχνης. Έλεγε ότι πρώτα παίζει το μπουζούκι του για το κέφι του, μετά για τους αλλους.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι όλοι πρόσφεραν .. Άλλοι πολύ, άλλοι ποιό λίγο.. Κάποιοι σφράγισαν με τά παιξίματα τούς τό Ελληνικό τραγούδι.. Ένας από αυτούς ήταν ο Ζαμπέτας και ο Χατζηδάκης..
Δεν του άρεσαν τα τουρκοειδη όπως έλεγε και για άλλους λόγους που είχαν να κάνουν με την αισθητική των στίχων! Ο Ζαμπέτας είχε άλλη ψυχοσύνθεση κ φαίνεται από τις μελωδίες που μας χάρισε!!
Μα με τι σεβασμό και γλυκύτητα μιλάει ο ένας στον άλλον!!! Ειδικά ο Ζαμπέτας τον εκτιμούσε απεριόριστα και φαίνεται από τον τόνο που του μιλάει!!Δεν είναι ο εκρηκτικός , μάγκικος, ατακαδορος Ζαμπέτας αλλά ένας ευγενής που δινει τα πάντα για τον φιλο του στο μποτζουκι κ όλοι εμείς μαζί κ ο Χατζιδάκης να μένουμε σαν χαζοί μπροστά στο μεγαλείο του που σημειωτέον δεν ξέρει νότες ούτε γραφή ούτε ανάγνωση !!!!!!!! Ζαμπέτα κ Μανο λειπετεεεεεε!!!!
γιατί πιστεύω ότι μιλάνε δυο διαφορετικές γλωσες... αλλα περισευουν οι ψυχές τους.Δεν χρειάζεται να ξέρεις την γλωσα για να συννενοηθεις, Το πιο όμορφο είναι ότι όχι απλώς νιωθοντται είναι μαζι μια ΨΥΧΗ
Ο Χατζιδάκης είχε περισσότερες τεχνικές γνώσεις από τον Ζαμπέτα, ο οποίος είχε "εμπειρικές" γνώσεις, έπαιζε πιο ακουστικά, με το αυτί...δε μπορούσε να το ονομάσει αλλά ήξερε πώς πάει. Στο τέλος, όμως, και οι δύο μιλούσαν για το ίδιο πράγμα. Ο 'Πειραιώτικος δρόμος' είναι ένας κλασικός μικρασιάτικος χιτζάζ, πάνω στον οποίο βασίστηκαν πολλά ρεμπέτικα (για αυτό και μετά τραγουδάει ρεμπέτικο ο Ζαμπέτας). Αλλά ο Ζαμπέτας τον είχε μάθει ως 'πειραιώτικο' γιατί έτσι του τον είπαν, δεν ήξερε ιστορία. Ο Χατζιδάκης όμως ήξερε....εκεί που το 'χασε ο Ζαμπέτας είναι εκεί που του είπε ο Μάνος να παίξει κάποιον πιο παλιό δρόμο και άρχισε τις 'ματζόρε' ενώ οι παλιοί μικρασιάτικοι δρόμοι είναι μινόρε. Εντάξει, είχε εξευγενιστεί λίγο, ήταν πλέον πιο ευρωπαϊκός εκείνη την εποχή
/watch?v=L5pRvCa2kEA&feature=relmfu δες στο 5:24. λέει χαρακτηριστικά: στο δεσπόζοντα ΓΑ ο Δι θέλει ύφεση..και ο Βου δίεση (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις). δεν ξέρω πως λέγεται χαρακτηριστικά αλλά αυτή είναι η κίνηση του σαμπάχ
Πράγματι ....εάν κάποιος ακούσει όλο το αφιέρωμα καταλαβαίνει ότι ....εδώ ο Χατζηδάκης καταθέτει στεφάνι στο μνημειώδες παίξιμο του Ζαμπέτα....που παίζει κ συνθέτει κομμάτι κομμάτι την παράδοση ενός λαού με έναν αυθορμητισμό κ με μία αισθαντικότητα κ με μία αφέλεια ...σχεδόν αταβιστικά μάς παρασύρει (κ τον Χατζιδάκη) σε ένα ολόκληρο μουσικό σύμμπαν που βγαίνει από μερικές χορδές κ μια ψυχάρα. Μοναδικός δεξιοτέχνης....ασύληπτο παίξιμο από έναν αυτοδίδακτο οργανοπαίχτη....που σε κάνει να σχιζεις όσα πτυχία αρμονίας κ φούγκας έχεις πάρει σε ωδεία.
Η δική μου άποψη είναι πως ο Ζαμπέτας δεν μπορούσε να ανταποκριθεί πλήρως σε ό,τι του ζητούσε ο Χατζιδάκις! Ο Ζαμπέτας δεν ήταν ρεμπέτης, δεν είχε μέσα του τα χρώματα εκείνα... Π.χ., δεν ήξερε το τραγούδι "Στη Υπόγα", το οποίο του ζήτησε ο Χατζιδάκις - τραγούδι που είναι πολύ underground! Ο Ζαμπέτας, πώς να το κάνουμε, ήταν πολύ χαρούμενος! Δεν είχε αυτή τη σκοτεινιά μέσα του και δεν την έβγαζε στην πενιά του.
Διαφωνώ. Ο Ζαμπέτα έγραψε το βαθιά στη θάλασσα θα πέσω.... τι άλλη απόδειξη θες ότι ήξερε να γράφει σε αυτό το στυλ και δρόμους. Απλά ήθελε να αλλάξει την κατάσταση στη μουσική και το πέτυχε. Μεγάλη μορφή ο Ζαμπέτας. Για να μην σου πω το ανάποδο από αυτό που γράφεις Δηλαδή Όσο ακούω και μελετάω Χατζιδάκη τόσο μέσα του ανακαλύπτω χρώματα και φράσεις του Ζαμπέτα....
Ο πλάγιος του δευτέρου φίλε είναι το αντίστοιχο του χιτζάζ. Το αντίστοιχο του Ουσάκ είναι ο πρώτος και ο πλάγιος του πρώτου. Το θέμα μου πάντως είναι η στάση του Ζαμπέτα η οποία επιδεικνύει παντελή έλλειψη γνώσεων και αγάπης για αυτά τα ακούσματα είτε από καλλιτεχνική προσέγγιση είτε από παραδοσιακή, είτε από σπουδαστική. Το μόνο που μένει τελικά είναι το πλούσιο συνθετικό και εκτελεστικό ταλέντο και δυο παραπανίσιες χορδές!
Εσύ που φαίνεται να είσαι γνώστης των πραγμάτων, έχεις καταφέρει αυτό που κατάφερε ο Ζαμπέτας; Δεν το ρωτάω προσβλητικά. Άλλωστε δε σε ξέρω, και ίσως να είσαι κάποιος μεγάλος δημιουργός. Απλά, το θέτω ως ερώτημα ρητορικό αλλά και ως άποψη ότι μερικές φορές η γνώση είναι υπερεκτιμημένη. Άλλωστε, μπροστά στο θείο χάρισμα η γνώση ωχριά. Ο Ζαμπέτας ήταν μοναδικός όχι λόγω γνώσεων, αλλά λόγω του ότι δημιουργούσε αυθόρμητα και αστείρευτα, και εμπνεόταν από τη φύση και το περιβάλλον του. Αυτά δε θέλει γνώση για να τα καταφέρεις αλλά πηγαίο ταλέντο και σκληρή δουλειά.
@@badseednut Όχι δεν έχω καταφέρει αυτό που κατάφερε ο Ζαμπέτας, αλλά η κριτική δεν σημαίνει σύγκριση και ανταγωνισμός. Ούτε είναι Θεός για να απαγορεύεται να επισημάνει κάποιος τα αρνητικά του μαζί με τα θετικά. Και ούτε τον απορρίπτω. Προφανώς το χάρισμα ήταν αρκετό στην προκειμένη περίπτωση για να μεγαλουργήσει. Εμείς που δεν το έχουμε αυτό καλό θα ήταν να προσεγγίζουμε τη γνώση και την έρευνα με ουδετερότητα και απαλλαγμένες από μυθοποιήσεις. Το σχόλιο που μου απάντησες το έγραψα πριν από 9 χρόνια. Στο διάστημα που μεσολάβησε, μάλλον έχω σταματήσει να ασχολούμαι με τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες των μεγάλων καλλιτεχνών γιατί όσο το ψάχνεις όλο και βρίσκεις πράγματα που δεν είναι ωραία. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι μόνο το έργο, το προϊόν τους.
@@logothetis77 Κριτική σίγουρα μπορείς να ασκείς στο έργο του καθενός, καλό όμως θα ήταν να αποφεύγουμε να ασκούμε κριτική στο ίδιο το άτομο (μιλάω από εμπειρία). Στην προκειμένη περίπτωση περισσότερο σαν κατάκριση φάνηκε το σχόλιό σου όμως γιατί εστίασες στα αρνητικά του με έντονο τρόπο, μπορεί όμως να κάνω και λάθος. Αλάνθαστος δεν είναι κανείς και ούτε τέλειος και σίγουρα ο Ζαμπέτας δεν είναι στο απυρόβλητο. Αλλά όπως είπες κρίνε το έργο. Είναι σωστή η απόφασή σου να εστιάζεις στο έργο των δημιουργών και όχι στο χαρακτήρα τους γιατί δυστυχώς όταν ωραιοποιούμε τα πράγματα κάποια στιγμή έρχεται η πραγματικότητα και μας προσγειώνει. Ο κάθε ένας τους ήταν και είναι άνθρωπος με τα πάθη του και τις αδυναμίες του, με τα σωστά και τα λάθη του. Όσον αφορά το Ζαμπέτα και ο ίδιος έλεγε μέχρι πριν πεθάνει πως είναι μαθητής και τίποτε άλλο. Άλλος με γνώση, άλλος με εμπειρία, άλλος με ταλέντο και άλλος με σκληρή δουλειά... το θέμα είναι ότι όλοι βάλανε και βάζουν ένα λιθαράκι (ή λίθο) :) σε αυτό που λέγεται λαϊκή μουσική παράδοση. 'Όπως είπες, ας κρατάμε αυτό (το προϊόν).
Και το ερώτημα παραμένει: δεν ήξερε ή δεν ήθελε ο Ζαμπέτας να παίξει στον Χατζιδάκη τα παλιά ρεμπέτικα και τους παλιούς δρόμους; Από τη ροή του ηχητικού κλιπ, πιστεύω μάλλον δεν ήξερε.. Άλλωστε, αν ήξερε, πώς να το αρνιόταν στον Χατζιδάκη που εκτιμούσε;
Σε ένα ντοκουμέντο ο ίδιος ο Ζαμπέτας λέει ότι τα ακούσματα του ήταν γεμάτο από Μάρκο, από Στρατό και γενικά από ρεμπέτικα, εκτός αν έλεγε ψέματα. Επίσης, στα πρώτα του βήματα είχε συνεργαστεί με τους περισσότερους μεγάλους ρεμπέτες (Βαμβακάρη, Χατζηχρήστο, Μπαγιαντέρα, Παπαϊωάννου, Τσιτσάνη, Μητσάκη και άλλους). Δεν ήταν άσχετος στο ρεμπέτικο, ανεξάρτητα αν ακολούθησε άλλο δρόμο. Τώρα, όσον αφορά τα Ουσάκ και Σαμπάχ (και άλλους τέτοιους δρόμους)... Αν θυμάμαι είχε γράψει τουλάχιστον 5 Ουσάκ τραγούδια, αλλά είναι άγνωστα στο περισσότερο κόσμο. Το Σαμπάχ, αν εξαιρέσουμε το αμφιλεγόμενο για αρκετούς "Βαθειά στην θάλασσα θα πέσω", είχε γράψει αλλά δύο, το "Ένας τσιγγάνος πέθανε", η οποία η μελωδία της εισαγωγής είναι μια αναβαθμισμένη αντιγραφή από το "Βαθειά στην θάλασσα θα πέσω" και τέλος το "Δύο αετοί" με την Γωγώ Θεοδώρου, από τα πιο άγνωστα τραγούδια του. Χιτζάζ, Χιτζασκιάρ, Χουζάμ και ειδικά Νιαβέντ, είχε γράψει αρκετά. Επιπλέον, για όσους δεν ξέρουν, ο Ζαμπέτας έψελνε στην Εκκλησία, δηλαδή είχε κάποια επαφή με την βυζαντινή μουσική. Βέβαια, να έχουμε υπόψη ότι υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες δρόμοι, είναι λογικό κάποιος όσο και δεξιοτέχνης κι αν είναι να μην τους παίζει. Εδώ υπάρχει δρόμος που λέγεται ελέφαντας, χωρίς πλάκα, χωρίς ειρωνεία. Συγγνώμη για την πολυλογία. *Σημείωση* *Στο δεύτερο μέρος του προγράμματος του Χατζιδάκι, ο Ζαμπέτας σε κάποια φάση, μετά από μια δραματική συγχορδία του Μάνου, παίζει πράγματι Σαμπάχ για λίγο, μετά το γυρνάει στις κλασικές κλίμακες*
τονε γκάστρωσε τον άνθρωπο : παίξε έτσι, παίξε αλλιώς, πάρε εκείνο το δρόμο, πάρε τον άλλο, πιάσε κάτι γρήγορο αλλά πένθιμο μαζί ... μιλιά ο μάγκας ... !
Έτσι μόνον μπορούν νά συνεννοηθούν οι μάγκες της μουσικής ανεξάρτητως του μουσικού στερεώματος που όλοι εμείς οι άλλοι τους κατατάσσουμε ... Δείτε τους και ακούστε τους, πώς συνεννοούνται!!! Ασύλληπτοι !!!!!!!!
Ασχετη αυτη η επαφη με Μανο και Ζαμπετα κατα τη γνωμη μου! Ο πρωτος με μεγαλη πειρα στη μουσικη του πενταγραμμου, ο δευτερος, ασχετος στον τομεα αυτον, αλλα ποσο μεγαλος μουσικος χωρις παιδια. Δεν συγκρινονται ο ενας με τον αλλον. Ο Καθενας στο ειδος του βεβαια. Παρατηρησα καποιο ιχνος υποβαθμησης του Χατζηδακι προς τον Ζαμπετα, σαν να ηθελε με καποιον τροπο να τον μειωσει, ισως αθελα του. Ομως και οι δυο ητε χωριστα ητε μαζι, αποτελουν ενα μεγαλο μουσικο δωρο για ολους εμας τους Ελληνες και οχο μονο!
Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Διαφωνώ με αυτά που γράφεις. Η μουσική είναι μια. Ο μόνος διαχωρισμός που μπορεί να υπάρξει είναι καλά και κακά παιγμένη κλασσική, καλά και κακά παιγμένο ρεμπέτικο κλπ κλπ. Οι καλύτεροι κατά τη γνώμη μου μουσικοί είναι αυτοί που παίζουν "generic" δηλαδή δεν μένουν σε ένα τρόπο παιξίματος αλλά έχουν ανοικτά αυτιά και προσθέτουν πράγματα φαινομενικά (το τονίζω αυτό) άσχετα στο παίξιμο τους. Τυπικά παραδείγματα και οι δυο τους. Για αυτό το λόγο και κολήσανε άριστα πολλές φορές δισκογραφικά.
Εδω φαίνετε οτι ο Χατζιδάκης οσο και αν ομορφα και ευγενικά ψάχνει και σπρώχνει τον Ζαμπετα δεν μπορει να τον πάει σε "στεναχωριμενους" δρομους. Παρ'οτι εζησε δύσκολα χρόνια ο Ζαμπετας κέρδισε η χαρα μεσα του. Αυτο ηταν και το πράγμα που τον εκανε ξεχωριστό. Πάντα και στα λυπητερα του τραγούδια υπηρχε μεσα έναν φως.
Ο θεος να αναπαύσει αυτούς του τεράστιους Έλληνες.
Αυτός ο ήχος δεν θα ξανακουστεί ούτε σε 50 χρόνια. Μοναδικός και ανεπανάληπτος.
Αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε με τον ήχο της πεννιάς στο μυαλό του, κι ο μεγάλος Χατζιδάκης τον θαύμαζε και τον ευχαριστώ που τον αποθανάτησε!!!
Ο Θεός και ο αντικαταστατης του σε διαλογο μουσικης αιωνιότητας
Ευχαριστούμε
Σε ευχαριστούμε πολύ φίλε που το ανέβασες αυτό το συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο.....😇😇😇
Απολυτη Συμφωνια.......Ο Ακαδημαικος Χατζιδακις σπρωχνει τον Αυτοδιδακτο Ζαμπετα στην τελειοτητα και ο Ζαμπετας διδασκει τον Χατζιδακι τι εστι Λαικη Μουσικη που παραγεται απο την πραγματικη ζωη και βιωματα.
Ακριβώς οι Τιτάνες δύο "αντιθετων " κόσμων!
Γτ αυτός,που αφουγκράζεται τα της ζωής δρώμενα ,είναι και του Σαλονιού και του Λιμανιού.-Γιαυτό άλλωστε και οι Μέγιστοι Χατζιδάκις κ Ζαμπέτας θα είναι αιώνιοι!!!!!!
Τεράστιοι και οι δύο. Ωστόσο αλλο ζητησε ο Χατζιδακις και τελείως αλλο έπαιξε ο Ζαμπέτας. Ο Χατζιδάκις ζήτησε παλιό ρεμπέτικο αλλά ο Ζαμπέτας του επαιζε μεταγενέστερο εξευγενισμένο.
Καλά εκεί που παίζει πιάνο ο Χατζιδάκις και μαζί του ο Ζαμπέτας τα σπάει!Φίλε αυτό που ανέβασες είναι θησαυρός!Σε ευχαριστώ πολύ!
Unreal! My heart is exploding…!
Εξωπραγματικο παιξιμο ο ανθρωπος....Απολυτος σεβασμος στον Ζαμπετα🙏🙏
Αυτό δεν είναι πένα που βγάζει νότα αυτό είναι μπακαράς που πέφτει κ χτυπάει από ψηλά
Μερακι καυμος και σεβασμος διδαχη, του ενος προς την αυθεντια του αλλου, παρακαταθηκη για τους νεοτερους, και τιμη για μας που τους ζησαμε.
Μεγάλος δημιουργός,μεράκια τα τραγούδια του. Μας ενθουσιάζουν και μας διασκεδάζουν οι αυτοσχεδιασμοί του, το ύφος του και η απίθανη μαγκιά και δεξιοτεχνία του. Πόσες φορές με συντρόφευσαν τα τραγούδια του απ το Βόλο στην Αθήνα και πάλι,Μεγάλε ζεις στις καρδιές μας,
Στιγμές μαγείας που ταξιδεύουν στην αιωνιότητα.
Ο ένας γίγαντας τραβούσε τον άλλο προς τα πάνω και τον απογείωνε. Που να τα δεις αυτά σήμερα και από ποιόν ;
ο θείος μου ο Γιώργος Ζαμπέτας, και ο αγαπημένος μου έλληνας καλιτέχνης, ο Μάνος Χατζιδάκις !
-Γιώργο δώσε μου μια νότα.
-Ντρίγκι, Ντρίγκι, Ντράααν
-Μια!
-Ντάάάάν
Manolis Taouxis
Χατζιδάκης 100%: Μία
ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΜΥΘΟΙ!!!
Το νταν για να γίνει ο Ζοζέφ πήγε στην κόλαση και γύρισε μέχρι να τελειώσει το όργανο...
Μάνος Χατζιδακης Γιώργος Ζαμπετας
Και τώρα,,,,
Μακάριοι οι πτωχοί τ πνεύματι
Απίστευτο και μοναδικό ντοκουμέντο...
Εδώ έχουμε την πλήρη ενανθρώπηση των εννοιών του Γιν και του Γιαν που τόσο μας προβάλουν τα κινέζικα ιδεώδη. Ο μεγάλος Χατζιδάκης που έγραφε τραγούδια για τη Βουγιουκλάκη και όχι μόνο, να λέει "δε με ενδιαφέρουν τραγούδια σαν την ανθισμένη μυγδαλιά" και να κάνει αναφορά στην "Υπογα" και από την άλλη ο μεγάλος Ζαμπέτας του "Αράπη" και του "Ντργκιντραν" να παίζει το επίσης δικό του επικών διαστάσεων τραγούδι "Βοριάς". Αν ο Αϊνστάιν ήξερε ελληνικά και τον ρωτούσαν να εξηγήσει με απλά λόγια για το τι συμβαίνει στον πυρήνα του ατόμου την ώρα της σχάσης, θα τους παρέπεμπε σε αυτήν την εκπομπή.
Πόσο αυθεντικοί! Ανατριχίλα....
ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ.ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ, ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΙ ΑΙΩΝΙΟΙ
Ἔ ντάξει, εἶναι φανερό! Μάρκος!!!!!!!!
Α ρε Ζαμπέτα με τα ταξίμια σου!!
Δεν υπαρχουν λόγια για τον ζαμπετσ απλα τον ακούς να ππαίζει..
Υπεροχοι και οι 2, ο ζαμπετας μελωδικοτατος κενταει ο ατιμος...........
στην επομενη ζωη μαλλον θα ζητησω να παω...στη προηγουμενη
Πως απαντάει με τις πέννιες του στις ερωτήσεις του πρύτανη της μουσικής μας!!!Αξιοθαύμαστο.. Ευχαριστώ για την ανάρτηση, αλλιώς δεν θα είχαμε την άνεση να απολαμβάνουμε αυτά τα αυθεντικά αριστουργήματα!!!
πολλά like απο μένα χατζιδάκις και ζαμπέτας = οι θεοί της ελληνικής μουσικής
Θεοτητες! Ωραιοι Ελληνες!
Η μεγαλειότητα των δύο μαστόρων...
Μπορείς να τον ακούς για πάντα.
υπεροχος ζαμπετας κενταει.....
ευχαριστουμε που ανεβαζετε τετοια υπεροχα πραγματα
Παίξιμο γεμάτο συνεσθημα.. Λίγοι τό καταφέρνουν αυτό..
Ελληνικό μουσικό μεγαλειο!!!
Μπερεκετια!!!!!!!
Τόσο σπάνια όσο και όμορφη δουλειά! Μπράβο!
Ευχαριστουμε κύριε μεταφορτωτή.
Συμφωνώ απολύτως.Εδώ ΜΟΝΟ Α Κ Ο Υ Μ Ε !!!!!
Δύο τιτάνες της Μουσικής..
Προστέθηκαν στο Πάνθεον.των Αθαννάτων.
Εδώ μιλάμε για πολιτισμική κληρονομιά... Μιλάμε ότι είμαστε τυχεροί που μπορούμε και είμαστε μάρτυρες αυτού του καλλιτεχνικού Σούπερ Νόβα...!! Που 'σαι Μάνο και Γιώργαρε να δείτε τα παιδιά σας!!
Το αντάμωμα των θεών
ειναι ωραια αυτα που υπαρχουν στα αρχεια τηςνερτ
ΑΘΆΝαΤΗ ΜΟΥΣΙΚΉ. δΕΝ ΧΟΡΤΑΊΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΊΠΟΤΑ, ακόμη και όταν αυτοσχεδιάζει. ΈΝΑς τόσο γνήσιος καλλιτέχνης. Έλεγε ότι πρώτα παίζει το μπουζούκι του για το κέφι του, μετά για τους αλλους.
προσκυνω τη χαρη Τους...
αν ο μαθητης... ειναι ο γιωργος κ ο δασκαλος ο μεγηστος μουσουργος
Οταν ξερεις να ακους
τα βατραχια και τα
αηδονια γραφεις
και παιζεις μουσικη.....
Θ Ε Ο Σ... ΑΠΛΆ
Κειμήλιο!
Ενας μικρός Παρθενώνας
Χωρίς αυτό το δίδυμο η Ελληνική μουσική θα ήταν κάτι άλλο (πολύ πιο αδιάφορο)...
Πρέπει να σημειώσουμε ότι όλοι πρόσφεραν .. Άλλοι πολύ, άλλοι ποιό λίγο.. Κάποιοι σφράγισαν με τά παιξίματα τούς τό Ελληνικό τραγούδι.. Ένας από αυτούς ήταν ο Ζαμπέτας και ο Χατζηδάκης..
Ό Χατζιδάκης θέλει να του ζητήσει χασικλιδικο αλλά επειδή είναι εποχή Καραμανλή ντρεπαιτε ο κακομοίρης και ντρέπεται και ο Ζαμπέτας
γειά σου δάσκαλε...
sto 20:25 kai meta einai fantastiko...
δεν είναι πως δεν τα ξερε, τα ξερε μια χαρά. αλλά ο ζαμπέτας δεν ήθελε να παίζει σαμπά και χιτζάζ, για δικούς του λόγους
Τι εννοείς;
Ο Ζαμπετας ήταν αυτοδίδακτος κα δεν γνώριζε νότες γιαυτό δεύτερος σαν τον Ζαμπετα δεν βγαίνει
Κι όμως στο χιτζαζ έχει συνθέσει τραγούδια. Χασάπικο ταβέρνας, Μπουζούκι αλεγκρο φα χιτζαζ
Δεν του άρεσαν τα τουρκοειδη όπως έλεγε και για άλλους λόγους που είχαν να κάνουν με την αισθητική των στίχων!
Ο Ζαμπέτας είχε άλλη ψυχοσύνθεση κ φαίνεται από τις μελωδίες που μας χάρισε!!
1989 το έτος
Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΟΥ
Awww ekpliktiko upload ! Sygxaritiria!
Χατζιδάκης 100%: Μία
Ευχαριστούμε
Πόσο ταλέντο να χωρέσει μέσα σε μια "εκπομπή" ?
Τρελλλλλα
ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟ
❤️❤️❤️
το κομματι στο τελος πως λεγεται?
To bouzouki tou echei thavmasio icho !
έχεις κάποιο παράδειγμα;
Καταπληκτικό ς συνδυασμός!
Και ζητώ συγνώμη που παρέλειψα να ευχαριστήσω θερμά τον Uploader για αυτή την «κατάθεση». Να είσαι πάντα καλά φίλε μου..!
καταθεση ψυχης,αυτοδιδακτης,,
Μα με τι σεβασμό και γλυκύτητα μιλάει ο ένας στον άλλον!!! Ειδικά ο Ζαμπέτας τον εκτιμούσε απεριόριστα και φαίνεται από τον τόνο που του μιλάει!!Δεν είναι ο εκρηκτικός , μάγκικος, ατακαδορος Ζαμπέτας αλλά ένας ευγενής που δινει τα πάντα για τον φιλο του στο μποτζουκι κ όλοι εμείς μαζί κ ο Χατζιδάκης να μένουμε σαν χαζοί μπροστά στο μεγαλείο του που σημειωτέον δεν ξέρει νότες ούτε γραφή ούτε ανάγνωση !!!!!!!! Ζαμπέτα κ Μανο λειπετεεεεεε!!!!
γιατί πιστεύω ότι μιλάνε δυο διαφορετικές γλωσες... αλλα περισευουν οι ψυχές τους.Δεν χρειάζεται να ξέρεις την γλωσα για να συννενοηθεις, Το πιο όμορφο είναι ότι όχι απλώς νιωθοντται είναι μαζι μια ΨΥΧΗ
Ο Χατζιδάκης είχε περισσότερες τεχνικές γνώσεις από τον Ζαμπέτα, ο οποίος είχε "εμπειρικές" γνώσεις, έπαιζε πιο ακουστικά, με το αυτί...δε μπορούσε να το ονομάσει αλλά ήξερε πώς πάει. Στο τέλος, όμως, και οι δύο μιλούσαν για το ίδιο πράγμα. Ο 'Πειραιώτικος δρόμος' είναι ένας κλασικός μικρασιάτικος χιτζάζ, πάνω στον οποίο βασίστηκαν πολλά ρεμπέτικα (για αυτό και μετά τραγουδάει ρεμπέτικο ο Ζαμπέτας). Αλλά ο Ζαμπέτας τον είχε μάθει ως 'πειραιώτικο' γιατί έτσι του τον είπαν, δεν ήξερε ιστορία. Ο Χατζιδάκης όμως ήξερε....εκεί που το 'χασε ο Ζαμπέτας είναι εκεί που του είπε ο Μάνος να παίξει κάποιον πιο παλιό δρόμο και άρχισε τις 'ματζόρε' ενώ οι παλιοί μικρασιάτικοι δρόμοι είναι μινόρε. Εντάξει, είχε εξευγενιστεί λίγο, ήταν πλέον πιο ευρωπαϊκός εκείνη την εποχή
άλα!
"Συνεννόηση μπουζούκι", με τον πλέον βέλτιστο και άριστο τρόπο. Από μαέστρο σε μαέστρο.
/watch?v=L5pRvCa2kEA&feature=relmfu
δες στο 5:24. λέει χαρακτηριστικά: στο δεσπόζοντα ΓΑ ο Δι θέλει ύφεση..και ο Βου δίεση (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις). δεν ξέρω πως λέγεται χαρακτηριστικά αλλά αυτή είναι η κίνηση του σαμπάχ
Μην νομίζεις ότι είχε κάποια σκόπιμα, και ο Χατζιδάκις "έμεινε" αν το ακούσεις.
Πράγματι ....εάν κάποιος ακούσει όλο το αφιέρωμα καταλαβαίνει ότι ....εδώ ο Χατζηδάκης καταθέτει στεφάνι στο μνημειώδες παίξιμο του Ζαμπέτα....που παίζει κ συνθέτει κομμάτι κομμάτι την παράδοση ενός λαού με έναν αυθορμητισμό κ με μία αισθαντικότητα κ με μία αφέλεια ...σχεδόν αταβιστικά μάς παρασύρει (κ τον Χατζιδάκη) σε ένα ολόκληρο μουσικό σύμμπαν που βγαίνει από μερικές χορδές κ μια ψυχάρα. Μοναδικός δεξιοτέχνης....ασύληπτο παίξιμο από έναν αυτοδίδακτο οργανοπαίχτη....που σε κάνει να σχιζεις όσα πτυχία αρμονίας κ φούγκας έχεις πάρει σε ωδεία.
Με όλο τον σεβασμό ''την είπες'' ....
Η δική μου άποψη είναι πως ο Ζαμπέτας δεν μπορούσε να ανταποκριθεί πλήρως σε ό,τι του ζητούσε ο Χατζιδάκις! Ο Ζαμπέτας δεν ήταν ρεμπέτης, δεν είχε μέσα του τα χρώματα εκείνα... Π.χ., δεν ήξερε το τραγούδι "Στη Υπόγα", το οποίο του ζήτησε ο Χατζιδάκις - τραγούδι που είναι πολύ underground! Ο Ζαμπέτας, πώς να το κάνουμε, ήταν πολύ χαρούμενος! Δεν είχε αυτή τη σκοτεινιά μέσα του και δεν την έβγαζε στην πενιά του.
Διαφωνώ. Ο Ζαμπέτα έγραψε το βαθιά στη θάλασσα θα πέσω.... τι άλλη απόδειξη θες ότι ήξερε να γράφει σε αυτό το στυλ και δρόμους. Απλά ήθελε να αλλάξει την κατάσταση στη μουσική και το πέτυχε. Μεγάλη μορφή ο Ζαμπέτας. Για να μην σου πω το ανάποδο από αυτό που γράφεις Δηλαδή Όσο ακούω και μελετάω Χατζιδάκη τόσο μέσα του ανακαλύπτω χρώματα και φράσεις του Ζαμπέτα....
@@dimitrioszinas4708 Το "Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω" είναι Μάρκος
@@TheDamianos Λαθος.Ζαμπετας ειναι
@@user-xb3vl2gs7g η σιγουριά θα μας φάει! Κ μένα κ σένα
@@TheDamianos Χαχαχχαχαχαχ εισαι σιγουρα Τρικαλινος.Ψαξ'το,σοβαρα ειναι του Ζαμπετα
...τι σχόλια δηλ ? το βουλώνεις και ακούς !
μες τον οντα ενους πασα έλεγε ο Μαρκος
Ο πλάγιος του δευτέρου φίλε είναι το αντίστοιχο του χιτζάζ. Το αντίστοιχο του Ουσάκ είναι ο πρώτος και ο πλάγιος του πρώτου. Το θέμα μου πάντως είναι η στάση του Ζαμπέτα η οποία επιδεικνύει παντελή έλλειψη γνώσεων και αγάπης για αυτά τα ακούσματα είτε από καλλιτεχνική προσέγγιση είτε από παραδοσιακή, είτε από σπουδαστική. Το μόνο που μένει τελικά είναι το πλούσιο συνθετικό και εκτελεστικό ταλέντο και δυο παραπανίσιες χορδές!
Εσύ που φαίνεται να είσαι γνώστης των πραγμάτων, έχεις καταφέρει αυτό που κατάφερε ο Ζαμπέτας; Δεν το ρωτάω προσβλητικά. Άλλωστε δε σε ξέρω, και ίσως να είσαι κάποιος μεγάλος δημιουργός. Απλά, το θέτω ως ερώτημα ρητορικό αλλά και ως άποψη ότι μερικές φορές η γνώση είναι υπερεκτιμημένη. Άλλωστε, μπροστά στο θείο χάρισμα η γνώση ωχριά. Ο Ζαμπέτας ήταν μοναδικός όχι λόγω γνώσεων, αλλά λόγω του ότι δημιουργούσε αυθόρμητα και αστείρευτα, και εμπνεόταν από τη φύση και το περιβάλλον του. Αυτά δε θέλει γνώση για να τα καταφέρεις αλλά πηγαίο ταλέντο και σκληρή δουλειά.
@@badseednut Όχι δεν έχω καταφέρει αυτό που κατάφερε ο Ζαμπέτας, αλλά η κριτική δεν σημαίνει σύγκριση και ανταγωνισμός. Ούτε είναι Θεός για να απαγορεύεται να επισημάνει κάποιος τα αρνητικά του μαζί με τα θετικά. Και ούτε τον απορρίπτω.
Προφανώς το χάρισμα ήταν αρκετό στην προκειμένη περίπτωση για να μεγαλουργήσει. Εμείς που δεν το έχουμε αυτό καλό θα ήταν να προσεγγίζουμε τη γνώση και την έρευνα με ουδετερότητα και απαλλαγμένες από μυθοποιήσεις.
Το σχόλιο που μου απάντησες το έγραψα πριν από 9 χρόνια. Στο διάστημα που μεσολάβησε, μάλλον έχω σταματήσει να ασχολούμαι με τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες των μεγάλων καλλιτεχνών γιατί όσο το ψάχνεις όλο και βρίσκεις πράγματα που δεν είναι ωραία. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι μόνο το έργο, το προϊόν τους.
@@logothetis77 Κριτική σίγουρα μπορείς να ασκείς στο έργο του καθενός, καλό όμως θα ήταν να αποφεύγουμε να ασκούμε κριτική στο ίδιο το άτομο (μιλάω από εμπειρία). Στην προκειμένη περίπτωση περισσότερο σαν κατάκριση φάνηκε το σχόλιό σου όμως γιατί εστίασες στα αρνητικά του με έντονο τρόπο, μπορεί όμως να κάνω και λάθος. Αλάνθαστος δεν είναι κανείς και ούτε τέλειος και σίγουρα ο Ζαμπέτας δεν είναι στο απυρόβλητο. Αλλά όπως είπες κρίνε το έργο. Είναι σωστή η απόφασή σου να εστιάζεις στο έργο των δημιουργών και όχι στο χαρακτήρα τους γιατί δυστυχώς όταν ωραιοποιούμε τα πράγματα κάποια στιγμή έρχεται η πραγματικότητα και μας προσγειώνει. Ο κάθε ένας τους ήταν και είναι άνθρωπος με τα πάθη του και τις αδυναμίες του, με τα σωστά και τα λάθη του. Όσον αφορά το Ζαμπέτα και ο ίδιος έλεγε μέχρι πριν πεθάνει πως είναι μαθητής και τίποτε άλλο. Άλλος με γνώση, άλλος με εμπειρία, άλλος με ταλέντο και άλλος με σκληρή δουλειά... το θέμα είναι ότι όλοι βάλανε και βάζουν ένα λιθαράκι (ή λίθο) :) σε αυτό που λέγεται λαϊκή μουσική παράδοση. 'Όπως είπες, ας κρατάμε αυτό (το προϊόν).
Sky 100.4 fm stereo ο ραδιοφωνικός σταθμός
*****
Κατανυξη ...
Κάτι μπορεί να ξέρεις τι να σου πω εγώ.....
χαχα ο Ζαμπέτας ήταν απο αυτούς που είχαν προλάβει και ζήσει τα Ρεμπέτικα , δεν ισχύει αυτο που λες
Λεβεντης
Με όλο τον σεβασμό έχει απόλυτο δίκαιο η Γιάννα.......... δυστυχώς
ΑΜΑ ΔΕΝ ΤΩΝ ΤΡΕΛΑΝΑΙ ΔΕΝ ΤΡΕΛΑΝΕΤΑΙ ΠΟΤΕ
g
Και το ερώτημα παραμένει: δεν ήξερε ή δεν ήθελε ο Ζαμπέτας να παίξει στον Χατζιδάκη τα παλιά ρεμπέτικα και τους παλιούς δρόμους; Από τη ροή του ηχητικού κλιπ, πιστεύω μάλλον δεν ήξερε.. Άλλωστε, αν ήξερε, πώς να το αρνιόταν στον Χατζιδάκη που εκτιμούσε;
Σε ένα ντοκουμέντο ο ίδιος ο Ζαμπέτας λέει ότι τα ακούσματα του ήταν γεμάτο από Μάρκο, από Στρατό και γενικά από ρεμπέτικα, εκτός αν έλεγε ψέματα. Επίσης, στα πρώτα του βήματα είχε συνεργαστεί με τους περισσότερους μεγάλους ρεμπέτες (Βαμβακάρη, Χατζηχρήστο, Μπαγιαντέρα, Παπαϊωάννου, Τσιτσάνη, Μητσάκη και άλλους). Δεν ήταν άσχετος στο ρεμπέτικο, ανεξάρτητα αν ακολούθησε άλλο δρόμο. Τώρα, όσον αφορά τα Ουσάκ και Σαμπάχ (και άλλους τέτοιους δρόμους)... Αν θυμάμαι είχε γράψει τουλάχιστον 5 Ουσάκ τραγούδια, αλλά είναι άγνωστα στο περισσότερο κόσμο. Το Σαμπάχ, αν εξαιρέσουμε το αμφιλεγόμενο για αρκετούς "Βαθειά στην θάλασσα θα πέσω", είχε γράψει αλλά δύο, το "Ένας τσιγγάνος πέθανε", η οποία η μελωδία της εισαγωγής είναι μια αναβαθμισμένη αντιγραφή από το "Βαθειά στην θάλασσα θα πέσω" και τέλος το "Δύο αετοί" με την Γωγώ Θεοδώρου, από τα πιο άγνωστα τραγούδια του. Χιτζάζ, Χιτζασκιάρ, Χουζάμ και ειδικά Νιαβέντ, είχε γράψει αρκετά. Επιπλέον, για όσους δεν ξέρουν, ο Ζαμπέτας έψελνε στην Εκκλησία, δηλαδή είχε κάποια επαφή με την βυζαντινή μουσική. Βέβαια, να έχουμε υπόψη ότι υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες δρόμοι, είναι λογικό κάποιος όσο και δεξιοτέχνης κι αν είναι να μην τους παίζει. Εδώ υπάρχει δρόμος που λέγεται ελέφαντας, χωρίς πλάκα, χωρίς ειρωνεία. Συγγνώμη για την πολυλογία.
*Σημείωση*
*Στο δεύτερο μέρος του προγράμματος του Χατζιδάκι, ο Ζαμπέτας σε κάποια φάση, μετά από μια δραματική συγχορδία του Μάνου, παίζει πράγματι Σαμπάχ για λίγο, μετά το γυρνάει στις κλασικές κλίμακες*
τονε γκάστρωσε τον άνθρωπο : παίξε έτσι, παίξε αλλιώς, πάρε εκείνο το δρόμο, πάρε τον άλλο, πιάσε κάτι γρήγορο αλλά πένθιμο μαζί ... μιλιά ο μάγκας ... !
Έτσι μόνον μπορούν νά συνεννοηθούν οι μάγκες της μουσικής ανεξάρτητως του μουσικού στερεώματος που όλοι εμείς οι άλλοι τους κατατάσσουμε ...
Δείτε τους και ακούστε τους, πώς συνεννοούνται!!!
Ασύλληπτοι !!!!!!!!
Μυσταγωγια
πολύ ενδιαφέρον αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιμένει ο Χατζιδάκις στα ρεμπέτικα. Είναι προφανές ότι ο Ζαμπέτας δεν έχει επαφή με αυτά.
α καλα το χει καψει ο ζαμπετας δε θυμαται τιποτα
ΚΟΡΥΦΕΣ!!!!!!!!
Ασχετη αυτη η επαφη με Μανο και Ζαμπετα κατα τη γνωμη μου! Ο πρωτος με μεγαλη πειρα στη μουσικη του πενταγραμμου, ο δευτερος, ασχετος στον τομεα αυτον, αλλα ποσο μεγαλος μουσικος χωρις παιδια. Δεν συγκρινονται ο ενας με τον αλλον. Ο Καθενας στο ειδος του βεβαια. Παρατηρησα καποιο ιχνος υποβαθμησης του Χατζηδακι προς τον Ζαμπετα, σαν να ηθελε με καποιον τροπο να τον μειωσει, ισως αθελα του. Ομως και οι δυο ητε χωριστα ητε μαζι, αποτελουν ενα μεγαλο μουσικο δωρο για ολους εμας τους Ελληνες και οχο μονο!
Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Διαφωνώ με αυτά που γράφεις. Η μουσική είναι μια. Ο μόνος διαχωρισμός που μπορεί να υπάρξει είναι καλά και κακά παιγμένη κλασσική, καλά και κακά παιγμένο ρεμπέτικο κλπ κλπ. Οι καλύτεροι κατά τη γνώμη μου μουσικοί είναι αυτοί που παίζουν "generic" δηλαδή δεν μένουν σε ένα τρόπο παιξίματος αλλά έχουν ανοικτά αυτιά και προσθέτουν πράγματα φαινομενικά (το τονίζω αυτό) άσχετα στο παίξιμο τους. Τυπικά παραδείγματα και οι δυο τους. Για αυτό το λόγο και κολήσανε άριστα πολλές φορές δισκογραφικά.
Κάνεις λάθος φίλε μου και μάλιστα ΤΕΡΑΣΤΙΟ !!! Ο Χατζιδάκις τον Ζαμπέτα επέλεξε για το "ποτέ την Κυριακή".Εκτός αυτού τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση.
Μάνο, έχεις καλέσει λάθος άνθρωπο γιαυτό το θέμα...!!!
ton ekane roba ton zabete den eixe idea apo palia rabetika....
Phgaine vrase kanena augo esu
Ίσαααα μανδάμ...
ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ !!!!
ΖΑΜΠΕΤΑΣ = ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ !!!!
ΝΑΜΠΕΡ ΟΥΑΝ !!!❤❤❤❤