Het is natuurlijk een rollenspel, maar toch, jammer, gemiste kansen... ze drukt metaforisch uit hoe zij onbewust het probleem ervaart... ze ziet door de bomen het bos niet meer... een mooie vraag had kunnen zijn: voorbij dat bos wat zou je graag willen zien en meer zicht op willen hebben! Hoe weet je dat het niet gaat zou ook een mooie vraag kunnen zijn. Welk liedje klinkt daar steeds en waar gaat dat over? Een ander idee is te vragen wanneer het probleem zich niet meer voordoet, hoe zij zich dan zou willen voelen. Dit moet ze dan afzetten hoe ze zich nu voelt en dat geeft je indirect meer informatie terwijl je naar de gewenste situatie vraagt. Overigens is dat veel beter om te doen, vragen naar de gewenste situatie, want dat brengt het brein in een meer oplossende staat en de persoon kan het alleen maar afzetten tegen hoe het nu gaat. Hoe weet je dat je niet geaccepteerd voelt, dat doet een beroep op het beschrijven van de innerlijke ervaring.... Hoe is dit een probleem in het werk, niet geaccepteerd voelen... het kan dus nog beter dit gesprek :)
ik ben niet zo'[n fan van zijn coaching vaardigheden. De coach stelt gesloten vragen en dringt zich op in de vraagstelling. Zijn mening is zeer belangrijk terwijl een coach neutraal moet zijn.
Eens ! Ik zou dit geen coach gesprek noemen. De coach zoekt een oplossing voor de coachee. De hulpvraag en gemoedstoestand van de coachee horen niet in een coach gesprek thuis. Het zijn voor mij signalen om naar de huisarts te verwijzen of naar een therapeut.
Een zeer goed gesprek. Een duidelijk structuur en de coach toont een oprechte belangstelling.
Prima!!!
Het is natuurlijk een rollenspel, maar toch, jammer, gemiste kansen... ze drukt metaforisch uit hoe zij onbewust het probleem ervaart... ze ziet door de bomen het bos niet meer... een mooie vraag had kunnen zijn: voorbij dat bos wat zou je graag willen zien en meer zicht op willen hebben! Hoe weet je dat het niet gaat zou ook een mooie vraag kunnen zijn. Welk liedje klinkt daar steeds en waar gaat dat over? Een ander idee is te vragen wanneer het probleem zich niet meer voordoet, hoe zij zich dan zou willen voelen. Dit moet ze dan afzetten hoe ze zich nu voelt en dat geeft je indirect meer informatie terwijl je naar de gewenste situatie vraagt. Overigens is dat veel beter om te doen, vragen naar de gewenste situatie, want dat brengt het brein in een meer oplossende staat en de persoon kan het alleen maar afzetten tegen hoe het nu gaat. Hoe weet je dat je niet geaccepteerd voelt, dat doet een beroep op het beschrijven van de innerlijke ervaring.... Hoe is dit een probleem in het werk, niet geaccepteerd voelen... het kan dus nog beter dit gesprek :)
Mitchel Heitinga z
Ik vond het wel goed. Er zijn meerdere coachingsstijlen.
heel eens met je!!
Ik vind dat hij het geweldig doet, ondanks dat hij weinig ruimte van haar krijgt om op in te gaan.
ik ben niet zo'[n fan van zijn coaching vaardigheden. De coach stelt gesloten vragen en dringt zich op in de vraagstelling. Zijn mening is zeer belangrijk terwijl een coach neutraal moet zijn.
Niet mee eens!
Eens ! Ik zou dit geen coach gesprek noemen. De coach zoekt een oplossing voor de coachee. De hulpvraag en gemoedstoestand van de coachee horen niet in een coach gesprek thuis. Het zijn voor mij signalen om naar de huisarts te verwijzen of naar een therapeut.
Ik ontken alles
mmmkayyy, gaat dus nergens over...
"ben ik dalijk zelf een hotdog merk" aahahhahaha stuk
:p
Dit kan je toch geen 'goed gesprek' noemen...
sorry het spijt me maar technisch gezien kan je dit geen coaching noemen......;-(
Pffff 🥱