Porozmawiajmy o udarze mózgu. Webinar z Jackiem Rozenkiem i Olgą Kaczmarek
Vložit
- čas přidán 24. 11. 2021
- 🎥Nagranie WEBINARU jaki odbył się z okazji Światowego Dnia Udaru Mózgu pt.: "Porozmawiajmy o udarze mózgu..." - niestandardowe tematy i ciekawi goście: Jacek Rozenek i Olga Kaczmarek.
Webinar prowadzi: Jacek Czarnek - Specjalista fizjoterapii i założyciel Habilis
Jakie tematy omawiamy na Webinarze❓
☑️Pacjent jako osoba współodpowiedzialna za swój sukces rehabilitacji
☑️Wychodzenie do ludzi jako punkt zwrotny - wątpliwości, jak się przełamać
☑️4 etapy rehabilitacji wg Jacka Rozenka
☑️Co to znaczy pełna sprawność? Różnice indywidualne
☑️Kończyna górna i terapia z ortezą SaeboFlex
☑️Jazda na rowerze i pływanie - Jacek Rozenek w akcji - zobacz VIDEO
☑️“Jestem maszyną”
☑️Mindset pacjenta, człowiek jako sportowiec
(dyscyplina, konsekwencja, samodzielna praca)
☑️Jak zbudować społeczność osób po udarze?
☑️Zrealizowane i nadchodzące projekt grupy osób po udarze
🧔 Kilka słów o mnie:
Jestem Specjalistą Fizjoterapii i Międzynarodowym Terapeutą metody PNF oraz koncepcji Bobath. Ukończyłem również Międzynarodowy Program PNF w Kaiser Fundation Rehabilitation Center Vallejo w USA.
Jestem prekursorem terapii z dynamicznymi ortezami Saebo w Polsce oraz właścicielem firmy HABILIS, której misją jest pomoc pacjentom z problemem ręki spastycznej po udarze.
Strona internetowa: www.habilis.pl
Konsultacje pacjentów 👉 tel. 604 190 505
Nie zapomnij 👉 Subskrybuj kanał Habilis:
/ habilispl
👉 Fanpage Habilis na Facebooku:
/ poudarze
Zapraszam do obejrzenia webinaru 🙂
#udarmózgu #rehabilitacjapoudarze #neurorehabilitacja #fizjoterapianeurologiczna - Věda a technologie
Niesamowity program. Wysłuchane dwa razy. Raz za razem. Dziękuję 🍀
Dziękujemy za opinie :-) i prosimy o podzielenie się wiadomością o tym materiale z innymi.
Pozdrawiamy 🙂
Dziękuję za ten wywiad, bardzo motywujący!
Dziekuje że poruszyliście bez cukrowania wiele aspektów jak traktowac pacjenta.Należy mówić o udarze i co się z tym wiąże że raczej każdy ma depresje(płacz, wycofanie itp) Cel tego czy innego ćwiczenia i co straci pacjent to ważne w motywacji.Ja miałam to szczęście że mówiłam . PO pół roku dowiedziałam że chodze z zapachaną tentnicą98%.Od tej chwili zaczęła się moja dociekliwość tego co jest dla MNIE po udarze.Pozdrawiam serdecznie MarylaR
Jestem mgr. rehabilitacji po udarze niedokrwiennym-obecnie ze spastycznością , ale bez przykurczy . Chciałbym przekazać parę ważnych rad.
1. Jak najszybciej żeby nie doprowadzić do przykurczy ćwiczymy chorą rękę we wszystkich stawach i płaszczyznach SAMEMU-drugą zdrową ręką . Ja zacząłem trzeciego dnia ( rehabilitant miał przyjść po tygodniu ). Ćwiczymy wolno luźno równomiernie oddychając - starać się w pełnych zakresach ruchu nic nie boli. Robimy to po 10 razy w każdej płaszczyźnie w każdym stawie (bark, łokieć , nadgarstek ,palce ) Jeśli będziemy to ćwiczyć choćby co drugi dzień dwa lub trzy razy dziennie - nie dopuścimy do przykurczy . Każdy pojawiający się ruch samodzielny ćwiczymy po kilka razy dając dłuższe przerwy na odpoczynek. Jeżeli ruch jest tylko cząstkowy drugą ręką pomagamy aby wykonać pełny zakres To co można wykonać samemu-nie pomagamy. Nie ćwiczymy zbyt intensywnie.
2.Jeśli pojawi się ruch mięśnia czworogłowego w nodze będziemy mogli stać i chodzić - dobry optymistyczny objaw. Przestajemy myśleć o sznurze i zaczynamy walkę o lokomocję . Napinamy mięsień z przerwami po kilka razy dziennie. Potem próbujemy unieść prostą nogę choć na centymetr, jak się udaje-unosimy.
Zwykle w tej fazie pacjent jest wypisywany do domu , lub jak ma szczęście idzie na turnus rehabilitacyjny. Ja trafiłem do domu i wiedząc,że terapeuty raczej nie zobaczę (OKRES PANDEMII) zamówiłem do pokoju w bloku odpowiedniej długości rozprężną rurę do tańca -TAK - BEZCENNĄ pomoc w takiej fazie choroby. Dzięki tej rurze SAMODZIELNIE !!! ,bez pomocy żadnych osób ( ogromne odciążenie rodziny ) i w bezpieczny sposób nauczyłem się wstawać (przecież mogłem się bezpiecznie trzymać zdrową ręką ) ,stać ,przenosić ciężar z nogi na nogę ćwiczyć równowagę, ćwiczyć wykroki i obciążanie chorej nogi oraz siadanie . Mało tego - SAMODZIELNIE !!! po wstaniu przestawiając stopy robiłem obrót o 90 stopni i siadałem na fotelu-sedesie . Pełna samoobsługa - BEZCENNE. Kiedy trafiłem na szpitalną rehabilitację byłem już samodzielnie chodzący !!!! Wielu pacjentów dopiero uczono wstawać,chodzić , czyli ta faza była mocno opóźniona!!!!!.
Jeśli nie była ręka ćwiczona i nie były utrzymane zakresy ruchów pacjenci odczuwali ból , który czasem uniemożliwiał ćwiczenia - tu nie można czekać z ćwiczeniami ,bo robią się przykurcze !!!!!.
U pacjentów bez spastyki postępy są większe . Spastyka zmniejsza ogromnie możliwość większej intensywności ćwiczeń . Po prostu następuje wzrost napięcia , pojawiają się większe SPRĘŻYNY PO PORAŻONEJ STRONIE i mrowienia, pojawiają się drgania i kurcze- trudno przekazać te objawy, aby osoby postronne to w pełni zrozumiały. Dlatego też systematyczne ćwiczenia, krótkie , nie z dużym wysiłkiem powtarzane 2-3 razy dziennie co najmniej 3x w tygodniu , a potem gdy nie ma już postępów choć 2x w tyg.- aby utrzymać dotychczasowe postępy. Aby chodzić -niezbędne codzienne krótkie spacery !!!!
U mnie spastyka przeszkadzająca pojawiła się po kilku m-cach od udaru. Objawem towarzyszącym były ranne ziewania z kurczem kończyn prawych (u mnie) porażonych.
Świetnie!! Gratulacje !! A co w takim takie robić jak już dojdzie do spastyki, jakie metody czy działania są na to najskuteczniejsze?