Velikost videa: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Zobrazit ovladače přehrávání
Automatické přehrávání
Přehrát
เราชอบคลิปนี้ 👏 มีหลายรสมากๆเลย สนใจรสชาเขียว แต่ไม่มีเครื่องชงกาแฟ 555 - เครื่องชง รุ่นนี้ ราคาแรง มั้ยครับ?- เคยไปใช้ที่โรงพยาบาล เป็นรุ่นสีดำ ใช้ยากกว่านี้อีก คือ เอาตลับใส่ในช่องเอียงๆ ใส่ยาก ถอดออกก็ยาก 😔
เครื่องชงไม่แพงครับ ของมั่วมาร์ค 2000 ต้นๆ ครับ เดี๋ยวนี้มีโปรเยอะ ส่วนเครื่องที่ใช้นั้นง่ายมากครับ ที่ชอบจริงๆ ความหลากหลายที่ทำที่บ้านได้ครับ รสชาติดีเหมือร้านเลยครับ
คือดี
ยังใช้ถึงทุกวันนี้เลยครับ ดีมาก
อยากกินแต่ยังเด็กอยู่
เห็นมีแต่คนบอกโอเดงย่าหายาก แต่วันนี้มั่วมาร์คจะบอกว่า กาแฟมันก็มีแรร์นะ เดี๋ยวพอเริ่มกินกาแฟจะตามหาเหมือนมั่วมาร์คครับ
ขอมาชิมฟรีก่อนซื้อได้มั้ยค่ะ☺️😆
55555 มาบ้านมั่วมาร์คไม่ถูกแน่นอน
ผมกิน กาแฟไม่เป็นครับ นิยายเสร็ดแล้วนะ
reaper re the weakEp.7 ความรู้สึกในความทรงจำ3ผมกับnanami แยกกันตรงหน้าประตู ผมมีที่อยากจะไปสักหน่อย ต้องไปเช็กให้แน่ใจก่อนว่า ร้านนั้นเอาปืนกระบอกนี้มาจากไหนอยู่ๆก็มีข้อความเข้าที่โทรศัพท์[Reฉันลืมบอกเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง เงินในบัตรประจำตัว โดนโอนเข้าโทรศัพท์หมดแล้วนะ น่าใช้ง่ายขึ้นนะ]เมื่อกี้ข้อความดังเข้ามาในหัว อีกแล้วเหรอ แต่ว่าตอนนี้เรื่องที่ต้องทำก่อน เข้าใจแล็วครับ ผมตอบเธอกลับไป คุณยูนะ นี่ลืมเรื่องสำคัญตลอดเลยนะ คงเพราะเธออยากสร้างบรรยากาศที่เป็นกันเองสินะผมรีบเดินทางต่อ"Re!!!"เสียงเรจิ หมอนั้นตะโกนมาซะดังเลย"เรจิ เบาๆหน่อยก็ได้ มันรบกวนคนอื่น""อย่าสนใจเรื่องพวกนั้นเลย ว่าแต่วันนี้นายเป็นไงบ้างล่ะ""ก็โอเค ดีนะ""ฉันมีอะไรให้นายดูด้วยล่ะ"เรจิหยิบอะไรบางอย่างออกมา นี่มัน หินธรรมดาไม่ใช่เหรอ หินนั้นลอยผ่านหน้าผมไป มันพุ่งชนต้นไม้ข้างทาง "เรจิ รายใช้เวทย์ได้แล้วเหรอ""เปล่า ไม่ใช่พลังเวทย์หรอก""แต่เมื่อกี้มัน""แรงดึงดูดไง"นี่มันโกงไปแล้วนะเรจิ ถ้าใช้ดีๆอันตรายเอาเรื่องเลย แต่ดูเหมือนจะยังใช้ได้ไม่ชำนาญสินะ"แล้วก็ได้ ดาบศักดิ์สิทธิ์มาด้วย"ดาบศักดิ์สิทธิ์เนี่ยนะ เอาจริงดิ ได้มาเยอะไปนะแค่วันเดียวเอง "ว่าแต่ดาบนั้น เอามาจากไหนเหรอ""เก็บมาจากข้างทางอะ"เดี๋ยวนะ เดี๋ยว ทำไมรู้สึกว่าผมไม่เข้าใจสิ่งที่เกิกขึ้นนะ คงคิดไปเองแหละ
"มันก็แค่ดาบปกติแหละ นายคงไม่คิดว่าเป็นศักดิ์สิทธิ์จริงหรอกใช่ไหมล่ะ Re""นั้นสินะ ผมขอตัวก่อนนะ"มันไม่ปกติ สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากดาบเล่มนั้นคือ ความหวัง ของจริงเหรอ เรจิบอกว่าเก็บมาจากข้างทาง คงเป็นอย่างที่ผมจริงๆ ต้องรีบจัดการเรื่องนั้นแล้วผมรีบเดินทางไปที่ร้านนั้น"คุณเจ้าของร้านครับ อยู่หรือเปล่าครับ""เจ้าหนูเมื่อวันก่อนนิ วันนี้มีธุระล่ะ""ปืนกระบอกนั้นที่ขายให้ผม คุณไปเอามันจากไหนเหรอครับ""ฉันได้มาจากลูกชายที่ตายไปแล้วน่ะ""ขอโทษ ที่ทำให้รู้สึกไม่ดีนะครับ""ไม่เป็นไรหรอก เข้ามาก่อนสิเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง"ผมเดินเข้าไปในร้าน นั่งลงที่โต๊ะญี่ปุ่น สายตาของคุณเจ้าของร้าน ไม่ได้รู้สึกเศร้า คงจะอยากระบายมันกับใครสักคนสินะ"ขอฟังหน่อยนะครับ""ลูกชายของฉันน่ะ จริงๆแล้วไม่ได้แข็งแกร่งอะไรเลย อ่อนแอ แบบสุก แต่ว่าเขาเป็นคนที่มุ่งมั่นมาก รักความยุติธรรม ถ้าใครต้องการความช่วยเหลือก็จะไปช่วยในทันที"เป็นพวกพระเอกสินะ"วันหนึ่ง เด็กคนนั้นกลับมาพร้อมปืนกระบอกนี้ เห็นว่าได้มาจากคนในตระกูลreaper ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นไปเจอพวกเขาได้ยังไง แต่ว่าหลังจากที่เด็กคนนั้นเรียนจบไปหลายปี ก็ได้ไปทำอยู่กับพวกเบื้องบน แต่ว่าหลังจากนั้น เด็กคนนั้นได้ไหมสังหารทวยเทพบนสวรรค์ ไปหลายองค์ด้วยตัวคนเดี๋ยว โดยใช้แค่ปืนกระบอกนี้แต่ร่างกายมันรับไม่ไหว เขาเสียชีวิต แต่ก็ไม่มีใครเจอศพของเขา แต่ว่าไม่นานหลังจากนั้นไม่นาน ปืนกับจดหมายถูกส่งมา ลงชื่นเซโระ แต่ว่ามันลงท้ายด้วยreaper""เขาเป็นคนของโลกนี้มาตั้งแต่แรกใช่ไหมครับ""ใช่แล้วล่ะ จดหมายอันนั้นฉันจะยกให้นายแล้วกันนะ""ผมรับไว้ไม่ได้หรอกครับ""ไม่หรอก จดหมายนั้นบอกว่าให้มอบให้ผู้ใช้คนต่อไป"คุณเจ้าของร้านยื่นจดหมายให้ ผมจะเก็บไว้อ่านหลังจากจบเรื่องนี้ "แต่ว่านะ ที่โรงเรียนยมทูตน่าจะมียมทูตคนหนึ่งที่รู้เรื่องนี้""ใครเหรอครับ""ยูนะ"คุณยูนะ เหรอ ค่อยไปถามทีหลังแล้วกัน"คนๆนั้นผมพอรู้จักอยู่ครับ เดี๋ยวผมไปถามเองครับ""คุณรู้อะไรกับตระกูลreaper หรือเปล่าครับ""ฉันก็ไม่รู้หรอก รู้แต่ว่าข้อมูลเรื่องนี้ ถูกลบหายไป แต่นายลองไปถามยูนะดูแล้วกันนะ""ครับ"ยูนะคุณนี่รู้เรื่องเยอะไปแล้วนะ จะว่าไปเธออายุเท่าไรกันนะ แล้วโลกมันนับอายุยังไง มีเรื่องที่ไม่รู้เยอะไปแล้วนะ ผมลากับคุณเจ้าของร้าน รีบเดินกลับห้อง แต่ระหว่างก็"ขอโทษครับ""ไม่เป็นไร""ขอให้สนุกกับโรงเรียนนะ"ผมที่กำลังจะหันไปตอบเขา เขาหายไปแล้ว แต่ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนั้น ผมเดินทางต่อจนถึงห้อง"ช้าจังนะ""โทษทีนะ มีเรื่องที่ต้องจัดการนิดหน่อยน่ะ"เวลา18.00น."กินข้างกันเถอะ"ผมรีบนั่งลง กินเทมปุระที่เหลือจากตอนเที่ยง หลังจากกินเสร็จก็ลองดูจดหมาย[ไง คุณคงเป็นผู้ใช้คนใหม่สินะฉันชื่อเซโระ เป็นผู้ใช้ก่อนคุณ ฉันได้เขียนวิธีใช้ไว้ให้ แต่ว่านี่เป็นการเตือนอย่ายุ่งกับเรื่องของตระกูลreaper เป็นอันขาด ถึงอาจจะไม่เหลือพวกเขาอยู่แล้วก็ตามขอให้โชคดีการใช้ อาวุธประเภท ลบ.1.มันไม่มีรูปแบบที่แน่นอน2.มีราคาที่ต้องจ่าย3.รูปแบบขึ้นกับผู้ใช้4.ไม่สามารถทำลายมันได้ด้วยวิธีปกติ5.มันสามารถใช้...]ข้อความขาดหายไปไม่คิดจะบอกให้ครบสินะแต่ว่าวันนี้มีเรื่องให้เยอะเหมือนกันนะเวลา21.00น.วันนี้นอนก่อนแล้วกัน"Re พรุ่งนี้มีเรียนเกี่ยวกับเวทย์มนต์นะ""งั้นเหรอ น่าสนใจดีนะ จะว่าไปเวลาในการไปเรียน ปกติเขาไปกันตอนไหนเหรอ""ก็ประมาณ 10.00น น่ะ""งั้นก็ราตรีสวัสดิ์นะ""อือ" TO BE CONTINUED
5555 หาโอเดงย่ารีวิวไม่ได้ เลยมารีวิวกาแฟหายากแทนครับ ^^
@@reset6812 เซโระ 555 บังเอิญชื่อตัวละครตรงกับชื่อที่มั่วมาร์คใช้เล่นเกมเลย
@@MuaMarkReview ผมคิดเนื้อเรื่อง1วัน คิดชื่อ3วัน
ว่าาว
มาเป็นนักชงที่บ้านกันครับ
@@MuaMarkReview 5555
ถ้าไม่เจอคลิปนี้คงโง่ไปอีกนาน พี่ชายเอามาให้กิน มันก็ไม่บอกว่าอะไรคืออะไร หยิบสีขาวชงทั้งสองอันเลย😅
😊😊😊😊
เราชอบคลิปนี้ 👏 มีหลายรสมากๆเลย สนใจรสชาเขียว แต่ไม่มีเครื่องชงกาแฟ 555
- เครื่องชง รุ่นนี้ ราคาแรง มั้ยครับ?
- เคยไปใช้ที่โรงพยาบาล เป็นรุ่นสีดำ ใช้ยากกว่านี้อีก คือ เอาตลับใส่ในช่องเอียงๆ ใส่ยาก ถอดออกก็ยาก 😔
เครื่องชงไม่แพงครับ ของมั่วมาร์ค 2000 ต้นๆ ครับ เดี๋ยวนี้มีโปรเยอะ ส่วนเครื่องที่ใช้นั้นง่ายมากครับ ที่ชอบจริงๆ ความหลากหลายที่ทำที่บ้านได้ครับ รสชาติดีเหมือร้านเลยครับ
คือดี
ยังใช้ถึงทุกวันนี้เลยครับ ดีมาก
อยากกินแต่ยังเด็กอยู่
เห็นมีแต่คนบอกโอเดงย่าหายาก แต่วันนี้มั่วมาร์คจะบอกว่า กาแฟมันก็มีแรร์นะ เดี๋ยวพอเริ่มกินกาแฟจะตามหาเหมือนมั่วมาร์คครับ
ขอมาชิมฟรีก่อนซื้อได้มั้ยค่ะ☺️😆
55555 มาบ้านมั่วมาร์คไม่ถูกแน่นอน
ผมกิน กาแฟไม่เป็นครับ นิยายเสร็ดแล้วนะ
reaper re the weak
Ep.7 ความรู้สึกในความทรงจำ3
ผมกับnanami แยกกันตรงหน้าประตู ผมมีที่อยากจะไปสักหน่อย ต้องไปเช็กให้แน่ใจก่อนว่า ร้านนั้นเอาปืนกระบอกนี้มาจากไหน
อยู่ๆก็มีข้อความเข้าที่โทรศัพท์
[
Reฉันลืมบอกเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง เงินในบัตรประจำตัว โดนโอนเข้าโทรศัพท์หมดแล้วนะ น่าใช้ง่ายขึ้นนะ
]
เมื่อกี้ข้อความดังเข้ามาในหัว อีกแล้วเหรอ แต่ว่าตอนนี้เรื่องที่ต้องทำก่อน
เข้าใจแล็วครับ ผมตอบเธอกลับไป คุณยูนะ นี่ลืมเรื่องสำคัญตลอดเลยนะ คงเพราะเธออยากสร้างบรรยากาศที่เป็นกันเองสินะ
ผมรีบเดินทางต่อ
"Re!!!"
เสียงเรจิ หมอนั้นตะโกนมาซะดังเลย
"เรจิ เบาๆหน่อยก็ได้ มันรบกวนคนอื่น"
"อย่าสนใจเรื่องพวกนั้นเลย ว่าแต่วันนี้นายเป็นไงบ้างล่ะ"
"ก็โอเค ดีนะ"
"ฉันมีอะไรให้นายดูด้วยล่ะ"
เรจิหยิบอะไรบางอย่างออกมา นี่มัน หินธรรมดาไม่ใช่เหรอ หินนั้นลอยผ่านหน้าผมไป มันพุ่งชนต้นไม้ข้างทาง
"เรจิ รายใช้เวทย์ได้แล้วเหรอ"
"เปล่า ไม่ใช่พลังเวทย์หรอก"
"แต่เมื่อกี้มัน"
"แรงดึงดูดไง"
นี่มันโกงไปแล้วนะเรจิ ถ้าใช้ดีๆอันตรายเอาเรื่องเลย แต่ดูเหมือนจะยังใช้ได้ไม่ชำนาญสินะ
"แล้วก็ได้ ดาบศักดิ์สิทธิ์มาด้วย"
ดาบศักดิ์สิทธิ์เนี่ยนะ เอาจริงดิ ได้มาเยอะไปนะแค่วันเดียวเอง
"ว่าแต่ดาบนั้น เอามาจากไหนเหรอ"
"เก็บมาจากข้างทางอะ"
เดี๋ยวนะ เดี๋ยว ทำไมรู้สึกว่าผมไม่เข้าใจสิ่งที่เกิกขึ้นนะ คงคิดไปเองแหละ
"มันก็แค่ดาบปกติแหละ นายคงไม่คิดว่าเป็นศักดิ์สิทธิ์จริงหรอกใช่ไหมล่ะ Re"
"นั้นสินะ ผมขอตัวก่อนนะ"
มันไม่ปกติ สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากดาบเล่มนั้นคือ ความหวัง ของจริงเหรอ เรจิบอกว่าเก็บมาจากข้างทาง คงเป็นอย่างที่ผมจริงๆ ต้องรีบจัดการเรื่องนั้นแล้ว
ผมรีบเดินทางไปที่ร้านนั้น
"คุณเจ้าของร้านครับ อยู่หรือเปล่าครับ"
"เจ้าหนูเมื่อวันก่อนนิ วันนี้มีธุระล่ะ"
"ปืนกระบอกนั้นที่ขายให้ผม คุณไปเอามันจากไหนเหรอครับ"
"ฉันได้มาจากลูกชายที่ตายไปแล้วน่ะ"
"ขอโทษ ที่ทำให้รู้สึกไม่ดีนะครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก เข้ามาก่อนสิเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง"
ผมเดินเข้าไปในร้าน นั่งลงที่โต๊ะญี่ปุ่น สายตาของคุณเจ้าของร้าน ไม่ได้รู้สึกเศร้า คงจะอยากระบายมันกับใครสักคนสินะ
"ขอฟังหน่อยนะครับ"
"ลูกชายของฉันน่ะ จริงๆแล้วไม่ได้แข็งแกร่งอะไรเลย อ่อนแอ แบบสุก แต่ว่าเขาเป็นคนที่มุ่งมั่นมาก รักความยุติธรรม ถ้าใครต้องการความช่วยเหลือก็จะไปช่วยในทันที"
เป็นพวกพระเอกสินะ
"วันหนึ่ง เด็กคนนั้นกลับมาพร้อมปืนกระบอกนี้ เห็นว่าได้มาจากคนในตระกูลreaper ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นไปเจอพวกเขาได้ยังไง แต่ว่าหลังจากที่เด็กคนนั้นเรียนจบไปหลายปี ก็ได้ไปทำอยู่กับพวกเบื้องบน แต่ว่าหลังจากนั้น เด็กคนนั้นได้ไหมสังหารทวยเทพบนสวรรค์ ไปหลายองค์ด้วยตัวคนเดี๋ยว โดยใช้แค่ปืนกระบอกนี้แต่ร่างกายมันรับไม่ไหว เขาเสียชีวิต แต่ก็ไม่มีใครเจอศพของเขา แต่ว่าไม่นานหลังจากนั้นไม่นาน ปืนกับจดหมายถูกส่งมา ลงชื่นเซโระ แต่ว่ามันลงท้ายด้วยreaper"
"เขาเป็นคนของโลกนี้มาตั้งแต่แรกใช่ไหมครับ"
"ใช่แล้วล่ะ จดหมายอันนั้นฉันจะยกให้นายแล้วกันนะ"
"ผมรับไว้ไม่ได้หรอกครับ"
"ไม่หรอก จดหมายนั้นบอกว่าให้มอบให้ผู้ใช้คนต่อไป"
คุณเจ้าของร้านยื่นจดหมายให้ ผมจะเก็บไว้อ่านหลังจากจบเรื่องนี้
"แต่ว่านะ ที่โรงเรียนยมทูตน่าจะมียมทูตคนหนึ่งที่รู้เรื่องนี้"
"ใครเหรอครับ"
"ยูนะ"
คุณยูนะ เหรอ ค่อยไปถามทีหลังแล้วกัน
"คนๆนั้นผมพอรู้จักอยู่ครับ เดี๋ยวผมไปถามเองครับ"
"คุณรู้อะไรกับตระกูลreaper หรือเปล่าครับ"
"ฉันก็ไม่รู้หรอก รู้แต่ว่าข้อมูลเรื่องนี้ ถูกลบหายไป แต่นายลองไปถามยูนะดูแล้วกันนะ"
"ครับ"
ยูนะคุณนี่รู้เรื่องเยอะไปแล้วนะ จะว่าไปเธออายุเท่าไรกันนะ แล้วโลกมันนับอายุยังไง มีเรื่องที่ไม่รู้เยอะไปแล้วนะ ผมลากับคุณเจ้าของร้าน รีบเดินกลับห้อง แต่ระหว่างก็
"ขอโทษครับ"
"ไม่เป็นไร"
"ขอให้สนุกกับโรงเรียนนะ"
ผมที่กำลังจะหันไปตอบเขา เขาหายไปแล้ว แต่ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนั้น ผมเดินทางต่อจนถึงห้อง
"ช้าจังนะ"
"โทษทีนะ มีเรื่องที่ต้องจัดการนิดหน่อยน่ะ"
เวลา18.00น.
"กินข้างกันเถอะ"
ผมรีบนั่งลง กินเทมปุระที่เหลือจากตอนเที่ยง หลังจากกินเสร็จก็ลองดูจดหมาย
[
ไง คุณคงเป็นผู้ใช้คนใหม่สินะ
ฉันชื่อเซโระ เป็นผู้ใช้ก่อนคุณ ฉันได้เขียนวิธีใช้ไว้ให้ แต่ว่านี่เป็นการเตือนอย่ายุ่งกับเรื่องของตระกูลreaper เป็นอันขาด ถึงอาจจะไม่เหลือพวกเขาอยู่แล้วก็ตาม
ขอให้โชคดี
การใช้ อาวุธประเภท ลบ.
1.มันไม่มีรูปแบบที่แน่นอน
2.มีราคาที่ต้องจ่าย
3.รูปแบบขึ้นกับผู้ใช้
4.ไม่สามารถทำลายมันได้ด้วยวิธีปกติ
5.มันสามารถใช้...
]
ข้อความขาดหายไป
ไม่คิดจะบอกให้ครบสินะ
แต่ว่าวันนี้มีเรื่องให้เยอะเหมือนกันนะ
เวลา21.00น.
วันนี้นอนก่อนแล้วกัน
"Re พรุ่งนี้มีเรียนเกี่ยวกับเวทย์มนต์นะ"
"งั้นเหรอ น่าสนใจดีนะ จะว่าไปเวลาในการไปเรียน ปกติเขาไปกันตอนไหนเหรอ"
"ก็ประมาณ 10.00น น่ะ"
"งั้นก็ราตรีสวัสดิ์นะ"
"อือ"
TO BE CONTINUED
5555 หาโอเดงย่ารีวิวไม่ได้ เลยมารีวิวกาแฟหายากแทนครับ ^^
@@reset6812 เซโระ 555 บังเอิญชื่อตัวละครตรงกับชื่อที่มั่วมาร์คใช้เล่นเกมเลย
@@MuaMarkReview ผมคิดเนื้อเรื่อง1วัน คิดชื่อ3วัน
ว่าาว
มาเป็นนักชงที่บ้านกันครับ
@@MuaMarkReview 5555
ถ้าไม่เจอคลิปนี้คงโง่ไปอีกนาน พี่ชายเอามาให้กิน มันก็ไม่บอกว่าอะไรคืออะไร หยิบสีขาวชงทั้งสองอันเลย😅
😊😊😊😊