Video není dostupné.
Omlouváme se.
อีสานในอดีต ชมภาพเก่าที่หาดูยาก เมื่อปี2507
Vložit
- čas přidán 12. 04. 2020
- #คนโบราณ #มหาสารคามในอดีต : 2 ,ปี 2507
(บ้านหนองตื่น ต. เขวา อ. เมือง )
เครดิต : Keyes, Charles F. & Keyes, E. Jane; เจน ไคส์
Maha Sarakham ,Thailand,1964
ชีวิตข่อยเมื่อครั้งเป็นเด็กน้อย
ได้สัมผัสทุกภาพเลย
เห็นแล้วกะน้ำตาไหลคึดฮอดอดีต
ออ วรรณ คือกันจ้า
อดีตที่ผ่านมามีแต่ความเรียบง่ายบ่.วุ่นวายสับสนคือสู่มือนี้.เบิ่งแล้วอยากย้อนกลับไปน้ำตาไหลคิดฮอดพีน้องที่จากไป
เดินไปจีบสาวบ้านอื่นแมนบ่ครับ พอตอนแลงสิกลับบ้านจะของ ไฟฟ้ากะบ่ได้มี มีแต่ตะเกียง ย้านผีหลอกกะย้าน แมนบ่ครับ สมัยนั้น 555
45
ไม่อะค่ะ ชีวิตต้อฃเดินต่อไป
คิดถึงรับจ้างลอกปอมัดละ 25 สตางค์ เป็นเด็กน้อยวันหยุดเสาร์อาทิตย์กะไปรับจ้างลอกปอเหม็นไปทั้งตัว เวลาเขาตากปอจะตากริมทางสองฝั่งยาวเป็นกิโล เด็กๆก็เล่นซ่อนหากัน ซ่อนตามราวตากปอนี่ล่ะ คิดถึงอดีต หน้าฝนฝนตก หน้าหนาวหนาวจับใจ ฤดูเป็นฤดู
ผมก็ใด้ลอกปอเหมือนกัน แล้วเอาไม่ลำปอมาสูบไอแค้กๆเลย นึกถึงแล้วยังตลกไม่หาย
โอ้ชีวิต
กว่าสิได้เงินเนาะ กลิ่นแช่ปอข่อยยังจำได้ดี
ผมก็เคย ลอกปอ สี่มัดหนึ่งบาทแต่ละมัดก็ไม่ใช่เล็กๆแถมบางมัดมีแต่ลำเล็กๆหนึ่งวันยังจะได้ไม่ถึงสี่มัดเลย
@@Lovelove-je2ji อดีตของพวกเรานี่มันไม่ใด้ต่างกันเลย หาเงินเองตั้งแต่เด็กๆไม่เหมือนเด็กสมัยนี้
@@siyona1412 แต่ก็คุ้มกับชีวิตไม่ใช่เหรอ มันทำให้เราไม่กลัวความลำบาก
สมัยก่อนมีอีหยังกะส่อยกัน ชีวิตบ่ได่วุ่นวายคือสุมือนี้ คิดฮอดตอนเปนเด็กน้อย ขอบคุณหลายๆเด้อที่นำภาพในอดีตมาให่เบิ่ง
ผมเพิ่งคอมเม้นไปตะกี้!กะพอดีมาอ่านเจอ เม้นพี่ครับ!คึดฮอด ตอน ยั่งน้อย อิหลี! พี่น้อง ลุง ป้า อา อาว ฮักแพง มีหยั่ง กะแบ่ง ปั่น👍
@@user-bz6rl2bp9y สายตา รอยยิ้มบุคคลในรูปดูมีแต่ความซื่อ เป็นมิตรค่ะ
อยากดูเป็นสาคดียาวๆหรือเอามาทำเป็นละครการเป็นอยู่บ้านเรือนอาหารการกินในแต่ละมื้ออยากดูมากๆเป็นคนภาคใต้ที่ชอบอาหารอีสานชอบความเป็นอยู่ของคนภาคอีสานบ้านเรือนแบบเรียบง่ายทุ่งนาชอบๆ
แหม่นครับ สมัยนี่ บ้านติดกัน กะเว่าฮอดนำกันครับ
คิดถึงชีวิตในวันเด็ก ถึงแม้จะอดมื้อกินมื้อ ต้องทำกับข้าวกับไม้ฟืน ต้องรีดผ้าเตาถ่าน กินน้ำฝนที่รองใส่โอ่ง ต้องเดินเท้าเปล่าไปโรงเรียน แต่มันก็มีความสุข สนุกตามประสาเด็กๆ ได้เล่นกับเพื่อนๆ ตามแนววิถีชีวิตแบบบ้านๆ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ อยากหยุดเวลาไว้แค่ตรงนั้น
หน้าสงสารคนสมัยก่อน
ต่อไปอีกร้อยปีข้างหน้า เราก๊คืออดีต อยู่กับปัจจุบันให้มีความสุข✌✌
อีกาลี
วันสิ้นโลกสะก่อนมั้ง
อยากให้กลับไปเหมือนเดิม น้ำใจ ไมตรี ความจริงใจ
วัตถุนิยมมันเข้ามาครอบงำจิตใจหมดแล้วครับ คิดอย่างเดียวว่าตัวเองจะทำยังให้ได้ดังใจ(ไม่ต่างอะกับสัตว์ที่ชิงตำแหน่งจ่าฝูง)
อยากกลับไปนักหรือผมเกิดและโตในสมัยนั้น ยังไม่ค่อยอยากจะกลับไปเลยมันจนด้วยและจะไปไหนก็ลำบากและน่ากลัวน่ะ
อยากให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมจัง
@@johnmadow5331 สมัยนั้น พวกเราใช้ชีวิต อย่างที่พ่อขุนรามคำแหง ท่านว่า ใครใคร่ค้า! ใครใคร่ขาย ก็ขาย ❗ไม่มีภาษี บวก ❗นะครับ❗
สงสัยว่าคุณทำกรรมไว้มาก ❗
สมัยก่อน-ลำบากกาย-แต่ใจมีความสุข
สมัยนี้-สบายกาย-แต่ลำบากใจ
หากเลือกได้อยากกลับไปใช้ชีวิตแบบนี้อยู่แบบพอเพียงไม่แย่งชิงไม่ต้องเลิศหรู
👍❤
ต่างกับอีสานสมัยนี้เลยครับ ความเจริญรุ่งเรืองเข้ามา วิถีชีวิตความเป็นอยู่ก็เริ่มเปลี่ยนไป เเละหลายปัจจัย คนที่เกิดทันสมัยนั้นคงโชคดีมากครับที่ได้สัมผัสการใช้ชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี ไม่ต้องมีอะไรมากก็มีความสุขได้
ใช้ครับ
ยิ่งเห็นเต้นรถแห่แล้วผม เวทนา มันเกินเลยไป
โอนเงินเข้าบัญชีผมมาให้หมด แล้วไปอยู่ปบบที่ต้องก็ได้นี่
🐸ชอบวิถีชีวิตไทยสมัยก่อน...ถ้าย้อนกลับไปได้...แลกกับเงินแสนล้าน...ก็จะโยนเงินทิ้ง...ขอคืนสู่อดีต...เพราะมีแต่ความเรียบง่าย...ความใสซื่อของผู้คนในสมัยนั้น...มีแต่การเอื้อเฟื้อ...อบอุ่นและอบอวนด้วยความรักความสามัคคี...สิ่งเหล่านี้เงินซื้อไม่ได้...คนสมัยนี้ขาดศีลขาดธรรม...มีแต่การต่อสู้เยื้อแย่งแสวงหาอย่างไม่เป็นธรรม...
แม้น!ครับ คึดฮอด สมัยเป็นเด็กน้อย/ถึงแม้..ความเป็นอยู่ ค่อนข้างสิลำบาก แต่..ตามวิถีคนชนบท ทุกมีความจริงใจ มีน้ำใจ ทีดี ต่อกัน./สุ..มื้อ..นี้ คนมีอำนาจมีบารมีใหญ่โต ลงมาฮอด คนมียศ มีตำแหน่ง- อำเภอ-ตำบล-หมู่บ้าน มีแต่ คนเห็นแก่โต!แทบทั้งนั้น ทุกอย่างต้องแย่ง ชิง ความละอายต่อ บาป-บุญ จิตสำนึก บ่ มีเหลือ มือไผย้าว สาวได๋ สาวเอา..คิดๆแล้ว หดหู่ อยากให้เป็นคือแต่เก่าคราวหลังเด้!น่อ จิตใจคน นับมื้อ สิมืดบอด ห่างไกล ธรรม..แท้แหล่ว/
อากาศก็ไม่ร้อนเหมือนตอนนี้ เราทันหมดที่เห็นในภาพ คิดถึงพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ญาติๆ
คิดเหมือนกันเลยค่ะ อยากย้อนกลับไปเป็นเหมือนเดิม ไม่ต้องห่างพ่อแม่มาอยู่กรุงเทพ คนเใืองหลวง มีแต่คนเห็นแก่ตัว ไม่เอื้อเฟื้อเหมือนคนบ้านนอกเรา
แมนจ้า นึกถึงสมัยเป็นเด็กน้อยหน้าหนาวนั่งผิงจนหน้าแข่งแตก555
@@yukonkajornphai8218 ผิงไฟพร้อมกินข้าวจี่ หนาวนานมากจากเดือนพ.ย. ถึง มี.ค. น้ำในโอ่งเป็นวุ้น เวลานอนหนาวจนไม่กล้ากระดิกตัว
แต่ก่อนคนสมัยก่อนมีอะไรก็ช่วยเหลือกันได้อาหารการกินมาก็แบ่งกันกินด้วยเรียกกันกินข้าวเกี่ยวข้าวก็ช่วยกัน แต่ทุกวันนี้ฝันเอาว่าจะเป็นแบบนั้น
เป็นภาพที่หาดูได้ยากจริงๆ คิดถึงอดีดตอน30_40ปีคืนหลัง เกี่ยวข้าว ตีข้าวไม่ต้องจ้างกัน เพื่อนๆสาวๆหนุ่มๆ มาช่วยกัน ทำอะไรก็สนุกสนาน เป็นกันเองมาก
เมื่อก่อนคนไม่มีไฟฟ้าใช้แต่จิตใจ
เขาสว่างไสวสวยงามตู้เย็นคนไม่มีใช้แต่จิตใจเขาเย็นไม่ร้อนเหมืยนคนสมัยนี้อยากให้โลกหมุนกลับจะได้ไปพบความสวยงาม
เมื่อครั้งอดีตที่ผ่านมา
ดีค้า เคย กลับบ้มนนอก ที่ต่างอำอภอ งานวัด สนุกมาก มี ผู้สาวตะเตียงด้วย แต่ตอนนั้นไม่รู้ ว่าคืออะไร ตอนเย็นได้สิ่งไป อาบน้ำมูลสนุกมาก ยังคืดฮอดเสมอ
สีหน้าแต่ละท่านดูแล้วบริสุทธิสดใส ซื่งมันต่างจากทุกวันนี้มาก
ทุกวันนี้แย่งกันทำมาหากินยาเสพติดเยอะ
อิสานดินแดนที่แห้งแล้งเหลือหลาย ...แต่น้ำใจหมู่เฮา ไม่เคยแห้งเหือดเด้อ
ผมก็จะหวนคืนสู่รากเหง้าดั้งเดิมเหมือนกับปู่ย่าตายายเราแล้วล่ะ ปลูกไผ่ทำกระท่อมไม้ไผ่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ สร้างแหล่งอาหารกินเอง พึ่งพาตนเอง แบบที่พ่อหลวง ร.๙ ท่านสอนครับ นี่ล่ะคือความมั่นคงความสุข
ผมชอบใช้ชีวิตให้เหมือนในอดีดที่ผ่านมาเป็นธรรมชาติมากเลยครับ ปัจจุบันนี้ใม่ใหวยิ่งเน่าขึ้นทุกวัน
บรรพบุรุษลูกหลานชาวอีสาน
เป็นตามีความสุขน้อครับแต่กี้แต่ก่อน
เขาลำบากแทบเลือดตากระเด็นต่างหาก ดูยังไงว่ามีสุข น้ำกินน้ำใช้หายาก ทำนาได้ข้าวไม่พอกิน กับข้าวถ้าหาได้ถึงได้กิน กว่าจะได้กินข้าวแต่ละมื้อ กินน้ำแต่ละขัน สาหัสสากรร
ห้าสิบปีผ่านไปคิดฮอดเด้น้อ ทันทุกอย่างเลยจ้าตอนเป็นเด็กน้อย คิดฮอดหลายจ้า
ขอบคุณที่เอาภาพเก่ามาให้ดู ภาพเหล่านี้อย่างน้อยย้อนไป40ปี อย่างน้อย.เพราะบรรยากาศแบบนี้เคยเห็นตอนเป็นเด็กชั้น ป1ป2 เพราะบางภาพมันผุดขึ้นในสมอง
คนสมัยก่อนช่วยกันรักกันมากมีอะไรก็แบ่งปั่นกันความสุขที่จางหายไป
ทุกมื่อนี่อีหยังกะเป็นค่า เบี้ยบักพริกบักเขียกะขายให้กัน
ความเจริญมีข้อดีกับข้อเสีย
ทุกอย่างเปลี่ยนไป ตอนผมอยู่กับยาย เห็นยายทำกับข้าว เเบ่งให้กันทุกหลังคาเรือน คนสมัยก่อน
ตั้งแต่ยังน้อยๆ ยามหน้าเกี่ยวข้าว
อากาศ ตอนนั้นกะสิหนาวแฮง
น้ำหมอกคลุมสลัวยามมื้อเซ้า
พ่อ แม่ กะสิเอิ้นใส่เเอื้อย อ้าย
เพราะสมัยนั้น เอื้อย อ้าย น้อง
หลายคน 8-9 คน ปุกให่ลุกขึ้น
มา เตรียมเนื้อ เตรียมตัว ลงเกี่ยว
ข้าวแต่เซ้าๆ และพวกเอือยเพิน่
กะเตียมหาบกะต่า มีเครื่องแนว
อยู่แนวกิน ไว้ไปกินอยู่ท่งนา
จั่งจำเหตุการณ์นั้นได่ดี สมอง
ตั้งแต่ยังเด็ก จะจำเหตุการณ์
ที่มีความสุข ตอนเป็นเด๋กน้อย
อยู่ครบ พ่อ แม่เอื้อย อ้าย น้อง
แต่ทุกมื้อนี้ เหลือน้อยเต็มที่แล่ว
เว้าไปแห่งเศร้าใจ น้ำตามัน
แห่งทำท่าสิซึมออกมา แค้นใน
ลำคอจ่อหล่อ และเหล่าต่อ หลัง
เกี่ยวข้าวแล้ว เพิ่นกะเฮ็ดลาน อีพ่อ
ชวนลูกเฮ็ดลาน ลานกะทาด้วยขี้
งัว ขี้ควาย พอลานแห้งดีแล้ว เพิ่น
กะหาบข้าว ขนข้าวขึ้นมากองไว้
เรียบร้อยแล้ว ยามื้อแลงมา แต่ละ
หมู่บ้านได้ยินแต่เสียง ตีข้าว ตุ๊บ ตับ
ตุ๊บตับ ฟังเบิ่งแล้ว จังแม่นคึดฮอด
สมัยตั้งแต่ยังน้อยๆ คึดฮอด อี่พ่อ อี่แม่
พี่น้อง ที่ทยอยจากไป บ่จบบ่สิ้น แห่ง
เว้า แห่งเศร้า
ทุกคนมีการพัดพรากจากกันแต่ความสุขมีในใจเสมอ
อ่านแล้วเศร้าจริงคิดภาพตามได้เลยเพราะเคยสัมผัสมาเหมือนกัน
คาถามีนะตอนนั้น
ได่กินเค่าฮ่วมพาพร้อมหน้าพร้อมตากะมีควมสุขหลายแล้วครับ คึดเถิงแต่ก่อนเนาะ
พี่ยังดีนะผมเด็กชาวเขายิ่งไม่ต้องเว้าถึงเลยยความลำบากพี่ยังเดินทางเรียบผมเดินขึ้นเขาลงภู บ้านพี่ยังมีปลาร้าบ้านผมกินแต่ผักทุกคาบ หน้าหนาวหนาวจนถึงกระดุก ใช้ผ้ากระสอบปานห่มแทนผ้าห่ม
ดูคลิปแล้ว มันออนซอนในหัวใจหลาย คิดถึงชีวิตของตัวเองในวัยเด็กว่า ทำไมลำบากเหลือเกิน แต่มาขนาดนี้ก็พออยู่ได้
สมัยนั้นไม่ได้นึกถึงความสวยความงามเลย รวมกลุ่ม ทำนั้นทำนี้กัน มีความสุข
ในอดีตผู้คนอยู่อย่างพอเพียงถึงจะลำบากกายแต่ก็สุขใจอาหารพืชพันธุอุดมสมบุรณ์ขอกันกินได้ ขอบคุณอิสานชานแนลมากมาย
คิดถึงความสุขความอบอุ่นที่เคยมีพ่อยุด้วย ตอนนี้ท่านยุบนฟ้า
พระอานนท์ถามพระพุทธเจ้าว่า
#พระผุ้มีพระภาคเจ้า เกล้ากระหม่อมอยากรุ้ว่าคนที่ตายไปจะได้ไปสวรรค์มีแค่ไหน พระเจ้าข้า.....
#อานนท์ถ้าอยากรุ้ว่าคนที่ตายไปแล้วจะได้ไปสวรรค์มีแค่ไหน ลองหยิบดินขึ้นมาดูสิ....ใครตายไปแล้วก้คิดว่าจะได้ไปสวรรคนะ
ตอนนั้นผมเด็กคับแต่พูดภาษาสุรินคับ..เขมรคับ
@@user-yd5zf4mb9d คิดถึงบัามจัง
อยากกลับไปหาอดีดจังเลย
ดูภาพนี้แล้วคิดถึงท้องทุ่งไร่นา
ในอดีดที่อุดมสมบูรณ์ไม่เหมือนทุกวันนี้คะ
เห็นภาพเหล่านี้แล้วนำ้ตาไหลเลย คนบ้านนอกเราก็เป็นได้แค่นี้เอง ทำไงได้เราเลือกเกิดไม่ได้ ได้มีชีวิตอยู่แค่นี้ก็ยังดี
เราอยากจะไปสร้างหมู่บ้านขึ้นมาแล้วจะทำให้เหมือนสมัยก่อน มีใครสนใจไหม?
สิบ่อยากพิชซ่าบ้อครับ
@ประวิตร รัตนวงศ์ ซุบหน่อไม้บ้านเราอร่อยมากกว่ามังคะ
@Emotion kingThailand ใช่เลยค่ะ เราเคยทันนะคะที่ต้องไปตักน้ำจากบ่อกลางทุ่ง ไกลจากหมู่บ้านมาก สิ่งที่ชอบที่สุดคือมีงานบุญประจำหมู่บ้าน มีความสุขมากๆเลยค่ะในช่วงของวัยเด็ก
@Emotion kingThailand ค่ะ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป ย้อนคิดถึงวันเก่าๆที่มีชีวิตอยู่ที่อุบลราชธานีมันช่างมีความสุขมากเลยค่ะ อยากจะกลับไปในวันนั้นของวัยเด็กๆถึงแม้ว่าจะรู้สึกว่าขาดแคลนมากแต่มันสุขใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ
@Emotion kingThailand ใช่เลยค่ะ ยิ่งพูดยิ่งคิดถึงเลยทำให้คิดว่าสักวันเราจะกลับไปในที่ตรงนั้นอีก เลยคิดว่าต้องมีใครสนใจที่อยากไปอยู่แบบเป็นหมู่บ้านเหมือนกับต้นแบบของคลิปวิดีโอนี้ค่ะ
กระดานดำในโรงเรียนเขียนพ.ศ.2507มีนักเรียนป.1=21คนป่านนี้นักเรียนอายุหกสิบกว่าปีหมดแล้ว
ข่อยเกิดพอดีปีนี้57แล่ว(บ่ทันเถ่าเด้อค้าาา)
56จ้า
ใช่ค่ะแก่มีลูกหลานหมดแล้ว
ชอบคลิปนี้ค่ะ วิถีไทบ้านชาวอีสาน ดูแล้วอยากย้อน กลับไปตอนสมัยเด็กๆอีกครั้ง
น้ำตาจะไหล คิดถึงตอนเป็นเด็กสมัยอยู่บ้านเลย ไปยิงกะปอม ขุดแย่ หาปูหาปลากิน ไปตักน้ำอยู่ส่างไห้ควายกิน เกี่ยวข้าวแล้วก็ทำว่าววิ้ง มีหมอลำหรือหนังกลางแปลงคนนี้เต็มวัด ทุกวันนี้เปลื่อนไปหมดเเล้ว ขอสู้ชวิต สร้างตัวอีกซั้กตั้ง แล้วลูกจะกลับไป
#อ.เมือง จ.มหาสารคาม
#คนสารคาม ส่งเสียงหน่อย
เห็นภาพนี้แล้วสะท้อนในอก ตอนนี้ผู้เขียน อายุ 71 แล้วเคยอยู่ชนบทแบบนี้ถึงจะแร้นแค้น ความยากจน เดือนๆแทบจะไม่เคยได้กินขนมเลย กินแต่ข้าวคลุกน้ำปลาร้าและปลาที่ใส่มาในหม้อต้มปลาร้าเอร็ดอร่อยมากกินเป็นชามๆเลย ถ้าหน้าเกี่ยวข้าวเหนียว พวกน้า ป้าๆ และแม่ใหญ่ (ยาย)ก็จะเผาข้าวหลามให้กิน ไม่หวานมันเหมือนสมัยนี้หรอก เพราะ วัตถุมันหายาก ทำเค็ม มัน นิดๆกระบอกยาวเกือบแขนเด็ก พอเผาสุก คนใหญ่ก็จะปอกเปลือกข้าวหลามออกให้เหลือแต่ไม่ไผ่ขาวๆทีนี้ละ พวกเราเด็กน้อยคอยจ้องจะกินแล้วละ ผู้ใหญ่จะตัดแบ่งเป็น ท่อนๆให้ได้แล้วเราก็จะเอาไปกินกับน้ำอ้อย ที่ลักษณะเป็นงบๆวงกลมๆกัดกินควบคู่ด้วยมัน อร้อย ยย ร่อยเหลือเกิน ป้าเกิด อ.หนองแค จ.สระบุรี พ่อ แม่ พามาอยู่ กรุงเทพ ตั้แต่ อายุ 7 ขวบแน่ะเลยกลายเป็นคนกรุงเทพเลยพ่อ แม่เคยพากลับไป ทำ บุญเทศกาล กรุษ สงกรานต์ทุกปีพอสิ้นบุญ พ่อ แม่ ก็ไม่ได้ไปอีกเลย ในใจลึกๆโหยหาความสุขเล็กๆในวัยเด็กน้อยอยู่ อดบ้าง แต่มันมีความสุข โอยยย มีอีกเยอะบรรยายไม่หมด เดี๋ยวคนที่เค้าอ่านหาว่า ป้า เพ้ อ เ จ้ อ..เ ฮ้ อ ยยย
ควมสุขแต่กี้แต่ก่อนได่กินเค่าฮ่วมพาพร้อมหน้าพร้อมตากะมีควมสุขหลายแล้วพ่อ
สุดยอดคับป้า
คือหามาได้คักแท่ เบิ่งแล้วกะมีความสุขคืดฮอดตอนยังนอ้ยแบบนี้แหละ อิสานบ้านเฮา
คิดถึงอดีตเก่า สมัยเรียน ชั้นประถมศึกษา ปี พศ 2498 ช่วงนั้นพ่อแม่ ท่านพาทำสวนปอกระเจาที่ เมืองพุทไธสงบุรีรัมย์ มีแต่ความลำบาก เกิดมาเป็นคนจน ไม่อยากพูดอะไรเลยครับ
อยู่บ้านได๋น้อพุทไธสง
เหลือแต่ความทรงจำแล้วครับสุมื้อนี้
ใน สปป.ลาว บางแขวงยังพอจะมีให้เห็นอยู่
แม้นครับหลายยุครับวิถีเเนวนี้
ແມ່ນແລ້ວຢູ່ຊົນນະບົດຂອງລາວຍັງມີວິຖີຊິວິດຂອງຊາວບ້ານທີ່ລຽບງ່າຍແບບນີ້ຢູ່. ໝົດໂຄວິດແລ້ວດ່ານເປີດກໍລອງມາສຳພັດບັນຍາກາດແບບນີ້ໄດ້ເດີ
ແມ່ນຢູ່ທ່ານ..ທຸ່ກມື້ນີ້ລາວຍັງມີວິຖີຊີວິດເກົ່າເກົ່າແບບທຳມະຊາດຢູ່...ແຕ່ມັນກໍ່ຕ່າງກັນກັບ.ອິສານຂອງໄທ.ສະໄໝເກົ່າກ່ອນຫຼາຍ...
คิดถึงสมัยวัยเด็ก เลี้ยงควาย ไล่จับตั๊กแตน ตักน้ำที่บ่อกลางทุ่ง ดูหนังกลางแปลง เหรียญสลึงยังมีค่า คนในหมู่บ้านเป็นมิตร อยู่กันแบบพี่น้อง ถึงจะลำบากแต่ก็มีความสุข
ภาพเก่าๆสมัยเป็นเด็กๆอยู่แถบอีสานบ้านเฮามองย้อนกลับไปอยากให้เมืองไทยเป็นแบบเดิมพอความเจริญเข้ามาคุณธรรมจริยะธรรมก็หายไปค่ะ..เหตุการณ์ในภาพได้สัมผัสมาหมดแล้วค่ะลองทายดูซิว่า..เรา..อายุเท่าไรกัน..แต่ที่จำได้ในความรู้สึกคือมีความสุขมากกกเลยค่ะ..ที่ได้เกิดเป็นคนอีสานแค่ได้ยินเสียงแคนอิ่มเอิบใจเหมือนได้กลับไปในอดีตอีกครั้ง..ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะขอบคุณภาพสวยๆ ในอดีตของอีสานบ้านเฮา จ้า มักๆๆๆๆ
ผมเขยอีสานคนหนึ่ง ภาพที่เห็นคือความทรงจำที่ผมได้เห็นและทำในหลายๆอย่าง.เราเดินกันเป็นกิโลเพื่อขึ้นรถบรรทักสองแถว เข้าเมืองเพื่อเรียนหนังสือ เสียงแคนที่ได้ฟังเข้าใจว่าเป็นทำนองเดิมๆที่ชาวบ้านทั่วไปเป่ากัน ครับ ทุกวันที่บ้านผมขาด"แคน" แล้วครับ
พี่เหมือนหนูสะไภ้ยโสย หนูคนกรุงเทพ บรรยากาสเก่า คนอิสารใจดี
ขอมาชมด้วยคน นะคะ เป็นอะไรที่หาดูได้ยากมากค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้ชมค่ะ
น้ำตาไหลเลย ลูกอิสานเฮา คิดฮอด ปู่ย่า ตายาย บรรยากาศ แบบนี้ ยัง อยู่ ใน ทรงจำ ดีๆ ลูกหลาน
ถึงเกิดไม่ทันแต่ผมอยากย้อนเวลากลับไปใช้ชีวิตแบบยุคนั้น แม้นไม่สะดวกสบายแต่คงไม่ต้องดิ้นรนอะไรมากมายเหมือนในยุคปัจจุบันที่ต้องแข่งขันและใช้ชีวิตอย่างกดดัน
คิดถึงพ่อกับแม่อิสานบ้านของเฮาทำมาหากินหน่อไม้เห็ดปูปลาทำนาบ่อด
แล้วจร้าถ้าพี่น้องอยู่กรุงเทพลำบากกลับมาเด้อบ้านของเฮาจร้า
บ้านเฮาบ่มีผู้ได๋หลอกลวงเด้ อยู่กันสบายหลายๆ
โอ้ยคึดฮอ้ดปู่ย่า ตายายเด้ ออนซอนเสียงแคนหลายเจ้าเฮือนเอ้ย
เห็นภาพในอดีต บุคคลต่างก็ทำงานทำสิ่งต่างดี โห!ควายอยู่ในน้ำ คนเราก็ใช้ชีวิตดีมีความสุข
เกวียนสวยงามมากวัวตัวใหญ่มาก นั่งเกวียนปลอดภัยแน่นอน สีแต่ล้อหลุดเท้านั้น
จำความได้สมัย50ปีตอนนั้นผมอายุ6/7ปีคับตอนนี้ผม56ปีคัย
ชอบสุดๆวิถีชีวิตแบบนี้..คิดถึงอดีตจังเคยใช้ค่ะชีวิตแบบนี้ชอบสุดๆ
ผมเกิดทันตอนเห็นแม่ตักน้ำกินตื่นตี4ไปรอน้ำที่บ่
เกิดทันตอนปลายๆๆละ มักหลายตัดปอแชปอเด็กเลี้ยงควาย
ผมก็ทันครับ ไปตักน้ำกับแม่ตอนเช้ามืด โคตรขี้เกียจเลย 555
บ้านสมัยเก่าอิสานเราแบบนี้สวยมากคับและซักวันผมจะสร้างแบบนี้
คิดเหมือนกันเลยครับอยากสร้างบ้านเเบบเมื่อก่อน
ผมเป็นจังหวัดแพร่...สมัยผมเรียนหนังสือ
ผมชอบอ่าน. หนังสือลูกอีสาน. มากครับ
อ่านแล้วมองเห็นชีวิตของคนอีสานครับ
๖๘๑.สุดยอดมากครับ ดีมากจริงๆครับ💖💖💖💖💖
เกรียนสมัยเป็นเด็กเห็นอยู่เคยนั่งอยู่แก่ข้าว
ไผเกิดทันแนครับ...
บ่รู้ว่าเกิดทันบ่แต่ข่อยเกิดปี2520กะทันเบิ่ดทุกอย่างอยู่จร้า
ใด่เฮ็ดเบิดที่เอมาลง
ขอบคุณมากๆค่ะ ชอบมากๆๆค่ะ
คึดฮอดพ่อ.แม.เด้.แต่น้อยมีความสุขหลายๆ.ใหย่มา.จักหยังเป็นหยังเมื่อยคักแน
ชอบดูมากเลยเห็นแล้วคิดถึงคนแก่รุ่นพ่อรุ่นแม่เลย
ชอบดูมากของเก่าๆหาดูยาก
ชอบจังคลาสสิค=ฉันคนชนบท
ยังดีที่เราเกิดทัน พอได้เห็นวิถีชีวิตแบบนี้ ถือว่าโชคดีมาก
ปีนี้อายุ 70 ปีแล้ว จากเด็กบ้านนอก แต่ไปใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก
คิดฮอดอิสาน บ้านข้อย บ่อเคยลืมเลย
คิดถึงวัยเด็กเลย...อยากย้อนกลับได้จัง
สมัยข่อย 3---4ขวบ จำได้ยู บรรยากาส จังซี่ล่ะ สู ไฟฟ้ากะบอมี อีหยังๆกะบอมี แต บอฮ้อน จั้กนอย
กทม.เป็นทุ่งนาเริ่มจากวังสวนจิตรลดานั่งรถไฟกลับบ้านเห็นแต่ทุ่งข้าว รถไฟร้องทุกขักคักๆๆๆถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่างนั่งหลับหัวฟัดหัวคลอนโงกเงกๆไม่มีแอร์ค่ารถนักเรียนในเครื่องแบบน่าจะ30บาทมั้งถ้าจำไม่ผิด ส่วนบขส.จากหมอชิตออกมามีแต่ขี้ดินแดงเด็กรถหัวแดงยังกะฝรั่ง รถวิ่งปุเลงๆๆไม่มีแอร์คือกัน ตื่นเต้นทุกครั้งที่เข้าสู่อีสานมีความสุขมากมาย
ขอบคุณนะคะทียังมีภาพไว้ให้ดู
สวยงามมากเลยขอบคุณมากคะ
ขอบคุณผุเอาภาพเก่าๆเหล่านี้มาลงให่ได้ออนซอนหลายๆ เด้อจะน้อย
ชาวอีสานพลัดถิ่น หรือกลับใจ มาร่วมกันสร้างอีสานให้เหมือนเก่า เดิม ตามรอย ปู่ย่าตายายของเรา มาเถอะ อย่ารีรอ ไม่ใครรักพวกเรา เหมือนคนอีสานด้วยกัน เราจะมีความสุขแบบยั่งยืน ช่วยรื้อฟื้นดินอีสานให้อุดมสมบูรณ์ อย่าไปขายแรงงานต่างถิ่น ให้เขาเจริญ เอาแรงงานมาสร้างอีสานเราให้เจริญ มีป่า เขา ห้วย หนอง คลอง บึง กบ เขียด อึ่ง แย้ กระปอม ฯลฯ มาเถอะ ใช้ภูมิปัญญาของเราที่จบมา มาเปลี่ยนแปลงให้กลับสู่สภาพธรรมชาติ มาเถอะ ...จากสายเลือดคนอีสาน จบ ป.ตรี (ครูประชาบาล 60ปีพอดี)เราก็นำเอาเทคโนโลยี่สื่อ ฯ. นี่แหละ สร้างเครือข่ายชาวอีสาน เป็นต้นแบบให้ลูกหลานเรา นำพาเขาทำ ดังตัวอย่างที่สุพรรณบุรี เขาเลั้ยงควาย เป็นแหล่งท้องเที่ยว และที่ทุ่งนาเขาสร้างสะพานมีการปลูกข้าวเป็นแหล่งท่องเทึ่ยว และพวกเรามาสร้างแบบขนาดใหญ่ คือ ทุกคนทำที่ดินของตนเองทุกคน มึทึก ๆ ที่ ทั่วทุกจังหสัดของอีสาน ทุกครอบครัว โอ้ย....ดีเหลือหลาย มา ๆๆๆๆ เด้อ อย่าเสียเวลาเปล่า ๆ ความเจริญมันถึงทั่สุดแล้ว ต่อไปมีแต่ขาลง เหมือนบั้งไฟขึ้นสูงสุดจากนั้นก็ตกลงมาที่เดิม ฉันใดก็ฉันนั้น พี่น้องเอ่ย....
ทุกอย่างต้องใช้เงินสร้าง
อ้าว..มีแนวร่วมแล่วคับวาแต่หาหม่องทำเลก่อนเนาะไผมีหม่องดีๆเฮ็ดก่อนโลดส่างไปเทือละนอยบ่แล่วกะให่ลูกหลานที่มักมาสานต่อคับ
เป็นอดีตที่งดงามล้ำค่า มีคุณค่าทางใจที่สุด
คึดฮอดสมัยตอนน้อยเลยครับ
ใม่ว่าจะ.พศ.ใหนคนอิสารน่ารักน่าสงสารตลอดมาใม่มากเรื่องแม้ถูกเอาเปรียบเรื่อยมาจากนายทุนหรือแม้แต่นักการเมืองขี้โกงหลอกใช้
ฟังเสียงพินแคนทำให้นึกถึงบรรยากาศเรียบง่ายสงบสุขแบบไทยอีสานภาพอดีตช่วยระลึกถึงธรรมชาติและภาพชีวิตที่สวยงาม..ซาบซึ้ง
คิดถึงตอนเป็นเด็ก เดี๋ยวนี้มีแต่ความทรงจำที่ดี แต่ตอนนี้ภาพแบบนี้คงไม่มีให้เห็นอีกแล้ว คิดถึงปู่ย่า,ตายาย,เหลือเกิน เห็นภาพนี้ทีไรน้ำตาไหล คิดถึงบรรพบุรุษทุกๆท่านที่ล่วงลับไปแล้วครับ
ข่อยเกิดบ่ทันดอก แต่ข่อยกะจำภาพเก่าๆบางภาพแบบนี้พอได้ยุ เกิด2533 ลูกอีสานลูกชาวนา คนอุดรฯ
อดีตที่ไม่เคยหวลกลับได้ ยอมรับในปัจจุบัน และอยู่อย่างเข้าใจ ขอบคุณที่ยังมีร่องรอยและหลักฐาน ค่ะ ภาพประกอบบางส่วนเป็นหมู่บ้านเราเอง
น่าจะถ่ายทอดปัจจุบันมาให้ชมด้วยว่าบุคคนเหล่านั้นเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ อยากรู้
เห็นแล้วคิดฮอดคิดถึงอิพ่ออิแม่พี่น้องไทอิสานบ้านเฮา มีความสุขใจหลาย ขอบคุณที่นำภาพแต่เก่าแต่ก่อนให้รับชมค่ะ
ขอบคุณมากๆครับหาดูยากมากๆครับ
คิดถึงสมัยตอนเป็นเด็กน้อยเด้. สมัยก่อนถึงบ้านเรือนบ่ทันสมัย เป็นบ้านเรือนหลังคามุงหญ้าคาหญ้าแฝกแต่กะเรียบง่ายมีความสุข
ภาพเก่าแกสวยงามที่หาดูใด้ยาก. จำไม่เคยลืมเลือนค่ะ👍❤️
คิดฮอดภาพเก่าๆๆเด้ครับ
เสียงแคนคู่กับแดนอีสานอีสานแล้งพระองค์ทรงทำให้หายแล้ง ประชากรของพระองค์ก็อยู่เย็นสุข คิดถึงพระองค์ท่าน
สวยงามหลายมักคัก สมัยก่อนมีแต่แลกกัน บ่แย่งกันและลักขโมยคือสุมื้อนี้😂😂😂
ชอบค่ะ ขอบคุณมากที่นำมาแชร์
ชอบมากๆเลย👍👍👍👍👍👍
ผมรักเสียงแคนมาก และรัก อีสาน
คิดฮอด ถึงจะไม่ตังค์ แต่ก็มีความสุข
น้ำตาไหล
คิดฮอดอดีตหลายเด้วิถีบ้านข่อย
เห็นภาพและได้ยินเสียงแคนแล้ว โอ้ว..น้ำตาข่อยสิไหลโหยหาอดีตจัง.
ดืค่ะคิดคือกันเลย ได้ยินเสียงแคนแล้วน้ำตาไหล มืความสุขมาก สุดม่วนจ้า
ขอบคุณเจ้าของคลิปที่ได้นำเสนอภาพที่หาชมยากเป็นภาพประวัติศาสตร์ที่หาชมที่ไหนไม่ได้อีกแล้วครับซึ่งเป็นวิถีชีวิตความเป็นมาของคนชาว บ้าน คิดถึงความลำบาก ของ ปู ย่า ตา ยาย สืบทอดกันมา คิดถึงภาพ ในอดีตมีบางภาพอายุเกิน ๑๐๐ ปีสุดยอดจริง ๆ ครับท่าน
เบิ่งแล้วล่ะคึดฮอดอิสานบ้านเฮาคัก
ขอบคุณมากจ้า
ชอบทุกภาพ
ชมแล้วคิดถึงสมัยยังเด็กจ้า
อยากย้อนไปในอดีต เมื่อแปดสิบปีก่อน.คนมีน้ำใจดีต่อกัน ไม่เหมือนปัจจุบันนี้.
เอาแค่ ๖๖ ปีก็แล้วกันแค่ฝั่งธนไม่ไกลจากกรุงเทพแค่แม่น้ำเจ้าพระยาขวางกั้น ผมมีบ้านอยู่ที่นั่นเดินอยู่ในสวนเลยปัจจุบันคือห้างพาต้าปิ่นเกล้า
...ดีหลายคับ...คิดฮอดมัด.บอน้อ...
ดูแล้วมีความสุขมาก มันเป็นรอยยิ้มที่ออกมากความจริงใจและความสุขจริงๆๆ
ขอบคุนคะชอบคะบ่มีเบิ่งอีกแล้ว
เราผ่านจุดนี้มา,แล้วค่ะขอบคุณมากค่ะ
อบอุ่นจังชอบคะ
มีความสุข ที่ได้เห็นภาพเก่าๆ