It flows and flows and it thinks and it plays, an incredible creative power of the improviser Mr. Sietze de Vries. Wonderful cantus firmus realisations with perfect, masterly counterpoints. Charisma, authenticity, creativity, spirituality, joy of playing, passion, virtuosity and perfection. It was a great pleasure to listen to, thank you very much. 🇾🇪
The beginning of the Orgelprobe on the choral "Wer nur den lieben Gott läßt walten" is at 7' . I didn't yet identify the six first minutes of this improvisation but I shall :-)
1. Auf einem mässigen StimmWerk aus freiem Sinn kurtz zu präludieren; im Modo minori anzufangen und im Modo majori aufzuhören, so dass er ungefehr drey biss vier Minuten währe: massen die Präludien vornehlich dazu dienen, dass man mittelst derselben die Zeit genau eintheilen und mit guter Art aus einem Ton in den andern kommen möge. Es muss aber nichts studiertes oder auswendig-gelerntes seyn. 2. Folgendes leichte Fugen-Thema auf das beste im vollen Werk so auszuführen, dass die Mittel-Stimmen auch ihr Teil daran nehmen können und nicht stets in den äussersten gearbeitet werde: (verlangt wird eine Fuge mit chromatischem Gegensatz/Engführungen und Spiegelungen) 3. Den jedermann und täglich-gebräuchlichen Choral-Gesang auf das andächtigste zu tractieren; einige Variationes darüber anzustellen, absonderlich aber denselben auf zweien Clavieren, deren eines starck, das andere gelinde angezogen, mit dem Pedal, in einer reinen unvermischten, driestimmigen Harmonie (Trio) ohne Verdopplung des Basses herauszubringen. 4. Aus dem Subjecto einer Arie einen kurzen Modulum zu ergreiffen und eine Nachahmung darüber in vollem Werck anzustellen: so dass diesselbe entweder in der Form einer Chaconne oder einer freien Fantasie gleichsam zum Ausgange dienen könne... Gott gebe seine Gnade dazu! (Grosse GeneralBaβ-Schule, 1731)
De introductie klinkt fantastisch op dit orgel. Ik dacht meteen: L'orgue c'est mon orquestre (César Franck). Dan volgt een heel degelijke fuga, maar de orgelklank vind ik in dit deel oninteressant. Het beste wat je erover kunt zeggen is dat het transparant klinkt, maar dat ligt ook aan de speelwijze van Sietze de Vries. Maar vergelijk die pedaaltongwerken eens met die van zijn 'eigen' Martini-orgel. Dan valt het mijns inziens door de mand. Hierdoor wordt het luisteren naar de op zichzelf goed gecomponeerde fuga een kwestie van ''uitzitten''. Ook het daarna gespeelde koraal met een prestant 8 (of een dubbele prestant) klinkt mat en dat ligt niet aan de harmonisatie, maar aan de orgelklank. Het trio daarna zit natuurlijk degelijk in elkaar en zou op vele Nederlandse orgels fantastisch klinken, maar hier niet helemaal wat je zou willen. Dan volgt een stukje met veel emotie en dat klinkt dan weer wel heel overtuigend op dit orgel. Ik vermoed dat dit ligt aan de grootte van dit orgel, waardoor je als organist vele klankkleurschakeringen kunt 'toveren'. Zo kan ik doorgaan. Het is afwisselend zeer boeiend en hartverwarmend en dan weer matig. Tongwerken kunnen zo veel mooier klinken als die van dit orgel. Ik denk dan met name aan de orgels van Christian Müller in Leeuwarden en Beverwijk. Een positieve kant is dat virtuoos spel op dit orgel mogelijk is.
maar goed, alles goed en wel, maar in de Frauenkirche willen ze ook wel eens iets horen... En vanuit Dresden is Leeuwarden ook niet echt om de hoek, en daar speelt de organist trouwens ook niet dagelijks. Dus, ja .. Dan maar zo toch?
It flows and flows and it thinks and it plays, an incredible creative power of the improviser Mr. Sietze de Vries. Wonderful cantus firmus realisations with perfect, masterly counterpoints. Charisma, authenticity, creativity, spirituality, joy of playing, passion, virtuosity and perfection. It was a great pleasure to listen to, thank you very much. 🇾🇪
Ich höre mir das jetzt zum ungefähr zweihundertsten Mal von Anfang bis Ende an. Bin immerwieder überwältigt..
Unglaublich. Welch eine musikalisch-konzentrative Leistung!!!! Alles ist total stimmig!
Grote klasse! Zoveel variatie en zoveel minuten creativiteit.
Einfach Fenomenal :) Sietze du bist ein Vorbild für mich. Vielen Dank für Deine Aufnahmen - die inspierieren mich sehr !!!
Dem kann ich mich nur anschließen...
Magnefiek!! Een machtig mooie uitvoering in de stijl van de grote JSB
The beginning of the Orgelprobe on the choral "Wer nur den lieben Gott läßt walten" is at 7' . I didn't yet identify the six first minutes of this improvisation but I shall :-)
1. Auf einem mässigen StimmWerk aus freiem Sinn kurtz zu präludieren; im Modo minori anzufangen und im Modo majori aufzuhören, so dass er ungefehr drey biss vier Minuten währe: massen die Präludien vornehlich dazu dienen, dass man mittelst derselben die Zeit genau eintheilen und mit guter Art aus einem Ton in den andern kommen möge. Es muss aber nichts studiertes oder auswendig-gelerntes seyn.
2. Folgendes leichte Fugen-Thema auf das beste im vollen Werk so auszuführen, dass die Mittel-Stimmen auch ihr Teil daran nehmen können und nicht stets in den äussersten gearbeitet werde: (verlangt wird eine Fuge mit chromatischem Gegensatz/Engführungen und Spiegelungen)
3. Den jedermann und täglich-gebräuchlichen Choral-Gesang auf das andächtigste zu tractieren; einige Variationes darüber anzustellen, absonderlich aber denselben auf zweien Clavieren, deren eines starck, das andere gelinde angezogen, mit dem Pedal, in einer reinen unvermischten, driestimmigen Harmonie (Trio) ohne Verdopplung des Basses herauszubringen.
4. Aus dem Subjecto einer Arie einen kurzen Modulum zu ergreiffen und eine Nachahmung darüber in vollem Werck anzustellen: so dass diesselbe entweder in der Form einer Chaconne oder einer freien Fantasie gleichsam zum Ausgange dienen könne...
Gott gebe seine Gnade dazu! (Grosse GeneralBaβ-Schule, 1731)
I would say that the first part if more of an Ouverture...
Mooie prestant 16 in de eerste bewerking die heel mooi het contrast aangeeft tussen het lichte en het zware.
De introductie klinkt fantastisch op dit orgel. Ik dacht meteen: L'orgue c'est mon orquestre (César Franck).
Dan volgt een heel degelijke fuga, maar de orgelklank vind ik in dit deel oninteressant. Het beste wat je erover kunt zeggen is dat het transparant klinkt, maar dat ligt ook aan de speelwijze van Sietze de Vries. Maar vergelijk die pedaaltongwerken eens met die van zijn 'eigen' Martini-orgel. Dan valt het mijns inziens door de mand. Hierdoor wordt het luisteren naar de op zichzelf goed gecomponeerde fuga een kwestie van ''uitzitten''. Ook het daarna gespeelde koraal met een prestant 8 (of een dubbele prestant) klinkt mat en dat ligt niet aan de harmonisatie, maar aan de orgelklank. Het trio daarna zit natuurlijk degelijk in elkaar en zou op vele Nederlandse orgels fantastisch klinken, maar hier niet helemaal wat je zou willen. Dan volgt een stukje met veel emotie en dat klinkt dan weer wel heel overtuigend op dit orgel. Ik vermoed dat dit ligt aan de grootte van dit orgel, waardoor je als organist vele klankkleurschakeringen kunt 'toveren'. Zo kan ik doorgaan. Het is afwisselend zeer boeiend en hartverwarmend en dan weer matig. Tongwerken kunnen zo veel mooier klinken als die van dit orgel. Ik denk dan met name aan de orgels van Christian Müller in Leeuwarden en Beverwijk. Een positieve kant is dat virtuoos spel op dit orgel mogelijk is.
maar goed, alles goed en wel, maar in de Frauenkirche willen ze ook wel eens iets horen... En vanuit Dresden is Leeuwarden ook niet echt om de hoek, en daar speelt de organist trouwens ook niet dagelijks. Dus, ja .. Dan maar zo toch?
@@JPGroen
@@JPGroen precies, orgel kan soms beetje dof klinken. maar ieder orgel is anders