Czy tylko ludzie inteligentni "robią prawdziwą" karierę zawodową?
Vložit
- čas přidán 26. 05. 2024
- Czy tylko ludzie inteligentni "robią prawdziwą" karierę zawodową? W filmie o tym, że nie do końca!
👀 Chciałbyś zapytać mnie o możliwość współpracy umów się na BEZPŁATNĄ konsultację 👉🏽 calendly.com/agnieszka_milisz...
🎁 Zapisz się do newslettera a otrzymasz PREZENT - narzędzie, które pomoże Ci uporać się z 4 głównymi powodami blokującymi Cię przed zmiana kariery zawodowej!
coachingirekrutacja.pl/newsle...
📕 Chcesz dowiedzieć się więcej, jak kierować własną karierą zawodową lub łączyć kilka zawodów a jednocześnie dbać o rodzinę i własne zainteresowania kup książkę SPOSÓB NA KARIERĘ! CZYLI JAK ŁĄCZYĆ PRACĘ NA ETACIE, WŁASNY BIZNES I ŻYCIE RODZINNE: 👉🏽 coachingirekrutacja.pl/sklep/
DOŁĄCZ DO MNIE NA:
LinkedIn: / agnieszkamiliszkiewicz...
Instagram: / agnieszkamp_careercoach
Facebook: profile.php?...
TOKTOK / coach.kariery
Website: coachingirekrutacja.pl/
#sposbnakariere #coaching #career #kariera #praca #biznes #work #business #doradcazawodowy #doradcabiznesowy
Ale najbardziej inteligentni rzadko mieli najlepsze wyniki w szkole- to paradoks, ale im wyższa inteligencja, tym bardziej męczy psychicznie praca powtarzalna/ nauka regułek/ klepanie na pamięć (3Z).
Aczkolwiek znałem wybitnie inteligentnych, którym chciało się uczyć na pamięć i na czas i wtedy byli poza zasięgiem "całego peletonu", czyli bardzo wysoka inteligencja (i/lub talent) + praca = jednostka odstająca. Czy teraz odnoszą sukcesy? Ogromne.
Najgorzej wypadają ci, którzy się cały czas tylko uczyli i nie byli wybitnie inteligentni (i paradoksalnie nie balowali na studiach :D). Zostali bardzo dobrymi specjalistami (albo miernymi menedżerami awansowanymi za staż/ zasługi "dla partii", czyli model postkomunistyczny gloryfikujący "prosty umysł"; naczelna herezja jakich mało, ale nadal niektórzy pozostali w tej "mentalnej wiosce indiańskiej" ), ale przegapili kluczowy okres w budowaniu innych kompetencji (balowania :D).
I jeszcze paradoks- jakkolwiek badania pokazały, że bardzo wysoka inteligencja nie była nieodzownym, ani decydującym czynnikiem, to teraz już takim jest (chodzi o tempo nauki/ adaptacji, a w Nowym Wspaniałym Świecie, czyli "kalejdoskopie", to już będzie bardzo ważne, głównie ze względu na złożoność/ abstrakcję zagadnień technologicznych).
W skrócie i reasumując (dobijamy do brzegu Prosiaczku!), bo to długi temat:
1) Inteligencja staje się czynnikiem nieodzownym
2) Dane historyczne/ tabelaryczne przestają mieć znaczenie (a opieranie na nich decyzji, to już działanie przeciw skuteczne), dlatego najważniejsze staję się krytyczne oraz kreatywne myślenie (czyli znowu IQ, ale również filozofia i wiedza naukowa). Ale paradoksalnie dochodzi EQ (a jeszcze bardziej LQ) ze względu na złożoność świata (ale prawdziwe, a nie słodkie udawanie*, bo to nie ma nic wspólnego z EQ, tylko to najczęściej maski/ przedstawienie/ skrajny konformizm, czyli oszustwo i egocentryzm; czasami jakieś zaburzenia).
Dlatego nadchodzi rewolucja... (w sensie również dlatego, bo złożoność tego co się dzieje jest ogromna).
Czyli bardzo wysokie IQ nadal nie gwarantuje żadnego sukcesu, ale staje się jego nieodzownym składnikiem.
Tak to widzę w skrócie...
*Proszę nie mylić EQ/ LQ ze skrajnie konformistyczną kulturą "lizania się po D...", bo to jest patologia społeczna- żmije nauczyły się ładnie i słodko śpiewać/ lizać, bo mają w tym interes...
wow! dziękuję za tak obszerny i niezwykle intrygujący wpis. Przebił Pan moje nagranie detalami:)
@@coachingkariery_AgnieszkaMP ale chyba nagranie miało inny cel, a mój wpis inny :)
Nie porównywałbym tego (gruszki vs. jabłka)
Po prostu się "podczepiłem" :)
No i różne formy komunikacji/ przekazu: nagranie vs. pismo (determinuje ilość szczegółów, które powinno się zamieszczać).