ANATOMIA UPADKU reż. Justine Triet, prod. 2023 - wideorecenzja Tomasza Raczka
Vložit
- čas přidán 2. 03. 2024
- ANATOMIA UPADKU reż. Justine Triet, prod. 2023 - wideorecenzja Tomasza Raczka @TomaszRaczek
Specjalnie dla obserwatorów kanału Tomasza Raczka link do jego książki PERŁA Z LAMUSEM: latarnik.com.pl/tytul/perla-z...
@TomaszRaczek
Mediasystem Tomasza Raczka: linktr.ee/tomaszraczek
_________________
Zapraszam na mój profil w serwisie Patronite gdzie można dołączyć do Patronów moich nowych projektów:
patronite.pl/raczek
----------------------------------------------------------------------
Moja ocena: 8/10
----------------------------------------------------------------------
🏳️ Subskrybuj kanał / @tomaszraczek
🎬 Więcej filmów • Wideorecenzje
➡️ Facebook / tomaszraczek.fanpage
📷 Instagram / tomekraczek
🐦Twitter / tomaszraczek
----------------------------------------------------------------------
Tomasz Raczek - teatrolog (absolwent wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza), krytyk filmowy i publicysta, wydawca (Instytut Wydawniczy Latarnik), autor programów telewizyjnych (TVP, Canal+, nFilmHD, Polsat) i radiowych (Radio Nowy Świat, TOK FM, RMF FM, Radio Klasyka, PR 2). Redaktor naczelny miesięczników Playboy, Voyage, Film, Magazyn Filmowy Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Wicedyrektor TVP2, dyrektor kanałów filmowych nFilmHD 1 i 2, kierownik literacki Studia Filmowego OKO i teatrów w Warszawie, Gdyni i Chorzowie, dyrektor programowy prasowego koncernu wydawniczego Gruner & Jahr i portalu internetowego Ahoj.pl. Współtwórca legendarnego programu filmowego Perły z lamusa, który przez kilkanaście lat prowadził z Zygmuntem Kałużyńskim w TVP2. Autor kilkunastu książek o filmie, telewizji, wybitnych postaciach kultury masowej (najnowsza to "Perła z lamusem", 2023), a także leksykonów filmowych "Perły kina" napisanych wspólnie z Zygmuntem Kałużyńskim. Popularyzator kinoterapii, oficer rozrywkowy na ostatnim polskim transatlantyku ts/s Stefan Batory. Laureat Wiktora oraz nagród za osiągnięcia w dziedzinie krytyki artystycznej: Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego I stopnia, Nagrody Państwowego Instytutu Sztuki Filmowej i Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Ostatnio także laureat nagród za osiągnięcia w Internecie: KREATURA 2022 (za podcast THE ORIGINALS) i BEST STREAM AWARDS 2023 (za kanał TOMASZ RACZEK).
#TomaszRaczek #Raczek #Recenzja #film #kino #wideorecenzja
Panie Tomaszu, jest Pan wielkim dyplomatą. Historia z Mamą, po prostu urocza. Jedno jest pewne, jest Pan Wspaniałym Synem ❤
...z Wrażliwością również ❤Pozdrawiam 🍀
Panie Tomaszu, Pana opowieści o Rodzicach, w tym przypadku o Mamie, są tak ciepłe i cudowne, że można ich słuchać i słuchać. Często ma Pan realną ocenę Ich wad, słabości, fobii, ale opowiada to Pan z takim sentymentem, urokiem, miłością, że zyskują po prostu wymiar uroczych anegdot. Pozdrawiam Pana bardzo serdecznie i gratuluję częsci premium!!!
Dziś obejrzałam i byłam w szoku. Film się skończył, pojawiły się napisy, zapalili światła, a ludzie i tak siedzieli dalej....
piękna historia z mamą, ja pracowałam w Gazecie Stołecznej i mama zażyczyła sobie felietonu w obronie wycofywanego ze sprzedaży przez Bliklego jej ulubionego placka drożdżowego. miałam interweniować w tej sprawie. napisałam ten felieton, pan Andrzej Blikle napisał odpowiedź do gazety, że placek przywraca, a ja wspominam to z podobnym sentymentem, jak pan te tomiki ❤️
To tez bardzo wzruszajaca miłość Was Obu wobec siebie.
Poszłam na ten film po wielomiesięcznym oczekiwaniu w moje urodziny, wraz z córką i koleżanką. Podobał mi się niesamowicie i ponieważ jestem romanistką i mam słabość do kina francuskiego, bardzo podobała mi się również rola prokuratora, którego gra Antoine Reinartz. Znam go z innych filmów francuskich, to bardzo wszechstronny aktor. Sandra Huller to po prostu gwiazda aktorstwa i w tej chwili czekam bardzo na Strefę Interesów z jej udziałem. Pozdrawiam serdecznie panie Tomaszu, ode mnie jak zwykle wielkie ❤ dla Pana
Ino pies wie co tu się odwaliło 🐕😉
Film bardzo przypadł mi do gustu. Oczywiście można się spierać, czy gdyby nie konstrukcja filmu, to czy Anatomia upadku byłaby nadal ciekawym dziełem? Pewnie trochę mniej. Natomiast to właśnie ta konstrukcja czyni go czymś nieoczywistym. Dostajemy mianowicie dramat na zasadzie suchych akt sądowych. W filmie nie uświadczymy grania wieloma emocjami, czy mimiką. To my mamy wcielić się w rolę sędziów lub ławy przysięgłych i wydać werdykt. A ten werdykt wydać jest trudno. Uwielbiam myśleć na filmach, a ten film zmusza do myślenia już podczas seansu. Cały czas zastanawiamy się więc - kto zabił i czy w ogóle ktoś zabił? Zakończenie daje mimo wszystko jasny przekaz - może ważniejszym pytaniem niż kto zabił byłoby postawienie pytania - dlaczego do tego doszło? I tu tkwi sedno sprawy. Bardzo często omijamy w naszym życiu sygnały. Ilu tragediom dałoby się zapobiec, gdyby właśnie takich sygnałów nie omijać? Gdyby rozmawiać ze sobą, nie zazdrościć sobie sukcesów, starać się nad sobą pracować? Anatomią upadku jest w filmie małżeństwo Sandry i Samuela. TU LEKKI SPOJLER - moja koncepcja co się właściwie stało.
.
.
.
.
.
Skłaniam się ku tezie, że dziecko widząc zachowanie rodziców wobec siebie, te kłótnie i rękoczyny, postanowiło wybrać któremu z rodziców ocalić życie, a później wyparło to co zrobiło. Łatwiej było mu wybrać matkę, która odnosiła sukcesy wydawnicze (a co za tym idzie - prędzej mogła zapewnić finansowy byt rodzinie), była jednak psychicznie bardziej stabilna (nawet jeśli nie do końca uczciwym kosztem), a dziecko potrzebuje stabilizacji. No i być może również obwinił, podobnie do matki, ojca o swój wypadek. Poza tym moim zdaniem chłopak przejawiał psychopatyczne skłonności (które często mają podłoże w dysfunkcyjnym wychowaniu) - choćby poprzez okrucieństwo w stosunku do swojego własnego zwierzaka. Bo kto normalny w taki sposób by się znęcał nad swoim psiakiem? 😱 Moim zdaniem to zakończenie filmu wręcz czyni go thrillerem - syn obejmuje matkę na zasadzie - wybaczmy sobie wszystko co zrobiliśmy i po prostu żyjmy dalej. I kolejne minuty filmu pokazują, że szybko od siebie się separują. A pies wybiera Sandrę.
Panie Tomaszu jest pan poetą słowa- extra bluza .Podkreśla Pana urodę !!!!!!!!!!!!!!
Zgadza się🙂
Bluza sztos !!!!! Materiał genialny jest Pan czarodziejem slowa❤
Z opowieści premium morał jest taki, że warto spełniać marzenia mam.
Cudowna strefa premium. Aż mi się oczy zaszkliły. Piękna opowieść, z jednej strony Pan widzi wielką wrażliwość swojej mamy, a ja widzę wielką miłość rodzica i syna. Pozdrawiam serdecznie ❤
Historia premium cudowna, śmieszna i wzruszająca. I jaką ma Pan pamiątkę ❤
Panie Tomaszu zawsze tak pięknie opowiada Pan o rodzicach nawet gdy wówczas z czymś się nie zgadzał miał inne zdanie ,racje to po latach dostrzega Pan wartość. Może zmienioną widzianą w innym świetle wraz z upływającym czasem.Mnie samej zaraz włącza się tęsknica do moich wspomnień do tamtych lat. Często nawet łezka się zakręci w oku bo przywołuje Pan coś co uleciało fizycznie ,ale porzez takie wspomnienia są w głowie jak piękny obraz lub kadr z filmu bo przecież życie to film zapisany w naszych sercach❤ Dziękuję serdecznie za strefę premium❤
Pełna zgoda...Premium jest Czymś Wyjątkowym dla mnie ❤️Dziękuję 👋
Piękna historia o wierszach Mamy. Wzruszyłam się, Panie Tomku ❤
Piękna opowieść Panie Tomku. Pozdrawiam 🩵
Kilka ciekawostek 😉
Sandra Hüller nie znała wcześniej francuskiego, ale chciała rozumieć co mówi, więc nauczyła się go w trzy miesiące.
Podczas kręcenia filmu Sandra Hüller wielokrotnie pytała Justine Triet, czy jej postać jest winna, czy nie, ale scenarzystka/reżyserka odmawiała odpowiedzi. W jednym z wywiadów, gdy Triet została o to zapytana, odpowiedziała, że powie za 10 lat czy bohaterka to zrobiła, czy nie".
Dla Justine Triet ważne było to, że mąż i żona nie mówią tym samym językiem i muszą porozumiewać się za pomocą trzeciego języka - angielskiego. Fakt, że Sandra Hüller jest Niemką, która mówi po angielsku i próbuje mówić po francusku, tworzy wiele masek i zaciemnia sprawę, powodując większe zamieszanie wokół tego kim jest.
Opowieść o Mamie cudowna. Wzruszyłam się. 😢.Pozdrawiam serdecznie i dziękuję .
Panie Tomaszu uwielbiam Pana za całokształt !🙂❤️
Witamy po przerwie ☺️dobrze Pana znów widzieć „na żywo” po doświadczeniu 2 tyg czasu medytacji.
Dziękuje za odczytanie mojej recenzji „Anatomii upadku” w Radiu Nowy Świat 😊🎉Było to dla mnie ogromnym zaskoczeniem! Akurat słuchałam Pana audycji, kiedy usłyszałam własne słowa i z szoku oraz niedowierzania zatrzymałam się na chwile w miejscu 🙂chyba pierwszy raz cos takiego mnie spotkało 🙂
Ale do filmu. Film obejrzałam pod koniec stycznia mimo to, gdy dziś o nim pomyśle to wraca do mnie uczucie, ze był to film mocny, dobry, poruszający, na długo po seansie pozostawiający niespokojny umysł. Wnikający w zakamarki psychiki. Oglądając go nie sposób pozostać obojętnym. Świetna gra Sandry Hüller, która w wiarygodny sposób prezentuje swoją postać. Wtóruje jej równie dobrze Milo Machado Graner grający syna, miał trudna role do odegrania a mimo to wypełnił swoje zadanie.
Historia pobudza do rozważań na różne tematy. Na pierwszym planie analizuje relacje pary, ale przygląda się także psychice osoby, która nagle traci bliską sobie osobę i zaraz zostaje oskarżona o jego smierć. To film o żałobie - stracie, która nie może w pełni wybrzmieć, bo hamowana jest przez zewnętrzna sytuacje. Pranie brudów małżeństwa - analizowane i rozkładane na części pierwsze - potęguje bol i cierpienie tych, którzy żyją dalej - żony i syna. To wreszcie film o depresji jednej z postaci, która kończy się tragicznie i stawia pytanie czy można było temu zapobiec?
Film zwraca tez uwagę na brak opieki psychologicznej dla syna małżeństwa w momencie żałoby oraz sprawy sądowej. Podczas gdy zapewniona jest mu „ochrona jego zeznań”, pozostawiono go bez wsparcia terapeuty w sytuacji bardzo dla niego trudnej. Ważniejsza jest prawdziwość zeznań niż stan emocjonalny i psychiczny dziecka, które nie tylko traci jednego z rodziców, ale stoi przed ryzykiem utraty drugiego.
Po obejrzeniu tego filmu przypomniał mi się inny „Turysta”, gdzie tez jest taka analiza postaci - wiadomo nie jeden do jednego taka sama, ale wnikanie w strukturę osoby i pobudzanie do refleksji nad tym, do czego jesteśmy zdolni my ludzie.
Bardzo lubię Pana słuchać Zawsze coś nowego wnosi Pan dla mnie Serdeczności posyłam❤
Brakowało mi Pana, ciągle zaglądałam i tu i na Kanał Zero. Dwa tygodnie bardzo się dłużyły. Pozdrawiam i dziękuję.
Dziękuję. Historia z Mamą przepiekna ❤
PanieTomaszu zawsze tak pięknie opowiada Pan o swoich rodzicach.Nawet gdy wówczas miał Pan inne zdanie nie zgadzał się to z perspektywy czasu docenia Pan wartość a mnie włącza się tęsknica do tego co było,nawet łezka zakręci się w oku bo to życie to taki obraz ,albo taśma filmowa i chociaż nie ma jej fizycznie to zapisana w sercu.❤Dziękuję serdecznie za recenzje i za część premium❤
Historia z Mamą, doprowadziła mnie do łez. Ściskam pana, panie Tomaszu❤
Ja właśnie psa najbardziej nie mogę zapomnieć z całego filmu. Genialnie zresztą odegrał rolę niemal martwego. Ostatnia scena, z udziałem, jakże wymowna...
Wspomnienie o mamie...
Tez tak mam - czym wkurzam swoja zone!
Nie moge tego zrozumiec, skad ta zazdrosc, zawisc...
Mama, od lat, nie zyje. Zmarla jeszcze przed naszym slubem. O ile wiem, nie bylo zadnych konfliktow pomiedzy moja mama a wtedy jeszcze dziewczyna.
Co jest, zazdrosci mi dobrej mamy?
Porownuje ja ze swoja mama?
Porownuje ja ze soba?
Podobnie jak w tym filmie, nic nie wiadomo.
Wiem tylko, ze przy zonie, nie moge poruszac tematu mamy...
Film oczywiście obejrzę, Sfilmowani też byli nim oczarowani. Ale najbardziej koniec Pana filmu mnie ujął, aż łezka poleciała...
O matko co to za fantastyczna historia rodzinna ❤❤ uśmiałam się, panie Tomku klasa z Pana gość!
Jeśli chodzi o początek wypowiedzi to taka hardcorowa medytacja nie jest dla każdego, może zaszkodzić osobom ze skłonnością np do psychoz. Piszę o tym , bo pan Tomasz poleca, a niektórzy są bardzo podatni na tego typu rekomendacje, znanych osób, specjalistów z innych dziedzin.
Panie Tomaszu, jak zawsze, świetnie się Pana słucha. Anatomia upadku przede mną, szczególnie po tej recenzji.
A historia o Mamie niezwykle prawdziwa i wzruszająca. Potwierdza ona jak nowego znaczenia nabierają pamiątki, wspomnienia po odejściu bliskiej osoby. Doświadczam tego mocno. Pozdrawiam bardzo ciepło🌹
Szanowny Panie, bardzo sympatycznie było wysłuchać Pana gawędy na temat "Anatomie d'une chute". Udało mi się obejrzeć ten film przed tygodniem we Francji. Jest nadal tak popularny, że wręcz trudno dostać bilet na wybrany seans. Bardzo zaskoczyło mnie Pana streszczenie, wydaje mi się, że pominął Pan bardzo ważne punkty, które może lepiej pozwalają zrozumieć psychologiczną stronę tego "co się wydaje" : poczucie winy męża Sandry związane z wypadkiem i ślepotą dziecka, załamanie się jego kariery zawodowej błyskotliwa kariera Sandry, oto kilka z elementów które spowodowały kryzys ich małżeństwa. Tak jak i Pan bardzo polecam ten film, jego wielowarstwość i niejednoznaczność nie pozwala przejść obok niego obojętnie.
PS. Bardzo chętnie przecztałbym wiersze Pana Mamy, tak jak chętnie czytam książki M.Sz. Pozdrawiam z Francji. 🌱🍀
Ja w dźwięku misy słyszałam 9/10 😉 film widziałam dwa razy, znakomity, niejednoznaczny, trochę jak w serialu "Schody" też pisarz, który manipuluje... motyw dziecka i psa poruszający. Pozdrawiam serdecznie ❤
Panie Tomku, znów wzruszenie na koniec. Jest Pan wspaniały. Dziękuję, że Pan dla nas nagrywa i opowiada te historie. ❤
Palm Dog ❤🎉 co za wspanialy pomysł 👏👏👏
❤🐾❤
Panie Tomaszu. W naszym mieście przyjmował słynny lekarz. Niestety pisał też wiersze. Dowcipne erotyki. Wydał swoim sumptem prawie 10 tomików. Wdzięczni pacjenci wykupili wszystkie. Nikt do nich nie zaglądał ale wszyscy mieli. No i o to chodzi w życiu. Mógł pan je wydać i promować szanownej mamie..
Panie Tomaszu, fajną energie pan roztacza. Oglądałam Pana recenzje z usmiechem na twarzy. Przyciąga Pan do ekranu. Niesamowita swoboda i lekkość!
Psinka prywatnie ma na imie Messi i nie cierpi odkurzaczy 😊
Dzisiaj było fantastycznie przyjemnie Pana sluchac❤
Cudne to było !
A na Anatomii Upadku byłam już dwa razy i wybieram się znowu z Pana informacjami o twórcach, aktorach, również o psie. On wie...
Jestem zachwycona, wzruszona i szczęśliwa, że jeszcze tacy wspaniali ludzie się zdarzają..
znam pana już od wielu lat, ale już od dawna nie oglądam tv..teraz pracując przy komputerze, przypadkiem trafiłam na pana wideorecenzje, mogę tylko żałować, że tyle lat pana nie słuchałam, ale teraz "wpadłam" ;) i mam nadzieję sporo nadrobić.
W większości zgadzam się z pana odczuciami czy opinią nie tylko tą dotyczącą filmu, cieszę się, że mogę słuchać tak pięknej i inteligentnej osoby, pozdrawiam.
Dziękuję, że już jesteśmy T R ❤Medytacja pomaga Odpocząć...pięknie powiedziane...Higiena Umysłu..Tak się Cieszę 🎧🎙🍀🌹😘
Dla mnie recenzja i wszystko co pomiędzy 10/10 ❤
"Anatomię upadku" obejrzałam w ubiegły weekend i naprawdę zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie. Wspaniale się dzisiaj słuchało Pana opinii na jego temat.
Dziękuję za te piękne słowa o mamach, teraz to się popłakałam, przypomniałam sobie moją mamę, która była superowska jak wszystkie mamy 🌹♥️🌹♥️🌹♥️
Scena kłótni i następujące bezpośrednio po niej przesłuchanie strasznie zagęściły atmosferę, świetny film.
Świetna recenzja i jednocześnie zabawna i wzruszająca cześć Premium.
Można dodać, że ta głośna muzyka z początku filmu przechodzi z muzyki tła na pierwszy plan, co samo było niezłym zabiegiem. Dźwięk, zdjęcia, scenariusz i role - wszystko na bardzo dobrym poziomie.
Ona mi pierwsza pokazała księżyc ...
Właśnie wróciłam z seansu tego filmu. Włączam you tube i akurat Pana recenzja. Zamieniam się w słuch…
To wspaniała, ciepła i czuła opowieść o mamie, może tę ogromną wrażliwość odziedziczył Pan właśnie po swojej rodzicielce, ale zdaje się, że oboje rodziców cechowała empatia, życzliwość, wrażliwość i szlachetność. Pozdrwaiam Pana bardzo serdecznie. Cieszę się na każdy Pana program, każdą mądrą refleksję. Rzeczywiście im dłuzej żyję na świecie, tym częściej nachodzi mnie ta myśl uparcie, że mimo większego doświadczenia wciąż wiem za mało, żeby zgłębić istotę nas samych, isotę życia na Ziemii, wszechwiedzy, wiem, że nic nie wiem jak twierdził Sokrates a mądrość ma uczyć pokory a jedynie małego nadyma jak mawiał Tołstoj.
PS. Ja rownież jestem asklepiadą i piszę wiersze do szuflady, dla siebie, czasem odczytuję swoim synkom, wiersze smutne, refleksyjne, czasem pogodne, radosne . np. "Pochwała włosa z ukosa" , podtytuł włos z przymrużenniem oka, "Łzawe kobiece sztuczki," albo, "Ogień; i lód" odpowiedź na wiersz Frosta, "Jjak cię kocham" odpowiedź na wiersz E. Browning Barrett. Anna
Kocham Pana Panie Tomaszu 🙂 Jak zwykle recenzja genialna.
Dziękujemy za recenzję❤koniecznie chcemy obejrzeć❤ pozdrawiamy ❤
Historia z wierszami Mamy to dowód, że wszystko płynie😊 I pięknie Pan to rozegrał. I otrzymał Pan nagrodę ⚘⚘⚘
Dziękuję Panie Tomaszu szczególnie za premium, uśmiałam się ale i zastanowiłam, super byl Pan synem 🍀🍀🍀
Ooo czekałem na te recenzję! ❤
Jaka piękna i głęboka konkluzja, w aspekcie filmu i przemyśleń w czasie medytacji.
Poetycko❤
Oglądałem... Wspaniała aktorka, doskonale zagrała wszystkie nieoczywiste emocje ❤️👍
Ten film doprawdy wciąga w grę przypuszczeń i hipotez, które nieustannie trzeba weryfikować. W końcu nic nie jest pewne dla widza. A tak na marginesie, w Bibliotece Narodowej jest jedna książka Pana Mamy: "Higiena kobiety i niemowlęcia -zajęcia praktyczno-techniczne dla dziewcząt". 🙂
Tak, to książka mojej Mamy! Pamiętam ją dobrze bo dorabiałem sobie jako jej korektor na lekcjach polskiego w szkole średniej; była ciekawsza od lektur :)
Dziękuję za pozdrowienia z Vipassany 🙏❤️
Wspanialy film
Dzieki Panie Tomaszu. Przyjemnej niedzieli !
Dziękuję
Chłopiec grający w tym filmie jest niesamowity 😊
Omg, umie pan w emocje ❤
Pamie Tomaszu, dziękuję, bo wczoraj dostalam od kogoś znajomegp tomik poezji. Spontanicznie mi to dano pod marketem, na parkingu. AUTOR to wfista mojego syna. Wczytując się w jego wiersze poznaję i tworzę nowy, niespodziewany obraz wrażliwego człowieka...
Kto dał nam prawo, aby oceniać kogokolwiek?
Może za parę lat docenimy i dojrzale ocenimy, tak jak Pan poetyke Swojej Mamy?
Cudownie, że Pan to zauważa i opisuje, dziękuję😊
Czytam i się wzruszam pięknymi wierszamj...
Piekne slowa o Mamie...
Cudownie, szukałam recenzji tego filmu, cieszę się bardzo, że się pojawiła!
bardzo lubie Pana recenzje, obejrzalam do konca
Ojej, rozpoznaję w sobie to samo - stan bezbańkowości... Odczuwam wręcz jakby potrzebę ujęcia zawsze w ogólnym obrazie "tej drugiej, innej strony". Dotąd jednak uważałam, że nie jest to wcale coś dobrego. Dla innych bywa irytujące....
Dla innych to irytujące, ponieważ myślenie w kategoriach zero jedynkowych jest łatwiejsze i zapewnia poczucie bezpieczeństwa. Niestety daje też fałszywy obraz świata.
o Panie Tomaszu, wspaniała historia z mamą! końcówka z Panem Marcinem co nie zrobi grafiki i ta minka Pana wtedy bezcenna!
Wzruszyła mnie ta historia z wydawaniem tomikòw Mamy, pozdrawiam Panie Tomaszu
Panie Tomaszu, jest Pan Wielki!!!!
Czesto części Premium są lepsze od części "filmowych "...Dziękuję!🎉
Idę jutro na ten film z okazji Dnia kobiet. Zobaczymy 😊
Panie Tomku..nie wyobrażam sobie nir zobaczyć filmu...Pan mowi o nim z zachwytem w oczach i na ustach. Z pewnością jest to kolejna propozycja do zobaczenia na dużym ekranie...Historia z mamą mnie zachwyciła..przepiękna opowieść😊.Dziękuję .
Rola Sandry to zdecydowanie 10/10! Fantastycznie zagrane!
Wspaniała historia Premium. Pozdrawiam serdecznie
Chętnie poznałabym te tomiki wierszy Pana Mamy. Może warto pomyśleć o dodruku...?
Dziękuję że widzi Pan i docenia wrażliwość
Chapeau bas Panie Tomaszu!
uwielbiam pana twórczość i kanał jest ekstra słucham pana od nastolatka fajna i ciekawa rozmowa z pana partnerem no a recenzje pierwsza klasa mógł bym słuchać nawet cały dzień pozdrawiam gorąco
Ładnie się Pan zachował w stosunku do Mamy. Bezcenne❤😊
Obejrzałam film z napięciem, jak u rasowego thrillera.
Panie Tomku, historia o Mamie to wzrusz. Pierwszy raz widziałam film zanim umieścił Pan recenzję. Bardzo podobała mi się postać chłopca. A przy muzyce, tej z początku, na cały regulator, świetnie się sprząta. Testowałam wczoraj :)
Wzruszyłam się bardzo Panie Tomku. Piękna opowieść o mamie
Obejrzałem ten film i zgadzam się, ze to tylko 50% filmu. Wg mnie to film o frustracji niedojrzalego mezczyzny, obarczonego winą za kalectwo swojego syna, ktory przegrywa rywalizacje, na niwie zawodowej ze swoją żoną i na niwie seksualnej, z jej przygodnymi partnerkami. Bardzo ciekawie opowiedziana. Z roznych, poszarpanych perpektyw. Dodatkowego smaku dodaje tej opowiesci fakt przedstawienia poprawnosci politycznej jaka pokazuje prokurator w swoich wystapieniach autocenzurujac swoje ataki na oskarżoną.
koniecznie trzeba obejrzeć po raz drugi, wtedy dopiero można zrozumieć i docenić :))
Jak mi się Pana statement polityczny podoba!!!
Piekne zakoczenie tej recenzji.......💖
Kochamy pana!!!!!!!! Dziękuję za przepiękna ręcenzje🎉❤
bardzo dziękuję za ten odcinek i analizę na tylu poziomach,no i wreszcie ogromnie kojące słowa o mamie .Czerpię całymi garściami , bo choć w swoim DKF-ie przyczepiłam się do krzywdy wyrządzonej dziecku przez oboje rodziców ,w głębi duszy wiem,że tutaj też próbuję zdominować komentatorów bardziej,niż reflektować treść filmu.Zobaczyłam to dzięki Panu.
dobry vlog Panie Raczek.
Pięknie 😢
Cudownie o Mamie❤
Ważny film dla wszystkich!
Kto wie ? Może kiedyś te tomiki będą warte miliony, jak już dla Pana nie są .
Nie mogę się doczekać Pana recenzji Diuny II! Ode mnie 8,5 z gwiazdką, z perspektywy kogoś kto lubi sci-fi 👍
Niedawno odkryłam serię książek o czarownicy Majce to książki dla całej rodziny, jestem psychofanka pisarstwa pana Marcina, płaczę ze śmiechu i krzyczę z zachwytow. Teraz kupiłam Omege i Za niebieskimi drzwiami choć tu jest obawa bo jestem mamą nastolatki po wypadku, po śpiączce, już świadomej ale unieruchomionej. Boję się jakie drzwi pootwiera ale podejmę ten krok ❤
Potrzebowałem tej recenzji i tej historii, dziękuję😊
Zgadzam się - 8/10, ale pod warunkiem, że Dobrzy nieznajomi zostaną ocenieni na 2/10, a nie też na 8/10. :)
„Im bardziej mamy iluzje, że wiemy co górą a co spodem - tym bardziej się mylimy”
Tak, czuć, ze medytował Pan 2 tygodnie, bardzo mądry i potrzebny nam dziś wniosek.
Dziękuje, że mówi Pan o ośrodku Vipasanny, brat dziś korzysta, ja kiedyś tez się odważę
Wzruszyłam się na końcu do łez
Moja mama również pisała wiersze , prenumerowała również miesięcznik „Poezja”. To był jej intymny świat , do którego nie dopuszczała nikogo. Czasem przeczytała mi niektóre z tych wierszy, gdy były zabawne i dotyczyły mojego młodzieńczego świata. Gdy była już starszą panią , poprosiłam ją, aby mi te swoje zapisane w zeszytach wiersze pokazała. Niestety , wszystko zniszczyła . Jeszcze po jej odejściu szukałam ich długo w różnych szpargałach . Bezskutecznie. Szkoda. Nie mogę teraz sięgnąć do szuflady i czytając te utwory , powspominać tamten miniony świat…