උපදේශක වරයාගේ ස්වයං-නිරාවරණය | Counsellor Self-Disclosure # Counselling Skills

Counselors
Self-disclosure
#Counselling
Counselor self-disclosure is another counseling technique used among counseling skills. Many experienced consultants have achieved very good results using this technique.
This means that if the counselor or someone close to him has had an experience that is somehow similar to the idea expressed by a client, then share that experience with the client.
As a positive result of this, the idea that the client is not alone in a certain matter, the counselor's compassion is displayed, the client can experience his problem from another perspective, the client can explore more about himself, etc.
As a result of this, the client may be seen as a threat, premature and immature ideas are presented, the opportunity for the client to speak decreases, and the counselor may also appear to be in need of treatment.
There are a few questions you should ask yourself before a self-disclosure. Are these facts important to the therapeutic process? Is it useful for my client? Is it a reason to increase the treatment? Is this disclosure a threat to me?
Avoid revealing that the answer to any of the above questions is no. Don't disclose new advisors, especially those who have a high probability of making a mistake in disclosure. There are many opportunities for discovery in a session, so don't rush it. Note that self-disclosure is therapeutic for the client, not the counselor benefit.
උපදේශක වරයාගේ
ස්වයං-නිරාවරණය
උපදේශක වරයාගේ ස්වයං - අනාවරණය යනු උපදේශන කුසලතා අතර භාවිතා වන තවත් එක උපදේශන ක්‍රම ශිල්පයකි. බොහෝ පරිනත උපදේශක වරුන් විසින් මෙම ක්‍රම ශිල්පය භාවිතය තුලින් ඉතාම හොද ප්‍රතිපල අත්කර ගනී.
මෙමගින් අදහස් කරන්නේ කිසියම් ලෙසකින් සේවලබියකු ප්‍රකාශ කරන අදහසට සමාන වූ අත්දැකීමක් උපදේශක වරයා හෝ ඔහුගේ සමීපතමයෙක් අත්විද ඇතිනම් එම අත්දැකීමද සේවාලාබිය හා බෙදා-හදා ගැනීමයි.
මෙහි දනාත්මක ප්‍රතිපල ලෙස සේවාලාබිය කිසියම් නිශ්චිත කරුණක් තුල තනිවී නැතිය යන අදහස, උපදේශකවරයාගේ සහකම්පනය ප්‍රධර්ශනය වී පෙනීම, සේවලබියට තවත් පැතිකඩ ඔත්සේ තම ප්‍රශ්නය අත්දකින්න හැකි වීම, සේවලබියට තව දුරටත් තමන් ගැන ගවේෂණය කරන්න හැකිවීම, වැනි ප්‍රතිපල දක්වන්න පුළුවන.
මෙහි රින ප්‍රතිපල ලෙස සේවලබියට තර්ජනයක් ලෙස පෙනීම, නොමේරු පරිනත නොවූ අදහස් ඉදිරිපත් වීම, සේවල්බියට කතා කරන්න ඇති අවස්ථාව අඩුවීම, උපදේශක වරයාටත් ප්‍රතිකාර අවශ්‍ය කෙනෙක් ලෙස පෙනීම දක්වන පුළුවන.
ස්වයං -අනවරනයකට පූර්වයෙන් ඔබ ඔබෙන්ම ඇසිය යුතු ප්‍රශ්න කිහිපයක් ඇත. මෙමෙ කරුණු චිකිත්සක ක්‍රියාවලියට වැදගත්ද? එය මගේ සේවලබියට ප්‍රයෝජනවත්ද? එය ප්‍රතිකාරය ඉහලනන්වන්න හේතුවක්ද ? මෙම තොරතුරු අනාවරණය මට තර්ජනයක්ද?
ඉහත ප්‍රශ්න එකකට හෝ උත්තරය නැත යන්නම් අනාවරණයෙන් වලකින්න. විශේෂයෙන්ම අනවරණයේදී ඉහලින්ම වරදීමේ සම්බවිතාවයක් ඇති නවක උපදේශකවරු අනාවරණය නොකරන්න. අනාවරණය වෙනුවෙන් සැසියක් තුල ඕන තරම් අවස්ථා උදාවන බැවින් ඊට ඉක්මන් නොවන්න. ස්වයං -අනාවරණය උපදේශක වරයාගේ ප්‍රතිලාබයක් නොව සේවලබියාට චිකිත්සක වුවක් බව සලකන්න.