«Καναρίνι μου γλυκό», Σόλωνας Λέκκας, από το σεμινάριο «Ο αμανές και το παραδοσιακό τραγούδι», 2017.

Αφιερωμένο στη μνήμη του Σόλωνα Λέκκα.
2ο Σεμινάριο Παραδοσιακής Μουσικής στην Σύρο (6-10.9.2017)
Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Σύρου σε συνεργασία με τον διεθνούς φήμης βιολονίστα Κυριάκο Γκουβέντα, διοργάνωσε τo 2ο Σεμινάριο Παραδοσιακής Μουσικής στην Σύρο “ΑΜΑΝΕΔΕΣ και ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ από τη Μυτιλήνη και τη Μικρά Ασία”, από τις 6-10 Σεπτεμβρίου 2017.
Δίδαξαν οι:
Σόλωνας Λέκκας: “Ο Αμανές και το παραδοσιακό τραγούδι”.
Κυριάκος Γκουβέντας: βιολί, σύνολα παραδοσιακής μουσικής ,
Βασίλης Κασούρας: λαγούτο και ούτι.
Το σεμινάριο έλαβε χώρα σε μια όμορφη τοποθεσία της Σύρου στο Μέγα Γυαλό με την υπέροχη θάλασσα και τη φιλοξενία των ενοικιαζόμενων δωματίων “Αγνάντι” που βρίσκονται 50 μέτρα από την παραλία. Το σεμινάριο ξεκίνησε την Τετάρτη 6 Σεπτέμβρη 2016 μέχρι και την Κυριακή 10 Σεπτέμβρη.
Λίγα λόγια από την παρουσίαση του σεμιναρίου:
«Στη Σύρο, σε ένα τόσο μουσικά φορτισμένο περιβάλλον, από τη μνήμη του Μάρκου Βαμβακάρη, θα μαζευτούν μουσικοί από διάφορα μέρη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού για να μελετήσουν, να παίξουν και να τραγουδήσουν την ελληνική παραδοσιακή μουσική. Φέτος θα εστιάσουμε στη “χαμένη” τεχνική του αμανέ και στο ρεπερτόριο γύρω από αυτό. Θα ασχοληθούμε με κάποια από τα βασικά μακάμ: χιτζάζ μανές, ουσάκ, σαμπά(χ) κ.α..
Ο Σόλωνας Λέκκας είναι ένας από τους τελευταίους αυθεντικούς εκπροσώπους του παραδοσιακού τραγουδιού και η επαφή μαζί του θα είναι μια μοναδική εμπειρία καθώς έχει να μας μεταφέρει όλο το κλίμα γύρω από το παραδοσιακό τραγούδι και τη λειτουργία του στην καθημερινότητα. Γεννήθηκε το 1946 στην Πηγή. Είναι χτίστης και λιθοξόος, αλλά και καλλίφωνος τραγουδιστής.
Η γνωριμία με τον Σόλωνα και το τραγούδι του δεν θα είναι “σεμιναριακού τύπου” αλλά θα είναι εμπειρία και βίωμα. Ιστορίες διανθισμένες με χιούμορ, διαθέσεις, στιγμές, συναισθήματα είναι τα υλικά που θα μας οδηγήσουν στον “αμανέ” με αυτοσχεδιαστική διάθεση και τη σωστή χρήση των υλικών της παράδοσης.
Για την εκμάθηση των σκοπών και των χορών ο Σόλωνας αναφέρει: “Άλλο τραγουδιστής κι άλλο μερακλής. Είν’ η διαφορά μεγάλη”. “Αυτά τα πράματα δεν τα μαθαίνεις, σου ‘ρχονται μοναχά αυτά.”.” Όποιος τραγουδάει, άμα δέσεις τα πόδια του και τα χέρια του, δε μπορεί να τραγουδήσει.”
«Από μικρός μ’ αρέσαν αυτά τα τραγούδια, από το σχολειό που πηγαίναμε. Τα μάθαινα έτσι (“απ’ έξω”)], τα θυμόμουν. Δεν τα γράφαμε, τα θυμόμασταν έτσι. Όλοι τότε τραγουδούσαμε παλιά, δε λέγαμε καινούρια». Πολύ σπάνια ακούγανε τα τραγούδια από το ραδιόφωνο ή το γραμμόφωνο. Τα περισσότερα τραγούδια τα έμαθε ακούγοντάς τα από τους παλιούς οργανοπαίκτες και τραγουδιστές στα πανηγύρια στη Μυτιλήνη κι από παλιούς μερακλήδες τραγουδιστές στα καφενεία ή από ηλικιωμένους συγγενείς του. «Τ’ ακούγαμε που τα λέγανε, τα τραγουδούσαν παρέες, παρέες. Και καθόνταν στο καφενείο, άμα καθόνταν δεν είχε τίποτ’ άλλο να βάλουν, ούτε τηλεόραση, ούτε τίποτα και λέγαν τραγούδια αυτοί. Χωρίς μουσική, με το στόμα έτσι λίγο. Καμιά φορά τον αμανέ τον λέγαν δυό κι έλεγ’ ο ένας χαμηλά κι ο άλλος ψηλά…”.
Ο Σόλωνας τραγουδάει όλα τα παλιά Μυτιληνιά τραγούδια, που φέρουν έντονη τη Μικρασιατική επίδραση, καθώς και αμανέδες: «Στη Μυτιλήνη υπάρχουν οι μανέδες, οι καρσιλαμάδες οι παλιοί, τα ζεϊμπέκικα τα βαριά. Ήταν κοντά η Μυτιλήνη με την Τουρκία, τ’ Αϊβαλί, πήγαιναν-ερχόταν, και ξέραν οι δικοί μας τα μικρασιάτικα, πιο πολύ τα ξέραν. Τα ίδια τα έθιμα, στολή κι αυτά είχαν οι Μυτιληνιοί κι οι Μικρασιάτες κοντά μας που ‘ναι, Αϊβαλί, Πέργαμο, τα ίδια ήταν. […] Οι άντρες τραβούσαν αμανέ πιο πολύ. Ας πούμε αν έκανε καντάδα κανένας σε μια κοπέλα, της έκανε μ’ αμανέ».
Έχοντας συνεργαστεί με παλιούς μουσικούς όπως ο Χαρίλαος Ρόδανος στο βιολί, ο Γιάννης Σουσαμλής (ή “Κακούργος”) στο σαντούρι και πολλούς άλλους κουβαλάει όλη τη γνώση και το αυθεντικό παλιό παίξιμο των σκοπών.
Ο Κυριάκος Γκουβέντας μαζί με τον Βασίλη Κασούρα στο λαούτο και το ούτι, έχοντας και οι δύο τεράστια εμπειρία και έχοντας μελετήσει βαθιά την παραδοσιακή μουσική θα συμβάλουν σε αυτή την εξερεύνηση με πιο μεθοδικούς τρόπους διδασκαλίας έτσι ώστε να ολοκληρωθεί το “πάζλ” και όλοι μαζί συμμετέχοντες και δάσκαλοι να συμπράξουν μουσικά σε διάφορες εκδηλώσεις που θα πλαισιώσουν το σεμινάριο.Έτσι θα δωθεί η ευκαιρία στους συμμετέχοντες μαθητές να βιώσουν και να πράξουν μέσα στην προφορική μουσική μας παράδοση, με το λειτουργικότερο τρόπο, παίζοντας, τραγουδώντας, συνοδεύοντας άλλους μουσικούς, συμμαθητές ,συναδέλφους, φίλους, τόσο στα σοκάκια και στα στενά της Σύρας όσο και σε συναυλιακούς χώρους του νησιού σε ένα πενθήμερο γεμάτο μουσική, δράση, παίξιμο, τραγούδι, χορό, συμμετοχή, πειραματισμούς, μοίρασμα αλλά και μελέτη, προσπάθεια για αυτοβελτίωση, συνύπαρξη και τελικά αυτογνωσία.»

[@elenhkar]

Αγνή μορφή...